1
!
!
1
4-
MÉMOIRES
DES
SAVANTS ÉTRANGERS.
TOME IX ET DERNIER.
■^ /2t>^ZD.Cfr
MEMOIRES
PRÉSENTÉS A
L'ACADÉMIE iPÉRIALË DES SCIENCES
DE
S^-PETERSBOURG
PAR
DIVERS SAVANTS
ET LUS DANS SES ASSEMBLÉES.
Tome IX et dernier.
Avec XII Planches, une Carte, une Table des matières et une Liste alphabétique des
auteurs pour tous les volumes.
IMPRIMERIE DE L'ACADÉMIE IMPÉRIALE DES SCIENCES.
* Commissionnaires de l'Académie Impériale des sciences:
à Dt.-Pétersboars; à RiKU à I^eipzii:
MM. Eggers et Comp., M. Samuel Schmidt, M. Léopold Voss.
Prix: 5 Roubl. 90 Kop. arg. = 6 Thlr. 17 Ngr.
Septembre 1859.
Imprimé par ordre de l'Académie.
C. Vessélofski, Secrétaire perpétnel.
TABLE DES MATIÈRES.
Page.
Carl Joh. Maximowicz. Primitiae florae Amurensis. Versuch einer Flora des Amurlandes. Mit
10 Tafeln und einer Karte 1
G. Gerstfeldt. Ueber Land- und Siisswasser-Mollusken Sibiriens und des Amur-Gebietes.
Mit einer Tafel 505
— Ueber die Flusskrebse Europa's. Mit einer Tafel 549
PRIlMITIilË FLORIE ilNUREIVSIS.
VERSUCH
mu FLORA DES AMVRLyDËS
Cari tfoli. IflaiiLiinoivicz,
Reisenden des Kaiserlichen botaniscben Gartens zu St. Petersburg.
Mit 10 Tafein und einer Karte.
Der Akademie vorgelegt am 29. Januar 1858.
Mém. des sa», élranç. T. IX.
^ù^w-
Vorrede.
Im Herbste 1853 wurde ich vom Kaiserlichen botanischen Garten zu Si. Pelersburg
beauflragt die Fregatte Diana auf einer Reise ura die Welt als Botaniker und Samraler des
Gartens zu begleiteo. Naohdem ich aber Rio de Janeiro, Valparaiso und Honolulu besucht und
ara 1 1 -teii Juli 1854 die Bai de Castries an der noandshurischen Riiste erreicht batte, zwang
mich hier der unlcrdess mil England und Franiireich ausgebrochene Krieg die Fregalle Diana
zu verlasseo. Mein giJnsliger Stern halte mich in das jiingst von Russland besetzle Amurland
gefiihrt und ich halte fiir die noch iibrige Zeit meioer Reise, namlich bis zum Herbste 1856,
das in unserer Zeit so seltene Gliick, mich der Erforschung eines noch in jeder Beziehung ganz
unbekannten Landes widmen, zugleich aber die erslen, unter den schwierigsten Verhàllnissen
erkàmpflen Enlwickelungsstufen einer jungen, vom Mutterlande weit entfernten und wahrend
der Kriegszeil von der Welt abgeschnillenen Colonie, milmachen zu kônnen, Erst am 17-ten
Màrz 1857 kehrte ich ûber Sibirien und das europâische Russland nach St. Pelersburg zuriick.
Hier wurde mir, in Erwartung einer zweiten wissenschaftlichen Reise nach dem fernen Osten,
vom Kaiserlichen botanischen Garten die Bearbeitung meiner im Araurlande gesammelteo
Pflanzen libertragen.
Wahrend ich mich mit der Bearbeitung meiner Amur-Ausbeute beschàftigte, wuchs mir,
wie es ofl zu gehen pflegt, das Material unter den Hânden. Mein Freund Leopold von
Schrenck, der Reisende der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mit dem zusam-
men ich die meisten meiner Fahrlen im Amurlande gemachl habe, geslattete mir die von ihm
gesammelten Pllanzen meiner Euumeralio einzuverleiben, Der Akademiker Herr Dr. Ruprecht
ûberliess mir mit grosser Liberalilat die von Herrn Maack am Amur gemachten botanischen
Sammlungen, so weit er sie nicht schon selbst bearbeitet batte. Eudiich fand sich im Muséum
des botanischen Gartens ein Pâckchen mit Pflanzen vor, welche ein Marineoflicier Herr Orloff
in den J. 1849 und 1850 in der Nâhe der Amur-MiJndung und am Tugurflusse gesammelt
und dem Garten ûbermacht halte. Durch aile dièse Beilrâge nun wird meine Arbeil, slatt der
Anfangs projectirten blossen Aufzàhlung der Pflanzen meiner Reise, zu einem sàmmlliche bis
jetzl aus dem Amurlande mitgebrachten Pflanzen umfassenden Werke.
4 Maximowicz.
Bevor ich eiiie Auseinandersetzuog des Plans meiner Arbeit beginne, halle ich es fiir
nothwendig die bisher veroftentlichlen Aibeiten iiber die Amurflora, und ferner eine Uebersicht
sâmmtlicher Reiseu und Excursionen im Amurlande, auf deneu Pflauzen gesammelt worden
sind, vorauszuschicken, letzteres — theils, weil sich gegenwàrtiges Werk auf dièse Reisen
stiitzt, theils damit der in Zukunft das Laud bereiseode Botaniker sehea konne, auf welche noch
ganz unbekanuten oder wenig erforschten Gegenden er seine Aufnierksarakeit zunâchst zu
wenden habe. Ich beginne mil den Reisen.
Turczaninow bereiste im Jahre 1833 den obern Amur vou Usl-Strelotschnoi Karaul
bis etwa Albasin, und schickle Pflanzen von dorl an's Muséum des botanischen Gartens.
Ich selbst unlersuchte vom 1 I -ten — 25-ten Juli 1854 die West- und Sùdkiiste sowie
die Inselu der Bai de Castries, landete am 1-sten uud 2-ten August am Cap Lazaretl und an
einer ihm gegenûber liegenden kleinen Felsinsel, und besuchte am 5-ten und 6-ten August die
elwas siidlich von der Amur-Miindung gelegene Insel Usjut, sowie das an der Miindung selbst
gelegene Gillaken-Uorf Pronge. Ein Aufenlhalt von einem Monate (vom 7-ten Aug. bis zum
6-len Seplbr.) in Nikolajewsk liess mich die Herbstflora der nachsten Umgegend dièses Ortes
ziemlich griindlich kennen lernen, und wâhrend einer Reise zu Boote, die ich nach meinem
Winteraufeuthallsorle, dem 300 Werst von Nikolajewsk Amur-aufwârts gelegenen Poslen Ma-
riinsk (Kilsi) machle, botanisirte ich (iberall wo ich landele, soweit es die vorgeriickte Jahres-
zeil und die Kiirze der mir vergônnlen Zeit gestaltete. Als ich am 21 -ten September Mariinsk
erreichte, war die Végétation schon so herbstlich, dass ich nur noch vom 9-ten — 22-ten Oc-
lober einen Ausflug iiber den See von Kitsi und uber Land nach der Bai de Castries machte,
um dort Meerespflanzen zu beobachlen. Ara 29-len April 1855, d. h. sogleich nach dera Auf-
gange des Eises ging ich in zwei zweirudrigen Botea den Amur aufwarts, ura sodann wie ich
hoflte in den Ussuri einzudringen, allein nachdem ich zu Ende Mai die Dondon-Mundung er-
reicht halte, zwangen mich Umstànde, deren Erôrterung hier fern liegl, nach Kitsi zunickzu-
kehren, von wo ich erst nach einem 21-tagigen Aufenthalle am 24-ten Juni, dies Mal b'os mit
einein Boote und iiur zwei Ruderern, eine zweite Reise flussaufwàrts antreten koonle. Jetzt ge-
lang es rair am 1-sten Aug. in den Ussuri einzudringen und ihn bis zur Einmiindung des Nor
aufwarts zu verfolgen (1 1-len August), worauf aber Mangel an Provision und Krankbeil eines
meiner Ruderer sowohl mich als L. von Schrenck, mit dem ich die Reise zusammen geraacht
halle, zur Rûckkehr nach Mariinsk zwang, das wir am 3-len September erreichten. Der hier
bereits eingetretene Spiilherbst binderte mich an weitern Reisen. Das FriJhjahr des Jahres 1856
musste ich, mit Ausuahme einei' kleinen Excursion nach der Miindung des in den Kitsi-See
fallenden, von Siideu kommenden Jai-Flusses, im Posten Mariinsk zubringen, da man in diesera
Jahre einen Angrilî der Alliirlen auf die Amur-Miindung erwarlete: nur nach eingelroiîener
Friedens-Nachrichl erbielt ich wieder Ruderer, musste mich aber zugleich auch zur Riick-
reise nach St. Pctersburg liislen. Erst am 8-teu Juli gelang es mir auf^ubrechen; es war
so spat gewordeo, dass ich meine Reise sehr beeilen musste, wollle ich noch vor dem Gefrieren
des Amur im erslen russischeu Dorfe in Trans-Baikalieu einlrefi'en, uud souiit durfte ich auf
Primitiak Florae Amurensis, 5
deu untern Amur weiiig Zeit, sondern raussle dièse ganz auf den von inir noch nicht besucliten
siidIicheD und obern Stromlauf verwcnden, an welcheni letztero jedoch die Végétation sich
bald jeder Beobachtung unter dein inzwischeo gefallenen Schnee enlzog. Am 8-ten October,
uach dieimonallicher Ruderfahrt, erteichte ich Usl-Strelotschuoi Karaul, glùcklich meine grossie,
anstrengendste und leizte Fahrl auf dem Amur beendel zu haben.
Herr Dr. L. v. Schrenck sammelte Pflanzeo auf folgenden Reisen: am 26-ten Juli 1854
in der Bai Hadshi (Barracouta-bay der Englânder, Kaiserhafen der Russen), wobei ich noch an-
fiihre, dass ich Pflanzen von diesem Slandorte, im Sommer 1855 gesammelt, auch vom Herrn
Kusuezoff erhielt, ferner botanisirte Schrenck beim Dorfe IVJeo unweit Nikolajewsk im Aug.
1854, maehte im ersten Frùhlinge 1855 die Reise von Nikolajewsk bis nach dem 70 Werst
oberhalb Kitsi gelegenen Dorfe Pulssa und besuchle darauf im Anfange Juni's die Umgebung
des Postens Alexandrowskoi in der Bai de Castries. Endlich maehte er botanische Sammlungen
auf seiner Riickreise den Amur aufwàrts von Nikolajewsk bis Usl-Strelotsehnoi Karaul, im
Sommer 1 856.
Herrn M;iack, Reisenden der Kaiserlichen Russischen geographischen Gesellschaft, war
es vergonnt, auf einer Reise den Amur abwârls von Ust-Strelotschnoi Karaul bis Mariinsk im
J. 1855, die Friihlingsûor des obern Amur (bis zur Seja-Mùndung) und den Fruhsommer des
siidiichen kennen zu lernen, wàhrend er auf seiner Riickreise die Herbstflor des untern und siid-
lichen Amur zu beobachten Gelegenheit hatle.
Herr Dr. Weyrich, damais Arzl auf dem Dampfschooner Wostok, besuchte im Seplem-
ber 1853 Noto-Sama und im Juli 11854 die Braunkoblenbucht siidlich von Dui, beides Oert-
lichkeilen der Westkiisle Sachalins, sowie er mir auch einzelne Pflanzen vom Nord-Ende
dieser Insel, von der Amur-Mundung und aus der Bai Hadshi mittheilte.
Endlich batte Flerr Cari von Ditmar, der Erforscher Kamtschatka's, die Freund-
licbkeit, auf einer sehr eiligen Reise Amur-aufwàrts friih im J. 1856 einige Pflanzen zu sam-
meln, unter denen sich blùhende Exemplare mancher Arten beQnden, welche von andern Rei-
senden nur im Fruchtzustande beobachtel worden sind.
Am Schiusse dieser Uebersicht iiber die Amur-Reisen muss ich noch hinzufiigen, dass
man von ihnen nicht das verlangen kann, was raan von unter gewôhnlichen Umstànden ausge-
fûhrten wissenschafllichen Excursionen zu erwarten das Recht hal. Man bedenke vielmehr,
dass der Amur-Reisende jener Zeit, mit den geringsten Mitteln ausgerûstel und in kleinem
Ruderboot, meist slromaufwàrts, ungeheure Strecken durchrudern muss, will er dieser grossarti-
gen aber einfôrmigen Nalur môgiiciist viele Seiten ablauschen, dass er inimer wieder zu den
fiir ihn meisl ungûnstig gelegenen Niederlassungen, den Ausgangspunkten seiner Reise, zuriick-
kehren muss, wahrend der Fahrt sehr ofl selbsl am Steuerruder steht, nur wenige Slunden
tàglich zum Aufenhall auf dem Lande eriibrigen, also nicht tiefer in dasselbe eindringen
kann, endlich aber in stundlicher Gef;ihr schwebf, die miihsam erworbeneu Sammlungen auf
der Monate langen Reise verderben oder zu Grunde gehen zu sehen.
Aus dem Vorhergehenden erhelll schon dass die Ufer des untern Amur von seiner Miindung
6 Maximowicz.
bis zuin Ussuri (1er am besten bekannte Theil des Aoiurlandes sein muss, alleio auch hier fehlt
fur das Miinduugsland ^Nikolajewsk) die Fruhliogs- und Sommerflora bis zum August, und fiir
den zwischen den Miindungen des Dondon und Ussuri gelegeueu Theil die Flora des Friihjahrs.
kitsi und Mariinsk, wo zu alleu Jahreszeiten von niir botanisirt worden, ist zwar botanisch am
besten bekannl, aber so ungiinslig gelegen. dass es viele Pilanzen, welche ober- und unterhalb
vorkommen, nicht besitzt. Wàhreud der untere Amur bis zum Ussuri zu verschiedenen Jahres-
zeiten stromauf- und abwàrts sieben Mal befahren worden , ist der sûdUche Amur (ober-
halb der Ussuri-Miindung) viel weniger bekannt, indera er nainlich bis etwa zu dern un-
terhalb der Bureja-Mihidung an ihn herantretenden Gebirge nur 4 Mal, im Frùhjahre gar nicht,
in dem oberhalb der Bureja- und bis zur Komar-Miindung gelegenen Theile nur 1 Mal
sehr flùchtig im Friihjjihre und 2 Mal, ebenfalls flûchtig, im Herbste untersucht wurde, wâh-
rend am obersten Stroralauf voni Ivomar bis IJst-Strelotschnoi Karaul nur ein Mal im Frùh-
linge und sehr oberfiachlich bolani<irt worden isl. Eine sehr reiche Gegend des sudlichen Amur,
das Bureja-Gebirge, ist nur im Durchfliegen gleichsam beriihrt worden, und wird gewiss noch
eine sehr reiche Ausbeule lieferu. Am Littorale ist die Bai de Castries noch am griindlichsten
untersucht, wàhrend die Baum- und Slrauchvegetation der Bai Hadshi noch fast unbekannt ge-
blieben, und das Littorale nordwarts von der Amur-Mûndung ganz unberùhrt ist. Ebenso
unbetreten sind die NebenQusse des Amur, mit einziger Ausnahme des Ussuri, wo ich in der
ersten Hàlfte August's 2 Wochen lang botanisirte.
Veroffentlicht sind von den Pflanzen, die am Amur gesammelt wurden, bisher nur wenige.
Turczaninow beschrieb im Bull, de la Société des naturalistes de Moscou, 1840. p. 69. Le-
spedeza bicolor n. sp. — Ruprecht gab im Bulletin de l'Académie de St.-Pélersbourg, t. XV:
Die erslen botanischen Nachrichteu iiber das Amurland, Abth. L Beobachtungen von Maxi-
mowicz, uber die wichtigern Baume und Stràucher. p. 120 sq., und Anhang: novae species
herbaceae, ibid. p. 209 sq., Abth. II. Baume und Stràucher, beobachtet von Richard Maack,
ibid. p. 257 sq. — Ebenfalls im Bulletin der Akademie erschien: Vegetationsskizzen des Amur-
laudes, gesammelt von dem Reisenden des Kaiserlichen botanischen Gartens zn St. Petersburg,
H. Maximowicz, nebst Bemerkungen iJber die von demselben eingesendeten Baume und
Stràucher vom Director E. Regel, ibid. p. 21 1 sq.
Meine «Primitiae florae Amurensis» zerfallen in zwei Theile: einen systematischen oder
speciellen, und einen allgemeinen. Der specielle Theil enthalt die Aufzâhlung aller bis jetzt
bekannlen Pflanzen der Amurflora nach dem in De Candolle's Prodromus systematis regni ve-
getabilis befolgten natiirlichen System, wobei, ausser Ledebour's Flora Rossica, iiberall noch
folgende Nachbarfloren citirt werden: Turczaninow, Flora baicalensi-dahurica; Bunge,
Enumeralio plantarum Chinas borealis: Turczaninow, Enumeratio plantarura Chinae borealis
quas collegit cl. Kirilow (in Bull, de la Soc. de Moscou, X. 1837, p. 148 sq.) und andere
Arbeilen desselben Verfassers, in denen chinesische Pflanzen erwàhnt werden; Traulvetter
und Meyer, Florula Ochotensis (in Middeodorff's sibirische Reise, Bd. L Th. 2. Bolanik, .3-te
Lieferung); endiich Regel und Tiling, Flora Ajanensis (nondum édita), welche letzlere ich nach
Primitiae Flokae Amurensis. 7
dem im Muséum des botanischen Garlens befindlichen Original-Herbarium cilire. — Die Original-
Exemplare der Pflanzen samnUlicher genanuten Werke, die sich theils im botanischen Garten,
theils im Muséum der Akademie der Wissenschaften befinden, sind in den von mir bear-
beiteten Familien stets beriicksichtigt; da wo dies nicht gescbah, habe ich es meist ausdriick-
lich bemerkt. — Ausser deu Araur-Pflanzen sind aus dem reichen Herbar nord-chinesischer
Pflanzen, das im Besitz des botanischen Garlens ist. neue Arten die mit am Amur wachsenden
grosse Verwandtschaft zeigen, hinzugezogen und kurz besohrieben worden. Die ausfiihrlichen
Fundorte der Amur-Pflanzen sind zur leichtern Uebersicht unler 7 verschiedene Rubriken
eingeorduet worden: 1) die Insel Sachalin, 2) das Littorale (Bai de Castries, Bai Hadshi, der
Liman, die Amur-Mûndung bis Nikolajewsk und weiter aufwàrts), 3) der unlere Amur, bis zur
Ussuri-MiJndung, 4) der siidliche Amur, bis zur Seja-Miindung, wobei das Bureja-Gebirge (wie
ich nach dem Vorschlage Herrn von Middendorffs das ôsllich von dem Bureja-Flusse strei-
chende Gebirge, den Cbingan einiger und der neuern russischen Karten, nennen vk'ill) noch be-
sonders angefiihrt wird, 5) der obère Amur, bis Ust-Strelotschnoi Karaul, d. h. bis zum Zu-
sammenflusse des Schilka und Argun, 6) die Fliisse Schilka und Argun, 7) der Ussuri. Es sind
dièse Ablheilungen zum grôssten Theile von der in jeder Rubrik leicht in die Augen fallenden
Verschiedenheil der Vegetations-Physiognomie hergenommen, zum Theil aber, wie 7) der Us-
suri, der mit dem sudlicben Amur dieselbe Végétation besitzt, willkuhrlich. — Endlich kommen
in dem speciellen Theile die Pflanzennamen der Eingeborenen, nebst Angaben ûber die Be-
nutzung einzelner Pflanzen vor. Was die Vôlker betrifl"t, deren Pflanzennamen ich raôglichst
vollstàndig zu sarameln bemuht gewesen bin, so geniige hier anzufiihren, dass die Gillaken das
Mundungsland des Amur, das nordwârts von seinet Miindung gelegene Littorale und die nôrd-
liche Hâlfte von Sachalin bewohnen und eine in Beziehung auf ihre linguistische Verwandt-
schaft noch nicht bekaunte, sehr eigenthumliche Sprache sprechen, die Ollscha aber (Mangunen
der Russen) die das Amur-Ufer bis zur Garin-Mùndung, die Golde, welche es bis zum Sungari
bewohnen, die Orotschi, welche das zwischeo Amur, Ussuri und dem Meere gelegene Waldland
durchstreifen, so wie die Ssamager am Hyngu nnd Garin dem tungusischen Stamme ange-
hôren, so zwar dass die Golde eine sich dem Mandshu sehr annâherode Sprache sprechen,
wàhrend endlich die am obern Amur nomadisirenden Manâgir reine Tungusen sind. Aile
vorkoramenden Volks-, Pflanzen- und Ortsnamen sind nach der deutschen Aussprache mil
môglichsler Annàherung an den urspriinglichen Laut gegeben.
Der allgemeine Theil wird enthallen: eine topographische Skizze des Amur-Landes als
eines in sich abgeschlossenen Floren-Gebiets, Angaben uber das Klima des Landes, eine Ver-
gleichung der Flor mit benachbarten Floren, einen Versuch die Physiognomie der Amurflor zu
schildern, endlich Angaben iiber die VerbreitUng einiger Holzgewàchse, zum Theil nach von
Eingeborenen eingezogenen Erkundigungen.
Dass ich den allgemeinen Theil nicht, wie es gewôhnlich geschieht, zu Anfang des syste-
matischen, sondern erst nach diesem gebe, erkiàrt sich daraus, dass der Druck dieser Arbeil, soll
der Verfasser bei dessen Beendigung noch zugegen sein, vor dem vollslândigen Abschluss des
8 Maximowicz.
Werkes begioDen muss, allgemeine Folgerungen sich aber erst dann zieheD lassen, weansàramt-
licbes Material scbon systematisch bearbeilet ist.
Zum Schlusse bleibt mir noch die angenehme Pflicht iibrig, den Mànnern, die mit Rath
und Tbat meine Arbeit gefôrdert, meineo warmsien Dank auszudriicken. Vor Allen muss icb
den Akaderaiker Herrn Dr. Ruprecht nennen, der rair in so raanchen schwierigen Fâllen mit
seinem Ralhe zur Seite stand und namentlich bel Viola, Epilobium, Sedum, den Gramineen
etc., meiner Unerfahrenheit zu Hulfe kam, der mich die reichen Sammlungen der Akademie
mit seltener Liberalitât benutzen liess, und endlich die Euphorbiaceae fur meine Flora bear-
beitete. Mein unvergesslicher Lebrer Herr Dr. Al. v. Bunge war, obgleicb mit grôssern mono-
grapbiscben Arbeiten beschâftigt, so giitig, meine Cruciferen, die Gattung Pedicularis, und die
Salsolaceae zu libernebmen, wâhrend der Herr Dr. E. R. von TrautveHer in Kiew durch
seine Bearbeitung der Salicaceae, Ulmaceae, Betulaceae und Coniferae dieselben zu einem
Schmucke meines Werkes machte. — Mein Freund der Herr Mag. Friedrich Scbmidt
in Dorpat, beslimmte die Umhelliferae und Polygonaceae. — Herr Dr. Fr. Kornicke endlich
war so freundlich die Coramelynaceae zu bearbeiten. Ihnen Allen sei hiemil ôffentlich mein
wârmster Dank gesagt.
I. SPECIELLER THEIL.
DICOTYLEDONEAE.
THILAMIFLORAE.
OrdoI. RANUNCULACEAE.
(i) 1. Clematii^ angiii^tifolia «laeq. Enum. p. 311. — Ej. icon. rar. I. t. 104.
— Ledeb. fl. ross. i. p. 2. — Turcz. FI. baie. dah. 1. p. 24. — Ej. Enum. Chin. bor. in
Bull. Soc. Mosc. X. p. 148. n. 2.
Hab. Auf trockenen Abhàngen und Wiesen am sûdîichen Amur stellenweise: Ossika (L. v.
Schrenck). Dyrrki etc., am Ussurihei Nor, selten. Am obern Amurvou der Seja-Mundung aufwârts
ungemein haufig. Ende Juoi's blûhend (v. Dilmar), Anfang September's mit reifen Friichten.
Jacquin in seiner Enum. a. a. 0. nennt den Stengel dieser Pflanze, wohl durcb einen
Schreibfehler, kletternd. Seine Abbildung stimrat mit der dahurischen Pflanze ûberein, wenn man
etwas magere Exemplare zur Vergleichung nimmt. Unsere (und die mongolisch-chinesische, von
der ich zahlreiche Exemplare verglich) bilden eine krâftigere, wahr-scheinlich die Stammform,
die iibrigeus durch zahlreiche Millelglieder in die nordische (dahurische) iJbergeht. Die Blatt-
abschnilte sind nâmlich bei unserer Pflanze mehr einander genàhert, die dem Slengel zuaàchst
gestellten oft noch mit einem Neben-Segment versehen, die Abschnitte sind breiter, lanzettlich,
ja sogar elliptisch-lanzetllich, mehr oder weniger tief getheilt oder auch ungetheilt, die Blumen
endlich sind zahlreicher, so dass sie sich oft bei der fruchttragenden Pflanze in eine Masse von
Carpellen vertilzen; sie variiren iibrigens in der Grosse und Behaarung der Aussenseite der
Sepala bedeutend.
Ausserdem ist bei Seiskoi-Piket, am 1-ten Sept. 1856, ein blûhender Spâtling gesammelt
worden, der, wahrscheinlich aus einer abgeweideten Pflanze emporgewachsen, durch bloss
dreigeschnittene Blàller mit ungetheilten oder 2 — 3-lappigen - oder - getheilten Endab-
schnitten und ganzen oder hier und da mit einem Zabn versehenen seitlichen Abschnitten von
der Stamujpflanze abweicht.
Mém. cle> sav. étraag. T. IX. 2
iO Maximowicz.
(2) 2. CleitiaUi^ mandi-iliurica Btipr. in Maack, ia Bull, Acad. Petersb. XV,
p. 514, n. 4. — Cl. (Flammula) caule decumbente vel suberecto ramosissimo; foliis subcir-
rhosis pinnatisectis, segmentis peliolulatis ovatis ovato-cordatis vel rarius conlatis, acutis vel
acuininatis, foliorum inferiorum saepe trisectis; paniculis axillaribus cum terminali trichotomis
paucifloris folio plerumque brevioribus; carpellis duplo quam in Cl. recta majoribus, compressis,
rotundatis niarginatis rugosis, caudis duplo ut in Cl. recta lougioribus.
Hab. In der Waldregion des untern Amur, an einem einzigen Orte: an grasigen Waldiân-
dern bei Pyreerga, sehr selten; ara sûdlichen Amur vora Ussuri aufwârts spârlich: auf Wald-
wiesen bei Gaide, auf einer Sandinsel bei Chai; hàufig im Bureja-Gebirge, ira Rasen sudlich
gelegener Abhânge, und bis zur Mùndung der Seja hinauf angetroffen. Nach Maack auch ara
obern Amur (Onon). BliJht im Juli, rait reifen Fruchten Ende August's.
Foliorum primordialium paria duo infîma ovata, basi cordata, apice acuta, intégra, tertium
pinnatifidum, sequentia normalia.
Obgleich dièse Art mit Cl. recta in dem gerieften Stengel, der schwachen aber etwas ab-
stehenden Pubescenz der am Rande etwas eingeroUten Blâtter, der Grosse der Blumen (die in
beiden Arten innerhalb gewisser Grenzen variirt) und in der Forra und Behaarung der Sepalen
iibereinstimmt, so scheint sie doch durch die obenangefùhrten Merkmale sehr verschieden zu
sein, wenn man sie mit der Stammform von Cl. recta vergleicht. Es liegen aber im hb. Fisch.
Exemplare der Cl. recta vor, nanientlieh ein von Boschniak am Caucasus gesarameltes, die
ebenfalls einen etwas niederliegenden Stengel, sehr entwickelte Blâtter, und bei den untern
dreischnittige Segmente besitzen, so dass sie von unserer Pflanze, bei fehlenden Fruchten, nur
durch den BlUlhenstand zu unlerscheiden sind. Indem ich es der Cultur iJberlasse, zu zeigen, ob
unsere Art constant ist oder nur eine, durch den ûppigen Boden erzeugte, Spielart, fuhre ich
zur Vergleichung Cl. recta mit ihren Formen vor:
Cl. recta L. caule erecto ad apicem ramoso; foliis pinnatisectis, segmentis petiolulatis
ovatis vel ovato-lanceolatis acuminatis. integerrimis vel bi-trilobis; inflorescentia terminali co-
rymboso-paniculata multiflora; carpellis compressis ovatis marginatis subrugulosis, duplo ut in
Cl. mandshurica minoribus, caudis duplo brevioribus.
p. orientalts m. caule suberecto; foliorum (inferiorum saltem) segmentis trisectis, laciniis
ovato-lanceolatis. In Caucaso: Boschniak, in hb. Fisch. — Cl. lathyrifolia Trautv. in Ind.
sera. h. Kiov. 1841, non Bess.
y. lathyrifolia m. caule erecto, foliis inferioribus bi-pinnatisectis, segmentis ovato-lanceo-
latis. Cl. lathyrifolia Bess.! in Fisch. hb. (expl. e h. Cremen.).
Wie von Cl. angustifolia so liegen auch von Cl. m.andshurica einige Exemplare vor, die
von der Stammform abweichen, indem die untern Blâtter dreischnitlig sind und nur die obern
fiederschnitlig werden, wâhrend die Blumen weniger zahlreich und etwas kleiner sind.
(S) 3. Clemati^ fiij^ca Tiircz. Bull. Soc. Mosc. 1840, p. 60. — Rupr. in Maack
1. c. p. 514. n. 3. — Ledeb. 1. c. p. 725.— Middend. Reise, Bot., FI. Ochot, p. 5, n. 1. —
Primitiae Florae Amdrensis. 1 1
Regel et Tiling. FI. ajan. nond. éd. (herb.). — Cl. kamtschatica Bong.! Bull. Acad. Petersb.
1841, VIII, p. 339.
Mit europâischen und asiatischen Arten kaum zu vergleichen, ara nâcbsten der ameri-
kanischeo Cl. Viorna L. steheod, von der sie sich durch folgende Kennzeichen sehr unler-
scheidet :
Pedunculis interdum plurifloris brevibus villosis (neque 1-floris eloDgatis glabris vel ad
apicem tantum villosiusculis), sepalis brevius acuaiinatis, anlheris villosissimis, carpellis duplo
majoribus, caudis fuscolutescentibus longissimis.
Caulis debilis, sex pedes usque scandens, sulcatus, ubique, ad bases foliorum densius,
pubescens. Folia primordialia villosula, subpinnalisecta, petiolo alato, segmentis sessilibus lan-
ceolatis indivisis; folia superiora parce pilosopubescenlia, pinnatisecta, petiolo loogissimo cir-
rhoso, segmentis versus folii apicem valde magnitudioe decrescentibus, brevius vel longius
petiolulatis, ovato-lanceolatis, ovatis vel cordatis, acuminatis vel acutis, integerrimis vel dente
uno alterove auctis vel in lobos plus minus profunde fissis vel denique trisectis, laciniis petiolu-
latis vel sessilibus atque saepe iterum lobatis vel denlatis. Pedunculi axillares crassi, dense
fuscovillosi, primum ad summum pollicares, basi bracteis duabus minutis, indivisis, trisectis vel
raro pinnatisectis, fulli, serius saepe accrescentes. ex axillis bractearum pedicellos subpollicares
florifères emittentes. Flos cernuus. Sepala 4 vel 5 (usque 6, Turcz.), genitalia superantia, con-
nivenlia, margine subrevoluta, apice demura recurvata, ovato-oblonga acutiuscula vel rarius
breviter acuminata, dorso fuscovillosissima, intus glabrata reticulatovenosa, pallide sordideque
purpurascentia vel décolora. Stamina omnia fertilia, in flore vix expanso caudas superantia, in
adulto iis aequalia, deraum breviora, filamentis ubique, praesertim versus apicem antherisque
dorso dense fuscovillosis. Carpella sal uumerosa, compressa, plana, pubescentia, caudis longis
fuscolulescenli-pilosis.
Var. violacea Maxim. Sepalis dorso glabratis sordide violaceis margine tantum albido-
viilosis, foliorum segmentis angustioribus plerumque integerrimis.
Hab. Die Stammart wachst auf Wiesen und in sonnigen Gebuschen am Amur, von der
Mùndung an: Dorf Pronge (Dr. Weyricb), bis oberhalb der Komar-Miindung, und noch hôher
hinauf, wo ich sie wohl wegen des scbneebedeckten Bodens nicht mehr sah; am f/sswn seltener.
Die var. violacea: auf Wiesen, zwei Tagereisen oberhalb der Sungari-Miindung, 11 Aug. 1856
(fl, et frf. ; cum genuina). Sie bliiht Ende Juni's, reife Frûchte Ende August's.
Uebergànge von der Stammart zur Varietât sah ich am untern Amur, wo die Pflanze zu-
weilen im Schatten des Waldes, wenn gleich imnier einzein, vorkommt und alsdaun fast glatte
Sepalen besilzt.
Ich glaube das Amurland als das wahre Vaterland dieser Pflanze betrachten zu miissen,
da sie hier am hâuHgsten und am uppigsten gefunden wird, und zwar vorziiglich das Land
zwischen dem Bureja-Gebirge und etwa Ritsi. Von dem erstern nach Daurien hin wird sie
seltener und wachst in Daurien nach Turcz. nicht, ebenso kommt sie auch um Pékin nicht vor,
verbreitel sich aber nach Nord und Ost nach den Kurilen (hôchst wahrscheinlich auch uach
12 Maximowicz.
Sachalin), nach Kamtschatka und nach dem Littorale des Ochotzkischen Meeres, wo sie in dera
kurzen Sommer, voo Ajao z. B., eine aufrechte niedrige 1 — 3 bliithige Pflanze wird (die var.
ajanensis Reg. et Tiling.).
(4) 4. Cleinati!^ aethusaefolîa Turcz. Dec. 3. pi. Chin. in Bull, Soc. Mosc.
V, p. 181.
Var. latùecta Maxim, caule foliisque subtus magis puberulis, pube subpatente; foliis
bipinnatisectis, segmentis tripartitis vel subtrisectis, laciniis cuneatis incise -serratis; pedunculis
quam in planta genuina brevioribus.
Hab. Ara sûdlichen Amur: an sonnigen Felsen zwischen Kinneli und Oettu, nicht bâutig,
3 Aug. (flor.); an Felsen bei Cbùngare, gesellig; auf nacb Sud gerichteten Felspartbieen bei
Dyrrki, hau6g; 4 Aug. 1856 (flor.)
Flores magnitudine, ut in genuina Cl. aethusaefoUa, varii, ejusdem coloris; sepala 4 con-
niventia apice revoluta, oblonga vel anguste oblonga, abrupte acutata, dorso praecipue ad mar-
ginem pubescentia, nervosa. Carpella circiter 15, (immatura) plana, pubescentia, caudis villosis
fera poUicaribus.
Unterscheidet sich auf den ersten Blick so sehr von der Stammart, dass ich sie fur speci-
ûscb verschieden gehalten batte, wenn nicht unter den zieralich zahlreichen Exemplaren der
echten Cl. aethusaefoUa, die ich vergleichen konnte, welche gewesen wàreu, deren Pubescenz
ebenfalls stàrker und abslehender, die Segmente raancher Blâtter, obleich viel kleiner, doch von
derselben Form wie bei unserer, die Bliithensliele und axillàren Blûthenstiinde eben so lang
wie das Blatt, so dass als einziger durchgreifender Uoterschied die absolut grossern Blâtter und
weniger fein zerschnittenen Blattabschnitte unserer Pflanze iibrig blieben.
{&) 5. Atragene alpina li. var. (A. platysepala Trautv. et IVIey.) in
Midd. 1. c. p. 5. n. 2. — Rupr. in Maack. 1. c. p. 513. n. 2. — A. alpina §. ochotensis
Rgl. et Tiling, 1. c.
Hab. An Waldsâumen der Kûstenregion: in de Castries, am Boden niederliegend; 15 Juli
1854 (fr. immat,); um die Bai Hadshi (Kusnetzoff. Capit. frfera duplo majora ac in A. alpina
genuina, sed caudae sordidae nec fulvae); am ganzen Amur, in Nadelwâldern, selten in Laub-
wàlderu, und nur an scbattigen Slelleu. — Bliiht Mitte Mai, reife Fruchte Ende August's.
Nom. Gillaccis: tchrop(?), Goldis: kotschiémpa.
far. sibirica. — A. sibirica DC. Rupr. in Maack. 1. en. 1.
(6). 6. Tlialicti'iiiti aquilegifoliisni li. Led. 1. c. I, p. 5, — Turcz. 1. c.
I, p. 27. — Midd. 1, c. p. 5. n. 3. — Th. aquil. ^. sibiricum. Rgl. et Tiling. 1. c.
Hab. Wâchst im ganzen Amurlande, ira Sùden nicht so hâufig als ira Norden. Bliiht vom
Ende Mai's bis in den August, die ersten reifen Samen Ende Juli's. Die Bluraen sind meist
rôthlich, doch korarat sie auch zieralich hâufig mit weissen vor.
(9) 7. Tlialictriiin i^pariàifloriiiii l'ui'cz. 1. c. p. 27. — Led. 1. c. p. 5. —
Midd. 1. c. p. 6. n. 4. — Rgl. et Tiling. 1. c.
^ Primitiae Flouae Amurensis. 1 3
Hab. An Waldrândern, in der Kûstenregion: una die Bai de Castiies, selten, 20 Juli 1854
(fr. nond. mat.). — Die zwei gesammellen Exemplare zeichnen sich durcii hohern Wuchs und
festere Blattconsistenz vor den transbaikaliscben aus, und slimmen vollkommen mil den um
Ajan gesammellen ûberein.
Cl. Asa Gray (in PI. Wrigbt. 2. p. 8. adnot., vid, Smithson. Instit. V) conjungit speciem
banc cum Th. clavato Hook. (non DC), sed quaeiilur, viditne cl. aucl. planlam Mook. statu
fructifero? Examinato specimine florenle ex loco «la Loche» Th.clavati Hook.! (in hb. Fisch.)
differentiam a Th. sparsi/loro Turcz. perspexi in staminibus, quae in hoc ovaria duplo, in illo
anlherae tantum longitudine superant, née non in rigiditate planlae baicalensis, que tamen flac-
cidior est quain specc. prope Ajan collecta et Amurensia; slipites ovariorum in planta americana
mibi breviores visi sunt quam in Th. sparsifloro. Aliae dilîerenliae verosimiliter eruendae, si
lacultas erit utramque speciem statu fructifero comparandi. k T/i. davatum DC.» saltem (Gray et
Carey pi. exs. in hb. Acad. Petrop., cum synon. nTh. filipes Torr. et Gray») bene dilTert a
Th. sparsifloro Turcz.: fruclibus duplo minoribus semiobovatis (nec semiobovalo-orbiculalis),
longius stipilatis, stipile fructum subaequante, vel imo superanle, stylo brevissimo, pedunculis
fructiferis rectis, (neque ipso apice recurvis).
(S) 8. Tlialictruin ftlamentoi^uiii IVIaiitiin. n. »«p. Tb. [Physocarpum) stolo-
nibus perennans, radice fibrosa; folio radicali caulem dimidium superanle vel rarius aequante,
biternato: foliolis petiolulatis orbiculato-ovatis vel orbiculalis, basi (oblique) cordatis, crenalo-
lobatis, interdum apice trilobis, oblusissirais vel rarius obtusiusculis; caule subadscendente
erecto; foliis caulinis (2) oppositis sessilibus semiamplexicaulibus orbiculalo-ovalis basi cordatis
crenatolobatis apice trilobis; corymbo aphyllo subdensifloro; floribus in pedunculis solitariis
staminibusque ereclis; stanainibus sepala subduplo ovariaque superanlibus : (ilamentis basi ca-
pillaribus apice elliptico-dilatatis anthera oblonga plus quam triplo latioribus; carpellis 2 — 4
seraielliplicis utrinque acuminatis teretibus apice subincurvalis parallèle striatis, slipites suos
subquadruplo superanlibus, stigmate sessili apice recurvo.
Hab. Im siidlicben Theile des untern Amur: in Laubwâldern ara Fusse des Geong-
Ruckens, gegeniiber Zjanka. hàufig; 24 Mai 1855 (flor.).
Pulcherrima species, nullae e notis affinis. Th. davatum DC. (Hook.!) longe difîert caule
foliato elaliore debili, secd. Hook. fl. bor. am. basi aphyllo, secd. Deless. le. t. 6. folia radicalia
duplo superanle, foliolis raullo minoribus, panicula subfoliosa, filamentis anthera duplo tantum
latioribus ovaria aequantibus, ovariis numerosioribus (5 — 6 DC, 8 le. Deless., 8 — 10 Hook.),
— Th. filipes Torr. et Gray cum Th. davato jungilur, v. supra s. Th. sparsifloro. — Th.
dioicum, babitu davato afiine, ideoque a noslro abunde diversum , fllamentis filiformibus
aliisque notis abhorret.
Radix fibrosa, e collo surculum emiltens tenuera, nudum, vel bine inde squamaturii, apice
radicantem, mox folio radicali instructum, proximo anno floriturura. Tota planta glaberrima.
Folium radicale (2 decim. altum) caulem dimidium superans, rarius aequans, petiolo (1 dec.
14 . M AXI M OWI cz.
longo) leretiusculo, cavo, biternatim ranioso, petiolulis primariis aequilongis (7 cenlim.). Fo-
liola terminalia longius (3 centira.) lateralia brevius (2 cent.) petiolulata, trinervia, orbiculato-
ovata vel orbiculata, lateralia basi oblique cordata, oraoia crenatolobata, obtusissima vel obtu-
siuscula, 4 — 6 cent, longa, 3 — 5 cent, lata; interdum per tria in unum maximum, latius
quam longura (7 cent, longum, 8 cent, lat.), basi profundius cordatum, apice manifeste trilo-
bum, ceterum conforme, connata. Caulis ipsa basi arcuato-adscendens, ceterum erectus, (3 dec.
altus), lenuis, sulcatus, inanis, pauUo altius altitudine folii radicalis duobus foliis caulinis in-
slructus oppositis, orbiculatoovatis basi cordata semiamplexicaulibus atque invicem sese tegenti-
bus, crenatolobatis, apice Irilobis, obtusis, 2 — 5 cent, latis, 4 — 6 cent, longis. Pedunculi e
brevi spatio ad apicem caulis orti, filiformes, 2 — 3 cent, longi, basi bracteis rainutis obtusis-
simis vel rarius infimus folio unico, rarissime duobus, inaequalibus, caulinis similibus, sed
2 — 3 '" minoribus fulti, in cor)'mbum 1 — 20-Qorum dispositi , plerique simplices, nou-
nulli trifurcati, pedicellis 1 — 2 cent, longis, basi bracteolis slipatis, mediis quam latérales
duplo brevioribus. Flores erecti , 1 cent, magni. Sepala oblouga vel obovato-oblonga , 3
miilim. longa, 1 mill. lata, 1-nervia, obtusa vel subemargioata, albido-flavesceutia, revoluta.
Slamina sepala subduplo ovariaque superantia, patentia, filamenlis basi capillaribus, a medio
ad apicem ellipticodilatatis, candidis, antbera oblonga, quam clava Glaraenti plus triple angu-
stiore atque breviore, flavescente. Carpella 2 — 5, semielliptica, utrinque acuminata, apice
subincurva, teretia, longiludinaliter parallèle nervosa, stipilata: stipite (1 mill. longo) carpelle
(4 mill. longo) quadruple breviore; stigmate minuto sessili, apice recurvo. Fructus ignoti.
(9) 9. Tlialietruiti Baicalense Turez. Cat. Baie. p. 5. — FI. baie. dah. p.
29. — Ledeb. fl. ross. I, p. 7.
Hab. Am untern Amur stellenweise baufig, z. B. in sonnigen Gebiischen der Insel von
Biingssa, ziemlich bâuGg, 24 Mai 1855 (flor,); im Laubwalde um's Dorf Borbi, an schatligen
Stellen, hâufig, 27 Juni 1855 (frf.). — \m obern Amur : bei Albasin, 4Juni 1 855 (fl., Maack).
Wegen der âhnlichen Blàtter und der weissen Bliithen leicht mit magern Exemplaren von
Th. aquilegifoUum zu verwechseln.
(iO) 10. Tlialictriiin liiucronatiim licdeb.? 1. c I, p. 8. — Turcx.
Add. Emend. baie. dah. p. 1. — Th. elatum Turcz.? 1. c. I, p. 32. — Th. elatum var. mu-
cronatum Rgl. et Tiling? 1. c.
Hab. Ara sûdlichen Amur, unterhalb Onni, auf Wiesen in lichten Laubwàldern, 2 Aug,
1856. (fr. immat.)
Die wenigen gesammelten Exemplare, mit unreifen Frûchten, lassen keine genaue Bestini-
mung der Art zu, stimmen aber bis auf einige seltene Stipellen an den Blâttern mit den altai-
schen Exemplaren ira hb. Led. uberein, wàhrend die Steppenforra (bb. Led.) durch genâher-
tere festere glânzende Blàltchen abweicht. Ob aber Th. mucronalum wesentlich von Th. majus
verschieden ist? Ledebour 1. c. giebt als hauptsâchliche Unterscbiede an: unterhalb glauke
Blàtlchen und fast horizontale Rispenàste bei Th. majus, allein seine Exemplare des letztern
PRIMITIAE FlORAE AmuRENSIS. i5
siiid, bis auf im trockenen Zustande unkenntliche Glaucescenz der Blâtter, von altaischen Exem-
plaren des Th. mucronalum seines Herbars nicht zu unterscheiden. Th. majus selbst ist aber
eine zweifelhafte Art, und wird von Einigen, vielleicht mit Recht, zu dem vielgestaltigen Tli.
minus gezogen.
(il) 1 1. Tlialictriiin (angiis^tifoliuinJTaeq.var.?) amiirense Maxim.
foliis aaibitu late triangularibus tripionatis stipellatis, foliolis oblongis cuneatis obtusiusculis,
terminalibus trifidis, glabris superne opacis subtus pallidis; slipulis inferioribus rotundatis,
superioribus ovalis erectis; paniculae elongatae angusle oblongae ramis inferioribus subvirga-
tis; floribus ad apices ramulorum fasciculatis.
Hab. Am unlern Amur: auf steinigem feuchtem Boden des Amurufers bei Ssargu, unter
Carices, zerstreut, 14 Juli (flor. et defl.), auf mit Gestràuch bewachsenen Wiesen bei Zjanka,
nicht selten, 14 Juli 1856 (flor.). Am sudlichen Amur: eine Tagereise oberhalb der Sungari-
Mundung, 17 Juli 1856 (L. v. Schck., flor.).
Die kràftige, 3 hohe Pflanze stiramt, bis auf die angegebenen Kennzeichen, mit iippigen
breitblàttrigen Gartenexemplaren des Th. laserpùufolium W. (G. A. Mey. hb!) uberein, und
iibernimmt im Amurlande ganz die RoUe von Th. angustifolium. Es findet sich auch eine Form,
die durch noch uppigern Wuchs und oberhalb glânzende Blàtter zu ihr in dasselbe Verhàltniss
tritt, wie Th. laserpùufolium W. zu Th. angustifolium Jacq., und sich durch ruthenfôrmige
untere Rispenâste und fast doppelt so grosse Blumen vor der Stammforra auszeichnet. Ich be-
zeicbne sie als
forma foliis superne lucidis.
Letztere Form sammelte ich in zwei Exemplaren auf feuchten Wiesen der Insein oberhalb
Dole (am untern Amur), 20 Juli 1856 (florere incipiens).
(19) 12. Tlialictrum j^i». (Tli. an apiiendiciilatuiii C A., jfley.?)
Hab. Am Ussuri, in Laubwâldern bei Aua, an nach NW. gerichteten Abhângen, nicht
selten, 9 Aug. 1855 (expl. unicum lectum, fr. immat.).
Das gesammelte Exemplar ist eine 3' hohe Pflanze mit beblâttertem Stengel, 4-fach ge-
fiederten Blâttern mit Slipellen und breiter Bluthenrispe. — Es ist vielleicht eine neue Art. —
Am meisten nàhert es sich noch einem cultivirten Exemplare in Fisch. hb., das von C. A.
Mey. als appendiculatum bezeichnet ist, unterscheidet sich aber von ihm durch die Blâtter, die
bei diesem bloss 3-fach gefiedert sind, und die Zabi der Frûchtchen (bis 6, beim Garten-
exeraplare bis 12). Die Zabi der Friichtchen stimmt dagegen mit der altaischer Exemplare von
Th. appendiculatum, allein der niedrige Wuchs, der fast blattlose Stengel, die kleinen Blàtter
und die schmale Bluthenrispe dieser letztern geben ihnen einen sehr verschiedenen Habitus.
(13) 13. Tlialictrum sp. aff. Tli. medio Jacq. H. Vindob. III, t. 96.
Hab. Eine halbe Tagereise oberhalb der Sungari-Miindung, auf Sanddiinen mit magerer
Wiesenvegetation, am rechten Amur-Ufer, hâufig; 8 Aug. 1856 (frf.).
Es liegen 2 Exemplare dieser Pflanze vor, die im ganzen mit der citirten Abbildung
16 Maximowicz.
iibereinslinimen, und sich von Exenaplaren von 77/. médium aus dem Wiener Garten (in hb.
Mertens.) nur durch etwas breilore Blàtlchen und grôssern Wuchs unterscheiden.
(14^ 14. Ebenfalls zu der Gruppe von Tlialietriini medîiiin gehôrt ein bliihendes
Exemplar, das von mir in Gebûschen bei Adi, am 3 Juli 1 855 gesammell worden ist. Es bat
einen hohen Wuchs, brei(dreieeckige, unten glauke, mit Nebenblàttchen versehene, dreifachge-
fiederte Blàtter, keilfôrmige. an der Spitze scharf eingescbnillene Blàttchen, eine grosse breit-
oblonge zerstreulblùlhige Rispe, kuize Bliithenslielcheu, kleine beiderseits stumpfliche Friicht-
chen. — Sie passt zu keinor bekannton Art vollslandig.
(15) 15. Tlialirtraiiii tri^yniiiti Fis^eli.! bb. — Led. 1. c. p. 11. — Turcz.
I. c. p. 35. —
Hab. Auf Ueberscbwemmungswiesen, und an trockenern Slellen des obern Amur, 5 Ta-
goreisen oberhaU) der Seja-JVliindung, und von hier an flussaufwârts iiberall bàufig, 6 Sept.
1856. (fVf.)
(16 ) 1 6. Thalictriiui kciBBeati^e Wr, var. stiiiellatiim C A. lley .! bb. —
Tli. kamtschalicum Nyl.! (hb. Acad. Pelrop.) et Spicil. pi. fenn. Cent. Il, 1844, p. 9. — Th.
majns Scbtdl., Linn. VI, p. 573, secd. Nyl. — Planta provenit stipellata et exstipellata; ad
exstipellatani speclanl: Thal.kemense Led.! 1. c. p. 13. — Th. mucronalum a genuinum Rgl.
et Til.! 1. c. et fortasse: Th. kemense Fr. var. ramosum Fr. Mant. III, p. 48; vix? Ej. Suraaia
Veget. Scand. I, p. 137.
Hab. Am untern Amur, am baufigsten ini mitlleren Theile desselben : bei Kitsi und Ssu-
Ichu, im Gebiisch und an Waldràndern sehr bàulig, 19 Juni (flor. incip.), 21 Juni (flor.);
bei Dsifu in grasreichem Birkenwalde zerstreut, 10 Juli 1855; (fr. immal.) etc. An Aqt Amur-
Mûndung: Auf Wiesen der Insel Usjul, im Limau, sparsam, 5 Aug. 1854 (fr. immat.).
Ara Tatarischen Golf: Bai Hadshi, 26 Juni (flor., L. v. Schrenck).
Es wâcbst unsere Pflanze, ausser am Amur und in Kamtscbatka, (Kusmiszczeff, Ste-
wart, Rieder, Kastalsky) auch bei Ochotzk (Kruhs, Fisch. hb. pi. culta), Ajan (Tiling)
und Arcbangel (bb. Acad. Petrop.)
Radix repens. Caulis 4 pedes usque allus. Folia ambilu triangularia, tripinnata (foliolis
tune usque â| cenlim. latis, 3 cent, longis) vel locis umbrosis bipinnata (foliolis usque ad 4^^
cent, latis, 6 cent, longis). Stipellae minutae, sed nianifestae. Panicula raraosa, patens, usque
ad apicem foliosa, sparsiflora. Pedicelli elongati, filiformes. Flores erecti, Sepala (sq. in vivo
observ.) ovatoorbiculata, bine inde irregulariter lobala, sordide albida, Blamenta priraum erecta,
mox pendula, ûliformia, sordide flavescentia, antberae mucronulatae virescenti-flavae.
Planta ad Ostium lecta minor, foliis Brmioribus, exacte forma circa Ajan a Tilingio ob-
servata; planta e sinu Hadsbi kayitschaticae propinquior, circa bipedalis, foliis firmis, panicula
minus ampla. Omuia specimina Amurensia stipellata. Planta culta e semin. Ocbotensibus pani-
culam habet minus foliosam, babitum strictiorem (hb. Fiscb.). Exemplaria ex Arcbangel folio-»
lis eximie orbiculatis gaudent.
Primitiae Florae Amukensis. 17
(19) 17. i^iieiiioiie coeriilea DC ^. gracilis^ liCd. 1. c. p. 14.
Hiib. In der Kûslenregion : auf nassen Wiesen, bei Pedan ain JaiOusse, sellen, 3 Juni
1856 yfr, immat.). Uni die Bai de Castries: an bewaldeten Bergabhàngen, 5 Wersl vou der
Kiiste laudeiuwârls, sehr selten, 17 Juli 1854 (fr. elapsis.). — Wàchst auch in Osl-Sibirien,
zwischen dein Aldan-Flusse und Ajan (Orloff. 1850).
Forma vegetior, ceterum cum liamtschatica congrua.
(18) 18. Anémone nenioros^a li. var. — Cham. ei Schtd. Linn. VI, p. 574.
— A. nemorosa et allaica (p. p.) Led. 1. c. p. 15.
Hab. In der Nadelwaldregion des untern Amur iiberall, zum Theil auch iii Laubwàldern,
doch im Norden hàuGger. Beginl zii bluhen Ende April's, reife Frûchte findet man von Ende
Mai bis Ende Juni's. Ferner wâchst sie auch in Kamtscbatka (Eschsch., Rieder, etc.) und
bei Ocholzk (Kruhs, in hb. Fisch.).
Nom. apud Ollscha: tschurktùen.
Quam planta Europaea flaccidior, petiolis magis dilatatis, palentipilosis, foliis vulgo magis
incisis, tructibus parcioribus magis pubescentibus. Florum color exacte ut in europaea.
Die grossere Behaarung nâhert unsere Pflanze allerdings der A. allaica, aber sie unter-
scheidel sich von dieser durch einen gleichfôrmigen, nicht stellenweise verdickten, Wurzelstock,
6 — 7 (nur bei der kamlscbalkischen bauliger 8) oblonge, und nicht 8 — 14 linearoblouge
Sepala, spilzere ungleichere, mit Einschnitlen abwechselnde Sâgezàhne der meisl zugespilzten
Blattabscbnitte, die bei A. allaica sehr selten zugespitzt, und runder und gleichlormiger gezahnt
sind. Dagegen bezieht sich die Bemerkung von Cham. et Schld. a. a. 0., dass die Pllanze
Kamischatka's klein, wie verkiimmert, sei, mil kurzgestielten Involucris und Blumen, nur auf
die erslen Friihlingspflânzchen; die der Erde spâter entsliegenen erreichen ganz die Grosse
unserer europaischen Pflanze, und seibst die erstern entwickeln sich noch wàhrend und nach
dem Verblùben zur normalen Dimension und Form. Auch im europaischen Norden sind ja die
Erslliiige Anfangs klein und entwickeln sicb erst voUstandig wàhrend des Bliihens.
Die amerikaniscbe Pllanze weichl durch grossere Schlankheil, kleinere Blàtter mit
schmalern Segmenlen, und rundiichere Sepala etwas ab, ohne dass man jedoch irgeiid welche
scharfe Grenzen zwischen ihr, der europaischen und der ostasialischen ziehen konnle.
(19) 19. Aneuimne uclens^ii^ Vrautv. et lley. in Midd. 1. c. p. 6. u. 7. t. 26.
Hab. Am untern Amur, mehr in Laubwàldern: Pachale, 1 Juni 1856 (^flor., v. Dilmar);
Poddale, in Laubwàldern liàufig , 20 Mai 1855 (flor.); gegenûber Zjaiika, am Fusse des
Geong-Riickens, an Waldràndern, hâulig; etc. Fehil bei Kitsi.
Icon cilata ad expl. depauperatuni delineata. Folia demum glaucescentia, ciliata, sublus
glabra vel pilis singulis adpressis adspersa, foliola involucri ut etiam foliorum radicalium bre-
viter petiolulata (uti recte in icône delin., in descr. vero sessilia dicuntur), pedunculi plerunique
glabri, flores albi. Fructus desideralur.
Ausser mit A. umbrosa, ist dièse Art auch mit A. trifolia verwandt, welche sich aber
Mém. des sav. étraog. T. IX. 3
18 Maximowicz.
(lurch ihr freudiges Giiin, flache verbreiterte Blallsliele, oblonglanzetlliche, zugespilzte, iingleich-
gesàgte Blàtlcben, ovale Sepala, kurzeu Griffel, sehr unterscheidet.
(20) 20. Anémone dîcltotoma li. — Turcz. 1. c. p. 42. — A.pensyhanicaLed.
fl. ross. I. p. 17. — Midd. 1. c. p. 17. u. 9. — Rgl. et Til. I, c— A. radiée lenui, horizon-
taliter repente, gemmis squamatis caules anouos florentes foliis radicalibus deslitutos emittenli-
bus obsessa; caule breviler subadpresse birsuto dicbotome ramoso; foliis caulinis utrinque pi-
losis demum glabratis per bina opposilis sessilibus horizonlaliter squarroso-patentibus Iriparti-
tis, laciniis basi subaequilalis lanceolatis basi integerrimis ipso apice trifidis serratisque vel in-
cisoserratis; pedunculis e dicbotomiis caulis ramorumque omnibus praeter surumas stériles nu-
dis 1-floris; sepalis stamina triplo superantibus; stylis in flore ovario glaberrimo brevioribus
fere rectis; carpellis maturis ovatis glaberrimis, in roslruin subrectum fruclus tertiam partem
non aequans sensim abeuntibus, margine crasso circumvallatis, area centrali ovata acuta.
Hab. Ueberall im Amurlande ungemein bàufig; doch in de Castries und am Liman nichl
beobachtet. Bluht von der Mitte Mai's bis zu Ende Juni's, reit'e Friicbte Ende Juli's.
Folia radicalia a me frustra quaesila nuUibique visa, unico exceplo a Tilingio circa Ajan
coUecto, quod iis A. pensylvanicae conforme. Flores albi sublus rubedine suffusi, Pyri Mali
ûorentis odorem spirant.
Auf ûber siebenzig vollkommen ûbereinstimmende Exemplare aus allen Gegenden Sibi-
riens, dieser, schon von Linné durch die meisten der angefiihrteu Kennzeichen unleischiedenen,
Pflanze gestiitzt, kann icb nicht umbin, sie von A. pensylvanica specifisch zu trennen, und gebe
hier eine auf iiber zebn Exemplare dieser letzteren gegrûndete Diagnose von A. pensylvanica L.:
Anémone pensylvanica L. radiée subrepente (Hooker); caule (bienui?) basi foliis radieali-
biis instructo palentim birsuto; foliis caulinis infimis ternis, concavis, palulis, juventule sericeo-
villosis demum sericeopilosis, sessilibus, tripartitis, a medio iucisoserratis; pedunculis ex omni-
bus tri-alque-dichotomiis caulis ramorumque ortis nudis 1-floris, numerosioribus; sepalis sta-
mina quadruplo superantibus; ovariis villosis st)'lo apice hamato brevioribus; carpellis pilosis
suborbiculatis, in rostrum subrectum vel apice recurvatum aequilougum abrupte abeuntibus,
margine subincrassato, area orbiculata.
Folia radicalia semper adsunt. Flores albi, rubedine nulla (Pursh.).
Hab. in America boreali, ubi A. dichotoma vera rarissima videlur.
(SI) 21. Anémone Itaiealensis Twrcz. 1. c p. 40. — Led. 1. c. p. 17,
Var. glabrata Maxim, pedunculis parce pilosis foliisque subcilialis, ceterum glabra; par-
titionibus foliorum profundioribus, manifeslius incisis; pedunculis saepius solitariis.
Hab. Am untern Amur: an Wiesenràndern bei Myllki, ziemlicb seUen, 16 Mai (florere
incipiens, fl. albis, vespere nulanlibus); bei Daisso, im hohen Grase des Laubwaldes bàufig,
26 Mai (flor.); bei Dole, an iibnlicben Slellen hàulig, 27 Mai 1855 (flor. et deflor.)
Nomen. Goldis: tur-ka, i. e. tur kokuka, heiba tuberosa, ob tuberculos minutes, aulumno
(ex relalione incolarum) rhizoma obsedeutibus (?).
Primitiae Florae Amurensis. 1 9
Rad X non fibrosa, uli vult cl. Turcz., sed rhizoma tenue, horizontaliter repens. Collum
rhizomalis squamis obsessum, ex axilla squamae unius caulem, aliarum folia radicalia, quorum
loco proximo anno caules florituri gignuntur, emiltens. Folia involucri horizontaliter patenlia.
Pedunculi basi intra involucrum foliis bracteiformibus minutis ovato-oblongis fulli (eliam in pi.
baicalensi!) Flores albi, diam. 2 — 3 centim. Sepala ovato oblonga, ovala vel obovatooblonga.
A. barbulata Turcz., e China boreali diff.: radice perenni crassa, foliis radicalibus médium
caulem aequanlibus numerosis, anibitu reniformicordalis, non apice solura, sed toto fereambitu
laciniarum grosse serratis, involucralibus patulis neque patenlibus, petiolatis, neque sessilibus,
petiolo dilatalo villosissirao, triparlitis, laciniis lanceolalis (nec obovato lanceolatis), toto ambitu
serratis, pedunculo primario solitario, secundariis ex axillis foliorum involucralium ortis, invo-
lucellatis; flore minore (1| centim.), sepalis angustioribus apice barbulatis,obovatis vel oblongis.
— Mediaute A. barbulata, arête cum A. pensyhanica conjuncta, A. Baicalensem ejusdem seriei
esse eo magis elucet, quia eliam involucellorum vesligia profert.
{99) 22. Pulsatilla patent mill? var. foliis deconipoi^ltii^. — Led.
1. c. p. 19. — Turcz. 1. c. p. 35. —
Hab. Auf magern trockenen Wiesen bei Seiskoi Piket (Seja-Miindung), 1 Sept. 1856.
(fol. radicalia lecta sunt).
(33) 23. Pulsatîlla ajaneiii^liJi llgl et Til. 1. c. n. 11.
Hab. Unweil der Amur-Mûndung, vielleicht bei Petrowskoje, am Ochotzkischen Meere, ge-
sammelt von H. Orloff i. J. 1850.
(«1) 24. Piilsatllla daliiirica Spr. — Turcz. 1. c. p. 36. — Led. I. cl, p. 20.
— Midd. 1. c. n. 11.
Hab. Am obern Amur, unterhalb Albasin, 4 Juni 1855 (frf., Maack.)
(SS) 25. PiiUatilla viil^arii^ Mill. — Led. 1. c. p. 21. — Turcz. 1. c. p. 37.
Hab. An der Schilka bei der Nertscha-Mùndung, 22 April 1855. (flor., Maack.). Am
obern Amur, oberhalb der Seja-Miiuduag, 12. Juli 1855 (fr. delapsis, Maack).
p. latisecla Rchb.? an ad P. ambiguamt
Hab. Auf nacktem Fels, anf diirren Wiesen, oberhalb der Seja-Mûndung , 2 u. 3 Sept.
1856, (fol. radicalia).
(36) 26. i!Ldoni$>i apennina là. y. tlaviirica Led. 1. c. p 25. — A. davurica
Turcz. 1. c. p. 45. —
Hab. Am untern Amur, in Nadel- und gemischten Wàldern stellenweise bâufig, z. B, un-
terhalb Kulgu im Nadelwalde, 10 Mai 1855 (sp. llor. unicum, cet. defl.); in feuchten Wàl-
dern bei Kôurmi, hàufig, 12 Mai 55. (frf.)
Petala in speciminibus meis augusla, in iis a D. Maack lectis latiora,potius ^.îV/cMaanac.
(39) 27. Raniinciilus aquatilii^ li. a. longifolius? Rossmann Beitr. z.
Keuûtu. V. Balrach. p. 58.
20 M A X I M W I c z.
Hab. In der Bucht des Amur bei Nikolajevsk, 14 Aug. 1854. (flor, et fructif.). Pelala
weiss mit gelbem Nagel.
Insignis folioruni collabentium penicilliformiura *) laciniis longissimis numerosissimis (in
europaeo niullo parcioribus). — Folia oraoia petiolata, natantia nulla; pedunculi lloriferi folio
paullo breviores, fructiferi longiores recurvati; capitula fruclifera (florum magnitudine confoimi)
majora. Cetera conveniunt.
(38) 28. Raniiiiciilui^ reptans li. — R. Flamtnula L. y. replans Led. I. c. p. 32.
— Turcz. 1. c. p. 50. — R. FL filiformis Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Am ganzen Amur, und auch am Ussuri, iiberall, sandigthonigen Boden vorziehend,
und je nach dera Wasserstaade zu verschiedener Zeit blûhend. —
Immer constant fadenformig aogetroffen, So auch in Ajan und in Transbaikalien, wo der
typische R. Flammula ebenfalls fehit.
(99) 29. Raiimictiliis Piirs^liii Hook. ^. terrei^tris lied. 1. c. p. 35. —
Hook.! fl. bor. am. I, p. 15, tab. VII. B. fig. 3. — Turcz. I. c. p. 54. — Midd. 1. c. p. 8.
n. 14.—
Hab. Auf nassem schiammigem Ufer von Lachen, auf der Ueberschwemmung ausgesetzten
Wiesen, bei Kitsi, sehr selten, 29 Juni 1856. (11. et frf.)
Ein winziges Pllâuzchen. Die Blâlter sind bei unsern Exemplaren immer fiinftheilig, mit
keilfôrmigen, an der Spilze oft dreilappigen, Segmenten. —
(30) 30. Raiiiiiiciiliis afliiiâi^ R. Rr. — Led. 1. c. p. 37. — Turcz. Add. Emend.
adfl. Baie. dah. p. III. — R. amoenus Led. Turcz. fl. baie. dah. I, p. 55. —
Hab. An der Sclnlka: Nertscha-Mundung, 2 Mai (flor. incip.); Schilkinskoi Sawod, 13
Mai 1855 (flor. primis, Maack.)
(31) 31. Raniinciiliii^ aiiricomiii^ li. Led.l. c.p. 38. — Turcz. baie. dah. I,p. 55.
Hab. Am obern Amur: unterhalb der Urki-Mùndung, 24 Mai (flor.); Albasiu, 31 Mai
1855 (flor., Maack.)
(3*^) 32. Raiiiiiiciilu!^ polyrliizos^ Stepli. — Led. 1. c. p. 39.
var, major Maxim. Elatior, caulibus procumbenti-adscendentibus apice ramosis,
foliis reniformibus.
Hab. Am untern Amur: an schlammigen Pfûtzen in Gebiischen bei Odshal, nicht hâufig,
22 Mai 1855. (flor. et frf.)
Bis auf die angegebenen Merkmale mit R. polyrhizos iibereinstimraend.
(33) 33. Raiiunciiliiis propiiiquiis^ C A.» IVIey. Led. 1. c. p. 40. — R. acris
Turcz. 1. c. p. 60.
*) Folium penicilliforme: ein Blatt, dessen Zipfel skh ni<'ht in einer Ebene rerbreiten.
Primitiae Florae Amcrensis, 21
var. hirsuta Trautv. et Mey. in Midd. Ocliot. p. 8. n. 16. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Am obern Amur: bei und unterhalb Albasio, 28 Mai, 4 Juni, (flor.); unterhalb der
Onon-Miiiidung, 8 Juni 1855 (Qor., Maack.)
Spec. unura, ex iis ad Onon lectis, omnino cum planta Midd. congruum, cetera omuiasis-
tunt plantanti elatiorem floribus majoribus vel in aliis minoribus praeditam.
(31^) 34. Baiiiinciilus (Hecatoiiia) iileiirocarpii!!» llai^im. Radice lib-
rosa; caule elato flexuoso tereti cavo petiolisque gbibiis; foliis radicalibus longe peliolalis,
petiolo basi vix vaginante, subtus parce pilosulis, pedalinerviis, arnbitu reniformi-
bus, profunde triparlitis, partilione média lateralibus triplo angustiore, lateralibus ad médium
usque 2 — 3 (idis, laciniis omnium rbomboideis vel rbomboideolanceolatis, aculis vel acumina-
lis, basi cuneata integris, apice Irifidis incisoserralisque; caulinis peliolalis, petiolo laminam
subaequante, conformibus vel ovatis acuminalis trilidis, a medio ad apicem incisoserralis; tlo-
ralibus brevissime peliolalis lanceolatis integerrimis; peduuculis striatis crispe pubescen-
tibus; floribus ; spica fruclifera globosa, axi cj'lindrica glabra, carpellis infla-
tis tetragonis, ad angulos coslatis, utrinque attenualis, sensim in slylum breviter cir-
cinnato-revolutum abeuntibus, glabris.
Hab. An der Amur-Mûndung: auf der Insel Usjut im Liman, auf feuchlen Wiesen, ein-
zeln, 5 Aug. (frf.); Am Amurufer bei Nikolajcvsk, zerstreut, 18 Aug. 1854. (frf.)
Carpellis peculiaribus periusignis! — /?. acom'tifolnis L., oui proximus, differt fructu, pe-
liolis foliorum radicalium vaginantibus, foliis ambitu cordalo-orbiculalis, segmeutis saepe
petiolulalis, caule multifloro. Habita tantum accedit ad R. briiuium Ten., amblyolobum Bois s.
et Hob. etc.
Exemplaria lecta duo, circiter 4 decira. alla. Radix e rhizomate brevissimo fibris cylin-
dricis validis obsesso constans. Folia radicalia plura, peliolis 1 — 2^ decim. longis striatis,
basi vix ac ne vix quidem vaginantibus, lamina 8 — 14 cenlim. lata, 5 — 9 centim. longa,
sinubus inter partitiones angustis, segmentis superne invicem sese tegentibus. Caulis usque ad
pedunculos simplex, 1-foliatus, folio caulino 4 cent, longo, 8 cent, lato (vel 4J cent, lato, 5.V
cent. longo). Spica fruclifera parva, ita ut flores parvuli videantur. Carpella minime numerosa,
2 mill. longa, 1 mill. fere lata, rostrum % mill. longum.
(35) 35. Raïuinculiis repensa li. — Led. 1. c. p. 43. — Turcz. 1. c. p. 58.
— Midd. 1. c. n. 17.
Hab. An nassen Stellen zerstreut, z. B. bei Daisso, 26 Mai 1855. (flor.)
(36) 36. llaniiiiciilii!î» cliiiieiii^ii^ B»c* Enum. Cbin. bor. p. 3. n. 10.
var. amiiriciis Maxim. Glabralus, foliis profundius dissectis, segmentis anguslioribus,
caule minus folioso, carpellis duplo minoribus.
Hab. Am sudiichen Amur, stellenweise hâufig: bei Chuela, auf Insein mit nassem Lehm-
boden, 22 Juli 1856 (defl., fr. fere mat.); Galbo, auf nassem Sande, 26 Juli 1855 (flor. et
frf.). Am Ussuri, auf Ueberschwemmungswiesen sehr bâuflg, Aug. 1855 (frf., fl. ult.)
22 Maxjmowicz.
R. chinensis Bge. cum nirais affini R. pensylvanico L. jungendus esset, nisi caipella raa-
tura, (statu juniore siraillima) in illo, uli eliam in ver. nostra, compresso-plana, lateribus mar-
gine lato 1-nervio prominente circumvallatis subconcava. — Varietas nostra ex habitu jam R.
repenti L. quodamiuodo similis.
Planta polyniorpha. Pekinensis vegetior, birsuta, explribus ab ill. Hooker e Rocky-Moun-
tains missis sioiillima, fructu matuto tantum dignoscenda. Amurensis vulgo multo minor, car-
pellis atque spica fruclifera duplo niinoribus; occurrit: foliis plantae chinensi siinilibus; vel
profundius partilis, laciuiis linearilanceolalis; birsuta vel glabra; erecta vel rarissime procum-
bens, geniculis bine inde fibrilliferis radicans. Flores in planta cbinensi flavi videntur, ita
sunt in nostra.
(Sî) 37. Caltiia i>alii!«tri!^ Sj. — Led. 1. c. p. 48. — Turcz. 1. c. p. 61. —
Rgl. et Til. 1. c.
a. communis Turcz. I. c.
Hab. An feuchlen Slellen, am untern Amur, bàufig: am See von Kitsi, 2 Juni 1856 (flor.);
Kôurmi, in Wàldern, 12 Mai 1855 (flor.). — Am oberu Amur: Ust-Slrelka, 22 Mai 1855
(tlor., Maack).
y. membranacea Turcz. 1. c. — Midd. 1. c. n. 18. —
Hab. In der Kûstenreyion : an Waldbâchen in de Castries, nicbt eben bâuûg, 16 Juli
1854 (deO.). Auch bei Nikolajewsk gesehen. — Am obern Amur, unterbalb der Onon-Miin-
duug, 8 Juni (defl., Maack).
Nom gillakiscb: furkch(?).
Folia radicalia in var. y- versus apîcem grosse dentata, dentibus acutis.
(39) 38. Trolliu!^ cliiiieiii^U Bge.? Rnum. Chin. p. 3. n. 11. —
Hab. Am Tatartschen Golf: in Nadelwàldern um die Bai Hadshi; 1855 (Kusnetzoff).
Explr. unicum florens.
Sepala in nostro 5 orbiculata patula, luteo-aurantiaca, (in genuino T. chinensi Bge,! nu-
merosiora, ex sicco videntur flava), petala aurantiaca, antherae luteae. Styli concotores. Flores
longe pedunculati. Foliorum segmenta rbomboidea, Trolliorura more incisa.
(S9) 39. Trolliiii^ as^iatieiiifi I^. — Led. 1. c. p. 50. — Turcz. 1. c. p. 63. —
Hab. Am obern Amur: unterbalb der Onon-Miindung, 6 Juni 1855 (flor., Maack).
Sepalis solito paucioribus dilfert, sed praesto sunt exemplaria daburica, a cl. Wlassow
lecta, simillima. Planta pekinensis, cujus specc. tria ante oculos habeo, inter hune atque T.
chinensem quasi média, sed ob sepala angustiora petalaque minus numerosa verosimiliter T.
asiatico adnumeranda.
Von mir, in feuchten Bergthàlern bei Chinganskoi Piket am 20 Aug. 1856, gesammelle
Exemplare mit bereits ausgeslreuten Samen gebôren vielleicht ebenfalls zu dieser Art.
(40) 40. Eraiitliii^ i^tellata llauin. Gaule (fructifero) pedali, fol. radicali-
bus...., involucralibusmagnitudiueinaequalibus: uno minore 2 — 3-partito, altero 5-par-
Primitiae Florae Amukensis. 23
lito, partilionibus rhombeis bi-trifidis, profunde dentatis, incisuris dentibusque
ohtusis apiculalis; pedunoulo puberulo, (fructifero) involucrum aequanle; capsulis
usque 8 tenuiter puberulis, pedicellalis stellatorefraclis, apice adscendentibus,
stylis apice recurvatis.
Hab. Ara untern Amur: Odshal, an moorigen Stellen des Laubwaldes, zieralicb selten,
22 Mai 1 855 (frf.).
Zur Vergleichung gebe ich die Diagnosen der beiden andern, sibirischen, sehr âhDlichen
Arten :
Eranthis stbirica DC. Superne subfarinosa; foliorum involucralium udo saepissime
obsolelo vel ad squamam reducto, rarius parvo 2-partito, altero 5-partito, partilio-
nibus elungatis integerrimis, rarius den ticulis paucis inslruclis; pedunculo flo-
rifero brevissimo (Turcz.), fructifero involucrum aequante, capsulis (junioribus farina
tenui adspersis) usque 7, patenlibus, apice stylisque rectis sursum curvatis.
Eranthis uncinata Turcz. Glaberrima humilis; involucri foliis iuaequalibus: altero
ad squamam saepissime reducto, altero 5-partito, partilionibus basi subaequilata
cuneatis, apice dentatis, dentibus acutis; pedunculo florifero involucrum
aequante, germinibus usque 5 erectis stylo recurvato uncinatis.
E. slellata unlerscheidet sich von beiden Arien durch die Pubescenz und die Blâtler, steht
aber den Frijchlen und dem Habilus nach E. sibirica nàher. — Aile drei scheinen KnoUen zu
haben, die von E. slellata sind rundlich, von der Grosse einer kleinen Baselnuss. Die Samen
sind rundlich-oval, opak, gelblich-braun, mit einem von Spitze zu Spitze verlaufenden dunk-
lern Funiculus.
(41) 41. li^opyruiii fiiinarioides li. — Led. 1. e. p. 53. — Turcz. 1. c.
p. 66. — Leptopyrum fumanoides. Trautv. et Mey. in Midd, 1. c. p. 10. n. 2t. —
Hab. Am obern Amur: bei Albasin, 26 Mai 1855 (flor., Maack).
(4«) 42. €optii$ trifoliata ISalisb. — Led. I. c. p. 52. — Midd. 1. c.
p. 10, n. 20. —
Hab. Am untern Amur, in der Région der Nadelwâlder: bei Nikolajewsk; 30 Aug.
(dissem.); in der Bai de Castries, 16 Juli 1854 (frf.); am See von Kilsi, 16 Juni (flor.,
L. V. Schrenck); Mariinsk, 16 Juni 1856 (ûor.); zwischen Adi und Tottj'cho, 1 Juni 1855
(flor.). Immer im Nadelwalde, auf moosigem (Hypnum-) Boden.
(4S) 43. Aqiiile^ia vulgarisa li.
Var. staminodiis plants, pelalis albis. — A. oxysepala Trautv. et Mey. in Midd.
1. c. p. 10. n. 22.
Hab. Am Amur oberhalb der Seja-Mûndung, 13 Juni 1855 (flor., Maack).
Exemplaria lecta bene conveniunt cum specc. Middend., quorum petala ralione staminum
longiludine variant, sepala vero occurrunt iis A. vulgaris simiiia, ovata acuta, ita ut differentia
24 M A xiM owi cz.
unica ab A. vulg. genuùia: petalorum color. A plaida cinnenai (Turcz.! Euum. Chiu., in Bull.
Mosc. X, p. 149) nostra dilTeit antlieiis nigricanlibus, slaminodiis planis.
(4141) 44. ilqiiHlegm air®îSïar|Mirea HIW, — Led.l.c. p. 57. — Turcz.l.c. p. 71 .
Hab. An der Sclnlka, oberhalb der Daban-Miindung, 21 Mai 1855 (flor., Maack). Auch
in JSord-Cliinu, bei Pékin (bb. H-ti Petrop.).
(4.5) 45. AqiBilegia parvîflQB'ît ï^edel». 1. c. p. 57. — Turcz. 1. c. p. 71. —
Midd. 1. c. p. 10. n. 23. — Hgl. et Til. 1. c. —
Hab. In der Kûstenreyion : in der bai Hadshi ; 1855 (flor., Kusnetzoff); Nikolajewsk,
an Felseu, 12 Aug, 1854 (frf.); zwischen Kilsi und Nikolajewsk, 1855 (flor., v. Ditmar);
Pedan aniJai-Flnsse,an Felsen, 1 Juni 1856 (flor. incip.). Ara o6ern ^mwr, Albasin etc. (Maack).
Bei allen Exerapiaren dieser Standorte sind die Blàtter auf der Unterseite pubescirend,
sehr glauU; nur bei denen von Pedan sind sie fast grasgriin, die Stengelblatler glatt.
(416) 46. DelpBtiBiisisn g-raBidîfli»i'usiii Wj. — Led. 1. c. p. 60. — Turcz. 1. c.
p. 72. — Midd. 1. c. p. 11, n. 24. —
§. caule erecto apice raraoso, laciniis foliorum abbreviatis latioribus. —
Turcz,! 1. c.
Hab. In Felsspalten bei Borbi am unlern Amur, nicht bâufig, 27 Juni 1855 (flor.)
(419) 47. Acoiiituin ïiyctoetonuan li. p. 11. ocBiroleiacii^ JLeû. 1. c. p. 66.
— A. Vulparta y. Tragoctonum Rchb. lllustr. Acon. t. LVlll. — A. Lycoctonum var. Cynoclo-
num Rgl. et Til. 1. c. (calcare semiarcuato et convoluto).
Hab. Am untern Amur: In Nadelwàldern an Bàchen, beim Dorfe Ngaîmar (de Caslries),
13, 23 Juli 1854 (flor.); in nassen Wàldern unleihalb Ivauty und Chywwunda, haulig,
28, 29 Juni (flor.); an Waldràudern zwischen Adi und Totlj'cho, ziemlicb hautig, 1 Juni
1855 (flor.). — Flores sordide ochraceoflavescenles.
Die Form der Haube und die diinne Blatlconsistenz entspricht ganz der Schaltenform, die
Bebb. var. y. Tragoctonum nennt, die Form der Blàtter und ihre Grosse weicht aber etwas ab.
Ein im Bureja-Gebirge (7 Aug. 1856, frf.) von mir gesammeltes Exemplar scheint zu :
(4S) 48. j%coiiitiiiti pallicliiiti ÏCchl». zu gehôren, wobin wohl auch die von
L. Scbck. aus der Bai Hadshi, 26 Juli 1854 (flor.) mitgebrachten Exemplare zu ziehen waren.
— ■ Sie bilden eine niedrige (1 ^ bohe) Pflaiize, mit fast einblâltrigem Stengel, breiten Blatt-
segmenten und einem halbkreisfôrmig gebogenen Sporne. —
Die Middendorff'sche Pflanze, durcb festere Blàtter unterscbieden, bildet das A. L. var.
Cynoctonum Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 11, n. 27. — In Transbaikalien fehlt das
gelbe Lycoctonum ganz, denn das A. ratmnculoides Turcz.! bildet wohl eine eigene Art. Ihres
Fundoris wegen gehort sie schon in's Flussgebiet des Amur.
(4!l) 49. Acoiiitiiiu l>ai*btttiini Patr. p. (Giiieliul) JLed. l. c. p. 67. -^
Turcz. 1. c. p. 79. —
Primitiae Florae Amurensis. 25
Forma: foliorum segmentis valde dilatatis.
Hab. Am IJssuri: an bewaldeten Abhàngen bei Aua hâufig, 9 Aug. 1855 (flor,); in
Laubwàldern unterhalb Nor, hâubg, 11 Aug. 1855 (flor.). Flores flavi.
Folia trisecta vel tripartita, segmentis Iriparlilis seu lateralibus ad médium lantum biGdis,
omnibus rhombeis, inciso serralis.
Die Blallforra gleicht der von A. orientale (bei Rchb. lllustr. t. XXIX), auch der Sporn
ist àhnlich, nur kûrzer, aber doch langer, als ihn Rchb. bei A. barbatitm und Gmelini zeiehnet.
Eine der Amurischen àhnliche breitblàttrige Form (mit nur elwas schmàlern Segmenten) sah
ich auch ans Daurien (hb. Hoiti Petrop., m. Tarez.) und Pékin (hb. Horti).
(50) 50. Acoiiituiii teniiifoliiiiii Tiircz. 1. c. p. 83. — Led. 1. c. p. 68
(sub A. macrorhyncho) et p. 739. (non Trautv. et Mey. 1. c. p. 12, n. 29, quod A. lortuoso
(Turcz.!) sat simile).
Hab. Auf Torfwiesen, in Thàlern, um Seiskoi Piket {Seja-Mûndung), ziemlich hâufig,
1 Sept. 1856 (fl. et fr. jun.)
Unsere Pflanze ist genau das A. temiifoKum Turcz.
iMan lindet imnier 2 dunkelbraune lânglichnibenfôrmige KnoUen, von denen eine den
Slengel, die andere eine in demselben Jahre ruhende Knospe Iragt, und beide an dem obern
Theile mil einander zusammenhàngen. Die kleinen Knôllchen junger Pflanzen tragen (immer
nur eine zur Zeit) 1 — 2 schwache bogige Stengel, die iiber einen Fuss lang werden und sich
slolonenfôrmig auf die Erde slrecken. Die Blâtter solcher jungen Pflanzchen weichen von denen
der ausgewachsenen Pllanze etwas ab, sie sind nâmlich nur fol. trisecta, segmentis lateralibus
parlitis, werden erst spâter fol. 5-secta, und besitzen weit kiirzere, verhâllnissmàssig breitere
Abschnilte. Zuweilen, jedoch selten, Irâgt eine solche junge Pfltinze auch Blumen, isl dann
aufrechl, obgleich nicht so steif wie die altère, asilos, und mil blos 1 — 3 Bluthen.
(51) 51. itcoiiiiiiin villosiini Rclib.? a. (erectuni) Rclib.? — A. volu-
bik Midd.! I. c. p. 12, n. 28., nec alior.?
Hab. An Bachufern feuchler Nadelwâlder, in der Bai de Castries, nicht selleu, 16 Juli
l»5i (flor. el fr. immat.) Flores violacei.
Von den sehr àbnlichen aufrechten, schmalbâttrigen Formen des A. villosum, aus dem
Allai (hb. C. A. Mey.), unterscheidet sich dièse Pflanze durch einen raeisl ganz glatten Stengel,
der nur bei uppigern Individuen an der Rispe pubescirt, und fast horizontale, und nicht beinahe
aufrechte, Neclarien. Die Middendorff'sche Pflanze (ein au der Uda-Mùndung, am 4 Juli
1844 ges. Expir. ausgeschlossen) ist mit unserer Pflanze bis auf weniger verlangerte Blatlab-
schnitte und eine kiirzere wenigbliilhige Rispe identisch.
Caulis usque 7 decim. altus, superne (in allioribus) pubescens, ceterum cum foliis tenuis-
sime ciliatis glaber, simplex vel a basi virgatoramosus, ramis serins floriferis. Folia inferiora
longe média brevius petiolata, tenerrima, opaca, ambilu ovatoorbiculata profunde cordata,
sinu anguslo, usque ad nervos 5-parlila, laciniis basi auguste cunealis, pinnatifidis, lacinulis
Mem. (les sav. élrdug. 1'. IX. 4
26 Maximo wicz.
lineari-acuraiuatis elongatis incisis. Panicula laxa pluriflora, in unibrosis valde usque ad apicem
foliosa. — Flores majusculi violacei, casside subconica inflata, fronte concava, rostro obtusi-
usculo, nectariis supinis, cuculli iuflali calcare semiarcuato, labio obcordato adsceodente. Ova-
ria 5, glabra, subparallela.
(5S) 52. Aconitiint voluWle Pall. h. Demidof. 1781, p. 76. — A. volubile
Rchb. Illustr. Acon. t. XXV. — Led. 1. c. p. 68, (nonhb.). — A.villosum^. flexuosum Rchb. 1.
c. t. XXVII. — Led. 1. c. p. 68, (quoad pi. volub.) — A. Sczukmi Turcz.? Bull. Mosc. 1840
p. 6t (ad 11. Amur). Gaule a basi erecto, mox volubili elongato, plus miuus piloso; petiolis
pilosis, foliis opacis firmis pilosulis ciiiatis peliolalis, tri-quinquesectis, segmentis loa-
gius vel brevius petiolulatis rhombeoovatis vel rhombeolauceolalis, inciso-serratis vel pinnalifidis
serratisque; paniculae pubescentis laxae pauciflorae pedunculis arcuatis; floribus puberulis,
casside subconica clausa, rostro porrecto acuto (rarissime adscendente), cucuUis suberectis,
calcare brevi crasso adunco, capsulis tribus (4,5) subparallelis, plus minus pubescentibus.
Hab. Ara unternAmur: in der Nàhe der Garin-Miindung, 31 Juli 1855 (11. incip.,
Maack); bei Tschutscha, 4 Aug. 1855 (fl. pr., Maack). Am Ussuri: bei Agdiki, 5 Aug. (Ilor.);
bei Chaizo, 6 Aug. (flor.); unlerhalb Nor, 11 Aug. 1855 (Ilor.), in Laubwaldern recbt bâulig.
Ira Bureia- Gebirge : in Nadelwaldern , am VYaldrande, nicbt haufig, 16 Aug. (Ilor.); an
Gerollabhàngen und Felsen, selten, 17, 18 Aug. (flor.); um Chinganskoi Piket, an Bergab-
hàugen, in Corylusgebuschen, zerstreut, 20 Aug. 1856 (flor. et fr. immat.).
Der, von der Basis an 1 — 1 ^ Fuss hoch aufrechte, runde, feste Stengel, wird hôher
hinauf vvindend, und erreicht bis 1 Faden Lange. Die recht steifen harten Blâlter sind etwas
blàulicbgrûo. Der Helra isl hellviolet, die seitlichen Sepalen grùnlichviolet, mit einem schmutzig-
violetten Fleck in der Mille und dunkler violetlen Adern; das untere so wie die seitlicben ge-
zeichnet. Der Helm ist sehr veranderlich, bald von der Gestalt, wie Rchb. a. a. 0. tab. XXV,
bald so wie tab. XXVII ebeudas., und dies zuweilen bei ein und derselben Pflanze. Die Rich-
tung der Nectarien ist ebenso veranderlich, bei hôherm Helrae sind sie aufrechter, bei niedri-
germ gebogener, doch konimen sie auch sehr kurz vor und sind dann auch im niedrigen Helrae
aufrecht. Durch die verschiedene Lage der allerseits hiu gerichtelen Blumen, wird die Stellung
der Nectarien, beim Trocknen im Papier, noch verschiedener, und es isl nicht leicht hier imraer
das normale Verhâltniss herauszuûnden. Ebenso variirt auch die Zahl der Frûchte. Dagegen
fand ich Wuchs , Blâtterform — Consistenz uud — Farbe , sowie die Farbe der Blumen
imraer constant. Nie sah ich ein ganz aufrechtes Exemplar , obgleich ich die Pflanze an den
verschiedensten Standorten beobachlet , wenn auch nicht imraer gesammeit habe: selbst auf
nacktem Getrummer wachsend war sie gewunden wie ein Convolvulus , und der aufrechte
Theil nicht einnial so lang als bei der Wald- oder Wiesenpflanze. — Nach ail dem Vorher-
gehenden halte ich mich daher fiir berechligl das A. vohtbik Pall., Rchb., mil dem A. villo-
sum p. (wenigstens der russischen Bolaniker) zu vereiuigen, um so mehr als die im hb. Acad.
Petr. aufbewahrlen Exemplare dieser Pflanze vom J. 1797 und 1789, aile von Pott's Hand
Primitiae Florae Amurensis. 27
als A. voliibile bezeichnet, mit der unsrigen lïbereinstimmen, und in deu Bliithentheilen ebenso
variireo wie die Amurpflanze, bei deni von 1789 aber, das ein aus Sibirien von Lindenlhal
gescbicktes ist, vonPott der Zusatz: Pall.h. Demidof. gemachtist, eine Angabe, dieum so mass-
gebender ist, als das citirte Werk nur 8 Jahre frùher (1781) erschleo und blos den Naraen der Art
entbàlt, Pott also wahrscheinlich authentische Exemplare von Pallas selbst vergleichen konnte.
(5S) 53. T^conitiiin arciiatiiin Maxim. Gaule fistuloso elato, erecto vel
subdecumbente (rarissime panicula subvolubili), intra inflorescentiam puberulo ceterura
glabro; petiolis obsolète puberulis arcuato-deflexis ; foliis lenerrimis, ad venas pilosi-
usculis, margine ciliatis, ambitu orbiculari-cordalis, palmatiquinquepartitis, laciniis lato-
rhombeis trifidis, lateralibus biddis, incisoserralis; paniculae laxae irregulariter raraosae,
pauciflorae flexuosae (vel rarissime volubilis) pedunculis arcuato-adscendentibus; floribus gla-
bris, casside hiante breviter conica, rostro porrecto acuto, cucullis suberectis, calcare lon-
giusculo adunco, capsulis (tribus) subparallelis, saepius glabris,
Hab. In Nadelwaldern des iinlern Amur : bei Nikolajewsk an Bacben, 5 Aug, 1854 (flor.,
var. fl, albis), 22 Aug. (flor. violaceis); bei Meo, 13 Aug. 1854 (flor., L. v. Schrck.); siidlich
vom Dorfe Dui auf Sachalin, au Bâchen hâufig, Ende Juli 1854 (Dr. Weyrich., flor.). An der
Ussuri-Mûndung, bei ïurrme, in scbaltigem Laubvvalde, 3 Aug. (flor.), 13 Juli 1855 (nond.
flor., Maack).
Valde affine A. volubili, a quo tantum difl'ert: caule non volubili, glabritie, foliis tenerri-
mis, minus divisis, petiolis arcuato-deflexis, casside hiante manifeste conica. An tamen forma
umbrosa prioris? Sed nunquam formas intermedias observavi.
Eine je nach dem Standorte sehr verschieden aussehende Pflanze. An weniger scbatligen
Slellen ist der immer sehr diinnwandige Stengel aufrecht, die hin und her gebogene, sparrig-
unregelmâssig verâstelte Rispe vielblûlhiger. In tiefem Schalten, an finstern Waldbàchen, wird
der Stengel bis gegen 6 Fuss lang, legt sich iJber benachbarteStràucher hin, und nimmt ofl eine
fast horizontale Richlung an, die charakteristische Kriimmung der Blattstiele wird durch das
sich Aufwârtsdrehen der Blatter zum Lichte hin, undeutlicher, die Rispe schliigt oft ganz fehl,
indem sich slatt der Blumen die Deckblatter zu kleinen, den Slengelblâttern aoalogen Blâttern
entwickeln, oder sie wird sehr kurz, mit wenigen mangelhaft ausgebildeten Blumen (und dann
einem sehr niedrigen Helme!), die Blumen werden sehr hâufig weiss, wàhrend* sie sonst rein
violet sind. An lichtern trocknern Stellen kann der Stengel sogar an der Spitze (die Rispe)
windond werden. Nie habe ich es mit A, volubile zusammen gesehen, dièses auch nie so lief
im Walde angetrofl"en: daher der oben ausgesprochene Zweifel an der Selbstàndiglieit dieser
Form, die jedoch zuauIYallend ist, um sie nicht, bis auf weitere Beobachtungen hin, zu trennen.
(54) 54. Aconitum oclioteii^^e Relib. 1. c. t. XVllI. — A. Kusnetzomi ^.ocho-
tense Rgl. et Til.? 1. c, p. p. — A. gibbiferiim. Rchb. 1. c. t. XIX.
Hab. An der Amur-Mûndtmg : beim Dorfe Pronge, Mitte Sept. 1853 (Dr. Weyrich., frf.);
auf der Insel Usjut, im Liman, 5 Aug. 1854 (flor.).
28 Maximowicz.
Das gesammelte bliiliende Exemplar scheint wegen der aufrechleo Nectarien, der Behaa-
rung, der sclilafîern Rispe, zu A. ochotense zu gehôren, hat aber den geschnabelten Helm von
A. Kusnelzowu der Abb. von Rchb., den schwachen an der Spitze gebogeoen Sleogel und den
etwas abgesetzten Sporn von A. gtbbiferum d. Abb. v. Rchb. Letzleres wird mit A. ochotense zu
vereinigen sein, denn man sieht die allmàligen Uebergânge vom continuirlichen zum abge-
setzten Sporn, wie ihn Exemplare ira hb. Mey. haben. Das daurische A. ochotense (von C. A.
Mey. hb., ans von Pflugradh gesandtem Samen erzogen) slimmt bis auf den glatten geraden
Stengel mil uoserm ùberein.
(55) 55. i^coiiitiiiii Itwsiietzoïvîî Rchb. 1. c. t. XXI, (secd. C. A. Mey. hb.).
— Turcz.! 1. c, p. p. — A. Kusnetzowii ^. ochotense Rgl. et Til.!, p. p.
Hab. Zwischen der Seja- und der Bureja-Miinduog, auf Wiesen, sellen, 27 Aug. (flor.);
zwischen der Seja- und der Komar-Miindung, an Regenschluchten, selten, 3 Sept. 1856 (flor.).
Colore lutescentiviridi, foliis subcoriaceis, caule stricto, glabro, floribus violaceis venis.
saturatioribus percursis, primo aspectu ab A. ochotetisi dignoscendum, quod habet caulem pilo-
sum flexuosum, folia obscure viridia teneriora, flores obscurius violaceos, substanlia teneriores.
— A. Kusnetzowii var. a. Rgl. et Til. quoad pi. ajanensem pro parte pertinere videlur ad A.
tortuosum W. (Turcz.!) = A. tenuifolium? Midd.!
(56) 56. i^ctaea i^picata li. ^ crjtlirocarpa liCd. I. c p. 71. — Turcz.
1. c. p. 84. — Midd. 1. c. n. 31. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Ueberall in Wàldern, z. B. am Tugur, in der Nâhe der Miindung (Orloff, 1849);
bei Pronge an der Amur-Muodung, 6 Aug. 1854 (fr. immat,); Mariinsk, au Waldrândern,
11 Juni 1856 (deflorescens); zwischen Halbo und Myllki in Bergwàldern, 16 Mai (flor. incip.);
Dole, in Espenwàldern, 26 Mai 1855 (deflor.). Reife Friichte zu Ende August's.
Nom: apud Golde et Oltscha: Amba dshéptile, id est: cibus daemonum.
(53^) 57. Ciitiieîfii^a daliurica Torr. et Gray. fl. north. Am. I, p. 35
(char. gen.). — Actinospora daliurica Turcz. 1. c. p. 85. — Led. 1. c. p. 72. —
Hab. An Waldrândern am untern Amur: oberhalb Chûela, 21 Aug. (flor. incip.); zwischen
Ssiiudaka und Uchssumi, hâufig, 24 Juli 1855 (flor.) etc. Am sûdlichen Amur: bei Chorroko,
9 Juli 1855 (flor. incip., Maack). Auch am Vssuri (Kinda).
Dem Vorgange von Torrey et Gray folgend, vereinige ich Actinospora mit Cimicifuya. Die
sogenannten Petala von Cimicifuga sind ebenso wie bei Actinospora, nur vollstândiger, verwach-
sene Filamente und das allerdings breitere rundliche Blatt trâgt an seiner Spitze fast iramer
Spuren der fehlgeschlagenen Antherenfâcher, bei einigem Suchen lassen sich auch unvollstân-
diger verwachsene Staubblatter, denen der Actinospora durchaus âhnlich, auffinden. Der Ilonig-
fleck der Petala von Cimicifuga fehlt hâufig und muss am lebeoden Gewâchse beobachtet wer-
den, wo er aber, sollte er sich auch als echter Honigfleck ausweisen, doch nicht allein zur
generischen Trennung beslimmen kann. Auch bei Cimicifuga sind die Bluraen polygamisch-
Primitiae Flokae Amcrensis. 29
dioecisch, wenigstens sah ich C. foelida (aus Warschau, hb. Acad.) die durch das Fehlschlagen
sammllicher Antheren weiblich war, nebeo andern norraalen Exeniplaren, und bei der folgenden
wird dièse Dioecie iioch deullicher,
(5§) 58. Ciniicifiiga !»iiiiiilc:i. ll^orinsk. — Turcz. 1. c. p. 87. — C. foelida
L. p. simpkx Led. 1. c. p. 72. —
Hab. Slellenweise ùberall: in de Castries, Juli (oond. flor.); Nikolajewsk, 12 Aug. 1854
(defl., fr. imniat.); ani Ussitri [limàa, auf Wiesen , 5 Aug. 1855, flor.); im Burejagebirge, auf
Wiesen, hâufig, 18 Aug. 1856. Hait sich mehr an den Waldrand. Reil'e Fruchte Anfang
September's.
Durch die von Turcz. angegebenen Kennzeichen sehr gut von C. foelida unterschieden.
— Deutlich polygamisch-dioecisch : die mannlichen Exemplare sind kràftiger, babeu grossere
Blumen, braun gefàrbte Sepala; die weiblicheo haben zwar zahlreiche, aber sâmintlich stérile
Staubblâtler mit leeren Anlherenfàchern , einzeine davon sind paarweise zh Staminodien ver-
wachsen, die hermaphroditen Pflanzen besitzen Staminodien, ausgebildete Stamina und langer
geslielte Fruchlknoten. Nur leiztere Pflaiize babe ich mit reifen Friichlen gesehen (vielleicht
weil die hermaphrodite am Orte gerade die hâufigere war). — Die kamtschatkiscbe Pflanze,
ûber die Ledebour 1. c. p. 73 spricht, stinimt mit der hermaphroditen eben besprochenen
Form vollstândig ùberein, und hat auch ihre mànnliche POanze, wie unsere amurische.
Die Exemplare aus deni Siiden (Bureja-Geb.) zeichnen sich durch Sleifheit der Blâtter,
elwas schmalere Blàltcben, kiirzere Blattstiele und einen hôhern krâftigern Stengcl vor der
W'aldpflanze des nôrdlichen Amur aus. — Die Blàller sind iibrigens bei beiden nur sehr selten
biternata (wie DC. Prodr. sagt), sondera ternatim decomposita. — Von Cimicifuga americana
lâssl sich unsere Pflanze fast nur durch die behaarten Ovarien, die bei jener glatt sind, unter-
scheiden. Die Sepala sind bei unserer Pflanze rolhlich, die Staminodia weiss, die Staubfâden
nacu oben zu bràunlich und etwas keulenfôrmig verdickt, die Antheren schmutziggelb.
(59) 59. Paeoiliit albiflora Pall. — Led. 1. c. p. 74. — Turcz, I. c. p. 89.—
Hab. Auf den Prârieen des siidliclien und obern Amur hâufig: unlerhalb des Bureja-Geb.,
23 Juni 1855 (fr, immat,, Alaack); ani Ussuri, auf Wiesen oberhalb Kinda (und sonst) ziem-
lich hâufig, 5 Aug. 1855 (fr. immat.). Reife Fruchte Mitte August's. — Blùhend habe ich sie
nicht gesehen.
Das Maack'sche Exemplar stimmt sehr gut mit der Beschr. und Abb. von Pallas in
der fl. ross. ùberein, das vom Ussuri herslammende hat an den Venen der untern Blattseite ein-
zeine steife Hârchen.
Semina atropurpurea, nec uli vult Pallas: testaceoflavescentia.
(60) 60. Paeoilia oliovata IVIaxiill. Radicis ramosae tuberibus cylindricis elon-
gatis ; caule flexuoso ; foliis longe petiolatis biternatis, folioiis merabranaceis in petiolulum
in lerminalibus longiusculum sensim decurrenti-atteuuatis, subtus pilis mollibus adspersis,
30 Maximowicz,
obovatis, apice subito acuminatis; stigmalibus elongalis retorlis ; carpellis tribus glaber-
rimis gracilibus recurvato-dependentibus, apiee revolutis.
Hab. Am untern Amur: Kitsi, auf Anhôhen in VMildern, scbr zerslreut, 11 Juni 1856
(deflorescens); Ssutschu, in Gebiiscben ziemlicb selten, 12 Juni 1855 (deûor.) etc. Im sud-
lichen Theile auf Piàrieen am Amtir und Vssuri, und im Bureja-Gebirge auf Wiesen und an
Waldrândern, immer einzeln, 16 Aug. 1856 (fr. fera mat.).
Nomen: Goldis : Hùlleto mône. Radix (Hùlleto) cocta comeditur.
Paeonia TftttmamuanaStev. (v. sp. sp. a cl. Wittm., in Fisch. bb.) nostrae valde affinis,
sed dilTert: floribus luteis nec purpureis, foliolis ovalis rugosis subito in peliolulura abeuntibus,
magis pubescenlibus, carpellis apice tanlum recurvis (secd. Lindl. Bot. Reg. t. XXXII, t. 9„
sed non dicitur an matura vel immatura). A P. triternata, coraUina et Russi abunde diversa,
Rhizoma e coUo brevi crasso tuberibusque subborizontalibus cylindrico-elongatis ramosis
constans. Caulis usque 6 decira. allus, Qexuosus, basi squamis oblusis rubentibus circumvalla-
tus, vuWo bifolius. Foiia florem aequaulia vel imo paullo superantia, erecta nec patenlia, Peti-
olus infimus 1^^ decira. longus , primum in très petiolulos , quorum mediqs 13 cent,, latérales
7 cent, longi , dein iterum divisus , petiolulis foliolorum lerminalium 2 — 5 cent., laleralium
5 2 cent, longis. Foliola 13 cent, usque loiiga, 7 — 8 cent, lata. Folia superiora bre-
vins petiolata, abbreviata: florale solitarium (rarissime 2) in petiolum altenuatum obovatooblon-,
gum acuminatum, flore longius vel brevius. Sepala duo, rarius tria, suborbiculata. Flores
1 dec. diametro , aperli. Petala roseopurpurea orbiculari- elliptica. Germina tria glaberrima,
erecta, gracilia, stigmatibus elongatis , e basi erecta convoluto-retorlis. Antherae flavae, post
pollinis emissionem contortae.
(6 S) 61. I*£ieoiiia sp. non détenu.
Hab. In der Kûslenregion : Bai H^dsbi, 30 Aug. 1855 (sem. elapsis, leg. Kusnetzoff.)
Die Carpelle sind die von P. albiflora, nur ganz deullich kurz gestielt, wagerecht ausein-
anderstebend. Die Blâtter, bis auf etwas mebr in die Lange gezogene Blâltchen, denen der
vorigen Art gleich, nur noch dunner. Sie steht P. corallina und P. Russi sehr nahe, làsst sich
aber nach einem Exemplar in sebr schlecbtem Zuslande nicht bestimnien.
Ordo 11. MENISPERMACEAE.
(62) 1. llenîsiïerinnni dalawrîciam IJC — Led. 1. c. p. 78. — Turcz. 1. c.
I, p. 90. — Ej. Enum. Ciiin. 1. c. p. 149, n. 15. — Bge. Enum. Chin, n. 16. — Rupr, in
Maack 1. c. n. 6. —
Hab. Mit Ausnabme der Kiistenregion, am gattzen Amitr, auch am Ussuri, in Gebiiscben,
an sonnigen Stellen, auf uppigeu Wiesen, bâufig. Die weibliche Pflanze ist jedoch viel seltener
(z, B. bei Bélier, Dsifu, Messur, bei Ssargu etc.).
Rhizoma verticale, crassitie pennae corvinae, fuscura, e gemmis lateralibus versus apicem
eius sitis caules annuos débiles, volubiles, glaberrimos emittens. Folia juniora glabriuscula vel
Primitiae Florae Amubensis. 31
saepius pilis sordidis pubescentia, pellala, subcordata , distincte tri - vel - subquinqueloba,
angulis aculis. Seuioia, in caule deraura orgyali , orbiculari-cordata , magis minusve distincte
tri - vel rarius- 5, imo 7-Ioba, angulis plerunique obtusiusculis, sed saepe acutis, imo breviter
acurainatis. Petioli folia paullo superantes, Corymbi jani e foliorum primordialium quarto vel
quinto orli, solitarii vel rarius bini, supraaxillares, congesti, pedunculis teniiibus petiolo bre-
vioribus. Bracteae licearisetaceae meinbranaceae ad pedicellorum basin. Flores masculi pedicellis
terminalibus ramulorum corymbi insidentes majores, expansi diara. usque 6 mill., petalis 12,
slamiuibus usque 16 inslrucli, ceteri petalis tantum 8, staminibus 12 gaudent, omnes viridi-
ûavescentes, sub ipso calyce bracteola sepalis conformi fulli. Sepala 4, linearia acuminata 1-ner-
via membranacea, jam diu ante florendi tempos expansa. Pelala reniformicordata lateribus in-
voluta, e sinu breviter unguiculata, stamina saepe recipientia, iisque subaequilonga. Filamenta
crassiuscula aequalia. Flos femineus conformis, colore fuscescens, staminibus (^cassis) parciori-
bus, ovariis tribus in carpophoro distinctissimo substipitatis , stylis brevibus stigraatibusque
recurvalis coronatis. Carpella bina vel solitaria, (1 v. 2 abortientibus), in gynopboro subsessilia,
apice ad latus interius locato obliqua (sed non ut in M. canadensi apex prope basin posilus),
matura nigra, 8 mill. diam., 1 cent, longa, carne parca succulentissima, succo violaceo. Semen
8 mill. longum, 7 mill. latum, semilunatum, oranino generis.
Ordo m. SCHIZANDRACEAE.
lUAT&liUOWiCSEiA Rupr. in Bull. Acad. XV, p. 439 c. tab.
Flores dioici. Perigonium corollinura, 6 — 9 phyllum, phyllis carnosis , intimis interdum an-
gustioribus. Masculis: stamina 5, filaraentis brevissimis, in columnam brevem crassam varia altitu-
diue connatis, anlherarum loculis connectivo magno longitudinaliter adnatis extrorsis rima longitu-
dinal! dehiscenlibus, connectivis interdum per paria dorso subconnatis. — Femineis: Staminum
vestigium nullum. Torus sybcylindraceus brevissime stipitatus, ovariis numerosis obsessus. Ovaria
compressa bilocularia. Stigraala obliqua crassa dilatata, subbiloba vel sublacera, interdum cum
ovariis bilocularibus marginc interiore mediantc lamina cellulosa cum toro subconnata. Ovula in
loculis solitaria pendula. Carpidia baccata numerosa in toro elongato laxe spicata. Semina duo
superposita funiculis laxe pulposo-cellulosis, a pariete pendula, in pulpa nidulantia. Semen subreni-
forrae, hilo in curvatura silo, testa externa coriacea, interna tcnuissima cellulosa. Embryo in cavi-
tate parva albuminis carnosi copiosi prope hilura locatus minimus, radicula hilum spectante supera
brevissima, cotyledonibus oblongis crassiusculis.
Schizandrae L. C. Rich. proxima, sed haec differt : floribus raonoicis saepius penta-
nieris, filanientis in discum regularem omnino connatis, ovariis 1-locularibus.
(OS) 1. lla^iino^viczia cliiueiii^ii^ Rupr. in Maack 1. c. n. 5. — M. amuren-
sis Rupr. in Maxim. 1. c. n. 1. — Kadsura chinensis Turcz.! Enum. Chin. n. 14. —
Hab. Am ganzen Amur, von Kilsi bis zur Biireja-Munditng , in Laubwâldern, nacb Maack
noch bel Kàrlàng, oberlialb der Seja. Bliibt von der Mitte Mai's bis in den Juni, reife Friichte
Ende August's und Anfang Seplember's. Kommt nach den Eingebornen nocb bei Path, unter-
balb Kitsi, vor.
32 M A X I M o w I r. z.
Nom.: bei den Ollscha: Kotziafd, bei den Golde: KotziaUd. Die rotheu sauern elwas her-
ben Friichte werden gegessen.
Frutex sarraentosus, arbores vicinas 25 pedes usque adscendens. Trunci digilum crassi
volubiles, cortice fuscocionamomeo riraoso grate odoro tecli. Rami eiongali, hornolini graciles
flexuosi, cortice lutescenti laevi. Flores 1 — 4 atque folia fasciculata e gemmis laleralibus basi
squamis fuscis coriaceis rotundalis teclis orti. Folia obovalo-elliptica, obovata vel in raiiiis
hornotinis elliptica, utrinque acuminata, subdentata, carnosula, subtus ad venas parce pubescen-
tia, l dec usque longa, i dec. lata, petiolo brevi ( — 3 cent, longo) iûsidentia. Pedunculi gra-
ciles 1 — 4 cent, longi, cum floribus penduli. Flores pallide rost'i, grate odori , diam. 2 cent.
Phylla perigonii 6 — 9, patula, interiora connivenlia, carnosa ovato-oblonga obtusa, exleriora
aequalia, interiora saepe angustiora, Staminum columna perigonii phyllis plus quam triplo bre-
vior. Carpidia numerosa suborbicularia, basin versus breviter rostrata, baccata, cum toro
coccinea. Seinina pallide lulescentia; testa interna tenuissima oleo aromalico flavo repleta.
Die nordchinesisthe Pflanze slimmt mit der unsrigen bis auf weniger zahlreiche Frùchle
und Narben, die weniger iiber das Ovarium hervorrogen, iiberein. — Da die Blunien, in dem
voD Rupr. in Maack I. c. citirlen chinesischen VVirke, gelblich-weiss genaniit, und auch Ver-
schiedenheilen in der Frucht angefiihrl werden, so mûssen in Nord-China nocb andere, wahr>
scheinlich sebr àhnliche, Arten dieser Gattung vorkommen.
(6t) 2. IflaiiLiiiioiiiczia? s^pec. iiidcterni.
Hab. In Corylus-Gebûschen bei Chiuganskoi Piket; 20 Aug. 1856. (sterilis).
Spécimen stérile a planta juvenili 5-pedali decei plum specie forsan diversum. Folia enim
oblonga vel obovato-oblonga, basi minus attenuata fere rotundata, apice longius sensiuique atle-
nuata differunt ab iis surculorura sterilium M. cliinensis, quae orbiculato-elliplica, apice subito
attenuata.
Ordo IV. BERBERIDEAE.
(65) 1. Berlierîs i^iiiensis Oesf. — Bunge. 1. c. n. 17. — Turcz. Enum.
Chin. D. 1 6.
Hab. Auf sparsam begrasten Sanddunen in der Nahe der Siingari-Miindung, haufig,
8 Aug. 1856 (fr. immat.)
Zwei bis drei Fuss hober ruthenfôrmig verâsteller Sirauch, mit unter dera Sande fortkrie-
chendem und neue Stàmmchen hervortieibeudem Caudex; rothen Friichten.
(60) 2. Bei'lierii^ ainiireiii^is Rupr. in Maack I. c. n. 7, Parce virgato-ramosa;
foliis ellipticis, elliptico-lanceolatis vel rarius elliplico-obovatis acutiusculis membranaceis,
spinula terminatis, margine argute spinososerratis, in petiolum brevera sensim attenuatis, quam
in B. vulgari majoribus; racemis frucliferis pendulis; baccis oblongis coccineis numerosis.
Hab. Am untern Amur: in gemiscbtem W'alde bei Chywwunda, 11 Jul. 1856 (sterilis); in
Primitiae Florae Amurensis. 33
Laubwàldern bei Maji, Ende Junis 1856 (fr. iinmat. leg. L. v. Schrck.); in Laubwàldern bei
Daisso, 26 Mai (ster.); bei Da, an feuchten Stellen des Laubwaldes, 20 Juli (ster.); in schal-
tigem Laubwalde bei Turrnae an der Ussuri-Mundung, 2 Aug. 1855 (ster.); iin Bureja-Ge-
birge, in gemischten Wâldern, 15 Aug. 1856 (ster.), Immer einzeln und selten.
Nom. Goldis: Ssjerâ.
Perafûnis B. vulgari L., quam e China boreali attulit Kirilow!, lamen ex habitu forsan
diversa, licet floribus deficientibus fructibusque inaturis ignolis nunc non rite determinanda.
Frutex 3 (5, Maack) pedes altus, virgalus, parce ramosus, comparala B. vulyari ({uasi
depauperatus. Cortex albido-griseus, B. vulgari similis, laevis, parce parallèle rimulosus. Spi-
nae tripartitae terminali majore vej inferiores 4-parlitae, validae ( — 2 cent, longae) vel sae-
pius parvae (7 mill.), iis B. vulgaris conformes. Folia quam in B. vulgari teneriora majora
(usque 10* cent, longa, 5 cent, lata), surculorum radicalium saepe apice rotundata, tune minus
distincte serrata, subtus subglaucescenlia, demum viridia, sed pallidiora quam in B. vulgari.
Petiolus usque 1 i- cent, longus basi non marginatus, longior quam in B. vulgari.
(69) 3. Caulopliylliiiti roliiii^tuiii Iflaxiin. — Cauloph. thaliclroides Régi, in
Bull. Acad. Petrop. XV, p. 491, non Mchx. — Caule 1 — 3folio, folio inferiore longe petiolato,
superioribus sessilibus; panicula sparsiflora folium aequante fructifera superante;
bracteolis minutissimis caducissimis difformibus: duabus lanceolato-setaceis, tertia ovato-
oblonga; sepalis spalhulato-obovatis; petalis acinaciformibus unguiculatis, longitudine
sua duplo angustioribus, apicem versus inflatis, quam stamina brevioribus; filaraentis
anthera duplo longioribus; capsula citissime evanida; seminibus subcarnosis.
Hab. In Laubwàldern und am Saum von Nadelwàldern am untern Amur, zerstreut: Kitsi,
8 Juni (flor.); Borbi, recht hàufig, 3 Juni (flor,); zwischen Adi und Tottjcho, recht hàufig,
1 Juni (flor.); bei Zjanka oberhalb der Garin-Miindung, 7 Juli (fr. nond. mat.); Myllki, sel-
ten, 17 Mai (florere incip.); an der Chùngar-Mûndung beim Dorfe Chùngari, 11 Juli (frf.);
am Fusse des Geong-Rùckens, selten, 25 Mai (flor,); Onmoy, selten, 21 Mai (flor.); Dshare,
18 Juli 1855 (frf.) •'^m sûdlichen Amur: Cborroko oberhalb der Ussuri-Miiudung, 9 Juli 1855
(fruct. mat., Maack).
Nom. Goldis: Kui raône.
Caulophyllum thaliclroides Michx. deiiniatur: Caulegracili 1 -folio, folio sessili; pani-
cula corymbosapauciflora congés ta folio breviore fructifera folium aequante; brac-
teolis omnibus ovato-oblongis: sepalis oblongis vel subellipticis; petalis acinacifor-
mibus, breviter unguiculatis, aequilongis ac latis, viscidulis apice revolutis, stamina subsu-
perantibus; antheris filamenta aequantibus; capsulae vestigio subpersislente; seminibus
drupaceis carnosis. — (Diagn, ad specc. amer,, et Gray et Sprague Gen. Am. I, p. 81, t, 32).
Rhizoma crassum perenne. Caulis 1 — 3 pedes altus erectus plurifolius. Folium inferius
(rarissime deficiens) longe petiolatum, petiolo peliolulis secundariis aequilongo; segmenta folio-
rura quam in C. thaliclroide firmiorum ovato-vel-elliptico-lanceolata, saepius integerrima, rarius
Mém. des sar. étrang. T. IX. g
34 Maximowicz.
1 — 3 dentala, (nunquam, uli saepe in plta americana, truncata atque 3 — 5-dentata); segmenta
terminalia trifida vel tripartita, omnia quam in C. thaltctroide majora: usque 1 dec.longa, usque
8 cent. lata. Panicula ex axilla folii caulini superioris petiolo communi destituti orta, solitaria
vel rarius paniculae duae (altéra minore), florens folium aequans vel imo superans, fructifera
superans, nuda vel rarius bractea lanceolata foliiformi fulta: in C. thaliclroide panicula corym-
bosa florens folio caulino brevior, fructifera aequilonga, saepissime bractea foliiformi composita
stipata. Semina usque 1 cent, magna, perfecte orbicularia, bina (rarissime terna) funiculis 8
mill, longis crassis subarcuatis stipata, pruinoso-coerulea, carnosa quidem sed dura, minime
baccata drupacea, ut de sua planta ajunt cl. vv. Gray et Sprague.
PI.AGIOnHEGM.4 nor. {;en.
Flores unisexuales. Masculi ignoti. Femineis: sepala duo, decidua. Pelala quatuor, duo exte-
riora sepalis alterna, interioribus minora. Staminum vcstigia nulla. Ovarium (v. infra). Capsula
(immatura) stipitata obovatooblonga, e carpcllis duobus magnitudine inacqualibus, inferne arcte
connatis, constans, sutura obliqua infra apicera dehiscens. Stigma infra apicem carpelli majoris si-
tum, stylo brevissimo, peltatum, exsiccatione spurie trilobum. Placenta lateralis carpello majori ad-
nata. Ovula numcrosa biserialia adscendentia anatropa strophiolata, strophiolo carnoso ad umbilicum
sito demum laccro. Embryo — Herba rhizomate obliquo multicipiti tenui perennans acaulis
glabra, foliis cordatoorbiculatis subpeltatis bilobis, pedunculis 1-lloris. — Nomen: ad suturam ob-
liquam capsulae alludcns.
Jeffersonia Bart., proximum genus, diversum floribus hermaphroditis, capsula operculo
dimidiato sub apice borizontaliter déhiscente.
(68) 4. Plagiorliegina diiliiiiin jflaxiiii.
Hab. Am untern Amur: in Nadelwâldern bei Pachale, mehr zum Waldrande, gesellig und
hâufig, 29 Mai 1855 (fr. immat.); 1 Juni 1856 (fr. immat.; v. Ditmar),
Nom. Goldis: kâmbalta (v. Ditmar).
Tota planta glaberrima. Rhizoma tenue obliquum fibris radicalibus nuraerosis obsessum,
apice fasciculos plures foliorum emittens, squamis plurimis fuscis oblongis retusis apiculatis
circumvallatos. Caulis nullus. Folia numerosa longe petiolata, petiolis 2 dec. longis, tenuibus,
subtriquetris, lamina subpeltata sinu angustissimo reniformi-cordata, apice truncato-subbiloba
in emarginatura mucronulata, palmali- 9-nervia, margine ceterum integerrimo ad exitus ner-
vorum subemarginata et mucronulata, fere 9 cent, lata, 7 cent, longa. Pedunculi petiolis breviores,
ad summum 17 cent, longi angulati tenues. Capsula (nondum malura) 18 mill. longa, 6 mill.
lata, obovatooblonga stipitata, stipite 4 mill. longo.
Ich fand nur zwei abgefallene Blumen von dieser interessanten Pflanze. Beide waren
weiblich, aber die Ovarien wahrscheinlich abnorm. Dièse bestandeu nâmlich in der einen
Blume aus 2 kaum mit einander zusammenhângenden Carpellen, von denen das eine grôssere
an der Spitze zusaramengerollt war und das kleinere mit seinen, ûbrigens scharf eingeschlagenen,
Rândern umfasste. Keine Spur einer Narbe war an der Spitze desselben zu erkennen. In dièses
Carpellenpaar eingeschachtelt befanden sich noch 4 Carpellenpaare, aile mit einander alternirend
Primitive Florae Amurensis. 35,
und nach ionen zu an Grosse rasch abnemend, von analoger Bildung mit dem àussersten, allein
ohne dass die Glieder eines Quirls von ungleicher Grosse wâren, Das àusserste grossie Carpell
zeigte, auseinander gefaltet, einen von der Mille an bis zur Spitze gesâgten Rand, mil driisig-
verdickten Sâgezàhnen von bildungsfâhigem Zellgewebe. Dieselbe Form des Randes zeigle
auch das andere Carpell des àussern Quirls, nur war er hier von unten an gesâgt. Die Carpelle
der innero Quirle waren an der Basis sogar dreilappig, alleaber aufeine analogeWeise gezahnt;
die innersten von dichlen Haaren bekleidel. — Bei der andern Blume war das Ovarium fast ebenso
gebildet: die âussern Carpelle waren weniger an Grosse verschieden, hingen fester zusaramen,
der Rand des grôssern war ungesâgl, die innern Carpellenquirle zwar von derselben Beschaf-
fenheit, allein mehr zum grôssern Carpell hingedrângt; sonst fand sich keine Verschiedenheit. —
Einen Uebergang von diesem Entwickelungszustande etwa zu der spâlern Bildung der jungea
Fruchl konnle ich nicht auffinden. Selbst die kleinste junge Kapsel zeigte doch schon die im
Gattungscharakter angegebene Struktur: naralich keine Spur innerer Carpelle und eine von einer
flachen, zahlreiche Eichen tragenden Placenta ausgekleidete Innenwandung des grôssern Carpells.
Dagegen zeigen junge Kapseln deutlich noch eine zweite dem kleinern Carpell angehôrige und
bald verschwindende Narbe.
Ordo V. PAPAVERACEAE.
(69) 1. Papaver aliiiniini li. — Led. 1. c. p. 87. — Rgl. et Til. 1. c. — P.
nudicauîe Turcz. 1. c. p. 96. — Bge. Enura. Chin. n. 22.
I. Fî. atbidis. Led. 1. c.
Hab. Am ganzen Amur auf diirren Abhângen , an Felsen , am obern Amur auch auf
Wiesen , hâufig. Bliihl von der Mille Mai's bis in den September hinein , reife Fruchte von
Milte Juni an.
II. Led. 1. c. /?. hiteis.
Hab. Auf Wiesen des Fesllandes und der Insein, oberhalb der Komar-Miindung, unter
der weissen Varielat, einzeln (flor.).
ft. aurantiacù, fundo luteis.
Hab. In der Nâhe der Chungar-Mundung, bei Ykka, an Felsen, 20 Juli 1856 (flor. vidi);
auf Wiesen oberhalb der Komar-Miindung, mit den andern Varielâlen zusaramen, aber viel
sellener.
Nom. Goldis : Tschâksha kozzé, quasi: amarum album (?).
(aO) 2. Papaver isoiiiiiiferuiii Mj. — Bge. 1. c. n. 20.
Hab. In einem chinesischen Kûchengarten in Zjanka, in der Nâhe der Garin-Miindung,
als Unkraul, 7 Juli 1855 (fl. et fr. immat.).
Omnibus notis optime cum P. somnifero convenil, nisi quod petala coccinea basi purpurea.
(ai) 3. Clielidoniiim itiajiis li. — Led. 1. c. p. 91. — Turcz. 1. c. p. 99. —
Bge. 1. c. Q. 23. — Midd. 1. c. n. 33. —
36 Maximowicz.
Hab. Am ganzen Amur, auch in der Bai Hadshi (Kusnetzoff), in trocknen Gebûschen,
an Abhângen und Felsen, slellenweise. Beginnl zu bliiheD um die Mitte des Mai, Samen im Juli.
Ausser der Stammform variirt es uoch : mit gekerbten Petalis (Poddale , an Felsen,
19 Mai 1855); mit noch einmal so kleinen Blumen und viel kiirzern Schoten (an
Irockenen Waldrândern bei Ssûndaka, 24 Juli 1 855).
HYLOMECOIV nov. gen.
Calyx diphyllus, phyllis statu gemmaceo imbricatis, organa tloralia longe superantibus, flore
expanso caducis. Petala quatuor, in gemma brevissima imbricata, florendi tempore subito accre-
scentia, praefloratione non vel vix corrugata, orbiculata, breviter unguiculata. Stamina numerosa
(ultra 40). Filamenta loriformia 1-nervia sub anthera filiformi-attenuata. Anthera erecta, connectivo
lancoolato, loculis rimis 2 lateralibus longitudinaliter aportis. Gcrmen cyllndracoo-oblongum gla-
berrimum, apice in stylum brcvissimum attenuatum, stigmate subbilobo crasso coronatum, 1-locu-
lare, bivalve, valvis facile solutis. Placentae duae, ad latera germinis inter valvulas affixae, cum
lobis stigmaticis alternao, tenues, supra parictem ovarii vix prorainentes. Ovula numerosa, série
duplici disposita, anatropa, funiculo brevissimo, crista ccllulosa dorsali parum conspicua. Siliqua
polysperma.... Semina.... Hcrba Stylophori facie, perennis tenerrima, succo aurantiaco foeta, foliis
pinnatisectis, floribus terminalibus subcorymbosis aureis.
Genus inter Chelidonnim, cujus fructum, atque Stylophorum, cujus flores atque babitum
refert, médium.
(93) 4. Hylomecoii veriialis ]9Iaxiin.
Hab. Am unlern Amur: bei Tottj'cho, 26 Mai 1856 (flor., v. Ditmar); bei Kôurmi, in
Laubwàldern hâufig, 12 Mai (nond. flor.); um MyllUi, in Haselgebiischen, gesellig und hàufig,
16 Mai 1855 (flor.). Exeunte Junio semina jam elapsa.
Nom. Goldis: Ssogdshoka i. e. luteola.
Fere pedalis (3 dec. alla), iuilio pilis parcis pilosa, demum glabra, flaccidissima. Bbizoma
brève obliquum, capita 2 — 4, squamis fuscis rolundatis obvallata proferens. Folia radicalia
longe petiolata, peliolis tenuibus, usque 17 cent, altis, pinnatisecla, 2 — 3 juga, jugo infimo
minore, omnibus sessilibus. Segmenta lanceolato-oblonga vel lanceolato-subrhombea, terminai!
latiore apice interdum triGdo, acumioata, basi attenuala, inciso-serrata, superiora basi obliqua,
subdecurrentia. Caulis, uti tota planta, succo croceo scatens, ereclus, debilis, inferne nudus vel
folio unico, rarius duobus, apice foliis duobus valde approximatis suboppositis, quorum alte-
rum saepe minus, instruclus. Folia caulina radicalibus conformia, petiolis brevioribus superio-
rum usque 2 cent, longis, jugis plerumque binis tantum. Pedunculus ex axilla folii superioris
solitarius vel saepius pedunculi duo ex axillis foliorum caulem terminantium, tenues, erecti,
3t^ — 7 cent, longi. Flores aurei, diaraetro 3J- — 5 cent. Sepala ovata acuta, pagina exteriore
plerumque pilis articulatis adspersa, valde caduca. Petala tenerrima, palentia. Stamina lutea,
ovarium paullo superantia, petalis plus duplo breviora. Siliqua a me non visa, dictu incolarum
j duo pollices circiter longa, tenuis, polysperma.
Primitiae Florae Amurensis. 37
Hue verosimiliter : Chelidonium uniflorum Sieb. et Zucc. fl. Jap. In Denkschr. Mûnch.
Akad. 1845, p. 171. n. 277.
Ordo VI. FUMARIACEAE.
(»3) 1. Diclytra teniiifolia OC. — Rgl. et Til. 1. c. n. 28. — Led. 1. c. I,
p. 97 (s. Dicentra).
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung (Orloff, 1850).
(94) 2. Coryilalis ainliigiia Cliain.! et Sclitdl. in Linn. I, p. 558. —
Led. 1. c. I, p. 101. —
a. genuina m. petalo inferiore gibboso, floribus roseolilacinis.
§. amurensis m. gibbo petali inferioris nuUo, floribus coeruleis.
Hab. Ain untern Amtir , vorzuglich an Nadelwaldrândern : bei Ssabbach, an sonnigen
Abhângen, 14 Mai 1855 (flor., L. v. Schck.); Michailowskoje, 18 Mai 1856 (flor., J. Meyer);
Mariinsk, an Nadelwaldrândern, sehr hàuGg, 26 April 1855 (fl. incip.), 11 Mai 1856 (flor.);
Borbi, in Gebuschen und am Waldrande hàufig, 5 Mai 1855 (flor.); Kôurrai, auf feuchtem
Boden am Bande von Nadelwâldern , 10 Mai (flor.); Myllki, in und an Laubwâldern, 17 Mai
1855 (flor.).
Nom. genericum : Oltsehis et Goldis Kykku d'ôtlone, i. e. caligulae cuculi.
Die var. a, die ich nur bei Mariinsk gefunden habe, ist sehr selten, und stiramt sehr gut
mit der Kamlschatkischen Pflauze iiberein. Dagegen tritt die var, [3. in so verschiedeneu
Forraen auf, dass raan mehrere Arten zu unterscheiden versucht wàre , wenu nicht Beobach-
tungen an Ort und Stelle zeigten , dass sie sammtlich in einander ubergingen. Ich fiihre sic
als Spielarten auf:
Lusus 1. genuinus, vulgalissimus.
Lusus 2. linearilobus : segmentis foliorum crebrioribus , linearioblongis vel linearibus
acutis, dente inter lobos petali inferioris nuUo.
Lusus 3. rolundïlobus : segmentis peliolulatis suborbiculatis , apice subtruncato incisis,
serratis vel integerrimis.
Var. ^. habet petala exteriora coeruleoviolacea , inferius ad unguem petalaque inleriora
albida, calcar coerulescens vel coeruleoviolascens.
(ffS) 3. Corydalis remota l^îscli. hb. — C. bulbosa Turcz. 1. c. p. 103, quoad
pi. dahur. — C. solida Led. 1. c, p. 100 (quoad pi. dahur.). Radiée tuberosa solida farinosa;
caule bi-trifolio subsimpliei sub infimo folio vel ramo squamigero; foliis biternatim sectis :
segmentis saepius elongatis , varie ineisis, fissis vel parlitis , laeiniis oblongis cunealis iineari-
busve , rarissime rolundatis ; bracteis rectilineoeuneatis digitato- tri-quinquefidis,
laeiniis attenuato- acutis patentibus; pedicellis braeteas superantibus, capsula
eernua subbrevioribus; laminis petalorum denticulatis obcordatobilobis in sinu dentigeris
accumbentibus, gibbo petali inferioris nullo, calcare subineurvato obtuso.
38 Maximowicz.
Hab. (Id Dahuria orientali, Turcz.). Am unlern Amur, im siidlichen Theile hâufiger als
im nôrdlichen : Mariinsk, an Waldrândern, 11, 15 Mai (flor.), 9 Juni (frf.); Pedan, auf Wald-
wiesen, 3 Juni (flor.); bei Bélier, 25 Mai (flor., v. Ditmar); bei ToUj'cho, 26 Mai (flor., v.
Ditmar); bei Adi, 9 Juni 1856 (flor., v. Ditmar); zwischen Halbo und Myllki, aufAbhângen,
selten ; 16 Mai (flor); bei Kôurmi, an Waldrândern, hâufig, 10 Mai 1855 (flor.). Am obern
Amur und an der Schilka (IVIaack).
Valde, nimis forsan afûnis C. solidae flaud., a qua praecipue difl^ert: petalorum gibbo
nulle, bracleis profundius ac minus crebre fissis, laciniis attenuato-acutis nec apice subaequi-
latis, patenlibus, pedicellis vulgo longioribus, habitu robustiore. Folia plantae noslrae firmiora,
manifestius nervosa, glauca, rubedine quadam suiïusa atque saepissime rubromarginata, ad
nervum médium epidermide pauUulum soluta atque crispata subcanescentia; segmenta elonga-
tiora, longius petiolulata. Bracteae nunquam, ut in C. solida, basi rotundatocuneatae apice sub-
truncatae, ibidemque pectinato-incisae, sed rectilineo-cuneatae, apice in lacinias tres-quinque
irregulariter usque ad médium (issae, laciniis usque ad apicem nervosis, a basi ad apicem sensim
attenuatis, patentibus, Longitudo bractearum pedicellorumque variabilis, sed vulgo quara in
C. solida longiores, pedicelli imo longissimi, ita ut racemi indoles perfecte aliéna (vidi specc.
talia dahurica in hb. Fisch.). Flores ratione latitudinis longiores, laminis vero petalorum ac-
cumbentibus, neque ut in C. solida patentibus, multo graciliores, violacei. Larainae peta-
lorum exteriorum bilobae denticulatae cum denticulo in sinu, sed talis couforraaiio occurrit,
licet rara, etiam in C. solida. Siliqua latitudine sua plus quam quadruplo longior, pedicellum
superans. Semina nitidissima, minus rotundala, umbone minus manifesto, quam in C. solida,
fere duplo minora, ad basin arilli macula flavescente notata. In C. solida semen exacte orbicu-
lare, manifeste umbonatum, atque hic propter basin arilli induratam corneam subbamulatum.
Plantae quam maxime polymorphae yarietates sequentes distinguo:
a. genuina m. follorum segraentis oblongocuneatis, integris vel saepius apice 1 — 3 fidis-
vel-incisis, caule simplici, humiliore. — Etiam in Davuria (Turcz.), ubi vulgaris.
p. lineariloba m. glaucior, robusta, foliorum segmentis vulgo petiolulalis in lacinias ob-
longolineares vel lineares acuminatas plus minus elongalas, apice integerrimas vel dilatatas at-
que incisas dissectis.
y. rotundiloba m. glauca, robusta, foliorum segmentis rotundatis basi cuneatis petiolulalis,
apice subtruncatis pectinatoincisis.
Planta vernalis saepissime var. a refert, minor, simplicissima, floribus paullo minoribus,
racemo densiore sed pauperiore; planta serins evoluta multo robustior, ramosa, multiflora. Sed
difl"erentias specificas inter varietates minime constantes, tamen primo intuitu diversissimas. de-
tegere frustra loco natali atque specimina innumera ante oculos habens desudavi. — Vulgo
specimina foliorum segmentis angustioribus flores dilutius violaceos proferunt. — Floret planta
nostra medio mense post C. ambiguam. — *)
*) Species huic affliiis, prope Pekinum crescens:
Corydalls saïuosepala Maxim. C. {Capnites) buibo solido orbiculato, caulibus solitariis vel geminis pluri-
Pbimitiae Florae Amurensis. 39
(96) 4. Corydali!^ fiiinariaefolia llaxiin. G.(6'a;>n«{es)caule plurifolioexaxilla
squamae basalis ramoso; foliis inferioribus longe petiolatis, subtrilernatisectis, seg-
menlis ullimis sessilibus, céleris petioluiatis, tripartitis, parlilionibus iterum bi-tripar-
titis, laciniis linearibus acutiusculis; racemo plurifloro laxo, bracteis ellipticis obtu-
sis integerriniis, pedicellum aequantibus demum eo brevioribus; calcare recto cylindrico
obtusissirao; capsula pedicello breviore.
Hab. Am untern Amur: bei Kôurmi an Nadelwaldràndern, mit C. remota und ambigua
zusamraen, allein viel seltener, 10 Mai 1855 (flor.)
Tuber Caulis 2 dec. usque altus, basi squaraa oblouga patente instructus, e squamae
axilla ramum patulura caulem allitudine aequantera proferens, erectus, 2 — 3 phyllus. Folia
infima 1 dec. fere longa, ambilu triangularia, subtriternatisecla , petiolo commun! 1 — 2icent.
longo, primariis subduplo, secundariis pauUo longioribus vel bis etiam brevioribus, segmentis
ultimis sessilibus, ambilu late rhombeocuneatis, profunde bis tripartitis, Racemus submultiflorus,
floribus distantibus, nutantibus. Bracteae ellipticae vel ovato-elliplicae, acutae, nervosae, inte-
gerrimae, intimae pedicello breviores, superiores pedicellis aequilongae. Calyx nullus. CoroUa
2 cent, longa, coerulescenti-violascens. Petalum superius limbo obcordalo reflexopatente,
calcare recto, crasso, cylindrico, obtusissimo, limbo sublongiore,lilacino. Petalum iuferiusliiubo
ut in petalo superiori, dente in emarginatura nullo, basi egibbosum. Petala lateralia albida,
apice intus macula atropurpurea notata. Capsula (immatura) oblongolinearis, erecla, subrecta.
— Species affinis C. ambiguae Ch. et Schtdl. var. amurensi, a qua dilîert foliis, calcare cylin-
drico obtusissimo.
(ff?) 5. Coi*y«1ali!$ i^peciosa llaiLiiii. C. (sect. Corydalis) ramusa subglauca,
foliis inferioribus breviter petiolatis, céleris sessilibus, inferioribus bi-, superioribus pinna-
tisectis, vel saepissime omnibus bipinnatisectis, segmentis omnium pinnatifidis, laciniis ova-
tis acutis; racemis densi — et — mullifloris, demum elongatis; bracteis lanceolatis vel rhora-
bcolanceolatis, setaceo-acuminalis, apice serralis vel infimis interdum pinnatiûdis, pedicellos
duplo fere superantibus; floris horizontaliler nutanlis dorso recti vel concavi (intense lutei) sepa-
lis byalinis orbicularibus acuminatis dentatis, calcare fere triplo lamina sua breviore sacciformi
inflato, dorso recto ventre deflexo; petalorum exteriorum lamina subemarginata patente; siliquis
pedicello multo longioribus, linearibus, elongatis, torulosis, valvis a basi ad apicem revoluto-
desilicntibus; seminibus nilidis versus marginem punctis minutis exsculptis.
Hab. Am ganzen Amur von der Mundung an bis wenigslens zum Sungari, vorziiglich
foliis ramosissimis, basi squamatis; foliis infimis maximis basi vaginantibus, biternato-decompositis, seg-
mentis anguste oblongis acutiusculis, superioribus bis triseclis, segmentis sublripartilis, laciniis cuneatis incisis; racenii
densi-atque-niultiflori bracteis quam pedicelli erecti demum brevioribus, cuneatis peclinatoincisis, laciniis
acutis patentibus; se palis in cucullum bipartitum e sinu setiferum connatis décidais, gibbo nullo,
calcare subdeflexo acutiusculo. — ÂfGnis C. remotae Fisch. et C. cavae. — Lamina petalorum orbiculata, antice
emarginata, dente in emarginatura nullo (ut in C.ambigua], Flores ex sicco yidentur violascentes. — Hab. circa Pékin
(Hb. Hti Petrop.)
40' Maximowicz.
auf zerbrôckeltem Fels (Mergel) hâufig, doch auch an Waldrândern, Felsen, selbst in Wàldern.
Die ersten Bliithen wurden bereits am 8 Mai, die erslen reifen Samen am 25 Mai gesammelt,
doch ist sie noch bis tief in den Sommer binein blubend anzutreiïen.
Species ex babilu speciebus sibiricis nonnullis; nec non C. Govanianae Wall. (Royle.
Illustr. Himal. p. 69. t. 16.) similis, quae tamen calcare elougalo acuminato pedicellum sub-
aequante, bracteis foliaceis infer, pinnatifidis aliisque nolis diversa; ex characteribus C. aureae
Willd. americanae proxima. Differt enim C. aurea: tenerior, annua vel biennis (noslra per-
ennis), ad summum 12 poil, alta (secd. Torr. el Gray), nostra usque 14^ pedalis. Flores C.
aureae quam maxime magnitudine variabiles, vulgo lamen fere triplo minores, statu sicco flavi
(neque lutei), dorso convexi, calcare subinflato, neque dorso recto subdependente, lamina ra-
tione petali minore; racemi minus multiflori, minus densi, fructiferi vix elongati (in nostra de-
mum spilhamaei); semina nitida laevissima (in nostra sub lente punctaloexsculpta). C. stricta
Steph. differt: caule strictiore, foliorum petiolis communibus longioribus, petalorum lamina
magis reflexopatente , longiore, floribus albidis, capsula breviore latiore brevius pedicellata,
C. sibirica Pers. et C. Impatiens Fisch. flores babent duplo minores, calcar ratione floris lon-
gius formaeque diversae, capsulas breviores aequales nec torulosas et cet. C. Gorlschakowii
Schck. jam calcare elongato longe distat. Cum planta nostra primo anno florente,habitu aliéna
(v. infra) comparanda est etiam C. capnoides Pers. ^. lutea [Fnmaria luiea L.), sed haec longe
differt caule ramosiore, bracteis setaceis brevissimis, foliis glaucioribus, segmentis obtusis, cal-
care brevissimo jam dorso nec ventre tantum deflexo-dependente, non inflato.
Planta perennis, subglauca, usque 2 pedes alta. Radix fusiformis fibrosa, primo atque
secundo anno caulem unicum, postea plures proferens adscendentes, usque ad apicem foliosos,
sat strictos. Folia intima interdum petiolata, cetera sessilia, — IJ, dec. louga, ambitu anguste
oblonga, bipiunatisecta, multijuga, jugis inferioribus remotioribus, ceteris confertioribus, seg-
mentis ambitu ovato-ellipticis pinnatifidis — vel — partitis, laciniis linearibus vel lanceolatis
acutis. Racemi caulem ramosque parum numerosos terminantes densi, multiflori?, — 1 dec.
longi, demum basi fructiferi apice adhuc florentes elongati sparsiflori spilhamaei. Bracteae lan-
ceolatae rhombeolanceolatae vel rarissime rhombeoovatae, setaceo-acuminalae, a medio ad
apicem serratae vel (infimae) rarissime pinnatim incisae, pedicellos floriferos rectos, fructifères
deflexos, lune 7 mill. longos, fere duplo superanles, herbaceae, parallèle nervosae. Flores circa
2 cent, longi, horizontaliler nutantes, dorso recti vel subconcavi, sepalisbyalinisminutisorbicu-
latis acuminatis denticulatis exceptis, pulchre lutei, ad petalorum interiorum apices tantum fus-
cescentes. Petali superioris lamina calcare vix triplo longior, suborbiculata subemarginata pa-
tens, calcar brève sacciforme dorso rectum ventre subdependens oblusissimum. Petaluni infe-
rius superiore brevius, lamina conformi. Racemus fructifer valde elongatus subsemipedalis, ra-
mis floriferis demum superalus. Siliquae 3 cent, longae pendulae, lineares, torulosae, a basi
ad apicem apertae, 2 mill. latae. Semina numerosa, 2 mill. magna, alra, nitida, compressa, ver-
sus marginem sub lente punclis minulis crebris impressa. — Planta e seminibus anni praeterili
enata primo vere floret, uti perennans, sed minor, simplex, foliis minoribus confertioribus.
Primitiae Florae Amdrensis. 41
vacerao ratione plantae maxirao. — Occurrit vero usque in Seplembrem mensem florens planta
habitu valde aliéna, annua, saepissime in saxosis cresciens, quam frustra characteribus specifi-
cis a C. speciosa distinguere conatus sum, atque, non sine dubio, C. speciosae specimina e semi-
nibus ejusdem anni enata, solo saxoso ac sub sole fervido cilius evoluta, esse censeo. — Haec
miilto tenerior, flaccidior, foliis pinnatisectis, segmenlis majoribus, minus numerosis minus dis-
sectis, floribus paucioribus, serotinis (a Julio usque ad Seplembrem evolutis). Aliae differentiae
nullae, nec desunt specimina perennia segmentis latioribus instructa, transitum ad formam lati-
foliam annuam efficientia.
(9S) 6. Corydalis gigaiitca Traiitv. et Ifley. in Midd. 1. c. p. 13. n. 35.
Hab. In mil Nadelwald bestandenen Bergthalern, an Bâchen und auf trocknerm Boden,
um die Bai de Castries, gesellig, selten; 16 Juli 1854 (florib. ult., fr. nond. raaturis).
Mit der Beschreibung a. a. 0. bis auf die Bracteen, die jedoch an den Midd. Original-
exemplaren ebenfalls variiren, iibereinstimmend und ohne Zweifel dieselbe Pflanze. Ich halte
es nicht fiir unniilz, eine auf bessere und zahlreichere Exemplare als sie den beriihmten Verf.
zu Gebote slanden gestiitzte Beschreibung dieser schônen Pflanze zu geben.
Planta 4 pedes usque alla, pluricaulis, superne ramosissima, fragillima, glabra, obscure
viridis. Rhizoma subverlicale flexuosum, pollicem crassum, inferne corlice laxo squamoso fusco
fibrisque radicalibus densis teclum, superne ad collum incrassatum squamatum, caules plures
(très in specc. allatis), basi squamis fuscis dilaceralis obsessos, cavos, ad genicula solidos,
erectos, basi nudos, a medio foliatos, emiltens. Folia subslanlia tenuia, inferiora 0,5 metr.
longa, longe peliolata, ambitu irregulariter orbicularia. Petiolus communis cavus 11 decim.
loDgus, dein sexies bifurcatus (rarissime bine inde trifurcalus) , segmentis folii ullimis ultra 1
dec. longis ac latis, in lacinias duas sectis, laciniis bi-tripartilis fissisque, lacinulis ellipticis
vel suboblongis acutis integerrimis vel hinc dente auctis. Folia caulina superiora 2 dec. circi-
ter longa, ambitu orbicularia, sessilia, petiolo quater bifurcato, segmenlis conformibus; summa
subsessilia, ad segmenUim unicum reducta, bi-lripaitita fissaque. Pedunculi axiilares et termi-
nales numéros), divaricato-ramosi, inferiores 8 — 10 cent, longi, superiores breviores, ramis
basi foliis floralibus linearibus 2.V cent, longis fullis. Flores numerosi, densi, lilacini, i\ — 1-|
centim. longi, pedicellis Gliformibus, apice incrassalis, 5 raill. longis, insidentes. Bracteae li-
neari-setaceae, inferiores racemi terminalis pedicellum li^'" superautes, superiores racemorum-
que lateralium breviores. Calyx cilissime deciduus, secd. specc. et descr. Midd.: «sepala sub-
orbiculata, exterius margine interius amplectenlia , apice aculiuscula vel rolundala vel Iruncata
bilobave, paullum supra basin affixa , decidua, 1 — li lin. par. longa.» — Petala tenerrima,
superius subliberum, calcare laminam plus duplo superante, in gemma sursum curvato, demum
rectiusculo subconico acutiusculo, lamina ovata, minute apiculata, patente. Petala laleralia apice
cohaerentia, oblonga, cum staminibus connata. Stigma compressum, basi auriculalum, apice
subtricorne, cornu medio longiore crassiore. Siliqua (nondum malura) 1 cent, longa, oblongo-
clavata, basi attenuata, apice oblusa, uti videtur aequalis, stylo coronata.
Mém. des sav. étrang. T. IX. Q
42 Maximowicz.
Ordo vil CRUCIFERAE *).
(99) 1. Clteiraiitliui^ aiirantiacus Bge. Enum. bor. chin. p. 5. — Turcz.
fl. baie. dah. I. p. 107. — Led. FI. ross. I, p. 111. —
Hab. Am untern Amur: Landzunge bei Nikolajewsk, sehr selten, 21 Aug. 1854. Am
obern Amur: an trocknen Bergabhângen bei Seiskoi Piket, sehr selten, 1 Sept. 1856 (fructif.
et iterum flor.); auf felsigem Boden 3 Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, 4 Sept. (unie,
spec); trockne Abhânge mit sparsamem Laubwalde, 5 Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung,
sehr selten, 5 Sept. 1856.
Ambigit inter Cheiranthos et Erysima , cotj^ledones tamen semper saltem apice accum-
bentes ; basi oblique incumbentes. Semina apice breviter alato-appendiculata. Siliquae longi-
tudine variae, tamen vix unquam ultra quadripollicares. Colore florum foliisque appropinquat
Erysimo Perowsktano , atlamen seminis structura , quae in hoc semper exacte notorhizea , et
siliquae pube semper bi, — neque ut in hoc, — tricuspidata statim dignoscendus.
(80) 2. :Nas$tiirtiiiiii iialiii^tre DC. — Led, 1. c. L p- 112. — Turcz. 1. c.
p. 108. —
Hab. Im ganzen Amurlande , auf sandigem und kiesigem Ufer der Fliisse , schlammig-
lehmigem Wiesen-Boden der Insein, hàuGg, seltener auf Schutt in Dôrfern. Bliiht Ende
Juni's, reife Frûchte Ende Juli's.
Valde variabile quoad fructus longitudiuera et crassitiera.
(81) 3. mastiirtiiim Cainelinae F. et Mey. Ind. Sem. I, p. 34. — Camelina
austriaca Bge. 1. c. p. 6 (non alior.).
Hab. Ara untern Amur: Insein zwischen Tschora und Buri, auf Lehm , selten, 27 Juli
(fl. fructif.); Turrme an der Ussuri-Miindung, auf schlammigem Ufer, 2 Aug. 1855 (frf.).
Omnino inter praecedentis varietatcm brachycarpam etN.globosum intermedium. Specimina
chinensibus macriora, caeterum congrua.
(8S) 4. IVasttirtiulii glolios^iim Turez. L c. p. 109. — Cochlearïa globosa
Led. 1. c. p. 159. —
Hab. Am untern Amur: zwischen Katar und Dâwunda, auf Schlammboden, nicht selten,
21 Aug.; Insein bei Chads Mare, 22 Aug. 1855 (frf.).
(8S) 5. :Na««tiii*tiiim microi^permiim »C.? Prodr. I, p. 139. — N. {Clan-
destinaria) annuum glaberrimura ramosum ; foliis inferioribus lyrato-pinnatipartitis caulinis pin-
nalifldis incisisve basi auriculato-semiamplexicaulibus, racemis foliatis denique elongatis, flori-
bus subsessilibus, petalis spathulatis (albis) calycem superantibus ; siliquis breviler pedicellatis
erectis , linearioblongis , latitudine sua pedicelloque quadruplo longioribus , tereliusculis , stylo
brevissimo crasso, stigmate subbilobo.
*) Auctore ill. am. Bunge.
Primitiae Florae Amuuensis. 4.5
(a. vegettus. Foliis omnibus basi dilatatis inferiorum laciniis angulalis, subfloralibus obo-
valo-cunealis inciso — vel iDÛiuis pinnalifido-lobalis.
N. microspermum Bge. Eiiurn. Chin. p. 5; legi prope Peidnum).
p. macilenlum. Gracile divaricatoramosum , foliis plerisque basi attenuatis inciso -parce
denlatis, rarius lyralo-pinuatiûdis, subfloralibus linearioblongis integerrimis.
Hab. Am imtern Amur : am Ufer zwischen Nikolajewsk und Cap ïschhirkrach, 22 Aug.
1854; am linken Amurufer gegenuber Monglomai, auf Schlammboden sehr selten, 2 Sept.
1855 ; Insein zwischen Tschora und Buri , auf nassem Lehm , sehr zerstreut und sehr selten,
25 — 27 Juli ; Weideninsel mit sandigschlammigem Boden bei Chads-Mare, selten, 22 Aug.;
zwischen Katar und Dàwunda, auf schlammigem Inselboden, sehr selten, 21 Aug. 1855.
Diagnosis Candolleana in nostram plantam omnino quadrat, nimis tamen brevis omnem
dubitationera haud solvit. Planta amurensis a chinensi certe specie non differt, macrior tantum
est ideoque folia subfloralia vel bracteae minora et pleruraque integerrima, foliaque ipsa caulina
minus divisa. Flores, siliquaé earumque ad pedicellum ratio omnino eadem.
(SA) 6. Tetrapoma liarbareaefoliiiin Tiircz. 1. c. I, p. 147.
Hab. Ara untern Amur: am Ufer beim Gillakendorf Kuegra unweit Nikolajewsk, 14 Aug.
1854 (flor. et frf.); am sûdliclien nad obern Amur : am Ufer gegenuber Aicho , sehr selten,
31 Aug. 1856.
Genus, me judice, Nasturlio nirais afûne et vix jure sejunctum, uti Holargidium a Draba;
congruit nempe et habilu et omnibus characteribus, excepta silicula quadrivalvi, quae tamen
etiam trivalvis occurrit. At siliculam trivalvem in Alyssis aliisque generibus non raro observavi.
(85) 7. Barbarea ortlioceras lied. 1. c. p. 114. — Turcz. 1. c, p. 110. —
Hab. Am untern Amur: Wiesen und Niederungen unweit Kitsi , hâufig, 29 Juni 185&
(fl. fr. iramat,); auf Surapfwiesen am See Kitsi, selten, 20 Juni; auf feuchten Wiesen ober-
halb Adi , selten , 31 Mai; Inselchen bei Dalekoda , in feuchtem Weidengebiisch, zerstreut,
23 Mai 1855 (flor.).
Diagnoses Ledebouriana cum Turczaninowiana 11. ce. non omnino inter se con-
gruunt, in illa omne fere discrimen inter B. orthoceratem et slrktam oui soli ex directione et
forma siliquarum afûnis est. in foliorum forma positum, in hac in petalorum ad sepala ratione.
Utramque diagnosin nostra planta quadrat, excepto racemo florido laxo, quem cl. Ledebour
dicit condensalum. Sed ah illo minus caute distinctas esse species hujus generis jam ex eo
elucet , quod in fl. rossica 1. c. inter synonyma B. vulgaris etiam plantam homonymam florae
altaicae Hl, p. 6 referl, quae certo certius, ad B. strictam spectat. Specimina authentica ad
comparandum mibi desunt.
(86) 8. Barbarea arciiata Rclib. — Led. 1. c. p. 115. — Turcz. 1. c. —
Hab. Am untern Amur: zwischen Nikolajewsk und Tschhirkrach am sandigen Amurufer,
zerstreut, 22 Aug. (frf.); am Amurufer oberhalb Nikolajewsk, 15 Aug. 1854 (frf.).
44 Maximowicz.
Speciinina perpauca omnino deflorata , fructu omnino maturo , hue spectare videntur ob
siliquarum directionem.
(S») 9. ^i-al)ii$ liirsiita Scop. — Led. 1. c. p. 118. — Turcz. 1. c. p. 114.
Hab. Ara untern Amur: Um's Gillakendorf Pronge , Amur-Miindung , 6 Aug. 1854
(fructif.); Poddale, auf sandigem Ufer, in Weidengebùsch, stellenweise und zerstreut, 19 Mai
1855 (florens).
(SS) 10. Arabie petraea liaiii. p. grandiflora liCtl. 1. c. p. 120.
Hab. Am untern Amur , in der Nàhe seiner Miindung (Orloff, 1850).
Specimina optime congruunt cum planta lapponica.
(89) 11. Araliis Stelleri »C. — Led. 1. c. I, p. 122?
Hab. Ara Amur, in der Nâhe seiner Miindung (Orloff).
Specimina duo incipiente anlhesi collecta speciei distinctissimae omnino in diagnosin cita-
tam et descriplionem CandoUeanam quadrant, quae tamen ad determinandam speciem haud
sufficere videntur, nec mihi spécimen typicum coraparare licuit. Habitus fere A. crispatae , at
haud canescens sed pube siraplici et bifurcata birsuta , folia pauci-, caulina utrinque 1 — 2
dentata omnia obtusa, superiora acute auriculata; racemi saltem virginei densiores multiflori,
flores fere ejusdem magnitudinis sed nutanles nec erecti , pedicelli glabrati. Sepala , exsiccata
flavida, pube minutissima adpressa vestita. Petala alba, très lineas longa , fere 1 1- supra
médium lata , optime oblongocuneata dicuntur , sunt enim fere undique aequilata in unguem
solito (sepalis) breviorem subito attenuata, recta nec patentia. Ovarium glabrum, stylo brevis-
simo, stigmate capitato. Siliquae ne juniores quidem adsunt.
(90) 12. ilLrabis pendilla li. — Led. 1. c. p. 122. — Turcz. 1. c. p. 117. —
Hab, Am ganzen Amur hàulig; von der Miindung an: Dorf Pronge, auf Schutt, 6 Aug.
1854 (fr. immat.) bis zum Bureja-Gebirge , 13 Aug. 1856 (fr. jun.), um Dôrfer, an Wald-
ràndern, auf Wiesen, selten auf thonigmergeligen Abhangen : Ucbssumi, 24 Juli 1855 (frf.).
(91) 13. Deiitaria dasi^ylolia Tiircz. Add. emend. ad fl. baie. dah. p. VI,
n. 103.
Hab. In Laubwâldern des untern Amur : zwiscben Adi und Totl'jcho , an Nadelwald-
rândern bâuGg, 1 Juli (flor.); in iippigem Laubvs^alde um Chungar , zerstreut, bâufig, 11 Juli
(frf.); Onraoy, in Bachthàlern und feuchten schattigen Stellen des Laubwaldes, 21 Mai (flor.);
Dole, in Gebiischen, am Waldrande, ziemlich selten, 27 Mai, 21 Juni 1855 (flor.)
Omni jure videlur distincta a D. [Cardamine) macrophylla TJ^.; difîert enim pube frequen-
tiore ita ut junior canescat, fructiferae folia vero scaberrima appareant, segmentis folii semper
quinis tantum nec septenis, saltem inflmis semper longiuscule petiolulatis, nec sessilibus, mnlto
majoribus , raagis elongalis , foliorum superiorum semper longe acuminatis, floribus minoribus
plerumque albis, denique siliquis anguslioribus stylo multo longiore acuminatis.
Primitiae Florae Amurensis. 45
(9S) 14. Deiitaria inacrophylla \W. {s. Cardamine). — Led. 1. c. p. 126. —
D. Gmelini Tau s ch. in Turcz. add. emend. baie. dah. 1. c.
Hab. Id der Kûstenregion : an Waldràndern der Bai Hadshi (1855 flor. leg. D. Kus-
nezoff).
Jure priorilatis nomen triviale Willdenowianum servandum, eo magis quum cl. Tausch
pro eadem specie duo nomina finxit.
Melius haec et antecedens generi Dentariae adjunguntur, cujuscura speciebus habita
magis conveniuot quam cum veris Cardaminibus. Character generis Dentariae nondura accurate
liraitalus videtur, et forsan Dentariae verae Europaeae structura singulari cotyledonura hinc lon-
gitudinaliler induplicatornm ab americanis quarum fructus maturos non vidi generice distin-
guendae. In D. dasylobae et macrophyllae seraiuibus ellipticis cotyledones haud induplicatae,
sed hinc niargine radiculam omnino amplectentes, eodem modo ac in Cardamine trifolia L., quae
etiam ex habitu Denlarias appropinquat. In veris Cardaminibus omnibus cotyledones radiculae
accumbenles, neque radicula a cotyledonibus amplexa.
(9S) 15. Deiitaria teniiifolia Ijed. 1. c. I, p. 130. — Cardamine tenuifolia
Turcz. baie. dah. p. 114. —
Hab. Am imtern Amur : um Mariinsk, an Bergabhângen, selten, 11 Mai; Pedan am Jai-
Flusse , nicht selten auf Wiesen , 1 Juni 1856; Kourrai, auf feuchten Waldwiesen selten,
10 Mai 1855; auf Bergabhângen zwischen Halbo und Myllki, sehr selten, 16 Mai 1856.
(94:) 16. Dralia iiicaiia 1j. — Led. 1. c. p. 152.
Hab. Am wiiern Amur, in der Nàhe seiner Mûndung (Orlow, 1850).
(95) 17. Ï9raba iieinoros^a I». — Led. 1. c. I, p. 154, — Dr. lutea GUib. et
Dr. nemorosa L. Turcz. 1. c. p. 141, 142.
Hab. Am ganzen Amur hâuâg: Kitsi , an Felsen , selten, 19 Juni 1855 (var. a); auf
steilen Uferabhângen zwischen Halbo und Myllki, 16 Mai (var. a); an Felsen und dûrren Ab-
hângen bei Poddale, 20 Mai (var, a); Onmoy, im Dorfe selbst sehr haufig auf Schutt, 21 Mai
(var, a et ^ promiscue); auf der Insel von Bungssa , im Weidengebiisch, auf grasigen Steilen,
24 Mai 1855 (var. a).
Nom. Goldis : Ssoljchta,
(96) 18. I>aiitO!^teinon {Symphyodynamis) deiitatiis B^e. 1. c. p. 6, n. 33
(sub Andreoskia). — Led. 1. c. I, p. 175. — D. eglandulosus C. A. Mey,, Turcz. 1. c. I,
p. 152. — D. oblongifolius Led. 1. c. — Turcz. add, eraend. p. VII, n. 1409. —
Hab, Am unternAmur: bei Pyreerga.an etwas feuchten Slellen der Felsen; zwischen Buri
und Ssisa, an Felsen hâuBg, 28 Juli 1855. Am sûdlichcn Amur : unweit Dyrrki, au Felsen,
21 Juni 1856 (v. Ditmar). Am Ussuri: Nor an dùrren Abhângen, 12 Aug. 1855.
Dontostemonem denlatum et oblongifolium Ledebourii haud diversos esse specc. nostra
demonstrant, Omne discrimen ab auctore positum in pilis longioribus sparsis in caule praeter
46 M A X 1 M O W 1 c z.
pubem brevem crispam, qui etiam Id nostra planta occurrunt, et in foliis majoribus profundius
dentatis sub anthesi persistentibus. Foliorum magnitudo variât; sunt etiam in specc. amurensi-
bus interdum bipollicaria et lin. 3 — 4 lata; vel minute denticulala vel grosse dentata. Opi-
nioni cl. Turczaninowii 1. c. assentio, qui species ûlamentis connatis distinctas a sequente
specie unica filamentis majoribus dentatis praedita generice (Symphyodynamis) distinctas esse
vult. Sed tune forsan et D. dentatus noster , cujus embryo exacte pleurorhizeus(!) a caeteris
Dotorbizeis sejungendus esset. Species proxima afûnitate junclas tamen bic jam diriraere nolui,
quia et in aliis generibus naturalibus (ex. gr. Cochleana) aliae species seminibus pleurorhizeis,
aliae notorhizeis praedita apparent.
Addo hic diagnosin speciei novae cujus jam cl. Turcz. 1. c. p. 153 mentionem fecit,
quam jam 26 annos abhinc in Mongholia coUegi at hucusque indescriptam in berbario servavi:
Dontostemon crassifolius m. D. perennis humilis glaberrimus , foliis carnosis obovato-vel
spathulato-oblongolinearibus obtusis integerrimis , pelalorum calyce duplo longiorum lamina
late obovata, ûlamentis staminum majorum per paria connatis; stylo lalitudinem siliquae glabrae
superante stigmate capitato , seminibus marginatis oblique notorhizeis. — Hab. in lapidosis
subsaisis Mongholiae mediae.
(99) 19. Dontostemon (Eudontostemon) iiectinatii!^ DC (sub Andre-
oskia). — Led. 1. c. I, p. 175. — Turcz. baie. dab. I, p. 153.
Hab. Im Burejagebirge, auf felsigera und lehmigem Ufer , zerstreut und selten , 14 Aug.
1856 (frf.).
(98) 20. Erys^imuin clieirantlioidci^ Ti, — Led. 1. c. I. p. 189. — Turcz.
1. c. p. 159.
Hab. km ganzen Amur nnd Vssuri , an Waldrândern , Ufern , trocknen Abhangen und
Felsen.
Var. laxa, siliquis tetragonis valvis acute carinalis,pedicellispatentissimissubinde reflexis.
Hab. In Weidengebûschen zwischen Nikolajewsk und Cap Tschhirkracb , zerstreut,
22 Aug. 1854.
Hanc formam verosimilius 1. col. Turczaninow commémorât, sane insignem nec tamen
spécifiée distinguendam , forsan e statione umbrosa ortam. Caeteris enim omnibus, praesertim
pube insigni in pagina valvarum siliquae interna, cum specie genuina congruit.
(99) 21. Capi^ella Biirisa paistorÎ!» Ificli. — Led. 1. c. I, p. 199. — Turcz.
1. c, p. 172.
Hab. Hie und da auf Schutt in Dôrfern : Ngalmar, Bai de Castries, 21 Juli 1854; Kitsi,
14 Juni; Ssutschu, auf lehmigem Ufer, 12 Juni 1855.
(100) 22. ^H^tU oblongata »C. — Led. 1. c. p. 212. — Turcz. 1. c. p. 173.
Hab. Am tmtern Amur: gegenûber Nikolajewsk, 12 Aug. 1854 (fr. immat.); Kitsi, auf
Primitiae Florae Amdrensis. 47
Mergelabhàngen nicht selten , 19 Juni (flor., fr, immat.); Dsbai, auf sandigem Ufer , selten,
26 Juni; oberhalb Dere an felsigem sonnigem Ufer, selten, 2 Juli 1855. —
(toi) 23. BraiSi^ica cliiiieii«!ii!$ li.? — DC. Prodr. I, p. 215. —
Hab. Von Chinesen und Mandshu kultivirt, z. B. in einem Kiichengarten bei Zjanka,
unweit der Garin-Mundung, 6 Juli 1855 (flor. fr.).
Nom. Sinice: bai-dse, Goldis : ânriba ssolgé, i. e dus magnum.
Plantam a chinensibus in modum nostrae Brassicae oleraceae cullara et usitatam dubie
refero ad speciem Linnaeanam, incomplète descriptam, in cujus diagnosin tamen omnino
quadrant specimina perpauca , quae praesto sunt. A Br. okracea jam floribus multo minoribus
et foliis superioribus et supremis amplexicaulibus longe differt. Propior B. Napo, sed folia
inferiora haud lyrata, superiora integerrima, calyx staminaque omnino erecta, et inflorescentia
minus laxa, denique siliquae multo latiores. Folia ounquam in capitulum compactura congesta
simulque planta videtur annua. Siliqua fere illi Br. praecocis similis a latere compressa,
multo latior quam in formis Br. oleraceae, sed brevior rostro longiore longitudine tamen vario
superata.
(108) 24. Sinaiiis ehinen^is li. — DC. Prodr. I, p. 219. —
Hab. Kultivirt, z. B. : Zjanka in der Nâhe der Garin -Mûndung , in einem chine-
sischen Kiichengarleu, 7 Juli 1855; verwilderl: Onmoy, auf Schutt am Ufer, nicht selten,
17 Juli 1856.
Planta ob semina subcompressa, foveolato-exsculpta et valvas siliquarum uuinervias forsaa
melius ad genus Erucastrum emendanda , Sinapi junceae admodum affinis, nec nisi foliis infe-
rioribus lyratis hispidulis , et siliquis paulo angustioribns ab illa distinguenda. A S. brassicata
differt foliis summis in petiolum longe attenuatis, et siliquis multo angustioribus.
(lOS) 25. Itaiilianii!^ s^ativiiN li. — Led. 1. c. 1, p. 225. —
Hab. Kultivirt, z. B. in einem chinesischen Kiichengarten bei Zjanka, 7 Juli 1855 (flor.).
Ordo VIII. VIOLARIEAE.
(104) 1. Viola disi^ecta lied. 1. c. p. 244. — V. pinnata L. p. Turcz. baie,
dah. I, p. 178.
Hab. Am obern Amur: auf einer Insel bei Albasin, 27 Mai 1855 (flor,, Maack).
(105) 2. Viola dactyloides K. et S. — Led. 1. c. p. 244. — Turcz. 1. c.
p. 179. —
Hab. Am obern Amur: in der Nâhe der Mûndung der Grossen Ssaposchka, 23 Mai (flor.,
Maack).; an der Schilka, oberhalb der Daban-Miindung, 21 Mai 1855 (flor., Maack).
Folia saepe segmentis 5 — .7 instructa, uti describit DC; specc. amurensia elongata,
macra. ceterum conformia.
48 Maximowicz.
(t06) 3. Viola variegata Fîscli.î — Led. 1. c. p. 244. — Turcz. 1. c. p. 180.
— Bunge? Enura. n. 43.
Hab. Ao der Schilka, an verschiedenen Orten (Maack).
Optime convenit cura specc. Turcz.; planta chinensis vero a cl. Bge. collecta vix eadem.
Diversa enim foliis longioribus, iis V. ircutianae similibus, imo longioribus, calcare raagis elon-
gato. — An igitur ob folia forsan ad F. Ircutianam ducenda ?
(lOS) 4. Viola Ircutîaiia Turc». 1. c. p. 180. — Led. 1. c. p. 244.
Hab. Am obern Amur : auf Insein bei Albasin, 27 Mai 1855 (flor., Maack.).
Spécimen unicum coUectura e&t.
(108) 5. Viola umbrosa Wr»l — Led.! 1. c. p. 245. — V. imherbis (et V. salina)
Turcz.! 1. c. p. 180 (vix Led. cujus specc. habent sepala acutiora calcare sesquilongiora).
Hab. In der Umgebung der Bai de Caslries, an Waldbâcben selten ; 16 Juli 1854 (frf.);
an Waldrândern bei Mariinsk, in Gebûschen, auch im Walde selbst, nicht selten, 11, 15, 21
Mai (flor.), 9 Juni 1856 (frf.).
Appendices calycis majusculae, ciliatae, obtusae, mediam sepalorum longitudinem non
atlingentes , inferne dente uno alterove auctae. Flores pallide violacei, medio albidi, odori.
Capsula ovatoelliptica obtusa cum apiculo. Planta noslra oplime cum specc. europaeis con-
gruit, sed valde végéta. Huic speciei valde affinis est eliam V. kamtschatica Ging.! in hb. Cham.
(1826), quae parum vel vix diversa floribus minoribus, appendicibus calycis vix pauUo lon-
gioribus, vulgo glabris, sed interdum ciliolatis, inferne vel etiam ad apiceo» grosse serratis,
foliis obtusiusculis. Stigma, secd. Ging. in planta kamtscbatica , uti in nostra et in F. salina
Turcz. apice membranaceo-margiaatum, rostello deorsum flexo.
(109) 6. Viola Patrinii DC. — Led. 1. c. p. 245. — Turcz. 1. c. p. 181.
Hab. Am uni. Amur: hei Mariinsk auf feuchten Wiesen, selten, 1 Juni (L. v. Schck.flor.
incip.), 11 Juni 1855 (flor.); bei Kitsi auf àhnlicher Localilât, hàuûg, 20 Juni 1856 (flor.)
Die eben zu bliiben beginnende Pflanze sieht bis auf die fehlende Bebaarung (die sich je-
doch an sonnigeu Stellen am untern Theile der Blatt- und Blûthenstiele einfindet) der transbai-
kalischen Pflanze vollkommen âbnlich. Spâter wird sic jedoch bedeuleod griisser (bis 3 decira.
hoch) und bildet einen dichten Busch zahlreicher Blâtler und Bliilben. Die Blâlter werden bis
9 cent, lang, bis 4i cent, breit, die untersten (àllesten) sind eifôrmig-elliptisch, an der Basis
in einen geflugellen Blattstiel verschmàlert, bei den ubrigen ist die Basis gestulzt oder herzfor-
mig ausgeschweift. Der Blattstiel ist oben am breiteslen und wird nach unten schraaler geflii-
gelt, der Flugel ist beiderseits von einem ziemlich starken Randnerven durchzogen. Auf kiir-
zer begras'len sonnigen Stellen gewachsene Pflanzen sind etwas kleiner und, wie angefiihrt,
im untern Theile etwas behaart. Der Bliithenstiel ist bei allen weit unler der Mitle mit2 linear-
pfriemlichen Bracteen gestiitzt. Der Sporn ist weil kiirzer als die lânglich-lanzettfôrmigen spit-
zen Sepala. Die Blumenblâtter sind weisslich-lilla. Die Kapsel ist elliptisch, spilz, niehr als
noch einmal so lang wie die Sepala. Die Saraen sind braun.
Primitiae Florae âmubensis. 49
Var. macranlha m. foliis angustioribus pubescentibus, petiolis pedunculisque hirlis, flo-
ribus (violaceis?) duplo majoribus, calcare crasso sepalis parum breviore. — Planta fructi-
fera gigantea, fere pedalis, liirta.
Hab. Am obern Amur : auf Inselu bei Albasin, 27 Mai 1855 (flor., Maack); auf lehrai-
genWiesen derlnseln, etwa 90 W. unterhalb Aicho, amsiicf/. Amur, nicht sellen, 29 Aug. 1 856 (frf.)
Var.l subsagiltata m. foliis anguste oblongis, basi cordatis alque in lobos protractis
subsagittatis, apice attenualis obtusis, reniole cienatis, ad lobos deatatis, petiolos suos alatos
duplo superantibus, ciliatis, caeterum glabris.
Hab. In der Nâhe der Ussuri-Mundung am linken ^mwrufer, zwischeu Dâwunda und
Mare, auf Wiesen, selten, 22 Aug, 1855 (frf.); ara Ussuri, der Por-Miindung gegeuuber und
sonst, auf Wiesen bàufig, 6 Aug. 1855 (frf.)
Folia var? hujus primordialia ovalo-oblonga, in petiolum abrupte aLeunlia, petioloalato ad
summum sesquilongiora, sériera nervis alarum petioli secundariis incouspicuis. Capsulae forma
ita ut in var. geuuina descripta, valvis tamen distincte carinatis. Stipulae ultra médium adnatae.
Forma ob folia subsagittata peculiaris, forsan specie diversa, sed flores ignoti.
(liO) 7. 'Wiola Gimeliniana IC.etS. — Led. I. c. p. 246. — Turcz. 1. c. p.
181. — Midd. l. c. n. 52. —
Hab. Ara obern Amur, bei Albasin, 27 Mai (flor., Maack). Spécimen unicum florens
lectum.
(lit) 8, \'iola repensa Turc*.? Cat, Baie. — Midd. p. 18. — F. epipsilalurczA
1 c. p, 184, non Led. — Led.! 1. c. p. 247 p. p. — Rgl. et Tiling. 1. c.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung, in trocknem sonnigem Ledum-Gestrijpp, 4 Werste
landeinwârts vom Dorfe Kûegra bei Nikolajevsk, 29 Aug. 1854 (frf.)
V. repens a V. epipsila, uti jam monent cl. vv. Trautv, et Mey, 1. c. , distinguitur stig-
mate rostrato.
Das einzige unvoUstàndige Exemplar, das gesammell worden ist, bat eine oblong-drei-
kantige stunipfe Frucbt mit aufgesetztem Spitzchen. Der W urzelstock ist etwas dicker, als er
bei den verglichenen Exemplaren von V. repens gefunden wird, sonst aber stimmt die Pflanze
mit V. repens sehr gut iiberein,
(113) 9. Tiola coUina Bess. — Led. 1. c. p. 249. — F. hirta ïurcz.? 1. c. p. 1 83.
Hab. Am untern Amur, au sonnigen sandigen Waldràndern bei Pôddale, nicht hâufig,
20 Mai 1855 (frf.)
Ob conformationem stipularum, quae crebre dentalae deotibus ciliatis subglandulosis. ad
V. coUinam pertinet secd. am. cl. Ruprecht.
(113) 10. Tiola mirabilii^ li. ^. siib^lalira I^ed. 1. c. p. 250. — Turcz.
1. c. p. 185.
Wém. des sav. élrang. T. IX. 7
50 Maximowicz.
Hab. Am obern Amur (Maack legit): Ust-Strelka, 22 Mai (flor); bei Albasin, 28 Mai
1855 (flor.)
(fliJl) 1 1 . Viola liracliyi^eiiala Maxim. Caulibus unifloris petiolisque tri-
quetris hirtellis; foliis reniformibus obtusissimis vel reniformi-cordalis brevissime acumina-
tis, creuulatis, superne pilosis, inferne hirtis; stipulis rainutis, superioribus oblongo-lan-
ceolatis puberulis inlegerrimis fusco-membranaceis; floribus.... caulinis brevissime pe-
dunculalis; sepalis capsulam dimidiam aequantibus oblougis rotuodato-obtusis.
Hab. Ara obern Amur: auf der Mille Weges zwischen der Seja und Komar-Miindung, in
lichlen Laubwâldern nichl selten, 7 Sept. 1856 (sernin. elapsis).
V. mirabilis L., proxima nostrae speciei, differt: sepalis oblongo-lanceolalis capsulam
aequantibus, stipulis multo majoribus (inferiores in nostra parvulae, inconspicuae, raox evani-
dae), caule unifariara piloso, saepius plurifloro, pedunculis florum caulinorum médium folii
aequantibus vel superantibus (in nostra brevissimis), foliis pagina superiore marginem versus
tantum puberulis, aliisque notis. Cum speciebus americanis vix comparaoda: V. pubescens ba-
bet folia cordata acuta, magis pubescenlia. caulem subunit'ariam pilosum, stipulas maximas al-
bomembranaceas, sepala acuta, caulem plurifolium et cet. V. haslata foliis jam longe differt.
V. pedunculata caule ramoso, pedunculis longissimis abhorret.
Rhizoraa brève, a collo in fibras solutum, pluriceps. Folia radicalia longe petiolata, cau-
lem 3 decim. usque altuni aequanlia, petiolis triquetris pilis subdeflexis hirtellis. stipulis niox
dilaceratis. Lamina foliorum primordialium reniformis, 8 cent, lata, 4L cent, louga, obsolète
crenata, apice rotundata, subtus praesertim ad venas hirta, superne pubescens, nervis Iribus
subpedatinervis, nervis arcualoramosis subtus prominentibus. Folia seriora atque caulina re-
niformi-cordata brevissime acuminata, ceterum conforniia. Caulis debilis triqueter, circuracirca
hirtellus, média allitudine folio caulino longe petiolato stipulis oblongolanceolatis puberulis fus-
co-membranaceis fulto inslructus, apiceinter folia duo brevissime petiolata floriger. Flores 1 — 2,
pedunculo fruclifero vix capsulam aequanle, apice hirto. Capsula oblonga, acuta, glabra, 8 — 9
millim. longa, valvis carinatis. Sepala mediam capsulam vix aequantia, apice rotundata, mar-
gine ciliata, dorso parce puberula.
(It5) 12. l^iola aciiitiinata lied. — Led. 1. c. p. 252. — Turcz. Add.Emend.
baie. dah. p. VIII. — F. micrantha Turcz. Enum. Chin. p. 150. n. 23. — Ej. Decad. Chin.
p. 184. n. 4.
Hab. Am untern und sûdlichen Amur hàufig: Bélier, 19 Juni 1856 (flor., L. v. Schck.);
zwischen Adi und Tottj'cho, auf grobem Ufersande sehr haufig, 1 Juni (flor.); bei Onmoy, auf
âhniicher Localitât, 21 Mai (flor.); Dshare, sehr zerstreut an Fussstegen im Laubwalde, 18
Juli (frf.); an Laubwaldrandern in hohem Grase gegenûber Zjanka am Geong, nicht hàulig, 25
Mai 1855 (flor.) Am obern Amur, (Maack.)
Der bei der bluhenden Pflanze meist lange, aufrechte Stengel, an dem sich die Pflanze so-
gieich erkennen làsst, komnil auch ganz niedrig vor (Expire von Onmoy), und bei der frucht-
Primitiae Florae âmdrensis. 51
trageuden ist er meist fast niederliegend. In diesem Zustande ist sie der V. syheslris ausseror-
dentlich âlmlich, um so mehr als auch hier die Blàlter unterseits endiich etwas violet! aniaufen,
uiid unlerscheidet sich nur durch die eigenlhiimlichen, meist viel grôssern Nebenblâtter uod die
dreiiiantige spilze Kapsel, die die Sepala um mehr als das dreifache iiberragt, wâhrend sie bei
V. syheslris hochstens doppeit so lang wie die Relchblâtter ist, — Die Blumenblâlter sind nicht
iriilchweiss, wie sie Turcz. wohl nach Irockenen Exempiaren beschreibt, sondern sehr blass
lilla, das untere Blumenblatt mit violelten Slrichen. Zuweiieo sind die Blumen etwas grosser,
so dass die Petala die Relchblâtter etwas ûberragen. — Die Amur-Pflanze ist immër pubesci-
rend und stimmt hierin mit der nordchinesischen Pflanze uberein.
(116) 13. Viola caiiina IL. — Led. 1. c. p. 252. — Turcz. fl. baie, dah.p. 186.
Midd. 1. c. n. 54. —
Hab. In Nadelwâldern bei Mariinsk, selten; 11 Juni 1856. (floribus ultirais).
Unsere Pflanze ist die Forni: V. montana Fr.
(lia) U. Tiola i$ylve!$tris liain. — Led. 1. c. p. 253. — Midd. 1. c. n. 55.
Hab. In der JVald- und Kûstenregion zerstreut: um die Bai Hadshi (flor., Rusnetzoff
1855); in Birkenwâldchen unterhalb Nikolajevsk, 15 Aug. 1854 (semin. elapsis); bei Path,
19 Mai (flor., L. Schck.); zwischen Halbo und Myllki, 16 Mai 1855 (flor.)
Nom.: Goldis: Dùriechta.
Ordo IX. DROSERACEAE.
(ilS) 1. Droisera rotundifolia li.? — Led. 1. c. p. 261. — Turcz. 1. c. p.
191. — Midd. 1. c. n. 57.
Hab. Auf Moossiimpfen bei Ritsi, selten; 16 Juni 1856 (valde juvenilis, nond. flor.)
(119) 2. Pariiai^sia iialiiistrii^ li. — Led. 1. c. p. 262. — Turcz. 1. c. p. 192.
— Midd. 1. c. n. 58. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Am obern Amur: auf sumpfigen Wiesen bei Seiskoi Piket. nicht selten; 1 Septbr.
1856 (flor. incip.) Ferner: am Ausflusse des Tugur in die Bucht Konstantinowskaja (Orlofl' 1 849)
— Planta ad Tugurem lecta forma peculiaris, caule simplici elato» foliis radicalibus minirais
omnibus cordatoovatis, nectarii setis numerosioribus (20 vel pluribus).
Ordo X. POLYGALACEAE.
(1«0) 1. Polygala teniiifolia \¥. — Turcz. I. c. p. 194. — Led. 1. c. p.
269 (sub P. sibirica p.). — Turcz. Enum. Chin. p. 150. n. 25. — Bge. 1. c. p. 8. n. 46.
Hab. Am obern Amur: an trockenen Bergabhangen bei Seiskoi Piket, zerstreut, 1 Sept.
1856. (deflor.)
Planta amurensis tenuissima, foliis linearibus, floribus paucissimis.
52 Maximowicz.
(t«t) 2. Polygala sibirica li. — Led. 1. c. p. 269. — Turcz. fl. baie. dah. p. 1 94.
Hab. Am sudlichen Amur: auf bocbbegrasteu Wiesen bei Onni, 2 Aug. 1856 (defloratara
planlaoi vidi). Am obern Amur: unterhalb Adan Girin, 12 Juni 1855 (flor,, Maack.)
Ordo XI. SILENEAE.
(199) 1. Diaiitliiis (ISeguieri Vill.) dentoMis Fii^cli. — Led.l. c. p. 277.
— Turcz. fl. baie. dah. p. 197. — Bge. Enum. chin. p. 8 n. 49 (sub D. Fischeri). —
Midd. 1. c. p. 20 (sub D. dentoso). —
Hab. Im ganzen Amurlande hâufig: Bai Hadshi (Kusnetzoff); Ussi au der Amur-Mûn-
dung, 5 Aug. 1854 (flor.); am Amur bis zur Seja-Miindung und weiter aufwârts; am Ussuri
(Dshôada, 4 Aug. 1855, flor.).
Plantae hujus polymorphae formas très in regioue Amurensi crescenles observavi :
1. Ramosissimus, humilis, bracteis calycem subaequantibus. — In borealioribus versus
ostium fluvii vulgatissimus, a planta daburica, quae ad Amurem superiorem, vix foliis paullo
latioribus diversus.
2. Elatus, ramosus, foliis latioribus viriduloglaucis , glabris, floribus aggregatis , bracteis
calyce dimidio brevioribus squamisque apice foliaceis patentibus.
3. Elatus ramosus, foliis glaucocaesiis, margine scabriusculis, floribus fasciculatis, bracteis
calyce dimidio brevioribus adpressis. — Formae 2 et 3*, inter se atque cum prima specimini-
bus intermediis arcte conjunctae, semper floribus rubris gaudent, basibus petalorum semicirculo
purpureo-maculato notatis barbatisque , forma prima vero occurrit etiam eleganter alba semi-
circulo maculato pallidiore, carnea (rarissime), sed saepissime flores rubros ejusdem coloris uti
ceterae formae profert.
Specc. Middendoiffiana D. dentosi transitum fere ad D. repentem, vulgo babitu petalisque
subintegris diversum, efficiunt.
(19») 2. Diaiitliu!^ superbiii^ li. — Led. 1. c. p. 285. — Turcz. 1. c. p. 198.
Hab. Um die Bai Hadshi (Kusnezoff, 1855 leg. flor.); auf der Insel Sachalin ura die
BraunkohleDbucht, sûdlich von Dui, an trocknen grasigen Abhângen der Kûste, Ende Juli 1 854
(Dr. Weyricb leg. flor.).
(194) 3. Qypsopliila perfoliata li.? var. latifolia? Fzl. in Led. 1.
c. p. 296. —
Hab. Am sudlichen Amur: an nach Sud gerichteten Felsen bei Dyrrki , nicht selten,
4 Aug. (flor.); an steilen Felsen im Burejagebirge , 25 Juli 1856 (L. v. Schck. leg. fier.);
am Ussuri, auf Abhângen bei Nor, 12 Aug. 1855 (flor.).
Cum G. perj'oliata L. non omnino convenit. ïota glabra. Folia ovata acuta basi amplexi-
caulia, in specc. Scbrenckianis noonullis cum forma vulgari uno loco collectis oblonga basi
subcordata acuta. Caulis erectus patenti- nec ut in G. perfoliata brachiato-divaricato-ramosus.
PRIMITIAE FlORAE AmURENSIS. 53
Panicula angusta , in genuina G.perfoliata etiam juvenilis jara diffusa latissima. Petala late
linearia apice rolundata, nec truncata, crebre roseo-lineata, — Aa igitur specie diversa ? Sed
flores iidein.
(195) 4. Silène «Teitii^sea IStepli. var. latifolia Tiircz. I. c. p. 203. —
S. gramintfolia Rgl. et Til. 1. c. — 5'. gramintfolia var. a. Led. I. c. p. 307.
Hab. in der Nàhe der Sungari-Miindung , 15 Juli (L. v. Schck. leg. flor.); auf Wiesen
um Seiskoi Piket, nicht hâufig, 1 Sept. 1856 (flor.).
Folia quain in specc. dahuricis latiora. Calycis nervi valde colorali, dentibus violaceis.
Var. muUiflora m. paniculae ramis inferioribus subelongatis, omnibus multi-ac-
densifloris, caule folioso.
Hab. Auf Wiesen, eine Tagereise unterbalb der Bureja-Miindung, nicht hâufig, 22 Aug.
1856 (flor., sem. nond. raaturis).
Valde végéta latifolia tripedalis muUiflora, sed difl"erentiae aliae vix uUae. Flores, ut in
genuina, albi.
(1«6) 5. Silène repensa Patr. — Led. I. c. p. 308.— ïurcz. 1. c. p. 208.—
Midd. 1. c. p. 21. — Rgl. et Til. I. c.
Hab. Im ganzen Amurlande hâufig, zur Miindung hin zuletzt bei Aure , in licbtem
Nadeiwalde, 18 Sept. (fl. serotini) ; auch um die Bai Hadshi, 26 Juli 1854 (L. v. Schck.
flor. leg.).
Adsunl forniae duae, sylvestris: foliis latioribus caule elongatiore, et rupestris, vulgatior:
humilis densifolia, foliis minoribus.
{È99) 6. Silène (Otites) foliota IflanLiin. — Brevissime puberula, sub-
glabra, multicaulis, erecta; rhizomate crasso; foliis lanceolatolinearibus, ex
axillis fasciculigeris ; panicula verticillata viscidula; floribus subverticiilatopani-
culatis erectis, calycibus clavato-obloogis subinflatis 10-strialis glabris, dentibus acuiius-
culis ; petalorum unguibus obovato-dilatatis, laminae biparlitae basi niinulissime appendiculalae
laciniis linearibus obtusis ; carpophoro puberulo capsula oblonga duplo breviore.
Hab. In der Laubwaidregion des untern Amur ziemlich hâufig: unterhalb Pyreerga, an
Felsen, hâufig, 28 Juli (flor.); Ssisa, an Felsen hâufig, 28 Juli 1855 (flor.) etc.
A S. repente, cui habitu satis affinis, differt jam rhizomate crassissimo caulibusque erectis,
praeter alias notas. S. sibirica Pers. diversa est: pubescentia, inflorescentia subverticillata (in
nostra paniculata), minime viscida, floribus minoribus densioribus , petalis spalhulatooblongis
subemarginatis, carpophoro glaberrimo. S. tatarica Pers. habet inflorescentiam angustam, non
viscosam , caulem pilosum, calyces angusliores lougiores, petalorum nudorum ungues non
dilatalos, carpophorum (capsula non visa) ovario duplo brevius (in nostra ovarium aequans).
S. Gebleriana Schck. denique propter pubescentiam , paniculam densiorem brevioreni, pedi-
cellos brevissimos, calyces elongatos puberulos, petala linearia inlegerrima, vix comparanda.
5i Maximowicz.
Rhizoma pollice crassius, apice caules Dumerosos, ad summum pennam corvinam crassos
proferens, bipedales, brevissime puberulos, basi ramosos, rarais abbreviatis fere ad fasciculos
foliorum reductis, ila ut planta, internodiis abbreviatis donata, valde foliosa. Nodi caulini sub-
incrassati. Folia lineari-lanceolala, basi attenuata brevissime ciliata conQuentia, l-nervia, ver-
ruculis minutis praeserlim ad marginem veoasque puberula, 6 cent, usque longa, 1 cent, et
q. exe. lala. Panicula viscida, ceterum glabra, pudunculis ramisque abbreviatis (rarius infe-
rioribus elongalis) plurifloris verticillatis, verticillis subremotis. Flores suberecti vespertini,
in vivo fere secundi , pedicellis flores aequanlibus. Calyx glaber striis 10 viridulis percursus,
ceterum albidus , 1 cent, longus. Petala alba patentia , ungue obovatodilatato membranacea,
lamina bipartita basi subappendiculata (extus fossulis duabus impressa intus prominentibus).
Stamina longe, styli breviter exserti. Capsula basi trilocularis oblonga, carpophoro puberulo
duplo longior. calycem aequans vel subsuperans , eundemque saepe raaturitate lateraliter rum-
pens. Seraina rufa, minute muriculata, orbiculato-reniformia.
(138) 7. Silène (Otitesii) iiiacro!i>tyla ]flaxiin. Pluricaulis ramosa erecta
glabra; radice elongato-fusiforrai ; foliis lanceolatis acuminatis verruculoso-serrulatis
basi ciliatis ; panicula ampla verticillata inferne ramosa , glabra , verticillis mullifloris ; flo-
ribus subcernuis ; calycibus clavato-campanulatis decemslriatis apice reticulatis, denti-
bus acutiusculis ; petalis linearioblongis fauce nudis apice subbifidis, stylis calyce duplo
lougioribus; carpophoro pubescenle capsula rotundatoovata quadruplo breviore.
Hab. Am sûdlichen Amur und am Ussuri stellenweise: Nor, an trocknen Abhiàngen hâutig,
12 Aug. (flor., seminib. nondum maturis); an Felsen bei Aua hâufig, 9 Aug. 1855 (flor.).
Praecedenti afûnis, at satis diversa ; caulibus parcioribus, apicem versus elongatoramosis,
foliis majoribus in fasciculos non congestis latioribus, calycibusque brevioribus statim recog-
nosceuda. — Planta elatior (tripedalis), radice elongata fusiformi tenuiore , caulibus pauciori-
bus apicem versus elongatoramosis , ramis floriferis. Folia profundius viridia majora ac latiora
(9 cent, longa, fere 2 cent. lata). Paniculae inferne ramosae rami patentes, verticilli mulliflori
remoti pedunculos 1 -floros subaequilongos , inferiores etiam raraulos plurifloros gerentes.
Flores subcernui. Calyces 6 — 7 mill. longi pedicellos subaequantes , fauce aperti subcampa-
nulati. Petala suberecta , vix patentia. Genitalia longe exserta , stylis calycem duplo vel plus
quam duplo superautibus. Capsula matura calycem demum fissum superans. Semina prions.
(199) 8. Silène (Silenantlie) nielandi*yiformi!$ IVIaxim. Caule sim-
plici (rarissime ramoso) erecto glabro vel parce pilosiusculo ; foliis, inferioribus in
petiolum angustatis, oblongolanceolatis vel oblongis, acutis, margine ciliatis;
panicula verticillata, basi vel rarius tota ramosa vel depauperata ad florem solitarium fere
reducta, ramis abbreviatis, verticillis remotis plurifloris, floribus erectis, calycis 1 0-striali ovati
glabri dentibus acutis, corollae subhypocraterimorphae vix calycem superantis petalis unguibus
spathulalis laminis basi biappendiculatis brevissimis biiidis patentissimis ; capsula 1-loculari
ovata carpophoro brevissimo glabro multo longiore calycem superante.
Primitiae Florâe Amcrensis. ' 55
Hab. In der Région der Laubwàlder des untern und am gaozen sûdlïchen Amur, so wie
am Ussuri, slellenweise und sehr zerslreut; z. B. bei Emnioro an Felsen , 25 Aug. 1855
(seminib. nond. nialuris) — der ôstlichste Slandort; — an der Bureja-Miindung an sandig-
thonigen Uferabsliirzen nicht selten, 23 Aug. 1856 (frf.), — der wesllichsle Slandort; — am
Ussuri bei Agdiki an Waldrândern , 6 Aug. 1855 (flor.) u. s. f. Auch im nordlichen China:
«inter moules Lun-Zsuan-ssow el Inschan» (hb. Fisch.).
Affinis S, apricae Turcz., sat similis habitu etiam Lychmdi brachypetalae. A S. uprica
cito dignoscitur : glabrilie omnium parliura, caule stricto, foliis lalioribus inferioribus petiolatis
margine distinclissime ciliatis nec undique incanopubescentibus, panicula slricla verticillata
mulliflora neque dichotoma sparsiflora. Cum ceteris speciebus minime confundenda.
Annua vel biennis , 1 — 3 pedalis stricta glabra vel inferne parcissime pilosiuscula, pie-
rumque simples , rarissime superne elongalo-fasligiato-ramosa. Radix fusiformis , I decim.
longa, peonae corvinae vel in specc. bienuibus anserinae crassilie , plerumque simplicissima,
iulerdum bifurca, fibris validis obsessa, albida. Caulis 7 millim. usque crassus siniplex, raris-
sime ab ipsa basi ramosus, ramis slrictis subfastigiatis pateulibus Qoriferis. Folia inferiora in
peliolum in primordialibus florendi lempore subevanidis sal lougum attenuata, uscjue 13 cenl.
longa, 35 mill. lala, oblonga, basi attenuata, apice acuminala, margine setuioso-ciliata, utrin-
que sub lente brevissime verruculosoasperata, basi in marginem prominulum confluenlia ibique
pilosiuscula. Inflorescentia in specc. vegelis spithamam longa, vulgo pollicaris, imo flos soli-
larius terminalis. Pedunculi 3 — 4 cent, longi foliis bracteiformibus, basi dilatato-confluenti-
bus , superiores linearibus stipati , ipsissima basi bracteolis fulti ac pedicelliferi , pedicellis
pedunculo brevioribus iloriferis vel brevissimis sterilibus , ita ut pseudo-verticilli bi-mullillori
remoti. Calyx florifer 1 cent, longus , ovatocylindraceus glaber punctis minutissimis subaspe-
ralus. slriis decem pallide viridibus superne anastomosanlibus percursus, dentibus aculiusculis.
Petala calyce paullo longiora, laminis in corollam hypocraterimorpham Lychnidum more dispo-
silis brevissimis bifidis basi coronatis , appendicibus aculis. Genitalia inclusa. Calyx fructifer
10-costatus subinflatus , interdum hinc irregulariter (issus. Capsula calycem aequans ovala
carpopboro brevissimo insidens , dentibus 6 dehiscens. Semina reniformia muriculata sordide
grisea.
(iaO) 9. Silène apriea Turcz.? — Led. 1. c. p. 317. — Turcz. 1. c. p. 209.
Hab. Am sûdlichen Amur: Gaidje, 4 Juli 1855 (sp. frf. leg. D. Maack).
Das einzige gesammelle Fruchl-Exemplar gehôrt wohl ohne Zweifel zu S. aprica.
(tSl) 10. liyclinU ful^eiliS Fîscli.*) — Led. 1. c. p. 330. — Turcz.
I. c. p. 211.
*) Species huic affinis est :
l>. cognata Maxim. Hirsutiuscula , foliis ohlongis acuminatis basi aUenualis . fascicule subtrifloio . ca-
lycibus eiofigatocia va lis 10-coslalis parce pilosis pedicellos siios plus duplo superanli bus; peta-
56 Maximowicz.
Hab. Am sûdlichen und obern Amur : unterhalb Onni, auf Wiesen, 2 Aug. (semin. mat.);
bei Dyrrki, 21 Juni 1856 (flor. leg. v. Ditmar); ira Bureja-Gebirge, 26 Juli 1856 (flor.
leg. L. V. Schck.); am Ussuri: bei Nor, 13 Aug. 1855 (flor.).
(13!8) 11. liyclinii^ i^iliirica Ma. — Led. 1. c. p. 331.— Turcz. 1. c. p. 212. —
Midd. 1. c. n. 64.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf einer sandigeo Insel bei Cbai, sellen, 5 Aug. 1856 (flor.).
Am obern Amur: unterhalb der Onon-Mûndung, 8 Juni 1855 (flor., Maack).
(133) 12. Ciiciibalii!^ bacciferui^ li. — Led. 1. c. p. 332.
Hab. In der Laubwaldregion des untern Amur, auf iippigen Wiesen bei Pyreerga selten,
28 Juli 1855 (florens et fructif.); unterhalb Pyreerga in der Nàhe von Mulur, auf Ufergerôll
selten, 26 Juli 1856 (florens.).
Unterscheidet sich von der europâischen Pflanze durch folgende leichte Kennzeichen : er
bat nichl wie C. bacciferus sparrigausgespreizte Aeste mit einer Blurae aus der Gabeltheilung der
untern, sondern nur abstebende, an der Spitze, nie aus der Gabel, bliithentragende Aesle, Kelche,
die wâhrend des Bliihens nicbt so beckenformig ofl'en , sondern mehr glockenfôrmig sind, etwas
verbreilerte, schwach ciliirte innerhalb des Kelchs eingeschlossene Nâgel der Petala,die bei jenem
den Relcb ûberragen, gar nicht verbreilert und unciliirt sind, ferner sied die Petala bei der Amur-
pflanze weiss , stehen im Kelche fast aufrecht (bei bacciferus sind sie griinlich , und legen sich
iiber die Rânder des ausgebreiteten Kelches), endlich sind die Spreiten derselben zweizâhnig,
wàhrend sie bei jenem zweispallig sind. Allein es gehôren Beobachluugen an der lebenden
Pflanze dazu, um dièse Abweichungen nach ihrem Werthe zu wiirdigen. Oh nicht die meisten
ja aile ostrussischen und sibirischen in Herbarien aufbewahrten Exemplare zu unserer Form
gehoren , dies zu entscheiden isl wegen der Lnvollstândigkeit derselben kaura moglich.
Ordo XII. ALSINEAE.
(134) 1. Alpine laricina CrtsB. — Fzl. in Led. 1. c. p. 352. — Turcz, Add.
Emeud. baie. dah. p. Xll. — A. pilifera Turcz. 1. c. p. 217.
Hab. Am obern Amur, oberhalb der Komar-Miindung an Abbàngen des linken Ufers, auf
Mergel, zerstreut, hâufig, 23 Seplbr. 1856 (dissemin.); oberhalb der Seja-Mundung, 14 Juni
1855 (flor., Maack).
(135) 2. Honckeneja peploides Elirli. ^. olilongifolia Fzl.! in Led.
I. c. p. 355. — Midd. 1. c. n. 66. — Rgl. et Til. I. c.
Hab. Auf Sand und zwischen Steinen an der Kûste des Amur-Limans beim Cap Lazaretî,
ziemlich hâuflg, 6 Aug. 1854 (flor., fr. immat.); auf Sachalin im Sande der Kiiste sudiich von
Dui, rasenbildend, Ende Juli 1854 (Dr. Weyrich).
lorum lamiais latissimis 4-fidis, lobis lateralibus subulatis lerminalibus suba equilong is ac latis divari-
catis, carpophoro ovario duplo breviore. — In Chiiiae bi.realis monlibiis Ho Cbuan Isihan 'hb. Fischer).
— Affinis L. fulgenti, grandiflorae atquc Bungeanue.
Primitiae Florae Amcrensis. 57
Aile gesehenen Exemplare waren dioeciscb. Eine niederliegende sehr âstige Pflanze mit
uber fusslangen Aesteo. Die mànnlichen Bliithen Iiaben rundlieh-ovale, in einen kurzen Nagel
plotzlich gestutzt-verschmàlerte, die weibliclien sebr kurze lundliche Petala.
(136) 3. Areiiaria (Kreinogoiie) jiiiicea mit. — Fzl. in Led. 1. c. p. 366.
— Turcz. 1. c. p. 223.
Hab. Am obern Amur : auf Steppenboden und an Bergabbangen uni Seiskoi Piket zer-
streut, 1 Sept. (flor. et frf.); an mit Laubwald bewachsenen Abhângen zwischen Komar- und
Seja-Mundung auf trocknem Boden, 5 Septbr. 1 856 (frf.).
Flores albi. Capsula 5 mill. longa , vix calycem superans, dentibus 6 patentibus sub-
recurvis aperta , demum bivalvis. Seniina perpauca (3 — 5) compressa ovato-elliptica opaca
atra, minute, versus apicem distinctius, verruculoso-muriculata, majuscula (fere 2 mill, longa).
P-
(13») 4. Ifioliringia lateriflora Fzl. — Led. 1. c. p. 37i. — Turcz. 1.
225. — Midd. 1. c. n. 67. — Rgl. et Til. 1. c.
Lusus I et II. Fzl. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande (Hadshi, Castries) auf Wald- und Wiesenboden, sowie auf
dem Scblaninie der Weidenioselii hâufig. BlûLl (in der Gegend der Garin-Miindung) schon
am 10 Mai, iu de Castries im Anfange Juni's; reife Samen um die Mitte Juni.
Auf dem feuchten Lebm der Weideninseln wuchert die Spielart II, die ich nie im Walde
fand , und bildet lange Strecken dichlen Rasens sebr verâstelter Stàmmchen. Die Petala sind
bei dieser wobl drei Mal so lang als der Kelch, die Blàtter scbmâler.
(i3§) 5. Ki'asclieiiiiiikowia s^ylvatica Iflaxiin. K. perennis, cauli-
oulis hypogaeis tubera napiformia proferentibus , multicaulis, cauliculis erectis,
ipsa basi floriferis, apice in paniculam plurifloram solutis; foliis elongato-
li neari-lanceolatis scabriusculis ; bracteis foliaceis quani folia vix minoribus ; floribus
supeiioribus slerilibus, infimis (radicalibus) anantheris fertilibus carnosulis.
Hab. In Nadel- und Laubwaldern des untern Amur : im Grase des bohen Ufers am See
Kilsi und im Walde auf mit abgefallenen Nadeln bedecktem Boden, recht hâuflg , 8 Juni;
Pedan an der Jai-Mundung in Wàldern und Gebûschen , hàuGg , 2 Juni 1856; Onmoy , in
schattigen Laubwaldern sehr zerstreut, 21 Mai 1S55 (flor.).
A K. riipestri Turcz. longe differt: statura robustiore, panicula submultiflora, foliis
longissimis et aliis notis. Habitu convenit etiam cum Slellarm nonnullis [Hoîostea, glauca).
Planta 2 — 2i dec. alta, multicaulis, erecta, laete viridis, fragilis, submultiflora. Caudex
inter folia acerosa Coniferarum delapsa occultus tennis obliquus, luberibus napiformibus sessili-
Itus 1 — 2 cent, longis, 4 — 5 mill. crassis, albidis, interdura moniliformi-elongalis, apice in
tibras solutis obsessus, aestate sicca 1-paucicaulis, pluviosa vero cauliculos multos proferens.
Cauliculi e basi adscendente erecti 4-anguli, ad angulos duos cum foliis alternos retrorsum
breviter pubescenti-villosi, pilis flexuosis; e geniculis inferioribus, solo acerosohumidoproximis
^\énl, des sav, élraag, T. IV. g
58 M A X 1 M o w t c z,
vel omoino in eo occultis peduoculos vel ramulos abbreviatos deflexos foliis brevissimis ex axillis
peduDCuliferis obsessos floriferos prolrudentes, floribus ramuloruna intra terram occultorum car-
nosis clausis, sepalis pilosiusculis, pelalis staraiuibus stylisque nuUis, capsulae rolundalae pa-
rietibus carnosis, seminibus fuscis tuberculis acutis minutis obsessis, embr)'one peripherico ar-
cuato albumineque norinali! donatis; floribus ramulorum terram non plane allingentium petali-
geris, petalis calyce duplo brevioribus, staminibus sepala subaequantibus, slylis (cassis??) in
columnam! capsula breviorem crassara connatis, Folia internodia plus duplo superanlia, paten-
tia, basi marginato-connala ibique ciliata, laele viridia, ubique minulissimescabriuscula, longis-
sime lanceolato-linearia, basi altenuata, in parte superiore caulis ex axillis raraos proferen-
lia saepissime dicbotome raraosos. Flores e dicbotomiis axillisque foliorum orti in paniculam
plurirvel-suboaultifloram patenlem dispositi. Pedunculi paniculae inferiores plus quam 3 cent,
longi, angulati, 1-fariam villosi, deflorati deflexorefracti. Flos intra paniculam situs 5 — 7 mill.
longus (flos radicalis vix brevior). Sepala herbacea viridia, auguste hyalinomarginata, e lata basi
ovatolanceolata acuminala, basi glabra vel pilis sparsissimis vestita, 3 — 5 mill. longa. Petala
6 — 7 mill. longa, 3- — 4 mill. lata, calyce vix sesquilongiora, cuneato-obovata, basi subito in un-
guem brevissimum latumretusoaltenuata, apice profunde aculeque emarginata lobis acutiusculis,
trinervia nervis ramosis, alba. Filamenta petalis breviora, anlherasuborbiculataatropurpurea er-
minata. Germen orbiculatoelliplicum, stylis tribus longissiiuis petala subaequantibus, apicem er-
sus incrassatis, stigmatibus subcapitellalis. Capsula ignota (loco natali frustra usque ad initium Julii
mensis diligenler a me quaesita). Ovarium florum paniculae defloratorum omnium fere inane,
columna gemmulifera brevissiraa, dimidium cavitalis ovarii non replente. Placentae, uti descri-
bit cl. Turcz., laminaeformes stellato-expausae, columellae brevissimaeinsidentes, sed ûmbriae
commemoralae ab auctore laudato nullae. Verosimillirae capsulae intra paniculam stériles. —
lu K.rupestri (v. specc. Turcz. dahur.) pedicelli inferiores occurrunt etiam terraeappropinquati,
deflexi, vestigiis petalorum staminumque nuUis, florum superiorum vero capsulas etiam in bac
specie non vidi, ita ut conformationem analogara ac in K.sylvatka mea in K.rupestri opino,
character genericus vero gène ris KRASCHENINIKOWIAE verosimillime omnino tali modo mutan-
dus erit:
Flores monoici: (radicales) feminei(?): sepala 5, petala 5 vel calyce breviora, stamina cas rata
intra calycem occulta 10 vel 0, ovarium carnosulum stylo unico! sat brevî coronatum, piacentis co-
lumellae brevissimae insidentibus larainaeformibus, ovulis nuraerosis. Capsula carnosula, pleiosper-
ma, seminibus tuberculis (interdum glochidiatis) obsitis. albumine copioso, embryone arcuato. Mas-
culis (ad apicem caulis varie dispositis): calyx conformis patens, petala 5 calycem superantia, sta-
mina 10 fertiiia, ovarium columna gemmulifera sterili brevissima farctum, stylis tribus filiformibus
elongatis sterilibus.
(139) 6. Stellaria Biingeana Fzl. — Led. 1. c. p. 376. — Midd. 1. c. n. 68.
Turcz. Add. Emend. baie. dah. p. XIII. — S. nemorum Turcz. 1. c. p. 228.
Hab. AmunternAmur: Borbi, an Waldrândern, zwischen Steinen, ziemlichhàufig, 27 Jirni
(fl.et frf.); Pâchale an feuchten Waldstellen hàulig, 29 Mai (flor.); am Geongriickeu bei Zjan-
ka, im Laubwalde, ziemlich sellen, 25 Mai 1855 (flor. incip.).
Primitiae Flobae Amurensis. 59
Komnat | und 2 Fuss hoch vor; der Blûthenstand ist fast immer glandulos pubescirend.
DieKelchblâttersind nicht so slumpf, wiehei der echleo S. Bungeana, sondern zugespilzt, stumpf-
lich. Die Zah] der Griffel variirt zwischen -3 und 4 (selten). Die Blâtter sind angenehm griio
mit langerer Behaarung, total den Blâttern der S.nemorum gleich. Einzig iibrigbleibender lln-
terschied beider Arten bleibt der Kelch und die Kapsel nebst den Samen.
(140) 7. Stellaria radians^ Ij. — Fzl. in Led. 1. c. p. 378. — Turcz. 1. c. p.
237. — Midd. 1. c. n 70.
Hab. Im ganzen Amurlande hàufig an sonnigen Stellen, auf Wiesen, an Waldrândern, an
Ufern, oft ganz unter Wasser. Bliiht von der iVIitte Juni's bis in den August hinein.
Je nachderadiePflanze in kurzem Rasen oder zwischen Sleinen, und andererseits in hohem
Grase wâchst bleibt sie niedrig (1 hoch) und niederliegend, oder wird 3' hoch oder hôher und
aufrecht. Die Blâtter sind bald lanzettlich, bald eifôrmig-oblong und zugespitzt, bald wenig pu-
bescirend, bald graulich behaart. Die Rispe ist oft sehr gedrângt, oft sehr ausgesperrt, bald an-
liegend pubescirend, bald zotlig behaart. Die Bluraenblâtter variiren ebenfalls sehr an Grosse
undsind an Irocknern Standorten gewôhnlicb kleiner. Die var. stenosepalaTrautv.etMey. wird
mit der gewohulichen zusammen angetroffen und verdient schwerlich als besondere Form her-
vorgehoben zu werden.
(141) 8. Stellaria borealis^ Bigel. ^. coroUina Fzl. — Led. 1. c. p. 381.
— Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Um die Bai de Castri'es, auf sonnigen trocknern Mergelabhângen nicht bâuhg, 14
Juli 1854 (flor. et frf.)
Etwas ûppiger als die Ajansche Pflanze vonTiling, sonst aber vollkommen mit derselben
ubereinstiramend.
(143) 9. Stellaria liiimifusa Rottb. a. olilongifolia. Lusus I. Fzl. in
Led. 1. c. p. 384. — Midd. L c. n. 71. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. An der Mûndung des Tugur, um die Bucht Konstantinowskaja (1849 leg. flor. D.
Orloff.)
(143) 10. Stellaria ruscifolia W. — Fzl. in Led. 1. c. p. 385. — Midd. 1.
c. n. 72. — Rgl et Til. 1. c.
Hab. An der Amur-Mûndnng , ohne Angabe des nâhern Ortes. (1850 flor. leg. D. Orloff'.)
Etwas ijppiger als die Pflanze aus Ajan und mit etwas verlàngertern Blâttern, jedoch
kommen auch Blâtter von der gewôhnlichen Form vor.
(144) 11. Stellaria long:ifolia Mulillis. — Fzl. in Led. 1. c. p. 392. —
Midd. L c. n. 74. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. In der Nadelwaldregion des untern Amur: Ssutschu, in Gebûschen, 17 Juni (flor.);
zwiscb n Kôurmi und Zjanka in Weidengebiischen auf nassem Lehm, sehr hâu6g, ganze Strek-
60 Maximowicz.
ken ausschliesslich bedeckend, 30 Mai 1855 (flor.); am siidlichen Amur: bei Oettu, auf âhnli-
cher Localitât, 13 Juli 1856 (L. v. Schrenck.) Am obern Amur, in der Nâhe der Komar-
Mûndung, 1 1 Juni 1855 (fl., Maack).
Die bei Ssutschu in Gebiischen gesammelte Forra ist durch den sonnigen Standort bedeu-
tend von der Stammform abweicheod geworden: die ausgesperrte vielblûlhige Rispe, die fe-
stern und gelbgrunen Blâtter, wenigere und aufrechtere Stengel machen sie der S. graminea
sehr âhnlich.
(1J15) 12. Stellaria petraea Bge a. végéta Fzl.? — Led. l. c. p. 394. —
Turcz. 1. c. p. 238.
Hab. Au der Schilka, unterhalb Gorbiza, 18 Mai 1855 (flor., Maack).
Von der dahurischen Pflanze abweichend durch die stàrkere Villositàt der Stengel, die au
der Basis Biischel von Blâttern des vorigen Jahres tragen , durch etwas grôssere Blumen und
abweichende Gestalt der Bluraenblàtter und Griffel. Die Lappen der erstern sind nànilich spitz
und nicht stumpf und zuweilen vi^iederum etwas eingeschnitten. Die Griffel sind kiirzer und
dicker, und zuweilen sind blos zwei vorhanden. Ferner hat die dahurische Pflanze {Cherleria
sedoides ^. végéta Turcz.!) zarte diinne zuriickgeschlageneGrift'el, wàbrend sie bei unserer Pflanze
aufrecht sind, und darin mit der altaischen {Stell. petraea B g e. !) deren Grifl'el jedoch langer sind,
iibereinstimmen. Jedoch erscheinen dièse Unterschiede zu geringfùgig, um unsere Form spe-
cifisch zu trennen.
(116) 13. Cerai^thiin viilgatum IJ. — Fzl. in Led. 1. c. p. 408. — Turcz.
1. c. p. 244 (sub C. rigido). — Rgl. et Til. 1. c.
a. brachypetahim Fzl. Lusus 2. glandiilosus. Fzl. 1. c.
Hab. Am untern Amur, von der Ussuri-Mûndung bis zum Meere beobachtet, z. B. bei
Tschhirki^ch, am Ufer, 24 Aug. 1854 (frf.); bei Nikolajevsk; zwischen Palh und Polmb; bei
Mariinsk, auf dem Sande des Amurufers sehr spârlich und zerstreut; bei Dshai an Wiesenràn-
dern hâufig, 26 Juni 1855 (plta pedalis ramosissima, capsulis 1 cent, longis); bei Pulssâ, an
Bâchen; bei Monglomai, auf Felsen; bei Onmoy, 21 Mai 1855 (flor. incip.); bei Dshare.
Sâramtliche zahlreiche Exemplare gehôren der obengenannten Varietàt an, welche bisher
sonderbarer Weise weder in Daurien, noch um Ajan beobachtet worden ist.
(il») 14. CerafStiiiiii arveiise li. — Fzl. in Led. 1. c. p. 412. — Turcz. l. c.
p. 243 (sub C. incano). — Ej. Add. Emend. Baie. dah. p. XIV. — Ej. PI. exs. Chin. —
^. angustifoKum Fzl. Lusus L (C. ambiguum Fisch.)
Hab. Ira ganzen Amurgebiete auf trockenen felsigen Abhangen, auf Mergelboden, z. B.
zwischen Halbo und Myllki, 16 Mai (nond. florens); bei Onmoy, 21 Mai 1855 (flor. incip.)
Unter den von Maack am obern Amur gesammelten Exemplaren Gnden sich welche, die
dem Lusus H. der var §. Fzl. angehôren. Die von mir am 16 Mai gesammelte Pflanze hat
die breiten Blâtter der var. a., und eine abwârts gerichlele ziemlich lange Behaaning, die aber
glandulôs ist.
Primitiae Florae Amurensis. 61
Ordo XIII. ELATINEAE.
(149) 1. E}latiiie trianilra Sclikiilir* Handb. t. 109. b. —
Hab. Auf nassem Lehmufer der Insein zwischen Tschora und Buri, unterhalb der Ussuri-
Mûndung, stellenweise und sellen, 26 Juli 1855 (flor., seminibus immaturis).
Niederliegend, kaum 1 Zoll lang, tief safliggriin, glânzend. Die sehr kleinen rothen ge-
schlossenen Blûthen (so waren sie wenigstens, als sie gesammeit wurden) weichen nur insofern
von der citirten Abbildung Schkuhr's ab, als die Antheren ein deutliches Spitzcben besitzen.
Sonst slimnat die Pflanze vollkommen mit der europâischen iiberein.
Ordo XIV. LINEAE.
(149) 1. liimnii pereniie li. — Led. 1. c. p. 426. — Midd. 1. c. n. 76. — L.
sibiricum DC. Turcz. 1. c. p. 216.
Hab. A m Jmwr oberhalb des Burejagebirges, auf Steppenland ziemlich selten : oberbalb
der Bureja-Miindung, 24 Aug. 1856 (spec. unicum deflor.) ; auf Wiesen oberbalb der Seja-
Mûndung, je hôher hinauf desto hàufiger werdend (6 Sept, mit reifen Samen).
Capsula sepala duplo superans, qualem cl. Turcz. vidit in L. sibirico, talis occurrit etiam
in specc. europaeis L. perennis.
Ordo. XV. MALVACEAE.
(150) 1. llalva rotiindifolia 1..? — Led. 1. c. p. 435. —
Hab. Im Dorfe Gassienn , unterhalb der Ussuri-Mûndung , auf Schutt, 22 Aug. 1856
(flor. iucip.).
Petala lilacina calyce subduplo longiora. Spécimen juvénile.
(151) 2. llalva piildiella Beriili. — Led. 1. c. p. 436. — Turcz. 1. c.
p. 248. —
Hab. In einem chinesischen Kiichengarten in Zjanka , bei der Garin-Miindung , als Un-
kraut, 31 Aug. (flor. et fruclif.); an der Ussuri-MiJndung, ini Dorfe Turrme, auf Schutt, sehr
selten, 31 Juli 1855 (florere incip.).
Die bei Zjanka gesammelte Pflanze ist 3' hoch , sehr âstig, die Aeste bogig aufstrebend.
Die Blumenblàtter sind roth , mit dunkelroth gestreift, und ûbertreffen den Kelch um mehr als
das Doppelte an Lange.
(153) 3. Hiliiseiis ternatiis Cavan. — Led. 1. c. p. 438.
Hab. Ara siidUchen Amur : unterhalb der Stadt Aicho, auf dem sandigen Flussufer, einzeln,
26 Aug. 1856 (fructif.); am Ussuri: bei Nor , am Ufer auf Kiesboden , zerstreut , 12 Aug.
(flor. et fr. imraat.) : bei Dshoada , am Rande von Artemisia-Geslriippen , im Dorfe , ziemlich
hàufig, 17 Aug. 1855 (frf.j.
62 Maximowicz.
Sehr wabrscheinlich ist dièse Art mit H. Trionum und U. vesicarius m eine Art zu ver-
einigen, da die Blâlter, auf die es ausschliesslich ankomml, sehr variiren.
(153) 4. Sida tiliaefolia Fiscli. — Bge. 1. c. p. 9, n. 55. —
Hab. Am Vssuri: bei Nor, als Unkraut in Kiichengàrten, 12 Aug. (flor., fr. immat.); ara
untern Amur, in der Laubwaldregion : beim Dorfe Ssoja, in Weidengebûschen, selten, 25 Aug.
1855 (flor., fr. immat.).
JNom. apud Goldos Ussurienses : Tschingma; Sinensibus ibidem: Tschi-ssa.
Okdo XVI. TILIACEAE.
(154) 1. Tîlîa cordata Iflill. — Rupr. et Maxim. 1. c. p. 412. — Rupr. in
Maack. 1. c. n. 9. — Rgl. in Max. 1. c. p. 481. — T. parvifoHa Led. 1. c. p. 441.
Hab. Am Armir: vom Dorfe Pulssâ (in 60 — 70 Werst oberhalb Kitsi) bis etwa zur Ko-
mar-MûnduDg hinauf, und am Ussuri, hàuGger Baum des Hochwaldes und der Prairie-Geholze.
— In den ersten Tagen des Juli bliihend, Ende August's mit reifen Frûchten. —
Nom. Tungusis Araurensibus: Kilda.
Komrat in zwei Formen vor : die am untern und sûdlichen Amur und Ussuri
wachsende : mit runden, stumpfen FriJchten, die in einem Buschel auf ziemlich kurzen Stielen
beisammen stehen, und die im Bureja-Gebirge wachsende: mit elliptischen, oder ellip-
tisch-verkehrteifôrmigen, deutlich gespitzten Friichtchen, von sehr dûnner Fruchtwandung, die
weniger zahlreich und auf làngern Fruchtstielen stehen. Die heurigen Zweige der letzlern
haben ferner oft, nicht imnier, ungewohnlich grosse (bis 1-| dec. lange), auffallend grob und
sparlich gesâgle Blâlter. Endlich sind die Blàtter dieser Form auf der Unterseite nie so bleich
und so stark gebartet , wie bei der gewohnlichen Form, und uberlreff"en sie auch etwas an
Grosse.
(155) 2. Tilia iiiandi^liiirica Rupr. et Iflaxîin. 1. c. p. 413, n. 3. —
Rupr. in Maack. 1. c. n. 10. — T. argentea Rgl. in Maxim. 1. c. p. 482 (non H. Par.). T.
foliis orbiculato-cordalis subito acuminatis aequaliter serratis, serraluris incumben-
tibus acuminatissirais, superne glabris sublus canescenti-tomentosis, pedicellis frucliferis
(floribus plerisque abortientibus) solitariis binis vel rarissime ternis divaricatis elongatis sub-
infractoflexuosis , nuce crassissima verruculosa! canotomentosa obovata obtusissima
distincte vel obsolète 5-sulcata! basi concavo-umbilicata pedicello insidente.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Turrme an der Ussuri-Mûndung , und sonst stellenweise,
3 Aug. 1855 (fr. immat.). —
Tiliae argenteae H. Paris. [T.aïbae W. Kit.) proxime affinis diagnosis talis erit: T. foliis
subrotundatocordatis acuminatis inaequaliter subduplicatoserratis, serraluris patulis
acuminatis, superne glabris subtus cano-vel-albotomentosis, corymbis 5 — 7 floris, pedicellis
frucliferis (floribus fere omnibus fertilibus) abbreviatis rectis approximalis. nncis 5-costatae
acuminatae canotomentosae laevis basi plana pedicello insidentis parietibus tenuibus.
Primitiae Florae Amurensis. 63
Arbor 40 — 50 pedalis. ïrunci plerumque plures , usque | ped. crassi , cortice nigre-
scenle valde rimoso tecti , diffuse lateque raruosi. Raiouli boraotini incano-, céleri juuiores
distincte tomentosi. Geramae obtusae incanae. Petioli 2^- — 5 cent, longi canotomentosi recli
aequales (in T. alba W. Rit., cujus spec. huugaricum a Lang coll. vidi, petioli sub folio in-
crassati atque incurvati, ita habent etiain W. et Kit. in descripl. speciei). Folia adulta
1 decim. et q. exe. longa ac lata, interdum pauUo latiora, cordata vel subtransverse orbiculato
cordata subito acuminata , basi interdum (rarius) subtruncata excepta circurncirca serraluris
aequalibus subdistantibus acuminalis obsessa , acuminibus serraturarum apicem folii versus
porrectis. Stipulae anguste lanceolalae , médium peliolura fere aequantes , pilosiusculae , citis-
sime deciduae. Pedunculi in axillis foliorura ramulorum hornolinorura sili, médium vel apicem
folii longitudine excedentes , bracteae linguaeformi apice paullulum latiori vel aequali pallidae
venosae inferne ad nervumque médium tomentosae superne pilis adspersae 10 — 14 cent, longae
infra médium adnati, tomentosi, multiflori, semel vel bis furcati, pedicellis sat numerosis. Flores
congesti, iis T. argenleae simillimi, sed gemraae oblusiusculae , slyli germioa vix duplo, in T.
argentea 2^ p'" superantes. Plerique flores cum pedicellis deflorati cadentes , ita ut pedicelli
fructiferi tantum 1 — 3, pedunculis (infracto-flexuosis) insidentes , divaricati atque elongati.
Nux t cent, usque longa, 9 raill. lata, rotundato-obovata obtusissiraa, sulcis quinque longitu-
dinalibus (fere ut in Cucumeris Melonis fructu) plus vel minus distincte perarata vel saepe sulci
obsoleti , basi umbilicata pedicellum cui insidet subaraplectens, superficie distincte verruculosa
(in omnibus ceteris Tiliae speciebus laevi), tomentosa, parielibus 1 millim. crassis (in T. ar-
gentea tenuibus, digitorum ope compressibilibus). Semen unicum (nondum perfecte maturum).
(156) 1. i^ctiiiidia Kolomikta Riipr. 1. c. n. 8. (sub Trochostigmate). — Kaîo-
mikta mandshurica Rgl. 1. c. p. 219. — Prunus? Kohmikta Maxim, in Rupr. 1. c. n. 16. —
Polygama, foliis alternis e basi subcordata late oblongis ovatooblongis vel ellipticis acuminatis,
inaequaliter duplicatoserratis serraturis patulis, junioribus utrinque praesertim ad venas pilo-
siusculis, petiolis lamina brevioribus; pedunculis l-(2 — 3)-floris tenuissimis; sepalis oblongis
ovatooblongisve obtusis; sligmatibus circa 15 patulis ovario orbiculato -obovato longioribus;
fructu elliptico baccato 1 2 striato stigmatibus coronato calyci persislenti reflexo insidente.
Hab. Ara untern Amur, in sehr schatligem Laub- oder lichtermgrasreicheremNadelwalde:
nach Eingeborenen seibst noch bei Path; bei Pulssâ, 28Juni 1855 (ûor., L. v. Schk.); um den
Kaddarfels bei Borbi ziemlich hàufig, 9 Juli 1856 (flor.); Bélier, hâufig, 1 Juli (fr. immat.);
Messur am Chochziergebirge, 30 Juli 1 855 (fr. delapsis).
Nom. Oltschis et Goldis: Kotomiktâ vel Kolomiktâ.
Actinidia Lindl. (Nat. Syst. of Bot. Ed. 2. p. 21 et 439., a. 1836), genus plantaeWal-
lich. s. n. 6634 superslruclum {A.callosa Lindl.) ad Dilkmaceas relatum, vetustius quam Tro-
chostigma Sieb. et Zucc. (Ann. Miinch. Akad. III. p. 726, a. 1843), ab auct. cum dubio Tern-
stroemiaceïs [Sauraujae) approximatura, quibuscumsanehabitubeneconvenit. Planchon (Hook.
64 Maximowicz.
Loûd. Jouro. Bot. VI. 1847, p. 302, in nota), genus Lindl. restituées, speciem hujus generis
novam chinensem (cum indica Lindleyi et 5 japonicis Sieb. et Zucc.septiraam), A. chinensem
Pianch.! descripsit, ceterum quoad affinitatem generis Lindleyoassentiens. Nostra octava spe-
cies generis est praecipue per Asiam maxime orientalem dispersi. A. Koîomikta valde afBnis
A. polygamae Pianch., a qua differt: foliis cordatis inaequaliter subduplicato-serratis, serratu-
ris patulis, laciniis calycinis obtusis, ovario breviore basi non attenuato, stigmatibus minus nu-
merosis longioribus et cet. — A. callosa Lindl, videtur nondura descripta, ita ut coraparari
nequeat.
Frutex 7 pedes usque altus virgato-ramosus. Truncussuberectus, digitum crassus, corlice
laevi fusco leuticellis crebris tectus, ramosus, ramis vel valde elongatis siraplicissimis virgatis
subvolubilibus, foliis versus apicem magnitudine valde decresceutibus, internodiis iongissiniis,
vel brevioribus magis foliosis, iterum raraosis, ramulis hornotinis floriferis. Folia petiolata,
juniora cum peliolis 3 — 7 cent, longis ulrinque praesertim ad venas pilis adspersa, elliptica,
late oblonga, vel ovatooblonga, basi plus minus profunde cordata, rarius subtruucata, acumi-
uata, margine duplicaloserrata serraturis acuminatis patulis, submembranacea, profunde viri-
dia, 7 — 13 cent, longa, 21 — 8 cent. lata. Rarissime cum foliis descriptis nonnulJa occurrunt
subrhombeo-orbiculata acuminata basi subcordata circumcirca apicem versus profundius inci-
soserrata. Pedunculi vulgo pauUo supra axillas foliorum orti, li cent, longi, florum polyga-
uiorum lenuissimi, hermaphroditorum crassiores, saepissime 1-flori (rarius 2 — 3 llori), nudi
vel rarius bractea minutissima ovata villosiuscula caducissinia medio peduuculo aduata in-
slructi. Flores cernui, 11, cent, et q. exe. magni, albi, suaveolentes (fere Pruno Pado odore
similes, at mullo suavius odori). Calyx patens, 5-(4 — 7)-partitus, laciniis oblongis, vel ovato-
oblongis obtusissirais. margine villosiusculis. Petala obovatoorbiculata, calyce plus duplo lon-
giora. Stamina plus quam 20, lilamentis liliformibus, antheris latolinearibus, supra basin in-
sertis, apice rimis brevibus apertis, 4-locularibus. Germen floris polygami cassum, fere pla-
num , sligmatum vestigiis nuUis , floris fertilis orbiculatoobovatum , basi vix constrictum.
Stigmata circiter 15 (12 — 16), ovariura duplo superantia, ipsa basi coalita, patentia (sed non
steliato-expausa), linearia, obtusa. Pedunculi fructiferi interdura elongati vel saepius imniutati.
Fiuctus ellipticus, 15 — 17 mill. longus, 10 cent, latus, striis sub 12 (stigmatum numéro?)
nerviformibus longitudinaliter percursus, stigmatibus persistentibus coronatus, calyci reflexo
insidens, cito deciduus, (maturus atrocoeruleus baccatus, omnium fructuum terrae Amurensis
suavissimus, ajunt incolae), Seniina numerosa, secd. cl. Rupr. 1. c. ovalia, | lin., aurantiaca,
testa crustacea, scrobiculato-punctata, ceterum ut in Sieb. et Zucc. 1. c. egregie depicta.
Ordo XVII. HYPERICINEAE.
(ISS^) 1. Hyiiericiiin Aiscyroii Mj. — Led. 1. c. p. 446. — Turcz. l. c. p. 250.
Hab. Am ganzen Amur, von der Miindung an bis zum Argun, und an diesem liinauf; am
llssiiri, an Wiesenrandern in der Nâhe des Wassers, ziemlich hàulig. Beginnt zu bliihen um
die Mille Juli's, reife Samen im Beginn des September.
Primitiae Florae Amurensis. 65
Varielates sequentes in ditione florae nostrae obviae:
a. genuirium m. pelalis sepala plus tiiplo superantibus, stylis basi vel ad médium usque
coadunatis ovarium aequantibus capsulam dimidiam superantibus.
Simplex vel ramosum, ramis corymbosis.
^. lonyislijlum m. pelalis sepala plus triplo superantibus, stylis ad | connatis ovarium plus
duplo superantibus, ramis brevibus racemosis.
y. brevtslyhmi m. petalis sepala duplo superantibus, stylis ad basin usque liberis ovario
paullo capsula sextuplo brevioribus. — Gaules foliosi, flores brevius pedicellati, propler folia
superiora approxiraaia quasi involucrati. Adest lusus hujus varietatis: stylis var.y, ûoribus
alque habitu var. a. donatus. Brevistylum Ascyron meum pro H. Gebleri haberem, nisi folia
auguste ovatooblonga obstarenl, quae in H. Gebleri angusliora oblonga ubique subaequilata,
acutiora, ipsa basi atteuuata sunt. — Par. a. omnium frequentissima, var. ^. paullo rarior
(Cbochzier ad Amurem non procul ab Ussuri oslio), var. y. omnium rarissima (prope Dshai, 50
circa stadia a pago Kitsi, nec non infra montes Burejae, ubi legit cl. Maack).
Die Petala der beiden ersten Varr. sind auHallend schief, indem sich die (von der Axeaus)
rechle Seito derselben weil stàrker, fasl lappenfôrmig vorgezogen entwicLelt und sicb mit die-
sem Lappen ura die der andern Petala dreht, wàhrend die linke Seile dem Mittelnerven parallel
làuft und sehr schmal bleibt. Auch bei der var. y. findet sich dièse Schiefheit ausgebildet, nur
in geringerm Grade.
(158) 2. Hypei'icum atteiiiiatuni Clioisy. — Led. 1. c. p. 448. — Turcz,
1. c. p. 251.
Hab. Am untern Aniur selten: bei Ssargu in Felsritzen, 15 Juli (deflor.), 4 Juli 1855
(flor., Maack); bei Burî, an Felsen, 9 Juli 1856 (flor., L. v. Schk.); ara sûdlicheii und obern
^mwr, stellenweise, zerstreut: Chinganskoi Piket, auf trocknen Wiesen, 19 Aug. (fl.ultimis); an
Wiesenràndern in der Nàhe der Bureja-Miindung, 22 Aug. (fr. immat.); auf Wiesen oberhalb
der Komar-Mûndung, 6 Sept. 1856 (frf.). Am f/ssun slellenweise: bei Aua an Felsen, 9 Aug.
1855 (fr. immat.).
Okdo XVIII. ACERINEAE.
(159) 1. Acer !>»i»ic£itiBiti liam. — Torr. et Gray I. c p. 246. — Rgl. 1. c. p. 217.
Var. ukurunduense m. A. uktirunduenxe Midd. I. c. n. 78. — A. Dedyle Maxim.
in Rupr. 1. c. n. 4. — Rupr. in Maack 1. c. n. 1 1 . — Foliis profundius 5-lobis , lobo
intermedio elongatiore, subtus incanopubescentibus, ad venas albotomentosis. racemis floriferis
angusle conicis.
Hab. In der Kûstenregion: um die Bai de Castries an Waldrândern, 23 Juli (deflor.); bei
Nikolajevsk an Waldrândern einzein, 12 Aug. 1 854 (fr. immat.) Am untern Amur, in derjfald-
reyton: an Nadelwaldràndern und im Laubwalde an feuchlen Stellen, hànfig, z. B. zwischen Adi
und Tottj'cho, 1 Juni (flor.); bei Poddale, 20 Mai (flor. incip.); Dsifu, iu Birkenwàldern ein-
zein, 10 Juli 1855 (fr. juniorib.) Am sûdlichen Amur: an nacb Nord gelegcnen Abhàngen des
Méiii. des sav. étrang. T. IX. 9
66 M A X 1 M w I c z.
Burejayebirges, in der Nâhe von Chinganskoi Pikel,' hie und da nicht selten, 17 Aug, 1856
(fr. ininiat.). Die Frùchte reifen im Septeinber und bleiben deo Winter hindurch am Baume
hangen.
Nom. Gilaccis: Tébbrhe; Orotchis: Dédylâ, Oltschis et Goldis: Dédiila vel Dédj'gula.
A. spicatum amertcanum differl: racemis florentibus cylindricis, nempe basi simul fere ac
apice defloralis (in nostro racemi flores superiores vix aperti, inflmi jam fructu juvenili instructi),
foliorum (breviorum) lobis minus dislinctis, terminali basi latissimo, ad apicem altenuato, (in
nostro elongatiore a basi usque ad médium aequilato). De fructu denique cl. vv. Torr. et
Gray dicunt: «fruit often reddish»; in nostro nunquam alios vidi quam pallide ocbraceos opa-
cos. At diff"erentias allatas levioris momenti exislimo, ut speciem propriam sistere possint. A.
ukurunduense Midd., cujus exstant tantum samarae, ad formam nostram pertinere minime du-
bito: emarginatura alarum in illo quidem distinctior, sed nota haec, monente jam cl. Ru-
precht, non conslans; nucula samararum illius reliculo distinctissimo, in nostro minus dislinclo
praedita, sed hoc forsan de maturitate minus perfecla fructuum plantae nostrae pendet.
Ein hiibscher 20 — 30' hoher Baum mit scbôner runder Krone, oder (in Waldlichtungen
der Tanuenwàlder) ein kleines 15 — 20' hohes scblankes, wenig âstiges Baumchen. Er liebt
feuchte schattige Lagen. Die Rinde ist hellbràunlichgrau, fein rissig. Das gelbliche harte Holz
wird zu verschiedenen Gegenstânden verarbeitet. /
(160) 2. i%cer tegiiientoi^uiii MaiLÎm. in Rupr. 1. c. n. 5. — Rupr. in
IVlaack 1. c, n. 11. — Rgl. 1. c. p. 217. — foliis argute duplicatoserratis basi cordatis apice
trilobis, lobis acuminalis, subtus ad venarum axillas raembranula acuminala instructis glaber-
rimis; racemis pendulis: petalis spathulatis quam sepala sesquilatioribus, germine stylis-
que brevissirais minutissimis intra discum subconcavum occultis; samaris subhori-
zontaliter divaricalissimis, basi extus reclilineis, alis apicem versus subdilatatis obtusis,
nuculis convexissimis.
Am untern Amur, in der Laubwaldregion: bei Chywwunda, in gemischtem Walde mit
vorherrschendem Nadelholze, selten, als 3" dickes Baumchen, 8 Mai (nondum fol. instruclum);
oberhalb Halbo, in Bergwàldern, 16 Mai (flor. incip.); bei Poddale im Laubwalde, hâulig. 20
Mai (flor.); bei Dole, 27 Mai (fr. jun.) und Dshare bàuflg, 18 Juli 1855 (fr. immat.). Am sûdlt-
chen Amur: an bewaldeten Abhângen im Burejagebirge , nicht selten, 16 Aug. 1856 (fruct.
nond. raaturis). — Nach den Eingebornen auch noch am See Kùsi, aber selten.
Nom. Bei den Goldi an der Ssungari-Miindung: Môktschohong, unterhalb der Ussuri-
Mundung: Môktschelà oder Môktschola.
Comparationis causa diagnosin A. pensylvanict, proxime afûnis, hic subjungo:
Acer pensylvanicum L. — Foliis argute duplicatoserratis, ad basin subcordatam subatle-
nualis, apice trilobis lobis acuminalis, subtus rufopubescentibus; racemis pendulis; peta-
lis late obovalis quam sepala plus duplo latioribus, germine stylisque elongatis supra discum
planiusculum elevatis slamina juniora aequanlibus; samaris angulo recto patentibus, basi
Primitiae Florae Amurensis. 67
exlus angulum oblusissimum efficienlibus, alis apicem versus iDtrorsum dilatatis rotundatoob-
lusis, Duculis planis, —
Arbor 30 (50, Maack) pedes usque alla, 8 pollices usque crassa, trunco recto, cortice
juniore obscure viridi, adulto pallide viridescenti-griseo laevissimo succulenlo (in A. pensylva-
nico eleganter albido-striato), ligno albo molli. Gemmae foliaceae breviter slipitatae, glaberriraae,
tegmenlis binis tectae, aocipites. Foliajuniora racemique floriferi basi tegmentis (statu geramaceo
intimis) lanceolatis villosis eleganter rubescentibus, 3.^ — 4 cent, longis, stipati. Folia (primo
florendi tempore vix evoluta, subcorrugata), iis A. pensylvanici s\m\i\ima, tamen basin versus
minus attenuata, marginibus lateralibus subparallelis, profundius cordata, lobis apicalibus sen-
sim (nec subito) in acumen serratum acuminatis, utrinque etsi juvenilia glaberrima, subtus ad
venarum, in foliis junioribus imo secundariarum, axillas membranulâ aucta non cum paren-
chymate connatâ plerumque in processum stipitiformem protractâ; 12 cent, longa, plus quam
10 cent. lata. Racemi terminales, primum suberecli, demum penduli elongati, floribus quam
in A. pensylvanico minoribus, sulfureis, densius obsessi. Pedicelli florum inferiorum 7 mill.
longi, fructiferi vix elongati. Bracteae tenuissime setaceae, demum pedicello multo breviores.
Petala spathulata sepalis ellipticis sesquilatiora, triente longiora. Glandulae disci dislinctissiraae,
truncatae (in A. pensylvanico minores, rotundalae). Stamina exteriora prius evoluta sepala
aequantia, iuleriorum breviorum filamenta basi manifeste dilatata. Germen intra discum majus-
culura, statu sicco complicatocompressum, occullum, minutum. Stigmata brevissima basi ipsa
tantum connata, demum elongata revoluta plumosa. Sepala, petala, stamina stigmataque sero,
fructu jam fere pollicari, caduca. Samarae in racemos pendulos dispositae, pallide virides-
centes, 25 mill. longae; ala oblique obovato-oblpnga, margine inferiore recto apice tantum su-
bito curvata, superiore loto curvalo, 9 mill. lata; nucula subelliptica (supra médium paullo
latior). basi aequaliter fere (nec oblique) decussata, exacte ex apice acuto in marginem in-
feriorem alae abiens, utrinque valde convexa subparallele elevatonervosa, I cent, fere longa,
raedio 5 mill. lata.
(161) 3. Acer tataricnin li. — Led. 1. c. p. 454.
Var.Ginnalam. — Acer Ginnala Maxim, in Rupr. 1. c. n. 6. — Rupr. in Maack. 1.
c. n. 13. — A. tataricum L. ^ laciniatum Rgl. 1. c. p. 483. — Foliis glaberrimis ovatis inci-
sotrilobis, lobo intermedio elongato acuminato, interdum obsolète trilobo.
Hab. \mAmur, vonder Komar-Mûnduogbis ungefàhr Kitsi, amUssuri, auf angeschweram-
tem Boden hâufig, seltener in Wâldern. Blûht Mille Juni, reife Frûchte zu Ende August.
Nom. Goldis: Ginnala, ad Ssungari ostium: bûltucha.
Differt ab A. tatarico genuino colore obscuriore foliorum, quae etiam subtus obscuriora,
magis elongata, lobis lateralibus semperdistinctissimis, ipsam basin laminaeoccupantibus, neque
ut in specc. hortensibus quibusdam A tatarici versus médium marginis posilis. Nucula, moneute
cl. Rupr,, in nostro paullo minor. Styli fructuum juniorum breviores. Folia juvenilia, noodum
68 IVJ AXIM WICZ.
plane evoluta, marginibus villo parcissimo loogissimo, cito filis araneis instar soluto atque eva-
nido, instructa.
Differentiae narratae raihi minoris momenti videntur, uti posset varietas nostra pro specie
propria declarari, tamen habitu diversa, neque unquam varians.
(16S) 4. Acer Iflono ]9Ia:Kiin. in Rupr. 1. c. n. 7. — Rupr. in Maack. l.c. n. 14.
— A. laetum "^ parviflorum Rgl- 1. c. p. 484 et 486 (non C. A. Mey.). Foliis subaequilongis
ac latis basi truncalis 5 vel rarissime 7-lobis, lobis aouminalissimis; samaris angulum rectum
includentibus, nucularura marginibus inferioribus lineara rectara efforraantibus in alara
nucula sublatiorem obtusiusculam decussatam sensim abeuntibus, nucula plana alâ
subduplo breviore elliptica basi oblique truncata, sutura prorainente.
Hab. In der Wàldregion des untern Amur bis binab zum Dorfe Michailowskoje ungefahr,
flussaufwàrts bis zum liurejagebirge; an Waldrândern, in lichterm Laubwalde haufig; am Us-
suri. Mitte Mai bliihend, Ende August mil reifen Friichten.
Nom. Gilaccis: Pach tigrsch, i. e. lignum lapideum. Goldis: mono.
Species affinior A. truncato Bge. En diagnoses ambarum specierum nostrae affiniura:
Acer iruncatum Bge.! foliis sublatioribus quamlongis basi truncatis 5-rarissime 7 lobis lobis
acuminatissimis, samaris sub angulo acuto porrectis suberectis, nucularum margini-
bus exterioribus angulum obtusum efformantibus in alam nucula convexiuscula elliptica basi
eximie oblique truncata angustiorem longitudine vix paullo superautem vel aeqiiilon-
gam, apicem obtusiusculam versus anguslataiu subito angulato-abeuntibus, sutura me-
dio valde prorainente. Color samararum ochraceus, nucula duplo quam in A. Mono major.
Acer laetum C. A. Mey.! foliis sublatioribus quam longis basisubcordatis 5-, rarissime 7-lobis
lobis superioribus eximie acuminatis, samaris angulo circa 1 30" divaricatis, ala subre-
curvata apicem rotundatum versus aequilata vel dilatala, nucula eximie convexa fere
triplo breviore ovata acuta, sutura depressa.
Species très enumeratae quoad folia sans simillimae, samaris optime diversae. lllae A.
Mono colore viridescenti donatae, ceteris minores. — Flores A. laeti nondum cognili forsan
differentiam aliain monstrabunt, ii A. Mono praeter parvitatem floribus A. truncati simillimi.
Ordo XIX. AMPELIDEAE.
(163) 1. Cisi^U!^ (Ampelopi^Î!^) brevipecliincailatalflaxiiii. Foliis corda-
tis grosse deutatis utrinque superne parce sublus ad nervos densius hispidis primordialibus sub-
indivisis serioribus trilobis; caule tereti; pedunculis fructiferis folium dimidiura ae-
quantibus dichotome corymbosis, pedicellis confertis.
Hab. Am Ussurt: an sonnigen Gebiischràndern bei Aua, stellenweise, 9 Aug. 1855 (fr.
nond. maluris.)
A. humulifolta Bge.!, simillima, talibus erit definienda: foliis cordatis grosse dentatis gla-
Primitiae Florae Amurensis. 69
bris vel subtus pubescentibus, velutrinquead nervoshispidis, primordialibussubindivisis velsub-
Irilobis senioribus palmato-3 — 5-fidis; caule tereti; pedunculis dichotome cor^rabosis
fructiferis folio longioribus, pedicellis florifeiis coofertis fructil'eris divaricalis eloD-
gatis.
Noslra A. humuhfoliae valde similis, sed examinatis specituinibus sat numerosis utriusque
speciei tamen, uli videtur, bene diversa.
Frutex sarmenlosus, arbores viciuas ad altitudinem 1 5 pedum adscendens, superne ramo-
sissimus. ïruncus ad summum pennam cygneam crassus, epidermide grisea rugosa, bine inde
soluta, corliceque fuscolongitudinaliter striato teclus. Ramicrassiores obsolète, juniores distincte
arliculati, lutescenti- fuscescentes, longitudioaliler tenuiter slriati, hispiduli. Petioli hispiduli,
basi articulati stipulisque fuscomembranaceis parvulis rotuudatoobtusis mox obsoletis instrueti,
lamina sua breviores. Folia primordialia minora subindivisa, secus nervum médium saepe diruplo-
dimidiata oblique oblonga. rarius basi bine lobo irregulari aucta, latere uno alterove dentibus
parois obtusis grosse dentata, seriora omnia cordata, 1 dec. et q. exe. lata et longa, ambitu
suborbiculata, triloba, palmatim 3 — 5 nervia, grosse inaequaliter dentata, dentibus obtusis bre-
viter acutatis, terminali producto elongato (in A. humiilifoh'a breviore aculo), superne pilis par-
cis praesertim ad nervos adspersa, subtus ad venarum axillas membranula triaugulari minuta
instructa, ad venas dehsius hispida. Cirrhi (vel vites) foliis inlimis oppositi, e pedunculis abor-
tivis orti, simili modo ramosi, gemmas abortivas apice saepe gereutes, folium subaequautes.
Flores ignoti. Peduuculi fructiferi médium folium aequantes, dichotome ad summum quinquies
ramosi, statu florifero uti videtur vix breviores, ad ramificaliones bracteis minutis stipulis sub-
cooformibus aucti, ad dichotomiam primam 3 cent, longi, pedicellis patulis confertis. Uvae(non-
dum plane maturae) inaequilaterae, depressae, lateribus compressae, 8 mill. longae, 5raill.altae
et latae, atrocoeruleae, carne parcissima subsiccae, apice stylo brevissimo corouatae, basi disco
calycique complicato-pseudoquinquelobo insidentes. Semina in quovis loculo solitaria (2 abor-
tivis), 4 — 5 mill. longa, 3 — 3J mill.crassa, obovata, latere exteriore rotundata, interiore sub-
applanata, basi in apiculum brève attenuata, castanea.
Afûnisnostrae speciei est eiiam A. trkuspidata Sieb. et Zucc.!, at differt foliis superne gla-
berrirais, lobis apicem versus porrectis, petiolis laminam dupiosuperantibus, pedunculis respectu
folii brevissimis, stipulis oblongolanceolatis acuminatis, floribus subsessilibus.
(164) 2. Titi!$amiii'eilsi!^Rll|»i*. in Maack. 1. c. n. t5. Foliis coidatis grosse
dentatis, primordialibus subintegerrimis, serioribus iri-5-lobis tri-quinque(i(îisve, sinubus ad
ostium anguslis fundo subito trausversaiiter dilatatis vel rarius aequalibus, juvenilibus
ulrinquefloccosis, demum subtus praesertim ad venas hispidulis; semine orbiculatoobovato
subestipitato subtrigono dorso sulcato, nucleo obovato dorso sulcato (albo),
Hab. Am ^mwr, von dem Dorfe Borbi (50 W. oberhalb Kitsi) bis unterhalb derStadt Aicho
(in Nadelwâldern und bei nôrdlicher Exposition meist steril (mànnlich)); am Ussuri iiberall hau-
fig. Im dunkeln Walde auf dem Boden hinkriechend mil meist ungelheilten Bliittern, welche
70 Maximowicz.
desto tiefer geschlitzt werden, jesonnigerderStandort ist. Bliiht imNorden um dieMitte Juni's,
an schattigen Stellen sogar Anfang Juli's, die Trauben sind ira Nordeo (Bélier, Borbi) in den
ersten Tagen Seplembers zwar reif, aber noch harl und sehr sauer, wàhrend sie spàter weich
und von eioem angenehm sauern Geschmacke werden soUen.
Nom. Goldis: Mùchssulta.
V. viniferae L. siraillima. nec differentiis alliis quam iis eslrucluraseminisdepromplisbene
sejungenda. In illa semen enim obovatum subteres, distincte longiuscule stipitatum, dorso sub-
sulcatum, nucleo obovato stipitato dorso piano subpellucido albidogriseo. Folia qiialia vidi varr.
V. viniferae minus grosse dentata, juniora dense floccosa, demum sublus pube crispa tenera pu-
bescentia, sinubus seraper fundo non dilatatis aequalibus. V . bryoniaefoliae Bge.! cujus fruclus
adhuc ignoti, specimina foliis minus divisis donata nostrae stationibus aperlioribus enatae si-
raillima, ita uti dubitare liceat, ne unius ejusdemque speciei sint varietates, Ceterum V.vini-
fera, uti nostra, polygamodioica est, secd, Mert. et Koch. Deutsch. FI. III, p. 278, in nota, et
specc. hb. Acad. Petrop.; vide etiam Rupr. 1. c.
Ordo XX. GERANIACEAE.
(165) 1. GSeraniuiii ssibiricum li. — Turcz. I. c. p. 254. — Led.I. c.p. 459.
— ïurcz. Enum. Chin. n. 38. — Midd. 1. c. n. 79.
Hab. Am untern und sûdlichen Amur: bei Da, auf feuchten Graswiesen um's Dorf hàutig,
20 Juli 1 855 (flor.); Ssargu auf felsigem Ufer hâufig, 1 4 Juli 1 854 (flor. et deflor.)
Specimina amurensia gigantea, quae legil cl. Maack magis glabrata, foliis majoribus,
habitu pauUulum alieno.
(166) 2. CeraniHiiiTlaiSi^owianuiiiFiscli. — Led. 1. c. p. 463. — Turcz.
1. c. p. 254.
Adsunt formae duae, ambae a genuina dahurica diversae: altéra setosopilosa, tota pilis
validis in caule subdeflexis setosopilosa, tomento in foliorum pagina inferiore nuUo, foliis ideo-
que multo viridioribus, tenuioribus (lecta ad Amurem, inferiorem: prope Dshare in sylvis parce,
17 Julii 1855 (flor.); prope Dole, iisdem locis, 21 Julii 1856 (flor.)), altéra incana, locis
apertioribus enata, foliis firmioribus subtus praesertim ad venas petiolisque in parte superiore
griseo-incanis (decerpta ad Ussuri fluvium prope Cbaizo in quercetis, 6 Aug. 1 855 (flor. et frf.)
Dubius reraansi de specc. duobus in pratis humidiusculis prope C/ungans/coî Pî/ce(, 20 Aug. 1856
(frf.) collectis, omnibus in partibus formae incanae nostrae simillimis, praeter florem, quem in
coUigendo azureum G.pratensi similem esse adnotavi, nunc vero in herbario frustra quaesivi.
(16?) 3. Ceraniiim eriostemonFiscli. — Led. 1. c. p. 464. — Turcz. l.c.
p. 255. — Ej. En. Chin. n. 39.
Hab. Am obern Amur: oberhalb der Seja Mûndung, 14 Juli 1855 (flor., Maack.)
(16S) 4. Qeranium eriantluim »€. — Led. 1. c. p. 464. — Midd. 1. c. n.
80. — Rgl. et Til. L c.
Primitiae Florae Amurersis. 71
Hab. In der Kiistenregion hâuflg: um die Bai Hadsbi (1855 flor. legg. atn. Schrenck,
Kusnezoff.); Bai de CasUies, auf sonnigen Kiistenslellen hàufig, Mitte Juli 1854 (flor. incip.)
An der Amurmiindung an Felsen nicht selten. Am untern Amur: Bei Poddale auf Uferfelsen
(Laubwaidregion), 1 9 Mai 1 855 (fl. pr.)
Var? elatum m. caule solitario firmo elalo basi pubescenle celerum subglabro, foliis
tenuioribus venosis, venis utrinque prominentibus, superne parce adpresse subtus ad venas pi-
losis vel glabris.
Hab. In der Nadelwaldregion des untern Amur: bei Ssutschu, 19 Juni, und bei Ritsi,
20 Juni 1855 (flor.), in Laubgeholzen bâufig.
Nom. Goldis : Élgacha.
Varietas proposila caule erecto elato, glabritie, habitu a G. en'antho DC. longe aliéna,
forsan specie diversa, sed fructu déficiente notam cbaracteristicam bonara eruere non potui.
Folia majora, caulis usque 2 pedes altus, flores dilutius azurei. Specimina prope Poddale col-
lecta qua ravis genuino propiora, tamen quasi in var. transilum efficere videnlur.
(169) 5. Oeraniiiiti pseiidoi^ibiriciiin «f. Mey. — Led. 1. c. p. 469. —
Turcz. Add. Emend. baie. dah. p. XV. — G. bifoUum Pair., Turcz. 1. c. p. 257.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Gaidje, auf Waldwiesen, 4 Aug. (flor.); bei Kudjako,
20 Juli (flor., L. v. Schck.); um Chinganskoi Piket, auf Wiesen, 19 Aug. 1856 (flor.,
fr. inimat.).
Flores albidi , lineis lilacinis notati. Praeter folia nonnihil majora calycesque glabriores
cum specc. sibiricis vegetioribus bene congruens.
(laO) 6. F.rodiiiin Steiilianianiim lil¥. — Led. 1. c. p. 475. — Turcz. 1. c.
p. 260. — Ej. Ennm. Chin. n. 40. — Bge. Enum. Chin. p. 13, n. 72.
Hab. Unweit der Seja-Miindung , der Stadt Aicho gegeniiber, auf Sanddûnen selten,
31 Aug. 1856 (flor. et frf.).
Ordo XXI. BALSAMINEAE.
(i9i) 1. Impatiens IVoli tangere là. — Led. I. c. p. 481. — Turcz. 1. c. p.
261. — Midd. 1. c. n. 82.
Hab. A m ganzen Amur und im Kiistenlande (Bai Hadsbi, de Castries), an schattigen
Waldstellen hàufig. Erste Blûthen im Norden am 1 Juli gesehen.
Ordo XXH. OXALIDEAE.
(ia«) 1. O^alii» ^Icetosella li. — Led. 1. c. p. 482. — Turcz. 1. c. p. 262. —
Midd. 1. c. n. 83. —
Hab. Ueberall in Nadelwaldern, z. B. Mariinsk, 11 Juni 1856 (flor.).
72 M A X I M W 1 c z.
Ordo XXIII. DIOSMEAE.
(la») 1. l>ictainnii!^ FranLinelia Pers. — Led. 1. c. p. 494. — Turcz.
Add. ad. II. baie. dah. p. XVI. — D. dasycarpus Turcz. 1. c. p. 266. —
Hab. Am Amur. von der Gario-Mùndiing an, wo er in Cederwàldern ziemlich selten isl,
bis zur Ust-Strelka und weiler hiaauf am Argun , am obern Amur in trocknen Laubwâldern
hàutig ; am Ussuri, bei Aua hâuOg, 10 Aug. 1855 (sem. elapsis). Immer nur mit ausgestreu-
teo Sanien gefunden. Ein von H. Meyer an der Ssungari-Mûndung im Juni 1855 bliihend
gesammelles Exemplar gehôrt zu D. albus Lk., die iibrigen lassen es nicht erkennen, ob sie
hierher oder zu D. dasycarpus, den der Verfasser jetzt als Art einzieht, zu bringen seien.
Ordo XXIV. ZANTHOXYLEAE.
(194) 1. Pliellodencli'on aBBitireni^ie Riipi*. in Maack I. c. p. 526 n. 16.
Char. gen. 1. c. exposito adde: Flos masculus (ad gemmas nondum plane evolutas
descriptus): calyx 5-partitus, in flore terminali cujusve racemuli laciniis 1—3 accessoriis mi-
noribus vel aequimagnis auctus, laciniis ovatis acurainatis, margine denticulatociliatis, dorso pube-
rulis. Petala 5 (vel saepe 5 — 8), sepalis alterna convoluto-imbricata, magiiitudine iiiaequalia, late
elliptica usque oblonga , navicularia, intus juxta nervum médium villosa. Stamina 5(6), petalis
(majoribus) alterna, filamentis brevibus crassis, anthera dorso supra basin alHxa, introrsa, 4-loculari,
cordatoovata, apice subinllexa, juxta connectivum subreplicata. Ovaria 5, gynophoro brevi tomen-
toso crasso insidentia, basi coalita, ovatooblonga, cxtus villosa, 1-locularia, in stigmata sessilia cassa
attenuata, loculis diminutif-, ovulis 1 — 3 non evolulis superposifis, foetis.
Genus, raonenle ci. Ruprecht affine Boymiae, etiam affine est Zanthoxylo, quod difîert
capsulis 1 — 5 siccis, ovariis floris feminei plupimis, nec non aculeis foliorum.
Hab. Am Amur ist am linken Ufer Onmoy (dor Chungar-Mûaàung gegenuber) den Ein-
wohnern nach die Ostgrenze, am rechten Ufer ist er von v. Ditmar in Maji, am 4 Juni 1856,
mit noch nicht entwickelten Bliithen gesammelt. Nach Westen sah ich ihn zuletzt unterhalb
der Stadt Aicho, auf Insein des Amur, noch als 15 Fuss hphes Bâumchen mit (unreifen) Friich-
len. Ferner wâchst er nach den Eingeborenen am Oberlaufe des Chungarflusses, also weit ôs(-
licher, als er sich am Amurstrome findet, und am Dshdfea oder Harrme , einem nôrdlichen
Nebenflusse des Amur, der in der Nahe von Onmoy in ihn miindet.
Nomine Kôchto omnibus incolis notissima arbor, corticisque crassi suberosi gratia ab iis
niagni aestimata.
Descr. cel. Ruprechtii I. c. parum addendum : Bamuli stériles floriferis longiores, semi-
pedales et ullra, parce foliosi. Folia juniora utrinque pilosiuscula, ad nervos piloso-pubescenlia,
peliolis petiolulisque superne pilosis , subtus glabris , superiora ramorum florentium opposita,
inCeriora subalterna bina vel terna, une allerove infime saepissime ad foliolum minulum oblon-
gum obtusum brève petiolatum subparallelinerve interdum biparlitum reducto , superioribus
2 — 6-jugis, 2 — 4 decim. longis. Rarissime sub ipso racemo folium florale adest 1 — 3
jngum, Foliola adulla plus quam 1 dec. longa , 3^ — 4 cent, lata, brevissime petiolulata, ad
Primitiae Florae Amurensis. 73
petiolulum densius, ad nervum médium subtus parcissime pilosa, opposita vel nonnulla alterna
tune inlerdum foliolo terminal! abortivo ; foliola cauli proxima interdum ovata, acuminata
cetera uti 1. c, descripta. Petiolus teres , a basi ad jugura primum usque 3 — 6 cent, loneus,
a ramulo cui insidet centro margenique superiore liber cavitatem pro recipienda gemmula infra-
axillari efformans, in statu sicco supra basin paullo incrassatus. Gemmula minuta, pilis ru6s
densissime villosa , accrescendo petiolum basi rumpens. Racenius etiam fructiferus brevissime
puberulus. Flores (masculi) basi bracteis minutissimis, postea inconspicuis , stipati. Semina
secundum am. Ruprecht germinarunt post 48 dies : testa exlerna longitudinaliter aequaliter
rumpitur, rarius in cotjledonibus jam supraterraneis persistit, testa interna tenuissima cotyle-
dooes diutius involvit, infra apicem cotyledonum cbalazam distincte oslendens. Folia cotyledo-
naria crenulata , inter crenas glandulara sessiiem gerentia , primordialia jam 1 -jugopinnata,
trila Diosmarum modo odora. Odor in statione umbrosa evanescit (Rupr. mscr.).
€ALT€IFLORAE.
Okdo XXV. CELASTRINEAE.
(1J5) 1. Eiionymiis alatiis^ Tlib^. fl. Japon, p. 98 (in nota sub Celastro). —
Rupr. et Maxim. 1. c. p. 429, n. 30. — Euonymus Thunbergianus Bl. Bydr. 1147 (secd.
Walp. 1, 530). — Rgl. 1. c. p. 487. — Vix : Nisi Kingi. Kàmpf. Am. Exot. 796 (de quo
ait: fruetu racemoso rubente, cerasi magnitudinis, in quadratum rotundo basi turbinatâ,
membranaceo, tetracocco, singulis cellulis illatente gemino semine miniato, grani piperis
magnitudine, inaequaliter rotundo splendido, remota cute bifido, albissimo, subamaro).
Hab. Am.4mMr, in der Laubwaldregion: bei Da, im schattigen Hochwalde selten, 20 Juli
(ff. immat.). Am Ussuri: Agdiki, im Laubwalde, sehr selten, 7 Aug. 1855 (sine fl. fructuque).
Frutex 3 — 1 0-pedalis , parum raraosus , ramis distiche ramulosis. Cortex cinereus,
minute rimosus, ramulorum juniorum viridescens laevis, alis 4 suberosis percursus tenuissimis,
margine integerrimis, ad foliorum origines tantum inlerruptis, fragilibus, fuscescentibus. Folia
distiche disposita, brevissime petiolata, basi utrinque stipularum loco fasciculo minuto pilorum
basi connatorum rufescentium rarissime membranula instructa , elliptica, basi attenuata, apice
acuminata acuta vel obtusiuscula , argute setoso-serrata , superne glabra , subtus ad reticulum
venarum peliolosque pubescentia, 8 cent, usque longa, 3 cent. q. exe. lata. Gemmae in folio-
rum axillis minutae, ovatae, squamis remote setuloso-ciliatis imbricatis tectae. Pedunculi vulgo
oppositi, basin ramulorum versus e foliorum axillis orti , vel (foliis fulcientibus cilo caducis)
nudi, 1 — 2 cent, longi, supra médium bibracteolati (bracteis scariosis obtusis minutissimis),
ibidem trichotomi, vel, pedicellis lateralibus abortivis, 1-flori, angulati, glabri, pedicellis sub
M«m. dec sar. étracg. T. IX. 10
74 Maximowicz,
flore subincrassatis. Flores ignoti, e vestigio floris slerilis : calyx mioutus 5-lobus , stamina
disci plani marginibus inserta, sepalis opposita , filamenlis brevissimis subulalis (purpureis),
antberis suborbiculatis (albidis), ovarium 4-lobuiïi, lobo unico magis evolulo, subslipitato,
ceteris minimis, omnibus caoovillosis, ovatooblongis, basi disco proprio 4-lobo circumdatum,
Stylus e centro ovariorum orlus, lobo ovarii magis evoluto brevior , stigmatibus 2, recurvato
patenlibus , stylum aequautibus. Capsula (nondum plane matura) 6 raill. longa, 1 — 4-partita,
styli rudimenlo inlra lobos conspicuo, lobis abortivis minutis obtusis, ceteris arcuatopatentibus,
ovatooblongis vel demum ovatis. a latere corapressiusculis, sutura ventrali nerviformi percursis,
1-locularibus , 1-spermis, parietibus cbartaceis viridescentibus. Semen (non perfecte maturum)
4|^ mill. longum, 2 mill. latum, arillo tenui miniato totum vestitura, ellipticum, utrinque obtu-
sum, basi attenuatum breviterque subslipitatum, erectum , fundo ovarii afûxum , hilo basali
punctiformi. Testa tenuis laevis nigrescens. Albumen carnosum albidum copiosum. Embryo
intense viridis centralis, albumini fere aequilongus, radicula hilo proxima infera brevi, cotyle-
donibus duplo longioribus pallidius viridibus rotundatoellipticis, basi subcordatis.
(196) 2. Eiioiiymuis paucifloru!^ Ma:Kiiii. — E. verrucosus Maxim, in Rupr.
1. c. p. 416, n. 9. — E. verrucosus? Rupr. in Maack 1. c. p. 532, n, 22. — Ramis tereti-
bus verrucosis; foliis ellipticis oblongis vel subovatooblougis acuminatis, ipso apice obtusius-
culis, argute minute serrulatis breviterque hispidulociliatis superne parce subtus
praesertim ad venas densius hispidis; pedunculis ex axillis foliorum ramuli mediorum
orlis dimidium vel ad summum integrum folium aequantibus 1 — 3-floris, pedicellis late-
ralibus patentibus, centrali (saepissime abortivo) multo longioribus, pelalis suborbicu-
latis, disco margine nudo, capsulis basi turbinatis 4-lobis , lobis exalatis acutiusculis; arillo
dimidiato semen arête circumdante (exsiccato laevi miniato).
Hab. Hie und da in der Laubwaldregion des untern Amur: bei Poddale, im Walde,
sellen, 19 Mai (nond. flor.); Dsifu, an sonnigen Waldrândern , zerstreut, 10 Juli (fere
deflor.); in der Nâhe der Ussuri-Miindung (Maack): 13 Juli (fr. immat.), 1 Sept. 1855 (frf).
Nom. pro bac et seq. specie apud Goldos atque Oltscha: Tochssa Péare, i. e. Loni-
cera leporina.
Euonymus verrucosus L. talibus deûniendus: E. ramis teretibus verrucosis; foliis ellipti-
cis oblongis vel subovatooblongis acuminatis ipso apice obtusis serrulato-crenatis serra-
turis minute erosis, glabris vel rarius subtus breviter puberulis; pedunculis ex
axillis foliorum ramuli inferiorum minorum ortis folium saepissime duplo superantibus 3 — 10-
floris, pedicellis lateralibus divaricatis centrali duplo longioribus, petalis suborbi-
culatis, disco margine nudo, capsulis (majoribus) basin versus subito angustatis lobis exalatis
obtusis; arillo laxo dimidiato (exsiccato rugoso decolori).
Planta amurensis fruticem sistitminorem (tripedalem), parce ramosum, quasi depauperatum,
foliis obscurius viridibus subangustioribus, superne pilis brevissimis parcis puberulis, subtus
pilis longioribus ubique ad uervum médium petiolumque dense pubescentibus, serraturis quam
Primitiae Florae Amurknsis. 75
in E. verrucoso minoribus integris ob pubescenliam undique adspersam minute cilialis (in specie
europaea serraturae erosulae glabrae). Pedunculi ad furcam pedicellique sub flore bracteati,
bracteis linearibus fuscomembranaceis , sero posl floi em defloratum deciduis (in E. verrucoso
ante evolutionera florum jam delapsis). Pedicellus centralis saepeque unus alterve laleralis abortivi,
ita ut vulgo flos solitarius, rarius duo, nunquam fere très evoluti (in E. verrucoso pedunculus
bis terve furcatus, pedicellis omnibus fere floriferis). Ramuli vulgo pari uno tantum foliorum
minorum pedunculos non proferentium, instructi, cetera folia omnia majora; in E. verrucoso
folia infima 4 vei plura minora illaque pedunculos emittentia. Flores utriusque speciei similli-
mi. Petala margine canescentia.
(199) 3. Eiionymiii^ IHaackH Rupr. in Maack 1. c. n. 23. — E. europaeus?
Maxim, in Rupr. 1. c. n. 8. — Foliis oblongis vel ovatooblongis oblongolanceolatisve
acuminalis incumbenliserratis glaberrimis subcoriaceis, pedunculis plurifloris, fila-
mentis styli apicem aequantibus, antberis atropurpureis.
Hab. Am ganzen Amur (mit Ausnahme der Mundung?), am Ussuri, an Felsen, Waldrân-
dern , in sonnigen Gebuschen und am Ufer zerstreut , ziendich hâufig. Ferner : in Dahurien
(Rytscbkoff in hb. Fisch.), am Borsa (Pallas in hb. Fisch.), d. h. im Flussthale des Argun,
in der Gegend von Nertschinskoi Sawod , wo nach Radde die Région der schwarzen Erde
begiunt und die Steppe der Gobi aufhôrt. Ende Juni blûbend, reife Friichtc Anf. Septbr.
Nom. Rossice : Ssantâl vel Krâsnoje Dérewo, i. e. Santalum seu Lignum rubrum
(Pallas mscr.).
Nimis forsan affinis E. europaeo L. a quo ne uua quidem, uti ajunt, nota specifica di ver-
sus. Petala pallide viridia , nec ut in europaeo albida , anlherae atropurpureae nec luteae,
pedunculi subtri-rarissime pluriflori, flores conspicue minores, folia grossius serrata juventute
ad venas snbtus, adulta ad petiolos saltem scabriuscula plerumque latiora (sed in specc. daburicis
nec non amurensibus nonnullis folia fere lanceolata acuminata). Capsulae semper rubentes,
statu nondum maturo exsiccatae parietibus tenuioribus quam in E. europaeo donatae, sutura
semper distincla déhiscentes. Arillus semen involvens aurantiacus.
(198) 4. Euonyinus macroptertiiîi Rupr. in Maack 1. c. n. 24. — E. lati-
folius? Maxim, in Rupr. 1. c. n. 10. — Foliis obovatis vel subobovatooblongis breviter acu-
minatis basi in petiolum brevem attenuatis argute serratis ; pedunculis fructiferis filiformibus
cernuis mono-tricarpis, capsula depresso-4-gona angulis in alas angustas capsulae
diametrum superantes abeuntibus sutura distinctissima circumcirca prominula.
Hab. In der Waldregion des untern Amur: am Kaddarfels bei Dshai, nicht selten, 9 Juli
1856 (fr. immat.); bei Pessui und Yrri in lichterm Walde ziemlich hàufig, 2, 3 Septbr. 1855
(fr. mat.). In Laubwàldern bei Maji, 27 Juni 1856 (fr. jun., L. v. Schck.).
Frutex 10-pedalis, ramis virgatoelongatis paucis diffusis, cortice fusco, fronde parca
praeditis. Gemmae ad apices ramorum autumnum versus longissimae ovatolanceolatae acutae,
squamis rotundatis imbricatis. Folia 1 2 cent, longa, 6^ cent, lata, vel paullo minora, glaberrima,
76 M AXIMO WI cz.
opaca. Petioli brèves , in sulcum juxla ramos decurrentes. Pedunculi basi infra folia vel ex
axillis foliorum inferiorum orti, iu quovis ramulo solitarii vel bini oppositi, floriferi ignoti,
fructiferi foliuin fulciens aequantes, quam ia Ë. lalifolio tenuiores, penduli. Capsulae roseae,
sat Dumerosae, quae praesto sunt omnes 4-loculares, basi 4-angulae, angulis in alam 1 cent,
longam, basi 5 raill. latam, paullo sursum spectanlera excurrentibus, diametro capsulae lotius
4 cent. Sepala persistentia obtusissima. Semina in locula bina, arillo miniato tota involula,
6 mill. longa, 3 mill. lala.
(199) 5. Celastrus flagellaris Riipr. in Maack I. c. u. 20. —
Hab. Supra Ssungari ostiura (R. Maack, 1855).
Ordo XXVI. RHAMNEAE.
(1§0) I. Rliamniis davurica Pall. — Led. 1. c. p. 502. — Turcz. 1. c.
p, 270. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. It. — Rupr. in Maack 1. c. n. 21.
Hab. In der Laubwaldregion des untern Amur und in Gehôlzen und Gebiischen des sud-
lichen und obern , Ende Mai bluhend , in reifen Friichten gesammelt : an der Seja-Mûndung,
31 Ang. 1856. —
Nom. Goldis : Émala, Manegris : Ngârachta.
Ordo XXVII. JUGLANDEAE.
(1§1) 1. «IiiglaniS manilisliiirica llaiLini. in Rupr. I. c. n. 12. — Rupr. in
Maack 1. c. n. 17. — Ramulis hornotinis toraentosis ; foliis imparipinnatis, foliolis oblongis
ovatooblongisve acuminalis serrulalis subrugulosis opacis superne parce subtus dense tomento
stellato obtectis viscidulisque, junioribus dense luteo-tomentosis ; periantbiis masculis pa-
tentibus; staminibus sub 10, antberis obtusis; nucis ovatoglobosae viscidotomentosae puta-
mine crassissimo basi rotundato apice acuminulato sub-8-costalo inter costas sulcato-
rugosissimo; cotyledonibus planiusculis rotundato-subquadratis.
Hab. In der Laubwaldregion des untern Amur, wo zwischen deu Dorfern Dsongdo und
Dsifu (unterhalb der Chungari-Miindung) seine Ostgrenze ist, am siidlichen Amur und im Biireja-
gebirge, nacb Maack bis zum Ar-birra, oberhalb der Bureja-Miindung, ferner ara Ussuri. Mitte
Mai bluhend, zu Anfang Septembers mit reifen Friichten.
Nom. Goldis: Kôtschoa sive Kùzoa, Manegris: Kôrj'tscho. Gillaccis : Tyw-alss (Scbck.).
Forma nucis atque rugarum paullulum J. regiae L. affiuis. J. nigra L. fructu utrinque
obtusissimo atro , costis indistictis vel si mavis numerosis irregulariler interruptis approxi-
malis percurso, foliis profunde viridibus drupisque glabris longe distat. J. cinerea habet fruclus
4-costatos ellipticos subito longe acuminatos basi obtusos, rugis inter costas elongatis , hisce
subparallelis lamellosis tenuibus acutis ; gemmae in bac specie supraaxillares ; amenta mascula
apice filiformi floribus destituta. — Cura céleris speciebus minime comparanda. — Bouas
Primitiae Florak Amukensis, 77
diffeienlias specificas ameuta raascula praebeat; perianthia nempe in J. regia mascula imbri-
cata adpressa , in J. mandshurica sub angulo recto patentia, in J. nigra recurvala breviora
rotundaliora, ut de ceteris differentiis taceam.
Arbor excelsa, plus quain pedem crassa, cortice obscure cinereo, Fraxini excehioris raodo
rimoso, ligno duro bruunescente jiiniore albo. Truocus erectus, statione sylvestri umbrosa ad 6
orayas altiludinis a tamis denudatus, striclus, ad margines sylvarum in dumelisque mox lateque
ramosus. Arbusculae juniores foliis raaximis ultra très pedes longis instructae, adultiorum folia
duos pedes usque longa. Ramuli toraento fuscoluteo, in hornolinis densiore tecti, corlice laevi
pallide castaneo, lenticellis oblongo-linearibus albidis posthac latioribus, canali medullari raagno.
Cicatrices foliorum trigonotrilobae, lobis plus minus elopgatis, pulviuo maximo oblique cuni
petiolo articulato! demum diu post foliura deciduo obtectae. Gemmae axillares densissime pal-
lide fuscoluteovillosae. Petioli subtrigoni, superne canaliculati, pilis stellatis parcis atque pilis
glandulosis elongatis fuscis dense obtecli. Folia alterna, imparipinnata, ambitu spathulato-obo-
vala, moUia, viscidula, cum ramulis hornotinis petiolis atque drupis aromatice odora, opaca.
Foliola 15 — 1 9, laete sublutescenti-viridia, subtus multo pallidiora, oblonga vel subovato-
oblonga (cauli proxima multo minora ovatoelliplica, basi rolundata vel subcordata) média saepe
basi ac apice fere aequilata vel medio imo subangustiora, breviter acuminata, basi oblique ro-
tundata vel subcordata, sessilia, lalere inferiore saepe, praesertim foliolorum apicalium, petiolo
communi aduato alque subdecurrente , juniora argute serrata dense tomentosoviscida , adulta
obtuse denlata superne pilis stellatis aliisque brevissimis glanduliferis parcissime adspersa
inferne pube densiore pilisque glanduliferis ad nervos longiorihus distinctioribus veslita, nervis
medio lateralibusque suboppositis crebris subtus prominentibus, ob reticulum venarum distinctis-
simum obscurius viride subrugulosa. Arborem florenlem non vidi. Amenta mascula, quae dejecta
colligere licuit, 1 dec. longa elongata, uti videtur pendula, perianthiis horizontaliler patenlibus,
anlberis deorsum spectanlibus. Perianthiura 4-lobum, lobis accessoriis 2 minutis bine inde
auctum, rhachi marginata lineari in apicem rotundatum inflexum minute cilialum coriaceum
excurrente, pilis stellatis parcissimis obsitum, lobis quatuor per paria ad apicem basinque
rhacheos positis, ellipticooblongis, margine parce longe ciliatis. Stamina circiter 10, per 5
pari cuidam loborum approximata, per bina lobis majoribus , quinto lobo minori opposilis.
Filamenta brevissima, anlherae didymae, apice parce ciliatae, loculis subovatorotundalis. Flores
feminei ignoti. Stigmata fructus juvenilis albidovirescentia , oblonga , conniveutia , stylum lon-
gitudine superantia. Drupa rotundatoovata vel sphaericoelliplica, 5 cent, longa, 31 cent, lata,
immatura stigmalibus coronata, sordide lutescentiviridis, glandulosoviscida, epicarpio carnoso
3 mill. crasso. Putaraen osseum, lacunosum, 8 mill. usque crassum, 8-costalum, vel interdum
costis accessoriis auctum 10-costalum, inter costas rugis brevibus acutis crassis aspprrimum,
basi rotundatum , apice subito acurniualum, sordide cinerascenlibrunneum. Semen oleosum
album edule, 2^ cent, longura , li cent, lalum , cotyledonibus subquadratorotundatis , plani-
usculis, dorso ventreque obtuse carinatis, margine rotundalis, 4 mill. crassis, radicula latissime
triangulari acuta, basi 3 mill. crassa.
78 Maximowicz.
(183) 2. «ruglans i^tenocarpa IVIaiLiin ; putamine elliptico-ob-
loDgo, apice subito acuminato, oclocoslato, inter costas profunde ruguloso,
rugis brevibus crassissimis dorso obtusiusculis versus basin nucis subatteDuatam
atque rotundatam evanidis ; cotyledonibus elongatis dorso convexis carinatis cete-
rum planiusculis.
Hab. Mit der vorigen Art, in der Laubwaldregion des untern Amur, aber nach den Aus-
sagen der Eingeboreneo mebr auf Bergen im Innern uud seltener. Halbverfaulte Schalen
dieser Art sah ich in Bachbelten am Fusse des Chôchzier-Slockes an der Ussuri-Miindung. —
Sie heisst bei den Eingeboreneu wie die vorige Art.
Praesto suot nuces duae, quas inter nuces J.mandshuricae ab incolis (Goldis) mihi advectas,
inveni. Putamen 6| cent, longum, 3 cent, latum, amoene lutescenti-castaneum lucidum osseum
lacunosum (lacunis sub costarum intervaliis dispositis), suboctocostatuni, costis vel rugis inter-
mediis irregulariter interruptis undulalis, intervaliis rugosis, rugis brevibus labyrintbicis crassis
obtusis. Embryo 4 cent, fere longus, 1 | cent, latus, cotyledonibus basi 5 raill. crassis, apicem
versus tenuioribus acutiusculis ventre concayis , dorso convexis , medio carinatis , raargine
retuso-obtusissimis, radicula brevissima latissima, apice subrotundata.
Species distinctissima, J. cinereae affinis, sed signis allatis abunde diversa, a J. mandshu-
rica forma nucis jam abhorrens.
Ordo XXVIII. LEGUMINOSAE.
(IS3) 1. Tliermopi^is falmcea Pall.! — Led. 1. c. p. 511. — Midd. 1. c.
n. 84. —
Hab. In der Kûstenregion : an der Amur-Miindung bei Ussi, im hohen Grase ziemlich
hàuGg, 5 Aug. 1854 (fructif.); bei Pronge auf grasbewachseoen Niederungen , Mitte Septbr.
1853 (fr. mat. leg. Dr. Weyrich); an der Tugur-Mûndung (1849, Orloff); zwischen Kitsi
und Nikolajewsk unweit vom Dorfe Michailowskoje (flor. leg. v. Ditmar, 1855); in der Bai
Hadsbi (flor. leg. Kusnezoff, 1855).
(184) 2. liedicago rutlienica Traiitv. — Led. 1. c. p. 523. — Trigonella
ruihenica Turcz. 1. c. p. 276. — Bge. 1. c. p. 15, n. 92.
Hab. Am obern Amur: auf Wiesen in der Nàhe der Komar-Miindung, hàufig, 7 Septbr.
1856 (frf.).
(195) 3. IVielilotiii^ siiaveoleii!^ liCdeb. 1. c. p. 536. — Turcz. 1. c. p. 278.
— M, palustris Bge. 1. c. n. 93 (non Kit.).
Hab. An den Ufern des Amur stellenweise ûberall, z. B. bei Path, 15 Septbr. 1854 (fr.
mat.); Ssisa , 28 Juli 1855 (flor., fr. immat.); gegeniiber Aicho auf Sanddiinen, 31 Aug.
1856 (fr. mat.).
Nom. Gilaccis : kéolat.
Primitiae Florae âmurknsis. 79
(tS6) 4. Trifoliiiiii A<iipiiiaster li. — Led. 1. c. p. 551. — Turcz. 1. c.
p. 283. —
Hab. Ira ganzen Amurlande an Flussufern, auf kiesigem Boden, auch an Felsen. Beginnt
m bliihen in den ersten Tagen des Juni , und bliiht bis in den Septeniber hinein , reife Samen
im August und September.
Nom. Goldis : éidsika.
(189) 5. Glycyri'liiza iiallicliilora llaiLiiii. Gaule erecto ; petiolo communi
marginato ; foli'olis oblongis utrinque attenuatis longe mucronatis impressoglandu-
losis margine denticulaloscabris; stipulis e lata basi lauceolatosubulatis ; spicis pe-
dunculatis capitatis densifloris folio multo brevioribus; vexillo elliptico alis
carinae basi tissae apice connatae adnatis; leguminibus ellipticis mucronatis setis
longis rectis echinatis.
Hab. In der Laubwaldregion des untern Amur: an Mergelabhângen bei Uchssumi, bâufig,
21 Juli (flor., Maack), 23 Juli 1855 (flor. et cum fruct. anni praeteriti).
Planta perennis, basisublignosa, pluricaulis, 5 pedes usque alta, trila ingrate odora. Caulis
erectus, meduUa molli candida farctus, viridescens, striis albidis prominentibus subangulatus,
glaber, superne verruculis parcis adspersus, e geniculis inferioribus ramosus, rarais elongalis
floriferis. Folia petiolata, imparipinnata, ambitu ovato-oblonga, 5-(4 — 6)-juga, M,- dec. et q.
exe. longa. Petiolus angulatus, anguste marginatus, verruculis parcis adspersus, celerum prae-
ter alam subpubescentem glaber, fasciculis pilorum ad bases petiolulorurasitis. Foliola oblongo-
lanceolata, in petiolulum brevem (2 mil!, longum), puberulum et glandulosum attenuala, penni-
nervia, nervo medio in mucronem herbaceum 2 mill. usque longum excurrente, 7 cent, longa,
2^ — 2| cent, lata, obscurius viridia, superne glabra, subtus punctis glandulosis impressa, ju-
venilia ad margines nervumque médium parce puberula. Stipulae e basi latissima in auriculani
brevem decurrenle linearilanceolatae, integerrimae, vel margine bine inde dentalae, demum
emarcidae. Spicae axillares pedunculum angulatum pilis parcis verruculisque viscidis instruc-
tum aequantes vel superantes, densiflorae, primum capitatae, demum rotundato-oblongae, folio
multo breviores. Flores pallide lilacini, 1 cent, usque longi, brevissimepedicellati, bracteisova-
tooblongis longe acuminalis 1-nerviis fuscomembranaceis citodeciduis fulti. Calyx corolla duplo
brevior, bilabiatus, puberulus et visciduloverruculosus, labiosuperiorebidentalo, inferioretrifido,
dentibus tubum aequantibus ex ovata basi lanceolatosubulatis. Vexiilum ellipticum, apice acu-
tum, basi late unguiculatum, in flore aperto reflexum, alas carina paullo longiores dimidio fere
superans. Alae anguste oblongae unguiculatae lamina basi superne auriculata, mediae carinae
arête adnatae. Carina 2-ph)'lla, phyllis alis subconformibus, sed acutis, minus distincte auricu-
latis. Capitula fructifera ^ dec. usque longa, deosa, pedunculo non elongato insidenlia, quasi
sessilia, in secundum annum persistentia. Legumen oblongoelliplicum compressum, basi ro-
tundatum, apice in stylum inferne persistentem mucroniformem subdeflexura subito attenuatum,
sordide lutescens, 2 cent, longum, 1 cent, lalum, setis aequalibus rectis 5 mill. longis obsessum,
ceterumglabrum. Semina2(1 — 3), rotundaloreniformia, atrorufa, hilopallidiore, 22 miH- longa-
80. Maximowicz.
Media inter G.echinatamL., cujus fructus et folia, et G.kpidotam Pursh.cujus flores ha-
bet. G.echinata L. difl"ert foliolis brevioribus obtusioribus, mucrone breviore, floribus duplofere
minoribus, sepalis ovatolanceolatis aculiusculis, vexillo lanceolato, alis carinaque liberis. G. le-
pidola Pursh. nostrae allinior, sed dislinguenda stipulis elongato-lanceolatis citius caducis, fo-
liolis subovatooblongis brevius mucronalis, lepidotis, substrigosis, spicis elongatioribus, multo
longius peduncuUitis (folium dimidium superaiitibus), legurainis setis uncinatis. G. foetidaeBesî.,
quam cel. Hooker ûe una quidem nota a G. lepidotaVursh. difîerre asserit (videTorr. et Gray
1. c. p. 298) examinavi spécimen SalzmaDDianum, quod habet flores G. echinatae, foliota obo-
vata, ideoque longe ab G. lepidota abhorret.
(I^§) 6. Caragana Altagana Poir. — Bupr. in Maack. 1. c. d. 26. — C.
microphylla Led. 1. c. p. 568. — Turcz. 1. c. p. 285. — Ej. Enuin. Chin. n. 54. — Bge.
Ënum. Chin. n. 99.
Hab. In der Laitbwaîdregion des untern Amur, selten: bei Maji, 29 Juni 1856 (fr. immat.,
L. V. Schrenck). Am sûdUchen Amur: bei Kyrrau, 9 Juli 1856 (frf., L. v. Schreuck); bei
Onni, 2 Aug. 1856 (frf. vidi ipse) et cet.
(189) 7. l*liaca alpina ITulf. — Led. 1. c. p. 576. — Turcz. 1. c. p. 292.
Hab. Am obern Amur, zwischen Seja und Komar-Mtindung, in trocknen Gestriippen, nicht
selten, 4 Septbr. 1856 (frf.)
Legumina seminaque solilo paullo minora.
(190) 8. Ai^tragalui^ cliineiis^ii^ li. fil. Decad. 1. p. 6 tab. 3. (Icbona). — DC.
Aslragal. p. 169. — Gaule erecto glabro; slipulis lanceolatis petiolo iraa basi adnatis; foliolis
21 oblongis apiculatis subtus adpresse parce pilosis; racemis folium aequantibus subpaucifloris ;
floribus cernuis; leguminibus rotundato-ellipticis breviter acuminatis lurgidis coriaceis trausverse
rugosis glabris longe stipitatis, stipite legumine breviore.
Hab. Auf Sanddiinen der Insein des linken Amurufers, zweiTagereisen unterhalb Aicho,
gesellig, sehr selten, 29 Aug. 1856 (specc. fruct. maturis aliaque florentia).
Species parum nota, valde peculiaris, florens tantum comparanda cum A. galegtformi L. et
A.phacaeformi Bge.; diflert a priore racemis abbreviatis, floribus majoribus, foliis, a posteriore
stipulis bracleisque herbaceis, racemis non ad apicem caulis aggregatis, minus multifloris, lon-
gioribus, brevius pedunculatis, floribus majoribus, calyce basi aequali, foliisque minus numerosis,
sed legumen longe alienum, optime in icône citata deliueatum.
Radix lignosa perennis. Caulis solitarius vel plures, erecti, glabri, slriatosulcali, tirmi,
subfistulosi, parum ramosi, ramis erectis, apicem caulis attingentibus. Folia plus quam 1 dec.
longa, breviter petiolala, petiolis terelibus, glabris, striatis, foliolis usque21, subopposilis, bre-
viter petiolulalis, peliolulis parcissime molliter pilosis 1 mill. longis, lamina oblonga, basin
versus altenuata, apice rolundato apiculata, superne glabra, subtus pilis parcissimis adpressis
obtecta, 8 mill. lala, ultra 2 cent, longa. Slipulae lanceolatae, acuniinatae, erectae, parce pilo-
PuiMlTIAE FlOEAE AmURENSIS. 81
siusculae, liberae, ultra 5 mill. loDgae. Racemi axillares, subrnultiflori, longe pedunculali, fo-
liuni aequantes vel eo breviores, rarissime sublongiores. Bracleae slipulis conformes, pedicel-
lis breviores. Flores subsecundi, cernui, 18 raill. longi, primumflavi, demum flavescentes. Ca-
\y\ basi aequalis, intus ad originein stipitis ovarii disco nectarifero vestitus, pallide viridis, pe-
dicellum subaequans, extus basi bracteolis duabus, altéra latiore, stipatus, dentibus inferioribus
longioribus, omnibus margine intus tenuiter puberulis. Vexillum calycem plus quam triplo su-
peraos, unguiculatum, lamina erecta, patente, orbiculata, apice cordato-emarginata, subcompli-
cata, in unguem sensim attenuala, flava, basi medio viridesceute. Alae calycem plus duplo su-
peranles, ungueintra calycem occullo, lamina oblonga, sursum falcata, basi lateauriculata, flava.
Carina vexillum aequans, uriguiculala, lamina oblique obovata, obtusa, margine superiore recto
basi minute auriculato, supra auriculam plica impressa, flava, subtus albida. Staminum co-
lumna apice sursum curvata, flavida, anlberis sordide lutescenli-viridescentibus. Germen lanceo-
iatum, longe stipitalum, stipite calycem superante, stylo iilil'ormi antheris longiore, stigmate
capitellato. Legumen cernuum, rotundatoellipticum, apice oblusissimum, styli basi brevi obli-
que apiculatum, basi in stipitem legumine paruin breviorem subito attenuatum, transverse ru-
gulosum, sordide brunneum, 1^ cent, sine stipite longum, paiietibus crassis coriaceis, dissepi-
mentis praeter iutersliliuin angustissimum complelis, coriaceis, ad originem crassis. Semina in
quovis loculo sub 5, plus quam 2 mill. louga, ovato-reniloruiia, sordide gtisea, subopaca.
(i9t) 9. Astragalii!^ iiliginosus li. — Led.l.c. p. 604. — Turcz. 1. c. p. 328.
Hab. Am yanzen Amur, mit Ausnahme der Miindung, und am Ussuri, am Ufer hâufig. Bluht
vom Juni bis zuin August, reife Fruchte zuerst um die Mitte August.
Flores plaiitae amurensis semper viridescenti-albi. Varielatem floribus ochroleucis, a cl.
Turcz. commemoratam nunquam vidi.
(199) 10. Giildeiii»tadtia paiiciflora Fiscli. — Led. I. c. p. 564. —Turcz.
I. c. p. 333.
Hab. An der Schilka: Schilkinskoi Sawod, 1 » Mai (flor., Maack.) Ara obern Amur: bei
der iVliindung der grosseo Ssaposchka, 23 Mai 1855 (flor., Maack).
(193) 11. Vicia Pseiid-Orobiiiîi Fis^cli. lley. — Led.l.c. p. 671. — Turcz.
1. c. p. 344.
Hab. Ani sûdlichen und obern Awnr und am Ussuri, auf Prairieen und in Laubgeholzen,
hâuUg. Blûht von Milte Juli bis spàt in den August hiuein, reife Friichte Ende August.
Species pulchra, valde peculiaris ob folia caulina (inferiora)maxiraa (1 dec. longa), ramea
multo minora (4 cent, longa), saepius 1 — 2-juga, in inferioribus vulgo 4-juga. Flores pulchre
coerulei.
(194) 12. Tîcia ainoeiia Fii^cli. — Led. 1. c. p. 672. — Turcz. I. c. p. 344.
Bge. I. c. n. 113. — Midd. 1. c. n 91.
Hab. Am ganzen Amur und Ussuri, stellenweise hàufig, z. B. bei Kitsi, auf steinigem Bo-
Mein (Jet taT. élrjnjf. T. IX. H
82 M A X I M t) w I c z.
den ui)(l an Waldrândern, 8 Juni 1853 (û. primi); bei Belhu, an Wiesenràndern, 15 Juli
1856 (flor.).
Flores rubroviolacei, carina albidi. Folia obscurius viridia, quasi rubedine sutTusa.
(195) 13. l^îcîa pallida Turcz. I. c. p. 345. — Led. 1. c. p. 673.
Hab. Am sùdlichen und obéra Amur und Ussuri hâutiger als aile andern Arten, auf Prai-
rieen und iin Walde, am unlcrn Amur nicht se» hàulig: zwischen Kas'm und Koim, 17 Sept.
1854 (frf.); bei Bélier, 1 Juli (dor.); bei Adi, 12 Juli 1855 (flor.); Zjauka, 6 Juli 1856 (flor.)
Ssûndaka, 24 Juli 1855 (flur., t'r. immat.).
Ludit: floribus densiotibus numerosioribus azureoviolaceis, (specc. v, gr. prope Bélier,
Adi, deceipta), el floribus parcioribus rubroviolaceis, iis V. amoenae siinilibus (e. gr. prope
Ssiindaka, Zjanka).
(196) 14. TiciaCraecali.— Led. 1. c. p. 674. — Turcz. 1. c. p. 346. — Midd.
1. c. n. 92.
Hab. Am untern ^mMr,uberall, sonst stellenweise; am Ussuri: bei Nor, 1 1 Aug. 1855 (fl.
ult., fr. mat.) Milti Juni zu bliiben beginnend.
Formae occurrunt, praeter genuinam foliis firraioribus, viridioribus, floribus coeruleovio-
laceis, sequentes:
canescens: foliolis minoribus canescentibus, floribus coeruleo-violaceis.
macrophylla: foliolis elongatis oblongis, submenibranaceis,
pallidijlora: foliis ut in forma macrophylla, floribus pallidecoeruleis. — Haec, prope
Bélier in fruticetis collecta, ceteris niulto rarior.
(19») 15. Ticia iiiiilticaulis^ liCdel». 1. c. p. 678. — Turcz. I. c. p. 345. —
Midd. 1. c. n. 93.
Hab. Am obern Amur, in der Ndhe der Usl-Strelka^ 23 Mai 1855 etc. (R. Maack).
(19S) 16. liatliyriii^ niaritiitiiis^ Bigel. — Hook. Fl. bor. am. 1. p. 158. (excl.
syn. L. pisiformis). — Torr. et Gray I. c. p. 274. — Pisum marilimum L. — Led. 1. c. p.
661. — Midd. I. c. n. 90. — Rgl. et Til. I. c.
Hab. An sonnigen Stellen der Kiiste der Bai de Caslrin, 13 Juli 1854 (flor., fr. immat.)
Examinatis stylis Pisi maritimi, elalioris, Lathyri palusiris, in omnibus sulcum in pagina
inferiore styli inveni , in Piso maritimo vix distinctiorem , quam in Lathyro palnsiri. Pisum sU'
tivum e contra habet stylum arcte complicatum.
(199) 17. fiatliyi'iis liiiitiiIiN» FîmcIi. (in DC. Prodr. sub Orobo himili Seringe,
1825). — Turcz. 1. c. p. 349. — Midd. 1. c. d. 94. — L. allaicus iLed. 1829) |3. Immilis
Led. fl. ross. 1, p. 682.
Hab. Aui Amur, in der hlistenregion: bei Nikolajevsk, an Bergabhâogen in lichtem Na-
delwalde hàufig, 24 Aug. 1 85 t (sterilis): um die Bai Hailshi (Kusnezoff leg. 1855 flor.). In
Primitiae Florae Amurensis. 83
der Laubwaldregion des untern Amur: oberhalb Halbo, ia Bergwàldero hâufig, 16 Mai (nond.
flor.); bei Daisso, 26 Mai 1855 (flor.) Auch bei Kitsi an Nadelwaldràndern bàuiig. Am obern
Amur (Maack).
Planta amurensis vulgo valde robusta, 2 pedes fere alla, amoeoe viridis, foliolis subtiis
subglaucescenlibus, 4^ cent, longis, 3 cent, latis, a|)proximatis, marginibus sese invicem legen-
tibus, sed etiam in phinta dahurica occurrunt foliola latiora et angusliora, obtusa et acutiora,
subtus glabra vel pilosiuscula, vel (in nostra) ad petiulos petiolulosque pilis crispis pubescentia.
Cirrhi in specc. robustis, ubi foliolorum nunierusaugetur, simplices, inminoribus, loco sicciore
enatis, ramosi. Stipulae quain in planta sibirica latiores. Flores, uti in planta dahurica, colure
florum L. paluslris. Legumina plantae amurensis ita ac dahuricae glaberrima.
(«OO) 18. liatliyriiM paliii«tri$$ li. — Turcz. I. c. p. 349.
(3 pïlosus Led. 1. c. p. 686. — Midd. 1. c. n. 95. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Auf feuchten Wiesen. selten in feuchten Wâldern, meist zerstreut und einzeln: In
der Kiistenregion: de Castries, ziemlich haufig, 19 Juli (flor.); Hadshi-Bai, 26 .luli 1854 (flor.
leg. L. V. Schck,); am Amur: am See Kitsi, 20 Juni (flor.): bei Gaunein Weidengebiischen, 25
Juni (flor.); Bélier, 30 Juni 1855 (flor.); zwischen Kôurmi und Zjanka, aufWiesen haufig, 13
Juli 1856 (flor.).
Nom. Goldis audit: Dôktoka.
(90i) 19. Orobiiii alatiis» llaxiin. Caule strictiusculo, bialato; foliis 3 — 4
jugis, foliolis ovatooblongis vel saepius ellipticooblongis acutis vel acuminatis niargine sca-
briusculis trinerviis; stipulis foliolo multo minoribus seniisagitlatis subdentatis: lacinia inferiore
acuminata; pudunculis plurifloris foliuni démuni subacquanlibus; denlibus calycis lanceolalis
obtusiusculis supremis abbreviatis inlimo tubo aequilongo; corolla calyrem duplo superante,
vexilli ungue lamina sua vix duplo angusliore; legumine îatiludinem suam sexlu-
plo excedente, apicem versus sublatiore.
Hab. Am untern Amur, in der Waldregion haufig; bliJht von der Mitte Mai's bis in den
Juni hinein; reife Friichte Anfang Juli.
Simillimus 0. verno L., sed caulis alatus, supra pedunculum erectus nec a pedunculo la-
teraliter dejeclus, foliola minus acuminata. angusliora. medio nec basi latissima, fiirniora, legu-
raen minus, brevius, latius. Getmen in slylum subito margine inferiore abiens nec paullatim
attenuatum. Cetera omiiia Orobi verni L.
(909) 20. Oi'ol)ii!>$ i*ainii]ifloi'iii<» llaiLÎm. Fob'is sublrijugis; foliolis ova-
to-ellipticis acuminatis pinnatinerviis; slipulis foliolo multo minoribus semisagittatis den-
ticulatis, lacinia superiore acuminata, inferiore abbreviata; pedunculis axillarihus ramosis
bracteatis. racemis multifloris folio brevioribus vel longioribus; calycis tenuissime membra-
nacei exiniit- corticatogibbosi dentibus onrinilms brevissimis; vexilli lamina transverse
t'Ilipticorotundala; leguminibus stipilatis coinptessis lalitudine sua 5'" longioribus; semini-
sub flliplicoorbiculatis.
84 M A X I M o w I cz.
Hab, In Laubwaldern des utUern Amur: Chungar, 1 1 Juli (flor.); Dshare, 17 Juli 1855
(flor.); im Bureja-Gebirge, in gemischten Wàldern, 15 Aug. 1856 (fr. mat.); iminer einzeln.
0. venoso W. latifolio (y, albi/loro Turcz.) proxiaius , at multo robustior, signisque
allalis abunde diveisus. Siiuililudo quaedani adest cuin 0. luteo L. qui tamen foliorum (quae
subtus glauca) forma, dentibus calyciais elongalis floribusque majoribus luteis (io nostro pallide
roseis vel caroeis) diversissimns.
Planta 2-vel tripedalis ad origines ruarginemque foliorum atque gemmas juniores pilis
crispis adspersa , ceterum glabra , viridis. Rhizoma brève luberosum , in Ijbras crassas stalim
solutum, apice caulem ununi vel duos proferens. Caulis quadraiigulus, tirraus, angulis promi-
nentibus , inter angulos nervosus (in 0. venoso caulis inanis). Folia 13 cent, longa, 10 — 11
cent, lata, trijuga, rarius bijuga (rarissime occurrit folium imparipinnatum), petiolo communi
immarginato strialo angulato , foliolis prominenti-reticulatoveiiosis, niagis quani in 0. venoso
acumioalis. Slipulae iis O. venosi minores, ceterum sintillimae. Pedunculi axillares basi brac-
teis pluribus squaiiiaeformibus slipati ibidemque vulgo bi- rarius Irifurcali , posthac iterum
divisi bracteisque ovatoellipticis acuminalis niajusculis fuili, longiludine varii : mox folio" triplo
breviores , mox folio aequilongi vel imo longiores. Racemi multiÛori (floribus usque 20).
Flores parvuli (12 mill. longi), pallide albidorosei, subcarnei. carina albida. Calvx tenuissime
meinbranaceus, albidus, dentibus omnibus brevissimis, tamen superioribus brevioribus, gibbo
distinctissimo iucrassalo. Corolla calyceni tiiplo excedens. Lamina vexilli transverse elliptico-
orbiculata, subito in ungueni attenuata (in 0. venoso vexillum spathulalum. lamina cum ungue
continua). Legumen (in 0. venoso quantum scio ignotiimi stipitatum , stipite calycis IuLum
excedente, 2.] cent, longum, 5i mill. latum, a stipite suo horizontaliter subdependens, oblon-
golineare, stylo reflexo st^ius caduco coronatum, pallide viridescens. Semina cinereo-atra,
orbiculari-elliptica, uiUi^ilico trienlem peripheriae metiente.
(•40S) 21. Orobu!^ latliyroide^ li. — Led. I. c. p. 688. — Turrz. I. c. p. 351.
Hab. Am sudiichen und obern Amur: in der Nabe der Buieja-Mûnduiig. auf Wiesen und
in Geholzen , 26 Aug. (frf.); oberhalb der Seja-MiJndung, 3 Sept. 1856 (frf.). \mLssuri:
Nor, in Laubwaldern selten, 12 Aug. 1855 (fif.).
Planta nostra in eo cum Pekinensi c.ouvemi, quod inûorescentia ramosa, sed differentiae
ab 0. Icilhyroide sibirico aliae uullae. Specc. Ussuriensia gigantea , foliolis 1 dec. longis , sed
piaeter folia (slatione sylve.slri magis membranacea) coiigrua.
(304) 22. Iledyj>iiai'iaiii oli$$ciiruin li. — Led. 1. c. p. 706. — Turcz. I. c I,
p. 337 (su!) //. iimndalo). — Kj. Add. Emend. baie. dab. p XVlll. — Rgl. et Til. I. c.
Hab. In der Kûstenreyion: de Castries, auf den Inseln der Bai hâulig, auf felsigem Bodeo,
18 Juli 1854 flor., fr. jiin.); uin die Bai Hadsbi (Kusnetzoff, v. Schlippenbach).
Nostrum est goniiinum H. obscurum, planta ajanensis et dahurica pertinent ad var. W. h/mm-
datum Turcz.! diversum a nostro vexillo carinam aequante, articulis leguminum sublongioribus,
naguslius marginatis, reliculo vix prominulo subindislinclo, tenuius membrauaceis, pallidioribus.
Primitiae Florae Amurensis. 85
— Flores celerum in planta nostra minores, quain in H. obscuro altaico, folia sublus villosius-
cula, ad nervura médium canovillosa.
(305) 23. liei^pedeza s^tipulacea IVIaxiin. — L. (§2. Lespedezaria Torr. et
Gray) humilis ramosa diffusa; foliis breviter peliolatis, petiolis adpresse pilosis, foliolis
obovatis relusis mucronatis margiue alque ad nervum médium longe denseque cilialo-
pilosis; slipulis petiolum aequantibus vel superantibus ovatooblongis aculis
ereclis adpressis fuscomembranaceis crebre parallèle nervosis ; floribus subsolilariis
(1, 2, rarissime 3), axillaribus; calycis laciuiis obtusis; leguminibus sessilibus rotun-
dato-elliplicis obtusis tenuiter reticulatis adpresse puberulis calyce subtriplo longioribus.
Hab. Auf Sanddûnen des linken Amurufers gegenuber der Stadt Aicho, gesellig, slellen-
weise, 31 Aug. 1856 (frf.). Aucb bei Pékin (spec. flor. in hb. H-ti Petrop.).
Species sui juris , habilu Loft cujusdam , ceterum et propter stipulas magnas Stylosanthis
speciebus hurailioiibus non dissimilis, aflinis L. srialae Hook. Arn., quae diff. ex descr. folio-
lis lineari -oblongis glabriusculis , laciniis calycis abbreviatis ovatis acutis, fructu calycem
aequante. Cum bac specie sectionem propriam forsan constiluit.
Sufiruticulus, uti videtur minime longaevus, 1 dec altus, ramis e basi caulis ortis eumque
superantibus prostratis, apice adscendentibus, tiliformibus. Radix exilis recta, apioe tibris lon-
gissimis obsessa. Cauliculi striati , leretes , purpuiascentes, apicem versus sparse pilosi. Folia
{statu fructifère complicata, cauli adpressa) breviter peliolata , trifoliolata. Pelioli ad summum
2 raill. longi, pilis adpressis praeserlim basi atque ad originem foliolorum vestiti. Foliola
sessilia obovala, basin versus attenuata, apice retusoobtusissima, subemarginata cum niucronulo,
argute parallèle venosa, nervo medio prominente margineque longe ciliata, ciliis marginalibus
vel omnibus demum evanidis, ad summum 1 cent, longa, 4 mill. lata. Slipulae ad basin petio-
loiuni majusculae, demum laceratae, ovatae, aculae, 4 mill. lougae, 2 mill. latae, fuscescenti-
membianaceae , parallèle venosae , arcte cauli adpressae. Flores ex axillis foliorum omnium
praeter intima cum ramulis orti ramuiique ex axillis florigeri singuli vel rarius bini; flores
brevissime pedunculati , subsessiles , 6 — 7 mill. longi, bracteis duabus , médium calycem
aequantibus, ovatis. aculiusculis, 1 — 3-oerviis membranaceis stipati. Calyx 2-labiatus hyali-
nus nervosus , labiu super iore emargioato, inferiore Irilobo, lobis omnibus nervosis, margine
selulosociliatis. Vexillura calycem plus duplo superans, orbiculaloobovatum, anguste unguicu-
latum , marginibus ad unguem involulis , tenuiter mullinerve , apice violaceo suffusum . basi
maculis violaceis duabus pictum. Alae oblongae , vexillum aequantes, apice angustiores,
unguicuiatae, obliquae, basi auriculatae, atque rugis transversis brevissimis percursae, apice
breviter parce ciliatae, unguibus cum unguibus carinae connalis, colore uti ex sicco videtur
flavescenles. Carina dipbylla, phyllis apice connatis, al;)s superantibus, obovato-oblongis,
basi oblique auticulalis, unguiculatis , apice violaceo oblique retusis , infra apicem breviter
ciliatis. Columna staminum apice sursum curvata , antberis cinereoflavicanlibus. Ova-
rium minutum, pilis brevibus obsessum, ovatum, stylo filiformi aiitberas superante coronatum.
86 Maximowicz.
Sligraa capitellatum, Legumen 2^ — 3 niill. longum , 1i mill, la!um . calyce arcle cir-
cunidatura euinque plus duplo superans , ellipticum , ulrinque obtusum , prominenli-reticulato-
venosum , tenuiter adpresse pubescens. Seraen conforme, legumen explens , laeve, opacum,
atrofuscum , umbilico albido paullo supra basin locale concave. — Specimina quae vidi
Pekinensia robusliora, | ped. alla, foliolis 2 cent, usque loogis, celerum siuiillima.
(S06) 24. Eiei^pecleza jiincea Pers. — Led, 1. c. p. 714. — Turcz. 1. c. p.
340. — Bge. planl. mong. chin. dec. p. 10, — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 14.
Hab. In der Laubwaldregion des untern Amur: Ssargu, an Felsen hàufig, 27 Aug. 1855
(fr. mat.). Am sûdltchen: Onni, 5 Aug. (flor., fr. immat.) und obern Amur: z. B. oberhalb
der Bureja-Mûndung, auf Wiesen, 25 Aug. 1856 (flor., fructif.) und sonst hâufig. Am Ussuri:
bei Kinda, auf Wiesen, 5 Aug. 1856 (flor. incip.); Moza, am Ufer auf Sand, 6 Aug. (flor.
incip.); Dshôada, an Felsen, 4 Aug. 1855 (fl, prirais) elc.
(30S) 25. l^especleza bieolor Tiircz. in Bull. Mosc. 1840, p. 69. — Led.
1. c. p. 715. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 15. — Rupr. in Maack I. c. n. 27.
Hab. Am untern Amur: in Cederwàldern bei Zjanka (bei der Garin-MiJndung), ziemlich
hàufig, 7 Juli (flor. incip.); bei Poddale auf Felsen, selten, 20 Mai (foliis vix evolutis); bei
Daisso, 26 Mai (fol. nondum evolutis); bei Lcbssumi, auf Mergelboden, bâutig, 23 Juli (flor.);
bei Chùt'la, an Felsen, 21 Juli 1855 (flor.). Am sûdlichen Amur: z. B. Bureja-Mùndung,
27 Aug, 1856 (frf.); und Ussuri ungemein hàulig.
Nom. Goldis infra Ussuri fluvium : Ssûkto, ad Ssungari fluvium : Tschâkamki.
Frutex 3 — 5-pedalis (7-pedaiis secd. Maack), ramosus. Rami virgali, 2-pedales, simpli-
cissiini, primo anno floriferi, secundo anno emortui praeter basin raniulos numerosos viiga-
los approximatos florituros profereulem. lia truncus rectiusculus digilum crassus valde irregu-
lariter nodosus. Folia (i. e. cum ramulis floriluris) profert non ante médium Majum, juvenilia
eleganler sericeovillosa. Tegmenta gemmarum membranacea fusca lenera ovata acula apice
villosa. Slipulae juvéniles lineares. fuscomembranaceae, a medio sericeovillosae, demuin exsic-
catae subulalae. Flores apelalos frustra quaesivi, quamvis habitu ad sect. Eulespedezam Torr.
el Gray. pettinere videtur. Legumen oblique elliplicum, vel obovatum, sutura superiore magis
quam inferiore curvalum, apice altenualum, mucronatum, stipile trientera leguminis aequ;mte,
malurum sordide viride, obscurius subnigrescenli-elevatoreliculatum, adpresse pilosiusculum,
demum ventre dehiscens ! Semina germinant, secundum ani. R upr. post sex dies , radicula
erurnpens semel spiraliler torta, cotyledones bine prope basin eraarginalo-1-dentatae (uli ipse
observavi etiam in L. juncea atque L. slipulacea).
Lu sus exstant duo: 1) floribus parcioribus rubris , foliis lenuioiibus majoribus , et
2) floribus nuraerosissimis violaceorubris , foliis hrmioribus minoribus obscurius viridibus.
Prior est sylveslris, aller rupeslris, sed occurril uterque lusu» piomiscuead margines et iu
rulicelis crescens.
Primitiae Florae âmdrensis. 87
(«OS) 26. IMiai^eoIiiis viilgarii^ li. — DC. Prodr. II, p. 392. —
Hab. Von Chinesen , Mandsbu und Goldi ain sûdlïchen , obern und in der Waldregion
des untern Amur, so wie am Ussuri hàiilig kultivirt. Die ôsllichste Verbreilung seiner Kullur
isl : Zjanka an der Garin-Mûndung. Reife Friicbte Ende Augusl's.
Nom. Die Bohnen heisseo bei den Gillakeu : lurscb (L. v. Scbck.), bei den Goldi: lùrri,
die Pflanze selbsl : lùrri raone (Bohnenslengel).
(«09) 27. Noja lii»«i>ida llcli. — Bge. Enum. Chin. n. 118.—
Hab. Kultivirt: am obern Amur bei Aicho, wo ganze Felder damit besâet sind, 19 Juli
1856 (flor., V. Dilmar); am Ussuri: Aua, in chinesischen Gârten , 10 Aug. 1855 (flor.,
fr. immat.).
(310) 28. S»iiliora flavei^eens li. — Led. 1. c. p. 716. — Turcz. 1. c. p.
272. — Bge. 1. c. n. 89. —
Hab. Ara sûdlkhen Amur: bei Ssilgjako , 31 Juli (frf.); auf trocknen Wieseu unterbalb
des Bureja-Gebirges, einzeln , 12 Aug. 1856 (frf.). Am Ussuri: an Waldràndern bei Agdiki,
15 Aug., und an Wiesenranderu bei Nor, 13 Aug. 1855 (frf.). Blûhend am 25 Juni am siidl.
Amur ges. von v. Dilmar.
(911) 29. ilaackia aintiren»ii!$ Riipr. et llai^iiii. 1. c. n. 13, c. lab. anal.
— Rupr. in Maack 1. c. n. 25.
Hab. Fast am yanzen Amur, mit Ausnabme des Kûstenslrichs und des obern Slromlaujes
bis zur Seja ; bâuiig auf Flachiand, auch in Wâldern. — Am Ussuri. — Bliibt von den ersten
Tagen des Juli an, reife Frûchte im Spiitherbst.
Nom. Goldis et Oltschis : Cbotlola, Khôltola vel Kholtolang.
Ramuli juniores foliaque juvenilia (per totum fere Majum nondum evoluta) sericeovillosa,
villo mox soluto glabra. Tegmenla rotundatooblusa , exteriora minora nitida, fusca, glabra, ad
summum margine parce pilosa , inlima bina majora luteovillosissima. Legumen parce ad-
presse pubescens, demum subglabrum.
Ordo XXIX. AMYGDALEAE.
{9&9] 1. Pruniii^ glaiiflulifolia Riipr. et ira:&iiii. 1. c. n. 17. — P. {Ce-
rasux) cotlice fusco lucido ; ramulis hornotinis paice pubescentibus; foliis lato-oblongo-
ellipticis longe acuminatis , basi ad petiolum sube gbmdulosis, margine argule inaequaliler
serratis , serraturis subpalulis elongatis ac uminatis apice basique glandulosis,
ulrinque ad venas villosopubescentibus , superne mox glabratis, sublus glandulosopunc-
tatis; slipulis ramulorum juvenilium petiolos pubesc entes atquanlibus selaceis pectinato-
glandulosis; floribus coëlaneis solitariis vel saepius binis breviter pedunculatis'
peduncuiis ipsa basi minute bracleatis calycem cylindraceocampanulatum aequanli-
bus; iaciniis calycis ovalis acutis glanduloscdentalis cuni lubo iis duplo longiore parce
88 Maximowicz.
pubescéntibus ; petalis oblongospathulatis slamina st}'lumque basi pilosum subaequantibus ;
fruclibus
Hab. Am unlern Amur : in Nadelwàldei n zwischen Adi und Tollj'cho , einzeln , 1 Juni
(deflor.); iu Laubwàldern bei Poddale, sellen, 19 Mai (sleril,); bei Onmoy, 21 Mai 1855 (Oor.).
Nom. Goldis, uti sequeos : Ssiksseïïgliora.
Desctiplione 1. c. datae parum addendum: quae suppelunt plantae admodum rarae specc.
foliis adultis folia (elliptioa) latiora babeul quam apud P. Maackii R., sublus ad venas fere vil-
losopubescentia, 7 cent, usque longa. 5 cent, usqué lala. Stipulae foliorum in ranaulis e gemmis
lateralibus oitis vix diraidium petiolum superant , neque semper occuirunt elongatae in ramis
terrainalibus. Pro discernendis hujus speciei ramulis sterilibus ab iis speciei subsequentis sig-
num unieum reinanet in pubescentia paginae inférions foliorum alque serraturis subpatulis,
minime apice subreflexis. Folia adulla fruclusque ani. cl. Ruprecbtio missa a P. Maackii,
tune a me cum bac specie confusa, deceipti erant, ideoque, quae 1. c. de fructu dicitur, ad P.
Maackii ducendura.
(SIS) 2. Prunus^ llaackii Riipr. in Maack 1. c. n. 29. — Pr. [Padus] cor-
tice fuscesceute opaco ; ramulis hornotinis pubescenlibus ; foliis late oblongis, longe acu-
minatis, basi subrotundalis glandulisque binis instruclis. margine argute inaequaliter
serratis , serraturis elongatis acuminatis apice subreflexo basique glaudulosis,
utrinque ad venas parce pubescenlibus subtus glandulosopiinctatis ; stipulis villosiusculis
linearisetaceis pectiualoglandulosis petiolo diniidiu parce pubescente brevioribus; floribus
coëlaneis raceraosis, raceniis e gemmis lateralibus saepissime aph}'llis ortis pubescenlibus
submultifloris ; pedicellis calyce mullo longioribus bractea iineari longe acuminata
pectinatoglandulosa fullis; calycis oblongoelliptici ore constricli villosuli laciniis hori-
zontaliter patenlibus ovatis acutis glandulosodenlatis tubo pauUo brevioribus; petalis oblon-
gospathulatis stamina stylo ad médium crispopiloso basi subglabro subbreviora subaequantibus;
racemis frucliferis abbrevialis depauperalis ; drupis orbiculaloelliplicis parcissime carnosis
minutis pedicello plus duplo brevioribus nigris.
Hab. An Waldrandern, in Geholzen, selten im Laubwalde selbst, avaunlern Amur: Chôme,
zieiiilicb selten, 9 Juli 1855 (fr. mat.); Poddale, ini Laubwalde, 17 Juli (fr. immal.); Maji,
4 Juni (deflor., v. Ditmar) — ? am svdlichen Amur, im Burejagebirge, in gemischtem Walde,
einzeln als zolldicke Bâumcben, 16 Aug. 1856 (steril.).
Arbor 30 pedes usque alta, laie raraosa, dense frondosa, trunco dimidiam ulnam circiler
crasso mox in ramos diviso , cortice atrofusco lamelloso-papyraceo facillime secernibili lecla.
Folia ramulorum lateralium brevium elliplica, terminalium hornotinorum oblongoelliptica vel
late oblonga, substantia lenuia, superne opaca, subtus crebre punctis resinosis sordide luteis
teela atque subvernicosa, plus quam 1 dec. longa, 5 cent, lata (in specc. 16 Aug. plus quam
1| dec. longa), petiolo rubescenle, nervo medio lulestenle Racemi basi perulali , squainis
citissime décidais mox nudi, 7 cent, usque longi, basi altit. 2 cenl. floribus denudali, floribus
Primitiak Florae Amurensis. 89
sat numerosis (20 — 25), 1 cent, et q. exe. diametro raelientibus, albis. Racemi fructiferi ad
summum 4 cent, lonj>i, fiuctibus evolutis tautum 1 — 5 iostructi. Fructus 5 niill. longus, plus
quam 4 mill. latus.
{9ûà) 3. Priiiiii!!» (Padiijii) ■faxiiiio^i'iczii Riipr. I. c. n. 18. — Arbor me-
diocris vel frutex elalus, cortice ramulorum cinerascente, ramuiis hornotinis cum pedunculis
petiolis foliisque ad venas pubescenlibus; foliis breviter peliolatis ad petiolos eglandu-
losis ellipticis acuminalis basi subtruncatis grosse duplicatoserra tis opacis; stipulis linea-
ribus reniotissime glanduloso-seirulalis petiolum subaequantibus; lacemis e gemmis perulatis
basi subfoliosis orlis, subseroli nis, bracteis rolundato-elliplicis serralis, pedicellis calycem
pluries superanlibus, calycis lurbioati adpresse pubescentis laciniis minute glanduloso-ser-
ratis acutis; fruclibus
Hab. In der ]\a<lehcaldregion des unlern Amnr: in einem geschutzten Kesselthale bei Borbi,
ziemlich selten, 3 Juni 1 855 ((loi .)
Nom. Oltschis esse videlur: Toktschomforâ, sed arbor incolis vix nota.
Omnium affinior nostrae plantae est Prunus cerasoides Don [Cerasus Phoshia Hamilt.,
V. sp. Lanib. in hb. Fisch.), quae differl: foliis longius peliolatis acuminatisque argute glandu-
loso-serratis, racemis umbelliformibus bievissirnis, calycis c)^lindrico-tubulosi laciniis tuboduplo
brevioribus, petalis pallide roseis (in nostra albis), bracteis longe glanduloso-serratis. P. Ma-
hakb L. habet jam folia forma aliéna, pedunculos calycesque glabros, raceraos magis multitlo-
ros, bracteas rarissime foliaceas, saepissime minutas membranaceas etc. Quodammodo similis
est eliam P. Puddum Roxb. (Wall! in hb. Fisch.), sed longe abhorret floribus subumbella-
tis duplo fere majoribus roseis, pedunculis glabris, foliis lanceolatis glandulosodentatis. Adest
deiiique P. quaedam nouduni descripla e «Hocky-Mounlains» b. Fisch. ab ill. Hook. missa,
habilu similis, al bracteis minutis membranaceis, tloribus binis, foliis obtuse glandulososerru-
latis etiam junioribus glaberrimis distinctissiuia.
Descr. 1. c. ab am. cel. Rupr. datae aliquid novi addere nequeo.
(3i5) 4. Primii!^ Paflii!^ li. Led. 1. c. t. 11. p. 8. - Tuiez. 1. c. p. 356. — Midd.
1. c. n. 98. — Hupr. in Maack 1. c. n. 28.
^. pubescens Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Im ganzen Armirlande an Waldràndern und in Gehôlzen, besonders hàufig um die
Dorfer, wo er wegen der Friichte geschont wird. Blùht um die Mitte des Mai, reife Friichte
Mille August's.
Nom. Aibor apud Oltschas: chinentschurâ,apud Goldos: Ssénkora vel chénkura, fruclus:
chirïyachla, apud Manàgir: îngnakta appellalur; Gilaccis fructus: kyp, in Sachalino Kap,
arbor in eadem insula Tassj audil, s^cundum am. L. v. Schrenck.
Folia sublus pubescentia, pube ne slatu fruclifero quidem evanida.
Mém. des sav. étrang. T. II. 12
9^ M A \ I M O W I c z.
Ordo XXX. ROSACEAE.
(310) t. Spiraea (Pliys^ocariioi^) aiiiiii*eii$4i!$ Maxim. — Sp. frutirosa. fn-
liis subcordalo-orbiculatis 5-lobis lobis acutis argute duplicato-iocisosenatis, subtus
cum pedicellis calycibusque stellato-toraentosis; carpellis parurn ioûatis vix calycem
superantibus.
Hab. Im Bureja-Gebirge, an felsigen nach Nord gelegenen AbhâDgea, eine Tageieise un-
terhalb Chingaiiskoi Pikel, hautig; 17 Aug. 1 8?>6 (fr. uiat.).
Foliis Ribis nigri fere forma earpellisque calyce usque ad apices fere obtectis slatim ab
affini S. opulifolia L. dignoscenda,
Frutex 7-pedalis, laie ramosus, dense frondosus, truncis toiUiosis poUtcein crassis, corlice
dilacerato linioso obscure fusco tecds. Haïuuli tenuiores subflexuosi, coiiice sordide cineieo
tenuissime striato hiac iude solulo tecti. Bainuli floriferi boruotioi brevissinii, juxta raoïos sat
numéros!, foliis 1 — 4 insliucli, basi squamis obtusis incanolomenlosis involucrali,. epidermide
lutescenti-fosca laevissima. Folia peliolala, petiobs lamina brevioribus, tereliusrulis, parce
versus apicem sublomenlo^ulis, iineis duabus prominenlibus juxta cauleni decurrentibus (fere ut
in S. opuUfolia) ; lamina ambitu suborbiculala, ^iii fluralibus rarius lolundato-elliplica , pauliu-
lum diminuta), basi leviter sed distincte cordata, saepe cuneo angusto in pelioiuni altenuata,
q[uinqueloba, lobo apic.ili mediisque majoribus, basalibus ifiullo minoribus, omnibus aculis du-
plicato-incisoserralis seri aturis rectilineo-acutis, pedali-sul)-5-nervi, superue venis impressis parce
pubescente, ceteruni glabra opaca, sublus canotomenlosa, lomeiito juxta nervos prorainenles
distinctius in lamina ipsa ob densilatem lomenti indistincte stellato, vulgo 8 cent, longa, 7
cent, lala Stipulai in planla fruclifera delapsae. Corymbi multiflori, ûoribus quam in S. opu-
lifolia tamen paucioribus, pedicellis lom«ntosis calyces longitudine plus duplo superantibus om-
nibus uniQoris vel rarius inbmo (quasi corymbulo accessorio) bi-trifloro. Calyx canipanulalus,
basi rolundatus, dense tomentosus, quam in S. opidifolia^ ubi basi turbinatus, duplo saltem ma-
jor, laciniis tubum aequantibus vel subsuperantibus ovatis aculis intus parce pubeiulis feregla-
bris. Discus cum lubo calycino connalus, fuscescens, nervis prominulis sub lOpercursus,
margine staminibus circiter 30 longitudine subaequalibus calyce brevioribus obsessus. Petala
ignola. Filamenla, uli videlur fusca, (saltem in calyce fiuclifero). e basi dilatata subulata l-ner-
via. Anlherae ovalae minutae, uli videlur, luteae. Carpella calycem iis subadpressum vix su-
perantia, -i vel saepe pauciora imo 1, ima basi concrela, ovata, apicf longe acuminala, dense
tomentosa, stylo usque ad malurilatem fruotus persistente tijiformi (purpureo?) carpellum ae-
quanle acuminala. Semina pallide lulescentia, nitida, rotundalo-ovala, in quovis carpello Iria
(2 — 4), ovulo appenso saepe aborlivo.
(2W) 2. Niiiraea cliantaedryfolia là. — Rgl. et Kcke. in Ind. sem. h.
Petrop. 1857, p. 58. — Led.! I. c. II, p. 14. — S. chamaedrylolia ? Rupr. in Maack I. c.
n. 33 (verosimiliter). — S. /lexuosa Fisch.! (in Cambess. Monogr, in Ann. Se. nat. 1824,
PrIMITIAE FlORAE ÂMCKKNSIS. 91
p. 265, t, 26) et var. lutifolia Fisch.! hb. — S. /lexuosa Turcz.! 1. c. p. 357. — Rupr.!
in Maack. 1. c. a. 34. — Led. 1. c. p. 13. — S. ultuifolia Scop.
Hab. Ain untern Amur: au Felsen zwischen Zjauka uod Belhu, 31 Mai 1856 (flor. leg.
V. Ditujar); Haibo, an steinigen Abliaugen , 16 IVJai (fl. incip.); Poddale , 20 Mai (flor.);
Oniuo), 21 Mai le»55 ^flor.). — Incolis, Goldis, uti sequens, audit: Tokkâ.
De S. chamaedryloliaL. (nec auct.) et de S. couj'usa Rgl, et Kciie. (5. chamaedryfoKa A uct.
non L.) vide Ind.sem. h. Petrop. 1. c. — S. ulmifoliam Scop. ad nostram speciein perlinere vix
dubito: vidi in hb. Mertens. spec. ex horto Hostiauoa. 1805, et in hb. Fisch. spec. Kitaibe-
lianuiu, optime inter se et cuni descr. Scopoliana S. ulmifoliae coiigi uentia, alque in nostram
planlam amurenseuj omnino quadiaulia. Hujus synonynion est vur. lalijolia S. fleauosae Fisch.,
a yenuina S. /lexnosa praeter folia latiora (in omnibus Spiraeis variantia) minime diversa. Cel.
Led. specc. S. //ea;M0.sae latifolia a Fisch. missa recte pro S.chamaedryfolia L. sumsit, plantam
eximie angustifoliani icon. Cambess. pro archelypo S. flexuome habens, atque diveisitatem
ambarum specierum in foliorum forma quaerens, S. conjusam vero ill. vir in hrb. suo non
habuil. — Planta nostra a .S', couj'usa, praeter notas optimas a cl. Turcz 1. c iudicatas, jam
e longinquo distinguitur : humilior est, ramis flexuosis brevioribus subhoiizonlalibus (neque
rectis , elougads. subverticalibus) , corymbis lateralibus numerosioribus, minus multitloris (in
illa ad apices ramorum congestis), floribus majoribus. — Flores magnitudine eximie variantes:
occurrunt diam. 8 mill. el 20 mill.
(SI») 3. i!»piraea serîcea Turcz. 1. c. p. 358. — Rupr. in Maack 1. c. n. 32.
Hab. Im ganzen Amurlande: Bai Hadshi, 26 Juli 1854 (defl., L. v. Scbck.); Kilsi, an
Felsen, 19 Juni (fr. imniat.); Poddale, au steinigen Abhàugen, 19 Mai 1855 (Uor.) ; Mului\
an Waldrândern, 27 Juli (fr. imuial.-); oberhalb der Seja, an Felsen, 2 Sept. 1856 (frf.).
A 5". pubescetite Turcz.!, cui sintillima, difl. fl. corymbosis nec umbellatis. foliis oblusiori-
bus (in illa semper ovatis acutis). profundius serratis, serraturis n)inus acutis. Capsulae autem
etiam in S. pubescente apice parce pubescunl.
(«19) 4. $i|>ii-aea betiilaefolia I»all. — Led. 1. c. p. 14. — Midd. 1. c. n.
100. — Rgl. et TiL 1. c.
Hab. In der Kûstenregion: Bai de Castries , an Waldbachen , 16 Juli 1854 (flor. et
deflor.): Hadshi (flor., Rnsnezoff). Am untern Amur: bei Tschhirkrach. 22 Aug. 1854 (frf);
Ssutschu, in Ufergebûschen hàufig, 21 Juni (flor.); Mariinsk, auf toifigem Waldboden , hâufig
an Randern, 11 Juni (flor. incip.); Dshai. an Waldrândern, 26 Juni (flor.); Puissà. 28 Juni
(flor.): Kulgii, 5 Jnli 1855 (fr. immal.) — Oberhalb der Gririn-Miindung nicht beobachlel.
Planta e sinu de Easlries ob folia angustiora, profundius dentata, sptcr. prope Ajan lectis
similior. Adest etiam spécimen foliis subinlegerrimis apice tantum dentatis instructum, floribus
solilo minoribus. Planta amurensis habet folia latiora, praeserlim in planta juvenili majora,
semper margine. interdum etiani ad nervum médium pilosiuscula (quod etiam in planta ajanensi
et dahurica), nec uti describil cl. Led. glaberrima. Florum color albidus.
92 Maximowicz.
(S!30) 5. Spiraea alpiua l*all. — Led. 1. c. p. 13. — lui cz. 1. c. p. 360.
Var, dahurica Rupr. in Maack 1. c. d. 31. —
Hab. Ad Schilkam fluriien (R. Maack).
(S»l) '6. iiipiraeii »ialicifolia I<. — Led. 1. c. p. 15. — Turrz. I. c. p. 361. —
Midd. 1. c. n. 101. — Rupr. in Maack 1. c. n. 30.
Hab. im ganzen Amurlande , au Waldiàndern , auf Inseln in Gebùschen bâufig, z. B. Bai
Hadshi, 26 Juli (v. Schrenck, Rusnezoff); Achta, 13 Sept. 1854 (flor. serol.); Kaddar-
Cbonko, 27 Juni (flor.); ara Usmri: an der Por-Mûudung, 6 Aug. 1855 (flor. et frf.); an der
Ssungari-Muodun^, 7 Aug^. (fr. iinraat.); unweit der Bureja, 24 Aug. 1856 (frf.).
Nom. Oltschis : Bolokto.
Formae duae: in pratis herbosis humidis, saepe inundatis, remanet humilis(ad summum
3-pedalis), foliis minoribus, minutius serratis, ramis abbreviatis, corymbis minutis. Forma
altéra, in siccioribus insularum pralorumque fiuticeta dtusa, ad penetrandum difficillima elTor-
mans, 7 pedes usque alta, ramis virgatis, longioribus, foliis 1 dec. usque longis, corymbis
elongalis multifloris amplis.
(««») 7. Spiraea sorbifolia li. — Led. 1. c. p. 15. — Turcz. 1. c. p. 361. —
Midd. l. c. n. 102. — Rgl. et lil. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande zerstreul, z. B. de Caslries-Bai , an Waldbaclieu , 16 Juli
(steril.); Bai Hadshi, 26 Juli (L. v. Schreuck, Kusuezoff, flor.); Piouge, in Gebùschen,
6 Aug. 1854 (flor.); bei Tolt'jcho , Gebusche auf Wiesenland bildend , 3 Juli 1855 (llur.
primis); Naiche, 21 Juli (flor.); Messur, 28 Juli 1856 (flor.).
(S«S) 8. Spiraea .triiiimi!^ li. — Led. 1. c. p. 16. — Turcz. 1. c. p. 362. —
Midd. 1. c. n. 103. — Rgl. et Til. I. c.
Hab. Hâufig in der Kûsleuregion: Hadshi (flor. leg. v. Schlippenbach); de Castries,
15 Juli (flor.); Cap Lazareff, 3 Aug. 1854 (fr.mat.); am imtern Amur: Rilsi. 20 Juni (flor.);
Halbo , 16 Mai 1855 (nond. flor.). — Auch sanst iiberalt, an Waldràndern und in lichten
trocknen Wàldero.
Nom. OItschis : bôdie.
{99â) 9. Spiraea angiii^tilolia Tnrez. Add. Emend. baie. dah. p. XiX. —
Led. 1. c. p. 17. — S. lobata Murr. ^. anyiisliloba Turcz. baie. dah. p. 363. —
Hab. Etwa 50 Werst obei halb des Bureja-Gebiryes, auf Wiesen. 19 Juni 1855(Maack).
{99àt) 10. ISpiraea digitata IM"» — Led. 1. c. p. 17. — Turcz. 1. c. p. 363.
— Rgl. et Til. 1. c.
Var. a. glabra Led.. foliis subtns viridibus. superne planis.
Hab. An der Amur-Mûndung, zwischen Kuegra und Tschhirkraeh, an Bachuforn, stellen-
weise, 31 Aug. 1854 (fr. immat.).
Var. ^. tomentosa Led., foliis subtus tomentosis, superne rugosis.
Pr'mitiae Florae Amdrensis. 93
Hab. Zerstreut im ganzen Amurîande : Bélier, in Gebuschen, haufig, 30 Juni 1855 (flor.);
Adi , auf feuchlen Wiesen . 12 Juli 1856 (flor.); Zjaoka, 6 Juli 1855 (flor. et deflor.); bei
Dyrrki, 4 Aug. (fr. jun.); im Bureja-Gebirge, 15 Aug. 1856. (frf.).
Folioruui lobus superior maximus coucavus , latérales sursum curvati. Flores pallide
rubentes, inodori. Planta noslra foliis minus profunde divisis, lobis iateralibus brevioribus gaudet.
Tomentum foliorum plus minus densum in var. viridem, minime foliorum forma insignem,
paullatim abit.
(S36j 1 1. fSpiraea kaniti^cliatica Pall. — Led. 1. c. p. 19. —
Hab. Auf der Insel Sachahn , in der Braunkohlenbucht , siidlicb vom Dorfe Dui , Ende
Juli 1854 (fl. ult., fr. iramat.; Dr. Weyricb). Auch auf den Kurilen (hb. Fisch.).
Planta kamtscbatica pauUo recedit lobis foliorum obtusioribus. — Carpella stipitata, apud
auct. hirsulissima dicta, dorso altjue ad suturam ventralem tantum pilis longis, diametrum car-
pelli aequantibus, vestita, lateribus glabra, eodem modo ac in S. diyûala.
(*^9a) 12. Geiiiti i^trietiiiit AH. — Fisch. et MeyA Suppl. ad Ind. XI sem. h.
Petrop. p. 26. — Led. 1. c. p. 22. — Turcz. 1. c. p. 367. — Midd. 1. c. n. 104.
Hab. Im ganzen Amurîande , an Waldrândern, um Dôrfer, an Fussstegen hàutig. Mitte
Mai bliibend, iVIilte Sept, mit reifen Fruchlen.
Occurrunt formae sequentes: (1. majoribus (lecla prope Adi, Borbi, Chywwunda, Koima);
floribus minoribus, foliis radicalibus conformibus (lecta in Dsjut insula adOstium, —
planta gracilior, babitu quodaramodo ad G. nrbanum accedens); floribus miuoribus, foliis
radicalibus dissectis (lecta prope Chywwunda).
(«28) 13. %Walc]»iteiiiia s»i1iirica Tratt. — Led. 1. c. p. 26.— Turcz. 1. c.
p. 368. — fValdUeinia trifoHa Roch. ! — Dalibarda ternata Steph.!
Hab. A tu untern Amur: Borbi, hautig an bewaldeten Abhàngen , 4 Mai (flor. primis);
Kôuinii, in ftuchtem Lerchenwalde hauiig, 10 Mai (flor.); in Laubwàldern bei Myllki, baulig,
16 Mai 1855 (Uor.). An» Juiflusse^lmi Pedau, in fenchten Lerchenwaldchen. 2 Juni 1856 (flor.).
Foliis glabrioribus planta amurensis aecedit ad fK sibirkam, sed propter bracteolas caly-
cinas semper manifestas, quamvis longitudine valde variabiles, fV. sibiricam Tratt. jungit cum
flK trifoHa Roch., minime igitur haesitavi ambas conjungere. — Ceterum folia plantae euro-
paeae ac dahuricae paullo difl'erunt a noslris in eo quod obtusiora apiceque minus manifeste
Iriloba. Gaules in nostra saepe plures, 1 — 4-flori, floribus magnitudine variis, mox europaeo-
dahuricis aeqnalibus, mox duplo majoribus.
(S20) 14. Saiig-iii8orlia ofliciiialii^ Ii. — Led. 1. e. p. 27. — Turcz. I. c.
p. 403. — Midd. 1. c. n. 116. — Rgl. et Til. I. c.
Hal). In <ler h'valenregion: Hadsbi,^ 26 Juli (flor., L. Sehck.); am untern Amur: zwischen
Koima und Kada , 18 Sept. 1854 (frf.); am sûdlichen: auf Waldwiesen bei Onni , ziemlich
haufig, 2 Aug. (deflor.); im Bureja-Gebirge, 22 Juli (flor., L. v. Sehrck.); am Ussuri, bei
Agdiki, an grasigcn Waldstellen, 6 Aug. 1855 (frf.).
94 Ma\imowicz,
Occlirrit foliis cordatoovatorotundalis et cordatoovatis , superioribus ovatooblongis , capi-
lulis niajusculis ovatis , vel foliis omnibus ovatooblongis : forma primo aspectu ob foliolorum
radicalium angustiam valde dissimilis. Muito rarior est quam S. teimijolia Fisch.
(930) 15. Sangiiisorba temiifolia Fii^eli. — Led. 1. c. p. 28. — Turcz.
1. c. p. 403. —
a. parvifJora m. (genuina), bracteis germen aequantibus. laciniis calycinis a medio
reflexoreplicalis, floribus minoribus in spicam tenuem longissimara demum toto apice nutantem
aggregatis.
Hab. Mit Ausnahme der Kiistenregion am ganzen Amur, Onni, 2 Aug. 18.^6 (flor.), und
Ussuri, ungemein hâufig auf W aldwiesen und Prairieen.
^. grandiflora ni. — S. tenuifolia var. alba Midd. 1. en. 117. — Foliolis saepis-
sime sessilibus lalioribus , spicis brevioribus , crassioribus , statu fructifero vix unquam apice
nutantibus , floribus duplo majorilius, bracteis linearilanceolatis germine longioribus , laciniis
calycinis patentissimis apice tanlum reflexis. Foliola iis S. alpùiae Bge, similia, sed saepissime
sessilia. An species propria ?
Hab. In der Kmteitreyion: auf den Insein der Bai de Castries, stellenweise auf trocknen
Wiesen, 18 Juli 1854 (flor. incip.); auf Cap Lazarefl', Mille Sept. 1853 (flor. leg. Dr. Wey-
rich). Auf der Insel Sachalin^ bei Dui, Ende Juli 1854 (nond. flor., Dr. Weyrich).
Nom. Gillacris : Orohochl.
'{. purpurea Traulv. et Mey. in Midd. n. 1 17. — S. média Rgl. et Til. I. c. non L.
Hab. Am untern Anwr: bei Auie, an Nadelwaldrandern , 18 Sept. 1854 (flor.). Am
Ussuri, an bewaldelen Abhàngen, 10 Aug 1855 (flor.). Imnier ausserst selten.
A S. média L. dilîert calycis laciniis acutiusculis , exliis medio pubescintibus suboant-
:scentibus, ner obtusis glaberrimis concoloribus, floribus duplo fere minoribus. foliolis mullo
angustioribus. Flores mox carnei , mox rultii, sed nunqu^m subfusci, ut in S. officinali L. —
Slamina in omnibus varr. apice dilatata plana, in var. a florem subtriplo, in var. jS. duplo
superantia, in var. y minus dilatala . minus plana, flore subsesquilongioia. An S. lenuilolia y
purpurea lilia hybrida S. tenuifoliae et .S', of/icinalis, quibuscum semper in societate crescit?
(931) 16. jl^i'iinoiiia iiiloi«a liCd. 1. c p. 32. — Turcz. 1. c. p. 400.
Hab. In der Kûstenregîon: Insel Usjut im Liman , 5 Aug. 1854 (fr. mat.). Auf der Insel
Sachalin., bei Noto-sama, auf Wiesen, Mitte Sept. 1853 (fr. immat., Dr. Weyrich). AmAmur:
bei Chôme, in scbattigem Gebiisch, 9 Juli (flor.); Ssargu, zwischen Steinen am Ufer. 15 Juli
1855 (flor., frucl. fere mat.); SsiJndaka, in Laubwàldern, 25 Juli 1856 (flor., fr. immal.) etc.
Exacte cum dafauiica conveniens, de qua cl. Turcz. ail, fructum usquead basin sulcis exara-
tura esse. Specc. Turcz., in hb. H-ti Petrop asservata uonnulla taies, nonnulia fructus normales
A.pihsae oslendunt. A. viscidula Bge. e Pekino simillima, vidi in bac imo fructus non usque ad
basin sulcalos, sed sulci semper praeserlim sub disco jjrofunde inipressi, calyces fru( tifi-ri pilis
rigidioribus obsiti , foliorum dentés obtusiores paluli , pubescentia in pagina inferiore densior
Primitiae Florae Amcrensis. 95
mollior. Adsunl quidem specc. A. pilosae foliis sublus ubique piiiferis , sed pili rariores
rigidiores.
(«»«) 17. Poteiitilla bifiirca !•. — Lehm. Revis. Pot. p. 24. -- Led. 1. c.
p. 43. _ Turcz. 1. c. p. 381. — Bge. 1, c. p. 25, n. 144. — Midd. 1. c. n. 107.
Hab. Ara untern Amur, sehr selten : Borbi, an Felsen, 27 Juoi 1855 (deflorescens). Am
sùdlîchen: Aicho , auf satidigem Ufer, in kurzein Rasen hàulig , 31 Aug. 1856 (defl.), ain
oOern Amur, um Bâche und Tûinpel unterhaib der Komar-lVlundung, nicht sellen, 7 Septbr.
1856 (deflor.).
Monstrositas : foliis niinutissimis ad folium lineari-spathulatum reductis , stipulis amplis
purpureis, autumno non rara.
(!SS3] 18. Potentilla fragarloidei^ Ii. — Lehm. 1. c. p. 42.— Led. I. c. p.
38. — Turcz. 1. c. p. 383. — Bge. 1. c. n. 148.
Hab. Am obern Amur, 2 lagereisen oberhalb der Seja-Mûndung, um Jurten der Holz-
hauer, sehr selten, 2 Sept. 1856 ^flor. ult.). An der Schilka: Schilkinskoi Sawod , 11 Mai
1855 (fl. pr.).
Var. y. major m. — Omnibus partibus major . pilis longioribus rectioribus vestila,
dense caespilosa, caespile caulibus foliisque emorluis dense obsesso, petalis lalissime obovatis,
obcordalis, calycem diiplo superantibus.
liab. Am untern Amur: T)'r, 17 Mai (flor. incip., L. v. Schck.); oberhalb Halbo, an stei-
nigen Abhângen hàufig , 16 Mai (flor.); Kourmi , in kurzem Rasen des Ufers hâufig, 10 Mai
1855 (flor. incip.) und sonst hàutig. Am obern Amur (Maack). In der Kûstenregion : Bai
Hadshi (Kusnetzoff).
De caespitibus amplis hujus plantae nullibi apud P. fragarioidem mentio facta est.
Folia 9-foliolata, forma iis P. frayarioidis congrua, sed demum multo majora. Gaules primum
erecli humiles , dein elongati decumbentes. Stolones non visi. Flores P. Sprengelianae, An
P. Sprengelianae sed foliolorum forma aliéna. Verosimililer forma nostra, inter ulramque
speciem média , P. Sprengelianam el P. fragarioidem varietates unius ejusdemque speciei esse
docebil.
{9Sâ.) 19. Poteiitilla tanacetifolia l§clit«ll. — Lehm. 1. c. p. 55. —
Turcz. 1 c. p. 383.
p. Filipendula Lehm. l. c. p. 56. — P. Filipendula Led. 1. c. p. 39.
Hab. Am obern Amur: gegeniiber Aicho, auf sandigem Bodeu, ziemlich selten. 31 Aug.
1856 (flor. et fr. nond. mat.).
Specc. dahuricis. a cl. Turcz. coUeclis, glabrior, ceterum congrua.
(935) 20. Poteiitilla !!$|irengeliaiifi lielim.? 1. c. p. 45. — Led. I. c. p. 37.
Hab. Am untern Amur, ohne Angabe des Standorles, ges. von Orloff, 1850, blûhend.
Cauliculi noiiDuUi tantuni adsunt, sine foliis radicalibiis. Foliola obtusa , totaque planta
bene convenil cum icône P. Sprengelianae in Lehm. Monogr. Pot. tab. Hl.
96 Maximowicz.
(sa©) 21. l*oten(illa peiii^ylvanSca Ij. — Lehm. 1. c. p. 57. — Led. 1. c.
p. 40. — Tui cz. 1 c. p. 385 (sub P. slriyosa Pall.) — Midd. 1. c. n. 106 (s. P. striyosa).
a. genuina Lehm. — Jacq. H. Vindob. II, tab. 189.
Hab. Am unlern Amur: bei Chôme, an dûrren sonnigen Abhàngen, hàuhg , 9 Juli
1855 (flor.).
Flores flavi.
t. bipinnalifida Lehm. 1. c. p. 60. — Led. 1. c. p. 40.
Hab. Am obern Amur: gegeniiber Aicho , am lioken Amurufer auf SHnd, um die Dorfer
herum, nicht hâuiig; 31 Aug. (fl. ult., fr. mat.). Am sûdlichen Amur: bei der Bureja-Miindung,
14 Juli 1856 (flor. leg. v. Ditmar).
Spécimen a me ipso lectum unicum, satis simile expl. P. missuricae in hb. Led. et specc.
cultis Lehm., valde robustum, foliis magiiis supernt' parce adpresse pubescentibus sublus
pilosis. Specc. ab am. Ditmar collecta, iocumplela , plurimis notis recédant: folia submulti-
juga, foliola majora subtus niveotomentosa oblongolanceol;ita acuta pectinatopinnatilida seg-
mentis subreclis obtusiusculis margine non revolutis, foliola minora segmento majorura con-
formia, stipulae caulinae lauceolatae integrae , flores conferti, sepala aequilonga : exterua line-
aria, reliqua ovata acuminata, petala subobcordata calycem duplo fere excedentia. Caulis sub-
corymbosus cum peliolis molliter canopilosus.
(«S») 22. Poteiitilla cliiiicui^i!^ Ser. — Lehm. 1. c. p. 64. — P. exaUula
Bge. 1. c. n. 142.
Hab. Am mdlichen Amur: in der Nàhe der Ssungari-Mùudung, auf sandigen Abhangen,
8 Ang. (flor. et deflor.); gegeniiber Aicho, auf sandigem Boden , nicht hâufig, 31 Aug. 1856
(fl. ult.) u. an a. 0.
Specc. prope Ssungari ostium collecta robusta , foliolis foliorum radicalium minoribus
pectinatopinnatilidis ; explr. prope Aicho decerptum folia habet sublus incana uec nivea , sed
ob floris conforniationem hue perlinet.
(%3M) 23. Poteiitilla ciiierea CliaiiK^ p. trifoliata lielim. I. c. p. 114.
— Led. I. c. p. 54. — P. subacaulis Turcz. I. c. p. 378.
Hab. Am obern Amur (Maack).
(«39) 24. Poteiitilla fra§^Sforiiii»« ^V. — Lehm. 1. c. p. 155. — L.d. I. c.
p. 59. — Midd. 1. c. n. 110. — P. frayiformis ^. intermedia Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Am unlern Amur, ohne Angabe des Ortes . 1850 (tîor. leg. D. Orloff). In der
Kûslenreyion : Bai de Castries, Observalionsinsel, in Felsspallen, 13 Juli 1854 (fl. et fr. mal.).
Caly'X fructifer accrescens , florifero duplo fere major, caipellis pro geneie majusculis
(1^ mill. longis, 1 mill. latis), allenuatoovalis laevibus. Vidi talem calvrem etiam in spec.
fructifero a Walronl pi ope Ochozk collecto. Petala Iulea ungue aurantiaca.
Primitiae Florae Amurensis. 97
•(«âO) 25 Potentilla iiivea Ii. — Lehm. I. c. p. 165. — Led. I. c. p. 57. —
Turcz. 1. c. p. 374. - Rgl. et ïil. 1. c.
Ç. macrophylla Lehm. 1. c. p. 168.
Hab. An der Mûnduny des Jai-Ftusses, auf dem Grat des Kaldsliam-omrao-churra, nichl
hâufig, 1 Juni 1856 (flor.).
Flores flavi.
(SAl) 26. Potentilla fla^ellarU 1S¥. — Lehm. 1. c. p. 185. — Turcz. 1. c.
p. 379. — Led. I. c. p. 52. — Bge. 1. c. n. 151. — Turcz. Enum. Chin. n. 73.
Hab. Am obern Amur: oberhalb der Seja-Miindung, auf lehmigen feuchten Wiesen, im
Grase versteckl, nicht selten, 2 Sept. 1856 (steril.).
(34«) 27. Potentilla Anisierina E.. — Lehm. 1. c. p. 188. — Led. 1. c. p. 44.
— Turcz. I. c. p. 391. — Bge. 1. c. n. 150. — Midd. 1. c. n. 108. — Rgl. et Til. 1. c.
(var. viridis).
Hab. In der Kûstenregion : Bai de Castries , auf etwas salzigera Boden , 22 Juli 1854
(flor.). Ani obern Amur: gegeniiber Aicho, auf Sand, hâufig, 31 Aug. 1856 (fl. ull.).
Die Pflanze von der Kiiste gehôrt zur var. grandis, die des obern Amur ist die gemeine
Form. Sonderbar ist das Fehien dieser Art am ganzeo sudliciien und untern Amur.
(atS) 28. Potentilla i^upina l.. — Lehm. 1. c. p. 193. — Led. 1. c. p. 35.
— 1 urcz. 1. c. p. 382. — Bge. 1. c. n. 1 43. — P. paradoxa Nutt. — Lehm. l. c. p. 194.
— Torr. et Gray I. c. p. 437. —
Hab. Am untern Amur: zwischen Myllki und Poddale auf lehmigen Insein, 16 Juli (flor.,
fr. immal.); unterhalb Chuela, auf lehmigem Inselboden, ziemlich hâulig, 22 Juli 1856 (fl. et
fr. mat.); bei Chads Mare, sehr selten, 22 Aug. (flor.); zwischen Katar und Dâwunda , auf
Inseln sehr sellen, 21 Aug. 1855 (flor.).
Semina qualia occurrunt in P. paradoxa (vidi spece. americana) adsunt oplime evoluta in
onuiibus planlis noslris, vidi etiam plus minus bene expressa in specc. chinensibus alque sibiri~
cis, tam var. erectae quam formae vulgaris , ita ut gibbus , unicum discrimen plantae ameri-
canae . adsit etiam in europaea alque asiatica. — Ceterum gibbus ille , qnamvis jam statu
seminis valde juvenili distinctus, magniludine summopore variât. — Piaula amurensis semper
erecla est.
(«14) 29. Potentilla norvegica li. — Lehm. 1. c. p. 198. — Led. 1. c.
p. 36. — Turcz. 1. c. p. 378.
Hab. In der hûslenregion : Bai de Caslries, im Dorfe Ngalmar, auf Schutt, 21 Juli 1854
(fl. et frf.). Am untern Amur: Ssargu, am Ufer, 15 Juli 1855 (frf.).
p. hirsuta Lehm. 1. c. p. 1 99. — P. hir suta M \ch\. — P.normgica Midd. 1. c. d. 1 05.
Hab, Am untern Amur: Mariinsk, 20 Juni (fl. primis); am Kaddar-Felseu bei Dshai, auf
Méni des sav. élrang. T. IX. 13
98 M A X I M W 1 c z.
feuchtem felsigem Bodeu, selteu, 27 Juui (fl., fr.immat.); bei Chywwuada, auf steinigem Ufer,
selten, 29 Juni 1 855 (flor.).
(%â5) 30. i'oteiitilla ainiirensii^ Maxim. — P. [Acephalae lll Boréales Lehm.)
erecta leiiella diffuse patenlim ramosissima eximie microphylla pilis mollibus fle-
xuosis uudique adspetsa, ramis plurifloris abbreviatis; foliis leiualis utrinque minutis-
sime subverruculosopuberulis sublusque pilis longioribus ad nervos parce veslilis , ioûmis
petiolo niulti» bievioribus reliquis eum aequanlibus vel superantibus , foliolis, terminali
lotigiuscule, peliolulatis late rhomboideis termiualibus tripartitis lateralibus basi
ubliquis bipartitis partilionibus lateralium subreflexopatentibus, omnibus oblongo-
obovalis ad médium usque grosse incisosetralis serraturis ovalis oblusiusculis ; stipulis ovato-
lanceolatis integei rimis ; sepalis subaequalibus exlernis lineari-oblongis oblusiusculis in-
ternis ovalis aculiusculis ; pelalis longe disjunclis minulissimis obovatooblougis in-
legris calyce plus duplo brevioribus (flavis); carpellis nuraerosissimis longiludinaliler
subrugosis.
Hab. Am uniern Amur : beini Dorfe Rûegra, unvveit NikolajewsU, sehr sellen, 14 Aug.
1854 (flor.); dem Dorfe Dere gegeniiber , auf Sand , ziemlich selten, 3 Sept. (Ilor. et frf.);
zwischen Tschora und Buri , auf Insein , 25 Juli (flor.); bei Chads IVlfue, auf scblammigem
Boden, nicht selten, 22 Aug. (flor. et frf.); zwischen Dàwunda und Mare, 21 Aug. 1855 (flor.
et frf.). Jmmer auf nberschwemmt geweseuem Boden.
A P. millegrana Engelm., cui ex diagnosi afiinis, loto coelo distincta, babitu diversissima.
Omnibus partibus mullo minor, gracillima, diflert praecij)ue foliolis partitis terminali longe-
pelioluiato, ramulis abbreviatis (nec elongatis racemiformibus] , floribus minillis pelalisque
omnibus speciebus cognitis mullo minoribus, in sicco vix ocuio uudo conspicuis.
Videtur annua. Laie ramosissima, A. — 3 dec. alla, 4 — 5 dec. lata. Folia inGma (raox
evanida) longe petiolata , petiolo 4 cent., lamina 2 cent, longa. Foliola luteoviridia primo
aspeclu glabra , sub lente tenuissime puberula , in specc. minutis depauperatis saepe indivise,
vel imo folia intégra ovata serrata vel triloba , in céleris et saepissime lernala, foliole termi-
nali in inferioribus peliolulo saepe 5 mill. longo sufîulto , profunde tripartito, ita ul interdum
folium quasi palmatoquinatum lobis patenlisubreflexis. Caulis raniique iteratim bifurcati, foliis
nempe fere omnibus opposilis. Flores 5 mill. diam., calyx frucliferus 8 mill. usque magnus,
sepalis internis vulgo supra carpella maluresrentia clausis, exlernis palulis.
(S416) 31. l'oteiitilla s^pec. îndeterm. ex affiniiale P. fragarioidis, nova.
Hab. Am uniern Amur, in der Nâhe der Garin-AJundung, in trocknen Cederwâldern bei
Zjanka, selten, 7 Juli 1855 (sler.).
Spécimen stérile , foliis radicalibus pedalibus donatum , foliolorum forma longe a P. fra-
gartoide abhorret, sed ob defectum florum fruclusque non determinandum.
(«4») 32. Comaïaiin palus^tre li. — Led. 1. c. p. 62. — Midd. 1. c. n. 112.
Rgl. et Til. I. c. — PoleiUilla pahtslris Scop. — Turcz. I. c. p. 395.
Primitiae Florae Amuriïnsis. 99
Hab. In der Kûstenreyion : de Castries-Bai, an Bâchen, 16 Juli 1854 (ster.). Am untern
Amur: Bélier, in Sûmpfen, 30 Juni 1855 (flor.).
(«4§) 33. Fra^aria collina Eiirli. — Led, 1. c. p. 64. — Turcz. 1. c. p. 372.
Hab. Am untern Amur: bei Zjanka, in der Nàhe der Garin-Miindung, in Cederwâidern,
7 Juli (ster.); Pachale, 8 Juni; bei Poddale, an felsigen Abhàngen. 20 Mai (flor.); bei Uchssu-
mi, 24 Juli 1855 (t"r. delapsis). Im Bnreja-Gebirge , an sonnigen Abbângen, 16 Aug. 1856
(ster.). — Fruclum non vidi.
(949) 34. Riilnis crataegiroliiis Bge. 1. c. n. 140.
Hab. Am unlern Amur: an Laubwaldrândern, in der Nâhe von Mulur, sehr seltea, Juli
1855 (defl., fr. immat., R. Maack).
Specimina Bungeanis robustiora, ceterura simillima.
(«SO) 35. Riilitis Idaeiii^ li. — Led. 1. c. H, p. 65. — Turcz. 1. c. p. 369.—
Midd. 1. en. 1 13. — Rupr. in Maack 1. c. n. 35, — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande, z. B. Hadshi, 26 Juli (flor., L. v. Schck.); Bai de Castries,
15 Juli (flor.); INikolajewsk, im Nadelwalde, ziemlich selteu, 12 Aug. 1854 (fr. mat.); Ssu-
tschu, in Gebiischen, hâuGg, 17 Juni (flor.); bei Dshai, im Nadelwalde, 26 Juni 1855 (defl.);
Ruigu, 21 Juni 1856 (flor., L. v. Schck.).
Nom. Goldis et Oltschis: UUgoro vel Uldsero , ad Ssungari ostiura : utumuktâ. —
Gillaccis: kélam.
Formae duae: humillimus pedalis tenerrimus, fructu uno alterove donatus, foliis sub-
tus subincano — nec niveotomentosis; in sylvis acerosis muscosis. Forma altéra altior (5-peda-
lis) ludit foliis omnibus ternalis, summis floralibus saepe trilobis inter lobos irregulariter
angulatoplicatis — lusus certe singularis, at ne pro varietate quidem suraendus.
(SSf ) 36. Riibus^ s^axatilis li. — Led. 1. c. p. 69. — Turcz. 1. c. p. 370. —
Rgl. et Til. l.c.
Hab. Am obern Amur (Maack).
Ich seibst habe dièse Art am untern Amur nirgends gesehen. Seine Stelle scheint hier
der folgeode einzunehmen.
(S5S) 37. Riibus liumiilifoliu!$ C. A. IWEey. Flor. Wiatka p. 57, n. 296,
c. Icône.
Hab. In der Kûstenregion : Bai de Castries, an Waldbâchen, zerstreut, 16 Juli (fl. ult.);
am untern Amur: zwischen Nikolajewsk und Cap Tschhirkrach, in Nadelwâldern, recht selten,
22 Aug. (fr. delapsis), Nikolajewsk, in Wàldern, 30 Aug. 1854 (frf.).
Carpellum vidi semper unicum, roseum, succulentissimum, magoitudine id R. saxatilis
aequans, sapore acido nec subamaroacido ut in hac specie.
(«SSl 38. Riil>ii!$ arcticiiiii li. — Led. 1. c. II, p. 70. — Turcz. 1. c. p. 370.
Midd. 1. c. n. 1 14. — Rgl. et Til. 1. c.
100 , M A XIMO W ICZ.
Hab. In der Kûsten- und Nadelwaldregion sehr hâufig, z. B. am See von Kitsi, auf sumpti-
gem Bodeu, 8 Juni 1855 (flor.); bei Pedan ara Jaiflusse, 2 Juni 1856 (flor. primis).
(954) 39. Riibii!» CJliamaeiiiorui^ là. — Led. 1. c. p. 71. — Turcz. 1. c. p.
371. — Midd. l. c. n. 115. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. In Nadelwâldern ura die Bai de Caslries, stellenweise, 13 Juli 1854 (fr. immat.).
(1855) 40. Rosa aeiciilarii^ liiiidl. — C. A. Aleyer. ub. d. Zimmtrosen.p. 15. —
Midd. 1. c. n. 120. — Rupi. in Maack l. c. n. 36. — Rgl. Til. 1. c. — R. Gmelini. —
Led. 1. c. p. 75. — ïurcz. I. c. p. 406.
Formae occurrunt très: 1. genuina. ^
Hab. Im ganzen Amurlande, in Wàldern und Gebusrhen, stellenweise, z. B. una die Bai
Hadshi (ster. 1. Kusnezoff, 1855); Nikolajevsk, 14 Aug. (fr. mal.); Bai de Castries, an Wald-
bàchen, 16 Juli I854(defl.); beiZjanka, aufWiesen, nicbt hàulig, 7 Juli (fr. immat.); an Wald-
ràndern am Geoug- Fiijcken, ziemlich hâulig, 25 Mai (flor.); bei Dole, in Gebùschen, 27 Mai
1855 (flor.).
2. Ramis praeter aculeos substipulares inermibus, calycibus (laciniis
densius) setosoaculealis.
Hab. Am untern Amur: oberhalb Pachale, an Bergbàchen, feucbten Waldrândern, 8 Juli
1855 (fr. immat.); Maji, 26 Jun. 1856 (defl., L. v. Schck.).
3. Ramis aculeatis, calyce setosopiloso.
Hab. Im Bureja-Gebirye, an schatligen Waldstellen, 16, 17 Aug. 1856 (fr. mat.).
Nom. Goldis audit: Ommakta, fructus saporis dulcis sat grali causa magni aesliraantur.
Rami juniores hornotini plantae in umbrosis enatae elougati glaberrimi glaucocaesii, acu-
leis in forma 2 stipularibus subdistinctis (usque7 mill. longis) ceteris nullis, vel omnibus aequa-
libus. Petioli in forma 2 et 3 setis pilisque glanduliferis aculeisque parcis armati, pedunculi
glandulososelosi ita ut eliam calyces. Frutex 4 — 6 pedes altus, truncis nondum florentibus
ereclis rectis setosoaculeatissimis. Fructus forma variât ovalis, ovato-elliplica, subpyriformi-el-
liptica, ovatooblonga et irno oblonga medio subangustior.
(256) 41. Ro$$a ciiiiiainoniea li. — Mey. I. c. p. 21. — Led. 1. c. p. 76. —
Turcz. I. c. p. 405. — Midd. 1. c. n. 121. — Rupr. in Maack 1. c. p. 539. n. 37.
Hab. Im ganzen Amurlande ausserordenllicb hàutig. Mitte Juni blûhend, Mitte August
mil reifen Friichten.
Nom. Goldis atque Oltschis: Kéochto, ad Ssungari oslium: Kaie, Manegris: Kahôkta.
Gillaccis (haec atque praecedens?): tityrsch, tsébi, fructus in Sacbalino insula piljâ als i. e.
bacca magna (L. v. Schrenck).
Specc. collecta pertinent plerumque ad var. davuricam, sed planta prope Kitsi et Mariinsk
collecta foliis eglandulosis ad Rosam cinnamomeam genuinam transit, sed foliola 7 nec 5. —
Serraturae in specc. nostris vulgo incumbentes, occurrunt vero in iisdem ramulis foliola ser-
raturis patulis.
Primitiae Florae Amurensis. 101
(SSa) 42. Rosa riigosa Tlilig. — Mey. 1. c. p. 32. — Bge. 1. c. n. 156.
Hab. In der Kûslenregion: Bai de Caslries, an Wiesenràndern und in sonnigen Gebûschen,
hâufig, 22 Juli (flor.); am Cap Lazarefl" im Amurliman, selten, 3 Aug. (ûor.); beim Dorfe Pionge
an der Aniiirmundung, an Wiesenràndern, 6 Aug. 1854 (fr. immat.).
Planta litoralis 5-pedalis, ampla, ramosa, ramis validis spinosis, foliis majoribus, floribus
saturate roseis odoralis amplis; amurensis 2 — 3-pedalis ramosissima aculeatissima foliis mullo
miooribus.
Ordo XXXI. POMACEAE.
(358) 1. Ci*ataes;iii^ saiiguînea Pall. — Led. 1. c. II.p. 88. — Turcz. 1. c. p.
407. — Midd. 1. c. n. 122. — Rupr. in Maack 1. c. n. 38.
a. genuina.
Hab. Am unlern Amur: beim ûorfe Tschhirkrach, 23 Aug. (fr. mat.); bei Nikolajevsk, in
Gebiischen sehr selten, 16 Aug. 1854 (fr. mat,). Im Hureja-Gebirge, auf Gerôllabhângen, 18
Aug. 1856 (fr. mat.).
Fructus coccinei sat succulenti sapore haud inamoeno dulci subacidulo.
§. villosa Rupr. et Maxim. 1. c. n. 20. Foliis oblusioribus obtusius serratis, utrin-
que plus minus villosis, (fructu farinoso subexsucco).
Hab. Am untern Amur, hàufig an Waldràndern, in Gebûschen und in Laubwâldern: bei
Tschhirkrach, einzelne dicke Baume, 22 Aug. 1854 (fr. mat.); Kitsi, 1 9 Juni 1856 (flor.); Adi,
in Gehôlzen, 31 Mai (flor.); bei Poddale, im Laubwalde, 19 Mai (nond. flor.); bei Uchssumi,
in Gebûschen und an Waldràndern, ziemlich hâufig, 24 Juli 1 855 (fr. nond. mat.). Atn J ai- (lusse:
in Gebûschen, 3 Juni 1856 (nond. flor.).
Villosilas petioli fcliorumque variabilis. Folia vulgo brevius acutata dentibus oblusioribus.
Poma coccinea, subexsucca (in var. asanguinea, edulia, quaravis eodem fere temporedecerpta).
Frulex 10-pedalis, armatus vel inermis, vel rarius arbuscula 20-pedalis.
y. glabra m. Foliis etiam juvenilibus praeter barbulam exiguam in axillis venarum
saepe deficientem, pedunculis calycibusque glabris.
Hab. Am untern Amur : Kitsi, an Waldràndern, 1 9 Juni(deflor ); Poddale, in Gehôlzen nicht
selten, 20 Mai (flor. primis); Odshal, in feuchten Wàldern, 22 Mai (flor.); an Waldràndern in
der Nâhe des Geong-Ruckens, 26 Mai (flor.); Dole, am Waldrande, 27 Mai 1855 (flor.).
Nom. Gillaccis, uti sequens: Kys'm; Goldis: Dshârachta; Manegris: Aziachta.
Frutex 1 5-pedalis vel arbuscula 20-pedalis brachii crassilie, cum var. ^. rarius eodem
loco crescens, primo aspectu valde dissimilis.
(%59) 2. Crataegiii^ pinnatflidaBge.! 1. c. p. 26 n. 157. — Turcz. Enum.
Chin. n. 74. — Rupr. et Maxim. I. c. n. 19. — Rupr. in Maack 1. c. n. 39.
Hab. Am untern Amur, in der Laubwaidregion: Pyreerga, in Gebûschen, 28 Juli (fr.
imraat.); an Waldràndern und im Gebûsch, bei Uchssumi, nicht hàufig, 24 Juli (ster); auf In-
102 Maximowicz.
sein bei Bungssa, selten, 24 Mai 1855 (nond. flor.). Am sûdlkhen Awur: In der Nahe der
Bureja-Miinduug, auf Inseln und sandigen Wiesen, 24 Aug. (fr. mat.): bei Aicho, auf Sanddû-
pen, hâuGg, 31 Aug. 1856 (frf.). Am Ussuri: Dsboada, sehr bàufig in Gehôlzen, 4 Aug. (ti.
imraat.); Nor, 12 Aug. 1855 (fr. mat.).
Frutex orgyalis, difl'use ramosus, parcius spinosus. Poraa coccinea veiruculis albis nota-
ta, fine Aug. adhuc duriuscula, sapore acidulo.
(360) 3. Pyrus baccata li. — Led. 1. c. II p. 97. — Turcz 1 c. p. 411. —
P. b. ^. leioxtyla Rupr. et Maxim. 1. c. n. 21. — Rupr. in Maack 1. c. n. 40.
Hab. Am ganzen Amur und Ussuri, auf Inseln und in offuem Gestrâuch, auch an Felsen,
hàufig. Eude Mai bliihend, reife Friichte Mille September.
Nom. Gilaccis: ùdingi, poma: Udingi (brevius urni) alss vocantur; Ollschis: Unimkurâ;
Goldis: Unichla muo; Goldis ad Ssungari ostium: ûlirake.
In specc. nonnullis petiolus vjx diraidiam laminara aequat, in aliis superat totamque fere
aequat. Stylos basi semper villosos vidi, sed villi parciores atque candidiores quam in planta
dahurica.
(S61) 4. Pyriis ii!$!$tirieii!$i!$ IVIaxiin. in Rupr. 1. c. n. 22. — Rupr. in Maack
1. c. n. 40. — Foliis coriaceis glabris late ovalis basi leviler cordalis vel subrelusis apice
subito acuminatis aigu te serratis serraturis setaceo-acuminatissimis accunibentibus; ra-
Gemis plurifloris; sepalis subdenticulatis acurninalis acumine demum deciduo glabris, petalis
orbiculato-obovatis breviter unguiculatis; poniis subsolilariis orbiculalo-ovalis um-
bilicatis calyce fere toto persistente coronatis glabris, pedunculo pomum aequante.
Hab. Am untern Amur: bei Mulur, im Laubwalde, hàufig, 27 Juli 1856 (fr. immat.).
Am Ussuri: oberhalb Kinda, in Gebôlzen und am Ufer zerstreut, 5 Aug. 1855(sler.). In Korea:
Bai Lazarelî und Bai Possjet an der Ostkûste. (1854 leg. flor. 1. Baro a Sihlippenbach).
In China: Pékin, cultivirt in Gàrten (hb. Hti Petrop., flor.).
Nom. Goldis: Chiogalichta seu Ssingalicbta. Poma matura multo amoeoiora praece-
dente dicuntur.
Difiert species nostra a P. betulaefolia Bge., cui ceterum valde similis, pomis subsolila-
riis umbilicatis majoribus (pollicaribus), in bac racemosis multo minoribus, laciniis calycinis
dentatis hic vix ac nevix quidem denliculatis, petalis orbiculatoobovatis, in betulaefolia ellipti-
cis subduplo minoribus uli lotus flos Primo aspectu ramus sterilis nostrae speciei dignoscitur
serraturis foliorum setaceo-acuminalissimis accumbenlibus in illa acuminatis patulis, atque gla-
britie omnium partium.
Arbor in dumetis fruticetisque 20 — 30-pedalis, 5 poil, crassa, in sylvis frondosis 40-pe-
dalis, pedem usque crassa, late ramosa, dense frondosa, trunco mox intus putrido atque exca-
vato, cortice ei P. Mali simili. Ramulorura cortex sordide viridescenli-fuscus, laevis, faine inde
lenticellis flavidis parois obsessus. Gemmarum tegmenta obtusiuscula glabra. Folia coëtanea,
intra serraturas margine pauUulum pubescentia mox glabra (rarius, in pekinensibus, juxla
Primitiae Florae Amcrensis. iOÎÎ
nervum médium alque raargioe juvénilité puberula), cotiacea, petiolata, peliolo laminam vulgo
superaute, 4 — 8 cent, longa, 3^- — 5 cent, lata, basi retusa vel subcordala. rotundaloovata, ra-
rius rolundatoelliptica subito acuminala (in specc. koraiensibus in eodem ramulo nonnulla oc-
currunt cordatoovata sensim acuminala), serraturis crebris basin versus diminuentibus apicem
versus crebrioribus minoribus, omnibus setaceo-acuminalissimis, acumine in callositatem par-
vulam nigrescentem desinente. Flores in specc, e Korea et China boreali (amurenses non sup-
peluntj in racemos subsessiles plurifloros rainulos terminantes t'oliarurac|ue pari uno alterove
poslhac a se invicera remoto fultos dispositi. Pedunculi 3 — 4- cent, longi. Flos 3|^ cent,
diamelro, uli videtur albus. Calyx praeler laciniarum acumina inlus villosus, laciniis ovato-
oblongis acutis tubum superantibus margiue dentibus nounullis acutis inslrutiis. Stamiua
1-serialia, calycem longitudine aequantia. Slyli 3 — 5 liberi, glabriusculi. Pomum fere seniper
solitarium, cernuum, sero autumno maturum, pollicare, sordide viride, profundc umbilicalum,
vesligio calycis sat amplo ob acumina laciniarum decidua 5-lobo, lobisoblusis, superatum, du-
rum, acidum, adstringens, demura frigoie ineunte mite succuleutum gratum uti dicunl incolae.
Semen 7 mill. longum, 3^ raill. lalum, ovatuin. alrofuscum.
(«e^j 5. I*yrii!$ i^aiiibiicifolia €li. et i$clit«ll. — Led. 1. c. 11 p. 99. —
Rupr. et Max. 1. c. n. 23. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. In der Kùstenreyion : de Castiies, auf bewaldeten Bergrûcken, 1 7 Juli 1854 (deflor );
ProDge, Mitte Sept. 1853 (fr. mat., Dr. VVeyrich). Auf Sachalin: siidlich von Dui, an der
Westkùsle, an schattigen Bachufern, Ende Juli 1854 (fr. imraat., Dr. Weyrich). Am untern
Amur, in der Nadeiwaidregiou: iXikolajevsk, an Waldrâudern, 14 Aug. 1854 (fr. mat.); Kilsi,
in nassem Walde, hàutig, 8 Juni (ûor.); Monglomai, hàulig auf nassenj moosigem Boden in Al-
nobelnla-Gebôlzen, 1 Juni 1 855 (flor.).
Nom. Sorbus audit: Gillaccis: Mis'la, Oltschis: Mirentscbura, Goldis: Milekta vel
Mirengkola.
Species in vivo e longinquo a S. Aucuparta distinguenda colore salurate viridi foliorum,
foliis sublucidis subtus concoloribus, floribus multo uiajoribus, fructu coccineo ovali-orbiculato
(nec miniato orbiculato) fere duplo majore, corymbo paucifloro, calyce in fructu persistente
patente majuscule (nec subimmerso indistincte minuto). Frutex tripedalis, ad summum 1 0-pe-
dalis, virgalus, parce ramosus.
(36S) 6. Pyrii!^ Aucuparia lu. — Led. 1. c. II p. 100. — ïurcz. 1. c. p. 412.
— Rupr. et Maxim. I. c. u, 24. — Rupr. in Maack 1. c. n. 42 (sub Sorbo).
Hab. Am ganzen Amur und Ussuri, auch in der Kûstenregion, im Siiden seltener. Ende
Mai bliihend, Ende Aug. mit reifen Fnïchten*).
*) Species nova e China boreali est: PyTus (Sorbus) discolor m. Glaberrima; foliis coriaceis reticulatovenosis dis-
coloribus 4 — 6-jugopinnatis, foliolis ubiongolanceolatis basi subaequalibus rotuiidatis apice acutis argute serratis: ser-
raturis accuiiibeiitibus; cor^m is paucifloris; pumis — Stipulae herbaceae petiolulatae, irregulariter profunde in-
104. Maximowicz.
Ordo XXXII. ONAGRARIAE.
(964) 1. liiid^wigia epiloliioide!^ llaxiiu. Humilis, a basiramosa, glabra; caule
subangulato ; foliis altérais in petiolum brevissimum attenuatis linearioblongis obtusiusculis in-
tegerrimis ; floribus 4-(5)-meris axillaribus sessilibus 1-bractealis; lobis calycinis subinaequali-
bus superiore majore, petalis minulissimis squamaeformibus suboullis; capsulis ieviter 4-angu-
lis elongatocylindricis calycem muUiplo superantibus gracillimis.
Hab. Ara untern Amur, in der Nâhe der Ussuri-MiinduDg, auf einer Insel bei Chads Mare,
sehr selten, 22 Aug. 1855 (flor.).
Speciineu uiiicura inventum est plantulae valde singularis. Propter capsulas eloogatas iis
fijBîVoôu simillimas ab omnibus speciebus Lwciuiït/me generis valde discrepans, iorsan L.cylindricae
EU. quam non vidi aftinis, sed differt haec (v. Torr. et Gray I. c. p. 524) caule erecto, fol.
lanceolatis acutis saepe denticulalis, floribus saepe aggregatisbibracteolatis, capsulis brevioribus.
Plantula annua, valde ramosa, seraiuncialis. Radix mox in fibras elongatas soluta, tenuis.
Caulis debilis, lineis a basi tolioruni decurreolibus angulatus. Folia alterna, ad summum 3J
cent, longa, 0,5 cent, lata, oblongo linearia vel basi paullo latiora subovatooblongo-linearia,
penninervia, netvo medio distinctissimo, laleralibus non in venam marginalem confluentibus.
Flores axillares, nuraerosi, saepissime ex eadem axilla cum gemmula foliifera orti. Braclea mi-
nutissima, lateri floris adpressa, erecta, ovata, longe acuminala. Flores viriduli, rubediue sufl^usi,
minuti, subirregulares, calycis lacinia superiore (vel rarius in fl. 5-mero binis superioribus) a
ceteris remotiuscula paullo majore, omnibus ovatis, acutis, 1 — 3-nerviis, lateralihus praeflora-
tioue subvalvatis, celerorum margines nempe ipsis marginibus angustissimeampleclentibus. Pe-
talorum loco squamae orbiculatae minulae calycis laciniis alternae. Slamina 4 (5), calycis la-
ciniis opposita, erecta. fllamentis brevibus, subulalis, planis, antheris orbiculatoellipticis, basi-
Hxis, introrsis, pariele tenerrima facie interiore stigmati agglulinata. Slylus crassus brevis 4-
sulcatus, stigmate niaximo capitato-4-lobo. Ovarium cum calycis tubo connatum IJLcent. lon-
gum, 1 mill, vix crassum, elongîîtocylindricum, 4-angulare, sub-4-sulcatum, 4-loculare, pla-
centa 4-loba, ovulis in angulo centrali loculorum aflixis numerosissimis, pluriserialibus. pen-
dulis, anatropis. Discns ovarium superans planus depressus. Capsula niatura ignota, immnlura
calyce clauso diutius persistente coronata. Semina ecomosa.
(!S05) 2. Kpilobiiiin aii^ii$$tifoliniii li. — Led. 1. c. p. 105. — Turcz. 1. c.
p. 414. — Midd. 1. c. n. 124. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande an Wiesenrândern, in Gebiischen, bâuBg, auch auf Sachalin
(bei Dui, Ende Juli 1854, flor., Dr. Weyrich). — Bliiht vom Juni bis in denAugust liinein.
Nom. Oltschis: Aulakbta. Planta juvenilis comeditur.
Adsunt specc. nonnulla valde ramosa, floribus minoribus plerisque aborlivis habitu quo-
dam fere E. latifoln. Taie saepe fit in pratis graminosis inundatis.
cisae quasi pinnula iina allerave auctae. — ÂfTinis P. americanae DC, a qua differt glabritie, foliis coriaceis discoloribus
serrât ris accumbenlibus, corymbo paueifloro. S. Aucuparia L. tnagis distat ob fo]lola multo majora tenuiora acuminata,
serraturas patulas, coryrabum niultiftorum.
Primitiae Florae Amurensis. 105
(266) 3. Epiloliiiim latifolinm li. — Led. 1. c. II, p. 106. — Turcz. 1. c.p.
414. — Midd. 1. c. n. 125. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. In der Kiistenregion: am Ausflusse des Tugur (flor. leg. D. Orloff.)
Specc. inauca foliis solilo angustioribus fere glabris distinctius venosis quam maxime
speciei praeced. similia, tamen ob ceteras notas atque capsulas longe pedunculatas huic speciei ad-
numeranda.
(269) 4. Eiiilobiiim paliii^tre li. — Led. 1. c. II, p. 109. — Turcz. 1. c. p.
415. — Midd. 1. c. n. 126. — Rgl. et Til. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande, jedoch weit seltener als E. anguslifolium, auf Weideninseln
mit Schlammboden, auf felsigen Abhângen, z. B. am untern Amur: Ssisa, 28 Juli 1855 (flor.
frf.). Am sudlichen Amur: bei Chai, 5 Aug. (flor. frf.); Dyrrki, 4 Aug. (flor. frf.); bei Seiskoi
Piket, 1 Sept. 1856 (frf.). Am Ussuri: Agdiki, 7 Aug. (flor.); Aua, 9 Aug. 1855 (flor. frf.).
Omnia specc. araurensia habitum peculiarem prae se ferunt: sursum ramosa sunt, foliis
latioribus. Sed specc. similia vidi culta.
(268) 5. Ëpilobiiim roseiiin S^clircli. — Led. 1. c. II. p. 110.
Hab. Am untern Amur: an quelligen Stellen des Ufers oberhalb Dere, gesellig, 2 Juli
1855 (flor., frf.).
Differt a planta europaea petalis solito brevioribus.
(269) 6. Ëpilobiiiiii origanifolium liam. — Led. 1. c. II. p. 111.
Var. pubescens m. Foliis margine et ad venas capsulisque pubescentibus, caule piloso.
Hab. Um die Bai de Castries, an sonnigen Mergelabhângen, 14 Juli 1854 (florens).
Specie forsan diversa, sed déficiente fructu maluro non rite stabilienda. Propagula cete-
rum videntur iis E. origanifolii simillima, uti docent specc. basi squamis propaguli adhuc su-
perstitis crassis praedila. Planta pedalis vel sesquipedalis, parce ramosa, foliis quam in planta
genuina brevioribus latioribus.
(2Î0) 7. Circaea inollifs ISicI». et Kiicc? FI. Japon, fam. nat. n. 50, in Denkschr.
d. Mùnch. Akad. IV. p. 134. — Caule erecto piloso et pubescente; foliis cordatoovatis acu-
minatis repandodenticulalis pubescentibus; racemi densiflori pedicellis fructum sphaericoovalem
bispidissimum aequantibus.
Hab. Am Ussuri: in Laubwâldern unterhalb Nor; 11 Aug. 1855 (fr. mat.).
Spécimen unicum collectum praeter caulem siraplicera, foliorum formam atque forsan pu-
bescentiam, bene quadrat in diagnosin et descriplionem brevera citatam, tamen de idenlitate
plantae utriusque dubius descriplionem fusiorem diaguosinque meam dare non inutile duxi.
C. cordfitae Royle similior quam C. lutetianae L.; differt a priore: capsula bispidiore setis
gracilioribus longioribus, pedicellis fr. minus rotundum aequantibus nec eo paullo brevioribus,
racemo densiore, caule erecto quidem sed minime stricto, foliis longius acuminatis laxioribus.
Mém. des sav. étrang. T. IX. 14
106 Maximowicz.
Flores, in C. cordata lutei, in noslro spec, desunt. A C. lutetiana bene differt: caule piloso, ra-
cemo denso, pedicelli longitudine, fructus forma.
Exemplar collectum2Apedes altum, caule pennaecoryinaecrassilie, internodiis inferioribus
1 dec. longis, nodis incrassatis. Caulis simplex, breviter pubescens et longius pilosus, pilis
dimidiura diametrura caulis subaequantibus. Folia inferiora 1 dec. fere longa, 6 cent lata, pe-
tiolo 4 cent, longo, piloso, lamina minute repando-denticulata, margine atque utrinquead venas
omnes nervosque pubescens, substanlia quam in C. luletiana lirmiore, trabeculis minulis linea-
ribus (quorum etiam mentio facta apud Torr. et Gray 1. c, s. C. lulet.) ob parenchyma cras-
sius sub lente minus conspicuis. Racemus terminalis 13 cent, longus, simplex, racemis latera-
libus 6 — 8 cent, longis ex axillis foliorum superiorum orlis, omnes fructibus 3^ mill. longis, 3
mill. latis dense obsessi, pubescentes. Pedicelli deflexi pubescentes. Bracteae nuUae. Capsula obtu-
sissiraa, basi paullulum attenuata, setis diametrum dimidium capsulae nondum attingentibus
densis subulalis tenuibus ipso apice hamatis ubique obsessa (in C. cordala Royle lllustr. Hi-
mal. tab. 43, setae parciores breviores crassiores, tota longitudine sua nec tantum apice curva-
tae, sutura capsulae setis denudata).
[991) 8. Circaea lutetiana 1j. — Led. 1. c. Il, p. f 13.
Hab. Am untern Amur: an schalligen Waldriindern bei Pachale, 8 Juli (flor.); Ssargu,
an Waldràndern, zerstreut, 15 Juli (flor., fr. immat.); Uchssumi, auf Mergelboden, in Gebii-
schen, selten, 24 Juli (fr. immat.); bei Turrme in schattigem Laubwalde hâulig, 31 Juli 1855
(flor., fr. immat.). Am sûdlichen Amur: bei Oettu, 13 Juli 1856 (defl., L. v. Schck.). Auch
bei Irkutzk (hb. Fisch.).
Forma a planta europaea nonnullis notis discrepaus. Fructus (plane maturus in neutra
visus) in europaea laevis esulcatus esse videtur atque tali modo ubique apud auctores depingi-
tur, in nostra vero 4-sulcatus est, propter nervos marginales capsulae magis prominulos nervos-
que duos accessorios inter semina positos valde evolutos. Setae fructus parciores, Pedicelli
fructum superantes ut in europaea. Racemi inferne compositi. Caulis glaber, folia lanceola-
toovata longius acuminala basi subobliqua glabriora. Formam hanc memorabilem nomine
quadrisukatae designans illam strenuiori disquisitioni valde commendo.
(SaS) 9. Circaea alpina li. — Led. 1. c. II, p. 1 14. — Turcz. 1. c. p. 417.
Hab. In der Kûstenregi'on und in Nadelwâldern des unlern Amur: Bai de Castries, an
feuchten Waldslellen baufig, 14 Juli (flor.); Meo, 13 Aug. 1854 (flor., L. v. Schck.).
(SaS) 10. Traiia nataiii^ t^. — Led. 1. c. 11, p. 114.
Hab. Im Amur und Ussuri, in stillen Wasserarmen baufig, im erstern nocb ira Gillaken-
lande. — Z. B. zwiscben Chuela und Amtscho, 22 Juli (flor.); zwiscben Dshoada und Kinda,
5 Aug. 1855 (fr. fere maturis).
Nom. Goldis: Kôrozo sive Kôrj'zo. Fructus in igné tosli comeduntur. Gilaccis
audit: OIghos (L. v. Schrenck).
Primitiae Florae Amukensis. 107
Fruclus maturi, in ditioneGillaccorum ad Amurem inferiorem ab incolis accepti, iis T.tia-
tantis L. similes (sallem quales in icou., e. gr. in Ann. Mus. Par. XVI. 19; Sturm FI. Deutschl.
VIII, 30; Bot. Reg. III, 259 delineati), cum nucibus a cl. Ebel prope Scutari coUectis (in hb.
Fisc h.) omniiio congrui. His omnibus corona apicalis anjpla, coraplicata, collo supra cornua
superiora proniinenli insidens, setis canalem verticis claudenlibus supra coronain non prominu-
lis. Cornua inferiora in omnibus fere evoluta, superioribus parum minora, horizontalitersubre-
fractopatentia. Nux basi turbinala, sed brevius quam in europaea, multo brevius quam in du-
cibus altaicis numerosis, quae sub oculis sunt; praeterea nux aitaica differtcornubusinferioribus
valde superioribus paullo incurvatoinvolutis. Cornua linea elevata tuberculis obsessa inter se
conjuncta. Area supra infraque cornua eleganter sulcatoslriata. Setae retrorsae spinarum saltem
superiorum distinctissimae, Specimina frucluum nondum plenematurorum in llssuri fluvio col-
lecta conformalionem simillimara ostendunt, licet minus evolutara. At nuces ex iis ab incolis in
eodem loco magna copia pro esca colleclis miro modo variare edoctus sum, ita ut plane diversae
speciei esse videantur, nisi adessent nonnuUae transitum ostendentes. Sunt enim pleraeque mi-
nus altae, subestriatae, cornubus superioribus gracilioribus, cum inferioribus (non vel imperfecte
evolulis) linea promiuente vel ejus loco série tuberculorum conjunctis, corona apicali minuta
coilo subnullo supra cornua superiora vix prominula, setis conniventibus canalem claudentibus
coronam superanlibus. Sed adsunt, quorum cornu inferius uuum alterumve vel utrumque di-
slinctissimum, collum quidem brève at evolutum corona distincliore superatum, ita ut nuces
anomalas Ussurienses a céleris sejungere frustra conatus sim. Praeterea plantae ipsae ne mini-
mam quidem differentiam ab europaea offerunt: folia enim, interdum basi macula purpurea la-
minae configurationis notata saepe déficiente, omnino conformia, flores (forsan paullo majores),
habent quidem petala intégra, quae in Nées Gen. plant. FI. Germ. IV, 5. emarginata depinguntur,
sed in aliis iconibus plantae europaeae intégra delineantur, ita ut verosimiliter partes florales
eodem modo variant ac nuces.
Ordo XXXIII. HALORAGEAE.
(«ai) 1. myriopliylliim verticillattiin li.? — Led. 1. c. II, p. 118. —
Turcz. 1. c. I, p. 420. — Bge. 1. c. n. 169.
Hab. Unterhalb Chuela, in stillen Amur-Armen, 28 Aug. 1855 (Maack).
Frustulum incompletum absque flore adglutinatum Limnanthemo nymphoidi inter plantas
Maackii inveni. Dignoscilur a M. spkalo et M. alterni/loro aculeolo minuto in axilla lacinia-
rum folii, qui semper in M. verticillalo reperitur (saltem in hujus specc. petropolitanis).
Ordo XXXIV. HIPPURIDEAE.
(995) 1. Hippiiris inontana Tjed. 1. c. II, p. 120.
Hab. An der Amiir-Mûndung , zwischen Nikolajewsk und Cap Tscbhirkrach , in Nadel-
waldern, sehr selten, 22 Aug. 1854 (sleril.).
108 Maximowicz.
Spécimen unicum stérile absque dubio ad hanc speciem pertinens. Vidi exemplaria Led.
et Chamissoniana.
Ordo XXXV. CALLITRICHINEAE.
(2Î6) 1. Callitrîclie aiittiiniialis li. — Kûtzing in Rchb. le. crit. fig. 1212.
tab. 895, sed fructus raulto majores, potius ut fig. 1220. — Led.?l. c, II, p. 122. —
Turcz.? 1. c. p. 422.
Hab. Am Ussuri, bei Agdiki, in Sumpfrinnsalen, nicht hâufig; 7 Aug. 1 855 (fr. fere mat.).
In aqua profundiore folia omnia angusta, in minus profunda superiora dilatala.
Ordo XXXVI. LYTHRARIAE.
(«S») 1. liytlii-iim Salicaria li.— Led. 1. c. II, p. 127.— Turcz 1. c. p. 426.
Hab. Ueberall an Flussufern, auf kiesigem Boden hâufig. Bliiht im Anfange August's.
Ordo XXXVII. PHILADELPHEAE.
(!$?§) 1. Pliila«leli)ltiis tentiifolius Rupr. et Maxim. 1. c. p. 425, n.25.
— Rupr. in Maack 1. c. p. 542, n. 43. — Ph. coronarius Rgl. 1. c. n. 25, non L. — Foliis
submembranaceis ellipticis serrulatodenlatis margine pubesceutibus ceterura subglabris;
floribus inodoris apertissimis, petalis subobovatis raembranaceis a se invicem distan-
tibus staraina valde inaequalia sub 20 parum superantibus ; filamentis filiformibus graci-
libus diffusis; stylo staminibus longioribus breviore floreudi tempore subindiviso.
Hab. Am untern Amur : Chywwunda, in Nadelwàldern, hâufig, 29 Juni (deflorescens); Pod-
dale in Laubwâldern mit lockerm , sandigem Boden, hâufig, 20 Mai 1855 (nond. flor.). Am
sûdlichen Amur: oberhalb Kinneli , am waldigen Ufer, 4 Aug. (fr. nond. mat.); im Bureja-
Gebirge, 16 Aug. 1856 (frf.).
Differt a Ph.coronario L. (Schrad.!): frutex humilier, divaricatoramosus, ramis flexuosis,
cortice ramorum crassiorum cinereo; folia semper (in Pli. coronario rarius) submembranacea,
profundius viridia, flores pauciores, inodori, candidi (neque albidi) apertissimi (in illo patenti-
campanulali) , petalis membranaceis teneribus in vivo subunduiatis , staminibus longioribus
diffusis, filamentis filiformibus (in illo crassis in sicco planis 1-nerviis, omnibus in fascicu-
lum erectis) ; styli in flore subindivisi, demum ad maximum médium usque fissi (in illo flo-
rendi tempore jam divisi, demum partiti)^ capsulae apex convexiusculus (in Ph. coronario valde
convexus, parte supra torum trientera totius longitudinis capsulae nuncupante). — Ph. flori-
bundus Schrad.! (in herb., nunc in museo h-ti botan. Petrop. asservato) differt a nostro
foliis ovatis longius acuminatis subtus adpresse pubescentihirtis, floribus majoribus numero-
sioribus longe pedicellatis, stigmatibus apicem versus incrassatis, stylo profundius diviso, sta-
Primitiae Florae Amuuensis. 109
minibus numerosioribus erectis, floribus uti videtur modo P. coronarii apertis. Ph. inodorus L.
(Schrad.!) praesertim differt stylo staminibus longiore, sligmatibus crassis oblongis, foliis
integerrimis , laciniis calycinis longius acuminatis; praeterea Catesby Carol. II, p. 84. dicit
truncum arborescentem 16 pedes altum (Torr. et Gray l. c. p. 594 de bac re infauste silent).
Ph. lalïfolius Schrad.! iisdem fere signis diversus ac Ph. floribundus, quocum a cl. Torr. et
Gray juogitur, sed cortex ramulorum junioruin albidus, folia rotundatiora, flores racemosi.
Frutex ad summum 5 pedes altus (10-pedalis secd. cl. Maack; talis mihi nunquam visus),
divaricato-flexuosoramosus , ramis sterilibus eloogatis debilibus , floriferis brevibus tripollicari-
bus, fronde parca, floribus sparsis sat numerosis. Cortex trunci atque ramorum vetustiorum
cinerasceus, hornotinorum purpurascens, longitudinaliter tenuiter rimosus, pilis parcis pubes-
cens. Folia breviter petiolata, eUiptica vel ovatoelliptica, acuminata, margine remote dentato-
serrata pubescentia, juvenilia superne parce inferneque ad nervos pilis sparsis adpressis pilosa,
demum glabrata, submembranacea, subtus pallidiora, vulgo 6 cent, longa, 3^ cent, lata, sed
in ramis sterilibus nonnuUis 13 cent, longa, 7 cent, lata, petiolo i — ■ 1 cent, longo. Flores ad
apices ramulorum congesti, terminalis cum lateralibus binis vel interdum quaternis, raro senis,
binis infimis tuuc ex axillis foliorum superiorum orlis. Pedunculi atque pedicelli 0,5 cent,
longi , parce pubescentes. Bracteae ad basio pedicellorum superiorum caducae, lineares, pu-
bescentes, dimidium pedicellum superantes. Flores diam. 2^ cent., candidi, inodori, valde
aperti. Calycis tubus turbinatus glaber, 3 — 4 mill. lungus, laciniis ovatis breviter acuminatis
tubum aequanlibus sublrinerviis. Petala obovato-vel-rotundatoelliptica , in unguem subito
attenuata, membranacea, patentia, a se invicem distantia. Stamina circiter 20, inaequalia,
longiora pelalum dimidium superantia, omnia difl"usa, filamentis tenuibus filiforraibus ; antherae
pallide ochroleucae, parvulae. Discus ovarii vix supra tubum calycis prominulus. Stylus sta-
minibus brevior , integer , in stigmata brevia filiformia apice divisus , demum in fl. deflorato ad
médium usque fissus. Capsula quarta parte supra tubum calycinum prominens , obovatoturbi-
nata, 7 mill. longa, seminibus quam in P. coronario vix pauUo majoribus, ochraceis.
(!399) 2. Pliiladeliiliiii^ Sclirenckii Rupr. in Maack 1. c. p. 542, n. 43, in
nota. Ramis floriferis elongatis subpubescentibus ; foliis oblongoellipticis acu-
miuatis breviter petiolatis serratodenticulatis margine pubescentibus ad nervum médium in-
ferne parce pilosis ; floribus racemosis odoratis inferioribus ex axillis foliorum augu-
stiorum ortis, mediis bracteis setaceis pedicellos pubescentes aequantibus suffultis;
calycis parce pilosiusculi laciniis ovatis acuminatis; petalis membranaceis rolundatoobtu-
sissimis subcon tiguis; staminibus stylum ad | fissum sericeopilosiusculum parum
superantibus erectis subfiliformibus.
Hab. Am untern Amur: bei Pâchale, an Waldrândern, 23 Juni 1856 (flor., L. v.Schck.).
Ph. grandiflorus W. (Schrad.!) dilTert ramulis floriferis abbreviatis confertis, stylo stami-
nibus lougiore, stigmatibus crassis oblongis. Ph. speciosus Schrad.! dilî. foliis subtus praeser-
tim ad nervos hirtis , grosse dentatoserralis , floribus solitariis vel ternis in apice ramulorum
110 Maximowicz.
brevium, dimidio majoribus . firmioribus. Icon Ph. speciosi in Bol. Reg. t. 2003 a planta
Schrad. differre videtur floribus numerosioribus candidis (in specc. Schrad. quantuna e sicco
patel albidis), stylo stamina subaequanle nec superante, calycis tuho piloso, laciniis brevius nec
loni;issiine acuminatis, foliis minus grosse obtusius serratodentatis, minus longe acuminatis. —
an igitur eadem planta ? Ph. coronanus L. ramulis floriferis longioribus foliis glabratis conve-
niens abunde diversus est stylo glabro , petalis firmioribus acutiusculis nec obtusorotundatis,
floribus foliisque minoribus totoque habitu. Ph. Pekinensis Rupr. ibid. in nota {Ph. coro-
narius Turcz. Enum. chin. n. 81, an L.?) valde floribundus alque parvifolius a nostro statim
dignoscendus.
Plaqtae a me statu vivo non observatae adsunt ramuli duo subpedales, hornotini, unus
cum ramo lignoso , cui cortex sordide cinerascit. Folia 7 — 10 cent, longa, 34 — 4^ cent,
lata, profunde viridia, subtus pallidiora, quam in praecedente firmiora, subtrinervia. Folia flo-
ralia duplo augustiora. Pedicelli longiusculi (inferiores ultra 2 cent.) aeque ac pedunculi pilis
crispis pubescentes. Flores diam. fera 3 cent., suaveolentes (Schck.), candidi. Calycis laciniae
ovalae acurainatae, tubo pauUo longiores, sub-5-nerviae.
(S80) 3. Deiitzia parviflora B^e. 1. c. n, 185. — ïurcz. Enum chin. n. 84.
Hab. Am sûdlichen Amur: zwischen Kinneli und Oettu au nach SW gerichteten Abhân-
gen, 3 Aug. (frf.) ; im Bureja-Gebirge an nach N undNW gerichteten Felsparthieen, 16 Aug.
1856.'(frf.).
Frutex 2 — 3-pedalis, patentim ramosus. Capsula tri-quadricocca, 2^ mill. lata, 2 mill.
alta, pilis stellalis miuutissimis obsessa, extus basi tri-quadrisulca, dimidiato-rotundata, superne
plana, stylorum rudimentis coronata.
Ordo XXXVHI. CUCLRBITACEAE.
SCBIZOPEPOM n. geo.
Flores hermaphroditi. Calycis tubus globosoovatus cura ovario connatus, supra ovarium ron-
strictus, limbo late campanulato 5-partito. Corolla calyci adnatim inserta 5-partita, late campanu-
lata, laciniis ovatis acutis minute verruculosis, calycis limbum subtriplo superantibus. Stamina 5,
triadelpha, annuli depressi styli basin cingentis margini inserta, solitario petalis alterno, filamento
brevi, anthera dimidiata lateri connectivi adnata biloculari, adelphiis petalis oppositis, filamontis
brevibus latis medio sulcatis, connectivo contlnuo apice emarginato subbidentato, antheris diraidia-
tis, connectivum marginantibus, rectis, bilocularibus, extrorsis. Stylus crassus stamina vix superans,
stigmatibus quinque linearioblongis subpatulis coronatus. Ovarium inferum ovatoorbicularc trilo-
culare, loculis 1-ovulatis. Ovula ex apice loculorum prope parietem pendula, anatropa. Pepo car-
nosus ovatus acutus tlore persistente coronatus, seminibus duobus rarius tribus foetus, septis eva-
nidis 1-locularis, raaturitatc irregulariter rumpens in valvas très ab apice ad basin elastice involu-
tas, semina in glomerulum conglutinata explodens. Semina ovata plana, margine crassiore basi
crenato-sublobato, testa coriacea. Embryo exalburainosus, cotyledonibus planis foliaceis, radicula
supera. — Herba scandens, habitu Bryomae vel potius Melolhriae, ob anthcrarum structuram Me-
othrieis adnumeranda, loculis 1- (raro 2-)ovulatis, staminibus triadelphis, pcpone trivalvi insigne.
Pbimitiae Florae Amurensis. 1 1 1
(9S1) 1. Scllizopepon liryoniaefoliuis IflaiLiiii.
Hab. Am untern Amur, in Laubwâldern und in Gehôlzen : Chôme , in schattigen Ge-
biischen, hâufig, 9 Juli (fl., fr. immat.); Turrme, sehr hâuflg an Waldrândern und in Arte-
wwiagestruppen um's Dorf, 31 Juli (flor., fr. mat.). Am sûdlichen Amur: unterhalb Gaidje,
5 Juli 1855 (spec. juvénile, Maack).
Herba pereunis (?), longe lateque scandens, tota pilis crassis articulatis fragilibus tuber-
cule insidenlibus pilososcabra. Caulis filiformis, volubilis, ramosus, striatosulcatus, internodiis
bis terve folia longitudine superantibus , 1 niill. crassus ,2 — 3 orgyas longus. Folia pedati-
sub-7-nervia, profunde cordata, acuminata, Iri-quinque-vel rarius 7-angulatolobata lobis inter-
medio maximo proximis distinctissimis omnibus acutis, inter lobos denticulato-serrata, ad
margines utrinque densius scabropilosa, 6 — 12 cent, longa, 4i — 9 cent, lata, membranacea.
Cirrhi foliura superanles latérales compressoangulali, tri-vel-bipartili (tuuc ramo uno iterum
partito). Flores axillares, florendi tempore brevissime pedunculati, suberecti, postea, pedicellis
valde elongatis Bliformibus 5 — 8 cent, longis , penduli, minuti (3 mill. diam.), albi. Pepo
viridis, 1^ cent, longus, 12 mill. latus, pedunculo tenuissimo dependens, extus subverrucosus
fere laevis, pauUulum scabriusculus, maturitate elastice rumpens. Semina 1 cent, longa, 7 mill.
lata, sordide cinerea. — Una cum floribus ex axillis foliorum oriuntur ramuli valde abbreviali,
foliis minutis minutissimisque in acumen longissimum subspathulatum productis, ûoribusque
axillaribus hermapbroditis completis saepissime fructum maturantibus instructi.
{9ti9) 2. Ciicuinii» Melo li. — Bge. 1. c. n. 175.
Hab. Am Amur und Ussuri, stellenweise kultivirt in Riichengârten der Goldi, Chinesen
und Mandshu, z. B. Aua am Ussuri, 10 Aug. (fl. et frf,). Verwildert: an sandigen Uferstellen
bei Nor, sehr selten, 12 Aug. 1855 (flor.).
Nom. Goldis Ussurieusibus : Ssjângoassà (sioice?).
Melo rotundatoovalis, sulcatus, laevis, pallide viridis, carne viridescente.
(2SS) 3. CiBCUinis i^ativiis li. — Bge. 1. c. n. 176.
Hab. Ueberall am Amur und Ussuri kultivirt: der ôstlichste Punkt der Kultur bei den
Eiugeborenen ist Zjanka in der Nàhe der Garin-Mûndung (6 Juli 1855 flor.), — jetzt auch
bei den Russen in Kitsi.
Nom. Goldis: Chynke.
Pepones pédales subcurvati verrucosi, carne aquosa amoena.
(3S1) 4. Cucumis €itriillii!$ !.. — Bge. 1. c. n. 177.
Hab. Am f/ssMn kultivirt, z. B. Chaizo, 15 Aug. (frf.).
Nom, Goldis: Ssjého vel Ssjégo.
Pepo sphaericus 8-pollicaris pallide viridis, carne rosea.
(385) 5. Ciiciirbita Pepo E.. — DC. Prodr. HI, p. 317.
Hab. Am Amur und Ussuri von den Eingeborenen stellenweise kultivirt, z. B. Messur,
30 Juli 1855 (frf.).
112 Maximowicz.
Pepo ovalis, valde umbonatus, laevissimus, ochraceoluteus.
Var.? foliis cordalosubovatis profonde palmato-5-fidis , lobo intermedio producto
omnibus rhomboideis inacqualiler serratis subito subulato-acuminatis, pepone depresso-sphaerico
viridi maculis pallidioribus eleganter notato.
Hab. Am Ussuri kultivirt, z. B. Chaizo, 15 Aug. 1855 (frf.).
Nom. utriusque varietatis Goldis Ussuriensibus : Ssjéchole.
Folia varietatis (issae semper constantissima mihi visa , profundius atque peculiari modo
divisa, uti io nuUa e varr. mihi notis C. Peponis veri.
MITKOSICYOS n. «^en.
Flores (herraaphroditi? vel) polygami. FI. hermapbr.: Calycis tubus semiorbicularis verru-
cosus cum ovario connatus, limbo rotato 5-partito, laciniis e lanceolata basi longe flabellatoacurai-
natis. Corolla calyci adnalim inserta rotata o-partita demum cum calycis limbo caduca, laciniis
quam calycinae latioribus, vix longioribus, conformibus. Stamina 5, ad basin corollae inserta, libéra.
Filamenta brevia. Antherae ovalisphaericae, biloculares, extrorsae, connectivo oblongoelliptico
anthera breviori adnatae. Stylus brevis crassus apice bifidus, segmentis bilobis, lobis stigmatosis.
Ovarium serai-inferura, stylo persistente coronatura, depresso-orbiculare, tubo calycino verrucoso,
portione superiore a calyce libéra laevi, 1-locuIare, 2-ovulatum, ovulis e placenta parietali prope
apicem sita pendulis anatropis. Pepo tenuiter carnosus ellipticus vel ovatus, inter portionem inferi-
orem verruculosam majorera calyptramque laevem apice paullo obliquara acuminatam subconstric-
tus. 1 locularis, 2-vel aborlu 1-spermus, operculatim apertus. Semen ellipticum subacutum, com-
pressoplanum, margine vix incrassato planiusculo sulcato, faciebus rugosis, testa coriacea. Embryo
exalbuminosus, cotyledonibus foliaceis planis, radicula supera. — FI. masc. (dum adsunt): calyx
tubo nullo, limbo rotato conformi. Corolla staminaque conformia. Gerrainis vestigium nuUum.
Herbae inter Sicyoideas collocandae, Sicyos cujusdam facie , annuae , tenerae, volubiles,
l]orii)us albidis parvulis, in Mandshuria atque China boreali-orienlali indigenae,
Genus omnino sui juris, cura nullo coraparandum. Thladiantlia , easdem regiones inhabi-
tans, longe alienum genus babilu , floris tola fabrica, peponeque quinquesulcato polysperrao
non operculato (vidi icon in coll. icon. pi. Chin. bor. raser, cl. Dr. Tatarinowii, et spec.
exsicc, flor. Pekinense in hb. H-ti Petrop.).
(9SO) 6. Miti'Of^icyo!^ loliattis Iflaxiiii. Foliis cordatis basi auriculato-hastatis
tri-quinquelobis, lobis aculis terrainali acuminato; floribus axillaribus solitariis herraaphrodilis (?).
Hab. Am untern Amur: Ssisa, am Ufer auf Kies, zwischen Steinen, nicht hâulig, 28 Juli
(flor., fr. imraat.); am sûdlichen Amur: unterhalb Njungja, unweit der Ussuri-Mûndung, 9 Juli
1855 (spec. stérile, Maack) *).
*) Ejusdem generis species nondum descriptae :
Mitrosicyos raceiiiosus iUu-ïiin. Foliis cordatooratis acuminatis obsoletius trilobis lobis obtusiusculis;
racemis axillaribus mullifloris bractealis; floribus terminalibus fertilibus ceteris masculis deciduis. — Flos fertilis rulgo
unicus, rarius duo.
Hab. Pékin, extra muros urbis, ad canalem Oerr-tschsha (hb. Fisch.)
Similis M. lobato.
Primitiae Florae Amurensis. 1 1 3
Annuus, procumbens, volubilis, parce ramosus. Caulistenuis, filiformis, circiter 3-pedalis,
profunde sulcatus, fereglaber, internodiis foliura subtriplo superantibus. Folia breviter petiolata
(petiolo lamina breviore puberulo), pedatinervia, cordata, basi auriculalo-haslata, triloba, lobis
laleralibus bilobis aculiusculis, terminali maximo acuminato, inter lobos grosse paucidenlata,
utrinque ad margiues nervuinque médium minute puberuloscabra, 4 cent, longa, 3 cent. lala.
Cirrhi latérales longissimi, apice bifidi. Flores axillares, ex axillis foliorum una cum ramulis
brevissimis floriferis saepissime abortientibus, orti, solitarii, erecti, albidi, diam. 5 millim. Pe-
dunculus ipsa basi bractea minuta e laliore basi setacea fultus, petiolo dimidio priraum brevior,
fructiferus petiolum superans. Calycis corollaeque vix longioris laciniae in acumen laminam
superans protractae, 1-nerviae, patentissimae, juvéniles verruculis minutis adspersae, postea
glabralae, membranaceae. Flores in specc. nostris omnes herraaphroditi (anne flores masculi
neutrive plantae hucusque in uno loco tantum observatae adbuc ignoli?). Pepo li cent, lon-
gus, 12 mill. latus, elliplicus vel ovatoellipticus, viridescens, ad partem inferiorem aculeis mol-
libus parcis adspersus, operculo dimidiam fere longitudinem peponis nuncupante styli basi
persistente acuminato laevi coronalus, 1 — 2-spermus. Semen cinerascens, 1 cent, longum, 7
mill. lalum testa externa coriacea, interna aicte embryonem cingenle meuibranacea alba tenuiter
rugulosa.
OiiDO XXXIX. PORTULACACEAE.
(«S») 1. Portiilaca oleracea li. — Led. 1. c. II. p. 145. — Bge. 1. en. 180.
Hab. Als Unkraut in Gàrten bei Nor, am Ussuri, 12 Aug. 1855 (HT.).
Ordo XL. PARONYCHIACEAE.
(28S) 1. ^pcrgiilaria média Pei*!^. — Fzl. in Led. 1. c. II. p. 168. — Alsine
halopliila Turcz. 1, c. p. 216.
a. Iielerosperma Fzl. 1. c. Lusus 3. herba tota glaberrima.
Hab. Bai de Caslries, auf salzbafter Niederung der Kùste, beini Orotschen - Sommerdorf
Ngalmar, 22 Juli 1854 (fl., fr. nond. maluris).
Glabritie omnium parlium, staminibus paucis (3), semiuibus omnibus alalis, ab onmibus
formis a Fenzl in Led. 1. c. enumeratis dilTerl, sed toto habitu, caule plerumqueerectosolitario
simplici digitum alto, foliis carnosis, Alsines halophilae Turcz. speciminibus prope Gussinoje
Osero leclis simillima.
IHItrosIcyos paniciilatns Maxim. Foliis cordatoorbiculalis aciiminatis palmalo-3-fldis jjrosse serratis, seg-
meDtis aciilis; floribus polygamodioicis : liermaphrodilis axillaribus ternis, masculis paniculatis numerosis.
Hab. In montibus a Pekino SO versus sitis, in vico Fan-ssian-ssjanj, prope templum Dou schiiai-ssy (hb. Fisch.).
Folia plantae femineae habent lobuno terininalem elongatiorem aciiminatissimum. Flores axillares lerni, quorum
duo fructum maturant, tertius minimus sterilis remanet. Pepo oblongoelliplicus acutiusculus laevls, operculo minulo
quartam partem allitudinis fruclus tantum occupante. Paniculae florum masculorum ramosae, amplae, bracteis minutis
ovalis acutis praeditae. — Species elegantissima.
Mém. des tar. élrang. T. IX. ig
114 Maximowicz.
Ordo XLI. CRASSULACEAE.
(S§9) 1. Umhiliciii^ iîipinoi^us »C. — Led. 1. c. II. p. 174. — Turcz. 1. c. p.
432. — IVJidd. 1. c. n. 128. — Rgl. et Til. 1. c. n. 113.
Hab. Ara ganzen Amur, an Felsea ziemlich bâufig. Auch in de Castries. Ende Aug. blû-
hend, Ende Sept, mit reifen Samen.
(990) 2. Uinliiliciii^ (Orostacliys) ei*iil>esceiis$ Iflaxiiii. Fnliis spina longa
terminatis, radicalibus rosulatis spathulatis, caulinis lanceolatis tereliusculis mucronatis; spicis
cylindricis densifloris subinterruptis , bracteis flore arcte sessili (rubescente)
brevioribus: calycis laciniis ovatis mucronatis corolla triple brevioribus.
Hab. Am sûdltchen Amur: iin Bureja-Gebirge , an nach Sud gelegenen Felsabhângen,
ziemlich bâufig, 18 Aug. 1856 (flor.).
Affinis U. spinoso DC, sed bene distinctus spicis tenuioribus, floribus paucioribus remoti-
usculis tempore florendi minime isubricatis sordide rubris (statione umbrosa albidis vel spicae
latere soli obverso albido altero rubro) nec sulfureis, foliis caulinis longioribus, non inibricatis,
numerosis, aliisque notis.
Planta sesquipedalis , tota sordide rubescenli-viridis. Rosulae sat amplae, e foliis spathu-
latis subtus convexis abrupte subtruucatim in mucronem abeuntibus , compositae , sensim per
folia linearioblouga abrupte mucronata in folia caulina teretiuscula lanceolata pauUatim acumi-
nato-mucronata tratiseuutia. Spica slricta , multo minus multiflora, minus crassa quam in
V. spinoso, rhachi ubique inter flores (apertos) conspicua , Iota sordide rubra (vel albida).
StyVi albi, eleganter inflexi. Cetera onmia U. spinost, cui simillima.
(991) 3. tJitilMlicui^ iiialacoiiliyllii!» I>€.— Led. 1. c. II, p. 174. — Turcz.
I. c. p. 433. — Bge. 1. c. n. 181. — Midd. 1. c. n. 129.
llab. Ain ganzen Amitr, an Felsen, stellenweise: iViaji, 13 Juli (rosulae); Ssargu, 27 Aug.
1855 (fl. nond. apertis); gegeniiber Aicho , auf sandigem Boden , gesellig , 31 Aug. (flor.);
zwischen der Seja- und Komar-Miindung , an trocknen Uferabhàngen, 5 Sept. (flor.). Am Jai-
/lusse: auf dem Grate des Kaldsham-Ommo, l Juli I 856 (rosulae).
{999) 4. Sediiin atroi»iir|iureum (Turcz.?) Midd.! 1. c. n. 132. sub Rho-
diola (quoad specc. fructifera). — S. Rhodiola var. Rgl. et Til. 1. c. n. 1 14. — Led.? 1. c.
II, p. 179.
Hab. In der Kûstenregion : de Castries, ziemlich selten an Felsen der Sûdkuste, 19 Juli
1854 (frf.),
Congruit cura specc. citatis Midd., ceterum propter capsulas apice recurvatas subdubiis.
(993) 5. Secltiiii Faliaria <Hoc]i.?)
Forma: floribus purpurascentibus. — S. Fabaria Rupr.! Diatr. Petrop. p. 60.
— Fries! — S. jmrpureum Led. 1. c. II, p. 181. — Midd.! 1. c. u. 134. — S. Tdephium
p. Turcz., p. p.
Primitiae Florae Amurensis. 1 1 5
Hab. In der Kîislenregwn : Hadshi, 26 Juli (L. v. Schck.); Bai de Castries, an Felsep,
14 Juli; auf fclsigen Insein, 13 Juli (flor.); Cap Lazareff, an Felsen, 1 Aug. (flor.); Nikola-
jewsk, an Felsen, 16 Aug. 1854 (flor.).
Nom. Gilaccis : Latâk.
Suut quae exacte cuin specc. Kuhlewein. in Fries ^hb. norm, et Rupr. Diatr. con-
veniunt specimina , alia filamenlis usque ad médium petalorum adnatis nonnihil discrepantia,
ceterum simillima. Haec forma nullibi mihi in terra Amurensi obvia fuit praeter regionem
littoralera.
Forma: floribus saturate purpureis. S. Telephiitm Turcz. ^, pr. pte.
Hab. An der Seja-Mûndung, auf Bergwiesen mit torfigem Boden , 1 Sept. 1856 (flor.)
und weiter den Amur hinauf.
Médium quasi inter speciem II [intermedium) et III [Fabaria] Rupr. FI. Ingr. ined., folia
nenipe oblongoelliptica utrinque obtusa basi rotundata sessilia. Caulis striclus, ex uno rhizomale
simples nec plures (ut in forma nostra praecedente), inflorescentia densior, flores sordide rubri.
Forma: floribus lacteis. — Folia oranino forma S. Fabariae sparsa , flores
campanulati, tubo lacinias subreflexas aequante vel subsuperante, colore S. Telephii lioch
(albiflori). —
Hab. Am siidltchen Amur: zwischen Dawunda und Mare, auf Wiesen, sehr selten , 22
Aug. 1855 (flor.); im Bureja-Gebirge und weiter den Amur hinauf, auf trocknen Wiesen,
einzeln, selten, 14, 19, 21 Aug. 1856 (flor.).
Antherae et styli pallide rosei , filamenta albidorosea , corolla alba vel inio albidosubfla-
vescens. An forma haec specie diversa? Inter medio-europaeas sallem talis forma oocurrere
non videtur.
(S94) 6. Seiliim cyaiieiiin Kiid — Led. 1. c. II, p. 182. — Midd. 1. c. n. 135.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 115.
Hab. Auf dem Gipfel des Cap Lazareff", im Amnr-Liman , selten , auf Felsgetriimmer , 3
Aug. 1854 (flor.).
(2»5) 7. i^eduiti Aizoon IL. — Led. 1. c. H, p. 183 — Turcz. 1. c. p. 436.
— Midd. 1. c. n. 136. — Rgl. et Til. 1. c. n. 116.
Hab. Im ganzen Amurlande, auf felsigem Boden: Hadshi, 26 Juli (flor., L. v. Schck.);
Castries, 23 Juli (flor.); Cap Lazareff, 2 Aug. 1854 (flor.); Kitsi , 20 Juni (flor.); Dshoada,
ara Ussuri, 4 Aug. 1855 (flor.); in der Nâhe der Bureja-Mûndung, auf Mergelboden, 23 Aug.
1856 (fr. immat.).
Specc. prope Burejae ostium collecta sistunt var. latifoUam; foliis oblongoellipticis breviter
petiolatis, ratione plantae magnis, numerosis, caule flrmo humili saepe basi breviter ramoso.
Planta litoralis e contra foliis lineari-lanceolatis , caule simplici elongato , saepe ex una
radice pluribus , instructa est. Sed regio intermedia alit etiam formas intermedias banc cum
var. latifolia insensibiliter conjungentes.
116 Maximowicz.
(S90) 8. Sediiiti ilidtleiitloi'fliaiiiiiti IVIaxim. — S.hybrt(iumTTtv.,Mey.\a
Midd. I. c. n. 137, nec alior. — Caespitosum glabrum, cauliculis foliosis erectis vel elongatis
basi radicantibus ; foliis infimis spathulatis ceteris linearispathulatis apice vel a
inedio obtuse serratis canaliciilatis, cauliculorum subereclis aggregatis, juxta caulem
linea elevata decurrenlibus ; cyma multiflora demuru concava saepe eloogatodiffusa non
involucrata, cymae ramulis pluri-(7)-floris demum reraotifloris; (antheris atropurpu-
reis); capsulis a basi ipsa stellato-patentissimis a latere compressissiiiiis basi
angulo acutiusculo subcarinatis.
Hab. lu der Kûslenregioni — Hadshi, 26 Juli (frustulura valde incompl, frf. legil L. v.
Schck.); am untern Amur: zwischen Chiare und Tenlscha , an felsigen Abbângeo , 16 Sept
1854 (fr. mat.); bei Chywwuoda, an Felsen hâu6g, 29 Juni 1855 (flor.); gegenxiber Dsougnai
1 Juni 1856 (steril., v. Ditmar); oberhalb Pâcbale, hauCg an Felsen, 9 Juli (fl. etdefl.);
iVlaji, an Felsen, hàufig, 13 Juli 1855 (flor., fr. immat.).
SeJum hybridum L. (v. specc. numerosa, inter alia: Amman!, sicca et viva culta, authen-
tica Fisch. et Mey.!) differt praeler folia cauliculos lolumque habitum : antheris luteis, prae-
serlini vero capsulis, quae , a basi (breviter subconnata) quidem patentes at mox incurvatae,
ita ut capsulas tantum erectopatulae dici possint. praeterea dorso rotundatae sunt et tantum
ventre compressae. In S. Aizoonte L. et S. kamtschatico Fisch. capsulas a basi erectae, in Ai-
zooiite a niedio, in kamtschatico a tertia parte altitudinis subborizontaliter patentes, sed forma
omnino alienae, mullo altius subconnalae quara in praecedentibus.
Occurrunt formae duae: 1) cauliculis brevibus erectis caespitosis dense foliosis, foliis
apice tantum denlatis , cyma compacta. — Hue etiam specc. JVJidd., quae pauUo dilfernnt
petalis latioribus, cyma magis depauperata ; 2) cauliculis elongatis decumbentibus basi
radicantibus, foliis remotioribus a medio dentalis longissimis, cvmae amplae ramis elongatis
laxifloris.
Planta 1 — 4 dec. alta, cauliculis ratione plantae tenuioribus quam in S. hybrido , minus
fragilibus , striatis (in S. hybrido teretibus). Folia raagnitudine variant 1 cent, longa, 3 — 4
mill. lata, et 7 cent, longa, 5 raill. lata, tune elongata basi altenuata jam a medio dentibus
majusculis instructa , priora (breviora nempe) ipso apice tantum parce obtusissime denlata,
brevius versus basin attenuata. Cyma diam. varians : 2t] cent, et IJ decim. Flos centralis
subsessilis , cymae rami pleruraque pluri- (6 — 8) et remotiflori, sed in forma I. 1 — 3-flori
occurrunt. Flos magn. varians: 8 mill. — IJ cent. Sepala linearioblonga teretiuscula obtusi-
uscula, petalis plus duplo breviora. Petala lulea, mox iis S. Aizoontis similia, angusta (sed mi-
nora) — in forma I, mox elongata angustiora saepe erectopatula (in forma 2^) , mox denique
laliora iis S. hybridi similia — in specc. Midd. Capsulae juniores saepissirae purpureae, adul-
tae. amoene fuscae (ut in S. hybrido), diam. usque 12 mill., altitudine 4 mill. (in S. hybrido
diam. 7 mill. allitudinem aequans, in kamtschatico diam. 7 mill., alliludo 4 mill., in Aizoonte
capsulae 8 mill. lalae, 4 mill. altae).
Primitiae Florae Amurensis. 117
Ordo XLII. RIBESIACEAE.
(89î) 1. Rîlies liorridiini Rii|ir. mscr. — R. [Grossularia] caule undique
dense aculeato, aculeis patentissimis subreflexis diametrum ramorum subduplo supe-
raiitibus, stipularibus plurirnis ereclopatulis vix validioribus ; foliis petiolisque
laminam subsuperantibus setosis, lamina cordata 3 — 5-loba lobis acutiusculis in-
cisoserralis ; racemis pIuri-5 — 7-floris fructiferis nutantibus cum bradais linearibus pedi-
cellis brevioribus glandulosohispidis ; baccis (nigris) subsphaericis parce glanduloso-
hispidis.
Hab. In der Kûstenregton : Bai Hadshi, 26 Juli 1854 (fr, mat. leg. L. v. Schck.).
Proximum R, lacustre Poir. dilTert aculeis debilioribus horizontalibus , foliis non setosis,
fissis nec lobatis, profundius cordatis, baccis hispidis neque glandulosobispidis. A R. aciculari
S m. loDgius jam distat floribus racemosis , foliis setosis lobis serraturisque acutis nec obtuse
subrotundatis mucronulatis, aculeis numerosissimis.
Ramulus prostat sesquipedalis , ramulis brevibus sat numerosis. Cortex glaber cum acu-
leis densissimis rectis angustissime subulatis lutescentifuscus, lucidus. Aculei slipulares e plu-
ribus basi conuatis compositi. Petioli 2 — 2Î- cent, longi , dense patentim setosi. Folia ad
maximum 3 cent, lata, 3i^ cent, longa, leviter cordata, usque ad médium in lobos très divisa,
quorum intermedius rhombeoellipticus basi cuneata integerrimus , latérales in lobulos duos
subaequales divisi , omnes incisoserrati , serraturis acutiusculis breviter mucronulatis, utrinque
setis sat densis , fulvis , li mill. usque longis obtecta , ceterum (adulla) utrinque glabra , ad
summum superne juxta nervum médium tenuiter puberula. Racemi 3 cent, longi, pedicellis
5 mill. longis , bradais 2 mill. longis fuscis margine glandulosociliatis setis apice glandulam
minulam garentibus vestilis. Baccae globosae (quantum e sicco videre licet), diam. circa 8 mill.,
parcius glandulosohispidae, nigrae. Semina plnrima, 1| mill. longa, suborbiculata, compressi-
uscula, laevia, nigra.
(«98) 2. Ribes Diacantlia B»all. — Led. l. e. II, p. 196. — Turcz. 1. c.
p. 441. — Rupr. in Maack l. c. n. 44.
Hab. Am Argun: bei seiner Einmiindung in den Amur (Ust-Strelka), auf felsigem Boden,
ziemlich bâuûg, 15 Oct. 1856 (semina coUegi); Urjupina , 140 Werst hoher hinauf (frf. leg.
V. Ditmar); an der Schilka (Maack).
Lusum sistit : aculeis nullis.
(299) 3. Rilie!^ iiroeiiiiibeni^ ï»all. — Led. 1. c. Il, p. 198 — Turcz. l. c.
p. 446. — Midd. 1. c. n. 140. — Rupr. 1. c. n. 48. — Rgl. et Til. 1. c. n. 117.
Hab. In der Kûstenregton: Bai de Castries. an Waldbàcben, bâufig, 16 Juli 1854 (fr.
nond. mat,). Am obern Amiir: unterhalb des Oldoi (Maack).
Frutex huniilis, saepe semipedalis, truucis numerosis quasi subcaespitosis.
118 Maximowicz.
(500) 4. Rîlie» afroamB'iiureHiii C A. lley.? — R. petraeum Led.? I, c.
Il, p. 198. — R. iriste Turcz.? 1. e. p. 444.
Var. lomenlosa m. ; foliis supra pubescentibus, subtus tomeolosis.
Forma 1 : racemis elongatis basi nudis erectis.
Hab. In der h'iislenregwn : Bai de Caslries, 10 Juli 1855 (flor., L. v. Schck.); Hadshi?
26 Juli 1854 (fr. immat., L. v. Schck.). Am imlern Àmur: bei Borbi, 28 Mai (deûo-
rescens, L. v. Schck.); zwischen Adi und Tottj'cho , an Nadelwaldrâiidern, 1 Juni (deflor.);
Odshal, in feuchtem Laubwalde, ziemlich haufig, 22 Mai 1855 (Qor.).
Forma 1. fruticem sistit orgyalem, amplum, ramosissimum, facie R. rubri, a que differt:
foliorum lobis acutioribus , racemis elongatis, floribus purpurascenlibus, sepalis ciliatis, calyce
subcampanulato extus puberulo.
Forma 2: racemis cernuis vel nutantibus, floribus flavesceotibus.
Hab. Am untern Amur: oberhalb Halbo, auf steinigem Boden. nicht hâufig, 16 Mai
1855 (Qor.).
Simillima est haec forma varietati a. Turcz. Ribis rubri L., neque differt nisi sepalis cili-
atis, foliorum lobis acutioribus. An igitur, neglectis sepalis ciliatis, melius ad R. rubrum revo-
carida, quocum etiara habitu bene convenit?
Forma noslra 1. a genuino R. atropurpureo C. A.Mey. salis differre videtur etiam habitu,
nam Turcz. (in hb. Led.) de suo R. altissimo, postea ad R. atropurpureiim relato, ail: «arbor
lO-pedalis». A R. rubro L. vero habitu robustiore, racemis longissimis basi nudis erectis,
sepalis ciliatis abhorret, ut sileam de colore florum. An species propria ? — Baccae ignotae.
(501) 5. Ribes rulirum ïi. — Led. 1. c. II, p. 199. — Turcz. 1. c. p. 443.—
Midd. 1. c. n. 138. — Rupr. 1. c. n. 45.
Var, OL. Turcz. l.c; foliis subtus tomentosis : lobis obtusiusculis vel acutis, racemis
cernuis Turcz.
Hab. lu der Kûstenregion: Bai de Castries, Observationsinsel , an Waldsàumen, 13 Juli
1854 (fr. immat,), 11 Juni 1855 (flor., L. v. Schck.). Am untern Amur: an Waldràndern
bei Mariinsk, 31 Mai (flor.); am Jaiflusse: auf Weideninseln bei Pedan , 1 Juni (flor.); am
sûdlichen Amur 2 bei Chiuganskoi Piket, an Windlochern des sogen. kalten Berges, 20 Aug.
1856 (stérile).
Locus 20 Aug. dubius : specc. sterilia, frutex humilliraus, l|-pedalis. — Ad hanc
varietatem forsan referenda erit forma 2^ speciei praecedentis.
Var. h. Turcz. 1. c; foliis subtus ad nervos tantum hirtellis, racemis erectis. Turcz.
— R. rubrum var. glabellum Midd. l. c. — Rupr. 1, c.
Hab. Am ganzen Amur, recht hâulig am Waldrande , an Waldbâchen , in Weidengebii-
schen, auf Insein. Auch am Jaiflusse. Bliiht Mitte Mai, reife Friichte Mitte Juli.
Nom. Gillaccis: Ud-alss seu Ur-alss, Goldis et Oltschis: Nélikta sive Nélkta, Mane-
gris : Igelikta.
Primitiae Florae Amurensis. 1 19
(S03) 6. Riliei» iiropiiicgiBiBiii Tiircz.I — Led. l. c. II, p. 199. — R. rubrum
L. ^. propinqtmm Midd. 1. c. n. 138. — R. rubrum L. var. rubeUum Rgl. et Til. 1. c. n. 1 1 8.
Hab. In der lîûstenregion : Bai de Castries , an Waldbâchen, 16 Juli 1854 (fr. imnial.)
(flor. leg. L. V. Schck.); ain untern Amur: Mariinsk, iiu Nadelwalde, 21, 31 Mai (fl. incip. et
deflor.); am Jai: bei Pedan, in feuchten Gebûschen, 2 Juni 1856 (flor.).
Species habitu distinctissima : frutex nempe 1 — 2-pedalis, basi subdecumbens, caudice
sublerraneo horizontali, truncis pauci-virgatoramosis, rainis respecta plantae crassis abbreviatis.
Specc. nostra habent folia juvenilia ad venas puberula. Pedicelii fructiferi quam in R. rubro
elongatiores, bracteis subaccrescentibus stipati. Calyx.extus ad lacinias atque ad tubiim inter-
dum pubescens. Forma petalorum fere R. rubrt , sed breviora , emarginata. Color floris ad
vivum : discus pelalaque sordide fuscorubra, sepala sordide lutescentia medio fuscescentia, an-
tberae rubrae polline viridescenti-albido. Baccae rubrae. — Glandulae . quorum mentio facta
apud cl. Turcz., in nostro saepissime desunt.
(SOS) 7. Ribess nigriiiii Et. — Led. I. c. II, p. 200. — Turcz. 1. c. p. 445. —
Rupr. 1. c. n. 46.
Hab. Am ganzen Amur, hie und da, vielleicht mit Ausnabme der Kiistenregion, z. B. am
untern: bei Poddale, in feuchtem Laubwalde, 20 Mai 1855 (flor.); Myllki, an Waldsàumen,
15 Juli 1856 (fr. immal.).
(SOI) 8. Bibei^ Dikii^ïclia Fi$^cli. — Led. 1. c. p. 200. — Turcz. I. c. p.
445. — Midd. I. c. n. 139. — Rupr. in Maack. 1. c. u. 47.
Hab. Am obern Amur: bei Albasiu, 4 Juni 1855 (fr. jun., Maack).
Ordo XLIII. SAXIFRAGAOEAE.
(305) 1. Sai&ifraga broiichhilii^ !.. — Led. 1. c. II, p. 207. — Turcz.
L c. p. 462.
Hab. Am ganzen Amur und Ussuri, an Felsen, z, B. Nikolajewsk, 24 Aug. (steril.); bei
Tyr, 12 Sept. (fl. serotini); zwiscbeu Chjare und Tenlscha, 16 Sept. 1854 (sem. elapsis);
Poddale, 20 Mai 1855 (flor.); etc.
Proveniunl formae duae: vulgaris et: inflorescentia pamculata muhiflora (v. g. ad Pa-
chale) quam vidi a cl. Turcz. olim s. n. S. mulli/lorae e Sibiria orientali communicatam. Folia
in nostris densius evidentius ciliata, quam in specc. quae vidi uumerosis baicalensibus.
Var. congesta Traulv. et Mey. in Midd. I. c. n. 141.
Hab. Am obern Amur: oberhalb der Onon-Mimdung, 6 Juni 1855 (fl. incip., Maack).
Simillima haec var. nisi eadem ac 5. Slelleriana Merk! , quae S. nilida |3. glabra Rgl. et
Til.! 1. c. n. 121, forsan etiam : Led. hb. s. n. S. Slelkrianae et nilidae; (lifîert enim a specc.
autbenlicis Merkiaiiis in bb. Fisch. foliis minus arcte inibricatis sublongioribus , ciiulibus
gracilioribus, it;i ut quasi jungat 5". bronchialem et Steîlerianam. — S. nilida Schreb. diiïert
1 20 M A X I M W 1 c z.
a specc. hoc sub riomine in hb. Led. asservalis calycis laciniis mucionatis spinulosociliatis
carinatis, petalis flavis, venis lateralibus supra basin pelali e Riedio nervo egredientibus. alque
vix in Imp. Rossico provenit.
(306) 2. SaïKifra^a aestivalis Fii^eli. — Turcz. 1. c. p. 460. — Midd. 1. c.
n. 143. — S. pimclata Led. 1. c. JI, p. 215. — Rgl. et Til. 1. c. n. 125.
Hab. In der Kmtenreqion: Bai de Castries, an Nadelwaldrandern, ziemlich hâufig, 1 5 Juli
1854 (fl. ultimis); 11 Juni 1855 (flor., L. v. Schck.); Nikolajewsk, an Waldbàchen, stellen-
weise, nichl hâufig, 12 Aug. 1854 (fr. mat.).
Omnibus partibus glabrior, itaque propior planlae baicaleusi quam ajanensi. Flores laxius
et densius paniculati.
(S©») 3. $!)a3K:ifraga sîhîrîea li. — Led.l. c. 11, p.219, — Turcz.l. c. p. 454*)
Hab. Am unlern Amur: Kaddar-Felsen bei Dshai, ziemlicb bàufig, 27 Mai (flor., L. v.
Schck.);, 27 Juni (defl., fr. mat.); Borbi, an Felsen, 28 Juni 1855, 9 Juli 1856 (fr. mat.).
Am obern ^wur; oberhalb der Onon-Mundung, 6 Juni 1855 (fl., Maack).
(30S) 4. Uoteia cliineiii^ii^ Jflaxiin. Foliis bipinnatisectis, foliolis e basi sub-
cordala (rarius altenuala) ovato-lanceolalis acurainatis duplicatoserratis, foliolo terminali longe
petiolulato; racemo composito, racemulis inferioribus cylindricis superioribus sensira brevioribus
oblongis, omnibus sessilibus e glomerulis densifloris compositis; floribus breviter pedicellalis,
aperte canipanulalis, calycis laciniis ovatis acutis quam petala linearispathulata plus duplo quam
stamina duplo brevioribus, germine bipartilo calycem aequante.
Hab. Ain sûdUchen Amur: unterhalb Bukatschâ, 6 Juli 1855 (fl., Maack); ira Bureja-
gebirge, 26 Juli 1856 (flor., L. v. Schck.]. — Auch in Nord-Cluna: In-Schan Berge, an
Quellen (flor. leg. Dr. Tatarinoff).
Affinis H. Thunbcrgii S. et Z., nec non H. japonicae Morr. et Dne, a quibus praesertim
difl^ert inflorescentia florisque lilacini conformatione. Omnium congenerum pulcherrima.
Herba plus quam très pedes alta, erecta, basi squamis membranaceis fuscis late ovatis
acuminatis numerosis obvallata , rhizomale horizontali crasso fibris numerosissimis obsesso.
Caulis foliaque radicalia caule breviora basi ipsa pilis fuscis parce vestila, ceterum glabra.
Folium radicale lernato-bipinnatisectum, petiolo lamina longiore ad ramiticationes parce piloso
*) Huic affînis, et diversa caule ramoso decumbente a medio fere paniculalo, lobis foliorum acuminatis etc., est:
S. iieliincnsi» ni. (Neurophyllum) Derumbens flexuosa raniosa pilis crispis breviler pubescens; foliis radicali-
bus . . . ., caulinis teneribus longe peliolatis (petiolis inferiorum laniinam superanlibus) reniformibus in petiolum cuneato-
atlenuatis ( ircumcirca crenatolobatis. lobis 9 — 1.3 late ovatis crbiculatisve acuminatis , floralibus cuneatoovatis antice
crenatolnbatis, summis sessilibus ovatis acuminatis; pedunculis oppositifoliis arcuatopaleutibus elongatis in paniculam
laxam paucifloram dispositis; sepalis lineari-oblongis acuminatis ipso apice obtusiiisculis trinerviis tenuissime glanduloso-
puberulis, petalis spatbulatoobovatis nervo medio supra basin ramoso trinerviis caljce plus duplo longioribus, stylis
erectis sepala aequantibus, capsulis bifidis apice subrecurvis, stigmatibus revolutis. — Ad fontes in montosis prope Pékin.
— Affinis eliam 5. Cymbalariae L., a qua jam û. albis etc. abhorrel. Valde similis S. orientait, a qua difl'. fl. albis triplo
majoribus, capsulis etc.
PiiiMiTiAii Floiiae Amurensis. 121
s(rialo. Foliola 9 cent, longa , 5 cent, usque lata , utrinque parcissime pilis scabris vestita,
biserrata, serraturis priraariis raajusculis patulis breviter acuminatis, secundariis minulis seta
brevi terminatis cum seta longiore e sinu serraturae majoris. Caulis striatus, foliis 1 — 3 radi-
calibus conformibus at minoribus brevius petiolatis inslructus, stipulis membranaceis ovatis
acuminatis fuscis eiectis, Racemus folio florali ininuto fultus, li docim. usque longus, basi
6 cent, usque latus, pyramidalis, rhacbi fuscobirta, bracteis stipulis conformibus ercclis ad basin
racemuloruna. Racemuli infimi subpedunculali, ceteri vel onines arcte sessiles, glonierulis florum
dense onusti. Calyx I-^ mill. longus, campauulalus, lutescens, pedicellulo suo longior, bracleola
elliptica membranacea lutescente stipatus, laciniis ovatis tubo multo longiorihus. Petala alba,
calyce plus duplo longiora, angustissime liuearispathulata, diffusa. Slamina 10, disco calycis
tubum vestienti inserta, 5 infra petala affixa, omnia petalis paullo breviora. Filamenta filiformia,
calycem duplo superanlia, lilaciua. Antberae ellipticae, azureae. Germen bipartitum, calycein
aequans, in stylos duos stigmatibus capilellati* terminalos sensini attenuatum, stylis erecto-
couniventibus, luteu'm, basi disco verruculoso luteo circumdatum- Colunina ovuloruin plurio-
vulata, juxta suturam veutralem cujusvis partitionis ovarii posita. Fruelus ignoti.
(SOS) 5. diry!^0!!iiileiiiiiin alternifoliuiii li. — Led. 1. c. 11, p. 226. —
Turcz. 1. c. p. 463. — Chr. ah. ol. genuiniim Trautv. et Mey, in Midd. I. c. n. 144.
Hab. In der Kûslenregton: Bai de Castries, 5 Juni 1855 (flor., L. v. Schck.). Am yanzen
Amur: Cbinganskoi Piket. an den Windlochein des sogen. Kalten Berges, 20 Aug. 1856 (fl,
serot.) und von mehrern Orten (Maack); am oberu Amur bàufiger.
Specc. e loco 20 Aug. pilosa, cetera glabra, minuta tenerrima, vel elongata robustd,
(309) 6. Cliryi^ospleniuiti ramos^isni Maxim. — Chr. oppositifoNumTraulv.
et Mey. in Midd. 1. c. n. 145, excl. syn, Chr. Kamtschalici. — Glabrum tenerrimum a basi
ramosum, ramis quadrangulis elongatis mullifoliatis; foliis oppositis (obscure viridibus) trans-
verse orbiculatis vel suborbiculatis abrupte in petiolum laminam aequantem altenuatis parce
subcrenatis; floribus in dichotomiis caulis apicalibus remotis paucis (1 — 3), calycis depresso-
planiusculi laciniis rotundato-obtusissimis suborbiculatis, seminibus
Hab. Bai de Castries: am Fusse feuchter scbattiger Laubholzabhànge, beim Dorfe Ngal-
mar, 26 Juli 1854 (flor.).
Cl. viri Cham. et Schtdl. in Linnaea VI, 557 vix dubitant, Chr. opposùifolium L., Kam-
ischaticum Schtdl. pater, nepahnse Don et dubium Gay in unam speciem conjungenda esse.
Caulis folia floresque profecto differentias levés praebent eaeque fallacissimae videntur, at si
semina quorum structurae ipse Cbamisso speciem novam [Chr. Tourneforlii) superslruxil respi-
cies res mutabitur. Nara Chr. nepalense Don (v. specc. Wall, et Hook.) praeter folia ovata
crebre crenata insigne seminibus oblongoellipticis opacis profunde longiludinaliter sulcatis
atrofuscis, distinguitur vero a Chr. Kamlschatico cui semina bine apiculata subopaca fusca minus
profunde sulcata ceterum similia, foliis caulinis sensim in petiolum attenuatis. Chr. dubium niihi
ignotum. Chr. Americanum Schwein., a Micbx., Pursh, Torrey, cum oppositifolio infausle
ll«iu. lies tav. élrunç. T. IX. Jg
122 M A X I M w I c z.
conjunctum optime dignoscilur seminibus bispidis, quae in C/ir. opposUî/biïo L. laevissiraa nitida
rubra; utraque species tamen persimilis. et (praeter semina) signis levioribus distinguitur quam
illaquibus ipsein distinguendo Chr. ramoso usus sum. Ita, quamvis in nostro semina adbucignota
sinl, minime dubito, bonam speciera esse habitu iusignem, afStiem quidem Chr. Kamschalico
sed diversam defectu foliorum radicalium quae in hoc majora manifeslissima, foliorum forma,
totoque modo crescendi. Chr. opposùifolium jam e Rossia occidentali exul ope diagnosis nostrae
dislinguendum fore spero. Chr. gîechomaefolium Nutt., mihi ignotum, foliis crenatodentatis
dentibus numerosis dilïerre videtur.
Planta 3 dec. alta, caespites amoene saturate virides efformans, glaberrima, fragilis. Radix
tenuis, ab ipso collo in fibras tenues fuscas divisa, perennis (?). Folia radicalia nulla (in Chr.
Kamtschatico basi folia radicalia anni praeteriti maxima caulinis dissimilia). Caulis ab ipsa basi
foliosus internodiis elongatis (4 cent, usque longis), e quavis axilla inferiore et usque ad mediam
caulis altitudinem ramos elongatos erectos foliosos emitlens (in Chr. Kamtschatico rami denu-
dali, apice tantum rosula foliorum inslructi, ex axillis foliorum radicalium tantum erumpentes).
Caulis vitreofragilis succulentissimus quadrangulus. Folia opposila, 1 cent, usque lata, 7 — 8
mill. usque longa, transverse semiorbicularia vel superiora eliam irregulariter orbicularia, ob-
tusissima, basi intégra in peliolum abrupte attenuala, quodam latere crenis tribus obsoletis
instructa cum verrucula acuta e sinu cujusvis crenae. Inflorescentia constans e dicholoraiis
duabus ad apicem caulis, cum flore une in quavis dichotomia, floribus ramulorum dichotomiae
lateralium saepissime abortivis. Folia floralia ralione caulinorum non majora, pétiole dimi-
diam laminam tantum atlingente. Flores viriduli minuti (3 mill. diam.), sepalis orbiculatis
rotundatis, duobus alternis minoribus. Stamina brevissima, antheris luteis. Capsula?
(311) 7. Cltrysosplenium piloi^iim Maxim. Ch. [Euchrysospkniwm) caule
basi radicante erecto glabro, ramis sterilibus adscendenlibus caule longioribus pilis confervoi-
deis fulvidis pilosis; foliis oppositis transverse orbiculatis basi abrupte cuneatis vel abrupte
cuneatis apiceque truncatis obsolète crenatis (crenis utrinque ad summum tribus) petiolatis
(petiolo laminam aequante), junioribus parce pilosis ciliatisque; inflorescentia pauciflora con-
gesta, calycis campanulali laciniis truncato-obtusissimis tubum aequantibus, capsulis a medio
recurvatopatentibus oalyce duplo longioribus, seminibus oblongoellipticis opacis longitudinaliter
sulcatis sulcis dorso minute verruculosis.
Hab. In Laubwàldern des untern Amur: ara Fusse des Geongriickens, gegenûber Zjanka,
auf moorigen Stellen, an Bàchen; gesellig und stellenweise hâuflg, 25 Mai 1855 (fr. mat.).
Ab omnibus speciebus mihi nolis differt pubescentia peculiari, calyce eliam florifero cam-
. panulalo, atque structura seminum. Flores pro génère magni. Chr. opposùtfoUum L. et Chr.
Kamtschaticum Schldl. dilTerunt jam foliis radicalibus (in priore ceterum, uti videtur, non sem-
per evolulis), glabritie, modo crescendi, Chr. Americanum Schwein., foliis radicalibus desli-
tutum, plantula cxigua, omnibus partibus duplo minor, subsimplex, floribus subremotis, glabra.
Chr. nepalense Don diversum foliis serainibusque.
Primitiae Florae Amurensis. 123
Ereclum, robusturn, obscure sordide viride, 2 dec. altum, basi ipsa radicans, radiée tenui
fibrosa. Rami ex axillis omnibus curvatoadscendentes, denium caulem superantes, stériles (forsan
pro propaganda planta inservientes, demum radicantes et tune sequenle anno glabrati?). Pili
confervoidei colorali diametruin caulis superantes ramos sat deuse vestiunt. Caulis erectus glaber ,
pennae corvinae crassitie. Folia eaulina rameis pauUo minora, subsex, vel inûmis vulgo obli-
teratis, quatuor, cura petiolo 15 mill. longa, 12mill. lata, in petiolum arcuato-cuneatoaltenuala,
anlice subtruneala ibidemque obsolète crenata, ramea majora, eum petiolo 25 mill. longa, 20
mill. lata, suborbieulata, abrupte in petiolum altenuata, obsolète rarissime distinctius crenata,
juniora pilis confervoideis praesertim margine parce pilosa, omnia maculis minutis fuscis (more
Violarum nonnullarum) picta (uti etiam in aliis Chrysospleniis oceurrit). Inflorescentia caulem
terminans, congesta, 4 — 5-flora, foliis floralibus 4 — 6 caulinis conformibus distinctius crenatis
stipata. Flores pedunculati, (peduneulo florem frueliferum subaequante), 4 mill. diara., 6 mill.
(in fruetu) longi, virides. Calyx distincte campanulalus, tubo lacinias suborbiculatas truncato-
obtusas aequanle. Stamiua calyce breviora, tilamentis dilatatosubulatis, antheris carneis renifor-
miorbiculatis. Capsula compressa, parte connata calycem aequans, a medio in cornua recurvata
in stylos persistentes attenuata desinens, seminibus 5 — 10 foeta. Semina 0,5 mill. longa,
atrofusca.
(Sl«) 8, mitcUa mida li. — Led. 1. c. Il, p. 228. — Turcz. 1. c. p. 465. —
Rgl. et Til. 1. c. n. 128.
Hab. Am untern Amur: bei Nikolajewsk, ia moosigen Nadelwâldern , um Baumstàmme,
seltener, 30 Aug. 1854 (fr. mat.); Kitsi, an àhnlichen Orten, hâufig, 11 Juni 1856 (flor.);
Pachale, ebenso, 29 Mai (flor.); Onmoy, in feucbtem moosigem Laubwalde, nicht hâufig,
21 Mai 1855 (flor.).
Nescio cur apud auctores styli hujus speciei in unum coaliti dicti sunt, ego semper usque
ad basin divisos inveni, in planta amurensi erectos, in americana patentissimos ovario adpres-
sos. — Specc. nostra robustiora quam ulla raihi visa: foliis radicalibus 5 cent, latis longisque,
caulibus pluribus floriferis fere pedalibus.
Ordo XLIV. UMBELLIFERAE *).
i. orthospermae.
(3i3) 1. ISanicula ruliriflora Frid. Scliitiiilt. — Acaulis; foliis radicalibus
scapum subaequantibus palminerviis trisectis : segmentis lateralibus bipartitis, partitionibus
cum segmente centrali rhombeo-obovatis inaequaliter inciso-serratis: serraturis in pilum rigi-
dum abeuntibus; radiis urabellae subtribus involuero amplo longioribus brevioribusve, umbel- '
lulis multifloris involucello brevioribus; floribus 2 — 3 sessilibus hermaphroditis, caeteris lon-
*) Âuctore am. ceL Mag. Friderico Schmidt, adjectis obserrationibus propriis nonnullis, nec non plantis ab
am. D. Maack collectis.
/
/
1 24 M A X I M w I c z.
giuscule pedicelltitis masculis; petalis fuscorubris; fruclibus a latere parura corapressis maturi-
tale in inericarpia duo secedenlibus.
Hab. Am unlern Amiir, unterhalb der Dondon-Mundung, in Laubwâldern am Fusse des
Geong-Rûckeus: Zjanka, an feuchlen Stellen im Hochwalde, sehr zerstreut, 24 Juni (flor.);
Dole, gleicher Slandort, nicht hâuûg, 21 Mai (flor.); Dshare, ini Laubwalde und am Waldraude,
stellenweise, nicbt selten, 18 Juli 1855 (fruet, mat).
Species omnino peculiaris, ob involucra involucellaque maxiraa, Hacquetiae iere habilu.
Perennis glabra uni-bipedalis salurate viridis. Radix multiceps. Folia radicalia longe
petiolala, palraalim quinquenervia, arabitu cordatoreniformia , Irisecla, segmentis lateralibus
pleruraque bi- interdiim trifidis vel partitis, laciniis obovalis, inferne simpliciler superne dupli-
catoseirata, serraturis ovatis in pilum rigidum l — 1 lineam longum abeuntibus, segmenlo
centrali obovalo-rhombeo basi cuneato apice trilobo, serraturis ut anlea. Scapus teres flaccidus
umbellam unicam pauci-(3 — 4)-radiatam gerens. Involucrum conspicue 6-phyllum: phyllis
obovatorhombeis inaequaliler serratis: serraturis ut antea. Pedunculi très vel quatuor flaccidi,
involucrum plerumque superantes. Involucella 5 — 6-phylla, phyllis elongatis umbellulam Iriplo
superantibus, oblongo-lanceolatis, parce serratis. Umbellulae multiflorae, floribus plerumque
tribus sessilibus hermaphroditis, caeteris pedicellatis masculis: pedicellis florem superantibus.
Sepala ovatolanceolata rigida apice acuminata , petala fuscorubra in lacinulam subaequilongam
inflexa, basi unguiculata, margine tenuiter undulata. Stamina florem superantia. Fructus a
latere parum corapressi, extus aculeis numerosis apice uncinatis tecti, stylis longis florem exce-
dentibus divaricatis apice recurvis, mericarpiis maturitate discedentibus, commissure angusta,
carpophoro simplici.
(514) 2. Ciciita virOi»a !<. — Led. 1. c. Il, p. 241. — Turc z. 1. c. I, p. 468.
Hab. Am untern Amur : in Carexsùmpiea oberhalb Nikolajevsk, 4 — 5 Fuss hoch; 18
Aug. 1 854 (flor. et frf.).
(515) 3. it^egopodium alpeistre liCd. l.c.Il, p. 248. — Turcz. 1. c. I, p.470. —
Midd. 1. c. n. 146. — Rgl. et Til. 1. c. n. 129.
Hab. In der Kûstenregion: Bai de Castries, isle d'Observatoire, Juli 1854 (flor. et c. fr.
juv.) Am obern Amur: unterhalb der Onon-Mundung, 8 Juni 1855 (flor., Maack.)
(Si©) 4. Pimiiiiiella magna li. — Led. 1. c. Il, p. 254. — Turcz. 1. c. I,
p. 473.
p. dissecta Roch apud Turcz. 1. c. Foliolis inferioribus palmatopinnatifidis superio-
ribus bipinnatiûdis.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf Wiesen oberhalb der Bureja-Miinduug, nicht hâu6g, 24
Aug. (fruclif.); anderthalb Tagereisen unterhalb Aicho, auf Sanddûnen des linken Ufers, hàuflg,
29 Aug. (fl. et frf.). Am obern Amur: drei Tagereisen oberhalb Seiskoi Piket, nicht selten auf
Wiesen, 4 Sept. 1856 (fl. et frf.).
PRIMITIAE FlORAE AmURI'NSIS. Î 25
(319) 5. Siiiin ciciitaefoliuni Qiiiel. — Lod. 1. c. II, p. 260. — Crùamus
dcàuricus Hoffra. Tuiez. I. c. 1, p. 476. — ? Midd. 1. c. n. 147.
Hal). Aiii ganzen Amur: z. B, oberhalb Nikolajevsk, am Ufer unter Weidengebiisch, auf
schlaramigein Boden, und in Siimpfeo auf der sogen. HalLinsel Konstanlinowskoi, ebendaselbst,
18, 19 Aug. 1854 (0. frf.); oberhalb Ghuela, 28 Aug. 1855 (fl. frf., Maack.); zwiscben dera
Bureja-Gebirge und der Bureja-Mundung, auf feuchter Prairie des liukeo Ufers, hâufig, 22
Aug. (fl. et frf.); zwei Tagereisen oberhalb der Bureja-Miiiidung, hâufig auf der Prairie an
feuchten Stellen, 28 Aug. 1856 (frf.). Am Ussuri: auf sumptigen Niederungen zwiscben Dshoada
und Kinda, hâulig, 5 Aug. (fl. frf.); auf âhrilichem Orte der Por-Miinduog gegenuber, hâuâg,
6 Aug. 1855 (fl. et frf.).
(31S) 6. BiipleuB'uni loiigeradiatuiii Tiircz. 1. c. I, p. 478. — Led. 1. c.
Il, p. 264. — Involucelli foliolis pleiumque quinque, radiis umbellae in planta genuina triplo
quadruplove involucellum superantibus,
Hab. Am ganzen Amur, stellen weise: Tschhirkrach, in Birkengeholzen hâuGg, 23 Aug.
1854 (fructif.); unterhalb Uchssumi, 29 Aug. (fr. fere mat., Maack.); auf fetten Wiesen beim
Sommerdorfe Ssiindaka, hâufig, 25 Juli (fl, et frf.); zwiscben Dâwunda und Mare, in einem
Eichenwâldchen, auf sandigem Boden, recht hâulig, 22 Aug. (fl. et frf.); etwa 1 5 Werst unter-
halb der Ussuri-Miindung, 15 Juli 1855 (flor. incip.): im Bureja-Gebirge. auf lehmigen Wie-
sen, 16 Aug. 1856 (frf). Am Ussuri: Turrme, im Laubwalde hâufig, 3 Aug. (fl. fr. immat.); an
schattigen Waldstellen bei Aua, hâufig, 9 Aug. 1855 (fl. fr. immat.).
Var. breviradiatum F. Schmidt. Pedicellis rigidiusculis involucellum subduplo supe-
rantibus; foliis radicalibus longioribus ovatolanceolatis subtus subglaucis.
Hab. fiiistenregion: Dorf Pronge an der Amur-Miindung, in holiem Grase, 6 Aug. (fl. frf.);
Kùegra bei Nikolajevsk, gleicher Standort, 15 Aug. 1854 (fl. frf.).
(319) 7. Buiileiiriim iîicoi'zoneraefolitiiii l¥illd. — Turcz. 1. c. I . p.
480. — B. fakalum L. ^. scorzoneraefolium Led. 1. c. Il, p. 266.
Hab. Am Amur oberhalb der Ssungari-Mûndung , auf sandigen Irocknen Wiesen hâufig,
24 Juli (Q. et frf.); oberhalb Chinganskoi Pikel, auf der Prairie des linken Ufers, hâufig, 21
Aug. (fl. frf.); oberhalb der Seja-Miindung, 24 Juli 1856 (flor., v. Ditmar).
Specimina robustiora quam ulla davurica, magnitudine illa B. davurici \e\ falcati fere
aequantia, signis diagnosticis tamen uti videtur speciei laudatae adnumeranda.
(3*0) 8. Ijibanotii^ seseloides Turcz. 1. c. I, p. 484. — Ligustkum seseloides
F. et Mey. Led. 1. c. H, p. 285.
Hab. Am sûdlichen Amur: in der Nàhe der Ssungari-Miindung, auf sandigen Hugeln des
rechten Ufers, selten, 8 Aug. (û. frf.); unterhalb des Bureja-Gebirges, auf hoher trockner
Prairie, zerstreut, 11 Aug. (fl. frf.); unterhalb der Bureja-Mùodung, an Wiesenrândern, auf
sandigem Boden, nicht hâufig, (fl. frf.). Am obern Amur: drei Tagereisen oberhalb Seiskoi
Piket, auf trocknen Wiesen, ziemlich selten, 3 Sept. 1856 (fl., frf.).
126 Maximowicz.
Specc. 2 florentia c. fr. juven. ab am, Maack ad Amur infer. prope Cholalki, 17 Julii,
et Uchssumi, 29 Aug. collecta, foliis superioribus tantum instructa, insignia foliolis latissimis
obtusioribus. Similia suDt Libanotidi condensatae Rgl. Til. (an Fisch.?) quae laciniis tamen
acutioribus angustioribus diversa.
(391) 9. Ciiidiuin Iflonnieri Cuss. — Led. 1. c. II, p. 283. — Turcz. 1. c. I,
p. 491.
Hab. Am untern Amur auf ûberschwemnatem Lehmboden der Insein zwischen Myllki uod
Poddale, sellen, 16 Juli (flor.); auf lusela bei Dshai und Ssamma-hagdu, selten, 10 Juli 1856
(flor. visum est); in Artemisia-Gestrûppen um's Dorf Onmoy , nicht sehr hàuOg, 29 Aug.
1855 (fl. frf.).
(393) 10. Haloi^cias^ iscoticum (1j.) S'ries. Summa Veget. Scand. I, p. 180. —
Ltgusticum scoticum Led. 1. c. Il, p. 286. — Midd. 1. c. n. 149. — Rgl. et Til. l.c. n. 133.
Hab. Kûstenregion : Cap Lazarefl', zwischen Felsblocken, an etwas feuchtenStellen, 3 Aug.
(fl. fr. inimat.). Auf Sachalin: an Abhàngen der Westkûste, sûdlich von Dui, Ende Juli 1854
(fl. defl., Dr. Weyrich).
(393) 11. Pliysi^olopliiiim saxatile (Turcz.?) Iflidd. 1. en. 155. — Rgl.
et Til. 1. c. n. 134. — Angelica saxaliKs Turcz.? Cat. Baie. — Led.? 1. c. JI, p. 296.
Hab. Kûstenregion: Cap LazarefT, zwischen Felsblocken der Kûste, 3 Aug. 1854 (flor.
c. fr. immat.).
Optime quadrat in specc. Middendorffiana et, praeter foliola in nostro majora, in Aja-
nenfla Tilingii, a Turczaninowianis vero recedit dentibus foliorum obtusioribus, involu-
cellis (ceterum variabilibus) majoribus foliolis lalioribus umbellulam subaequantibus, petalis
multo majoribus (sed specc. Turcz. florentia mascula).
Var. anguslifolta F. Schniidt. Foliolis ovatis angustioribus acuminatis, serraturis
adpressis raucronatis; caule snperne cum umbella puberulo; petalis minoribus pallide vires-
centibus. Forsan distincta species?
Hab. In Wàldern um die Bai de Caslries, Mitte Juli 1854 (fl. et defl.).
(394) 12. Ooiiipliopetaltiiii MaiLiuiowicxii Fi'id. Scliitiidtj Foliis
pinnatisectis segmentis inferioribus pinnalipartitis: laciniis oblongolinearibus elongatis acumi-
natis integerrimis; sepalis deciduis ovatis inaequalibus slylopodium non superantibus.
Hab. In der Kûstenregion: im Nadelwalde um die Bai de Castries, sellen, 24 Juli (flor.);
Am untern Amur: in Gehôlzen zwischen Nikolajevsk und Tschhirkrach, 22 Aug. (sine flore);
am hohen Amurufer gegeniiber Nikolajevsk, sellen, 18 Aug. (flor.); im Nadelwalde um Kitsi
und Kolton (Mariinsk), recht hâufig, 1 Sept. 1854 (fl. , et sem, mat.); bei Tschjutscha unter-
halb der Garin-MiJndung, 4 Aug. 1855 (flor., Maack.). Im Bureja-Gebirge, am Fusse nach
Nord gelegener Abhânge unweit Chinganskoi Piket, sellen, 20 Aug. 1856 (fl. et fructif.).
G. bipedale glabrum. Caulis teres, simplex, vel superoe raraosus. Folia inferiora bijugo-
pinuatisecta, segmentis pinnatiparlilis, partiliontbus lineari-lanceolalis acuminatis integerrimis
Primitiae Florae Amurensis. 127
vel parce pinnatifîdis, laciniis oblongis acuminatis; superiora trisecta, segmenta lineari-lanceo-
lata acuminata plerumque integerrima, summa abortiva, vaginis aenripe elongatocylindricis
apliyllis. Uiubella multiradiata, radiis rigidis divaricatis. Involucrum 1 — 4-phyllum, phyllis
ioaequalibus plerumque caducis. Involucella umbellula breviora polyphylla, phyllis linearibus
albo-margioatis. Calyx quinquedentatus, dentibus ovalis acuminatis, uno conspicue majore.
Petala alba obcordata cum lacinula inflexa, basi longiuscule unguiculata. Fructus raaturi ovales,
margine utrinque bialati, jugis tribus dorsalibus subalatis, marginalibus multo latioribus in
alam conspicue celluliferam expansis, valleculis univittatis , commissura angusta utrinque
univiltata.
(395) 1 3. €zei*imevia laevigata Tiircz. 1. c. 1, p. 499. — Led. 1. c. 1, p. 293.
Hab. Am mdlichen Âmur : unterhalb Onni, auf ûppigen Waldwiesen, nicht selten,2Aug.
(flor.); zwei Tagereisen oberhalb der Ssungari-Miindung, auf der Prairie hâufig, 1 1 Aug. (flor.
fr. immat.); auf Wiesen oberhalb der Bureja-Mundung, sellen , 24 Aug. (fl. frf.) und zwei
Tagereisen weiter oberhalb, sehr selten, 28 Aug. flor.); am obern Amtir: auf Wiesen bei Seiskoi
Piket, sehr zerstreul, t Sept. (fl. frf.); bei der Koraar-Miindung, an belaubten Abhàngen, 1 1
Sept. 1856 (sem. mat.), Am Usmri: unterhalb Nor, in schattigem Laubwalde, nicht hàufig, 11
Aug. 1855 (flor.). -
(396) 14. Angelica anoitiala l^allein.! Ind.IXsem. h. Petrop. p.57et suppl.
ad. Ind. IX, p. 22. — Turcz. Add. Era. fl. baie. dab. p. XXVIIl. — A. sylvestris ^. angusti-
folia Turcz. fl. baie. dah. I, p. 496. — Peucedanum angeîicaefolmm Turcz. Cat. Baic.n. 540. —
Angelica montana Schleich. var. ^. Led. 1. c. H, p. 295.
Hab. Am untern Amur: in hohem Grase des Ufers bei Nikolajevsk, stellenweise hàufig,
31 Aug. 1854 (c. fruct. mat.); auf Jnseln unterhalb Dole, auf Calamagrostis -Wiesen, nicht
selten, drei Fuss hoch, 20 Juli (fl. c. fr. immat.); in lichtem Laubwalde unterhalb Dole, einzein,
21 Juli 1856 (flor.); ira Laubwalde bei Turrme an der Ussuri-Mûndung, hàufig, 3 Aug. 1855
(frf., c. fr. immat.); am sûdlichen Amur: auf ofïener Prairie oberhalb der Ussuri- Miindung,
ziemlich hàufig, 29 Juli 1856 (fl. frf.).
Praeter fructus ovales nec rotundatoovales bene quadrat in specimina culta (hb. C. A. Mey.),
e seminibus Turczaninowianis educata. Peucedani angeUcaefoKi Turcz. vero specc. , quae
exstant omnia florifera, habenl foliola minora angustiora, an forsan hoc de statione pendet?
Anisopleura. [AngeKcae sectio) Maxim, mscr.
Juga dorsalia quinque, quorum tria média filiformia, duo marginalia duplo crassioradistinc-
tissima subaequidistantia ad originem alae crassae disposita. Vittae comissurales superficiales.
(399) 15. Angelica (Aiiii^opleura) !$aclialineiisi!$ llaiLiin. mscr. Foliis
inferioribus bi-tripinnatisectis, segmentis lanceolatoovatis sublauceolatisque subtus glaberrîmis
glaucescentibus: tribus terminalibus subconfluentibus decurrentibus, omnibus serratis, serraturis
incumbentibus inaequalibus; involucellis 1 -phyllis; carpellis rotundatoovalibus basi emarginatis
128 Maximowicz.
toto disco invicem adpressis alis leviter divergeutibus cura jugo marginali inediam mericarpii
latitudinem subsuperantibus, vinis commissuralibus non nblectis.
Hab. A.uf Sachalin , an der West-Kiiste, auf feuchlen grasreichen Flussufern, Anf. Sept.
1854 (fl. c. fruct. fere mat., Dr. Weyrich).
Planta 6 — 7-pedalis secd, am. Weyrich mscr. Spécimen uiiicum quod prostat speciei
praecedenli ila simile, ut derato fructu distingui nequeat. Fructus vero diversissimi, forsan no-
vi generis. Mericarpia 4i mill. longa, 3i iiiill. lata , planoconipressa , rotundatoovalia , basi
distincte emarginata, viltae dorsales dislinclissiniae valleculas jugis tiliformibus latiores omninu
replentes; juga marginalia a ceteris plorumque aequidistanlia, rarius paullulum remoliora, inler
nucleum et alam ipsis sesquilaliorem interposita , sectione transversali apparent multo firmiora
alque pallidiora; ala in juga marginalia subito abiens crassa. Coramissura lata ad margines
ubi alae divergere incipiunt nervo prominulo alae imposito ulrinque uotata. Vitlae commis-
surales dorsalibus aequilatae, seeus raarginem carpophori (nunc adbuc mericarpio adnati con-
vexonervifonnis) ipsis angustioris dispositae, utrinque (uli dorsales) acuminatae. Nucleus (optirae
jam evolutus) planocompressus, quadruplo lalior quam crassus facie exteriore convexiuscula,
interiore plana , marginibus rotuodatis. Petala oblonga subemarginata in lacinulam brevem
inflexa alba.
(as§) 16. Callisace daluirica Fii^cli. — Led. 1. c. Il, p. 316. — Turcz.
1. c. I, p. 506.
Hab. Am untern Amur: Ssiingda, in Gebiischen einzein, 1 Juli (fl.]; Uchssumi, in Gebû-
schen, auf Mergelboden, einzein, 5 Fuss hoch, 24 Juli (fl. frf.); Odshal, in 5pira(;a-Gestriippen
und auf Wiesen, hâubg, 4 Fuss hoch, 18 Juli (flor.). Am sûdlichen Amur: unterhalb Onni,
auf iippigen Waldwiesen, ziemlich haufig, 2 Aug. 1856 (fl.); unterhalb des Bureja-Gebirges,
25 Juni 1855 (flor., Maack).
Nom. Goldis: Hângoa (?). '
(3!S9) 1 7. E'euceclaiiiiin tereliintliaceiint Fii^di. — Led. 1. c. 11, p. 31 4. —
Turcz. 1. c. I, p. 502. — Midd. I. c. n. 151.
Hab. Am ganzenAmur, an Felsen oder auf trocknem steinigem Boden: zwischen Chjare
und Tentscba, an Abhàngen, 16 Sept. 1854 (c. fr. mat.); Choddar-Felsen bei Chuela. hàutig
22 Juli 1855 (fl. fr. inimat.); im Bureja-Gebirge, an Felsen, 1 6 Aug. (fl. fr. immat.); bei Seiskoi
Piket, auf Wiesen, sehr zerstreut, 1 Sept. (fl. frf.); unterhalb der Komar-Mundung, an Felsen
6 Sept. 1 856 (fl. frf.). Am Ussuri: Nor, an felsigen Abhangen, nicht haufig, 1 2 Aug. 1 855 (flor.)
(330) 18. Steiiocoeliifliii flivaricatiim Turcz. l. c. 1, p. 493. — Led. 1
c. Il, p. 332.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf einer sandigen Insel bei Chai, selten, 5 Aug. (flor.); in der
Nâhe der Ssungari-Mùndung, auf Sanddunen mit sparsamem Grase, nicht gerade haufig, 8 Aug.
(fl. frf.), auf trockner Prairie mit leichtem sandigem Boden, oberhalb der Bureja-Miindung,
selten, 24, 25 Aug. 1856 (frf.). Am obern Amur hiâufiger geseben.
Primitiak Florae Amurensis. 129
(331) 19. Heracleiim tlîi^isectuiii liCd. il. ait. I, p. 301. — Ej. Icon. pi. il.
ross. t. 304. — Ej. £1. ross. II, p. 323. — Turcz. 1. c. I, p. 507.
Hab. Am untern Amur: Kaddar-Felsen bei Dshai, in gemischtem Walde , 9 Juli 1856
(flor., frf.), Dsifu, an Waldrândern und in sonnigem Gebiiscli, einzeln, 10 Juli 1855 (fl.,frf.).
Nomen genericum flerac/eî apud Goldi: Hàngoa. — ? Gillaccis, qui radicem comedunt:
Ryghr (Schcli.).
(333) 20. Heracleiim barbatiini liCd. il. ait. I, p. 300. — Ej. le. pi. fl. ross.
t. 303. — Ej. fl. ross. II, p. 322. — Turcz. 1. c. I, p. 507. — Midd. 1. c. n. 153. —
Rgl. et Til. I. c. n. 136.
Hab. Xut Sachalin: siidlich von Dui, an grasreichen Flussufern, Ende Juli 1854 (û. c.
fr. nond. mat., Dr. Weyrich); am untern Amur: auf sandigem Boden , an Waldrândern bei
Dsifu, 10 Juli 1855 (fl., fr. iramat.) ; bei Chôchzier, in schattigem Laubwalde selten, 28 Juli
1856 (fl. fr. nond. mat.); am sud lichen Amur : bei Gaide , auf Waldwiesen , einzeln, 4 Aug.
1855 (fl., Maack), 4 Aug. 1856 (defl. fr. nond. mat.).
Species cognilu difûcillima. Specimina Sachalinensia nec non ea prope Dsifu collecta
revocanda forsan ad H. dulce Fisch. (Kamlschatcae incolam), quod H. lanaio Michx. valde
affine. Spécimen a D. Maack collectum hue ductum ob ovaria pilosa, sed utrum sit H. barba-
tum vel H. dulce ex spee. juvenili vix eruendum.
II. CAMPYLOSPERMAE.
(333) 21. ilntliriiscii)^ nemoroi^a HB. — Led. fl. ross. II, p. 34 7. — Turcz.
1. c. I, p. 509. — Midd. 1. c. n. 156. — Rgl. et Til. 1. c. n. 137.
Hab. Im ganzen Amurlatide: Pronge an der Miindung, 6 Aug. 1854 (sem.); Poddale, auf
Schutt um's Dorf hàufig, 20 Mai (flor,); Dhare, im Gebusch um's Dorf hàutig, 26 Juli (fl. et
frf.); oberhalb des Bureja-Gebirges, 21 Juni 1855 (fl. frf., Maack).
Nom. Goldis: Kâchssoka.
(334) 22. Oi^itiorliiza annirens^i!^ Frid. IScliniidt. Hirsuta; foliis ternato-
pinnatisectis , segmentis pinnatipartitis basisectis : laeiniis ovatis acuminatis integerrimis vel
remote iiuiso-serratis ; stylis in fruetu raaturo erectis subparallelis fructus latitudine brevioribus
mericarpii longioribus.
Hab. km untern Amur, in der Nâhe der Dondon-Mwidung , bei Dshare , an schattigen
Laubwaldstellen, zerstreul, 18 Juli 1855 (frf.).
Insignis foliis in modum fere Myrrhidis odoratae dissectis (segmei)tis tamen minus pro-
fonde crebreque partitis), ceterum speciebus borealiamericanis et quidem 0. longistyli DC.
affinis.
Pereuuis, 1 — 2-pedalis, mullicaulis. Caulis teres, superne divaricatoraraosus, parce mol-
liter hispidus. Folia longe peliolata, laete viridia , ambitu Iriangularia , in peliolis nervisquc
dense in lamina parce hirsuta, trisecla , segmentis petiolatis ambitu ovatis pinnatisectis : sog-
Mém. des sav. étranç:. T. IX |7
130 Maximowicz.
mentulis ioferioribus pinnatipartitis, Lasi sectis, laciniis ovalis vel oblongis acumiuatis inleger-
rirnis vel remote incisoserratis : superioribus pinnatifidis, laciniis oblongis acumioatis ioteger-
rimis. Umbellae pauciradiatae , radiis 3 — 6 elongatis divaricalis, quorum nonnulli inlerduni
abortivi fiunt. Involucrum 4 — 5-pbyllum, caducuui, minutum. Involucella plerumque S-phylla,
phyllis rainutis membranaceis basi ovatis apice elongalo-acumiDalis, iu planta fructifera reflexis,
demum deciduis. Umbellulae radiis exterioribus 1 — 5 fertilibus rigidis, interioribus lotidem
slerilibus, in planta fructifera minutis filiformibus. Fructus maluri , basi elongato-atleuuati,
pedicellum aequantes , a latere parum compressi , mericarpiis 5-jugis , jugis obsolète filiformi-
bus, parce adpresse setulosis, valleculis planis evittatis, stylopodio conico, stylis mericarpii lati-
tudinem parum superanlibus erectis subparallelis ; carpophoro bipartito.
(335) 23. {^pliallei'ocai'piis Cymiiiiiiti Be!»!$. — Led. 1. c. 11, p. 354. —
Turcz. 1 c. 1, p. 51 1.
Hab. Am untern Amur : bei Pyieerga, in ^riennsm-Gestruppen um verlassene Wohnuu-
gen, nichl sellen, 28 Juli 1 855 (fl. frf.).
(330) 24. Pleiii'Oii^periniiin aiiistriaciiiti HoflTiti. secd. Turcz. 1. c. I,
p. 512, qui P. austrtacum , uralense et kamtschalicum conjungit. Nostra planta cum Tureza-
ninowiana et, ut videlur , cum P. kamtschalico Hoffra. DC. Prodr. IV, p. 244 exacte
convenit.
Hab. Ara ganzen Amur ziemlich hautig : an hochbegrasten Abhângen zwiscben Kûegra
und Tschhirkrach, unterhalb Nikolajewsk, 31 Aug. 1854 (frf.); an Gebuschràndern bei Ssut-
schu (unweit Kitsi) , 17 Juni 1855 (Q. c. fr. immat.); Kaddarfelsen bei Dsbai , an sonnigen
Waldràndern und grasigen Stellen, 9 Juli (fl., fr. immat.); Bélier, in lichtem Gebiisch einzeln.
30 Juli 1856 (fl. frf.); auf Waldvviesen am Fusse des Geongrûckens, zerstreut, 25 Mai 1855
(fl.); Insein unterhalb Dole, Ende Juli 1856 (fr. immat.).
Nom. Goldis: Piïdsika, caulibus juvenilibus vescuntur incolae.
III. COELOSPERMÂE.
(339) 25. eoriandriini sativtim li. — Led 1. c. II, ;p. 367.
Hab. Kultivirt als Suppeugemiise in einem chinesischen Kiichengarten in Zjanka, ober-
halb der Garin-Mùndung, 6 Juli 1855 (fl., fr. nond. mat.).
Nom. Sinensibus: Ssjan-dsei (saltem uti incolae Golde dicunt).
(33S) 26. tlmbellifera s^p. iiideterni. An Tilin^ia ajaiieusis Rgl.?
fl. ajan. n. 1 32.
Hab. Bai de Caslries: auf der Sudinsel, 18 Juli 1854 (vix fl. incip.).
Exemplar valde juvénile, unibella e vagina folii uondum exserla, ideoque non rite deter-
minandum, tamen ob calycem, petala, folia raagis quidem dissecta sed plantae ajanensibus ro-
bustiori insidentia, verosirailiter ad Tiltngtam ajanensem spectans et tune inter Lt'banoltdem et
Cnidtum inserendum.
PrIMITIAE FlOKAE AiMUREi\SIS. 13t
Ordo XLV. ARALIACEAE.
(339) 1. Panax sei^silifloriiiii Rupr. et llaxini. 1. c. n. 26. — Rupr. io
Maack 1. c. n. 49. — Frulicosum, Irunco ioermi, ramis flexuosis juoioribus parce aculeatis,
aculeis sparsis brevibus subrecuivis validis; foliis lernato-vel-quinalodigitatis, foliolis breviter
pe(iolula(is e basi cuDeata obovato-oblongis acurniDatis duplicaloserralis ad nervos parcissinie
puberulis ; floribus brevissirae pedicellatis in umbellas capituliforrnes globosas racemum simpli-
cem foroiantibus dispositis: lerminali nuda mullo praecociore longius pedunculata majore, lale-
ralibus foliis floralibus suffultis minoribus submasculis vel omnibus bermaphroditis, pedunculis
parce calycibusque lanatis, stylis duobus in stigmata brevia patula desinentibus.
Hab. Am untern Amur, vom Dondonflusse au aufwârls: Naicbe, an Waldràndern, hâuflg,
19 Juli (nond. fior.); Da, in feuchten Laubwâldern hàutig , 20 Juli (flor. incip.) ; zwischen
Dâwunda und Mare, in lichten Eicbenwaldchen selten , 22 Aug. 1855 (fr. nond. mat.); am
sûdlichen Amur (Maack. l.c): im Bureja-Gebirge, auf Inseln, kleiner Strauch, 14 Aug. 1856
(vidi steril.); am Vssuri: oberhalb Kiuda, in Gebôlzen und auf Wiesen , nicht selten, 5 Aug.
(flor.); bei Nor in Laubwâldern, 11 Aug. 1855 (flor.). In Nord -China: bei She-che (flor.,
hb. Fisch.).
Nom. Goldis : Wangraiigkurâ.
Non omnino quadrat in characterem Panacis generis. Praeter ovulorum slructuram me-
morabilem (de qua vide infra) , nullibi in Araliaceis descriptam , calycis margo manifestus
5-dentatus, tilamenta elongata, styli duo arcte conjuncti, flores saepe omues bermaphroditi.
Cura aliis afbnibus, v. gr. P. divarkato, P. aculeato cet., forsan genus proprium constituit, sed
ovulorum structura in plerisque Araliaceis ignota.
Consistentia foliorum secundum stationes varians, in planta sylvestri submcmbranacea,
in prateusi subcoriacea , folia saepissime quidem quiiîala , sed in uno eodemque frutice occur-
runt et lernata, in aliis tota ternata, ita ul plantam foliis ternalis instructam pro vaiietate pro-
pria, uti habet Maack. l.c, agnoscere nequeam. Umbellae ramulos saepe valde flexuosos
terminantes terminales cum lateralibus minoribus ex axillis foliorum floralium approximatorum
ortis saepe in pseudoverticillum dispositis racemum simplicem efformant. Folia floralia breviter
petiolata vel subsessilia, foliolis minoribus angustioribus subsessilibus ceterum conformibus.
Pedunculi lana albida parce adspersi. Umbella terminalis dimidio circa mense lateralibus prae-
cocior. Flores omnium brevissime pedicellati, pedicellis tubo calycino brevioribus cum calyce
articulatis glabris. Calycis tubus turbinatus glaber laevis , deutibus brevissimis patentibus fus-
colanatis. Discus depressus , ad marginem incrassatus , stylos cingens , pelalis slaminibusque
sub ejus margine insertis. Petala elliptica acuta 1-nervia patentia sordide fusca. Stamina floris
fertilis atque submasculi 5, petala superantia, cito caduca, filamentis elongatis, inferne plauis
glabris, a medio leretibus pubescentibus , fuscis. .Antherae medio dorso afiixae , loculis a se
invicem liberis, apice basique parce pilosulis, majusculis. albidis. Styli floris fertilis (umbellae
terminalis) longiores, petala aequantes, erecli, stigniatibus binis subbilobis patentibus. floris
132 Maximowicz.
submasculi (umbellarum lateralium) brevissimi, arcte conjuncti, sligniatibus indistinctis, ceterum
similes. Ovarium biloculare, endocarpio membranaceo, septo tesmissimo. Ovula ex âpice locu-
lorum pendula solitaria anatropa, funiculo brevi, micropyle ampla, processu celliilari calyptrae-
formi e regione funiculari orto supra micropylen expanso eamque tegente. Bacca elliptico-
ovalis compressiuscula, sub calyce subcontracla, calycis margine involuto slylisque late coronala,
2-locularis, laevis, nigra, 1 cent, fere longa, 7 niill. lata. Semina duo compressa elliptica, 7
niill. loDga, 21 raill. lata. Albumen carnosum, sat durum. Embryo nonduin maturus.
EI.EI!1'HEROCOCCIIS n. gen.
Flores polygamo-dioici. Maso. Calycis tubus semiorbicularis cum ovario connatus, margine
brevissimo obsolète 5-dentato. Petala 5. calycis dentibus alterna, valvata,reflexa, apice in apiculum
infractum contracta , intus lamina nerviformi prominente percursa , decidua. Stamina 5, petalis al-
terna, cum bis infra marginem disci applanatoconici apicem ovarii obtegentis inserta, filamentis
filiformibus, statu gemmaceo incurvatis, anthera didyma, medio dorso affixa, biloculari, introrsa.
Styii in unicum brevem disco arcte circumdatom connati, stigmatibus quinque minutis, medio
concavis, crassis. Ovarium 5-loculare, ovulis in quovis loculo solitariis, ex apice pendulis, non evol-
vendis. — Piantae femineae flores androgyni. Fem. (in umbelias dispositis): calyx conformis.
Petala 5, erectopatentia, subconformia. Filamenta brevissima. antheris diminutis induratis, petalo-
rum dimidium nondum attingentibus, sterilibus. Styli 5, disco immersi, connati, brevissim, apice in
stigmata quinque crassa divisi. Ovarium conforme, ovulis conformibus, nempe anatropis, funiculo
longiusculo appensis, funiculo in processum cellulosura calyptraeformem micropylen sat amplam
obtegentem protenso. Bacca orbicularis, calyce disco stylisque coronata, 5-pyrena, pyrenis facile
solubilibus coriaceis l-spermis. Semen apice appensum, testa membranacea tenuissima, albumine
processubus testae non percurso carnoso, embryone in albuminis fossula prope apicem locato
minuto, radicula supera. Flos submasculus solitarius major, calyce petalisque erectopatentibus
6 — 7 conformibus, tubo calyciuo tamen magis depresso, staminibus 7, quam petala brevioribus,
fertilibus, stylis brevissirais usque ad apicem connatis, stigmatibus indistinctis, ovario sterili
7-loculari 7-ovulato, ovulis minutis.
Frutex aculeatus, sylvas umbrosas inhabitans, foliis quinatis, floribus umbellatis, masculis
femineisque dissiniilibus heterochromis, habita Panax quoddam magis quam Hederam referens,
A Hederae génère differt habita , pyrenis solubilibus , albumine processubus testae non
percurso, ovulis, nec non a plerisquespeciebus floribus polygamis. Gênera omnïa Aratiacearum
quoad structuram ovulorum investiganda !
(S40) 2. Eleiitlierococciii^ senticos^ui^ m. — Hedera? senticosa Rupr. et
Maxim. 1. c. n. 27. — Rupr. in Maack 1. c. n. 50. — Fruticosus aculeatissimus , aculeis
acicularibus recurvis sparsis, stipularibus pluriniis basi connatis cauli subadpressis ; foliis
quinato-digitatis ad petiolos retrorsum aculeatis : foliolis petiolulatis e basi cuneata obovato-
eilipticis acuminatis argule duplicatoserralis ad venas pilis crispatis fuscis pubescentibus; uni-
beliis longe pedunculatis ramos terminantibus globosis mullifloris solitariis vel rarius umhellula
accessoria basi auclis , flore masculo plautae femineae solitario ad basin pedunculi umbellae
axillari, floribus omnibus longe pedicellatis.
PrIJUTIAK FlOIîAE AmUREiNSIS. 133
Hab. Am untern Amur, in schattigen Wâldern , mit Ausnahme der Kûstenregion : Kilsi
{iiii Winter, mit Fnichlen) ; oberhalb HaJbo,.im Nadelwalde , 16 Mai (foliis expansis) ; bei
Zjanka , in feuchlem Laubwalde hiioûg , 7 Juli (flor.); Dsifu , in lichtera Laubwalde , hàufig,
1 Juli (flor.); Chungar, 11 Juli 1855 (flor.). Am sûdlichen Amur : Bureja-Gebirge, ia gemisch-
tem VValde, haufig, 16 Aug. 1856 (fr. nond. mat.). Am Vssuri, seltener. Am Garin: ober-
halb Bitschu (1855, L. v. Schck.). \u( Sachalin: Noto-Sama, an bewaldeten Abhângen, Aof.
Sept. 1853 (fr. immal., Dr. Weyrich). In Nord-China: in den Duanj-to-ue Bergen, von Pé-
kin nach VVesten (Sept. fr. immat., hb. Fisch.).
Nom. Goldis: Gongolaché.
Frutex 20 pedes usque altus, sed vulgo multo humilior (orgyalis), parce ramosus atque
frondosus, valde aculeatus, truncis senilibus ceterum subinerraibus. Cortex cinerascens, ramo-
rum juniorum lutescens , longitudinaliter rimosus. Folia longe peliolata , petiolo plus quam
1 dec. longo. Petioluli 1 cent, usque longi. Foliolum terminale majus (7-12 cent, longum
4 — 6 cent, latum), média paullo, extima duplo minora, membranacea, obscure viridia, in
petiolulum plus minus sensim attenuala, plerumque obovato-elliptica, adsunt tamen obovaloob-
longa et elliptica. Petioluli venaeque foliorura sat dense rufopubescenles , petiolo communi
aculeis setiformibus reversis obtecto, rarius nudo. Umbella ramulum terminans basi folio suf-
fulta , umbellae minores larius bene evolutae ex axilla folii floralis minoris saepe ad foliola
tria vel unicum reducti. Pedunculus 6 — 8 cent, longus, longitudinaliter striatus, glaber. Um-
bella globosa multillora densa, floribus in pedicellis 1 ^ cent, longis dispositis, mascuiis pallide
lilaeinis diam. 5, femineis 4 mill. sordide lutesceutibus. Stamina pelala recurvata in flore mas-
culo duplo fere superantia. Bacca in pedicello suberecta, 7 mill. longa, 6 mill. lata, ad \ par-
tem allitudinis calyce discoque in stylum persisteutem desiuente coronata, stylo baccâ plus quam
4^° breviore, nigra, lucida, carne parca succuleuta sapore suavi-subamaro, pyrenis coriaceis.
(3âl) 3. Dianorpliaiitliiii^ mandsltiiriciis Riipr. et J^flaxini. 1. c. n. 28
(s. Aralia). — Rupr. in Maack 1. c. n. 51. — Arboreus subsimplex aculeis validis
tomeutosis horridus , Irunco folioso; foliis (junioribus aculeatis) apicem versus
magnitudine sensim accrescentibus, apicalibus approximalis maximis longe petiolatis, omnibus
decomposite bi-trijugo-bipinnatis, pinnis iuBmis 4 — 5-jugis superioribus diminuentibus, jugo
infimo rhachi proximo ad foliolum unicum reducto , foliolis ovatoellipticis acuminatis serralis
glabris; racemis terminalibus folio multo brevioribus subumbellatis erectis, pedicellis
umbellularum terminalium flore duplo longioribus; tubo calycino suborbiculato fauce
non constricto.
Hab. Am untern Amur, in Laubwàldern am Fusse des Chochzier-Gebirges an der Ussuri-
Mûndung, und der Berge von Buri bis Ssiindaka, nirgends bàuflg. — Blûht im August.
• Nom. Goldis: Ssofarikta (alludunt incolae ad racemi mollis similitudinem quandam cum
pelle Mustelae Zibellmae, ita saltem ipsi dicunt.).
D. eîalus Miq. (Comment. III, p. 91, t. XII), nostro maxime affiois , differre videtur :
134 M A X IMOWICZ.
trunco a foliis nudo, parcius aculeato, aculeis glabris, racemis patentissimis brevioribus, pedi-
cellis florum fertiliura | tantura florem superaulibus (sed in icône nosltis aequilongi!) , tubo
calycino subcylindrico apice constriclo, foliis attactu asperulis.
Descr. 1. c. datae pauca tantum quae addam. Pelioli communes atque petioluli foliorum
plantas juvenilis aculeis ad originera petiolulorum foliolorumque instructi. Aculei in pagina
folii superiore recti tenues applanati, majores fere 1 cent, longi , angulo recto patentes , in pa-
gina inferiore multo minores (ad summum 2 raill. longi) triangulares patentes iuterdum
obsoleti. Calycis margo distincte 5-dentatus, dentibus obtusis erectiusculis 1-nerviis. Pelala 5
ovato-elliptica obtusiuscula nervo medio intus in laminam prominente, revolula. Filamenta ûli-
formia petalis aequilonga. Styli quinque erectopatentes , in flore masculo erecti. Ovula minu-
tissima anatropa pendula , micropyle minuta. Omnes partes racemi floralis aeque ac rbachis
racemorum albida. Fructus ignoti.
Okdo XLVJ. CORNEAE.
(»âS) 1. Cormi!^ i^iiecica !.. — Led. 1. c. 11, p. 377.— Midd. 1. c. n. 158.—
Rgl. et Til. 1. c. n. 138.
. Hab. In der Kûstenregion: Bai de Castries in Nadelwàldern, 6 Juni 18.55 (flor., L. v,
Schck.); Pronge, an der Amur-Mùndung, in lichterm Nadelwalde, 6 Aug. 1854 (frf.).
Sequente multo rarior.
(343) 2. €ornii§ canadeii«>ii!$ li. — Led. 1. c. Il, p. 378. — Midd. I. c. n.
159. — Rgl. et Til. 1. c. n. 139.
Hab. Im ganzen untern Amurlande, in Nadelwàldern sehr hâu6g (jedoch nicht im Zirbel-
walde), z. B. Bai de Caslries , 13 Juii (flor.); Hadsbi , 26 Juli 1854 (flor., L. v. Schck.);
Sachalin: Noto Sania (Dr. Weyrich).
(3414) 3. Cornus (allia Ij. var.) i^iliirica C A. lley.î — C. alba Led. I. c.
II, p. 379. — Turcz. 1. c. p. 517. — Ej. En. chin. n. 88. — Rupr. in Maack I. c. u.
52. — C. sibirica Midd. 1. c. n. 160.
Hab. Im ganzen Amurlande bâufig. Ende Mai blùhend, Mitte Juli mit reifen Frûchten.
Nom. Gillaccis: Pàs'iiïg, Oltschis: Pôzj'okto vel Pôtschj'okto, Ssamageris (ad Oslium
Hyngu fluminis) : pôgokto, Goldis: Bùssuakta.
Bacca suborbicularis, nucula orbiculata compressa, rarissime orbiculato-elliptica.
Ordo xlvii. loranthaceae.
(345) 1. Vii^cuin album IL. — Led. 1. c. II, p. 380. — Rupr. et Maxim.
3^-1, c. n. 29.
axilla Hab. Am sûdh'chen und im sûdlichen Theile des untern Amur ziemlicb baulig: Zjanka, am
pRtMITlAE FlORAE AmuRENSIS. 1 35
Fusse des Geongriickens , 24 Mai (stérile, in Populo tremula); Turrme, 19 Aug. 1855 (fr.
nond. maluris , in Pyro baccata); und weiter hinauf hâufig gesehen.
Nom. Goldis: Pokzola vel Phôktola, Mandshuris : Njôtchore.
Ordo XLVIII. CAPRIFOLIACEAE.
(S46) t. AdoïK^a lloscliatellina li.— Led. 1. c. II, p. 382. — Turcz. 1. c. p.
515. — Midd. 1. c. n. 157. — Rgl. et Til. 1. c. n. 140.
Hab. Ara ganzen Amur , in Laubwâldern und am Rande von Nadelwàldern , hâufig, z. B.
Mariiusk, 21 Mai 1856 (flor.); Myllki, 17 Mai (flor.); Kourmi, 10 3Iai 1855 (fl. pr.).
(S48^) 2. Sambiiciii^ raceiuoi^a li. — Led. 1. c. II, p. 383. — Turcz. 1. c. p.
518. — Ej. Enum. chin. n. 89. — Bge. 1. c. p. 33, o. 193. - Midd. 1. c. n. 161. —
Rupr. et Maxim. 1. c. n. 34. — Rupr. in Maack. 1. c. n. 58.
Hab. Im ganzen Amurlande hâufig, an Waldrândern , steinigen Abhângen , seltener im
Walde selbst. Eude Mai bluhend, Anfang August mit reifen Friichten.
Nom. Gilaccis : Kong-ei, Goldis: Hangâkora, ad Ssungari ostium : Dshâlechta. Folia
juniora s. nom. hangâkora ssolgé coraeduntur.
In regione litorali frequenlior occurrit forma ramulis junioribus pilosis , foliis subtus
rarius utrinque pubescenlibus. An S. pubem Michx. ? {S. racemosa var. pubens Midd.).
(34§) 3. Vibiirnuiti Opiilus li. — Led. 1. c. II, p. 384. — Turcz. 1. c. p. 51 9.
— Ej. En. chin. n. 89. — Rupr. in Maack l. c. n. 57.
Hab. Zerstreut am ganzen Amur. Bliiht von Mitte Mai an, reife Friichte im August.
Nom. Goldis nonnullis audit: Kotomikta (uti Aktinidia Kolomikta).
Specc. in insulis prope Dole (Amuris infer.) 20 Julii 1 856 (fr. immat.) collecta glabra,
cetera omnia ramos juniores foliaque habent subtus pubescentia.
(349) 4. Vîliuriiuin davuricum Pall. — Led. 1. c. II, p. 386. — Turcz.
1. c. p. 520.
Hab. Im Bureja-Gebirge, in gemischtem Walde nicht selten , 15, 17 Aug. 1856 (fr.
immat.).
Frulex 15'pedaHs parce ramosus fronde parca veslitus.
(350) 5. Calyptroi^tigma lliddeiidorffianuni Tratitv. et lley. in
Midd. 1. c. n. 162. — Rgl. et TiL 1. c. n. 143.
Hab. Am Ausfluss des Tugur in die Bai Konstantinowskaja (frf., Orloff).
(S5t) 6. liOiiicera eliryi^antlia Turcz. 1. c. p. 522. — Ej. En. chin. n. 91,
— Led. 1. c. II, p. 388. — Xylosleum gibbiflorum Rupr. et Maxim. 1. c. n. 32. — Rupr.
in Maack 1. c. n. 54. — L. Xylosleum var. chrysantha Rgl. 1. c. n. 32,
Hab. Am untern und sûdlichen Amur und am Ussuri, hâufig, in Laubwâldern, am Rande
136 Maximowicz.
von Nadelwàldern, seltner an Felsen. In der Kiistenregion nicht beobachlel , jedocli bei Kilsi
noch hâufig. Blùht Ende Mai, reife Frficlite Mitte August.
Nom. Goldis : Péare.
Plantée hujus specc. e China boreali , a cl. Turcz. communicata, optime curn ejus specc.
dahuricis conveniunt, specc. chiuensia a Kirilow et Tatarinow collecta foliis majoribus qui-
dem instructa, sed talia occurrunt etiam in dahuricis nonnuUis. Planta amurensis quoad folia
eodem modo varians. Bracteae semper lineares quoad longitudinem ratione floris quain DQaxime
variabiles , vulgo germioe sesqui vel duplo longiores interdum in uno eodemque specimine
florem aequant. Quoad modum crescendi observavi arborescentera 20-pedalem vel fruticem
15-pedalem (in sylvis) et 3-pedalem (in rupibus ad ïJssuri). Odor florum a cl. Turcz. forsan
non observatus ob flores in specc. ejus parciores; color in sicco videtur idem. Filanienla, exa-
minatis specc. numerosis dahuricis, chinensibus et amurensibus, apicera versus magis glabrata,
basi et usque ad médium vulgo adpresse vel saepe palentim pilosa . antherae hinc inde pilis
adspersae vel glabrae, connectivum vero semper inveni pilis adpressis pubescens, interdum sed
rarius ad insertionem filamenti barbulatum. Nota haec optime observanda in antheris nondum
apertis, diflicillime in aperlis propter ioculorum margines reflexos, speciem nostram dislinguil
a L. Xylosteo, a qua praeterea difîert foliis forma atque pubescenlia alienis acuminatioribus,
floribus majoribus lutescentibus (odoris) , baccis multo minoribus.
Frutex 3 — 10-ped. erectus velarbuscula 20-pedalis, truncis torluosis cortice rimoso tectis.
Rami subbifariam oppositi, subbifariam folia ti , hornotini patentim pilosi , basi perulis sericeo-
villosis acutis stipali. Folia forma valde varia : a rhoniboideo- vel ovato-elliptico usque ad
oblongoellipticum et ovatooblongum, basi altenuata rolundata vel imo subcordata, apice longe
acuminata, petiolo 4 — 10 mil!, longo laminaque 3i — 9 cent, longa, 1| — 5 cent. lata. mar-
gine et ad veuas ulrinque densius pilosopubescenle inler venas parcius adpresse pilosa concolori.
Cetera ut in Kirilow Diss. de Lon. ross. p. 23.
Var. sttbtomenlosa Rupr. in Maack. 1. c. n. 54. Foliis molliter pubesceotibus,
subtus subincano-tomentosis, pube bi eviore.
Hab. Im Bureja-Gebirge, auf bevs'aldeten Insein, 13 Aug. 1856 (fr. mat.).
Praeter pubescentiam mollem atque densiorem foliorum nulio modo diveisa a planta ge-
nuina. Baccae in utraque sphaericae ejusdem magnitudinis mihi visae sunt.
(3^9) 7. ILyloi^tetiiu ]9I$»ackii Ktipr. in Maack 1. c n. 55, a me non obser-
vatum, a praecedente valde difîert calyce niaximo deotato, bracteolis in iovolucrum ovarioium
apices fere attingeus ad médium connatis, peduuculis brevissimis, foliis glabris brevissime ciliatis.
(3ÔI3) 8. liOiaieeria, CEfiffiniîi^sol 1tg:e. in Kirilow diss. de Loniceris rossicis
p. 26. — Midd. 1. c. n. 163. — Rgl. et Til. 1. c. n. 141 . — L. n%ro Led. 1. c. Il,
p. 389 p. p.
Hab. In der Kûalenregion : Bai de Castries, beim Dorfe Ngalmar, an Waldrandern, 23
Juli (fr. imnial.); Cap LazaielT, an felsigen sonnigen Stellen, VValdiandern, 3 Aug. 1 854 (fr. iuat.;.
Primitiae Florae Amurensis. 137
Specc. noslra oranino conveuiunt cum descr. Kirilowii I. c, nec non cum specc. noo-
nuUis kamtschalicis et Middendorffianis, sed in aliis et ajanensibus folia longiora acutiora.
Minime lamen dubitem , plantam amurensem esse veram L. Chamissoi Bge, nisi huic allri-
buantur fructus nigri, qui in nostra rubri , exacte ut in Hïbi rubro, sed majores, cerasi fere ma-
gnitudinis, maluri depresso-globosi, oniniuo connati, vesligiis calycum eoionati, succulentissimi,
pellucidi. Statu sicco vero baccae vergunt in colorem obscurum, fere nigrescentem: im-
maturae ad médium tantum concretae siccalae nigrae adparent, quales vidi in specc. kamlscba-
ticis aliisque. Persuasura fere mihi est, Graelinum FI. Sib. III, p. 131 taiem fructum im-
maturum ante oculos habuisse, dum plantam kamtscbaticam (siccam) a Krascheninnikowio
sibi transmissam nuila alia re quam baccarum colore (statu inimaturo atque siccato nigro) a
L. Xylosteo diversam esse credidit. — Cbara. et Schtdl. Linn. Ill, p. 137 plantam florenlem
tantum viderunl. Slellero planta nostra baccis rubris donata cognita fuisse videtur , nam in
Beschr. v. d. Lande Kamlschatka, Frkf. u. Leipz. 1774 p. 76 enumerat Lonïceras duas, quas
sequentibus describit: «unter denen Stauden sind die niilzlichsten die Beinbolzslauden Scliimalosi.,.
welche fast so gross als schwarze Kirscben wachsen, stîhr sûss und angenehm von Geschmack
sind, da man selbe in Bussland vor Herbigkeil nicht in den Mund nehmen darf Man bat
noch eine andere Art Schimafost , welcbe rothe Beeren wie Kirscben tragt, die aber ibres
herben Geschmacks wegen nicht àstimirt werden » Prior sine dubio est L. coerulea L.
[L. edulis), altéra nulla alia esse potest quam L. Chamissoi, nam et sapor in noslra omnino
idem. Chamaecerasus alpina fruclu gemino nigro Stelleri FI. ircut. n. 1 104 et ochot. n. 515
(mscr.) in Gmel. 1. c. vix eruenda. An species propria, a patribus tantum observata , an va-
rietas nostrae baccis nigris ?
Frutex tripedalis ramosissimus , ramis tortuosis , corlice pallide cinereo tenuiter fisse.
Bamuli sal dense foliati. Folia ad summum 4 cent, louga, 2J cent, lata, brevissime petiolala,
glaberrima, ovalielliptica, utrinque rolundata, obtusa alque apiculala, subtus promiuenti-reticu-
latovenosa. Baccae 10 — 12 mill. diam,
(35â) 9. liOiiicera llai^iiiiowiezii Bupr. in Maxim. 1. c. n. 33, et in Maack
1. c. n. 56 (s. Xylosteo). L. [Chamaecerasus) fiuticosa elata ramosissima valde foliosa,
ramis junioribus angulatis glabris ; foliis breviter petiolatis ovatoeliiptif is subcordatis
(rarissime ovato-lanceolatis) acuminatis membranaceis concoloribus utrinque parce
adpresse pilosiusculis superne demum glabratis subtus ad nervum médium saepe
lanatis prominenli-reticulatovenosis ; pedunculis compresso-angulatis folio dimidio
brevioribus flore subduplo longioribus glabris ; bracteis ovato-lanceolatis bracteolas
rotundalas minutas aequanlibus mox evanidis calj'cisque dentibus triangulariova lis gla-
bris; corollae extus glabrae intus fundo pilosae (sordide rubro-violaceae) limbo tubum supe-
raute, slaniinibus parce pilosis subglabris exsertis, stylo pubescente ; ovariis ovatooblongis
ultra médium connatis apice patentibus ; baccis (rubiis) ovalis acutiusoulis uUia
médium connatis.
Méra des sav. élraug. T. IX. j jg
138 M A X I M w 1 c z.
Hab. Am untern Amur, vod der MiJodung an bis zur Mûndung des Ussuri, in Gebiischen,
an Waldrândern und in Geholzen, in der Région der Nadelwàlder hàufiger, z. B. Tebbach, an
bewaldeten Abhàngeu, 10 Sept. 18.54 (fr. mat.); Ssutschu, in Gebiischen sehr hàufig, 17 Juni
(flor.); Adi, in Geholzen, 31 Mai (nond. ûor.); Uchssumi, an Abhângen, nicbl hàuhg, 24 Juli
(fr. immat.) ; Zjanka , an Waldrândern , nicht so hâuhg als L. chrysantha , 25 Mai 1 855
(nond. flor.).
Nom. Gillaceis: Womkch. Goldis: Gerpe vel Gelpe. Baccae sat dulces ab incolis co-
meduntur.
Affinis L. alpigenae L. et L. caucasicae Pall. Prior differt foliis utrinque laevibus glabris
margine tantum breviter ciliatis longius petiolatis, pedunculis longioribus , bracteis linearibus
glandulosociliolatis ovariura 2 — 3pi"e superantibus, bracteolis squamaeforraibus membranaceis,
ovariis ex toto connatis, calyce subindistincto, baccis subrotundis. L. caucasica Pall. distin-
guilur foliis glabris brevius acuminatis utrinque (in nostra tantum subtus) reticulatovenosis fir-
mioribu.s, pedunculis brevioribus crassioribus, bracteis linearibus ovarium aequantibus calycis-
que fissi laciniis lanceolalis glandulosociholatis, ovariis ex toto connatis, bacca subglobosa.
L. niyra L. longius jam distat foliorum forma, ovariis brevioribus ^ bacca nigra globosa aliis-
que notis *).
Frutex 3 — 10-pedalis ramosissimus, dense frondosus, fronde obscure vrridi (multo obscu-
riore quam in L. chrysantha). Cortex cinereus parce rimosus laeviusculus. Perulae ad basin
ramulorum albidae ovatae acutae glabriusculae. Ramuli novelli purpurascentes vel sordide vi-
rides, obtuse angulati, glaberrimi, minus quam in L. chrysantha elongati, sat robusti, internodiis
folio dimidio brevioribus. Foliorum forma minus q^uam in L. chrysantha variabilis; fere semper
*) Species diiae novae ex eadem afSnitate sunt:
1. L. Tatarinowii m. Fruticosa; ramis elongatis cinereis terctiusculis glabris, perulis ad basin ramoram lan-
ceolatis acuminatissimis glabris; foliis breviter petiolatis ovalooblongis acuminatis interdum subcordatis superne cum^
petlolis glabris laevibus subtus pruniineutivenosis incanotomentosis; pedunculis a&illaribus folium dimidium aequantibus
glabris; bracteis lanceolatis bracteolas orbiculatas basi connatas subaequantibus utrinque ciliatis dimidia ovaria ovato-
attenuata ad médium fere connata glabra aequanti us; calycis quinquefidi glabri laciniis lanceolalis; corollae (atropur-
pureae) glabrae tubo laciniis paullo breviore, staminibus inclusis, Glamentis fauci insertis basi cum tubo corollae intus^
villosis, stylo gtabro. — In China bor. (Dr. Tatarinove in Rel. Fisch.) L. orientalis Lam. diff., secd. le. Jaub. et
Spach. m. or., ovariis ex toto connatis, corolla extuS pubescente, bracteis calyceque glandulosodenticulato. — L. cau-
casica dignoscitur forma foliorum, colore corollae, calycis laciniis bracteisque mininiis lanceolatis. — L. ligustrina
Wall, eximie parvifolia, dilf. foliis, calyce, pedunculis brevioribus et, uti videtur, colore florum. L, oblongifolia Hook.
(Gray!) distat foliis obiongis subtus viridibus, ovariis connatis, bracteis bracteolisque (décidais?) nullis, calycis limbo
subindistincto, corolla majore forma aliéna. Proxime afflnis est:
'2. L. phyllocai-|ia m. Fruticosa valde ramosa, ramis cinerascenli-cinnamomeis glabris, perulis ad basin ramo^
rum coriaceis ovatis aculis ereclis alque aliis membranaceis obiongis obtusiusculis revolutis; foliis breviter petiolatis ova-
toellipticis ellipticisve basi attenuatis apice acuminatis utrinque subtus prominentius reticulatovenosis subtusque incanoto-
mentosis superne glabris; pedunculis axillaribus brevissimis crassissimis ovaria vix superantibus glabris; bracteis lineari-
o))longis acutiusculis hinc basi connatis ovaria superantibus bracteolisque depressoorbiculatis minutissimis glabriusculis;
ovariis ad médium usque connatis obiongis long, tudi/ialiter rugulososlriatis; calyce 5-dentato: dentibus triangulariovatis
acutis; baccis subtus bracteis persistentibus faltis, ultra médium connatis didymo-ovalibus apice patentibus (rubris?).
— In montibus lAlin ZJao-anj, a Pekino Occidentem. versus., Julio defi, at(iufi fr. fere mal. (Dr. Tatarinow in hb. Hti
Petrop.).
Primitiae Florae Amurensis. ' 1 39
folia ex ovata leviter cordata basi plus minus acutata, saepissime ovatoelliptica ovatooblongave,
brevius vel longius acuminata, sed adest lusus, ubi ovatolanceolata sunU Mensurae foliorurn:
2 5 cent, lata, 5 — 11 cent, longa, peliolus 3 — 7 mill. longus, glaber vel rarius (junior)
parce patentim pilosus. Folia saepissime opposifa, sed in lusu angustifolio quaternalim verti-
cillata. Indumeutura foliorurn e pilis rectis longiusculis undique tamen subtus margineque
densius adspersis superne demum evanidis constans, subtus secus nervum médium pubescentia
adpressa vel lanata, reticulo venarum in pagina inferiore folii prominulo. Pedunculi ex axillis
foliorurn omnium creberrimi, erectopatentes, li — 3 (vulgo 2) cent, longi. Bracteae mox indis-
tinctae, ovariorura basin tantum cingentes. Bracteolae depressoorbiculatae minutissimae. Ovaria
ovatooblonga, apice attenuata, ultra médium connata, glabra. Dentés calycini triangulari-ovati
glabri. Corolla 12 — 13 cent, usque longa, sordide rubra, extus glabra, intus ad faucem parce,
intra tubum dense pilosa, tubo ^ corollae longo, supra calycera anguste dein média fere altitu-
dine bine in gibbum ad faucemque valde dilatata, labiis horizontaliter patentibus, utrisque
apice revolutis, superiore trilobo. Stamina exserta. Filamenta fauci inserta subulata, fere glabra,
purpurascentia. Antherae lineares medio fere dorso aftixae, glabrae, cinerascenti-fuscescentes.
Stylus staminibus pauUo brevior, pubescens, subfuscus. Stigma amplum. Syncarpium: baccae
duae ovatae acutae, ultra médium connatae, patulae, coccineae, seminibus binis vulgo repletae,
dulces, edules.
(855) 10. liOiiicera coeriilea li. — Led. 1. c. II, p. 390. — Turcz. 1. c. p.
523. — Midd. 1. c. n. 164. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 31. — Rupr. in Maack 1. c.
n. 53. — Rgl. etTil. 1. c. n. 142.
Hab. In der Nadelwaldregion des untern wie obefn Amur hâufig; z. B. Nikolajevsk, in
Bacbthâlern, 30 Aug. 1854 (steril.); Kitsi, auf nassen Wiesen, 29 Mai (flor. incip.j. Am Jai^
flusse, bei Pedan hàufig, 2 Juni 1856 (flor.).
Planta amurensis inter var. a. Turcz. et y. edulem médium tenel, folia enim posterions,
rami pubescentes atque ûlamenta prioris. Baccas maturas non vidi.
(S56) 11. liinnaea borealis !«. — Led. 1. c. II, p. 392. — Turcz. 1. c. p.
525. — Midd. 1. c. n. 165. — Rgl. et Til. 1. c. n. 144.
Hab. Im ganzen Amurlande , in Nadelwâldern, im Norden sehr hâu6g, z. B. Castries,
13 Juli 1854 (flor.); Hadshi (Dr. Weyrich).
Ordo XLIX. RUBIACEAÊ.
(35») 1. Riibia cordifolia li. — Led. 1. c. II, p. 405. — Turcz. l.c. p. 528.—
Bge. 1. c. p. 35, n. 200. — Turcz. En. Chin. n. 95.
Formae occurrunt duae:
a. pratensis. Floribus rotatis rainutis, foliis cordatooblongis acuminatis.
Hab. Am sudlichen Amur: in der Nâhe der Sungari-Miindung, auf sandigen Dûnen,
no ^ M A X I M W 1 c z.
8 Aug. (fr. immal.); auf Prairieen unterhalb des Bureja-Gebiryes hâu6g, Il Aug, 1856 (fr. mat.).
Am obern Amur, auf Prairieen, hàufig.
^ ^. sylvatica, floribus campanulatorolatis duplo majoribus, foliis cordatis acuminatis.
Hab. In Laubwâldern am untern Amur und im Bureja-Geb., so wie am Ussuri. Oestlichster
Verbreitungspuukt: Laubwald am Fusse des Geong-Riickens, selten, 24 Mai 1855 (steril.),
Bliiht Mille Juli.
Var. sj/fea/îca' planta plus quam orgyalis , frutices arboresque vicinas aile ascendens,
lamina foliorum 1 dec. usque longa. Numerus foliorum in verticillo in caule ramisque prima-
riis minor '4 — 6) quam in ramis secundi et tertii ordinis 8). Baccae in planta sylvatica, quales
vidi, aurantiacae (inimalurae?), in var. pratensi mullo humiliore, nigrae (maturae).
(aSS) 2. ealiiim davuriciim Tiircz. 1. c. p. 530. — Led. 1. c. p. 409. — Flacci-
dum; caule acute quadrangulo foliisque senis oblongis obovalooblongis obovatisve 1-nerviis
abrupte mucroualis margine atque saepe ad carinam retrorsum aculeolato-scabris; pedunculis
versus apicem congestis subpaniculatis pedicellisque capillaribus; flore petalis acuminatis quam
fructus evolutus glaber (punctulatus) vel hispidus latiore.
a. fructu ylabro.
Hab. In der Kûstenregion : (?) Hadshi, 26 Juli (steril., L. v. Schrenck); auf der Insel
Usj'ut im Amur-Liman, in Gebiischen und auf Wiesen, 5 Aug. (fr. mat.); Dorf Pronge an der
Amur-Mûndung, 6 Aug. 1854 (fr. mat.). Am untern Amur: Gaune, auf Weideniuseln. 25
Juni (flor.); bei Chywwunda, auf Wiesen, 29 Juni (flor.); Bélier, in Gebiischea hàuBg, 1 Juli (flor.);
oberhalb Pachale, auf Kiesboden, am Ufer, 8 Juli 1855 (flor.); Odshal, 26 Juni 1856 (flor.,
L. V. Schek.); Da, in nassem Laubwald und Sûmpfen, hàufig, 20 Juli (fr. mal.); Choddarfelsen
oberhalb Chûela, zwischen Steinen am Ufer, hàuflg, 22 Juli 1855 (fr. mat.). Am sudliclien
Amur: an mehren Orlen (Maack).
p. fruclu hispiào.
Hab. Am untern Amur: in der Nâhe der Garin-Miindung, bei Zjanka, an Laubwaldrân-
dern, nicht hiiuhg, 7 Juli (flor.); Chungar, in tiefem Schatten des Laubwaldes, 11 Juli (defl.);
Dshare, auf Waldwiesen, hàufig, 18 Juli 1855 (fr. nond. mat.).
Cl. Turczaninowii planta, ad limitem suam occidentalem lecta, in humidis umbrosis
crescens, tenerior alque minor, sed bene convenit cum specc. tenerioribus nostris (praesertim
var.hispidae). Folia ad carinam secd. Turcz. glabra, in specc. Turcz.ipsius interdum aculeolata.
Cl.Ledebour in diagnosi bujusspeciei erroremgraviorismomenti commisit, marginem foliorum
antrorsum aculeolalum dicens, occurrunt nempe praeter aculeolos marginales dislinctissimos
retrorsos, alii aculeoli minores secus marginem in pagina superiore folii sparsi, qui, margine
ipso saepe revolulo, quasi marginales videntur. lia inveni etiara v. gr. in G. uliginoso L.
Provenit firmius et flaccidius, paniculae terminalis ramis brevioribus itaque densius flori-
feris, et elongalocapillaribus vix paniculam conslituentibus , foliis longioribus et brevioribus.
angustioribus latioribusve, praesertim in ramulis autumno excrescenlibus densius foliatis atque
PRIMITIAE FloRAE AmDRENSIS. 141
in planta ad Osliura lecta sat late obovatis et subito basin versus altenuatis. Sed semper dignos-
cilur scabritie omnium partium, colore saturate viridi atque consislentia membranacea folio-
rum, praecipue vero pedunculis capillaribus divaricatis subterminalibus, qui planlam primo
aspectu a G. Aparine distinguunl. G. uliginosum L. valde differt pedicellis multo brevioribus
conferlioribus , foliis rigidioribus anguslioribus sensim in mucroneni attenuatis minoribus.
Flores albi.
(859) 3. Galitiiti trilidiim li Led. 1. c. II, p. 409. — Turcz. I. c. p. 530.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 145.
Hab. In Carexsûm\)ïeii bei Nikolajevsk, 18 Aug. (fr. mat.) und am Amurufer, auf Sand,
ebendaselbst, 15 Aug. 1854 (frf.).
(360) 4. Galitim boréale li. — Led. l.c.II,p. 412. — Turcz. 1. c. p. 532.—
Midd. 1. c. n. 166. — Rgl. et Til. 1. c. n. 146.
Hab. Ueberall im Amurlande, stellenweise. Mitte Juli bliihend.
Observatae sunl formae: genuinum, fructu hispido. (auf sandigem Ufer bei Ssutscbu, hâuflg,
17 Juni 1855 (flor.)).
intermediura iuter genuinum et lalifolium, fructu laevi (auf Wiesen oberhalbZjauka,
nicht hàuGg, 7 Juli 1 855 (deflor.).
latifolium Turcz. (Dole, in grasreichem Laubwalde, 21 Juli 1856 (fr. immat.);
Dshare, an âhnlichera Orte, 17 Juli 1855 (fr. immat. laevi); unterhalb Onui, im Laubwalde,
2 Aug. 1856 (fr. immat. hispido, flore sordide rubescente).
h'amtschaticum, foliis ad nervos subtus retrorsum hispidis (Bai Hadshi, 26 Juli 1854
(flor.; L. V. Schck., Kusnezoff); Ssiingda, an Wiesenrândern, 10 Juli 1855 (flor.).
(361) 5. Galiiim veruiii li. — Led. 1. c. II, p. 414. — Turcz. 1. c. p. 533. —
Midd. l c. n. 167.
Hab. Ueberall hdufig. Mitte Juni bliihend, Ende August mit reifen Frûchten.
Occurrit: foliis totis scabris, fructu dense hispido (e. gr. Onni, auf Waldwiesen, hâufig,
2 Aug. 1856 (defl.); foliis scabris subtus incanis, fructu laevi, vel foliis superue subglabris
subtus parcius incanis, fructu parce hispidulo.
(SCS) 6. Galiiim Aparine li. — Led. 1. c. U, p. 419 — Turcz. 1. c. p. 531.
Hab. Auf Schutt, um Dôrfer: Gassienn, 22 Juli 1856 (fr. immat.).
Specimina végéta, fere bipedalia.
Ordo L. VALERIANACEAE.
(363) 1. Patrinia riipestris «Tiis^iS. — Bge. PL Mong. Chin. dec. p. 22, n.
4. — Led. L c. II, p. 427. — Turcz. 1. c. p. 536.
Hab. Am ganzen Amur, an Felsen, ziemlich hâufig, z. B. Chjare, an dûrren Abbângen,
16 Sept. 1854 (fr. mat.); Uchssurai, auf Mergelboden, hâufig, 24 Juli 1855 (flor.); an Felsen
142 Maximowicz.
bei Dyrrki, bâufig, 4 Aug. (flor.); bei Seiskoi Piket, 1 Sept. 1856 (fr. mat.). Am Ussuri, z. B.
bei Aua, bâufig an Felsen, 9 Aug. 1855 (flor. et frf.).
(364) 2, Patrinia i^cabios^aefolia Fiiscli. — Bge. I. c. p. 24, d.7. — Led.
1. c. II p. 427. — Turcz. 1. c. p. 537.
Hab. Am mdlichen Amur: zwiscben Dâwunda und Mare, in Eichengehôlzen mit sandigera
Boden, nicht bâufig, 22 Aug. 1855 (fr. immat.); oberhalb Turrme, auf Wiesen, bâufig, 29
Juli 1856 (flor.) u. sonst bâufig. Am Ussuri, auf Waldwiesen bei Aua, nicbt selten, 9 Aug.
(defl.); Nor, an begrasten trocknen Abhàngen, bâufig, 12 Aug. 1855 (defl.).
Caulis interdum in parte inferiore pilis longis parcis patentissimis subrelrorsum pubescens.
Folia mox concolora, mox rigidiora subdiscolora, pleruraque pubescentia.
(365) 3. Valeriana officinaliss li. — Led. 1. c. II, p. 438. — Turcz. 1. c.
p. 539. — V. offîcin. ^. dasycarpa Midd. 1. c. p. 49, n. 168. — V. vulgaris ^, y el ^
Rupr. fl. Ingr. ined. — V. exaltata ^. ajanensis Rgl. et Til.? 1. c. n. 149.
Hab. In der Kûslenregion : Bai Hadshi, 1855(flor. et defl. leg. Kusnezoff), 26 Juli (leg.
V. Scbrenck); auf der Insel Usj'ut, im Liman, auf felsigen Slellen, einzeln, 5 Aug. 1854 (fr.
mat.). Am ganzen Amur, stellenweise und sebr zerstreut: Kitsi, auf feucbten Wiesen am Ufer
des See's, ziemlicb selten, 10 Juni 1855 (flor.); Adi, auf feucbten Wiesen, bâufig, 12 Juli
1856 (defl,, fr. immat.); oberbalb Halbo, an steinigen trocknen Abbângen, 16 Mai 1855
(juven.); am obern Amur: Maack.
Nom. Goldis: Udje Pongol i. e. Mosschi marsupium, vel Kâmbultaka.
Occurrit stolonifera et non stolonifera; fruclibus pubescentibus (ut in specc. Midd., Turcz.
ad Angaram lecto anno 1833, Kruhseano Baicalensi in hb. Led., et ucranicis: V. stolonifera
Czern.! in hb. Fiscb.) vel fructibus rarius glabris; foliis opposilis vel alternis. — Specc. e
Hadsbi a Kusnezowio lecta propter habitum et pubescentiam salis conveniunt cum V.sambuci'
folia Mik. (v. spec. german. a Griseb. missum), sed slolones non visi, verosimiliter abrupli.
(366) 4. Adest spécimen a D. Maack ad Amur. super, infra ostium Onon fl. in pratis,
8 Junii 1855 nondum florens coUectum, quod penitus dubium: folia caulina 3 — 4-juga, folio-
lis ovatis obtuse dentalis, petiolis foliisque ad venas margineque parce puberulis. Verosimiliter
species nova.
Plantae mongolico-chinensis quae vidi specc. duo sat bene conveniunt cum nostris F. offi-
cinalis prope Adi collectis macris angustifoliis, sed in uno glabro flores desunt, alterum vero
totum pubescens.
Planta Tilingiana bumilis, babitu aliéna, vix ad F. officinalem pertinet.
Ordo li. DIPSACEAE.
(369) 1. Scaliiosa FUclieri »C. — Led. 1. c. Il, p. 456. — Turcz. I. c.
p. 542.
Primitiae Florae Amurensis. 143
Hab. Am sûdlichen und obern Atnur: oberhalb der Ssungari-Miindung, auf Sand am Ufer,
zerstreut, H Aug. (flor.); oberhalb der Bureja-Mundung, in Laubgehol^en, selten, 28 Aug.
(fl. ult.); auf sandigen Feldern bei der Stadt Aicbo, oicbt hâulîg, 31 Aug. 1856 (flor.).
Planta supra Sungari ostium lecta major, caule iuferne foliisque patentim pubescentibus.
Folia radicalia profunde divisa, ut in plerisque dahuricis vix unquam occurrunt,
Ordo lu. COMPOSITAE.
(369) 1. E}iipatoriiiiti Kiriloivii Tiircz. Enum. Cbin. n. 108.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf Prairieen oberhalb Turrme, zerstreut, 28 Juli (flor.); un-
terhalb Onni, auf ûppigen Waldwiesen, nicht hàuOg, 2 Aug. (flor. et deflor.); auf Prairieen un-
terhalb des Bureja-Gebirges, hâufig, 11 Aug. (flor.); Chinganskoi Piket, auf Irocknen Wiesen,
19^ Aug. (flor. deflor.); unterhalb der Bureja-Mundung, auf Wiesen hâufig, 21 Aug. 1856
(deflor.); am Ussuri: Nor, an Wiesenrândern, sehr selten, 13 Aug. 1855 (flor.).
Planta 1 metr. usque alta, circa Pekinum allior. Rbizoma crassum subhorizontale, fibris
validis obsessum, quodara anno caulem unicura pennae corvinae (in chinensibus anserinae)
crassitie, stricte erectum, sulcatum, pilis crispis plus minus hirlum vel subglabrum proferens.
Folia opposita trisecta, sessilia, segmento medio mullo majore lanceolato in peliolulum anguste
alatum attenuato, lateralibus triente vel dimldio minoribus brevissime petiolulatis lanceolalis
vel linearilanceolatis, omnibus penninerviis vel nervis laleralibas elongalis sub-5-nerviis, utrin-
que superne parce subtus ad costam densius pilosohispidis, grosse inaequaliter serratis, serra-
luris subincumbentibus obtuse mucronulatis quasi adustis, segmento majore plus quam 1 dec.
longo, 4 cent, usque lato, sed vulgo multo minore. E segmentis lateralibus unum alterumve
saepe abortivum, tune pseudoverticillus pari uno majore altero minore, vel rarius unum alte-
rumve cura segmento intermedio basi connatum, folium bipartitum vel biliduni efl^ormans. Co-
rymbus terminalis compositus subumbellatus planiusculus, diametro vulgo 5 centim., in specc.
robustis (ut in Chinensibus) 2 decim., ramis angulo 60 — 80° circa palentibus, primariis valde
approximatis, omnibus foliis diminutis ad segmeotum unicum reductis suffultis. Capitula nume-
rosissima, cylindrica, pauci-(sub 5)-flora, 7 mill. longa. Involucri squamae paucae (circiter 12),
laxae, imbricatae, extimae remotae minulae ovatooblongae, intimae (4 — 5) linearioblongae, 6
mill. longae, intermediis duplo longiores, omnes cbartaceomembranaceae glabrae, iulimae hya-
linae. Flosculi pallide lilacini, sligmatibus violaceis. Achaenium lineariturbinatum, sub-4-an-
gulare, costis 4 elevatis percursum, punctis resinosis rainutissimis parcis adspersum, cinereo-
nigrescens, 2|^ mill. longum, pappo dimidio sallem longiore albido flosculum aequante superatum.
(369) 2. Petasites? «pec. iiideteriti.
Hab. Am untern Amur: Orloff, 1850 (flor.); auch zwischen Ajan und dem Aldan;
Orloff (flor.).
Adsunt specc. duo florentia submascula absque foliis, similia P.albo vel P.spurio, sed in
capitulis submasculis flores femineos frustra quaesivi, et stylus peculiaris: ramis subconnexis
extus ad apicem fere pubescentibus sat elongalis, cono penjcillato apice terminatis!
144. Maximowicz,
(3»0) 3. Aster tatariciis E.. fil. — Led. 1. c. II, p. 475. — Turcz. 1. c. II, p.
10. — Bge. 1. c. n. 216.
Hab. Am untern Amur, selten und nur im Sûdeo: Uchssumi, an feuchten Abhângen, 24
Juli 1855 (flor. incip.) ; am siidliclien und namentlich arn obern Amur sehr hâulig: oberhalb
Ssumlacho, auf Wiesen, 31 Juli (fl. incip.); an der Ssungari-Miiudung, auf Sanddùnen, hâuHg,
8 Aug. (flor.); Bureja-JMundung, auf feuchten Wiesen ungemein hâufig, 22 Aug. 1856 (flor.;
cum var. albijlora) etc. Aoi Ussurï: auf Prairieen der Pormiindung gegenuber, in Gebiischen,
6 Aug. (Ilor.); Agdiki, an Waldrândern; Aua, an Abhângen, 10 Aug. 1855 (flor.).
Planta speciosa, ad minimum bi-saepius quadripedalis. Folia in specimine uno prope
Uchsumi coUecto lalissima, sed in aliis ex eodem loco normalia. Ligulae pallide vel intensius
coeruleolilacinae, rarissime albae.
(391) 4. Aliter ageratoides Turcz. Enum. Chin. n. 109. — Gaule erecto
parce adpresse pilosohispido ; foliis oblongolanceolatis inferioribus longe in peliolum alatum
attenuatis mediis breviter summis abrupte in peliolum brevissimum attenuatis inaequaliter iuci-
soserratis (rarius integris) superne papilloso-subtus margineque hispidoscabris subtus pallidis
(vel rarius coucoloribus); involucri squarais subtriseriatis late oblongolinearibus obtusis char-
taceis apice coloratis ciliatisque; pappo flosculum subaequante ovarium hispidum superante.
a. genuinus. Prope Pekinum. (hb. Hti Petrop.).
p. adusliis m. Gaule erecto subsimplici, foliis grossius serratis, squamis omnibus
chartaceis apice fuscis adpressis, capitulis majoribus.
Hab. Im Bureja-Gebirge , an lehraigen Stellen des Amurufers, selten, gesellig; 16 Aug.
1856 (flor.).
Var. ^. faciem offert fere Calimeridis incisae, a qua abunde diversa pappo, involucr
squamis, capitulis minoribus, radio pallide violaceo nec lilacinocoerulescente, foliis multo majo-
ribus saepissime discoloribus minus erectis forma indumentoque valde alienis. Nullo modo spe-
ciiice atque eo minus generice distinguenda ab Astere ageraloidi e Ghina boreali, cujus speci-
mina sat numerosa a D. Kirilow et Dr. Tatarinow allata examinavi. Similis est etiam, prae-
serlim ob folia (quamvis incisoserrata), cor^'mbi formam capilulaque, ^sim /afan'co, aquotamen
jam e longinquo distinguitur foliis discoloribus radicalibus nuUis, squamis involucri imbricatis
capitulisque duplo minoribus.
y. Iiolophyllus m. Gaule ramosissimo, ramorum foliis vix quam cauliua minoribus
dculis integerrimis, caulinis acuminatis iocisoserratis, involucri squamis angustioribus apice
viiidicoloralis.
Hab. In Chinae borealis moutibus Lo-schan prope Gu-bei-kou (Dr. Tatarinow in hb.
Hti Petrop.).
Var. Y, habitu quamvis aliéna, vix spécifiée a caeteris sejungenda.
Descr. var. §. Radix oblicjiia digitum minimum crassa ligiiosa, caulcm unicum alterumve
proferens. Gaulis erectus, 1 metr. fere allus, vulgo humilior, superne distincte striatus, inter
Primitiae Florae Amurensis. 145
capitula angulatus, simples vel rarius ramo uno alterove instructus, superne corymbosus, pilis patu-
lis parcis pubescentibispidulus. Folia 1 5 cent, usquelonga, 4 cent, usque lata, subtus pallida, venis
paucisdistinctissiraisanastomosantibusprominentibuspercursa, superne papillis albidis planiuscu-
lis e centro in aculeolum brevissimum acuminatis nota ta , subtus margineque densius pilis fragilibus
basi incrassatis hispidula, versus apicem caulis sensim vel in specc. minoribus nonnuUis subito
diminuta, foliis summis ovatis obtusis. Corymbus ad summum i partem caulis nuncupans, e
ramis brevibus angulo 45° patulis ipso apice iterum divisis constans, sat multiflorus, ramis
ramulisque ad originem foliatis ceterum nudis, hispidis. Capitula diam. 2 cent., radii pallide
violacei discum aequantis ligulis latiusculis obtusiusculis apice 2-dentatis, disco subaequilato
ac alto. Involucrum subtriseriale laxe imbricatum, squamis intimis 5 mill. longis, extimis
dimidio brevioribus charlaceis araoene lutescenlibus apice atrofuscis pilisque flexuosis teneribus
ciliatis. Pappus lutescens distincte serratus. Receptaculi alveolae uno latere acutius dentatae.
{'S99) 5. Tripoliiim viilgare ME. — Led. 1. c. p. 477. — Aster TripoNum L.
Turcz. 1. c. II, p. 12.
Hab. Sachalin, siidlich von Dui an der Westkuste, im Brackwasser der Kiiste, Anfang
September 1853 (flor. leg. Dr. Weyrich).
Bene quadrat in specc. Turcz. e Bargusin. \
(393) 6. Galatella dahurica DC. — Led. 1. c. II, p. 480. — lurcz.
I. c. Il, p. 14.
Hab. Im Bureja-Gebtrge, an Felsen nichl sellen, 15 Aug. (flor.); oberhalb der Bureja-
Miindung, auf feuchten Wiesen, 22 Aug. (flor.), und auf sandigen Wiesen und Diinen unter-
halb Aicho sehr hâufig, 29 Aug. 1856 (flor.); am obern Amur hâuûger werdend.
Specimina noslra fere omnia tenuiter pubescentiscabriuscula.
(394) 7. Turczaniiiovia fastigiata DC— Led. 1. c 11, p. 482. —Turcz.
1. c. II, p. 16.
Hab. Am sûdlichen Amur: oberhalb Ssûmtacho, auf Wiesen hâufig, 31 Juli (flor.); auf
sandigen Wiesen oberhalb der Bureja-Munduug, ziemlich selten, 24 Aug.; und 3 Tagereisen
unterhalb Aicho, nicht hâufig, 28 Aug. 1856 (deflor.); am Ussuri, auf Prairieen uberall ge-
mein: Kinda, 5 Aug.; Agdiki, an Waldrândern, 7 Aug.; zwischen Aua und Chorraka, Wald-
rânder, 8 Aug.; Nor, 12 Aug. (flor., fruct. fere maturis.)
(395) 8. CaliinerU incisa UC — Led. 1. c. H, p. 482. — Turcz. 1. c.ll,p. 17.
Hab. Am unlern Amur nur im Siiden, an den Abhângen des Ghôchzier-Slockes: Dorf
Chôchzier, an Waldrândern, 28 Juli 1856 (flor. incip.); Turrme, in Weidengebuschen hâufig,
31 Juli 1855 (flor. incip.); am sûdlichen Amur: Laubwâlder im Bureja-Gebirge, hâufig, 13
Aug. 1856 (flor.) und am obern Amur hâufig; am Ussuri: Kinda, auf Wiesen, 5 Aug. (flor.);
Agdiki. 7 Aug. 1855 (flor.).
Planta 4-pedalis valde ramosa polycephala. Folia inferiora occurrunt integerrima, caulis
patentim pubescentibispidus (talis in Bureicis montibus). Ligulas observavi mox fere albidas
Mém. dea >ar. élrang. T. IX. 19 ,
146 Maximowicz.
latiores mox magis colorâtes angustiores, sed in sicco haec differentia evanescit. Varietas?
memorabilis lecta est infra Aicho urbem 15 Aug. 1856 a D. Scbrenck: caule simplici mo-
nocephalo, squamis involucri obtusis raembranaceis coloratis, sed ex unico specimine vix aliquid
stabilieudum.
Var. hohphylla m. Foliis integerrimis versus apicem caulis cito decrescentibus flora*
libus niinutis; squamis involucri latioribus margine lato byalinis.
Hab. Am sûdlichen Amur: Zwei Tagereisen oberhalb der Ssungari-Miindung, auf feuch-
len VViesen, selten, 10 Aug. (flor.); unterhalb Aicho auf Wiesen, an mehrern Stellen, zuweilen
hàuflg, 27, 28 Aug. 1856 (flor., fruct. fere mat.); auch in Daurien: Treskin in hb. Fisch.
Pro specie propria sumerem a C. incisa foliis integerrimis babituque peculiari diversa,
nisi adesset spécimen foliis nonnuUis inciso-serratis apicem caulis versus raagnitudine sensius
decrescentibus babitum plantae genuinae sat bene referens.
Observ. Mirandum cur el. vv. Sieb. et Zuccar. (FI. Japon, fam. nat. 1. c. p. 182 n.
625) Heteropappum hispidum Less. conjungunt cum Calimeride incisa DC. sub nominé He-
teropappi incisi Sieb. et Zucc. Sunt enim gênera baec optime diversa (sensu hodierno saltem):
pappo achaeniorum disci in Heleropappo acbaenium fere aequante rufo, radii brevissimo albo
pilis.asi latioribus connatis, in Calimeride incisa pappo ubique subaequali sordido achaenio
breviore, et (saltem quod atlinet ad H. hispidum Less.) habitu valde distincta. An cl. Sieb. et
Zucc. nec plantam Lessingii nec Heteropappum verum e Japonia sed tantum Calimeridem
incisam viderunt — quia plantam suam non bispidam dicunt, sed boc ex n. 626, ubi verus He-
teropappi pappus describitur non verosimile, an polius speciem alienam C. incisae DC. similli-
mara, sed Heteropappi generis ante oculos babuerunt plantamque sibiricam non sat exacte
comparaverunt, an denique spécimen viderunt, ubi pappus simili modo monstrose mutatus ac
in planta [C. tatariça) memorata a cl. Turczaninow in fl. baie. dah. II, p. 19 n. 578? De
planta Lessingii v. infra sub Heleropappo decipiente.
(396) 9. Calimeris integi-ifolia Turcz. 1. c. 11, p. 17. — Ej. En. Cbin. n.
110. — Led. 1. c. Il, p. 483.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf losela oberhalb Chai, in sandigem Boden, nicht bâuGg, 5
Aug. (flor., fr. immat.); an der Ssungari-Mûndung, 16 Juli 1856 (flor., L. v. Scbrenck);
unterhalb Aicho, 19 Juli 1856 (flor., v. Ditmar).
Specimina quasi depauperata: foliis angustioribus, capitulis minoribus.
(399) 10. Biotia discolor Maxim. Caule Brmo striato subglabro apice decom-
posite corymboso; foliis subcoriaceis subtus pallide subincanis utrinque bispido-
pilosis radicalibus et caulinis praeter summa cordatis summis ovatis omnibus etiam summis
longiuscule petiolatis (petiolo superiorumalato)acutis velbreviteracuminatisremoteinaequa-
liter subduplicatoserratis, serraturis patulis obtusiusculis, foliis floralibus minutis;
capitulis numerosis pedicellatis; involucri laxe imbricati pauciseriati squamis breviter
Primitiae Florae Amdrensis. 1 47
cilialis extimis ovatis omnibus obtusiusculis achaenia vix superaDtibus pappo inulto bre-
vioribus; achaenio 6-costato pappo suo vix breviore.
Hab. Am untern Amur, iu der Laubwaldregion: bei Dshare, im Walde auf Anhôhen,
selten, 17 Juli (oond. flor.); uuterhalb Cholâ (Chùela), 29 Aug. (flor., Maack); Uchssumi, an
schattigen Bergbâchen, nicht hâufig, 24 Juli (flor.); Turrme, im Walde zerstreut, 3 Aug. 1855
(flor.); am sûdlichen Amur auf Waldwiesen und in licbten Gehôizen hâufig: Onni,2 Aug. (flor.);
drei Tagereisen unterbalb Aicho, auf trocknen Wiesen hâufig, 28 Aug. 1856 (fl. et defl.);
am Vssuri, in lichtem Laubwalde sehr hâufig: Agdiki, 8 Aug. (flor.); Nor, 11,12 Aug. 1855
(flor., fruct. fere mat.). China: bei Pékin (hb. Hli Petrop.).
Proxima nostrae est B. macrophylla DC, difl'ert vero: foliis subtus viridibus distincte
minute reticulatis, superioribus sessilibus, serraturis foliorum subincumbentibus acutioribus,
capitulis duplo fere majoribus, ligulis angustiuribus, involucri squamis longe ciliatis multo nu-
merosioribus ovatis adpressis pappum fere aequantibus, achaenio pappo suo fere duplo bre-
viore. B. glomerata DC. [Aster glomeratus Bernh.îhb. Led.) difl'ert caule apice thyrsifero, ligulis
involucrum vix aequanlibus duplo angustioribus, pappo achaenium fere duplo superante. B. co-
rymbosa DC. diversa caule gracili debili flexuoso estriato, corymbo laxo folioso, foliis membra-
naceis, pappo teneriore achaenium duplo fere superante. /
Planta adAmurem superiorem 1i, a'd meridionalem usque 5-pedalis. Rhizoma obliquum,
caulem unicum et capita foliorum radicalium proferens. Folia radicalia cordatosuborbiculata
acuta vel breviter acumiuata, e sinu in petiolum lamina duplo longiorem superne alatum atte-
nuata, excepto apice grosse inaequaliter serrata, serraturis patulis obtusiusculis vulgo subin-
disliuctis rarius maximis; pagina foliorum inferior in specc. loco sicco enatis quasi incana,
in omnibus multo pallidior, reticulo venarura parum prorainulo laxo obscuriore, pagina supe-
rior opaca, utraque semper plus minus pilis basi incrassatis fragilibus sparsim praesertim ver-
sus margines obtecta; lamina 2 dec. longa, 1 dec. lata vel multo major. Folia caulina inferiora
conformia, sed sinus minus profundus, apex raagis acuminatus, petiolus brevior usque ad basin
fere alatus. Folia superiora et summa corda to-ova ta, ovata acuminata vel ovatolanceolata, petiolo
semper dimidiam saltem laminam aequante. Caulis inferne simplex, triente superiore ramosus,
ramis angulo 45° abeuntibus corymbiferis, intra corymbulos foliis floralibus minutis 1 cent,
longis obsessis. Inflorescentia polycephala saepe amplissima. Pedicelli diametro capitulorum
longiores. Capitula 2 cent, magna, ligulis linearioblongis obtusiusculis discum subsuperantibus
albis, duplo longioribus quam involucri squamae brèves (4 raill. longae) viridulo-membranaeeae
medio fuscae dorso vix hispidulae subglabrae, margine breviter ciliatae, achaenio maturescente
vix longiores. Receptaculi alveolae margine obtuse breviterque dentatae. Achaenium 2i mill.
longum, 1 mill. latum, turbinatum, triquetrum, costis 3 crassioribus 3 tenuioribus percursura»
glabrum, sordide lutescens, pappo suo distincte serrulato albido vix brevius.
(aaS) 11. Erigeroii acris li. — Led. 1. c. Il, p. 488. — Turcz. l. c. Il, p. 24.
— Midd. 1. c. n. 173. — E. acris §. asleroides DC. Rgl. et Til. n. 152.
148 Maximowicz.
Hab. Am ganzen Amur , auf steinigera Ufer, trockneii Abhângen, auf sandigem Boden.
Bliiht von Anfang Juli bis in den August, reife Samen im August.
Planta nostra est varietas: ligulis disco longioribus.
(399) 12. Ileteroi>a|>pU!$ decipieni^ MaiLiiii. Radice perenni miilticipite;
foliis radicalibus (capitum sterilium) oblongis spathulalisve in petiolum alatura longe attenuatis
antice obsolète repandocrenatis; caulis erecti apice corymbosi striati puberuli dense foliati
foliis lanceolatis vel oblongolinearibus aculis subtrinerviis integeriimis erectiusculis, om-
nibus subglabris (rarissime adpresse pilosis) margine subtusque ad venas parce hispidis;
pedunculis apice bracteatis, bracteis linearibus patentibus; involucri hispidiusculi squa-
mis linearilanceolalis longe acuminatis herbaceis inaequalibus disco longioribus subpatenti-
bus; ligulis linearibus acutis disci diaraelrum subsuperantibus.
Hab. In der Kûstenregion : Pronge, in hohem Grase des Ufers, 6 Aug. (flor.); am unlern
Amur: Nikolajewsk, hâufig in Felsspalten, 13 Aug. 1854 (flor.); in der Nàhe der Garin-iMûn-
dung, 29 Juli (nond. flor., Maack); Ssargu, au felsigen Abhângen sehr bàufig, 27 Aug. (flor.);
Ucbssumi, an Mergelabhâugen, nicht sehr hâuûg, 24 Juli (flor. incip.); am sïuUichen Amur:
oberhalb der Ussuri-Miindung, 1 Sept. 1855 (deflor., Maack)^ ira Bureja-Gebirge, an felsigen
nordlichen Abhângen hâufig, 16 Aug. (flor.), auf Inseln mit sparsam begrasten Flugsanddiinen,
in der Nâhe der Bureja-Mundung, hâufig, 22 Aug. (flor.); in der Nàhe von Aicho, 15 Aug.
1856 (flor., L. v. Schrenck; spécimen foliis adpresse pilosis insigne).
Heteropappus htspidus Less. (vidi specc. plura e Japonia a Langsdorff collecta in hb.
Fisch.) optime differt caule robustiore, rosulis foliorum radicaliura raajoribus dense foliatis,
foliis omnibus, caulinis patentibus lanceolatis, grosse repandodentatis, radicalibus dense
ubique caulinis distincte praesertim ad margines hispidis, caule jam a média altitudine ramoso,
ramis elongatis, capitulis subebracteatis, radio albo, pappi disci achaenio brevioris setis crassio-
ribus pbscurioribus, achaenio hispidiore latiore. Sed capitula magniludine iis noslrae speciei
aequalia. — Specimina in arenosis ad Amur meridionalem collecta foliis radicalibus privata adeo
similia Calmeridi tataricae Lindl., ut distingui nequeaut nisi achaeniorum radii pappo breviore,
exemplaria vero ex Amur inferiore foliis caulinis majoribus densioribus, caulibus ex una radice
plurimis fasciculisque foliorum radicalium insignia, quamvis specie ab illis minime diversa,
habitum alienum, H. hispido magis congruum ostendunt.
Bhizoma obliquum multiceps validum lignosum. Gaules plurimi (vel in planta juniore
solitarii), erecti, 1 — 3 pedes alti, superne corymbosoramosi, ubique foliati, in specc. junioribus
foliis demum exsiccatis basi denudati, teretes, striati, pilis mollibus patulis (rarius firmioribus
adpressis: in spec. Schrenck) puberuli. Folia subraembranacea, in specc. Amur. infer. fera
glabra, parce margine hispidiuscula, in ceteris loco sicciore enalis superne vulgo minute obso-
leteque scabropunctata , sublus ad marginesque nec non ad nervuùi médium hispidiuscula his-
pidulo-ciliata, sparsa, radicàlia 1 dec. usque longa, 1^ — 3 cent, usque lala, lamina oblongo-
elliptica obionga lanceolatooblonga vel oblongospathulata oljtusa, petiolo angusto alato Ion-
Primitiae Florae Amurensis. 149
giore, penninervi ; caulina oblongolanceolata lanceolata vel in specc. A mur. super, oblongo-
linearia, acurainata, sensim vel abrupte acuta, late sessilia, 8 — 15 cent, longa, 3 — 12 mill.
lata, basi subtrinervia , integerriraa. Capitula sat numerosa , diam, 4 cent., ramulos erecto-
patentes io corymbum latura polycephalura dispositos ad apicera usque foliatos terminantia,
foliis bractealibus interdum nunaerosis sensim fere in squamas involucri abeuntibus vel pauci-
oribus distinctis. Involucrum subbiseriale disco longius rarius aequilongum, squamis viridibus
apice coloratis vel concoloribus, margine membranaceo destitulis, planis, aequalibus, integerri-
mis, exterioribus hispidis, squarrosis. Pappus disci uniserialis corolla brevior setis inaequali-
bus serratis fuscescentibus, radii e paleis subulatis candidis basi connatis constans ^ p. achaenii
vix aequans. Achaenium oblongoobovatura planocompressum, sordide luteofuscescens, hispi-
dum, pappo suo in disco paullo brevius. Receptaculum alveolatum, alveolis margine obtuse
dentatis. Ligulae coeruleae.
(S80) 13. Solidago Virgatirea ïi. — Led. 1. c. II, p. 493. — Turcz. 1. c.
II, p. 26. — Midd. 1, c. n. 174. — Rgl., Til. 1. c. n. 153.
Hab. Im ganzen Amurlande , im SQden nur au nôrdlichen Abhângen, z, B. Cap Lazareff
am Liman, Waldrânder, 3 Aug. (flor,); Nikolajewsk, 30 Aug. 1854(fr. mat.); Turrme, Wald-
rânder, 3 Aug. (flor.); Aua am Ussuri, in lichtem Laubwalde, selten, 10 Aug. 1855 (flor.).
Achaenia glaberrima. Capitula saepe simpliciter racemosa.
(291) 14. Iiiiila salicina li. — Led. 1. c. II, p. 504. — Turcz. 1. c. II. p. 28.
Hab. Am sûdltchen: oberhalb der Ssungari-Mûndung, 30Junil855 (nond.flor., Maack);
zwei Tagereisen oberhalb der Bureja-Mûndung, ziemlieh hâutig am Ufer, 25 Ang. 1856 (flor.)
und obern Amur.
p, latifolia DC. Prodr. V, p. 466 (caulis inferne pilosiusculus).
Hab. km sûdKchen Amur : unterhalb Onni, auf Caîamagrostis-'Wiesea , selten, 2 Aug.
1856 (flor.).
(399) 15. Inula Britannica Ij. — Led. I. c. II, p. 505. — Turcz. 1. c. II,
p. 28. — Midd, 1. c. n. 175.
Hab, Am ganzen Amur, uicht selten an Flussufern : Nikolajewsk, 1 3 Aug. (flor.) ; Âchta,
sandige Insein, 13 Sept. 1854 (frf.); an der Ussuri-Miindung, 13 Juli 1855 (flor., Maack) etc.
Specimina amurensia saepius subglabra , foliis elongato-lanceolatis, sed occurrunt etiam
sublanata. Planta sibirica foliolis involucri quam in europaea longioribus gaudet.
(3S3) 16. Inula (Bubonium) cliinens^ii^ Rtipr. mscr. — Inula caule fo-
liisque subtus parcissime arachnoideo-sericeis subglabris; foliis eîliptico- vel oblongo-lanceo-
latis lanceolatisve parce denliculatis margine atque superne scabriusculis , infimis (saepissime
evanidis) in petiolura attenualis , caulinis basi angustiore attenuata truncata integerrima semi-
amplexicaulibus sessilibusve; involucri squamis linearilanceolatis margine medioque dorso
puberulis exterioribus interiores discumque aequantibus squarrosis; caule di-polycephalo;
achaeniis striatosulcatis parce pilosis. — /. salicina Bge.! 1. c. n. 214, nec alior.
150 Maximowicz.
Hab. Am Ussuri: unterhalb Aua, uberall am kiesigen Ufer hâuûg, 8 Aug. (fl. et defl.);
Nor, ebenso, haufig, 12 Aug. 1855 (fl., defl.). Am sûdlichen Amur: drei und vier Tagereiseo
unterhalb Aicho, an Waldrândern, nicht selten, 27, 28 Aug. 1856 (fl. et defl.). In Nord-China.
Valde affinis /. Brùannicae L., a qua potius habitu quam signis characterislicis diversa,
primo aspectu difi"ert involucro (oculo nudo) nec non caule foliisque glabris , capilulis paullo
minoribus, foliis basi latioribus non denticulalis. /. repanda Turcz. (v. spec. chin. Kirilow)
diversa foliis patentissimis répandis, squamis involucri extimis dorso villosis intimas glabres
non vel vix aequantibus , omnibus pallidis. Cum /. saUcina L. vix comparanda , speciminibus
parvifoliis quidam non absimilis, at jam foliis moUibus pallide viridibus abborrens.
Planta sat polymorpha. Specc. Pekinensia nec non Amurensia foliis gaudent elliplico- vel
oblongo-lanceolatis , 5 — 10 cent, longis , 2 — 2i cent, latis, acutis, nec amplexicaulibus
neque in petiolum attenuatis , caule circiter pedali vulgo dicephalo (in amuricis pleiocephalo).
Ab bis non parum diflerunt specc. Ussuriensia, duos pedes usque alta, foliis plerumque lanceo-
latis vel elongato-lanceolatis inûmis in petiolum dimidiam laminam aequantem attenuatis, i^
decim. uSque longis (vulgo brevioribus), 1 i cent, latis , caule saepe ramoso tune polycephalo
(in uno specimine capitula sedecim inveni). Capitula 1. chinensis diam. non ultra 31 cent, (in
/. Britanica vulgo 4 cent.).
(384) 17. Inula liiiariaefolia Turcz. Ënum. chin. n, 114. — I. [Bubonium)
caule ramoso vel simplici erecto apice corymbum polycephalum gerente parcissime adpresse
arachnoideo vel subglabro ; foliis linearilanceolatis acuminatis superne glabris subtus parce
arachnoideo-pubescentibus margine revoluto minute denticulatis infimis radicalibusque in petio-
lum dimidiam laminam aequantem vel breviorera attenuatis céleris sessilibus: corymbi ramis
erectopatentibus submonocephalis; involucri squamis linearibus glabris margine subglandulosis
arctius adpressis exterioribus apice foliaceis involucro brevioribus vel rarius aequilongis sub-
squarrosis, acbaeniis parce pilosis.
Hab. Am Ussuri, auf feuchten Wiesen ungemein hâuGg, z. B. der Por-Miindung gegen-
iiber, 6 Aug. (flor. et frf.); an Waldrândern bei Agdiki, bàufig, 6 Aug. 1855 (flor.). Am siid-
lichen Amur: oberhalb Ssumtacho, auf iippigen Wiesen, 31 Juli 1856 (flor. et defl.) und auf
mehrern Stellen unterhalb der Ssungari-Mûndung, Anf. Juli (flor., Maack),
Spec. authent. Turcz., cujus nomen verosimiliter in /. linearifoUam emendandum erit,
non vidi , nihilo minus , examinatis exemplaribus Pekinensibus plurimis cum ejus diagnosi op^
time convenientibus, de identitate utriusque plantae minime dubius sum. Diagnosis mutanda erat
ob speciminum quae ante ocuios fuerunt copiam atque polymorphiam. — Species peculiaris, a
praecedente involucro, capitulis conspicue minoribus numerosis foliisque angustîoribus glabris
basi angusta sessilibus optime abundeque diversa,
Herba 1 — 2-pedalis perennis, primo jam anno uti videtur florens et tune caule simpli^
cissimo oligocephalo instructa (ila frequentissime io pratis Ussuriensibus humidis) , vel ro-
bustior pluricaulis , fasciculis foliorum radicaliura ultra % decim, longorum , caulibus saepe
Primitiae Florae Amcrensis. 151
valde ramosis, omnibus polycephalis. Folia caulina 1 decim. circiter longa, non ultra 1 i cent,
lata, iis Salicù viminalis non dissimilia, superiora mullo minora breviora. Capitula diametro
2J cent., radio disci latitudinera aequante. Involucrum pallide viride, squamis exterioribus
paucis, apice herbaceis, saepissime quam intimae brevioribus, adpressis vel apice sub-
squarrosis.
(3S5) 18. Sieges^beckia orientalis li. — Led. I. c. II, p. 513.
Hab. Turrme an der Ussuri-Mûndung, im Laubwalde hâufig; 18 Aug. 1855 (flor.,
(r. immat.).
Specirainibus Ledebourianis atque cultis hirsutior, caule superne pilis longis villoso,
inflorescentiae ramis brevibus vel brevissimis, foliis latioribus subito in peliolum aiatum atte-
nuatis, uti tota planta (ob stationem sylvestrem) flaccidis. Cetera congruunt.
svniPBVl.i.0C.%nPV8 n. «en.
Capitulam multifloram heterogamum, Qoribus marginalibus pluriseriatis tenuissimis femineis,
disci paucis hermaphroditis. Involucrum subuniseriale, squamis discum aequantibus membranaceis
lanceolatis ovalibusve acutis margine subintegris. Receptaculum planum, margine inter flores fe-
mineos paleaceum, paleis arcte cum ovariis flosculorum femineorum connatis, apice libero compli-
catis membranaceis. Corollae femineae tenues filiformes ligulatae 3-dentatae, dente uno longiore,
staminum vestigiis nuUis, stylo exserto bifido, stigmatibus linearibus acutis exappendiculatis, ovario
tereti tenui basi corticatostipitato , cum palea flosculum subaequante ad mediam altitudinem suam
connato. Floribus hermaphroditis: corolla tubulosalimbocampanulato 4-dentato, stylo vix exserto
bilobo, staminibus 4 inclusis, antheris apice subtruncatis, exappendiculatis, abbreviatis, ovario epa-
leato. Achaenium teres laeve corticatostipitatum, corolla perssitente coronatum, punctis pellucidis
pilisque longis apice involutisparcishorizontalibusobsessum, pilis nonnullisrectis apice hinc pappum
brevissimum mentientibus , florum femineorum cum palea ad médium altitudinis arcte connatum,
palea erectopatula membranacea complicata ovata acuminata corollae apicem fere attingente. Co-
tyledones duae planae.
Plantula annua , ob habitum Myriogynes vel Bidentis speciebus pusillis comparanda, cum
priore multis e gr. pilorum achaenii conformatione conveniens , at characteribus valde discre-
pans, ob achaenia cum paleis concreta forsan inter Melampodineas collocanda.
(3§6) 19. Symphyllocarpiis exilis Iflai^ini.
Hab. Am unlern Amur, am Ufer , auf ûberschwemmt gewesenem schlammigem Boden,
ûberall sehr selten : Nikolajewsk , 15 Aug. 1854 (spec. unicum fructif.); gegenùber Monglo-
mai. 3 Sept. (spec. 1 fructif.); Insein zwiseben Tschora und Buri, in Gesellschaft von Myrio-
gyne, 27 Juli 1855 (spec. 1 florens).
Annua pusilla glabra 8 cent, alta , Myriogynes facie, sed erecta , dichotome breviter su-
perne raniosa ; foliis alternis, capitulis glomeratis axillaribus foliis arcte involucratis. — Radix
exilis, fusiformis. Caulis firmulus erectus striatus, in ramos duos vel rarius 4 furcatus, ramis
iterum furcatis, omnibus arcuatopatentibus. Folia alterna, ad furcas pseudoopposita vel qua-
terna, 12 mill. longa, 3 mill. lata, lanceolata, infra apicem 1 — 3-dentata, in petiolum lamina
152 Maximowicz.
breviorem attenuala glabra, superiora et ad dichotomias infra capitula posita linearia intégra
vel deatata. Capitula in bifurcatione caulis rarnorumque sessilia, per bina vel quaterna arcte
glomerata , pallide flavida, diametro 3 millim. Squamae involucrales lanceolatae rhombeae
obovataeve membranaceae, medio tenuiter parallèle nervosae, margine hyalinae tenuissime sub-
denticulatae. Flores feminei raultiseriales filiformes , hermaphroditi pauci (sub 1 0) crassiores,
omnes 2 mill. longi. Achaenia 1 mill. longa , centralia recta, marginalia subcurvata , lineari-
terelia , laevia, epicarpio tenui submembranaceo punclis parcis elevatis pellucidis atque pilis
paucis elongatis (e cellulis longissimis lateraliter apicibus appositis ternninali spiraliter involuta
tenuiore compositis) obsessuin. Pili simillimi occurrunt in achaeniis Myriogynes minutae Les s.
(3êl9) 20. ILaiitliiiiiii !$trumai'iuiii li. — Led. 1. c. II, p. 5t4. — Turcz. 1.
c. II, p. 31. — Bge. 1. c. n. 339.
Hab. Am ganzen Amur , sehr zerstreut, auf Scbutt um Dôrfer: Naiche, 21 Juli (flor.);
uni Zelte der Ssolonen, eine Tagereise oberhalb Chinganskoi Piket, selten, 21 Aug. (fr, mat.); um
die chinesischen Dôrfer gegeniiber Aicho, hâufig, 29 Aug. 1856 (frf.).
Differt a diagnosi Wallr. (Beilr. p. 234) rostris quam aculei paullo longioribus. Bene
quadrat in specc. Turczaninowiana. Rostra remota recta, raro rarissimeque unum alterumve
apice hamulatura.
(3SS) 21. Bideiii^ tripartita E,. — Led. I. c. Il, p. 516.
p. pinnatifida Turcz. 1. c. Il, p. 34. — Midd. 1. c. n. 176.
Hab. Am ganzen Amur hâufig, z. B. Chads Mare, auf Weideninseln, 22 Aug. 1855 (flor.);
Kûegra, 14 Aug. 1854 (flor.).
Foliorum laciuiae in nostris linearilauceolatae.
(3M9) 22. Bidens? i^pec. nova indeterm.
Hab. Am untern Amur: Dole, unterhalb der Dondon-Mûndung, an grasigen Laubwald-
rândern hâufig, 17 Juli (steril.); Naiche, an âhnlichem Standort, hâufig, 19 Juli 1 855 (visa steril.).
Summitas caulis quae lecta plaotae juvenilis jam 4 pedes altae capitulorum vix indicia
minutissima profert. Ex foliis nostrae affinis videtur B. chinensis W. {Glossogyne Less.), si
specc. hujus latifolia comparabis, sed laciniae in nostra linearilanceolalae acuminatae serratae
in petiolum decurrentes. Foliolorum juga circiter quatuor, petiolum versus cito decrescentia,
jugo accessorio hinc inde interjecto minore. Segmenta terminalia inter se connata.
(390) 23. Adenocaiilon adliaeres^ceui^ llaxim. Gaule erecto simplici vel
brevissime ramoso superne arachnoideo; foliis orbiculatocordatis acutis repando-mucronato-
dentatis subtus incano-tomenlosis in petiolum alalum dentatum decurrentibus ; pedunculis ab-
breviatis parce glandulosis; capitulis 15-floris in paniculam angustam dispositis.
Hab. Am untern Amur, von Borbi an (an Nadelholzrândern , 27 Juni fl. pr.) bis zur
Ussuri-Mûndung, in Wâldern, an Waldstegen besonders hâufig, z. B. Poddale, 20 Mai (steril.);
Chungar, 11 Juli (fl. pr.); Dshare, 18 Juli (flor. et frf.); Ssargu, 14 Juli 1855 (fl. et defl.).
Primitiae Florae Amurensis. ' 153
Nom. Goldis: Lâchssaka.
A. ôîco/or Ho ok.! differt caule superne toto glanduloso, foliis subtrilobis, caule iteratim
bifurcatoramoso, ramis pedunculisque elongatis palenlibus, capitulis paucifloris. A. hmalaicum
Edgew. foliis rotundalis subreniforrnibus subtus niveotomentosis capitulisque plurifloris ab
A. bicolori Hook. tantum differre, ceterum «siniillimum» esse dicitur, ideoque a nostro abuiide
diversura, discrepat eliam antheris obtusrs, stylo florum masculorura exserto.
Planta 3 — 4-pedalis , sylvarura frondosarum incola, ibique ope aehaeniorum vestibus
hominum facillime adhaerentium secus calb'S et in vicinitate vicorum frequenlissima. Rhizoma
digiti crassilie , obliquum , Gbris numerosis obsessum , fuscescens. Caulis pennara cygneam
crassus, teres, striatus, parle superiore parce adpresse arachnoideus, internodiis folio multiplo
brevioribus. Folia alterna, petiolata, superne giabra ad veuas tanlum parcissime subglanduloso-
puberula, subtus incanotomenlosa , infîma orbiculato-subreniformia , grosse rcpaudodentala
atque mucronatodenliculala, palmatim trinervia, in petiolum laminam aequantem vel subsupe-
rantem alatum grosse denlatum li cent, lalum decurrentia, lamina 7 — 8 cent, longa, 8 — 7
cenl. lata; superiora snbtriangulalo-orbiculata, apice atque ad angulos acuta, majora (12 — 13
cent, longa, 13—11 cent, lata), petiolo laminam aequante vel breviore, angustius (7 mill.)
alato, minus grosse denlato, basi dilatata (28 mill. lata) sessili. Fasciculi foliorum, rarius ra-
muli brevissimi ex axillis foliorum inferiorum orti, vel saepius nulii. Inflorescentia terminalis
anguste paniculata. Folia floralia internodiis multiplo longioribus intercepta, magnitudine
valde diminuta, intima caulinis conforniia, 4 cent, longa et lata, brève petiolata, summa linea-
ria integerrima , 7 mill. longa, brevissime petiolata. Ramuli ex axillis foliorum floralium orti
2 — 4 cent, longi , capitula 1 — 4 plerumque bina proferentes , pedunculis canotomentosis
parce vel densius glandulis stipitatis obsessis, bracteis linearibus linearioblongisve in parte su-
periore instructîs, circa 5 mill., fructiferis circa 2 cent, longis, terminalibus duplo triplove lon-
gioribus. Capituium diam. 5 mill. Involucrum subuniseriale, tune 5 — 7-pbyllum, vel subbi-
seriale, phyllis inlerioribus minoribus paucis. Phylla in flore erecta , in fructu réfracta, ovata,
oblonga, obtusiuscula venosa parcissime denticulata giabra. Flores feminei uniseriales, circiter
8 , ovario obovato a medio ad apicem glandulis viscidis crasse stipitatis dense obsesso, corolla
alba ovarium aequante, tubo limbo breviore, limbi patenticampanulati 4-partiti iaciniis ellip-
tico-ovatis acutiusculis , rarius singula lacinia bidentata. Stylus exsertus , apice breviter 6ssus,
inter lobos a medio usque ad apicem margine stigmalosos canaliferus. Stamina obortiva 4,
basi styli arcte adpressa eoque multiplo breviora, minutissima, linearioblonga, apice obtuso vix
dilatata crassiora. Flores màsculi subtriseriati , sub octo. Ovarium stérile glaberrimum , ferlili
minus, corolla triplo saltem brevius, corolla alba tubulosa, limbo tubo duplo fere breviore
5-partito, jpbis oblongoelliplicis acutis revolutis. Stamina 5. prope faucem iuserta, albida, an-
theris apice acute appendiculatis , loculis basi acuminatis. Stylus stamina aequans , basi vix
pauUo sensiraque crassior, lobis arcte connatis obtusus. Achaenia stellatim patentia, involucro
revoluto , 5 mill. longa, 1 J mill. lata , obovatooblonga basin versus attenuata , ipsa basi quasi
stipitulo brevissimo subperforato instructa, apice rotundato cpapposo marginulo elevato minuto
Méni . des sav. élrang. T. IX. 20
154 Maximowicz.
(loco inserlionis coiollae) superala, a medio circa glandulis viscidis stipilatis sat dense obsessa,
obscure viridia. Epicarpium glanduligerum abslersibile membranaceo-herbaceuiii , lalere exte-
riore nervis 4 percursura, endocarpium coriaceum. Cotyledones ovalioblongae planae, radicula
inféra recta elongata cotyledonibus duplo brevior. Receplaculum breviler conicum alveolatum,
alveolis marginalibus subduplo majoribus, omnibus sat profunde impressis margine elevato
cirouindalis.
(S91) 24. Ptarmica inong;olica DC. — Turcz. I. c. II, p. 38. — P. sibirica .
Led. i. c. II, p. 528. — Midd. I. c. n. 177. — Rgl. et Til. 1. c. n. 154.
Hab. In der Kûstenregion : Cap Lazareff, an schaltigen Kiistenstellen, nicht bâulig, 3 Aug.
1854 (flor.), Anf. Sept. 1853 (flor., Weyrich); am ganzen Amur, stellenweise: Pronge, an
der iVIiindung, Waldrand, 6 Aug. 1854 (flor.); auf sandigen Insein zwischen Onmoy und
Odshal, nicht selten, 18 Juli 1856 (nond. flor.); Messur, an schattigen Waldràndern hâufig,
29 Juli (flor.); ïurrme, Ussuri-Miindung, 16 Juli 1855 (flor., Maack.); oberhalb der Bureja-
Miiudung, auf iippigen Wiesen recht bâuflg, 26 Aug. (flor. et deflor.); drei Tagereisen ober-
halb der Seja-Miindung, auf trocknen Wiesen ziemlich haufig, 4 Sept. 1856 (flor., deflor.).
Planta litoralis atque ad margines bumidos sylvarura crescens foliorum aream intermediam
habet laciniis subsesquilatiorera (haec videlur protolypa Pt. mongotica Fiscb.!); in vulgari
forma area laciniis aequilata (quae Pt, sibirica Led.!), sed postea utraque forma in hb. auct.
laudat. commixta. Ligulae in nostra paullo breviores quam in plerisque specc. baicalensibus.
(39!3) 25. Ptaritiica vulgarU Blaekw. — Led. 1. c. II, p. 529. — Turcz.
1. c. II, p. 39.
Hab. Auf feuchten Corea;-Wiesen unweit der Seja-Mûndung (Seiskoi Pikel), sehr selten,
1 Sept. 1856 (flor.). — Spécimen unicum.
(898) 26. Acltillea i^etacea "W. Kît. — Turcz. I. c. II, p. 40. — A. Millefo-
lium ^. Led. 1. c. II, p. 532.
Hab. Am obern Amur: drei Tagereisen oberhalb Seiskoi Pikel, auf felsigem Boden , an
Waldràndern, 4 Sept. 1856 (flor.); in der Nàhe der Seja-Miindung, Mitte Juni 1855 (flor.,
Maack).
Specc. Maack. cum dahuricis optime congrua, nostra autera foliis majoribus in lacinias
longissimas tenuissimas bipinnatipartitis insignia.
(394) 27. i%cltillea iitarmicoides Maxim. Gaule erecto superne ramoso striato
pubescente vel subglabrato; foliis elongato-lineari-lanceolatis utrinque superne parce viUosis
acuminatis pectinato-pinnatipartitis-fldisve, laciniis approxiraatis lanceolatis inaequaliler inciso-
serratis inferioribus interdum iterum serratis; corymbo composito raultifloro subpiano; capitulis
subobovatis villosiusculis; squamis ovatis margine fuscescente marginatis exterioribus carinatis;
ligulis 5 — 8 tridentatis convolutis minutis involucrum non superantibus disco brevioribus;
receptaculo anguste conico; paleis linearioblongis concavis merabranaceis glabris.
PRIMITIAE FlORAE AmURENSIS. 155
Hab. Am untern Amur, im siidlichen ïheile, bei Uchssurni, auf Mergelboden, niciit sellen,
23 Juli 1855 (fl. pr.). Am sûdltchen Amur: oberhalb Ssumlacho , auf iippigen W iesen , uicht
haulig, 31 Juli (deflor.); auf trocknen Wiesen, 2 Tagereisen oberhalb der Ssungari-iMundung.
nicht haulig, 11 Aug. 1856 (fl. et frf.). Am Ussuri: Kindà, auf Wiesen nichl selti^n, 5 Aug.
(flor.); Agdiki, an feucbten Waldrândern nichl selten, 6 Aug. (flor.); zwischen Aua und Chor-
raka an Waldrândern, 8 Aug. (flor.); Nor, auf trocknen Wiesen, nicht selten, 12 Aug. 1855
(flor, et fructif.).
Species inter Filipendulinas DC. collocanda , sed nullî vere affinis, A. leptophyllae MB.
subsimilis ; capitulis albidis et habitu Plarnucariim insignis.
Très usque pedes alta , rhizomate verticali crasso pleiocephalo. Gaulis pennam anserinam
crassus striatus solitarius (vel caules bini) inferne teres, superne et intra corymbum angulalus,
densius vel parcius arachnoideo-pubescens. Folia in specc. maoris ultra 1 dec. longa, 1 8
mill. lata, vulgo 6 cent, longa, 8 raill. lata, adpresse villosa, speciminum minorum iis Pi. mon-
goltcae valde similia, pectinatopinnatifida , area interniedia lacinias aequante , laciniis approxi-
matis ovatolanceolalis dentatis cauli proximis vix majoribus , specc, majorum pectinalopinnati-
partita area laciniis duplo angusliore, laciniis lanceolatis acuminatis inferne subpinnatiincisis,
lacinulis serratis , superne incisoserratis; omnium serralurae mucronatae. Corymbus capitulis
ad minimum 25, plerumque ultra 50, saepe 100 onustus , planiusculus. Pedunculi angulati
pubescentes. Capitula albida, 5 mill. longa, colore disci Ptarmicae vulgaris , involucri sub-
hemisphaerici squamis ovatis dorso acute carinatis pallide viridescentibus margine pallide fusce-
scentibus parce villosiusculis , exterioribus multo brevioribus. Flosculi feminei bermaphroditis
breviores, ovario alatomarginato albido obcompresso coroliam superante. Tubus coroUae coni-
cus obcompressus glaber vel superne parcissime ciliatus , duplo longior quam limbus ligulatus
suborbiculatus tridenlatus convolulus erectus. Stylus fuscus, stigmatibus apice penicillatis,
limbo brevior. Flores disci 5-dentati. Paleae flosculis breviores fuscescenli-membranaceae
oblusiusculae. Achaenia planocompressa albida, medio cinerascentia, ultra 2 mill. longa, minus
quam 1 mill. lata, ab apice latiore sensira basin versus altenuata, alis nerviformibus area média
angustioribus paullo supra apicem achaenii promiuentibus.
(395) 28. lieiicantliemuiii ai'cticiiin JDC — Led. 1. c. II, p. 541. —
Midd. 1. c. n. 179. — Rgl. et Til. 1. c. n. 155.
Hab. In der Kûslenregwn: Bai de Caslries , auf der Isle d'Observation, an sounigen
Kiistenstellen, recht hâufig, 13 Juli 1854 (flor.); Bai Hadshi 1855 (flor., Kusnezoff).
Planta apud nos macra, plus quam pedalis, foliis carnosis, mox in specc. majoiibus iconi
Gmelin. Fl. Sib. Il, tab. 84 {L, G»je/»>« Led,!) similibus, mox elongalioribus parcius dentatis
majoribus, tune caulis humilis crassus — ita in specc. e sinu Hadshi, sed saepissime folia sese
habent uti in specc. ajan. et ochol.
(396) 29. lieucantlieimim Mbiricuiii UC — Led. I. c. 11, p. 541. —
Turcz. 1. c. n, p. 42.
156 Ma^imowicz.
Hab. Am obern Amur : eioe Tagereise oberhalh der Seja-Mundung, an Felsen, zerslreut,
nicht sellen, 2 Sepl. (flor.); auf balbem Wege etwa zwischeo der Romar-Mundung und Alba-
sin, 6 Aug. 1856 (flor,, Ditmar). ^ Ligulae prius albae postea lilacinae.
p. laùlobum va. Foliis lobalis lobis grosse denlatis.
Hab. Im Hureja-Gebirge: an Felsen mit nôrdiicher Exposition, sehr selten, 16 Aug.
1856 (flor.). — Ligulae albae.
Quae collegi specc. L. sibirici genuini omnia pertinent ad genuinum sensu Turczani-
nowii: foliis nempe minus divisis. Varielas proposita sese babel ad L. sï6«n"cMm fere ut L.
Gmelini Led. ad L. arcticum DC.
(3dî) 30. lieiicaiitlieiiiiiiii "H'eyricliîî ]fIaiK.iiii. — L. {Phalacroghmim DC.)
glabrum; caule suberecto ramoso densifolio basi nudo; foliis pinnatipartitis carnosis : laciniis
inferiorum apicem versus pinnatifidis , superiorum omnibus linearioblongis acutis integris vel
hiuc dente auclis; ramis submonocepbalis; capituli ampli squamis involucri exlerioribus lineari-
inlerioribus oblongis obtusis margine fuscomembranaceis ; ligulis involucro duplo longioribus.
Hab. An Abhângen der Westkiiste Sacbalins, bei Dui, Anf. Sept. 1853 (flor., Dr.
Weyrich).
Spécimen lectum est unicum , caule foliato basi afolio a L. arclico diversissimum, foliis
caule ramoso alque habitu a L. sibirico aeque distans; ob achaenia ignota quoad genus subdu-
bium. Radix videtur perennis. Caulis 2 dcc. altus, sat robustus, paullo supra basin jam ramo-
sus, solidus, sulcatostriatus, foliatus. Folia intima 5 cent, longa, vel in petiolum lamina sesqui-
longiorem basi subdilatatum attenuata , lamina ambitu suborbiculata subpaImati-5-partita, la-
ciniis tribus anterioribus a medio pinnatifidis basi linearicuneata integerrimis, lateralibus minoribus
linearibusarcuatis integris, vel petiolo subnullo: rhachi nempe laciniis minoribus linearibussub-
alternantibus obsessa, et tune laminae portio terminalis non palmato- sed pinnatipartita laciniis
usque ad b;)sin fere pinnatitidis lacinulisque acutis; folia summa simpliciter pinnatipartita, laci-
niis integerrimis subaequilongis nec basin versus decrescentibus. Capitula in spec. nostro
quinque, ramos lerminantia, breviter pedunculata, 4 cent fere diametro. Involucri depresso-
subhemisphaerici squamae interiores 7 mill. longae, omnes medio nervo viridescente percursae
ceterum albidae, margioe angusto fusco circumdatae, obtusissimae, exteriores breviores. Ligu-
lae 1 cent, longae, 4 mill. fere lalae, obtusae , apice emarginatae, lilacinae. Flores disci lutei
5-dentati : tubo piano ovario epapposo. Receptaculum valde convexum, cavum, nudum.
(39S) 31. Cltainaeineliiin (Gas^trosàuluiti) liiiioi^iiiii maxiin. Annuura?
glabrum; caule striato superne laxe corymboso-paniculato; foliis ambitu oblongis obovaloob-
loiigisve S'jssilibus bi- vel subtripinnatisectis : laciniis linearisetaceis callo albo minulo oblusius-
culo terminalis; pedunculis brevibus; involucri squamis exterioribus liueari-lanceolalis interi-
oribus oblongis omnibus scariosis 1-nerviis obtusis marginatisve; ligulis involucrum subaequan-
tibus oblongis, flosculis disci 4 — 5-dentatis dentibus 1-glandulosis; achaeniis compressis elon-
galis latitudine sua triplo longioribus, basin versus attenuatis apice latioribus, dorso planiusculo
PRIMITIAE FlORAE AmORENSIS. 1 57
tenuiter rugulosis, apice convexe distinctissime biglandulosis (rarissime iu eodera capitulo eglan-
dulosis), coslis inarginalibus corlicosis albidis area intermedia parum angustioribus, pappo bi-
lobo achaenio plus quain 4'° breviore corlicato areola termiuali 4-angula achaenio aequilata
glandulis dorsi diaphanis subbipuactato.
Hab. Am untern Amur, auf Schlammboden ara Ufer uud auf Insein, zerstreut und selten:
Nikolajewsk, sehr selten, 22 Aug. 1854 (flor. frf.); gegeniiber Déu, sehr selten, 2 Sept, (frf.);
Gaibo, auf lehraigem Ufer sehr selten, 26 Juli (flor.); auf Insein zwischen Tschora und Buri,
27 Juli (flor.); bei Chads Mare, 22 Aug. (frf.) und Katar, nicht selten, 21 Aug. 1855 (flor., frf.).
Pyrethnim praecox MB.! [Chamaemelum Yis.) differt: achaeniis duplo minoribus subcylin-
dricis, pappo majore, disco epigyno nigrobipunctato, glandulis minoribus impressis, foliorum
laciniis raulto brevioribus ralione folii multo lalioribus, ligulis involucro longioribus, floribus
disci eglandulosis. Ch. inodorum Vis. a nostro diversum: achaeniis latitudine sua 2'° tantura
longioribus, pappo brevissimo patente, glandulis impressis minoribus, ligulis elongatis, Ch. ma-
rùimum Boiss. denique dignoscitur achaeniis atris subtriquetris, glandula unica, dorso argute
rugoso, marginibus (alis) angustissimis, côstis lenuibus parum distinctis, radio multo longiore,
habitu robustiore, foliorum laciniis densioribus firmioribus.
Planta tripollicaris usque sesquipedalis, erecta, superne vel a basi ramosa, glabra, uti
-videtur annua. Caulis striatus albidus. Folia in specc. robustis 6 cent, usque longa, 3 cent,
usque lata, sessilia, tripinnatisecta, segmentis primariis cauli proximis parum vel subindivisis,
laciniis linearisetaceis 4 mill. usque longis callo albo terminatis, rhachi communi prope caulem
pauUulum dilatata. Capitula ramulos terminantia, 15 — 18 mill. diara., pedunculis i^ — 3 cent,
longis nudis insidenlia, disco luteo demum valde convexo plus quara hemisphaerico 1 cent,
lato, ligulis 4-nerviis apice subtridentatis vel emarginatis, albis, 4 mill. usque longis, fere 2 mill.
latis. Involucri squamae exteriores linearilanceolatae interioribus Hnearioblongis parum brevio-
res, omnes sordide virescentes, exteriores nervo viridi latiusculo interiores nervo angustiore
fusco percursae scariosae, apice obtusiusculae vel emarginatae, demum recurvato-arcuatae,
receptaculo farcto nudo demum convexoconico. Achaenia 3 mill. longa, 1 — li mill. lata, alis
sordide cinerascentibus crassis, marginalibus ventrali vix latioribus, interstitiis fuscis angustis
dorsali tenuiter transverse ruguloso supra marginem superiorem biglanduloso, glandulis dis-
tinctissimis ellipticis fuscis, una alterave interdum gemina, raro utraque subevanida, alis omni-
bus sursum in pappum areolam terminalem marginantem supra alas marginales in lobos majo-
res supra ventralem in minorera productum sensim abeuntibus. Pappus patulus, lobis majoribus
alae lalitudinera vix aequantibus Areola indistincte quadrangula, prope locum insertionis flos-
culi glandulis dorsalibus trans pappum perspicuis.
(399) 32. itrtemii^ia des^ertorum Spr. — Led. 1. c. II, p. 564. — Turcz.
l.c.ll. p. 51. — Ej. En. Chin. n. 118.
Hab. Am ganzen Amur, auf Irocknen Wiesen, sandigera Boden, an Felsen, Waldrândern,
hâufig, z. B. Tyr, an Felsen, 12 Sept. 1854 (frf.); auf dera sandigen Ufer bei Bélier, 1 Juli
158 Maximowicz.
(juven.); Emmoro. an Felsen hâufig, 25 Aug. 1855 (flor.); Messur. an uôrdlicben Abbangen,
29 Juli (flor. incip.); zwei Tagereisen oberhalb der Ssungari-MiinduDg, hâufig, 1 1 Aug. (flor.);
oberbalb der Bureja, trockne Wiesen, hâufig, 28 Aug. (flor.)î auf Wiesen bei Aicho sebr hâufig,
30 Aug. (flor.) und um Seiskoi Piket, 1 Sept, (flor.); zwischen Seja- und Komar-Mûndung,
6 Sept. 1856 (frf.); am Ussuri: an Felsen bei Dshôada, 4 Aug. (sleril.); Chaizo und Agdiki,
hâufig an Waldrândern, 6 Aug. 1855 (flor.).
Valde polymorpha, sed caulibus sterilibus (in A. commutata Bess. deficientibus, secd.
Bess. Drac. p. 71) semper dignoscenda. Attamen in speciraine uno alterove, uuo eodernque
loco crescente, caules stériles rarissime quidem desunt, et tune, si spécimen angustifolium,
ab A. commutata vix dignoscendum. — Folia radicaiia mox caulinis subconforraia tenuiter dis-
secta, mox laciniis vix vel multo latioribus, mox spalbulata incisoserrata - vel flssa, mox (raris-
rissime) ovata incisoserrata, sed 6nes iotra lusus innumeros nuUi certe stabiliendi.
(4IOO) 33. Arteiiii<sia canipestris JL. — A. campestris, inodora MB. et A. com-
mutata Bess. Led. 1. c. II, p. 565 — 567. — A. com,piutala Turcz. 1. c. II, p. 51. — A. cam-
pestris et A. commutata Midd. 1. c. n. 181 et 182.
Hab. Am ganzen Amur, stellenweise: Pronge, Amur-Mûndung, um'S Dorf, 6 Aug. (flor.);
auf sandigen Insein unterhalb Kitsi, 20 Sept. 1854 (frf.); auf sandigem Boden, bei Aiçbo,
hâufig, 31 Aug. (frf.); drei Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, auf trocknen Wiesen, hâufig,
4 Sept. 1856 (fructif.).
Nom. Goldis hinc inde: Ssjùssun Ssôachta i. e. Arteraisia Sorgho similis.
Flores disci flavi cum macula lutea glaudulosa in quoque dente limbi. Filamenla incras-
sata (bifurcatione vasis spiralis). Stylus intra stamina inclusus integer, penicillo terminatus,
purpureus.
A specc. Turczaninowii Art. commulatae differt tantura caule basi (non semper quidem
distincte) frutescente atque gemmascente. Jungil igitur A. campestrem et commutatam, eo magis
quum squamae involucrales occurrant acutiusculae etiam in A. campestri. Persuasum mihi est bas
duas species, A. pubescentem Led. (jara a cl. Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. ad A. campestrem
eraendatam) et A. inodoram MB. majore irao jure considerandas esse formas unius ejusdem-
que speciei, quam v. gr. formae innumerae muUo magis habilu inter se dislinctae A. vulgarisL.
Var. macilenta m. Caespitosa herbacea glabra. foliis membranaceis : segmentis hnea-
ribus longissimis ; capitulis interrupte racemosis in paniculam foliosam sparsifloram dispositis;
squamis iuvolucri extimis berbaceis intimis acutiusculis.
Hab. An steilen felsigen Abhàngen im Bureja-Gebirge , 16 Aug. 1856 (deû.).
Forma insignis foliorum tenerrimorum laciniis longissimis.
(401) 34. Arteiiiisia borealis^ Pall. — Led. 1. c. II, p. 567. — Turcz. 1. c. II,
p. 54. — Midd. 1. c. D. 183. — Rgl. et Til. 1. c. n. 159.
Ç. Mertensiî BessA (exacte).
Primitiae Florae Amurensis. i 59
Hab. In der Kustenregion : Bai de Caslries, an den Felsen der Kûste, recht hàulig. Mille
Juli 1854 (flor.).
Flores feminei Iridenlati, deulibus margine incrassatis, anlberis minutis castralis (sed non
deficientibus), stylis vix exserlis cruribus crassis. Floris disci stylus subinclusus sterilis cruri-
bus nullis, eorum ioco penicillus brevis, corolla 5-denlata glabra vel bine inde pilis longius-
cuiis nonnullis obsessa.
(40«) 35. ^rtemisia scoparia \¥, K.ît. — Led. 1. c. II. p. 569. — Turcz.
I. c. II, p. 55.
Hab. Am ganzen Amnr, auf sandigem Boden von Insein, an trocknen steinigen oder san-
digen Ufern bâufig, z. B. Ssargu, 27 Aug. 1855 (flor.); Cbai, 5 Aug. 1856 (fl. incip.).
(403) 36. Artemisia saci'oi'um JLed, 1. c. II, p. 578. — Turcz. 1. c. II, p. 59.
a. latiloba Led.! 1. c.
Hab. An felsigen Abhangen am ganzen Amur hâufig: Nikolajewsk, an trocknen bewal-
deten Abbângen selten, 24 Aug. 1854 (flor.); Halbo, 16 Mai (juven.); Ssargu, felsige Abhànge,
sehr hâufig, 27 Aug. 1855 (flor.); im Bureja-Gebirge, auf Gerôll, hâufig, 18 Aug, (fl. incip.);
zwischen Seja- und Komar-Mûndung, an Felsen, 5 Sept. 1856 (flor.); am Vssuri: Aua, an Fel-
sen, hâufig, 9 Aug. 1855 (flor.).
Nom. Goldis: chûrren ssoachta, i. e. Artem. raonlana.
Sufîrutex ramosissimus bi-tripedalis.
^. inlermedia Led.! 1. c.
Hab. Auf trocknen Wiesen oberhalb der Ssungari-Mûndung, hâufig, 1 1 Aug. 1 856 (flor.).
Ad Amur inferiorem var. p. nullibi miha visa, occurrit tantum ad meridionalem supra
Sungari ostium et ad superiorem. Bbizoma subhorizonlale polycephalum caules annuos profert
erectos subsimplices. Transitus ad var. a. minime observavi.
(âOâ) 37. itrteiiii^ia laeiniata !¥. — Led. I. c. H, p. 581. — Turcz. l.c.II,
p. 61. — Midd. 1. c. n. 184.
a. glabriuscula Led. 1. c.
Hab. Am obern Amur: auf trocknen Wiesen, 3 Tagereisen oberhalb Aicho, hâufig, 3 Sept,
(deflor.); am sûdlichen Amur: in Laubgeholzen in der Nâhe der Bureja-Miindung, nicht hâufig,
27, 28 Aug. 1856 (flor.); unterbalb des Bureja-Gebirges nicht beobachtet.
Major, foliorum laciniae densiores et laliores quam in uUo specimine sibirico.
(405) 38. Artemisia latifolia lied. 1. c. II, p. 582.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung: in trocknen Gehôlzen bei Nikolajewsk, 22 Aug.
(flor.), und in Birkengehôlzen bei Tschbirkrach, hâufig, 23 Aug. 1854 (flor.).
Mullo robuslior quam planta Ledebouriana, quacum ceterum omnino convenit. Laci-
niae foliorum etiam superiorum lalissiraae.
(406) 39. ArteittUia iiianiaiiiii^ica Bes!$.? — Led. I. c. II, p. 584.
160 Maximowicz.
Hab. Auf Sachalin: siidlich von Oui, an Irocknen Abhângen, Ende Juli (flor., Dr. Wey-
rich); am untern Amiir: an den Felsen des Ufers bei Tschôlmôch, 13 Sept, (frf.); bei Aure,
18 Sept. 1854 (sem. elapsis); unterhalb der Garin-.\lundung, Anf. Aug. 1855 (nond. flor.,
Maack); im Bureja-Gebirge, an nôrdlichen felsigen Abhângen, hâufig, 17 Aug. 1856 (flor.);
am Ussuri: Waldrànder unterhalb Nor, 1 1 Aug. 1 855 (flor.).
Specimina authentica hujus speciei vidi tantum persica Gmelini (in hb. Acad. Petrop.),
kamtscbatica vero a cl. Bess. cilata in hb. Fisch. frustra quaesivi. Priera magis quidenj elon-
gata, panicula magis foliosa, sed descriptio brevis Besseri oplime in nosira bene evoluta qua-
drat, nisi quod nosira minora capitulisque nutantibus, sed cl. Besser tantum specc. juvenilia
vidit. Quamvis habitu distincta peculiari, basi suffruticosa valdeque foliosa: foliisetiam aulumno
superne subsericeis, attamen forsan per specc. intermedia in varr. latifoNam cl flaccidam A.vul-
garis abiens. Planta pulchra, observationi commendanda.
(d09) 40. Arteinis^ia i^elengensis Tiircz.l. c.II,p. 62. — Led.l. c. n,p. 584.
Hab. Am siidltchen und obern Amur : auf einer sandigen Insel bei Chai, mit andern Arten
zusammen, gesellig, 5 Aug. (vix flor. incip.); eine Tagereise unterhalb des Bureja-Gebirges,
in Weidengebuscheu, sellener als andere Arten, 12 Aug. (flor. incip.); oberhalb der Bureja-
Miindung, hâufig auf sandigen Wiesen, 24 Aug. 1856 (flor.); am untern Amur, oberhalb der
Garin-Miindung, 28 Juli 1855 (nond. flor., Maack).
Nom. Goldis: audan ssôachta i. e. Artemisia insularum, ad Ssungari oslium: Ymbi, sed
iisdem nominibus salutantur varr. profunde incisae laciniis elongatis latiusculis superne viridi-
bus A. vulgaris. Turiones juvéniles comedunlur.
(â08) 41. Artcitiii^ia viilgariis li. — Led. 1. c II, p. 585. — Turcz. 1. c.p. 63.
— Midd. l. c. n. 186. — Rgl. et Til. 1. c. n. 160.
Hab. Im ganzen Amurlande iiberall hâufig.
Nom. Gilaccis: Lâdsuzj, Oltschis et Goldis: Ssôachta, vel ad Sungari Ostium: Ymbi.
Speciei apud nos quam maxime polymorphae occurrunt praeter formam : mongolkam,
kamtschalicam (utraque circa vicos frequentissima quasi fruticeta densissima efformans) et var.
tatifoliam Auctor., quae hic saepe flaccidissiraa habituque aliéna fit, forraae memorabiles
sequentes:
'i. parvifora Bess.? foliis t;ar. mongolicae, sed panicula ampla valde densiflora sub-
efoliosa, capitulis multo minoribus, herba lutescentiviridi, flosculis fuscis, squamis subelomen-
tosis. Folia superne glabra, caulina inferiora pinnatisecta segmentis piunalifidis laciniis lineari-
bus acuminatis integris elongatis.
Hab. A m untern Amur: ini Dorfe Onmoy, um die Jurten, 29 Aug. 1855 (flor.); an der
Seja-Miindung, auf niedrigen feuchlen Wiesen, sehr hâufig, 1 Sept. 1856 (flor.).
Var. incana. Foliis superne subincanis: laciniis cuneatis pinnatifidis incisisque (folia
sirailia occurrunt in specc. nonnullis var. kamtschaticae 1 urcz. fl. baie, dah.); paniculae patulae
ramulis cernuis, capitulis minoribus, flosculis pallidis.
PlilMITlAE FlOI'.AE AmURENSIS. 16Î
Hab. Am sûdlichen Amur: zwei Tagereisen oberhalb der SsuDgari-Miindung, auf liockneo
Wiesen hàulig, 11 Aug. (ûor.); drei Tagereisen unterbalb Aicho, in Pappelwàldchen, selten,
28 Aug. 1856 (flor.). — Alibi non visa.
Var. stolonifera. Radice horizontali stolooifera, foliis pseudoslipulatis latioribus incisis
dentatisque, paniculae angustae coarctalae ramulis saepe interrupte capituliferis, capitulis sub-
secundis. Inter A. vulgarem et A. integrifoliam inteimedia quoad folia; panicula coarctata, spi-
culis interruptis secundis, ternporeque florendi paullo praecociore insignis. Apptopinquat etiam
A. sylvattcam m.
Hab. Ain untern Amur: Emmoro, an felsigen Abhàngen, 25 Aug. 1855 (defl.); am sûd-
lichen Amur: im Bureja-Gebirge, auf felsigem Ufer und an Waldrândern, hàutig, 16, 18 Aug.
(defl.); Bureja-Miindung, in licblem Laubwalde, 23 Aug. 1856 (defl.); am Ussuri: Aua, in
lichtem Laubwalde hàulig, 10 Aug. 1855 (flor.).
(409) 42. Artemisia integrifolia It. — Turcz. 1. c. II, p. 64. — A. vulg.
a. integrijolia Led. 1. c. 11, p. 585.
Hab. Am ganzen Amur, auf Insein, Wiesen, in Laubwàldchen, slellenweise hàufig, z. B.
Chai, 5 Aug. (ûor.); oberhalb der Bureja-Miindung, 27 Aug. 1856 (flor.).
(410) 43. ili'teiiiisia sylvatica llaïKiiti. — A. [Abrotanum] herbacea erecla
ramosissima flexuosa; foliis caulinis flaccidis membranaceis subtus incanotomentosis
in petiolum attenuatis pseudoslipulatis pinnatipartitis laciniis incisoserratis; capitulis mi-
nutis cernuis bracteatis in spicas abreviatas secundas iuterruptas dispositis, spicis laxe
racemosis angulo recto patentibus paniculam amplissimam valde foliosam effusam
constiluentibus, foliis floralibus ovatolauceolatis acutis, involucri hemisphaerici
squamis extimis brevissimis angustis foliaceis ceteris arachnoideo-connexis scario-
sis ohtusis; flosculis nudis: disci paucis (3 — 5), radii vix longioribus.
Hab. An der Ussuri- JMûndung , im Laubwalde, hàufig, 13 Juli (nondum flor., Maack),
3 Aug. 1855 (vix flor. incip.).
Affiuis A. vulgari L. var. latîfoKae et A. igniariae m. *), ab utraque differt capitulis minutis
secundis el flacciditate omnium partium, ab A. vulgari praeterea ramis elongatis paniculaque
eliusa sparsiflora, squamis extimis mullo brevioribus, ab A. igniaria lobis foliorum acutis
acuminatisve nec obtusis, panicula minore magis foliosa, capitulis minutis, squamis exterioribus
miuoribus. Planta nimis insignis, ut pro varielate ^. vw/gam haberi possit ; transitus haud
observa vi.
*) .%. Isniarla lUa^im. A. (Abrotanum) maxima suffruticosa (?) ramosissima ramis elongatis floriferis; foliis sub-
tus incanotomentosis: inferioribus cRulinis pinnalipartitis, floralibus inferioribus trilobis superioribus inte^ris lobisque
omnium oratis obtusis mucronatis; paniculae aiiiplissimae valde folio^ae ramis ramulisque patentibus, spiculis brevissimis
depauperatis interruptis in racemos bracteatos elongatos dispositis; involucri squamis exterioribus foliaceis subglabris
interiores a medio scariosas aracbnoideo-lomeutusas aequantibus; Qosculis nudis margiualium stylis longe exsertis flos-
culos disci superantibus.
Hab. Extra urbem Pekinum, ad sepes et in ruderatis. Floret Âugusto. — Foliis exsiccatis in fomitis modum
incolae uluntur. (Rel. Fiscb. in bb. Hti Petrop.).
Méiii. des sav. étrang. T. IX. 21
162 M A X iM o wi cz.
Planta quatuor pedes alta vel altior, laete viridis effusa. Caulis flexuosus glabriusculus
striatosulcatus, a média altitudine ramosissimus. Folia caulina il decim. usque looga, 1 decim.
usque lata, in petioluin 4 cent, longum altenuata, superne laete viridia, subtus (^quaiu in A.
vuîyari minus) incana, saepius pinnatipartita, lobis utrinque subtribus sinubus latiusculis inte-
gerrimis interceptis, lanceolatis incisoserralis, serraluris lobulisque omnibus acuminalis, rhachi
inter partitiones integerrima. Rami omnes floriferi paniculam amplissimani effusam sparsifloram
conslituentes. Folia floralia uumerosa. magna (6 cent, usque ionga) patenlissima. Spicae capitulis
2 — 7 secundis onustae iuterruptae, intervallis capitulo longioribus, bracteis foliaceis capi-
tula inferiora superantibus ovatolanceolatis, quam capitula superiora brevioribus linearibus.
Spicae in racemos laxos dispositae, spicis racemisque patentissimis paniculatis. Capitula 2jL
mill, Ionga atque lata, pallide virescentia, pedicellala: pedicello dimidio capitulo breviore, cer-
nua, squamis praeter extiraas duplo breviores ovalibus scariosis extus lana arachnoidea Ionga
vestilis atque connexis. Flosculi radii sub 5, feminei, tiliformes, tubo ovarium superante punc-
tis resinosis obsesso quam stigmata longe exserta liliformia penicillo indistincto terminata
pauUo breviore. Flosculi disci ad summum 5, radialibus aequilongi, hermaphroditi , extus
resinoso-punctulati, limbi dentibus ipso apice glanduliferis [in A. vulyari, saltem in var. latifolia
dentés corollae eglandulosi). Styli brèves iuclusi.
(411) 44. Jirteitiii^ia Sîeversîana H^illd. — Led. 1. c. Il, p. 599. — Turcz.
1. c. 11, p. 73. — Midd. I. c. n. 188.
Hab. Bel Aiclio, an Zàunen und auf Weideplâtzen um die Dôrfer, hàufig, 30 Aug.
1856 (frf.).
[éi'i) 45. Tanacetiiiti vulgare Ij. — Led. 1. c. Il, p. 601. — Turcz. 1. c. 11.
p. 74.
Var. boréale Trautv. et Mey. in Midd. I. c. n. 189. — Rgl. et Til. 1. c. n. 164.
— T. boréale Fisch. — Led. 1. c. Il, p. 602.
Hab. Im ganzen Amurlande an Ufern, trocknern Waldsâumen. zerstreut; z. B. Cap Laza
reff, an sonnigen felsigen Kiistenstellen, 3 Aug, 1854 (flor.); Ssiîndaka , auf lehmigera trock-
nern Ufer, 25 Juli 1 855 (defl.) etc.
Nom. genericum Goldis: Ssorssone.
(413) 46. Tanacetum i^iliiricum li. — Led. 1. c. Il, p. 603. — Turcz. I.
c. IL p. 75.
Hab. Am sûdUchen Amur: drei Tagereisen unterhalb Aicho, in Laubwàldchen mit trock-
nern Boden selten, 28 Aug. (frf.); Am obern Amur: bei Seiskoi Piket, auf trocknen Wiesen
hàufig, 1 Sept. 1856 (frf.) und von hier aufwàrts hàufig.
In specc fructiferis quae praesto sunt achaenia marginalia (florum femineorum tantum)
rite evolula. Ovaria disci vero cum floribus hermaphroditis sterilia in massam unicatn resinoso-
conglutinata. An igitur typus novi generis, habilu a Tanacelis reliquis sat bene distincti atque
Phimitiae Flokae Amurknsis. t63
diversi etiam in eo quod achaenia apice inaequaliter evoluto obliqua disco epigyuo laterali,
pappo nullo?
(âl4) 47. Tanacctiiiti Pallasianiim Traiitv. et JVIey. in Midd. I. c. n.
190. — Arlemisia Pallasiana Fisch., Rgl. et Til. 1. c. n. 162.
Hab. Am untern Amur, von der Ussuri-Miindung an abwârts hâufig: Emmoro, an Felsen,
sehr hàuflg, 25 Aug. (flor.); Ssargu, an àhniicher Localitàt, 27 Aug. 1855 (flor.); Nikola-
jewsk, 15 Aug. 1854 (flor. vix. incip.); am sïidUchen Amur, an Felsen mit nôrdlicher Exposi-
tion, selten: unlerbalb der Ssungari-Miindung, 4 Sept, (flor., iVlaack.); am Ussuri: Nor, an Fel-
sen, nicht selten, 12 Aug. 1855 (nond. flor."!.
(415) 48. llyrîogyne uiinuta licss. — DC. Prodr. VI, p. 139.
Hab. Am Amur, von der Ssungari-Miindung abwârts, zur Miindung hin imraer seltener
werdend, auf Inseln und schlammigem Ueberschwemmungen ausgeselztem Ufer, z B. auf luseln
zwischen Tschora und Buii, zerstreut, selten, 27 Juli (flor., fructif.); Turrme, in Weidengebii-
schen, 2 Aug. (fl., frf.); am Ussuri: zwischen Aua uud Chôrraka, 8 Aug. (fl. frf.); Nor, auf
schlammigem Ufer hàulig, 14 Aug. 1855 (frf.).
Ad unguem convenit cum specc. cultis in herb. Fisch. asservatis, sed minor, non ultra
Iripollicaris.
Floris fem>nei corollâ brevissime tubulosa, apice obsolète tridentato stylum arcte circum-
dans. Staminum vestigia in flore femineo nulla, stylus aequalis bihdus, cruribus exsertis. Ova-
rium angulatum, pilis longis patentibus apicem involutum versus altenualis parce obsitum, basi
atlenuatum, sub flore in cupulam cellulusam constrictum, pappi loco prominentiis duabus in-
distinclis. Flores hermaphroditi pauci, ovario confornii (cupula tamen breviore), corollae tubus
brevior quam limbus 4-dentatus patens purpnrascens. Slamina 4 alba, antherae apice truncatae
basique exappendiculatae minulae. Stylus crassus supra basin constrictam bulboso-incrassalus,
cruribus laliusculis subellipticis. Acbaenium pilis sparsis elongatis tectura, turbinatum trique-
trum, semine cavitatem non replente, superne in cupulam sub flore persistente bigibbosam
(pappum) protractum. Cotyledones planae.
(410) 49. Giiaplialiiim iiliginosiiin Ij. — Led. 1. c. 11, p. 609. — Turcz.
1. c. 11, p. 77.
Hab. Im yanzen Amurlande, z. B. Kûegra bei Nikolajewsk, 14 Aug. 1854 (flor.); zwi-
schen Tschora und Buri, auf schlammigen Inseln, 27 Juli (fl. frf.); Aua, am Ussuri-Ufer, auf
Schiamm, 8 Aug. 1855 (fl., frf.).
(4ilî) 50. Anteiiiiaria dioica Qaertn. — Led. 1. c. II, p. 612. — Turcz.
1. c. H, p. 80. — Midd. 1. c. n. 191. — Rgl. et Til. I. c. n. 165.
Hab. Am unlern Amur: in LpdMm-Geslriippen bei Nikolajewsk, 29 Aug. 1854 (steril.);
ani See von Kitsi, auf trocknem Ufer, in Weidengebiisch, selten, 9 Juni 1856 (nond. flor.).
164 Maximowicz.
('itS) 51. Antennaria inargaritacea R. Bi*. — Led. 1. c. Il, p. 613. —
Midd. 1. c. n. 192.
Hab. Am unlern Amur, in Nadelwâldern: bei Tschhirkrach, 22 Aug. (flor.); in Ledum-
gestrûppeD bei Nikolajewsk, 29 Aug. 1854 (deflor.); bei Mariinsk, stelleoweise sehr hàulig;
bei Pessui, in Birkenwàldern, nichl hàufig, 2 Juli 1855 (nond. flor.); auf Nord-Sachalin: bei
Wjachla, an grasreichen trocknen Flussufern, Anf. Sept. 1853 (frf., Dr. Weyrich).
(419) 52. licoiitoiiodiuin Kiliiriciini Cass. — Led. l.c. II, p. 614. — Tiircz.
1. c. 11, p. 81. — Gnaplialium leotHopoJiviiles W. — Turcz. En. Chili, n. 119. — Leonlopodium
alpinum Cass. Midd. 1. c. n. 193. — L. alp. ^. sibiricum Rgl. et Til. 1. c. n. 166.
Hab. Am obern Amur: Seja-Miindung, auf trocknen Wiesen, zieralicb hâuûg, 1 Sept,
(dissera.); drei Tagereisen oberbalb der Seja-Mùndung, stellenweise auf etwas feuchten Wiesen,
4 Sept. 1856 (frf.); Albasin, 2 Juni (nond. flor., Maack); am sûdîichen Amur, zwischén der
Bureja-Miindung und Aicho, 17 Juni 1855 (flor., Maack).
Occurrunt varietales: ^. gracile Turcz. — Ad Amur meridionalem.
Y. depmiperalum Turcz. — Sejae ostium, Albasin.
8. conylobatum Turcz. (sed folia superne subviridia).
(430) 53. liigiilaria (i^ibirica Cass. Tar.) speciosa F.etMey. — Led.
1. c. Il, p. 620. — L. speciosa. — Turcz. 1. c. Il, p. 84. — L. sibirica [genuina) Midd. n. 194.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 167.
Hab. Auf S achalin: Nolosama, auf der West-Riiste, an feuchten Flussufern, gesellig, Auf.
Sept. 1853 (Dr. Weyrich); in der Kûslenregion: Bai de Castries, an feuchten Orten in Nadel-
wâldern, gesellig, 16 Juli 1854 (flor.); am ganzen Amur, z. B. bei Onni auf iippigen Wald-
wiesen, nicht selten, 2 Aug. 1856 (subdeflor.); bei Gaidje, 5 Juli 1855 (flor., Maack); in
lichtem Laubwalde bei der Bureja-Miindung, nicht hàutig, 23 Aug. 1856 (deflor.); am Usstiri:
Nor, in lichtem Bergwalde, ziemlich selten, 12 Aug. 1855 (deflor.).
Suadente cl. Turcz. quam genuina L. sibirica praecocior, sed vix aliud quam varietas.
Capitula deflorata enim occurrunt cernua et erecta, planta occurrit maxima et minor, habitu
tune L. sibiricae congrua, folia superne asperula vel distincte puberula.
(4«fl) 54. Cacalia liastata Wj. — Led. 1. c. Il, p. 626. —Turcz. 1. c. IL p. 86.
— Midd. 1. c. n. 195. — Rgl. et Til. 1. c. n. 168.
Hab. Im ganzen Amurlande sehr hâufig, z. B. Cap Lazareff", an Waldrândern, 3 Aug.
(flor.); Bai de Caslries, Waldrand. 14 Juli (nond. fl.); Bai Hadshi, 26 Juli (nond. flor., L. v.
Schreuck); Nikolajewsk, 12 Aug. 1854 (flor.); Mulur, unterhalb des Dausoman, 1 Sept,
(flor.. Maack); Kinda am Usuuri. auf Wiesen hâuQg. 5 Aug. 1855 (flor.).
Nom. Gilaccis: Pytk. planta junior comeditur (Schrenck). Goldis: Lâchympa.
Var. CL. pubescens Led. apud nos frequenlissima , var. ^. glabra Led. rara (Cap
Lazareff),
Pkimitiae Florak Amurensis. 1 65
(43«) 55. Cacalia auriciilata DC. — Led. 1. c. Il, p. 626. — îtfidd.
I. c. a. 196.
Hab. Ara unlern Amur, in Nadelwâldero: Pronge, an der Mtindung, 6 Aug. (flor.); Ni-
kolajewsk , Waldrand, selten , 30 Aug. 1854 (fr. immal,); Kourmi, io Geholzen hâufig,
12 Mai (juven.); gegemiber Mvllki. 1 Aug. (flor., Maack); Dole, Laubwald. 24 Juli (flor.,
Maacii); Turrme, Ussuri-Mûnduny, in tinslerm Laubwalde, haufig, 31 Juli 1855 (flor.).
SYMEII.eSlJ§ n. gen.
Capitulum pluriflorum homogamum, floribus omnibus tubulosis. Involucrum pentaphjllura,
phyliis valvatim subconnexis. Heceptaculunn epaleatum. Corolla basi coriacea, b'mbo quinqueden-
tato, dcnlibus apice subpenitillato-barbatis. Antherae ecaudatae. Stylus anlhcrarum columnam basi
laterab'ter rumpens, stigmatibus cono brevi hispidulo terminatis. Athaenium oblongolineare, apice
attenuatum, elevatostriatura, canalibus aëriferis sub striis dispositis percursum, semine cavitatera
achaenii non explente. Pappus pluriserialis candidus, setis scabriusculis. Cotylédon unica convo-
luta orbiculato-cordato-subiobata latere uno (externo) paulio magis evoluto, radicula crassa magna
bine sub cotyledone applanata.
Herba mandshurico-chinensis, elala, stricta, foliis palmatipartitis, capilulis corymbosis.
Ad hoc genus verosiniiliter revocanda erit ob habituai ex descr. similem : Cacalia delphimifolia
Sieb. et Zucc. fl. Japon, fam. nat. n. 373. — Syneilesis : ob cotyledonem convolulam dicta.
{é93t] 56. S;^iieile»ii!$ aeoiiitifolia m. -^ Cacalia aconùifoHa Bge. 1. c. n. 208.
— Senecio? aconitifolius Turcz. Enum. Chin. n. 123.
Hab. .'^m untern Amur, ira sûdlichen Theile desselben, unterhalb Buri, beira Orte Cholalki,
17 Juli 1855 (flor., Maack); am sûdlichen Amur: auf trocknen Wiesen oberhalb der Ssungari-
Miindung, nicht selten, 11 Aug. (deflor.); in trocknen Laubwàldchen, 3 Tagereisen unter-
halb Aicho, nicht selten, 28 Aug. 1856 (fr. fere mat.).
Planta quinque pedes usque alla. Rhizoma obliquum, fibris crassis obsilum. Caulis sim-
plex. erectus, strialo-sulcatus, basi subvillosus, demum glabralus, subbifolius. Folii inGrai pe-
tiolus larainam ultra spithamaeam aequans; lamina subtus pilosiuscula, ad originem petioli
villosa, nervis crassis prominenlibus percursa, subcoriacea, obscure viridis. subtus glauca.
Folium superius breviter petiolatum , laminae divisuris brevioribus. Involucrum 5-phyllum,
phyliis primum conuexis, in flore fissis, in fruclu ad basin fere parlitis vel rarius omnino libe-
ris, glaucum, bracteis subbiais linearibus involucro brevioribus fultum. Flosculi pappo bre-
viores, dentibus lanceolatis elongalis patulis, stylo primum incluso ramis conniventibus, posl
anthesin oblique ex fissura columnae staminalis exserlo ramis elongatis revolutis pubescentibus.
Pappus capiluli fruclifori involucrum | superans, setis sursum deutirulatis. Achaenium pappo
suo subduplo brevius, glabrum, subtetragonum, sub apice ipso paulio attenuatum ibidemque in
coronulam subindistinctam pappum ferenteni dilatatum, areola apicali ex centro (loco insertionis
corollae) in coaulum brevissinium protracla, art^ola basilari achaenio angustiore, perforala.
166 M A XI M W 1 cz.
(4«4) 57. Seneeio palmatii^ PalI. — Led. l. c. Il, p. 636. — Midd 1. c.
n. 198. — S. cannabifolius Less. — Turcz. 1. c. Il, p. 92.
Hab. Ara ganzen Amur : iin hohen Grase bei JNikolajewsk, hâuûg. 15 Aug. 1854 (fl. et
deflor.); Bélier, in nassen Wâldeni, 30 Juni 1856 (nond. flor. a me visus); Da, an suniplij>eii
Waldbâcheu, nicht selten, 19 Juli 1855 (flor. incip.), etc. Bai Hadski, 26 Juli (flor., L. v.
Schck. ); auf 5'ac/ia/m: sûdlich von Dui, an Bacben, Ende Juli 1854 (nond, flor., Dr. Weyricb).
Nom. Gillaccis : Wuptscholch (?).
Planta orgyalis, speciosa. Nervus médius folioruin saepe ruber.
(4S5) 58. Senecio iieitiorensii^ Wi. ^. oeto^]o«!i!^ii!!i lied. 1. c. II, p. 641. —
Bgl. et Til. 1. c. n. 170. — S. octoglossus DC. — Turcz. I. c. II, p. 92. — S. oclogl. p. Tur-
czaninowii. — Midd. 1. c. n. 199.
Hab. In der Kûstenregion : Bai de Castries, auf Mergelboden an Gebûschrànderu, 24 Juli
(fl. incip.), ebenda in Wâldern, selten, 14 Juli (nond. flor.); Meo, 1 3 Aug. (flor., L. v. Schck.);
Nikolajewsk, an ofl'nen Stelleu des rechten felsigen Amurufers, 1 2 Aug. (flor); am unlern
Amur: bei Aure, an Nadelwaldrândern, 12 Sept. 1854 (flor.).
Specc. noslra, praeter Scbrenckiana, foliis latioribus praedita quam pleraque a cl.
Middendorff collecta.
(436) 59. Senecîo Pseiiclo-i%rniea I^ess. — Led. 1. c. H, p. 642. — Midd.
1. c. n. 200. — Rgl. et Til. 1. c. n. 171.
Hab. An jden Kûsten des Tatarischen Golfs: Bai Hadshi, 26 Juli (flor., L. v. Schck.);
Cap Lazarefl", an schattigen Uferstellen nicht sellen, 3 Aug. (flor.); auf dem Inselcben Ogibi
ebendaselbst, 1 Aug. 1854 (flor.); auf Sachalin : Tyk, an der Westkûste, 1855 (Schck.).
Nom. Gillaccis: pytk, ad juscula conhcienda ulilur (Schck.).
Folia carnosa. Planta saepe bipedalis, semper tamen simplex, oligocephala.
(4«») 60. §enecio prateiii^U 1>C. — Led. 1. c. H, p. 644. — Turcz. 1. c. Il,
p. 94. _ Rgl. et Til. 1. c. n. 172.
Hab. Am ganzen Amur, an Felsen und auf felsigem Boden , sehr zerstreut : oberhalb
Halbo, an felsigen Abhàngen, sehr selten, 16 Mai 1855 (nond. flor.); gegeniiber Dsongmi, an
Felsen, 1 Juni 1856 (flor., v. Ditraar); unterhalb des Bureja-Gebirges, 26 Juni 1855 (frf.,
Maack).
Spécimen prope Halbo lectum propter caules foliosos atque capitula adhuc minuta juve-
nilia dubium , spec. Ditmarianum depauperalura , quae am. Maack legit tripedalia (macra,
cum spec. altaico in hb. Led. sat bene congrua , foliis elongatis , corynibo fructifero subcon-
tracto) pertinent ad Cinerariam crispam y. papposam Fl. ait., sed multo robustiora. Non parum
conveniunt etiara cum Ciner. papposa Rchb. [S. papposoLess.), cujus sperc. e Banatu (Rochel!,
Rchb! fl. german.) et ex Asia arctica (Gham.!) mox folia inferiora ovala alalopeliolata, mox
lanceolato-spathulata longe peliolata, uti in S. pratensi, ofl'erunt neque alias dilTereutias oslen-
dunt. Anne igitur nielius utraque species conjungenda ?
Priiuitiae Florae Amurensis. 167
(!«») 61. §eiiecio cainpesti-U DC. — Led. 1. c. II, p. 646. — Turcz. 1. c.
Il, p. 96.
Hab. Am obern Amur, unterhalb der Onon-Miindung, 6 Juni (flor., Maack); an der
Schilka: bei Schiikinskoi Sawod, 11 Mai (juven.) uod unlerhalb Gorbilza, 18 Mai 1855 (flor.
iiicip., Maack).
Specc. e Schilka caule foliisque lauuginosis gaudent; amurensia hue ducenda ob achaenia
puberula, sed ob hnain paicam foliaque majora magis elongala et lolum habitum valde appro-
pinquant S. pralensem.
(4«9) 62. Nenecio flainmeiis Turcz. 1. c. II, p. 98. — Led. 1. c. Il, p. 647.
Hab. Ain sûdlichen Amur: uuteihalb des Bureja-Gebirges, 21 Juli (flor. incip., L. v.
Schck.); am obern Amur: auf Irocknen Wiesen, eine Tagereise oberhalb Seiskoi Piket, selten,
2 Sept. 1856 (F.f.).
(430) 63. Ecliinopi^ Gmeliiii I^ed. 1. c. II, p. 653. — E. dahuricus Turcz.
1. c. II, p. 101.
Hab. Am obern Amur : in gemischtem lichtem Walde auf grasigen Stellen in der Gegend
der Onon-Mundung, 16 Sept. 1856 (disseminans).
(4Si) 64. Saiissurea ti-iaiigiilata Trtv. et Ifley. in Midd. 1. c. n. 203.
Hab. In der Kiistenregioti : Bai de Castries, an Waldrândern beim Dorfe Ngalraar, recht
hauflg, 23 Juli (flor.); in Gehôlzen auf Cap Lazareff, 3 Aug. 1854 (nond. flor.).
Specc. kamtschatica duo, in hb. Mey. asservala, a cl. auct. ad banc speciem ducta, ha-
bita valde diversa: sunt enim 5-pollicaria, foliis valde crassis, aequilongis ac latis, utrinque ad
nervos hispidis , superioribus homomorphis sessilibus, corymbum involucrantibus eumque
aequantibus. Planta amurensis cum Middendorffiana congrua, semper conslantissima.
(4S3) 65. ISauissiirea eloiigata 1>C — Led. 1. c. II, p. 666. — Turcz.
1. c. Il, p. 109.
Hab. Ara sûdlichen Amur: im Bureja-Gebirge, 26 Juli (flor., L. v, Schrenek); an der
Bureja-Mûndung, in lichtem Laubwalde, hâufig, 23 Aug. 1 856 (flor.).
Ab icône Gandolleana (Diss. n. 2, lab. 9) discrepat foliis plerumque magis dissectis latio-
ribus, sed adsunt eliam talia qualia 1. c. delineala, alia difl"erentia in nostra est, quod squamae
iuvolucri in planta amurensi acuminalae apiceque recurvatae sunt. Vidi specc. similia inter
Turczanino wiana. Forma haec, per varios lusus in genuinam Iransiens, sat peculiaris, ita
ut pro varietate : §. recurvata haberi possil.
(433) 66. Saii$«!i)iirea (Betiedictia) iisîisiirieiii^ii^ Iflaxind. Foliis utrinque
superne distinctius scabriusculis inferioribus petiolatis cordatooblongis cordato-
ovatisve brevius vel longius acuminatis, superioribus erectopatulis ovatolanceolalis acu-
minatis brevissime petiolatis vel basi cuneata sessilibus, omnibus grosse inaequaliter rau-
cronatoserratis- lobatis-pinnatifidisve : lobis dum adsunt lalooblongis iterum tissis
168 M A XI M O W ICZ.
iijcisoserratisve ; corymbi rarais fastigiatis; capitulis numerosis parvulis; involucri
ovatocylindrici squamis adpressis numerosis margine densissime longissime sub-
aiachnoideociliatis ; exterioribus ovatis raucronaloacumiualis, interioribus loii-
gioribus laDceolalis acutis ; receplaculo dense paleato, paleis in volucrum dimidium
acquanlibus; pappi série externa diraidia interna achaenioque breviore.
Affinis S. elongatae DC, a qua differt capitulis minoribus nutnerosioribus, involucri
niagis arachnoidei squanùs (inulto minoribus) numerosioribus mucronalo-acuminatis, foliis
obscuriori'ius lalioribus basi cordatis (integris vel) in lobos multo laliores fissis, serraturis
longe mucronatis. Valde affinis est etiaai :
Saussnrea [Benedictia) paleata m. Foliis subhorizontaliter patentibus scabriusculis
cordatoovatis sensim acuminatis petiolatis superioribus basi rotundatocunealis brevius acumi-
natis, omnibus praeter surama linearia intégra mucronatoserratis; corynibo pleioce-
phalo; involucri ovatocylindrici squamis numerosis adpressis dorso margineque
longe villosis, exterioribus ovatis acuminatis acumine colorato recurvo, intimis
longioribus linearilanceolatis acuminatis; receptaculo dense paleato paleis involu-
crum aequantibus; pappi série externa dimidiam internam superante. — Foliis subhorizon-
taliter patentibus argutius serratis pallidioribus multo minoribus primo aspectu a S. ussuriensi
dignoscenda. — Hab. in China boreaJi (Rel. Fisch.). — Flores rosei.
S. ussuriensis variât :
a. genuina. Foliis inferioribus ovatooblongis (rarius ovatis) basi cordatis grosse
inaequalitei mucronatoserratis.
Hab. Am Ussuri: bei Aua, an schattigen Stellen des Laubwaldes bâufig, 9 Aug.
1855 (flor.).
p. incisa. Foliis firmioribus utrinque scabris margine vulgo revolutis cordato-
ovatis, incisis in lobos brèves grosse mucronato-pauciserratos.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf Waldwiesen bei Gaidje , 4 Aug. 1856 (nond. flor.); ara
Ussuri: bei Aua, zusammen mit var. a., jedoch seltener; unterhalb Nor, auf feucbten Wiesen,
mit der var. y. zusammen, jedoch hâufiger, 11 Aug. (flor,); Nor, auf trocknen Wiesen bâufig,
12 Aug. 1855 (flor.).
y. pinnatifida. Foliis pinnatifidis^ segmentis apice latioribus iterum semel incisis
vel fissis mucronatoserratisque.
Hab. Am Ussuri: unterhalb Nor, auf feuchten Wiesen, seltener, 11 Aug. (flor.); Nor,
auf trocknen Wiesen, bâufig, 14 Aug. 1855 (flor.).
Planta bipedalis erecta, rhizomate obliquo vel subhorizontali, caule erecto firmo sulcato
folioso. Folia infima longe peliolata, petiolo laminam 2 dec. fere longam, 1 dec. fere vel
6 — 8 cent, latam, aequante, cetera brevius petiolata, summa sessilia ; quoad forniam in var. Y-
non dissimilia foliis lalioribus S. elongatae DC, sed segmenta latiora foliaque substantia firmiora
et piiis brevibus crassis plus minus scabriora, serraturaeque mucroue distinctissimo acuminalae;
PiiiMiTiAK Flokae Amikensis. 169
folia var. a. paullo similia iis S . iriangnlatae Tiaulv. et Mey,, sed luullo fiiniiora, illa var. j3.
quain in céleris saept- niullo scabriora fere hispida subtusque niagis prouiinenlinervosa. Capitula
numerosa, io corymbuni disposila, cujus ranii inox elongati e rnedio fere caulisorli, luoxaLbre-
viati apicem versus congesli, axi centrali aequiloogi vel breviores vel longiores, foliis in ramis
pedunculisque floialibus minulis basi atteuuala sessilibus louge acuminatis, iu var. a. iolegris, in
^. et y. serralis pectinalisve vel summis iiitegerrimis. liivolucrum 1 cent, longum, 6 naill.lalum:
sqiianiae a niedio ad apicem purpureae, ornnes praeter intimas longiores acutas acuminatae,
nervo medio saepe in mucronulum excurrente, ciliis marginalibus longissimis involucro ad-
piessis pubera arachnoideani quasi formautibus. Flores rosei. Caudae anlheranim undulatae
ciliatae. Acbaonia glabra.
(âSâ) 67. Saii$«!^iirea (lleiiedictiit) g;raii(lifolia IVIaxini. Caule ad co-
rvmbum usque folioso; foliis petiolatis flaccidis membranaceis patentihus superne scabriusculis,
raulinis iuferioribus cordatis superioribus latissime rhonibeoovatis summis lanoeolatis, omnibus
in acumen tenue longe acuminatis, praeter basin integram grosse patentim serratis : serraturis
crebris mucronato-acuminatissimis; corymbo oligocephalo; involucri ovati squamis numerosis
iinbricatis adpressis margine dorsoque parce arachnoideis, extimis orbiculatis ovalibusque
aculis vel mucronatoacutis (mucronulo tune recurvo), intimis longioribus linearioblongis line-
aribusque acuminatis; receplaculi dense paleali paleis dimidium involucrum attingenlibus;
pappi série extima nuUa.
Hab. Im Biireja-Gebirge, in gemiscbtem Walde, iu Gesellschaft von S. serrata, selten;
15 Aug. 1856 (flor.).
Planta plus quam bipedalis, habitn omnino peculiari, cum nulla e nolis comparanda.
Caulis erectus striatus, ad corymbum usque foliis parum minoribus patentibus flaccidis mem-
branaceis instructus. Folia indma 18 cent, longa, 13 cent, lata, subtriangularicordala, apice in
acumen longum tenue integrum attenuata, sinu basali iu petiolum 6 cent, longum parce pilo-
siusculum subito decurrente, caulina superioia late rhombeo-ovata basi subito in petiolum
cuueatoaltenuata, cum petiolo ultra 1 decim. ionga, 7 cent, lala, summa ovatolanceolata vel
linearilanceolata, 8 cent, usque longa, petiolo 1 cent, metiente. Serralurae omnium crebrae
patentes acuminatissimae, basin laminae versus inaequales paulloque majores. Folia floralia
minuta, 1 cent, longa, linearia, integerrima. Involucrum 13 mill. longum, 7 mill. latuni,
squamis circiter 5-serialibus adpressis pallidis (viridescentibus) apice (seu mucrone dum adest)
nigrescentibus, extimis 3 mill. longis ac latis, intimis 11 mill. longis, 1J- — 2 mill. lalis. Paleae
receplaculi elongato-lineares. Pappus corollae tubum subsuperans, parcus, 1-serialis, rarius
stita una seriei exterioris superslile. Flores quam in S. ussuriensi paullo obscuriores. Caudae
anthcrarum ciliatae. Achaenia (immatura) glabra.
Adest insuper spécimen unicum fructiferum, pessime exsiccatum, foliis ex loto corrugalis,
prope Oettu, d. 7 Sept. 1855 ad Amur meiid. ab am. .\iaack coUeclum, de qiio sub
dubio remansi. A specie nostra dilTert capilulis (fructiferis!) majoribns, pappo biseriali. série
exlerna dimidiam inlernam aequanle, foliis Grmioribus. An lusus e statione magis aperta orlus?
Méni. des sav. élrsni;. T. IX. 22
170 M A X IM WI cz,
(135) 68. ISauj^Mirea serrata !•€. — Led. 1. c. II, p. 666. — S. parvi/lora
DC, Turcz. 1. c. II, p. 110.
Hab. Ara sûdlichen Amur, ira Bureja-Gebirge, an mit Nadelwald beslandeneo Abbàngcn,
nicht selten, 15 Aug. (flor.). Ara obern Amur : zwischea der Seja- und Roinar-Muoduug, auf
feuchten rnoorigen Wiesen, selten, 5 Sept. 1856 (frf.).
Pleraque specc. pertinent ad var. ^. corymbo contracte Led. 1. c, sed planta nihilominus
elata, foliis valde decurrentibus, uti in var. a., ad quam ducenda siint alia exemplaria inflores-
centia raultiflora patente donata. Squamae involucri in planta 1 5 Aug. obtusiusculae ecolo-
ratae, in omnibus brevissime ciliatae vel subglabrae. Habitu huic paullo affinis est:
S. Ttlesii Led. var. exaltata m. Foliis subtus arachnoideotomentosis longe petiolatis basi
cordalis, superioribus in petiolura subattenuatis vel basi cubcordata sessilibus ovatolauceolatis
oblongolanceolatisve omnibus grosse serratis : serraturis longe mucronatoacuminatis; capitulis
dense corymbosis; involucri ovali parce arachnoidei squamis exterioribus ex ovata basi in niu-
cronem longissimam squamis exlimis duplo triplove longiorem recurvatam seu adpressam acu-
minatis, intimis linearioblongis. — In Kamtschalka: Langsdorff, Ricord (in hb. Fisch.),
Rieder (in hb. H-li Petrop.). Planta 2 — 3-pedalis , caule strictiusculo sulcalo. Abit in
S. Tilesii genuinam.
Ad Ussun ostium in sylvis frondosis urabrosis, d. 31 Julii 1855 leclum est spec. unicum
florens plantae rarissimae, quae verosimililer species nova, sed nunc nondum stabilienda. Diffeit
enim a S. serrata DC. foliis tenuissimis non decurrentibus , inferioribus ovatooblongis basi
cuneatis subcordatisve ibidemque parce repandoserratis petiolatis, apice longissime acuminatis,
superioribus sessilibus linearioblongis integerrimis , corymbo racemiformi depauperato , nec
umbellato amplo, capitulis ovatis nec basi attenuatis.
(JS6) 69. Saiii^sui'ca ainiireiis^ii^ TuB'Cz. l.c. II, p. 1 12. — Led. l.c. II, p. 668.
Hab. An der Mûnd^mg des Jat/lusses in den See Kitsi , auf feuchten Wiesen , ziemlich
hâufig, 1 Juni 1856 (cum achaen. anni praeteriti). Am untern Amur: zwischen Dâwuuda und
Mare, auf Wiesen, sehr selten, 22 Aug. 1855 (flor.). Am sûdlichen Amur: unterhalb der Bu-
reja-Miindung, 22 Aug. (ûor.) und bei der Bureja-Miindung, auf Wiesen, sehr hâutig, 24 Aug.
(flor.); unlerhalb Aicho, auf feuchleu Wiesen hàufig, 28 Aug. 1856 (flor.). Am obern Amur:
Turcz. Am i'ssuri: Kinda, auf Wiesen selten, 16 Aug. (flor.); der Por-Mûnduug gegen-
iiber, auf feuchten Wiesen, selten, 6 Aug. (flor.); Aua, auf gleichen Orten, selten, 10 Aug.
1 855 (flor.).
Planta salis polymorpha : Amuris inferioris atque ÏJssuiiensis maxima, fere orgyalis, spe-
ciosissima, illa prope Aicho, Aua, nec non spec. ab am. Schrenck d. 17 Aug. 1856 decerp-
tum. humilis (1J — 2-pedaîis), foliis radicalibus nullis (vel potius exsiccatis) caulinis saepe
quam vulgo majoribus — haec humilis forma simillima fit 5. denticnlalae Led.!, dignoscitur
tamen foliis superioribus integerrimis (nequo omnibus manifestissime denticulatis), caulinis
paucioribus, sursum cilo d«crescentibus, squamis involucri villosissimis (sed aequaliter acutae
PlilMITlAK Fl.OKAE AmURENSIS. 171
nec oblusiores, uti vult cl. Led.), praecipue vero receplaculi paleati paleis in fruclu facile
décidais (epaleato apiid Led. I. c. lu diagiiosi) *). Variât species nostra insuper squarnis infe-
rioribus raucronatis: ul iila specc. de quibus menlio facta apud Turcz. 1. c. (baec : prope
Aicho, 28 Aug.).
Var. p. Foliis sublus parce arachnoideis invoiuciique squaniis inferioribus glabratis
superioribus parcius villosis. Turcz. I. c.
Hab. Unlerhalb Aîclio, in feuchten Wiesenvertiefungen , mit der Stamraart zusammen,
selleoer, 28 Aug. 1856 (llor.).
(4»») 70. §miisi»iirea iiulcliella Fi.^cli. — Led. 1. c. H, p. 664. — Turcz.
l c. IL p. 119.
Hab. Xmsûdlichen Amiir: auf Prairieland, oberhalb der Ssungari-Miindung, sebr zerstreut,
1 1 Aug. (flor. incip.); an der Bureja-Miinduiig, auf Wiesen, zienilich selteo, 24 Aug. (flor.);
uulerhalb Aicho, Wiesen, selten, 25 Aug. 1 856 (flor.).
Laciuiae foliorum latiores quam vulgo in specc. dahuricis observanlur.
p. lalifolia m. Quinquepedalis, ramosissima, foliis infimis et radicalibus, duno adsunt,
pinnaliparlitis, caulinis superioribus pinnalifidis suaimisque subinlegris: partitionibus inferioruna
oblusiusculis oblongis grosse sinuatodentatis, superioruui lanceolalis acurninalis subintegerriniis.
Hab. Am unlern Amur: Maji und Ssargu, auf felsigen Abbângen, sebr hàutig, 13 Juli
(uond. flor.), 27 Aug. (deflorescens); unterhalb Uchssumi, bei Ssinda , 21 Juli (nood. flor.,
Maack); unterhalb Buri, beim Orte Cholalki, 18 Juli 1855 (vix flor. incip., Maack).
Medianle 5'. inlermedia Turcz. species nostra valde appropinqual S. ylomeratam Poir. ,
a qua caute distinguenda capitulis squauiarunique appendicibus latioribus, nec non S. japonicam
DC. (vidi specc. Japon, coll. a Langsdorff in hb. Fisch.), quoad capitula S. glomeralae
siioillimara, sed ab omnibus speciebus laudatis diversam caule (humiliore) minus stricto, imo
subUexuoso, foliis tenuioribus, inferioribus longe petiolalis Iaxis, ad instar foliorum superiorum
var. latijoliae S. pulcliellae tissis.
(âS§) 71. Saiii^Mirea pectisfiata Bge. in DC. Prodr. VI, p. 538.
Nab. Am sûdlichen Amur: im Bureja-Gebirge, an schatligen Felspartbieen, 17 Aug. (flor.);
in Eicheuwàldchen an der Bureja-Miindung, mit S. elongata zusammen, 23 Aug. 1856 (flor.).
Quoad foliorum formam atque incisuras eodem modo variât ac S. elongata DC, cui valde
aftinis. sed sat polymorpha etiam quoad squamas involucri :
a. peki7iensis. Squamis iuvolucralibus parce arachnoideis squarrosis , appendice
ampla crebre pectinatodentata recurva.
Transit baec forma per specc. appendicibus multo brevioribus parce dentatis instructa in
^. amurensem. Involucri parce araclinoidei squamae mucronatae, mucrone saepe
pectinatodenlato vel intègre.
') s. denticutafae specc. Turcz., sallem ea inter Âlsak et Oglok lecla, ab ipso Led. (in herb.) ad S. alpinae
varr. einendantur.
172 Maximowicz.
(âS9) 72. ilcarna c3iineii*^i!« Bge. 1. c. n. 204. — Turrz. Enum. Chin, n, 104.
Hah. Am sûdHchen Amur , in lichtem Laubwalde uberall sehr bâuHg, z. B. unterhalb
Aicho, 27 Aug. (deflor.). Am obern Amur bis zur Komar-Miindung, 12 Sept. 1856 (semina).
Am Ussuri: Aua, an bewaldeten sonnigen Stellen, hàufig, 9 Aug. 1855 (flor.).
Planta amurensis chinensi multo robustior, foliis multo majoribus, capitulis paucioribus
saepe solitariis, bracteis capitulum foliis floralibus non pinnalilidis saepe circuradalum vulgo
snperantibus. Quoad foliotuni formam maxima polymorphia. Folia pinnalilobata , qualia in
planta cbinensi saepe vidi, in nostra non observavi, adsunt tamen inter chinensia folia intégra,
quae in nostra frequentiora. Quoad formana occurrunt: oblongoelliptica utrinque acuta vel
acuniinata, obovata vel suborbiculata brevissime aculata, pseudostipulis rainutisvel nullis, trifida
tripartila seu bijugo-pinnatipartita, segmentis lateralibus elliplicis acutis ianceolatisve intimis
aequalilius minoribus vel ad unicum solitarium reductis, petiolo foliorum inferiorum tantum
vel omnium distinctissimo. Lamina foliorum 5 cent. — 1 1 decim. longa. Variant etiam bracteae:
peclinatopinnatipartitae — pinnatifidae — vel incisae, lobo terminali lineari capitulum aequante
vel lanceolato foliaceo capitulo longiore. Rhizoma horizontale lignosum atruni, digilum crassum,
subarticulatum, in ramos plures elongatos divisum polycephalum , fibris validis nunierosis
obsessum. Flores albi. Cotyledones duae, crassiusculae, germiualioDe hypogaeae!; plumula
integerrima spinulososerrulata sola supra terram prodit.
(140) 73. €ar«liiiis crii^iiui^ Ei. — Led. 1. c. II, p. 720. — Turcz. 1. c. II,
p. 124. — Ej. En. Chin. n. 100.
Hab. Am yanzen Amur, stellenweise, recht hauhg: Nikolajewsk, auf Schutt, 18 Aug.
1854 (floi. et defl.); Bélier, recht hàuHg in Gebuschen , 2 Juli 1855 (flor.); bei Belhu, am
Ufer auf Sand, nicht sellen, 15 Juli (flor.); Odshal, in Jr<ewma-Gestruppen um's Dorf, 26
Juni 1856 (flor., L. v. Scbck.); Da, hàuhg auf feucblen Wiesen, 20 Juli (flor.); oberhalb
Chuela, 28 Aug. (il., Maack); bei Gaidje, 4 Juli 1855 (fl., Maack).
Urgyalis, saepe ramosissimus, lamis pateolibus.
(141) 74. Ciriiihiiii (Oiiotroplie) Ifastekii ItaiLiiii. Gaule elato pubetulo
apice arachnoideo-tomentoso; foliis iuferioribus sublus ad nervos crispe pubescenti-
bus in petiolum alatura attenuatis, superioribus subtus parce vel summis incano-
fioccosis basi cordata seniiamplexicaulibus, omnibus oblougolauceolatis acumin;itis
spinosocilialis pinnalifidis : laciniis lanceolatis grosse incisoserratis saepe bilidis,
lacinulis serraturisque omnibus spiuosis ; capitulis breviter pedunculatis solitariis flori-
feris erectis subsemiorbicular ibus ; involurri parcissime arachnoidei demum
denudati squamis imbricatis adpiessis dorso linea glandulosa inslructis exteri-
oribus lanceolatis spinula brevi terminatis intimis elongato-linearibus inermibus omnibus
dorso minute puberulis ; coroUae tubo limbum vix superante ; filamentis brevissime
puberulis; pappi setis apice aequalibus.
Hab. Am sûdHchen Amur: an mit Laubwald bestandenen Abhângen oberhalb der Ssnn-
Primitiae Florae Amcrensis. 173
gari-Miindung, einzeln, 27 Juni (nond. flor., Maack) ; beim Dorfe Dshangdshu-Gere, an der
Ssuugaii-Miindung, 2 Juli 1855 (flor., Maack).
Cirsio pendulo Fisch. affine, sed abunde diversum. Proxiraa spocies videtur C. rivulare
Lk.. quod dislinguilur squamis tenuibus subraembranaceis (in C. Maackii coriaceis) distincte
ciliatis. capitulis congestis rainoribus, foliis superioribus subtus incanotomenlosis, inferioribus
in pctiolum non dilatatum attenuatis, foliis saepe subintegris vel parum divisis.
Tripedale vel altius. Folia siniilia iis C. penduH, inûnia tamen interdum minus profunde
divisa, lobis brevioribus.
(44«) 75. Cirsitim peiidiiltiin Fîscli. — Led. 1, c. II, p. 739. — Turcz.
1. c. 11, p. 126.
Hab. Ara Amur, unlerhalb der Ussuri-Miindung, beim Orte Choialki, auf Insein, 8 Juli
(flor., Maack): ara Ussuri: auf feuchten Wiesen, der Por-Mûndung gegeniiber, selten, 6 Aug.
(flor.); an Waldràndern bei Agdiki, selten, 6 Aug. (defl. et fl.); Nor, auf Wiesen, niclit hàufig,
12 Aug. 1855 (fl. et deflor.).
Capitula omnia pedunculo apice recurvo nutantia, sed racemus ipse florendi tempore vix
apice nutans dicendus, deflorescens totus ereclus est. — Occurrit rarius capilulo unico solitario.
C. pendulum p. oligocephalum. Rgl. et Til. 1. c. n. 176 a specie genuina difl^ert squamis
involucri sub flore adpressis lanceolatis nec apice subrecurvatis lineariacuminatis, flosculis ma-
joribus, et forsan capitulis pauUo minoribus.
(44S) 76. Cii'siiiiii (Oiiotroplie) lîtorjile IflaiLiin. — Gaule erecto sulcato
plus minus tomenloso vel rarius glabre, simplici vel paniculatim raraoso; foliis oblongolance-
olatis acuniinatis spinulosociliatis superne glabris (rarius scabris), subtus arachnoideoto-
mentosis subglabrisve, infirais in petiolura attenuatis, superioribus basi cordata se-
miauiplexicaulibus, inferioribus plus minus profunde pinnatifidis, superioribus
incisis: lobis lanceolatis acuminatis (rarius acutis) horizontaliter patentibus hinc
parce grosse serratis, apice lobulorum omnium débiliter spinosis; capitulis in apice ramu-
lorura solitariis subcernuis ovatis, foliis floralibus pluribus (2 — 4) caulinis con-
formibus vel oblongolanceolalis acuminatis subintegris fultis; squamis lanceolatis acumi-
natis breviter spinulosis parce arachnoideis adpressis, intimis inermibus; tubo corollae
limbum aequanle: filaraentis puberulis, pappo vix clavellato.
Var. a. yenuinum. Ramosissimura elatum, foliis pinnatifidis subtus incanis.
Hab. Bai de Castries, auffeucblen mergeligen Kiistenabbàngen, selten, 14 Juli 1854 (flor.).
Var. p. asperum. Simplex humilius foliis pinnatifidis superne scabris subtus valde
tomentosis.
Hab. Bai de Castries, an felsigen Kfisten-Stellen, sehr selten, 14 Juli 1854 (nond. flor.).
Var. y. Schrenckii. Simplex, foliis minus profunde fissis subtus vix floccosis viridi-
bns, superioribus inaequaliter spiiiososerralis.
IJab. Bai Hadsin, 24 Juli 1854 (fl., L. v. Schrenck).
174 Maximowicz.
C. kamtschaHcnm Led. differl foliis valde abbreviatis multo latioribus alio modo incisis
glabris, capilulis saepissime aggregatis vel solitariis breviter peduDculalis, involucri squamis
angustioribus longioribus laxioribus, pappo manifestius clavellato apice cr assiore. A C. schanlarensi
Trautv. et Mey. diversum capilulis semper involucralis, folioium forma, corollae tubo limbum
arquante, pappo vix clavellato. Quoad foliorum formara species nostra non dissimilis C. hetero-
phylli var. pinnatifidae , vel in var. y. Schrenckii foliis C, oleracei Scop.
Descr. var. a. Planta 5-pedalis valde ramosa, ramis erectis elongatis. Caulis 6rmus, pro-
funde sulcatus, parce arachnoideus, ramuli arachnoideo-incani apice capituliferi. Folia inûma
4 decim. et q. exe. longa, ambitu oblonga vel ovatooblonga apice acuminata, basi in petiolum
alatum validius spinulosociliatum larainam aequantem vel ea saepius breviorera atlenuata, pro-
funde ultra médium pinnaliûda, laciniis lanceolatis acutis acuminatisve parce grosse liinc inde
serratis, rhachi intégra serratave, subtus parce arachnoidea subviridia. Folia superiora sublus
incanotoraentosa, basi cordata semiamplexicaulia, ad médium lantum fissa, laciniis remotioribus
e latiore basi lanceolatoacuminatis apice spinula paullo longiore submili terminatis, rhachi api-
ceque elongato acuminato intégra; folia summa basi altenuala sessilia conformia, incisoserrala
vel rarius iutegerrima. Capitula in ramis solitaria numerosa longe pedunculata cernua, 3 cent,
usque magna, foliis floralibus 2 — 4 lanceolatis, etiam superne arachnoideis, 9 cent, usque
longis, arcte circumdata. Squamae exlimae dorso parce arachnoideae, omnes margine, interio-
res parcius etiam dorso rufescentivillosulae, linea glandulosa deslilutae, iutimae inermes 2 cent,
longae, extirais duplo longiores. Flores purpurei. Pappus sordide rufus. Achaenium malu-
rura ignotum.
Var. p. planta sesqnipedalis simplex, caule a basi tomentoso, foliis superne dense
scabriusculopuberulis subtus valde fere niveotomenlosis, lobis crebrioribus brevioribus.
Var. y. planta verosimiliter loco umbroso enata, flaccidior, foliis respecta plantae
majoribus tenuioribus utrinque viridibus, inferioribus tantum pinnatilidis, ceteris incisodentatis.
(444) 77. Cii'i^iiBBii (flnoti'oplie) V^eyricliii Maxim. Caule elalo sulcato
glabro; foliis superne glabris subtus parce arachnoideofloccosis spinulosociliatis basi
spinulosis, inferioribus late oblongis basi angustata auriculato-semiamplexicaulibus, superio-
ribus ovatolanceolatis basi attenuata sess libus, omnibus longe acuminatis, inferioribus
profunde pinnatilidis: lobis crebris porrectis e basi reclilinea lanceolatis bine
dente auclis, superioribus parce serratoincisis, sunimis integerrimis; capilulis ovalis
longe pedunculatis cernuis in apice ramulorum solitariis; stjuamis parce arachuoi-
deis linearibus elongaloacuminatis spinula brevi terminatis a medio recurvalis, intimis
inermibus; filamentis dense villosis; limbo corollae tubum superanle; pappi pilis
inlerioribus manifeste clavellatis.
Hab. Auf Sachalin , an der West-Kiiste, sûdlicb von Oui, an Irocknen hohen Bacbufern,
Ende Juli 1854 (flor. et deflor,, Dr. Weyrich).
Differt a C. sciiantarensi Traniv. et Mey. squamis involucri multo longioribus recurvalis,
PiuMiTiAE Flouae Amcrensis. 175
tuho corollae longiore, foliis minus divisis niiiiusque spinosis. A C. pendulo Fisch. valtle
(lillert hahitu, capitulis ovatis solitariis (nec campanulalis raceraosis), squamis anguslioribus,
foliis non spinosis sublus plus minus arachnoideis, limbo corollae tubum subduplo superaule
(nec eo duplo breviore), pappo clavellato, C. kamlschalicum Led. eodern fere modo ditFert a
C. pf^eyric lui ac a C. Ulorali, sed squamae laliores, tubus corollae limbum aequat. Habilu non
paruni accedit ad C. okraceum Scop., sed jam foliis subtus floccosis praeter alias notas abbor-
ret. Convenit etiam cuni C, Ulorali, a que ditlert foliis amplioribus, laciniis basalibus majoribus
apicalibus cito decrescentibus, nec non signis diagnosticis. Capitula magniludine iis C. penduli
subaequalia. Squamae laxae parce arachnoideo-subconnexae rufovillosulae, omnes a medio
recurvae. Flores purpurei. Receptaculum alveolatolimbrilliferum, lirabrillis acbaenia alba triplo
superantibus. Filameuta mediante villositate densa crispaque inter se connexe.
(415) 78. Cii'i^îuiii 'V^'Ias^i^oiTisiniiiii Fii^cli. — Led. 1. c. 11, p. 741 . — Tarez.
1. c. H, p. 129.
Hab. A m Amur oberhalb der Ssungan- Mûndung : eine Tagereise unterhalb des Bureja-
Gebirges, auf trocknen Wiesen, sehr selten, 12 Aug. (flor.); drei Tagereisen unterhalb Aicho,
in Laubwàldchen, 28 Aug. (fl.) und auf Wiesen, sehr selten, 29 Aug. (flor.); zwischen Komar-
und Seja-Miindung, auf trocknen Wiesen, selten, 2 Sept. 1856 (flor.).
Radix luberosa, tubere crasso in ramos congestos abbreviatos obtusos diviso, vel rarius
depresso subtus concave ramorum loco parce lobato, caput unicum proferente; rarius tubera
plurima approximata: tune caules bini floriferi. Foliura radicale (e tuberibus juvenilibus vel
biennibus — tune vestigiura caulis anni praeteriti — ortum) amplum, lamina 18 cent, longa,
6 cent, lata, petiolo I decim. longo, oblongolanceolatum, basi in petiolum longe, apice breviter
acuminalum vel acutum, subtus glabratum. Planta araurensis (ubique ad Amurem rarissima)
quam dahurica minor, capitulis saepe solitariis. Squamae involucri infra mucronem atrosubluci-
dae ibidemque in vivo viscidulae, quod etiam in sicco interdum observare licet. Achaenia sub-
couipressa, margiue uno paullo magis curvata, laevia, (nondum plene matura) praeler apicem
ûavidum brunnescenlia.
(4â6) 79. liappa major Craertn. — Led. 1. c. Il, p. 748.
Hab. Am unlern Amur: Ch()cbzier, auf Schutt, im Dorfe, 28 Juli 1856 (flor. vix incip.);
Naiche , 19 Juli 1855 (vidi nond. flor.). Etiam in China boreali, ad vias, ubi Aug. florel
(Rel. Fisch.).
Nom. Goldis; Echcha Ochto i. e. medicamentum bovinum. Capitula combusta ab incolis
ulceribus hominum apponuntur. — Semina prostant etiam apud pharmacopolas Pékin enses sub
nomine: nju-ban-tsy, planta ipsa sinice appellalur: da-fu-e. (Rel. Fisch.).
Folia subtus minus incana fere viridia. Planta orgyalis.
(449) 80. Rliapoiitieiim atrii»licifoliiiiti 9C. — Led. 1. c. H, p. 751. —
Turcz. 1. c. Il, p. 132.
176 M A xiMo w 1 cz.
Hab, Am ganzen Âmnr, im Siiden nur bei nôrdiicber Exposition: Nikolajcwsk, an trock-
nen bewaldelen Abhângen, zerstreul, 24 Aug. (deflor.); in gemischtera Walde bei Koiin, 17
Sept. 1854 (frf.); Kilsi, im Winter (sem. elapsis); Pachale, an Laubwaldrandern, nicht hàulig,
8 Juli (nond. flor.); Oeltu, 7 Sept. 1855 (frf., Maack); inri Bureja-Gebirge, in Nadelwàldein,
einzeln, 16 Aug. (flor.); oberhalb der Bureja - MiinduDg , auf Irocknen Wiesen , selten , 26
Aug. 1856 (flor.).
Nom. Goldis: Tùina. Manegris: Ooôkta (Maack). Foliis pro fomite utuntur.
Capitula achaenia emittentia squamas omnes refraugunt, intimas scariosas vero omnino
revolvunt, ila ut capitulum urnae depressae formam assumât, et palearum receptaculi apices
exserti adpareant. An capitula fructifera Rh. cynaroidis Less. eodem modo sese habent?
Tune genus Stemmacantha Cass. forsan restituendiim, et praeter laudatum characteribus sequen-
tibus fulciendum: squamae involucri escariosae longissimae acuminatissimae apice subtriquelrae
subspinescentes, filamenta libéra glabra, antherarum appendices elongatae apice ipso acuto
subhamato incurvae, styli rami apice lantum liberi ad originera villosuli, acbaenia terelia
superne crassiora corticata raulticostala, costis in marginem pluridenlatum circa pappura eleva-
tura abeunlibus, areola basilari subobliqua.
Adest foliura radicale amplum reniforme palmatolriûdum quovis lobo trilobo grosse inae-
qualiter serrato , quod verosimiliter hue ducendum erit eodemque nomine ab incolis salu-
tatum fuit.
Var. [3. foliis incisolobatis DC. apud nos frequentior quam var. a.
(148) 81. Rhaponticiiin iiiiifloriiiii lîC. — Led. 1. c. Il, p. 751. — Turcz.
I. c. II, p. 133. — Leuzea dalmrica Bge. I. c. n. 205.
Hab. Am obern Amur: unlerhalb der Onon-Mundung, 8 Juni 1855 (flor., Maack);
oberhalb der Onon-Mûndung, an Gerôllabhàngen, selten, 22 Sept. 1856 (fructif. exsicc).
(419) 82. Serratiila coronata li. — Led. 1. c. II, p. 756. — Turcz. I. c,
II, p. 136.
Hab. Am sûdîichen Amiir: unweit der Ssungari-Mundung, auf sandigem Boden, nicht
hàufig, 8 Aug. (flor.); unterhalb des Bureja-Gebirges, sehr hàulig auf Prairieen, 11 Aug. 1856
(flor.); ara obern Amur sehr hàulig; am Ussuri : Chaizo, in Geholzen, nicht selten, 6 Aug.
(flor.); Agdiki, im Laubwalde, nicht hàufig, 7 Aug. (flor.); Aua, am Ufer, auf feuchten Wiesen,
hâufig, 10 Aug. (flor.); Nor, hàufig auf Waldwiesen, 12 Aug. 1855 (flor.).
(450) 83. Aiiaiidria Bellidiastriim UC Turcz. I. c. Il, p. 140. — A.
dimorpha (Turcz.), Led. I. c. II, p. 768. — Chaplalia lyrata Spr., Bge. I. c. n. 212.
Hab. Am obern Amur: auf trocknen Wiesen bei Seiskoi Piket, sehr zerslreut, 1 Sept.
i 856 (fr. fere mat.). — Forma autumnalis lecta est.
(451) 84. Acliyroi»liorti!$ graiidiflorus lied. I. c. II, p. 777. — A. auran-
tiacits DC, Turcz. I. c. II, p. 144.
Primitiae Florae Amurensis. 177
Hab. Am sûtUichen Amur: unlerhalb des Bureja-Gebirges , 24 Juni 1855 (fl., Maack);
ChÎDganskoi Pikel, auf Wiesen, zerstreut, 19 Aug. (fr. immat.); oberhalb des Bureja-Gebirges,
auf trocknen Wiesen, 21 Aug. (fr. immat.); zwei Tagereisen oberhalb der Bureja-Mundung,
Wiesen, 26 Aug. 1856 (fr. fere mat,); auch in Nord-China: In-Schan Berge, im Sept, bluhend
(Dr. Tatarinoff in Rel. Fisch.).
(45!8) 85. Seorzonera austrîaca JW. — Led. 1. c. II, p. 792. — Turcz. 1.
c. II, p. 147. — Ej. En. Chin. n. 106. — S. radiata Bge. 1. c. n. 231 (non Fisch.).
Hab. An der Schilka, 40 Werst unterhaib der Gorbitza-Miindung, 18 Mai 1855 (flor.,
Maack).
Specc. duo manca lecta sunt ad var. ^. linearifoliam DC. ducenda.
(45S) 86. !icorzonei*a radiata Fiscli. — Led. 1. c. II, p. 793. — Turcz.
1. c. II, p. 148. — Midd. 1. c. n. 205. — Rgl. et Til. 1. c. n. 177.
Hab. Am untern Amur: 1850 (flor., Orloff); oberhalb Chjare, auf steinigen trocknen
Abhângen, 16 Sept. 1854 (steril.).
(454) 87. Scorzoïiera inacrosperma Turcz. 1. c. II, p. 149. — Led. 1.
c. H, p. 795.
Hab. Am sûdh'chen Amur: unterhaib Onni, auf Waldwiesen, einzeln, 2 Aug. 1856 (de-
florescens, fruct. immat.); an der Ssungari-Miindung, 2 Juli 1855 (flor. incip., Maack).
(455) 88. Picriiîi japonica Xliuiill. — Led. 1. c. H, p. 800. — Turcz. Add.
Emend. Baie. dah. p. XLII. — P. dahurica Fisch. Turcz. 1. c. II, p. 150.
Hab. Am ganzen Amur, auf steinigen Ufern, trocknen grasigen Abhângen, Waldrândern,
recht haufig, z. B. Nikolajewsk, auf grasigen Abhângen im Walde, nichthâufig, 18 Aug. 1854
(frf.); Kulgu, 5 Juli (flor.); Dshare, auf dem steinigen Ufer, hâuflg, 17 Juli (fl. et defl.);
Dshangdshu-Gere, 2 Sept, (flor., Maack) etc.; am Ussuri: Kinda, an Wiesenràndern, nicht
hâutig, 5 Aug, (frf.); Agdiki, Waldrânder, ziemlich selten, 7 Aug. 1855 (frf.). Auch bei Pékin
(Kiriloff in ReL Fisch.).
Involucra occurrunt rarius subglabrata.
(456) 89. liactiica ssktvva li. — Led. l. c. II, p. 806.
Hab. Am Amur: kultivirt? in einem chinesischen Rûchengarten inZjanka, 31 Aug. (flor.);
am Ussuri: Aua, in chines. Kiichengàrten kultivirt, 10 Aug. 1855 (flor.).
Nom. Goldis Ussuriensibus (sinice?) Sching-dsei.
Spécimen e Zjanka vix hue pertinet ob folia caulina inferiora longe acuminata. achaenium-
que rostrum superans glabrum. Simile exemplar cultum vidi in hb. Led. a Rothio s. nom.
(falso) L. augustanae Ail. raissum, adest praeterea in hb. Led. planta nostrae similis, quam
errore quodam s. nom. Prenanthis sonchifoliae W. e China boreali communicavit cl. Bunge.
(459) 90. liactiica triangiilata ]fIaiK.iiii. L. {Scariola, Xanthina DC.) erecta
glaberrima; foliis caulinis infçrioribus et mediis deltoideocordatis angulis breviter acuminatis,
Mém. dei lar. élraag. T. IX. 23
178 Maximovvicz.
inaequaliter lepandoJentatis, e sinu in petiolum (iniimorum angustissime) alatum basi auricu-
lato-amplexicaiilem attenuatis, superioribus obovatis oblongisve longius acuraioalis basi parura
attenuata lala auriculatoainplexicaulibus; paniculae laxae subracemosae anguslae polycephalae
ramis abbreviatis erectis racemosis pleiocephalis, foliis floralibus linearibus minulis, pedunculis
squamatis capitula subaequantibus; involucri angusle ovali squamis imbricatis subtriserialibus,
intimis linearioblougis oblusiusculis; acbaeniis (alris) planocompressis ellipticis margiDatis utrin-
que 1-nerviis tenuissime rugulosis ex apice subemarginato rostro brevissimo crasso (lutescente)
instruclis, pappo duplo saltem brevioribus.
Hab. Ain untern Amur: unterhalb Ssûndaka, an Waldrâudern, auf Mergelboden, hâufig,
24 Juli (fl., achaen. fere mat.); Messur, ao offoeo Stellen feuchter Laubwâlder, nicht hâutig,
30 Juli (flor.); Turrme an der Ussuri-Miindung, im Laubwalde zerstreut, uicht selteu, 31 Juli
(flor.), ebenda in Weidengebiischen, selten, 1 Aug. 1855 (flor.).
Species pulchra, paullo afûnis L. elongatae Miihlbg var. inlegrifoiiae^ a qua tamen longe
distat foliis basi angustiore ainplexicaulibus, roslro brevissimo nec achaenio parum breviore,
achaeniis latioribus. L.-'sagtttala W. K. nostram in loco umbroso enatam paullo appropinquat,
sed abhorret foliis, achaeniis, inflorescenlia breviore alque latiore.
Aunua vel biennis, 4-pedalis vel bumilior, erecla, pallidius viridis, glabra. Radix fusi-
formis ramosa brevis. Caulis penuam cygneam usque crassus, striatus, teres, inferne a foliis
denudatus purpurascens. Folia caulina intima peliolo iaminam aequante anguste marginatoalato
basi in auriculas rotundatas parvas dilatato semiamplexicauli, lamina plus minus argute inae-
qualiter repandodentata dentibus mucronulatis, membranacea, subtus multo pallidior glauces-
cens, 15 cent, lata, 16 (rarius 18) cent, longa. Folia média petiolo latius alato auriculis
ellipticis seu oblongoellipticis dentalis majoribus amplexicauli in iaminam cuneatim abeunte
donata abeunl in superiora obovata vel oblonga, longius acuniinata. Panicula terliam partem
caulis circiter occupans angusta(ambilu linearioblonga) subdenudata, ramis erectopatulis 5 cent,
longis, 1 — 5-cephalis, racemosis, vel brevior (ambilu late oblonga), ramis 1 dec. usque longis
iterum ramosis, ramulis 1 — 5-cephalis racemosis. Pedunculi omnes squamis ovatis oblusiuscu-
lis 1 mill. longis fulti. Capitula diara. li cent., involucro 1 cent, longo, basi 5 mill. lato,
florifère anguste ovato, fruclifero ovato apice attenuato. Squamae extimae ovatae obtusiusculae,
mediis ovalioblongis subacutatis duplo breviores, intimae, médias subduplo superantes, lineari-
oblongae vel basi paullo latiores. Ligulae luteae. Achaenium 4 mill. longum, 2^ mill. lalum,
subellipticum (sursum paullo latius), apice brevissime emarginatum, rostro i mill. non attin-
gente in cupulam pappigeram dilatato superatum, margine area intermedia 1-nervia subtriplo
angustiore circumdatum, tenuissime transverse rugulosura. Pappus candidus, facile a rostro solutus.
(âSS) 91. liactiica amiirensis Bgl. Ind. sem. h. Petrop. 1857 p. 42. Annua(?)
glabra; caule erecto tereli folioso apice paniculato; foliis subtus in costa média plus minus
setosis, inferioribus in petiolum attenuatis intermediis et superioribus basi sagittata sessilibus
oblongolanceolatis vel lineari-lanceolatis, integris vel runcinato-dentatis vel runcinato-sinuato-
Primitiae Florae Amurensis. 179
«
pinnalifidis: lobis acuminatis vel longe acuminatis iolegris vel praecipue basin versus sinuato-
denlatis, vel rarius laciniatis, horizoûtaliter vel recurvo-palentibus; panicula elongata contracta;
capitulis pedicellatis; pedicellis bracteolatis, involucri foliolis obtusiuseulis violaceo-marginatis,
iuferioribus ovatis, superioribus oblongis; floribus flavis; achaeuiis ellipticis compressis mar-
ginatis utrinque 1-nerviis tenuissime muriculatis, rostro discolori triple longioribus.
Planta 1 — 3-pedalis. Folia supra viridia sublus glauca, usque 6 poUices longa, varie
incisa. Affinis L. elongatae Mûhlbg, L. allissimae M. Bieb. et L. striciae W. K. L. elongata
panicula effusa, achaeniis lanceolatis costalis in rostrum brève concolor attenuatis, L. altissima
foliis subtus glabris, involucri squamis linearibus acuminatis nec marginatis, achaeniis anguste
lanceolatis obscure costalis rostrum concolor subaequantibus — et L. stricta panicula corj'mbosa,
involucri squamis linearibus acuminatis nec marginatis et achaeniis obverse lanceolatis sub-
costatis, rostrum concolor subaequantibus dignoscitur. (Rgl. 1. c^.
Hab. Am untern Amur: Onmoy^, 29 Juli 1855 (fl., Maack); unterhalb Da, an Wiesen-
rândern, einzeln, 22 Juli 1856 (flor. incip.); Tschora, in trocknen Weidengebiischen, auf Sand,
gesellig, selten, 26 Juli (fl., fr. mat.); Turrme, in Weidengebiischen, selten, 1 Aug. 1855 (11.,
fr. fere mat.); am sûdliclien Amur: auf sandigen Inseln oberhalb Chai, einzeln, 5 Aug. (fl., fr.
fere mat.); Ssungari-Mundung, 16 Juli 1856 (fl. incip., L. v. Schrenck); am Ussuri: Kinda,
Wieseuriinder, zerstreut, 5 Aug. (fl. et defl.); Agdiki, am Waldrande, nicht selten, 7 Aug. 1855
(flor.); auch in Nord-China (Dr. Tatarinoff in hb. Hti Petrop.).
Caulis simplex vel ramosissimus striatus. Folia margine distincte vel obsolète setuloso-
ciliata, basi auriculatohastata semper grosse inaequaliter serrata, plantae annuae saepe subin-
tegerrima (distincte ciliolata), in bienni ac robustiore varie runcinatopinnalifida: lobo terminait
semper longe acuminato integerrimo. Panicula ambitu ovalis polycephala, ramis erectopatulis
vel patentibus, ad originem foliis minutis linearibus longissime acuminatis basi latioribus in-
structis, in planta minore 1 — 2-cephalis brevibus, in robustiore iterum ramosis, ramulis basi
pedunculisque capitula subsuperantibus squamosis: squamis ovatis acuminatis. Capitula diam.
2 cent., involucro cylindrico-ovato, fructiferoovatoapiceattenuato, i\ cent, fere longo. Squamae
triseriales vel cum extimis minutis sub-4-seriales, imbricatae. Achaenia, cum rostro 1 — |i
mill. longo, 5 mill. longa, 2 mill. lata, atra, in rostrum pallidum subito attenuala, margine
area intermedia Iriplo angustiore, area utrinque elevato-l-nervia, immatura obscure trinervia.
(459) 92. Taraxaciim officinale H'igg. — Led. 1. c. II p. 812.-1. Dens
l.eoms Desf. Turcz. 1. c. II, p. 152. — Leotitodon Taraxacum L. Bge. 1. c, n. 229.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Aicho, um die chinesischen Dorfer, auf Sandboden stellen-
weise, 31 Aug. 1856 (flor.).
Specc. quae collecta pauca juvenilia exacte quadrant in Bungeana cbinensia, utraque dis-
crepanta T.officinali genuino squamis involucri exterioribus erectis omnibus apice interdumsub-
coruiculatis. Meliuscongruit cum T. corniculato DC. (Led.!), quod intermedium inter T. officinale
et T. ceratophorum. Achaenia valde juvenilia, ita ut forma ratioque rostri adhuc indistincta.
180 M A X 1 M W I c z.
(460) 93. Taraxaciim colliiiiim »C. — Turcz. I. c. Il, p. 154. — Midd.
1, c. n. 207. — T. caucasicum DC. Led. 1. c. II, p. 81 3. — Turcz. Add. Emend baie, dah. p. XLII.
Hab. An der Schilka: Tâlbutscha-Thal bei Scbilkinskoi Sawod, 13 Mai 1855 (vix flor.,
Maack). Spec. unicum exacte cuin Turczaninowianis coQveniens.
(J6t) 94. I^eri!^ versîcoloi- DC. — Led. 1. c. II, p. 817. — Turcz. 1. c. II,
p. 155. — Prenanlhes versicolor Fisch. Bge. 1. c. n. 227.
Hab. Ara untern Amur, selten: auf Insein zwischen Onmoy und Odshal, auf sandigem
Boden, stellenweise, 18 Juli(flor., fr. immat.); am sûdlîchen Amur: im Bureja-Gebirge, an Felsen
(defl. visa est); ara obern Amur: auf Felsgerôll und an Felsen, einige Tagereisen oberhalb Ko-
marskoi Piket, 1 6 Sept. 1856 (fr. plerisque elapsis); Albasin, 2 Juni 1855 (fl. incip. , Maack).
Planta prirao anno tlorens, at perennis, uti docent specc. auturano a me lecta, et tune
firraior. Miro raodo variât caule subnudo foliis radicalibus numerosis, et caule folioso foliis
amplexicaulibus, radicalibus nullis. Ligulae apud nos flavae, lutescentes vel lilacinae (rarius).
(463) 95. €repii$ tectoriiiu Ij. — Led. 1. c. Il, p. 822. — Turcz. 1. c. IL p. 1 60.
Hab. Am obern Amur: oberhalb Albasin (Turcz. legit 1839, bb. Hti Pelrop.).
(463) 96. Sotidiiis ItracliyoUi!^ »€. — Led. 1. c. II, p. 835. — Turcz. 1.
c. Il, p. 169 (s. S. marùtmo).
Hab. Am sûdlichen Amur: drei Tagereisen uulerhalb Aicho, auf sandigen Insein, gesellig,
selten, 29 Aug. 1856 (fl., fr. immat.); auch in Nord-China: Pékin, auf Schutt. (Tatarinoff
in Rel. Fisch.; radix juvenilis comeditur, teste Tatar.).
Folia in nostro dentata, ceterum integerrima. Capitula lutea (in daburica plta ex sicco
videntur flava). Achaenium 3 mill. fere longum, longitudinaliter sulcatum, transverse minute
muriculatum, pappo 12 mill. longo. Fructum malurum plantae dahuricae coraparare non potui.
(464) 97. IToiiiigia serotiiia Iflaxiiti. Viridis glabra; caule solitario erecto
patentim raraoso; foliis (radicalibus nullis) caulinis auriculato-amplexicaulibus, inferioribus ex
latiore basi oblongis acurainatis incisis, superioribus ex lata auriculata parce dentata basi subito
acuminatissimis; rarais inferioribus abbreviatis; capitulis sub-1 2-floris (luteis) in apice ramorum
corymbosis paniculara polycephalam oblongam constituentibus; achaeniis (atris) linearioblongis
10-striatis utrinque apice longius in rostrura crassura achaenio quintuplo brevius sensira atte-
nuatis, pappo achaenio breviore. — Involucra exsiccatione nigrescunt.
Hab. Am obern Amur: eine Tagereise oberhalb Seiskoi Piket an Felsen des linken Ufers,
2 Sept. 1856 (flor., achaen. nonnullis mat).
Comparationis causa sequitur diagnosis speciei, nostrae quam maxime affinis, et diversae:
glaucedine, caulibus flexuosis, ligulis flavis, rostro longiore, tempore florendi praecoci:
Youngia sonclu'foKa m. Glauca glabra; caulibus e collo plurimis vel solitariis erectis fle-
xuosis patentim ramosis; foliis radicalibus oblongospathulatis runcinato-incisis: laciniis dentatis
acutis, caulinis auriculato-amplexicaulibus acurainatis runcinatis, summis ex auriculata basi
Primitiae Florae Amprensis. 181
«
acuminatissimis subintegris; capitulis in apicibus ramulorum coryrabosis paniculam polycepha-
latn coryrabosam constiluentibus sub-12-floris (flavis); achaeniis (atris) lineari-oblongis leretius-
culis longitudinaliter sub-10-slriatis, io rostrum dimidium acbaeniura aequans sensina attenua-
tis; pappo achaenium aequante. — Involucra exsiccata pallide viridi-glaucescunl. — Syn. Pre-
nanihes sonchïfolia Bge.! 1. c. n. 226, non Willd. (Heyne! in hb. Fisch.), quae Lactuca Iley-
neano DC. atque differt a nostra secd. spec. origin. Heyne el Wight.Icon. Ind. or. III, t. 1146:
foliis setosociliatis, involucro imbricato (calyculo triseriali quara totum involucrum triplo bre-
viore), capitulis in ramis distantibus breviter pedicellatis subgeminis (fere in glomerulos dispo-
silis), achaenii rostro breviore totoque modo crescendi. — Y. sonchifoUa in ruderatis circa Pékin
frequens, ubi junior comeditur. Sinice: Ku-dâr. Floret Majo. (Dr. Tatarinoff in Rel. Fiscb.).
Spécimen F. sero^mae decerptum est unicum, plus quam bipedale, annuum, strictiusculum,
apice tantum ramosum, ramis patenlibus. Folia radicalia jam diu evanida, eorum loco tantum
tumor exiguus ad collum superstes. Folia caulina ad médium caulem usque evanida, quae
supersunt non ultra 3 cent, longa, 14 cent, (basi ad auriculas) lata, inferiora regulariter pinna-
tiincisa: incisuris lanceolatis acutis subdistanlibus, cetera praeter basin amplexicaulem auricu-
lamsuborbiculaiem parce acute dentatam efformantem integerrima, acumine auriculam aequante
e basi 8 mill. lata sensim allenuato. Corymbi ramos 8 cent, lougos terminantes basi foliis con-
formibus elsi minoribus fulti, 10 — 12-cephali, in paniculam multifloram oblongoellipticam
disposili. Involucra cylindrica, 6 mill. longa, 2|^ mill. lata, capitula diam. circiter 1 cent.
Ligulae luteae, apice profunde dentatae. Achaenium 3 mill. fere longum, | mill. crassum,
opacum, profunde striatum, basi sensius quam in Y. sonchifoUa attenuatum, rostro multo bre-
viore crassioreque.
(â65) 98. IToiiiigia clirysantlia Maxim. — Glabra viridis; caule erecto su-
perne paniculatim ramoso caesio, ramis strictiusculis patentibus; foliis omnibus praeter summa
suboblonga acuminata obovatis acutis basin auriculato-amplexicaulem versus sinuato-attenuatis
repandodenlatis : dentibus submucronulalis; capitulis (sub 12-floris) luteis in apice ramorum
corymbosis pedicello brevioribus; achaeniis linearioblongis striatis utrinque atteuuatis pappo
brevioribus,
Hab. Am untern Amur: selten und nur im Siiden, bei Uchssumi, an Mergelabhângen,
selten, 24 Juli 1855 (nond. flor.); im Bureja-Gebirge: an sonnigen Mergelabhângen, selten,
16 Aug. 1856 (fl. incip.); am Ussuri: bei Dshoada, auf sandigem Ufer, zwischen Steinen,
hâulig, 4 Aug. (fl. incip.); bei Aua, an Felsen, hâu6g, 9 Aug. 1855 (fl. incip.).
Valde affinis Y. dentatae DC, sed signis allatis videtur diversa, quamvis ob achaenia valde
juvenilia non rite comparanda. En diagnosis speciei laudatae:
Youngia dentata DC. Glabra glauca; caule flaccido paniculatim ramosissimo; foliis radica-
libus inferioribusve caulinis petiolatis oblongoellipticis, caulinis mediis summisque subovatis
basi auriculalo-amplexicauli lalioribus apice acutis, omnibus argutius vel obsoletius dentatis
superioribusve subintegris; paniculae amplae ramis virgatis flexuosis apice decomposito-corym-
182 M A X 1 M O W I c z.
bosis; pedicellis filiformibus capitula cylindrica (flava) sub-12-flora superantibus; achaeniis
iioeariobloDgis striatis utrinque altenuatis pappo iovolucrum superaote brevioribus.
a. genm'na: foliis praeter infima omnibus amplexicaulibus argute dentatis. — Japo-
nia (Langsdorff in hb. Fisch.).
p. chinensis: foliis omnibus praeter summa petiolatis angulatopaucidenlatis subinte-
grisve. — Circa Pékin, ad camporum margines et ad fossas; floret Auguslo (Dr. Tatarinow
in Rel. Fisch.).
Descr. Y. chrysanthae. Biennis?, 2| pedes usque alla, radice brevi fusiformi inox ramosa.
Caulis pennara anserinam crassus, inferne violascens, superne caesius erectus ûrmus teres, basi
nudus (sed adsunt vestigia foliorum amplexicaulium), superne paniculatus: panicula terliam
allitudinis partem occupante. Folia caulina 1 dec. usque \^ dec. longa, 5 cent, lata, laete
viridia, subtus pallidiora, e basi auriculato-amplexicauli triplo angustiore in laminam obovatam
vel obovatoellipticam acutam dilatata repandodentata, mucronulo dentium adusto minuto saepe
evanido; lamina foliorum superiorum in oblongam formam vergens, in summis floralibus multo
minoribus basis folii laminae aequilata. Bamuli firmuli vix flexuosi, sub angulo 45° vel saepius
70° patentes, apice pauUulum sursum curvati, rarissime elongati debiliores, saepissime pani-
culam oblongam vel ovalem polycephalam constituentes. Involucra 7 mill. longa, 2-| mill. lata,
cylindrica (exsiccatione viridia), squamis calyculum componentibus minutissimis subinconspicuis
ovatis ^ mill. longis, ceteris linearibus obtusiusculis margine angusto byalinis. Ligulae 5 mill.
longae, 11 mill. latae, apice truncato profundius 5-dentatae luteae, stylos nigrescentes subex-
sertos paullo superantes. Acbaeniorum forma (juvenilium) iis Y. dentatae aualoga.
(466) 99. llulgediuiti i^ibiriciiiii liCs^i^. — Led. I. c II, p. 843. — Turcz.
1. c. Il, p. 176. — Midd. 1. c. n. 209. — Rgl. et Til. 1. c. n. 180.
Hab. Im ganzen Amurlande, auf feuchten Wiesen, an Waldràndern, iiberall sehr hàutig.
Beginnt zu bliihen Ende Juni und bliJht bis in den September hinein. Auch auf Sachalin: Dui
(Dr. Weyrich).
(â69) 100. Hieracitim viroMim li. — Led. 1. c. Il, p. 856. — Turcz.
1, c. 11, p. 174.
Hab. Am ganzen Amur, doch iiberall sebr selten, am untern: bei Koim, 17 Sept. 1854
(fr. fere mat.); am obern: eine ïagereise oberhalb der Seja-Miindung, in lichtem Eicbenge^
biisch, 2 Sept. (nond. flor.); vier Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, an Waldabhângen,
5 Sept. 1856 (deflor.).
(â6S) 101. Hieraciiini iinibellatiiiii li. — Led. 1. c. II, p. 855. — Turcz.
i. c. Il, p. 173. — Midd. 1. c. n. 210. — Bgl. et Til. l c. n. 182.
Hab. Ira ganzen Amurlande, an Waldràndern, sonnigen bewaldeten Abhângen, im Laub-r
walde und auf Prairieen, bâufig. Bliiht vom Juli bis zu Ende August. Auch am Ussuri.
(469) 102. Hieraciiim? liololeion Hlaiîiiii. Totum glaberrimum laete viri-*
diglaucum; caule erecto angulatostriato simplici foliato; foliis radicalibus HuUis, cauliois repiotis
Primitiae Florae Amurensis, 1 83
lioearilanceolalis longissinais integerrinais, ioGmis io petioluoa inarginatura basi paullulum vagi-
natodilataturn loogissime altenuatis, superioribus basi attenuata sessilibus; corymbi pleiocephali
peduDculis patulis bracteis lanceolatis ad origiaem instructis apice sub capitulo plurisquamatis :
squamisovalisaculisininvolucricylindrici (exsiccati viridis) squamas imbricatas sensim longiores,
extiraas laxas palulas ovatas acutas, intimas linearioblongas obtusas 1-nervias, paullatim abeun-
tibus; ligulis glabris apice truocato 5-dentatis (luteis); stylo nigrescente; achaeniis dimidium
involucrum aequantibus (immaturis) angulatis striatis, pappo pluriseriali rufescente achaeniis
vix longiore involucrum aequante.
Hab. Am sûdlichen Amiir: drei Tagereisen unterhalb Aicho, auf Prairieen des linken Ufers,
sehr selten, 28 Aug. 1856 (flor., fr. immat.).
Spécimen unicum invenlum est plantae cum Scorzonera macrosperma Turcz. crescentis
babituque non parura congruae, ob babitum, involucri fabricam et achaenia (statu imraaturo?)
subcompressa angulatostriata apice truncata, ovulumque cavitatem achaenii (in vivo) non ex-
plens forsan novi generis, nunc ob exemplarium defectum Hieraciis e série Glauci Friesiana et
quidem H. Reuteriano Boiss. appropinquatum.
Rhizoma verticale, cortice laxo pallide rufescente laevi obtectum, callo basibus foliorum
emortuorum vaginantium circumdato. Foliorum radicalium rudiraenta omnino emortua ad latus
caulis disposita. Caulis strictus angulatostriatus, solitarius, 6 dec. altus, ipsa basi foliis duobus
16 — 18 cent, longis, 1 cent, latis, valde approxiraatis instructus, internodiis apicem versus
cito longioribus (infimo 5 mill., sequente 2i cent., tertio 6i cent., ultirao 1 dec. longo). Folia
laevissima, glaberrima, margine subrevoluto integerrima, caulina inferiora 2 dec. longa, 1 cent,
lata, summa 6 cent, longa. Corymbus ipsum apicem caulis occupans, 11-cephalus planus,
corymbulis 1 — 2-cephalis accessoriis ex foliorum sumraorum axillis ortis auctus, ceterum tan-
tum ad origines pedunculorum ramosorum bracteis lanceolatis 3 — 4 mill. longis instructus.
Capitula 2i^ cent, diam., in pedicellis valde angulatis capitula subaequanlibus erecta, centralia
prius deflorata. Involucrum 14 mill. longum, 6 mill. latum, subcylindricum, glaberrimum.
Squamae exlimae pedunculorumque 2 mill. longae, dorso subcarinatae, apice ipso rufo-colora-
tae, ceterae laete virides, mediae oblongae apice angustiores, intimae lineari-oblongae apice
attenuatae, obtusae, integrae vel ipso apice interdum sublaceratociliatae, 13 mill. longae, li
mill. latae. Receptaculum angustum, planum, obscure alveolatum. Ligula 1 cent, longa, 3 mill.
lata, 5-nervia. Stylus parum exsertus. Achaenium 5 — 6 mill. longum, IJ- mill. latum, angu-
latum, 10-striatura, aequale, basi pauUo attenuatum, apice truncato pappo sordido pluriseriali
distincte serrulato superatum. Ovulum statu vivo videtur cavitatem seminis non explens, ita
ut forsan achaenium raaturum breviler crasseque rostratum; dissepimentulum ad apicem cavi-
tatis tamen nullum.
Ordo LUI. LOBELIACEAE.
(490) 1. liOlielia sessilifolia liamb. — Leà. 1. c. II, p. 869. — Turcz.
1. c. II, p. 178.
184 Maximowicz.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mùndung: Tschhirkrach, an dera schlammigen Ufer eines
kleinen See's, hâutîg, gesellig, 23 Aug. 1854 (£1. ult.); am sûdlichen Amur: unterhalb Onni,
auf feuchtem quelligem felsigem Ufer, gesellig, 2 Aug. (flor. , fr. immat.); am Zusammenfluss
der Schilka und Argun: Ust-Strelka, an Sumpfseeen hâuGg, 12 Oct. 1856 (semina).
Folia infima occurrunt obovata obtusissima in superiora lanceolata sensim abeuntia.
Ordo LIV. CAMPANULACEAE.
(4»1) 1 . Platycodon ^randifloriis A. »€. — Led. 1. c. II, p. 870. — Turcz.
1. c. II, p. 180. — Bge. 1. c. n. 233. (s. Campanula).
Hab. Am untern Amur: in der Nâhe von Mulur, beim Orte Cholalki , 17 Jnli (flor.,
Maack); Ssisa, an felsigen Abhângen, nicht hâufig, 28 Juli 1855 (flor. fr. immat.); am siid/t-
chen Amur: bel Gaidje, auf Waldwiesen, zerstreut, 4 Aug. (flor.); unterhalb des Bureja-Gebirges,
auf trocknen Wiesen, einzeln, 11 Aug. (flor.); an der Bureja-Mûndung, 13 Juli 1856 (flor.,
v.Ditmar); ara obern Amur: beiAdun-Girin, 12 Juni (flor., Maack); avaVssuri: Aua,anFelsen,
selten, 9 Aug. (flor., fr. immat.); Nor, an begrasten trocknen Abhângen, nicht selten, 12 Aug.
1855 (flor., fr. immat.).
Calycis laciniae longitudine interdum variant, saepe sub anthesi subinconspicuae, in fructu
excrescentes, vel rarissime in flore jam solito duplo longiores.
(433) 2. Olo«$!»ocoiiiia us$!$urieiisi!« Riipr. et Maxim. 1. c. app. n. 1. —
Gl. lanceolata Sieb. et Zucc. ^. obtusa Rgl. 1. c. app. n. 4-
Hab. Am untern Amur: auf einer Insel unterhalb Dole, hâuflg, 26 Juli (Maack); Turr-
me, im Laubwalde, an Bâchen, 31 Juli 1855 (fl.); am sûdlichen Amur: auf Wiesen unterhalb
Onni, hâuflg, 28 Juli 1856 (flor., fr. immat.); unterhalb des Bureja-Gebirges, auf Prairieen,
26 Juni 1855 (flor., Maack); im Bureja-Gebirge, 6 Juli (flor., L. v. Schrenck); unterhalb
Aicho, 31 Aug. 1856 (sem.); als Westgrenze am Amur: die Seja-Milndung. Am Ussuri: unter-
halb Nor, auf Wiesen nicht selten, 1 1 Aug. 1855 (fr. fere mat,); in Nord-China: im Districte
Fan-schan-ssjan, auf Hiigeln, bliiht im Aug. (Bel. Fisch.).
Icon Campanumoeae lanceolatae Sieb. Jap. t. 91 diff^ert a planta nostra (cujus analysin ad
vivum delineavi) colore atque forma corollae, calyce patulo nec patentissimo, disco corollino
5-angulo (nec fossae 5 profundae inter staminum bases impressae). An haec tantum raendae
pictoris, qui forsan plantam siccam ante oculos habuit? Nam folia obtusa occurrunt tantum in
planta pratensi, sylvestris vero habet majora acuta, iis in icône cit. optime respondentia.
(493) 3. Campanula piiiictata Eiam. — Led. I. c. II, p. 878, — Turcz.
1. c. H. p. 182.
Hab. In der Kûstenregion : Hadshi, 26 Juli (fl., L. v. Schrenck); ara untern Amur: an
der Mûndung, bei Pronge, in Birkengehôlzen, nicht haufig, 6 Aug.'(fl., defl.); zwischen Ni-
kolajewsk und Tschhirkrach, 22 Aug. 1854 (fl., fr, imraat.); Ssutschu, an Gebuscbrândern,
Primitiae Flokak Amcrensis. "185
21 Juni (flor. pr.); Kitsi, an Uferabhângen, einzeln, 20 Juni (fl, incip); oberhalb Dshai, am
Waldrande,27 Juni 1855 (flor.); Onmoy, zwischen Felsblôcken am Ufer, 25 Juni 1856 (flor.,
L. V. Schrenck); Dsbare, im Laubwalde, zerstreut, 18 Juli (fr. mat.); am sûdlichen Amur:
Njungja, 9 Juli (fl. Maack); am obern Amur: oberhalb der Seja-Miindung, 13 Juni 1855
(fl., Maack).
(Jl9â) 4. Cainpaniila gloinerata li. — Led. 1. c. Jl, p. 880. — Turcz.
1. c. II,p. 183.
Hab. Am ganzen Amur und Ussuri, auf trocknem Ufer, an Waldrândern , Felsen, auf
Prairieen. Beginnt zu bliihen Milte Juni.
Var. canescens.
Hab. Ebenda, selten: Ssûngda, auf sleinigem Ufer, 10 Juli 1855 (flor.); oberhalb der Bu-
reja-Mûndung, 27 Aug. (flor.); Seiskoi Piket, 1 Sept. 1856 (fl.) auf Prairieen einzeln.
(495) 5. j%denopliora verticillata FUcli. — Led. 1. c. II, p. 892. —
Turcz. 1. c. II, p. 187.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf niedrigen Wiesen oberhalb Turrme, nicht selten, 28 Juli
(fl. et defl.); bei Onni, auf iippigen Waldwiesen, seltner, 2 Aug. (fl., fr. immat.); an der Ssun-
gari-Miindung, auf sandigen Wiesen, hâutig, 8 Aug. 1856 (fl., fr. immat.); unierhalb des Bu-
reja-Gebirges, auf Prairieen, 26 Juni 1855 (fl. incip., Maack); zwischen der Bureja-Mûndung
und Aicho, in trocknen Pappelwaldchen, hâufig, 28 Aug. (frf.); am obern Amur: unterhalb der
Komar-MiJndung, 7 Sept. 1856 (sem.); am Ussuri: auf feuchtem Prairielande gegeniiber der
Por-Mundung, selten, 6 Aug. 1855 (fl. ult.).
In planta ussuriensi flores ultimos apice coarctatos! observavi (ut in sequente), sed
Stylus longius exsertus, corolla pallida, flores foliaque verticillata.
(â96) 6. il^denopliora marsiipiiflora Fii^di. — Led. 1. c. II, p. 893. —
Turcz. 1. c. Il, p. 191.
Hab. Am obern Amur: drei Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, auf Insein mit schlam-
migsandigem Boden , hâutig, 4 Sept, (defl.); unterhalb der Komar-Miindung , auf Wiesen
(defl.) und an Felsen des linken Ufers (flor.) 6 Sept. 1856.
Variât foliis plus minus serratis atque petiolatis.
(439) 7. itdeiiopliora coronopifolia Fis^cli. — Led. I. c. II, p. 893. —
Turcz. 1. c. II, p. 189.
Hab. Am sûdlichen Amur: oberhalb der Ssungari-Mûndung, auf Prairieen hâuflg, 1 1 Aug.
(flor.); in lichtem Laubwalde und auf Prairieen in der Nàhe der Bureja, 23, 24 Aug. (fl., defl.);
Seiskoi Piket, auf Wiesen selten, 1 Sept, (fl., defl.). Am obern Amur: unterhalb der Komar-
Mundung, auf Wiesen, recht hâufig, 6 Sept. 1856 (flor., fr. immat.) etc.
Flores azurei. Folia plerumque angusta subintegra, sed occurrunt etiam lanceolata vel
lanceolalo-oblonga serrata. Radix crassa ramosa maxima, saepe cauli aequilonga. Multo ro-
bustior foliisque latioribus donata quam A. Gmelini, quacuni habitu vix confundenda.
Mëm. des sar. étrang. T. IX. 24
186 Maximowicz.
(499) 8. Adenopliora denfieiilata Fi$«cli. — Led. 1. c. II, p. 894. —
Turcz. 1. c. II, p. 188.
Hab. Ara untern Amur : Aure, an Nadelwaldràndern, 18 Sept. 1854 (fl. uU., fr. mat.),
Am sûdlichen Amur : oberhalb der Bureja-Miindung, in Laubwâldchen des linken Ufers, hâufig,
27 Aug. (fl., defl.); am obern Amur: Seiskoi Piket, auf trocknen Wiesen, hàufig, 1 Sept, (fl.);
zwei Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, in lichtem EichengebiJsch, auf trocknem Boden,
hàuûg, 2 Sept. 1 856 (fl. et defl.) etc.
Corolla azurea.
(â99) 9. ildenopliora latifolia Fis^clt. — Led. 1. c. 11. p. 894. — Turcz.
1. c. II, p. 188.
Hab. In der Kûstenregion : Bai Hadshi, (fl., Kusnezoff); am ganzen Amur, auf felsigera
Boden, in lichtern Wàldern, an Waldrândern, hâufig, z. B. Nikolajewsk, an felsigen Abhângen,
24 Aug. 1854 (fl,. ult.); Uchssumi, in Bergwàldern hàufig, 23 Juli 1855 (fl. iocip.); unter-
halb Ouni, auf Waldwiesen, hàufig, 1 Aug. (flor.); im Bureja-Gebirge, an Abhângen, 15 Aug.
1856 (flor.) etc. Am Ussuri: im Laubwalde bei Agdiki, in Gehôlzen bei Ghaizo, zerstreut,
6, 7 Aug. (flor.); auf Felsen an schalligen Stellen, bei Aua, hàufig, 9 Aug. (fl., defl.); bei
Nor, in lichtem Bergwalde, zerstreut, 12 Aug. 1855 (flor.).
Var. parvtflora: floribus duplo minoribus.
Hab. Im Bureja-Gebirge, an lichtern Abhângen in Wâldern, 16 Aug. (flor.); ara Ussuri:
Aua, an Felsen, sehr selten, 9 Aug. 1855 (fl., defl.). ,
Semper rarissima, formae genuinae quacum iisdem in locis crescit intermixta.
Nom. Oltschis et Goldis radix Adenophorarum (nec non Platycodonis) Domine: Lâke
salutatur, atque comeditur.
Corolla pallide coerulea , ceterum quoad formam a campanulato-infundibuliformi in
aperto-infundibuliformem varians. Var. parvi/îora, ubique perrara, transitus tamen offert in
genuinam *).
Ordo LV. VACCINIACEAE,
(ASO) 1. ¥acciniuiii Vitis Idaea E». — Led. 1. c. II, p. 901. — Tarez. 1. c.
II,p. 193. — Midd 1. c. n. 214. — Rupr. in Maack 1. c. n. 59. — Rgl.etTil. 1. c. n. 186.
Hab. Im ganzen Amurlande, in Nadel wàldern, seltner ira Laubwalde, auch an felsigen
Abhângen am untern Amur; z. B. Kitsi, 10 Juni 1855 (û. pr.).
*) Speciem noTam insignem hujus generis proponere venia sit :
.%. trachelioides iii. Gaule Ilexuoso erecto; foliis alternis petiolatis inferioribus cordatis acutis superioribus
oratis acuminatis omnibus grosse iaaequalUer mucronatoserratis ; floribus paucis subracemosis auguste campaDulalis,
calycis laciniis ovatolanceolatis integerrimis germen suborbiculatum plus duplo excedeolibus, filainenti parte dilatata
Tillosissima filiformem uectariumque duplo superante, stylo incluso. — In montibus a Pekino Occidentem rersus, prope
templum Na-tse-tai-ssy, floret Augusto (Rel. Fisch.). — Habitus fere Campanulae Trachelium L. Planta sesquipedalis,
corolla 2 cent, usque longa coerulea.
Pbimitiae Florae Amubensis. 187
Nom. Gillaccis: Mygr alss, vel alss i. e. bacca xax I^oxtjv (Schrenck), Oltschis:
Tschïïïikta.
(âSi) 2. l^acciniuni ovalifoliiiiti Siti. ? — Led. 1. c. Il, p. 903.
Hab. In der hûstenregion : auf bewaldelen Vorbergen, etwa 7 Werst landeinwàrts von
der Bai de Castries, zerstreut, 17 Juli 1854 (fr. fere mat.).
Verosimiliter species nova, ob florura defectum non rite determinaoda. Differt enim a
V. ovalifoUo Sm. (Hook.!, Bong.!) cortice pallido ramulorura, foliis firmioribus exsiccalis
viridibus minus opacis subangustioribus mucronatoaculis, a basi ad apicem distincte denticu-
latoserralis (rarissime a medio ad apicem subintegris), sub lente subtus ad venas obsolète bine
inde pilosiusculis, serraturis apice in setulam caducara prolractis; convenit vero statura elatiore,
ramis ramosissimis divaricalis, magniludine foliorum, baccis caesionigris. Quoad folia valde
simile, etiam ob pubera supra descriptara, est V. myrtilloides Mx. (Hook.!), sed folia multo
minora mutica, statura humilis, rami patuli congesti, baccae nigrae paullo majores numero-
siores. V. Chamissonis Bong.! distat statura bumili, ramis confertis firmioribus, foliis minoribus
integris latioribus subtus glaucis.
[4S%) 3. Tacciniuni praei^tans liamb. — Led. 1. c. H, p. 904.
Hab. In der Kiislenreyion: in Sphagnum-Sùnipfen , stellenweise gesellig, recht bàulig,
seltener in moosigem Nadelwalde, in Gesellschaft von Cornus canadensis : Nikolajewsk, an
versch. Stellen, 30 Aug. 1854 (fr. fere omnibus delapsis) etc.; auf einer Insel des Hafens
Hadsbi (stérile leg. 1855 Kusnetzoff).
Planlae in sphagnetis madidis in regione litorali non rarae collecta sunt specc. plura,
pleraque tamen sterilia, duo tantum fructibus instructa, unicum floris vestigium prae se ferens.
Icou Lamb. in Linn. Transact. X, p. 264, tab. 9 spécimen minutum subacaule reprae-
sentat verosimiliter alpinum. In nostra Iruncus inter Sphagna occultus 1 J mill. crassus, sub-
horizonlalis, ramosus, corlice laevi lutescenli-cinerascente obtectus, bine inde gemmis ovatis
acutis obcompressis insttuctus, librillis radicalibus parce obsessus. Pars exserta trunci non
ultra tripoUicaris, saepe humilior, lineis a petiolo decurrentibus notata, foliis usque quinque,
lis Corni canadensis primo aspectu similibus, superne glabris, subtus ad venas margineque pilo-
sis valdeque reticulatovenosis, quoad formam iis in icône citala simillimis. Ramulus fructifer
foliifero (sterili) multo brevior, non ultra poUicaris, folio diminuto subspathulato auctus, apice
racemum 2 — 3-florum proferens. Pedunculi filiformes aequales , média allitudine interdum
squama linearioblooga membranacea adpressa instructi, floriferi arcuatodeflexi, fructiferi cras-
siores erecli. Flos unicus superstes repertus magoitudine illum V. Vais Idaeae circiler aequat.
Calycis margo 5-dentatus, hispidociliatus, denlibus triangularibus acutis lubo duplo brevioribus,
facie inleriore pilis slellatis parcissimis quorum processus aream seu cellulam centraient valde
incrassatam subaequant, obsessa. Gorolla, ab insecte quodam fere ad basin usque destructa, e
rudimento intra calycem superstite videlur pallida (aibidorosea?). Staiiiina octo, cal^'ce duplo
longiora, basi corollae vix adbaerentia, filamentis crassiusculis plaais praeter basin latiorem
188 Maximowicz.
ubique pilosis, aiilheram dorso inuticam vel in medio loculi alicujus interdum mucronulo bre-
vissiino instructani, ad basin loculi cujusdam apiculatani, apice biporosam, biûdaai. medio dorso
insertam aequautibus. Stylus crassus aequalis , filamentis aequilongus , stigmate subtrilobo.
Fructus solitaiius (floribus ceteris aboitivis), mox e flore racemi termiuali, mox laterali ortus,
orbiculatus, magnitudine baccae Oxycocci palustris, succulentissimus, pallide ruber, aspectu fere
syocarpii Lonicerae Chamissoi, amoene acidulus, leviter subodoius. Semina 1 mill. longa, ovata,
bruDOescenlia, 10 — 15 in quavis bacca.
(493) 4. Tacciiiiiini iiligiiioi^iiiii li. — Led. 1. c. Il, p. 904. — Turcz. I. c. II,
p. 194. — Midd. 1. c. n. 215.— Rupr. in Maack 1. c. n. 60.— Rgl. et Til. 1. c. n. 187.
Hab. Am untern Amur , in der Nadelwaldregion ziemlich hâulig : in Carea;-Sumpfen bei
Nikolajewsk, 1 8 Aug. 1854 (frf.); in nassem Lerchenwalde bei Kilsi, hâuiig, 9 Juni (flor.); bei
Dere, in feuchtem Alnohelula-Geh'ôh, hâufig, 1 Juni 1855 (flor.). Am obern Amur (Maack).
Nom. Oltschis: Dussj'kta, Goldis : àmtaka i. e. quod gustu amoenum, Manegris:
Midjikta.
Frulex apud nos très v. quatuor pedes usque allus. Locis umbrosioribus occurrit, in ter
vulgarem crescens, forma: ramulis debilioribus, foliis solito multo angustioribus, habitu sat
peculiaris, sed in genuinam transiens.
(â»4) 5. Ox.ycoccti!$ ■ paBiiiîitri^ Pers. — Led. 1. c. Il, p. 905. — Turcz.
l c. II, p. 195.
Hab. Am untern Amur, in Sphagnum-Sumpkn : bei Nikolajewsk, 15 Aug. 1854 (frf.);
bei Kitsi, 16 Juni 1856 (flor.).
Nom. Gillaccis: tym (Schrenck), Oltschis: Gâchta.
Ordo LVI. ERICACEAE.
(485) 1 . Arctostapliylo!^ alpina Spr. — Led. 1. c. II, p. 908. — Turcz. 1. c. II,
p. 197. — Midd. L c. n. 216. — RgL et Til. 1. c. n. 188.
Hab'. In der Kûstenregion : auf dem steinigen Gipfel des Cap Lazareff", in Gesellchafl von
Pinm Cembra pumila und Empetrum, 3 Aug. 1854 (slerilis).
(4S6) 2. Androineda polifolia li. — Led. 1. c. H, p. 910. — Turcz. 1. c. II,
p. 199. - Midd. 1. c. n. 218.— Rgl. et Til. 1. c. n. 189.
Hab. la 5Îp/iagnMm-Sumpfen bei Kitsi, zerstreut, 16 Juni 1856 (flor.).
(489) 3. Cai^i^auilra calyculata Don. — Led. 1. c. II, p. 911. — Turcz.
l. c. II, p. 199. — Midd. 1. c. n. 219. — Rupr. in Maack 1. c. n. 61 (s. Chamaedaphne).
Hab. Am untern Amur: in feuchtem Walde bei Nikolajewsk, 17 Aug. 1854 (frf.); in
Sûmpfen bei Kitsi, hâufig, 16 Mai 1856 (flor.); in feuchtem Lerchenwalde bei Kôurmi, sehr
hâutig, 12 Mai 1855 (flor.). Am obern Amur (Maack).
Primitiae Florae Amurensis. 1 89
(4SS) 4. lioii^eleiiria prociiinlieiis Des^v. — Led. 1. c. II, p. 918. —
Midd. 1. c. n. 221. — Rgl. et Til. 1. c. n. 192.
Flab. Am Amur, in der Nâhe seioer Mùndung (flor., Orloff).
(499) 5. Kliocloclendron cliryi^antliiiiii Pall. — Led. 1. c. II, p. 920. —
Turcz. 1. c. Il, p. 205. — Midd. 1. c. n. 222. — Rgl. et Til. 1. c. n. 194.
Hab. In der Bai de Castries, stellenweise in Wâldern, 14 Juli (frf.); auf den Bergkâm-
men daselbst, in der Krumraholzregion, hâufig, 17 Juli 1854 (frf.). Am untern Amur : Dshai,
in Bergwàldern (bei den Eingeborenen gesehen).
Nona. Oltschis et Goldis: Odogtschurâ vel Odongkurâ. — Gaule foliisque aqua fer-
vida infusis incolae contra affectiones stomacbicas utuntur.
(490) 6. Rliododenflron daviiriciiiit Kj. — Led. ]. c. II, p. 921. — Turcz.
1. c. II, p. 207. — Midd. 1. c. n. 224. — Rupr. in Maack 1. c. n. 62.
Hab. Ara ganzen Amur, an Felsen, Nadelwaldràndern, hâufig, z. B. bei Nikolajewsk, an
Bergabhàngen, 24 Aug. 1854 (frf.); Tebach, 16 Mai 1855 (fl., L. v. Schck.); Ritsi, auf An-
hôhen und im Nadelwalde, seltner, 21 Mai 1856 (flor.); Chywwunda, an Felsen, 7 Mai 1855
(flor.); im Bureja-Gebirge^ an nacb Nord gelegenen Abhàngen, sehr hâufig, 20 Aug. 1856
(frf.). Auch in der Bai Hadshi (v. Schlippenbach).
Nom. Oltschis: Bâljzocha mo, Goldis: Pàltocha rao vel Paltonkorâ (Schck.), quod
significat : frutex aniraalculis Pàltocha seu Bàlzocba (Ixodes) gratus.
In rupestribus apertioribus frutex humilior, subfastigiato diff'useque ramosissimus, flori-
bundus, foliis minoribus, floribus respectu plantae majoribus, staminibus exsertis vel subexsertis,
ita ut differentia a Rh. parvifolio Adams reraaneat tantum in foliis raargine subcrenulatis basi
subrotundatis et antheris concoloribus (violaceis) — an sufficiens ? In sylvis sistit interdum
arbusculam alliorem (15-pedalera), ramulis diffuse divaricatis, foliis majoribus, floribus par-
cioribus, staminibus subinclusis*).
(494) 7. liediim iialiis^tre li. — Led. 1. c. II, p. 923. — Turcz. 1. c. II, p. 209.
— Midd. I. c. n. 225. — Rupr. in Maack 1. c. n. 63, 64. — Rgl. et Til. 1. c. n. 197.
a, decumbens h. Kew.
^. genuinum.
Hab. In 5p/iagnMm-Sûmpfen bei Kitsi, 16 Juli 1856 (flor.); am See von Kilsi, 20 Juni
1855 (flor.). — a. et §. promiscue crescunt atque vix diversae.
•) Species nova, regionem Sibiriae orientalem prope Jablonnoi Cbrebet rel ipsas alpes inhabitans, ad sectionem:
Chamaecistus referenda, Rh. kamtschatico afflnis, est:
Rh. Rcdowsklanniii m. Nanum, foliis ovalibus subtus subreticulatonerrosis glandulosociliatis; pedun-
culis calyceque glandulosis; calycis lobis oblongis foliaceis; corollae lobis obtusis subemarginatis; staminibus basi
hispidis stylo duplo longioribus. — Redowsky leg. (hb. Fi se h., hb. Acad. Petrop.). A Rh. kamtschatico
differt corolla canipanulatorotata, stylo arcuato staminibus duplo breviore, pubescentia distinctissime glandulosa, nec
non eo quod omnibus partibus duplo saltem minus. Magnitudo foliorum florisque convenit cum Rh, Chamaecisto L.,
sed folia ovaliu opaca etc.
190 Maximowicz.
Nom. Goldis et Ollschis: loda ssénkura i. e. Ledum caninum. — Usus idem ac Rho-
dodendrt chrysanlhi.
Y» dilatatum Wahlbg.
Hab. Am untern Amur, an Nadelwaldrândern und im Walde selbst: Kitsi, 16 Juli 1856
(fl.); Monglomai, 1 Juli 1855 (fl.). In der Kûstenregion : Castries, 13 Juli 1854 (defl.);
Hadshi, Oct. 1853 (stérile, Dr. Weyrich), etc. Prioribus multo frequentius.
Nom. OItschis: Ssékura, Goldis: Ssénkura. Utitur pro furaigatione in variis morbis.
Var. a. habet flores subinodoros; folia tantum trita nec forliter odora. Haec et var. p.
semper in paludibus crescuut. Var. y. semper s^-lvas madidiores (nunquam loca paludosa
aperta) inbabitans, odore forti inebrianle, floribusque graveolentibus (in modum var. ^.) dona-
tum , folia florendi tempore subtus rufovillosa babet , quae villositas tamen aestate saepe
canescit, auturano imo rarius omnino evanescit.
Ordo LVII. PYROLACEAE.
{A99) 1. Pyrola rotundifolia I^. — Led. 1. c. II, p. 928. — Turcz. 1. c. II,
p. 212. — Midd. 1. c. n. 226. — Rgl. et Til. 1. c. n. 198.
y. incarnata DC.
Hab. Am untern Amur: im Nadel walde und an bewaldeten Abhângen bei Pâchale, hâuûg,
29 Mai (fl. pr ), 8 Juli (defl.); Onmoy, im Laubwalde, nicht sehr hâuBg, 21 Mai (noud. flor.);
ara obern Amur: unterhalb der Onon-Mûndung, 8 Juni (flor., Maack); Albasin, 2 Juni 1855
(fl. incip., Maack). Auch in Nord-China (hb. b-ti Petrop.).
(493) 2. l'yrola renifolia IflaiLim. Foliis opacis reniformicordatis obtusissimis
petiolo lineari brevioribus reticulo venarum in denticulos callosos excurrente; racemo pauci-
floro ; bracteis a pedicello liberis eoque duplo triplove brevioribus; calycis lobis triangularibus
obtusis latioribus quam longis; petalis obovalis calyce quadruple longioribus; stylo arcuatim
deflexo apice subincrassato exserlo; anlheris basi in apiculum laminaeforme protraclis,
Hab. Am untern Amur: Kitsi, in Lerchenwàldern, selten, 29 Mai 1856 (juvenil.); Dshai,
im Nadel^alde, zerstreut, bâufig, 26 Juni 1855 (flor.); Pâcbale, 23 Juni 1856 (flor,, L. v.
Scbck.); in der Gegend von Messur, in gemiscbtem Walde, 15 Juli 1 855 (fr.immat., Maack).
In der Kûstenregion: Bai de Castries, im Nadelwalde, selten, einzeln, 13 Juli 1854 (flor,).
Magnitudine, babitu, colore florum valde aftinis P. chloranthae Sw., sed difl'ert foliis cour
stanter reniformi-cordatis nec non bracteis liberis nec ad médium pedicello adnatis eumque
aequanlibus. Foliis omnino opacis, exsiccatis viridibus magis quidem appropinquat specc. ame-'
ricana P. chloranthae quam europaea, quae foliis sublucidis exsiccatis nigresceutibus magis
recedunt. Longitude styli ceterum paullo variât: occurrit enim in noslra vix exsertus. in P.
chlorantha americana vero valde exserlus. P. asarifoiia Mx. differt babitu multo robustiore,
foliis nunquam iis Asart similibus, ad summum basi sublruncatis , floribus albidoroseis aliisque
signis, Cum ceteris nou confundenda.
Primitiae Florâe âmurensis. 191
(-194) 3. Pyrola ssecunda li. — Led. 1. c. II, p. 930. — Turcz. 1. c. II. p. 213.
Midd. 1. c. n. 227. — Rgl. et Til. 1. c. n. 200.
Hab. Im ganzen Amurtande, hie und da in Wâldern, z. B. de Castries, 14 Juli 1854
(nond. flor.); Tschiutscha, 4 Aug. 1855 (fr. fere mat., Maack).
(495) 4. Monei^es grandiflora SSaliisI». — Led. 1. c. II, p. 931. — Turcz.
I. c. II, p. 214. — Midd. 1. c. n. 228. — Rgl. et Til. 1. c. n. 201.
Hab. In Nadelwâldern am untern Amur und in der Kûstenregton : Bai de Castries, hâufig,
14 Juli 1854 (fl., defl.); am See von Kitsi, nicht selten, 3 Juni 1856 (nond. flor.).
(496) 5. Cliimapliila iimbellata Mutt. — Led. 1. c. II, p. 932.
Hab. Am untern Amur : Nikolajewsk, an der Landzunge, 1 7 Aug. (flor.) und landein-
wârts, im Nadelwalde, stellenweise, gesellig. 21 Aug. 1854 (flor.).
Ad amussim convenit cum planta europaea; in utraque tilamenta margine brevissime
ciliolata.
Ordo LVIII. MONOTROPACEAE.
(499) 1. Hypopitys multiflora Scop. (^. liirsuta Kocli.) — Led. 1. c.
II, p. 934.
Hab. Am untern Amur: Nikolajewsk, in trocknerm Nadelwalde, nicht sehr selten, 20
Aug. (fl.); zwischen Kùegra und Tschhirkrach, an âhnlicbem Orte, nicht selten, 29 Aug. 1 854
(fr. immat.).
Quam planta europaea omnibus partibus duplo minor, caule superne pedunculisque (in-
terdum subnuUis) villosis, ovario orbiculato stylum aequante styloque strigosohispidis. In planta
europaea ovarium saepius ovale stylo brevius, pilis parcius adspersum. Quodque carpellum in
nostra basi in dentés duo staminum bases inter se recipientes atque in basi brevissime cucul-
lata petalorum nidulantes protractum — sed hoc, quantum e sicco licuit, etiam in specc.
europaeis observavi.
COROLLIFLORAE.
Ordo LIX. LENTIBULARIEAE.
(49S) 1. Utricularia sp. indeterin.
Hab. Kitsi, in Wasserliimpeln auf feuchten Wiesen, nicht bâuflg, 4 Mai 1 856 (ster.).
Quae primo vere legi hibernacula iis U. intermediae non dissimilia, planta evoluta vero,
inter gramina Calamagrostidea elata postea occulta, me fugitquamvis diligentissime quaerentem.
192 Maximowicz.
Ordo LX. PRIMULACEAE.
(499) 1. Primula cortusoidess li. — Led.l.c.III,p. 8. — Turcz.l.c.II, p. 224.
Hab. An der Schilka: in der Nàhe ihrer Mundung, Ende Mai (fl.incip., Maack); am obern
Amur: in der Nâhe von Albasin, 26 Mai (fl. incip., Maack); unterhalb der Onon-Mûndung,
8 Juni 1855 (flor., Maack).
Specc. Schilkensia formam puniilam sistunt, congruara cum specc. Turczaninowianis
ad Argun fl. a, 1831 colleclis.
(500) 2. itndrosace villosa li. — Led. l.c.Ill,p. 17. — Turcz.l.c. ll,p. 230.
Hab. An der Schilka, bei Schiikinskoi Sawod, 11 Mai 1855 (flor., Maack).
Videtur ducenda ad var. a. Turcz.
(501) 3. Androsace lactiflora Pall. — Led. 1. c. III, p. 18. — Turcz.
1. c. II, p. 232.
Hab. Am uniern Amur, am Ufer, an Felsen etc. hâufig: unterhalb Polmb, auf steinigem
Ufer, 19 Mai 1855 (fl., Schck.); zwischen Chjare und Tentscha, auf sandigem Ufer, 16 Sept.
1854 (sem. elapsis); an Felsen bei Monglomai, 8 Mai 1855 (fl. pr.); Poddale, an sonnigen
felsigen Abhàngen, am sandigen Ufer, hâuflg, 19 Mai 1855 (flor.) etc.
(509) 4. Androsacc s^eiiteiitrioiialis li. — Led. 1. c. III, p. 19. — Turcz.
1. c. II, p. 233.
Hab. An der Schilka: bei Schiikinskoi Sawod, 11 Mai (fl, pr., Maack); im Talbutscha-
Thal, ebendaselbst, 13 Mai 1855 (fl. pr., Maack).
(503) 5. Aiidroiiiace filiformis Retz. — Led. 1. c. III, p. 21. — Turcz.
1. c. H, p. 234. — Midd. 1. c. n. 233.
Hab. Am untern Amur : Kitsi, in Weidengebûschen am Ufer und im Posten selbst, im
Rasen, selten, 9 Juni (fl.), 2 Juli 1856 (frf.); Kaddar-Fels oberhalb Dshai, auf feucbten
Felsen, selten, 27 Juni (flor.); Monglomai, auf schlammigem Ufer, 2 Sept, (frf.); auf Insein
zwischen Tschora und Buri, auf schlammigsandigem Boden, selten, 25 Juli (flor.); Turrme an
der Ussuri-Mundung, in Artemisia-Geslrv.fpen, 3 Aug. 1855 (flor.). Jai-Mûndung, hàuflg, 2
Juni 1856 (flor.).
Adest forma, inter herbas elatas in umbrosis vel inter muscos in rupibus humidis crescens,
tenerrima, foliis longius petiolatis, pedicellis longissimis tenuihus scapum fere aequantibus vel
superantibus, quae transitum inter var. genmnam et var. exscapam Traulv. et Mey. in Midd.
1. c. efficere videtur.
(504) 6. CSlaiiiL maritima l..— Led. 1. c. III, p. 23. — Turcz. 1. c. U, p. 237.
— Ej. En. Chin. n. 168. — Bge. L c. n. 300.
Hab. In der Kûstenregion : auf salziger Niederung beim Porfe Ngalraar, Bai de Caslries,
Primitiae Florak Amurensis. 1 93
hâu6g, 22 Juli 1854 (flor.). Am untern Amur: Inseln bei Chads Mare, sehr selten, auf
Schlamraboden, 22 Aug. 1855 (frf.).
(505) 7. Trieiitalii^ europaea li. — Led. 1. c. III, p. 24. — Turcz. 1. c. il,
p. 238. — Midd. 1. c. n. 234. — Rgl. et Til. 1. c. n. 206.
Hab. Im ganzen Amurlande, in Wâldern : Bai Hadshi (flor., Kusnezoff); Bai de Castries,
13 Juli 1854 (flor.); Pachale. 1 Juni 1856 (fl., v. Ditmar); Onrao)', Laubwald, 21 Mai (fl.
pr.); Daisso, in nassem Birkenwalde, 26 Mai 1855 (flor.) etc.
(506) 8. :^auiiibiirgia tliyrs^iflora Rclib. — Led. 1. c. III, p. 25. — Turcz.
1. c. II, p. 239 (s. Lysimachià).
Hab. Am unlern Amur: Nikolajewsk, in Careicsûmpfen auf Insein, hâuflg, 19 Aug. 1854
^frf.); Kitsi, ara Ufer auf Sand, einzeln, 20 Juni 1855 (flor.).
(50a) 9. liysiinacliia davurica liCd. 1. c. III, p. 27.— Turcz. 1. c. H, p. 240.
Hab. Ira ganzen Amurlande, an Flussufern : Nikolajewsk, zerstreut, selten, 22 Aug. 1854
(flor.); Kôurmi, 5 Juli (flor.); Ssiingda, auf Wiesen, 10 Juli (flor.); unterhalb des Bureja-Ge-
birges; 24 Juni 1855 (fl., Maack) etc. Auch in Nord-China: In-Schan Berge, an Bacbufern,
(flor. Julio, Rel. Fisch.).
L. vulgaris Turcz. (non L.) a cl. auct. (1. c, in nota) ad fl. Amur indicata atque s.
nom. L. wediae horto Petrop. communicata est L. davurica Led.
(50S) 10. liysimacliia barys^tacliys Bge. 1. c. n. 298. — Turcz. En.
Chin. n. 165.
Bah. Amsûdlichen Amur: Dshangdshu-Gere an der Ssungari-Miindung, 2 Juli (fl., Maack);
unterhalb des Bureja-Gebirges, 24, 26 Juni 1855 (fl., Maack); auf Insein amlinkenAmurufer,
zwei Tagereisen unterhalb Aicho, an feuchten lehmigen Stellen, hâulig, 29 Aug. 1 856 (fr. iramat.).
Speciraina chinensibus minora, racemo multo breviore minus multifloro. — Khizoma longe
lateque repens, caules plures a se invicem remotos emitlens,
Okdo LXI OLEACEAE.
(509) 1. ISyringa (liigiistrina) anturensii^ Rupr. in Maack. 1. en. 65. —
Glaberrima; foliis ovatis acuminatis basi subtruncatis subcordatisve concoloribus; lobis calycinis
brevissimis aculiusculis; coroUae limbo staminibus exsertis sesquibreviore.
a. genuina.
Hab. Ara untern Amur: im Laubwalde bei Borbi (50 Werste oberhalb Kitsi), hâufig, 3
Juni (nond. flor.); Chywwunda, an Nadelwaldrândern und im Walde selbst, hâuflg, 6 Mai 1 855
(absque foliis, cura fr. anni praeteriti), 11 Juli 1856 (flor.); in Laubgehôlzen bei Adi, Si Mai
(nond. flor.); Ykka, in GebiischeD, 9 Juli (deflorescens); Myllki, in lichtem Laubwalde, 16 Mai
1855 (juven.); Odshal, Laubwald, 26 Juni 1856 (flor., Schrenck); Naiche, am Waldrande
Méin. des car. étrang. T. IX. 2S
194 M A X I M w I c z.
haufig, 19 Juli 1855 (fr. immal.). Im Bureja-Gebirge, an Waldrândern, nichl selten, 15 Aug.
1856 (frf.).
Nom. Oltschis et Goldis: Piregda-mo.
^. pekinensis. S. pekinensis Rupr, 1. c, in nota. — Foliis basi subcordatis pallidioribuà
subGrraioribus, thyrsis majoribus magis multifloris.
Hab, In Nord- China: in den von Pékin nacb Westen gelegenen Bergen, beim Dorfe
Zjan-zsin-tai (hb. Hti Petrop.).
Sectio: Ligustrina Rupr. tubo coroUae brevissimo, slaminibus longe exsertis — omnioo
médium tenet inter Syringam, cujus fruclum et Ligustrum, cujus habet corollam infundibuli-
forraem, stamina ima basi corollae inserta exserta. Aune igilur melius ut novum genus: Ligu-
strina salutanda? (v. infra floris descriptionera).
Frulex vulgo 10 — 15 pedes altus (interdum arbuscula) late ramosus. Cortex fuscus vei
cinerascentifuscus, lenticellis crebris albidis notatus (simillimus cortici Pruni Maximowiczii Rupr.
quocum ab incolis confunditur). Folia concolora viridia, juvenilia utrinque ad costas petiolum-
que brevissinie indistincte puberula, ad margines ciliatohispida, demum glaberrima vel rarius
margine parce cilata (in specc. 15 Aiig.), evoluta petiolo 2 cent, longo insidentia, 1 dec. longa,
6 cent, fere lata, ovata vel ovatoelliptica, apice longe acuminata, basi in petiolum breviter
cuneatoattenuata vel (in specc. 15 Aug.) subtruncata , reticulo venarum subtus prominulo
distinctissimo. Thyrsi saepe gemini, ex gemmis infra ipsum apicem ramulorura sitis evoluti,
juvéniles ad quemvis pedunculura bracteati bracteis oblongoellipticis lanceolatisve subfusco-
puberulis mox deciduis, evoluti 2 dec. fere longi et lati, ramis iiiferioribus elongatis basi nudis,
vel in amurensi saepius ceteris vix longioribus. Calycis dentés tubo multiplo breviores, brevis-
simi, acuti. Corollae albidae subinodorae infundibuliformis limbus 5 — 8 mill. latus, in tubum
calyce vix longiorem pauUatim abiens, concavus, laciniis ovali-oblongis planis. Stamina imae
basi tubi corollae adhaerentia, ûlamento laciniis corollae subduplo (vel rarius sesqui-)longiore,
anthera medio dorso inserta. Stylus calyce duplo vel saepe triplo (in eodem tbyrso) longior,
stigmate crasso bifido. Capsula oblongolanceolata, utrinque obtusiuscula, compressa, laevis,
plus quam li cent, longa, 7 mill. lata, calyci persistenti insidens, seminibus in quoque loculo
geminis planocompressis alalis ala area angustiore.
(5tO) 2. Fraxinii!» mandslturica Rupr. in Maack 1. c. n. 66. — Dioica;
foliolis 2 — 5-jugis subsessilibus ad originem petioluli rufovillosis ovatooblongis longissime
acuminatis argute incumbenliserratis subtus ad venas villosiusculis; gemmis glabris; racemis
brevibus congestis ; floribus nudis ; samaris liuearioblongis lanceolatisve obtusiusculis apice
emarginalis : nucula alam aequante.
Hab. Am untern Amur: zwischen den Gillakendôrfern Path und Mchul (Michailowskoje),
an Bàchen, 15 Sept. 1854 (ster.); Kitsi, an Waldrândern, einzeln, 8 Juni (subdefl., c. fr. anni
praeteriti); Tottj'cbo, Waldrand, 3 Juli (fr. nond. mat.); Poddale. haufig im Laubwalde, 19 Mai
(juv.); Daisso, in feuchtem Laubwalde, 26 Mai 1855 (flor. serot.) etc.; am sûdlichen Amur, in
Pkimitiae Florae Amukensis. 195
lichtem Laubwalde hàuGg ; drei Tagereisen unlerhalb Aicho, auf trocknern Weideninseln, 28 Aug.
1856 (frf.) — so dass Aicho etwa Weslgrenze des Bauines sein mag; am Ussuri ûberall hàufig.
Nom. Oltschis: Sséwagda, Goldis: Chéwagda, vel (lenuior, pio arcubus apdssima):
Bùrenkola, ad Ssungari ostium: Iwagda. Gillaccis: Polo (Schrenck).
Fraxinus excelsior L., dignoscitur floribus poly garnis, foliis mullo brevius acurnioatis,
nucula ala breviore. Ob flores dioicos nostra americanas species appropinquat. Calyx coroUaque
nulli, stamina floris feminei masculis breviora antheris induratis cassis. Praeter formam nucu-
larum 1. c. a cl. Rupr. optime expositam, observatur diversilas quaedam etiam in foliolorum
forma, occurriint enim breviora (latiora) minus longe acuminata, paullo grossius [F. excelsioris
more) serrala; an lusus tantum? — fructus desiderantur. (Michailowskoje, 15 Sept. 1854).
Okdo LXII. ASCLEPIADEAE.
(Sfl) 1. Vincetoxiciiiii atratiini llorr. et I>ne. — Bge. 1. c. n. 251 (s.
Cynancho).
Hab. Unterhalb des Bnreja-Gebirges, 24 Juni 1855 (fr. immat., Maack).
Spec. fructif. collectum ita convenit cum chinensibus, ut de specie nullus dubitem. Folliculi
axillares vulgo bini (floribus ceteris abortivis) ovati acuminati, apice obtusi, tomentosi, pedun-
culo multo longiores.
(51%) 2. Tincetoxiciiin voliibile llaxim. Radiée fasciculatofibrosa ; caule
herbaceo volubili tenuiter unifariam pubescente; foliis oppositis breviter petiolatis e
basi leviter cordata ovatolanceolatis acuminatis ad venas margineque parce pilosius-
culis; cymis ramosis laxifloris folio brevioribus; corollae laciniis e latiore basi lanceo-
latisobtusis intus breviter pubescentibus; coronae staraineae gynostegio subbrevioris
lobis ovatis obtuse apiculatis sinu denliculum emargiuatum brevissimumfovente; stigmatis cen-
tro supra angulos sulcatos pauUulum prominulo planiusculo.
Hab. Am untern Arrmr , sehr selteu und einzein : Zjanka, unweit der Garin-Mûndung,
auf iippigen Wiesen, 6 Juli (flor.j; Da, auf Sumpfwiesen, sehr selten, 20 Juli (flor.); Chùela,
auf feuchten Wiesen, einzein und selten, 21 Juli (flor.); unterhalb Uchssumi bei Ssûndu, 21
Juli (flor., Maack); am siidlichen Amur: unterhalb des Bureja-Gebirges, auf Prairieen nicht
selten, 26 Juni 1855 (flor., Maack); auf Prairieen an der Bureja-Miindung, nicht selten,
22 Aug. 1 856 (frf.).
Ex diagnosi videtur pauUulum affine V. macrophyllo S. et Z. — Radix e flbris longissimis
aequalibus crassis fasciculata. Caulis ultra orgyalis, pennara corvinam ad summum crassus,
valde volubilis, unifariam crispe minuteque pubescens. Folia pallidius viridia, iuferiora 12
cent, usque longa (peliolo 1^ cent.), 4 cent, usque lata, superiora mox minora, ad petiolum
raarginem venasque parcissime adpresse pilosa, reticulo venarum subtus prominenté margine
anastomosante. Cymae interpetiolares folio parum (vel multo) breviores a medio ramosae sub-
umbellalae vel bis ramosae, laxiûorae, pedicellis florem superantibus tenuibus, bracteis minutis
196 Maximowicz.
lanceolalis. Flos diara. 12 mill. albus subrotatus. Calycis lacioiae lanceolatae breviter ciliatae.
Corollae pauUo ultra médium flssae laciniae calycem triplo superaotes, e basi latiore sensira
apicem subtortum versus altenuatae subovatolanceolatae vel lanceolatolineares, ipso apice ob-
tusae, iiîtus praeter tubum marginemque breviter adpresse pubesceotes. Corooa staminea 51oba
(carnosa?), lobis sinubus latis in sinu denticulo instructis interceptis ovatis breviter obtuse api-
culatis, gynostegio subbrevioribus. Aotherarum membrana apicalis rotundata, antheram aequans,
incurva. Stigma planiusculum, centro tamen obscure bilobo supra angulos leviter sulcatos pro-
minulo. Folliculi (saepius solitarii) 2 divaricali, 6 cent, usque longi, tenues, apice longe atte-
nuati. Semina ovata planocompressa brunnea 5 mill, longa, lana ipsis multo longiore.
(513) 3. Cynoctoiium (Rliodostegia) ros^euin Due. — Led. 1. c. 111,
p. 47. — Turcz. I. c. 11, p. 245.
Hab. Am obern Amur, unterhalb der Onon-Mûndung, 8 Juni 1855 (fl., Maack); auch in
Nord-China (Turcz.!).
Distingui possunt formae duae: altéra (planta Maackii nec non dahurica pro parte, As-
clepias purpurea Pall.! in hb. Fisch.) foliis nuraerosioribus majoribus basi latiore cuneatis, flo-
ribus minoribus exsiccatione atropurpureis, corona staminea seraiquinquefida, altéra foliis mi-
noribus paucioribus basi vix dilatatis, floribus numerosioribus majoribus exsiccatione lilacinis,
corona 5-crenata (specc. Pekinensia , dahurica in hb. Fisch.). Sed corona staminea variare
videtur, certeque variât quoad denticulum in sinubus situm de quo ait 1. c. cl. Turczaninow,
et qui saepe deest.
(514) 4. lletaplexis Stauiitoni R. et S. 1820. — M.chinensis Dne 1844. —
Urostelma chinense Bge 1. c. n. 247, (a. 1832.)
Hab. Am untern Amur: Ssargu, 25 Aug. (v. ster.), bei Pyreerga, an sonnigen felsigen
Abhàngen bâufig, 28 Juli 1855 (flor.). Am sûdtkhen Amur: in der Nâhe der Ssungari-Miin-
dung, 18 Juli 1856 (flor., Schrenck); oberhalb derselben, 27 Juni 1855 (flor., Maack).
Flores sordide rosei, non ingrate odori. Herba livide viridis.
(515) 5. Metaplexis rostellata Tiirez. in Bull. Mosc. XXI, 1, p. 253.
Hab. Am sûdlichen Amur: in der Nàhe der Ssungari-Miindung, auf sandigemBoden, im
Gestrâuch, selten, 8 Aug. (flor.); ira Weidengebûsch auf sandigen Insein, Wiesen, ziemlich
hâufig, zwischen der Bureja-Miindung und Aicho, 28, 29 Aug. 1856 (frf.).
Flores albi, minus odori quam in priore. Herba pallide quidem at laete viridis, folia
quam in antécédente longiora paullo angustiora subconcolora (in priore exsiccata subtus fere
albidoglauca). Laciniae corollae densissime barbatae, ita ut area inconspicua (in illa parcius
barbata, area ubique conspicua). — Utraque species, praesertim baec, frulices vicinas alte ad-
scendit. Folliculi plus quam bipollicares.
Obs. Pycnostelma chinense Bge (in DC. Prodr. VIII, p. 512; Asclepias paniculata Bge l. c.
n. 245) ad Amurem nondum observala, certe florae nostrae civis erit, inventa enim a D. Sensi-
now prope Nerczinsk Dahurtae ubi sat copiose crescit.
Primitiae Florae Amurensis. 197
Ordo lxiii. gentianaceae.
(516) 1. Centiana atirictilata Pall. — Led. 1. c. III, p. 55. — Midd. 1. c.
n. 235. — Rgl. et Til. 1. c. n. 208.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung, (flor., Orloff 1850).
(5ia) 2. Crentiana barbata Froel. — Led. 1. c. III, p. 59. — Turcz. 1. c.
II, p. 254. — Midd. 1. c. n. 236. — Rgl. et Til. 1. c. n. 209.
Hab. Am obernAmur: eine Tagereise oberhalb der Seja-Mundung, in niedrigem Eicheo-
gestriipp, sehr sellen, 2Sept. (flor.); drei Tagereisen unterhalb der Komar-Mundung, an Bàchen
in Bergschluchten, ziemlicli hâuGg, 8 Sept. 1856 (frf., fl. ult.). [In Nord- China, aru Wege nach
She-che, in der Nâhe der grossen Mauer, Aug. (flor.); in der chinesischen Mongolei: Kirilow,
Turcz.).
Specc. lecta prope Sejae oslium respondent var. ^. simpHci Bge et adnumeranda G. de~
tonsae Turcz. 1. c. p. 255 (vix Pries). Ovarium quidem brevius stipitatum quam in var. a.,
sed occurrunt lalia ovaria etiam in specc. ob habitum robustum aliaque signa var. a, adnume-
randis. Flores minores observanlur etiam inter serotinos var. a. — Variant etiam folia in utra-
que acuta vel acuminata, nec non ciliae coroUae subobsoletae vel distinctae.
(5tS) 3. Gentiana triflora Pall. — Led. 1. c. III, p. 66. — Turcz. 1. c. II,
p. 264. — Midd. 1. c. n. 237.
Hab. Am ganzen Amur, steilenweise: auf feuchten Wiesen oberhalb Nikolajewsk, recht
bâufig, 18 Aug. 1854 (flor.); zwischen Borhi und Dshai, 7 Aug. 1855 (flor., Maack); auf
Wiesen um Chinganskoi Piket, ziemlich hâufig, 19 Aug. (flor.); oberhalb der Komar-Mundung,
1 Aug. 1856 (flor., V. Ditmar). Am Ussuri: Nor, an Wiesenrândern selten, 12 Aug. 1855 (flor.).
(519) 4. Gentiana scabra Bunge! — Led. 1. c. III, p. 68. — Turcz.
1. c. n, p. 265.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf Wiesen im Bureja-Gebirge, selten, 18 Aug. (flor.); Chin-
ganskoi Piket, Wiesen, 19 Aug. (flor.) und eine Tagereise oberhalb, 21 Aug. (fl.); oberhalb
der Bureja-Mûndung, auf Prairieen, recht hâufig, 24 Aug. (flor.); auf sandigen Insein, zwei
Tagereisen unterhalb Aicho, selten, 29 Aug. 1856 (flor.). Am ot)ern Amur: von drei versch.
Orten (fl., L. v. Schrenck).
Planta speciosa, obscure purpurascentiviridis, floribus profunde cyaneis. Appropinquat
tamen valde G. trifloram Pall. qualis in planitiebus inter Nerczinsk et montes Bureicos crescit:
hic enim G. trijlora multo firmior, foliis erectis saepe subdiscoloribus (nec flaccidis membra-
naceis concoloribus) , laciniis calycinis minute scabridis, et talis saepe aegre a specc. angusti-
foliis G. scabrae distinguenda.
(5SO) 5. Gentiana niacropliylla Pall. — Led. 1. c. HI, p. 69. — Turcz.
1. c. II, p. 266.
198 Maximowicz.
Hab. Am obern Amur: Mitte Weges zwischen Seja- und Komar-Mundung, an trocknen
Abhângen in Laubwâldern, selten, 5 Sept, (frf.); in der Nàhe von Komarskoi Piket, auf feuch-
len Wiesea, selten, 11 Sept. 1856 (frf.); Nord-China: In-Schan Berge, (Aug. subdefl.); chi-
nesische Mongolei, (Ririlow).
(531) 6. Rellet^ta cyanea Turcz. 1. c. II, p. 270, in nota. — Stelkra cyanea
Turcz. (olira) Led. 1. c. III, p. 73. — Swerlia tetrapetaïa Pall.! in hb. Fisch.
Hab. In der Kûslenregion: am Ausfluss des Tugur in die Bai Konstantinowskaja (flor.,
Orloff 1849).
(53S) 7. Oplielia cliiiienfi^ii^ T^SC. — Turcz. 1. c. II, p. 271. — Gentiana dihta
Turcz. En. Chin. n. 141. — Ophelia diluta Led. 1. c. III, p. 73.
^. dahurica Bge.
Hab. A m obern Amur: auf Wiesen und Abhângen bei Seiskoi Piket, recht hâufig, 1 Sept.
(El.); drei Tagereisen oberhalb der Seja-Mûndung, auf Wiesen, zerslreut, nicht selten, 4 Sept,
(flor.); unterhalb der Komar-Mùndung, spârlich auf Wiesen, 8 Sept. 1856 (flor.).
Var. dahurica occurrit etiam inter specc. chinensia.
(533) 8. Haleiiia i»ibirica Borkli. — Led. L c. III, p. 74. — Tarez. L cil,
p. 274. — Rgl. et Til. 1. c. n. 212.
Hab. In der Kûslenregion'. an Waldsâumen der Bai de Castries, recht hâufig, 21 Juli
(flor.); Cap Lazarefî, in schattigen Laubgehôlzen , nicht selten, 3 Aug. 1854 (flor.); am obern
Amur: Ust-Strelotschnoi Karaul, 1 Nov. 1856 (seminif.). Nord-China: auf Bergen westlich von
Pékin, (Sept, fl.); Chinesische Mongolei (Kirilow).
Planta litoralis habet corollam H. sibiricae (secd. diagn. Grisebach. in DC. Prodr.), ca-
lycem foliaque H. Fischeri Grah. (secd. eundera), ita ut, recte observante cl. Ledebour, am-
bae species in unam conjungendae.
PTRRYbOCAIiYX n. gen. ^
Calyx tubulosus semi-4-fidus, nervis dorsalibus sepalorum in alam protractis, ala in lacinias
calycinas a latere compressocomplicatas planas abeunte. CoroIIa tubulosa, 4-fida, intus nuda, laci-
niis apice rotundatis aestivatione dextrorsum contortis. Stamina 4, coroliae tubo inserta, fiiamentis
lanceolato - linearibus planis mediante nervo medio ad § coroliae adnatis, antheris medio dorso
affixis, bilocularibus, longitudinaliter dehiscentibus, hastatis, introrsis, stigmati arête applicatis, con-
hectivo supra loculos in apiculum producto. Ovarium clavato - oblongum stipitatum, l-loculare,
bivalve, placentis in quovis carpello geminis prope sutuiam dispositis, membranaceis. Ovula nume-
rosissima, imbricata, horizontalia, anatropa, a latere planocompressa, membranaceomarginata, nucleo
minuto. Stylus rectus, in duos facile secernibilis, ovario multo brevior, stigmatibus orbiculatis cre-
natis reflexis. Capsula ad suturas dehiscens, placentis jam ante maturitatem solutis liberis — Genus
affine Crawfurdiae.
(534) 9. Pterygocaly3L voliibilU Ilf axim.
Hab. Am Ussuri: an der Mûndung,,bei Turrme, in schattigem dichtem Laubwalde, sehr
Primitiae Florae Amorensis. 199
selten, 31 Juli (nood. flor.); unterhalb Nor, im Laubwalde, einzein, selten, 11 Aug. 1855
(nond. flor.); Nord-China: She-che,.ain Orte Wan-lu-kou auf Anhôhen, Aug. 1847 (flor., Dr.
Tatarinow in rel. Fisch.).
Annuus(?)glaberrimus. Caulis tenuis flliformis striatus, sinistrorsum contortus, valde volu-
bilis, simplex vel apicena versus parce ramosus, ramis lenuibus subelongalis, 1 metr. altus.
Folia remota, tenuiter membranacea, opposita, ovata, acuminata, basi in petiolum brevem su-
bito decurreotia, integerrima, trinervia, reliculatovenosa, nervo medio crassiore, 4| cent,
longa, i^ cent, lata (petiolo 5 mill.). Flores axillares, tune breviter pedunculati pedunculis
petiolo brevioribus, vel in apice caulis ramorumque terminales, tune longe pedunculati pedun-
culis volubilibus. Flos 3 cent, ad summum longus. Calyx tubulosus, tubo tenuiter membra-
naceo, 13 mill. longo, 4-alato, alis tubo subduplo angustioribus, 2| mill. latis, Grmioribus,
raargine 1-nerviis, disco reticulato-venosis, apice supra lubum in lacinias e latiore basi lanceo-
lato-subulatas acuminatas 7 mill. longas productis, laciniis aestivatione incurvato-erectis cru-
ciatis. Corolla tenerrima tubulosa, absque plicis squamisve, calyce longior, ad médium fere
4-fida, limbo vix ac ne vix quidem ampliato, laciniis apicem rotundatum versus sublatioribus,
tenuiter 3-nerviis, integerrimis , vel apice obsolète erosulis. Stamina partem coroUae integram
stylumque aequantia, ad | vel -| mediante nervo medio adnata, margine filamentorum tamen
libero. Filamentum planum, l-nervium, antheram versus acuminatum. Anthera tenera, bi-
(antea 4-) locularis, medio dorso afflxa, hastata, loculis mediante connectivo latiusculo piano
apice in apiculura excurrente a se invicem remotiusculis, rima longitudinali dehiscentibus,
flavis. Germen cum stylo calycem subaequans, stipes ovario plus duplo brevior, subcompresso-
raarginatus, disco ad basin ejus nullo; stylus ovario triplo brevior. stigmatibus orbiculatis pla-
nis, in gemma erectis, arcte conniventibus , demum flore aperto reflexis, circumcirca crenatis.
Ovarium compressum, in flore aperto facile ad suturas jam dehiscens, placenlis jam liberis.
{&9&) 10. JHenyantlies trifoliata li. — Led. 1. c. III, p. 76. — Turcz. 1.
c. Il, p. 275. — Midd. 1. c. n. 240. — Rgl. Til. 1. c n. 214.
Hab. Kilsi, in Sûmpfen hâufig, 10 Juni 1855 (flor.).
(596) 1 1. liimnantlieinuiii nymplioides I^k. — Led. 1. c. III, p. 77. —
Turcz. 1. c. II, p. 277. — Villarsia n. Turcz. En. Chin. n. 142. — Bge. 1. c. n. 253.
Hab. Im ganzen Amur und Ussuri, in stillen Fiussarmen und Buchten baufig, z. B. Pronge,
an der Amur-Mûndung, 6 Aug. (juv.); Nikolajewsk, 12 Aug. 1854 (flor., fr. immat.); Chuela,
28 Aug. (fl. fr. immat., Maack); Njungja, 7 Juli 1855 (flor., Maack); Ust-Strelotschnoi
Karaul, in Sumpfseeen baufig, 3 Novbr. 1856 (vidi folia).
Nom. Goldis: Kàlzocbta. Gaule foliisque junioribus Nicotianae modo utuntur.
Ordo lxiv. polemoniaceae.
(599) 1. Polemoniuin coeruleiiin li. — Led. 1. c. III, p. 83. — Turcz. 1.
c. II, p. 281. — Midd. 1. c. n. 242. — Rgl. Til. 1. c. n. 215.
200 Maximowicz.
Hab. In der Kûstenregion: Hadshi (v. Schlippenbach); Bai de Castries, in Gehôlzen
hâufig, 23 Juli 1854 (fl., fr. fere mat.). Am untern Amur: Kitsi, Waldrâoder, recht hâufig, 29
Juni 1856 (flor.); Adi, auf Waldwiesen hâuBg, 31 Mai (flor.). Am sûdlichen Amur: unterlialb
Gaidje, 4 Juli (fl., Maack). Am obern Amur: unterhalb Albasin, 6 Juni 1855 (fl., Maack).
[Nord-China: bei Pékin, fl. Jul., Tatarinow leg.; Mongolei: bei Urga, rel. Fisch.).
Nom. Goldis: Daktoka.
Obdo lxv. convolvulaceae.
(SS8) 1. Calystegia daliiirica Cliois^y. — Turcz. 1. c. Il, p. 287. — C. sub-
volubilis Led. 1. c. III, p. 94. — Bge. 1. c. n. 259 (s. Convolvulo).
a. pellita Choisy. Turcz. 1. c. — Ej. En. Chin. n. 146 (s. Convolvulo).
Hab. Am sûdlichen Amur: in der Nâhe der Ssungari-Mundung, auf Prairieen, selten,
11 Aug. (flor.); eine Tagereise oberhalb Chinganskoi Piket, auf Prairieen, 12Aug. 1856 (flor.).
■y. elongala Choisy. Turcz. 1, c.
Hab. km untern Amur : an Felsen bei Tschôlmôch, 14 Sept. 1854 (fl. ult. , fr. mat.);
Bélier, in sonnigen Gebûschen hâuflg, im Laubwalde selten, 1 Juli 1855 (flor.); Maji, 29 Juni
(fl., L. V. Schrenck); an Wiesenrândern bei Da, 22 Juli 1856 (flor.); Uchssumi, auf Mergel-
boden, 24 Juli (flor.) etc. Am sûdlichen Amur: zwischen Bureja-raûndung und-Gebirge, 18
Juni (flor., Maack) etc. Am Ussuri: Dshoada, 4 Aug. 1855 (fl. visa) etc.
Nom. Goldis audit: Zadsja.
Specc. Maackiana nonnulla var. y. foliis bracteisque majoribus obtusis insignia, sed alia
occurrunt bracteis obtusis minoribus. Utraque varietas apud nos semper elata, valde volubilis.
Pedunculi saepius (in dahurica rarius: Led.! Turcz.!) folio multo longiores, ita ut unica difi"e-
rentia a C. sepium R. Br. in floris colore roseo conslantissimo stabilienda.
{&99) 2. Calyi^tegia acetoi^aefolia Tiircz. 1. c. Il, p. 289. in nota. — Con-
volvulus acelosaefolius Turcz. Bull. Mosc. 1840 p. 73 n. 31 (vidi sp. chin.a Kirilow lectum).
Hab. Am untern Amur: Ssargu, am Ufer hâu6g, auf Kies, 27 Aug. (flor., frf.). Am Ussuri:
Dshoada, auf kiesigem Ufer, hâufig, zusammen mit C. dahurica y., 4 Aug. 1855 (flor.).
Planta apud nos semper valde volubilis. Folia saepe acuta vel inferiora obtusa cum api-
culo, auriculae superiorum amplae, bilobae, saepe cum lobulo accessorio tertio. CoroUa fundp
alba, nervis limboque carneis, Convolvulo arvensi similis.
(5S0) 3. Cui^ciita syi^tyla Maxiiii. (Sect. Monostylos: stylis ex toto coalitis).
Gaule funiculari, floribus capitatoracemosis brevissime pedunculatis , calycis carnosi
segmentis rolundatis tubo corollino duplo brevioribus, corollae campanulatae limbo 5-den-
tato, dentibus rotundaloovalibus obtusissimis patentibus tubo paruni brevioribus;
squamis medio tubo adnatis breviter ûmbriatis; antheris ad marginem inter dentés
corollae insertis rotundatoellipticis sessilibus; stylis coalitis ovarium subaequantibus;
stigmatibus binis orbiculatis; fructu ovali stylo aequali coronato.
Primitiae Florae Amurensis. 201
Hab. Am sûdKchen Amur: Turrme an der Ussuri- Mùnduog , in .4rtemma - Geslriippen
hàuGg, 31 Juli 1855 (flor., fr. immat.); auf sandigen Wiesen oberhalb der Ssungari-Mùndung,
selten, 8 Aug. 1856 (deflorescens).
Affiuis C. monogynae Vahl, quae differt fructu ovato sensius in stylum basi crassiorera
attenuato magis carnoso, corollae lobis tubo plus duplo longioribus acutiusculis; antheris ob-
lougis tubo insertis filauiento distincto donatis, calyce 5-lobo. Celerum C. monogyna ïurcz.
baicalensù a specc. europaeis (e. gr. Silesiacis G un th. et Schuram.) differt floribus longius pe-
dunculatis conspicue minoribus, antheris oblongis nec ellipticis, corolla teneriore. Proxima
nostrae speciei est:
Cuscuta cohrans m. [Sect. Monostylos). Gaule funiculari; floribus breviler subpaniculatis
pedunculatis; calycis 5-partiti segnaentis depressorotundatis; corolla calycenti triplo supe-
ranle 5-dentata: lobis erectis rotundatoovalibus obtusis, squamis breviter ûmbriatis ad basin
tubi insertis; antheris inter lobos margini corollae insertis sessilibus oblongis; stylis coalitis;
stignialibus in clavam ovalem connatis; ovario carnoso (materia colorante Iulea repleto).
— Prope Pékin (hb. Hti Petrop.),
C. astyla Engelm. Bot. Zeit. 1846 p. 276, ad hanc sectionem quoque pertinens, differt
stylo subnuUo, pelalis crenatis, secd. Engelm. 1. c.
Descr. C. systylae. Cauliculi ramosi virides vel seniores purpurei vel striis purpureis no-
tali rubescentes. Glomeruli latérales 5 — 10-flori vel saepe pedunculus fere pollicaris, quasi
ramulus, glomerulis florum sessilium dense obsitus. Flores 3 mill. longi, rubesceuti-albi bre-
vissime pedunculati, pedunculo crassissimo. Antherae fuscoluteae. Stylus sublilacinus.
Ordo LXVI. BORRAGINEAE.
(5S1) 1. ]lIyo!$oti!$ ^ylvatica Hoffin. — Led. 1. c. III, p. 145. — Turcz.
I. c. Il, p. 306.
Hab. Ara obern Amur, etwa 20 Werst unterhalb der Onon - Mimdung , 8 Juni 1855
(flor., fr. immat., Maack),
^. alpestris Koch. Rgl. et Til. 1. c. n. 219.
Hab. An der Schilka, unterhalb Gorbitza, 19 Mai 1855 (flor., Maack.).
(5S*i) 2. ]flyo!^oti$!î? Sfi. indeteriii. {an M. caespùosa Schultz??).
Hab. Am obern Amur, etwa 20 Werste unterhalb der Onon-Mûndung, 8 Juni 1855
(fl. incip., Maack).
Specimina plura collecta sunt, omnia siraplicissima tenuissima sesquipedalia, pube ad-
pressa undique tecta, foliis lineari-lanceolatis, racemis terminalibus uudis paucifloris, peduD-
culis calyce profunde 5-Gdo raultiplo longioribus. Corolla pallide coerulea , magnitudine
M. palustris. Nuculae ignotae.
* (53S) 3. Botliriosperiniiiii tenelliiiti Fii^di. et ISIey. Ind. I, sera. h. Pe-
trop., p. 24. — DC. Prodr. X p. 11 6.
Hém. des sar. ëtrang. T. IX. 26
202 Maximowicz.
Hab. Am unterii Amur: Tyr, auf Grasplàtzen am Fusse der Felsen, rechl hàuGg, 12 Sept.
(frf.); Palh, an den Uferfelsen, 15 Sept. 1854 (frf.); Kaddar-Felsen bei Borbi, selten, 27 Juni
(frf.); Pulssâ, ao Bàchen, auf Sand, ziemlich selten, 28 Juni (Q., fr. iinmat.); Pâchale, am stei-
nigen Ufer ziemlicb hâufig, 8 Juli (fl., frf.); Ssiingda, an Felsen, selten, lOJuli (fl. fr. immal.);
Ssargu und Maji, zwischen Steineu am Ufer hâuBg, 27 Aug. (fl. frf.); ara Ufer bei Messur,
recht hàuflg, 30 Juli (fl. frf.); Chôchzier, an derselben Localitàt, ziemlich hâufig, 29 Juli (fl.
frf.). Am Ussuri, der Por-Miindung gegeniiber auf feuchten lehmigen Wiesen stellenweise
hâufig, 6 Aug. 1855 (frf.).
Flores pallide coerulescentes, nequè albi uli in planta culta viderunt cl. vv. Fischer et
Meyer. Novam speciem, huic valde affinera, Chinae borealis incolara addere venia sit:
Bothriospermum secundum m. Patentihispidum, caulibus ramosis suberectis vel difl'usis;
foliis inferioribus obovatis oblongisve basi attenuatis subsessilibus; racerais densifloris
elongatis foliosis: foliis (bracteis) bifariis ellipticis aculis; calycibus secundis fructi-
feris nutantibus pedicellum subaequanlibus laciniis lanceolalis connivenlibus; nuculis calyce
brevioribus obovoideis incurvis praeter areolam ventralem ellipticara integro-marginatam minute
tuberculatis; stylo areolae apicera altiugente. — lu China bor. coll. Dr. Talarinow. —
Planta spithamaea, racerais dimidium caulera fere occupantibus secundis, floribus extraaxillari-
bus fructiferis bracteas aequanlibus. CoroUa coerulea calycem superans. Nuculae iis speciei
praecedentis simillimae, sed B, secundum difîert statim hispiditate patente omnium partium,
racerais foliosis secundis , styloque in B. tenello basin areolae ventralis tanlum attingente
tenuiore. B.? marifolium ADC. secd. auct. diff. calyce coroUam duplo fere superante. B. Kus-
netzowii Bge nucularum magnitudine etc.
(534) 4. Eritricliiiiiii (Cololioina) llaackii JUaitiiii. Multicaule,pube albida
adpressa subcanescens; foliis lineari-subspathulatis inferioribus obtusis ceteris obtusiusculis omni-
bus basi angustatis versus basin pilis longis patentibus ciliatis; racerais axillaribus apicem caulis
versus dispositis plurifloris minute bracteatis; pediceliis supraaxillaribus calyce acuto tubura
corollae subaequante in flore sesqui in fructu triplolongioribus; nuculis laevissimis oblique ovoi-
deotrigonis acutis, ventre acute angulosis dorso oblique subtruncatis, facie truncata minute pu-
berula dorsalique convexiusculis aequimagnis vix marginatis longitudinaliter obtuse subcarinatis.
Hab. Am obern Amur, unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni 1 855 (fl., fr.nond.mat,,Maack).
Er.jenùseense Turcz.! difl'ert forma foliorura, atque nuculis quarura faciès truncata dorsali
raulto major acute raarginata planaque. Er. rupestre Bge.! distinguitur habitu graciliore, foliis
linearibus nuculisque glabris quarum faciès truncata distincte concava neque convexa. E. se-
riceum ADC. (Turcz.!), quod cl. Turczaninow 1. c. ab E. rupestri non vel vix differre
asserit, quaravis forma foliorura latiorura diversura videatur, quoad fructura adhuc dubium
reraanet: cl. Turcz. juvéniles nuculas vidit margine superiore minute tuberculatas. An tamen
Dostra species ? sed tune certe ab E. rupeslri bene diversa.
Planta basi caespitosa. Folia seniora pilis delapsis tuberculata. Gaules nuraerosi, 2 decirn.
alti, a raedio vel altius versus apicera racemiferi. Bacemi ultra 10-flori, pedunculis primum
Primitue Florae Amckensis. 203
rigide ereclis, fructiferis erectopatulis. Flores diametro 8 mill. Nuculae pallidae, 1| mill.
loDgae, calyce paullo breviores.
(Â35) 5. Klritricliiiim obovatmn itUC — Led. 1. c. III, p. 152. — Turcz.
1. c. II, p. 312.
Hab. An der Schiîka, bei Schilkinskoi Sawod, 11 Mai 1855 (flor. incip., Maack).
Spécimen valde juvénile unicum, sed propter foliorum fonnara pubescentiainque hujus
speciei videtur.
(5SG) 6. Elritricliiiim iiefliinciilare AUC. — Led. 1. c. III, p. 153. —
Myosotis peduncuïaris Trev. Bge.! 1. c. n. 265 (pro parte? excl. nempe Myosolide chinensi
ADC. Prodr. X, p. 106?).
Hab, Am untern Amur: bei Pâchale, auf dem Kiese des Amurufers ziemlich hàuGg, 8
Juli (fl., frf.); Maji, zwischen Steinen am tlfer, ziemlich selten, 13 Juli (frf.); Bûngssa, auf
hôhern Slellén der Insel, im Grase, nicht hâuBg, 24 Mai (fl., fr. immat.); Ssinda, 21 Juli 1855
(frf.. Maack).
Nuculae pubescentes, iis specc. ex Astrachan simillimae, ita ut tota planta. Pedunculi
vero in nostta parlem incrassatam saepissime breviorem habent quam partem Oliformem, sed
hoc occurriletiam, licet rarius, in planta astrachanica. — Rarissime nuculae ludunt glaberrimae:
ita in speciniine Maackiano atque in singulis a me prope Maji collectis.
(5SÎ) 7. Ki'iti'icliiiini radicaiii^ ADC. — Led. 1. c. III, p, 154. — Turcz.
1. c. 11, p. 312. — Midd. 1. c. n. 246.
Hab. Am untern Amur: in Nadelwàldern und an bewaldeten felsigen Abhângen bei Ni-
kolajewsk, 12 Aug. 1854 (fr. sparsis); Kitsi, am Nadelwaldrande sehr hâufig, 24 Juni 1856
(flor.); in Gebiiscben bei Adi, 31 Mai (flor.); Odshal, im Laubwalde, recht hâufig, 22 Mai
(fl. pr.); im Laubwalde am Fusse des Geong, gegeniiber Zjanka, recht hâufig, 24 Mai (flor.);
Turrme, an der Ussuri-Mûndung, im Hochwalde, nicht hâufig, 31 Juli 1855 (defl.) etc. îra
Brireja-Gebirge (med. Aug. vidi defl.). Am obern Amur (Turcz. 1. c).
Planta apud nos vere erecta, aestate decumbens, denique autumno radicans, foliis autura-
nalibus crebiioribus minutis rotundatoovatis acutis. Erecta, qualis exstat in florula Ochotensi,
apud nos nunquam occurrit.
(ÂSS) 8. Kritricliitini (Ëndogonia) myosotideiim llaxiiti. Totum ad-
presse pilosum; radice tenui fibrosa vel subrepente; caulibus solilariis plurimisve adscendenti-
bus augulalis; foliis radicalibus oblongis ovatis ellipticisve longe petiolatis obtusis (vel rarius
acutis), caulinis late lanceolatis praeter infima alatopetiolata sessilibus acutis; racemis basi
bractea una suffullis celerum nudis demum Iaxis; pedicellis calycem post antbesin apertum
duplo superantibus; nuculis laevissimis glaberrimis obverse late pyramidatis, lateribus con-
vexiusculis marginatis facie dorsali lateralibus vix majore.
Hab. Am untern Amur: Mariinsk, am Ufer, 20 Juni 1856 (flor.); Kitsi, auf Surapfwiesen,
stellenweise, am Ufer des See's hâufiger, 20 Juni 1855 (flor.); Pedan, an àer Jai Mûndung,
204 Maximowicz.
in feuchtera Lercheawalde, selteo, 1 Juni 1856 (fl. incip.); oberhalb Klein-Gauue, in Cornus-
Gebùschen, eiozeln, 25 Juni (fl.); unlerhalb Pulssâ, au Bàchen auf lebmigem Boden, gesellig,
ziemlich selten, 28 Juni 1855 (flor.). — ? In Daliurien: ohne Angabe des Ortes ges, v. Sos-
nin (hb. h-ti Pelrop.; frf. tolum jara exsiccatum).
Affine E. radicanti, quod differt, praeter caulem saepissime decumbentem atque radican-
teni foliaque, praesertim nuculis majoribus latere basali horizoutalibus (nec angulo externo
subdependentibus), facie dorsali lateralibus inulto majore (nec subaequimagna). — INegleclis
nuculis species nostra aegre dislinguenda a Myosotide caespttosa Schultz, quae tantum differt
calyce minus profunde fisso, foliis obtusioribus, floribusque niinoribus. Propter siniilitudinem
hanc fere peifectam descriptionem fusiorem omilto. Flores in noslro colore atque magnitudine
iis Myosolidis pahistris similliini.
(S39) 9. E}eliiBiO!$i>eriiiuiii deflextiiii liCliiti. — Led. 1. c. 111, p. 154. —
Turcz. 1. c. 11, p. 314.
Hab. Am untern Amur: Ssutschu, in Gebûschen auf Schutt, selten, 17 Juni (fl.); Chôme,
an Felsen, ziemlich selten, 9 Juli (fl., fr. imraat.); Maji, haufig auf steinigem Lfer und an felsigen
Abhângen, 13 Juli 1855 (fl., frf.), 27 Juni 1856 (fr. immat., L. v. Schrenck); Ssargu, 26
Juli (frf., Maack); auf Inselu unlerhalb Dole, 25 Juli (frf., Maack); unlerhalb Cbolalki, 18
Juli (frf., Maack); am Ufer zwischen Buri und Ssisa, einzelu, haufig, 28 Juli (frf.); am Ussuri:
Dsbôada, an Felsen haufig, 4 Aug. 1855 (frf.).
•
Ordo LXVII. SOLANACEAE.
(5âO) 1. JSolaniim tuberoi^iim li. ~ DG. Prodr. XIII, 1, p. 31.
Hab. Kultivirt in chinesischen Gemusegàrtenam Ussuri, z. B.Aua, 1 Aug. 1 855 (fl., frf.).
(541) 2. iSolaiiiiiti iii^riiiti li. — Led. 1. c. III, p. 188. — ïurcz. 1. c. II, p.
324. — Bge. 1. c. n. 271. — DC. Prodr. XIII, 1, p. 50.
Hab. Naiche, bei der Dondon-Miindung, im Arleînisia-Ges[iûpp uni die Jurten haufig, 1 9
Juli 1855 (fl., fr. mat.); 21 Juli 1856 (fl., fr. immat.).
Très pedes usque altum. Baccae nigrae. Praeter locum laudatum nullibi visum.
(54«) 3. Solaiiiim persicimi Ifilld. — Led. 1. c. III, p. 187. — Turcz. 1.
c. H. p. 325. — DC. Prodr. XIU, 1, p. 79.
Hab. Am ganzen Amur, auf Weideninseln, in hohem Grase: zwischen Kôurmi und Zjanka
(Garin-Miindung), in feuchtem 5jîîraea-Gebusch, zwischen Weiden, selten, 6 Juli 1 855 (fl., frf.);
Dondon, in Weidengebiischen, 3 Juli 1856 (flor., L. v. Schck.) ; Atsoko , um's Dorf, in
hohem Grase zwischen Weiden, nicht selten, 23 Juli (fl., frf.); îraioda, auf sandigem Boden in
Weidengebuschen, ziemlich haufig, 20 Aug. 1855 (fl., frf.); auf Insein bei Oeltu, 3 Aug.
1856 (fl., frf.); unlerhalb des Buroja-Gebirges , 25 Juni 1855 (fl., frf., Maack) ; unlerhalb
Aicho, 20 Juli 1856 (fl. frf., v. Dilraar).
PRIMITIAE FloRAE AmURENSIS. 205
(543) ï. Solanuiii ei^culentuni Duiial. — DC. Prodr. XIII, 1, p. 355.
Hab. Kultivirt ain Ussuri ia chinesischeo Gemusegârten; Nor, 12 Aug. 1855 (fl., frf.).
Nom. Sinice: Tschi-ssa.
Bacca violacea. Bene quadrat in icon Runiph. Malab. X, t. 74.
(SIA) 5. Capi^iciiiii longuiKi OC. Prodr. XIII, 1, p. 424. — Fingerh. Monogr.
Caps. t. VIII, fig. c (sed fructus in nostro cinnabarinus).
Hab. Kullivirt in chinesischen Gemusegârten: Zjanka, in der Nahe der Garin-Mundung,
6 Juli (nond. flor.); Aua, am Ussuri, 9 Aug. 1855 (fl., frf.).
Nom. Sinice: Dsin-dsau (sallem apud incolas Golde).
Bacca in nostro brevior a(que crassior ovatooblonga, intense cinnabarina, ita ut non om-
nino quadrel in fig. cit., sed reliqua convenire videntur.
(545) 6. Ilyoi^cyaiiiU!^ niger Ij. — Led. 1. c. III, p. 183. — Turcz. 1. c. Il,
p. 322. — Bge. 1. c. n. 269.
Hab. Auf Schutt in den Dôrfern gegeniiber Aicho, 30 Aug. 1856 (fl., frf.).
Ordo lxviii. scrophulariaceae.
(546) 1. liiiiaria viilgaris llîll. — Led.l.c.ni,p.206. — Turcz.l.c.n,p.328.
Hab. Im ganzen Amurlande: Pronge, an der Miindung, auf dem sandigen Ufer, 6 Aug.
1854 (fl. ull.); Dshai, dieselbe Localilàt, 20 Juni (flor.); oberhalb Pâchale, hàufig an Felsen,
8 Juli 1855 (fl., frf.); auf Insein bei der Ssungari-Mïmdung, 7 Aug. 1856 (fl.) etc.; am
Usmri bei Dshôada uud Agdiki, an Felsen, am Ufer auf Sand, 4, 6 Aug. 1855 (fl., defl.).
(54a) 2. ilazii!^ riigo«iii!^ liOiir. — DC. Prodr. X, p. 375.
Hab. Am unlern Amur: bei Nikolajewsk, an moorigen feuchleu Stellen des Ufers, auf
Sandboden sehr selten, 22 Aug. 1854 (fl., frf.); auf Insein zwiscben Tschora und Buri, auf
Schlammboden, zerslreut und selten, 27 Juli (fl., defl.); auf Insein zwiscben Katar und Dà-
wunda, auf Schlamm, selten, 21 Aug. (fl., frf,); ïurrme, auf scblammigem Ufer, nicht hâufig,
1 Aug. (fl., frf.) etc.; am Ussuri: Nor, auf lehmigem Ufer, bâuûg, 12 Aug. 1855 (frf.,
subdefl.) etc. Nord-China (hb. h-ti Petrop.).
(54S) 3. 4.indernia pyxiilaria AU. — Led. 1. c. HI, p. 225. — Rgl. in
Bull. 1. c. p. 490.
Hab. Am untern Amur iiberall auf scblammigem iiberscbwemmt gewesenem Boden, zur
Miindung hin seltener, z. B. Insein zwiscben Tschora und Buri, hâufig, 25 Juli (fl., frf.);
Chads Mare, selten, 22 Aug. (frf., flor.); Turrme, 2 Aug. (frf., flor.) etc. Am Ussuri, an
àhnlichen Orten hàufig, z. B. Nor, 12 Aug. 1855 (fl., frf.).
Comparatis speciminibus numerosis hujus plantae varielates vel forsan melius species
distinguo duas :
206 Maximowicz.
a. genuina. — Sturm Deutschl. FI. VIII, 30, — Schkuhr Hdb. II t. 175. —
Nées Gen. fl. germ. V. — Corolla calyce breviore vel eum vix aequante brevissimo temporis
spatio tanlum aperta, germine anguste conico (secd. Schkuhr, Sturm 11. ce, an recte?) vel
oblongo (Nées 1. c.) in stylura sensim abeunte (Schk., Sturm 1. c, au recte?) vel stylo bre-
vissimo superato. — Planta europaea (pr. Argentoratum, Grenier!, in Banatu! etc.) et amurica.
Differentia inter plantam amuricam et europaeam vix. uUa: in priore stigma capitatum sat
amplum, etiam in fructu distinctura, appendix filamentorum anticorum, licet rarius, tamen
adest brevissimum glaudulosum, in posteriore stigma minus, stylus paulo longior, capsula
styli basi (absque stigmate) apiculata, appendix filamentorum nulla (sallem nullibi delineata in
icori. citatis, et commemorata tantum a Bentham in DC. Prodr. X.: an igilur ob appendicem
distinctam filamentaque arcuala quae vidit cl. auct. verba ejus potius spectaut ad var. ^?).
^. grandi/lora. Corolla calyce ad minimum sesquilongiore semper aperta ; stylo
germen oblonguni duplo superante. Circa Aslraclian: Blum! Eichw.! Simaschko!; in
Caucaso (hb. Fisch.).
Specc. innumera sicca var. ^. omnia corollam apertam, varietatts a. omnia clausam de-
monstrant, in priore igitur corolla verosimillirae per spatium longius aperta quam in posteriore.
Filamenta var.^. ioogiora arcuata, appendice glandulosa fere semper evoluta filamenta aequante
(nec ut in a. iis triplo breviore) — ita uti describit cl. Benth. in charact, generico 1. c. An-
therae anticae in var. §. rarissime inveniuntur cohaerentes! (anth. cohaerentes secd. Benth.
uuicum discrimen Lindermam inter et Vandelliam). Pedunculi var. ^. vulgo folium duplo supe-
rantes, var. a. ad summum folio paullo longiores.
(549) 4. liiinosella aquatica li. — Led. 1. c. III, p. 226. — Turcz. 1. c. II,
p. 335. — Rgl. et Til. 1. c. n. 221.
Hab. Am untern Amur, auf schlammigera Ufer der luseln zwischen Tschora und Buri,
ziemlich selten, 25 Juli t 855 (flor.).
(550) 5. Veroiiica i^ibirica li. — Led. 1. c. III, p. 229, — Turcz. 1. c. II, p. 337.
Hab. In der Kûstenregion : Bai Hadsbi, 26 Juli 1854 (fl., L. v. Schck.). Am ganzen
Amur (mit Ausnahme der Mûndung?) : Ssutschu, in Gebûschen, 26 Juni (noud. fl.); Adi, auf
Wiesen, 3 Juli {i\.); Bélier, an Waldrândern und in Gebiiscben haufig, 1 Juli (fl.); Zjanka,
sehr haufig auf Wiesen, 6 Juli (fl., fr. immat.); Mulur, 6 Juli 1855 (fl., L. v. Schrk.);
auf Waldwiesen bei Onni, 2 Aug. 1856 (fl., fr. immat.). Am Ussuri.
{&&§.) 6. Teroiiica tuliiflora Turcz. 1, c. II, p. 338.— Led. 1. c. II. p. 229.
Hab. Am sûdlichen Amur: unterhalb Aicho, 16 Juni (fl., Maack); unterhalb des Bureja-
Gebirges, 26 Juni 1855 (fl., Maack).
Pedicelli paullo breviores quam in specc. Turczaninowianis, pubescentia paullo densior,
cetera omnia eongruunt.
185(v (55») 7. ^erouica grandis Fiscli.— DC. Prodr. X, p. 465.— Led., Turcz.
Aichcc. (s. V. longifolia var.).
Pbimitiae Florae Amurensis. 207
Hab. Am untern Amur: an Felsen und steinigen Abhângen bei Pyreerga, ziemlich hâufig,
28 Juli 1855 (fl., defl.). Am sûdlichen Amur: Dyrrki, an sonnigen felsigen Abhângen, 4 Aug.
1856 (flor.); auf Inseln bei Kyrmu-Chonko unweit Onni, 4 Sept, (frf., Maack); bei Gaidje,
4 Juli 1855 (flor. incip., Maack); drei Tagereisen oberhalb der Ssungari-Miindung, auf Prai-
rieen, einzein, selten, 11 Aug. 1856 (flor.). Am Ussuri: auf Felseii bei Aua, nicht selten,
9 Aug. 1855 (fl., defl.).
Flores albidi vel pallide carnei.
Var.1 média quasi inter V. grandem. et V. spuriam. Habitus, statura, pubescentia,
foliorum consistentia, et flores (pallide carnei) Veronicae grandis, sed folia basi cuneata grosse
simpliciter serrata Veronicae spuriae (id est exactius speciminum foliis lalioribus gaudentium
Veronicae angustifoliae Fisch.).
Hab. Ara sûdlichen Amur : eine Tagereise oberhalb der Bureja-Miindung, auf Prairieen
hâuflg, 25 Aug. (deflorescens) ; drei Tagereisen unterhalb Aiclio, auf Inseln, selten, 29 Aug.
(frf.); am obern Amur: Inselland mit sandigem Boden, vier Tagereisen oberhalb der Seja-Miin-
dung, 4 Sept. 1856 (fl., fr. immat.).
Folia pauUo longiora quam in V. grandi vera, semper basi cuneata, semper simpliciter
serrata. Bracteae latiores, saepe fere spathulatae, calycem aequantes. Flores pallidius carnei,
magnitudine floris V. grandis, cui arête affinis.
(558) 8. Veronica spiiria !.. — Led. 1. c. III, p. 231. — Turcz. 1. c. II, p. 339.
a. V. panicuîata L., sed folia quam in planta europaea tenuiora (grosse incumbenti-
serrata, exsiccata nigrescentia), bracteae setaceae ut in V. cartilaginea.
Hab. In der Kûstenregion : Insel Usjut ira Liman, auf feuchtem Ufer, zwischen Steinen,
5 Aug. (fl., defl.); Pronge, im hohen Grase des Ufers, 6 Aug. 1854 (subdefl.). Am untern
Amur: oberhalb Tott'jcho, auf trocknen sandigen Grasplâtzen, nicht hâufig, 3 Juli 1 855 (flor.).
b. V. angustifolia Fisch.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei der Bureja-Miindung, 13 Juli 1856 (flor., v. Ditmar).
c. V. cartilaginea Led.
Hab. Am sûdlichen Amur, auf trocknern Prairieen, zerstreut und einzein: oberhalb der
Ssungari-Miindung, sehr selten, 11 Aug. (fl., defl.); bei Chinganskoi Piket, spàrlich, 19 Aug.
(subdefl.); oberhalb der Bureja-Mûndung, selten, 24, 25 Aug. 1856 (fl., frf.).
(554) 9. l^eronica loiigifolia li.— Led. 1. c. HI, p. 232. — Turcz. 1. c. II, p. 340.
Hab. Am untern Amur: an Waldrândern bei Aure, 18 Sept. 1854 (fl. ult., fr. mat.);
Bélier, in Gebiischen, 30 Juni (flor. incip.); Kôurmi, hâufig an grasigen Uferstellen, 5 Juli
(flor.); gegeniiber Myllki, 1 Aug. 1855 (fl., fr. immat., Maack); auf sandigem Boden der
Inseln zwischen Onmoy und Odshal, 18 Juli 1856 (flor.),
Adest spécimen unicum florens, in montibus Bureicis, 22 Julii 1856 a D. Schrenck
collectum, quod habitu sat bene quadrat in icon Veronicae luxuriantis Led. (Icon.fl.alt. t. 211),
208 , Maximowicz.
sed valde distat foliis basi rolundata sessilibus, minutius atque obtusius serratis, pedicellis ca-
lycem bracteasque duplo superantibus. Vix tamen species propria.
(555) 10. Veroiiica peregrina li. — DC. Prodr. X, p. 482. — Led. 1, c.
III, p. 249.
Hab. Am untern Amiir und Ussuri auf schiammigem iiberschwemmt gewesenem Boden :
gegeniiber Dere, sehr selten, 2 Sept, (frf.); auf Inseln zwiscben Tschora und Buri, selten, 27
Juli (IVf.); Turrme, stellenweise bàufig, 1 Aug. 1855 (frf., fl. ult.),
Dilîert a planta europaea et americana caule fere semper a basi jam ramosissirao, tenuiore,
non ullra 5-pollicari saepius humiliore, foliis semper integerrimis laciniisque calycinis sub-
linearioblongis medio parum latioribus. Cetera omnia ad arnussim conveniuut. Capsula una
alterave occurrit saepe casu quodam (insectorum ictu?) monstrose mutata suborbicularis, car-
nosa, farda, absque seminibus.
(55«) 11. Sii»liono$^tes;ia cliinen^is Beiith. — DC. Prodr. X, p. 538. —
Bge. in Bull. Ac. Petersb. VU, p. 278.
Hab. Chinganskoi Piket, auf Wiesen nicbt selten, 19 Aug. 1856 (11. ult., fr. mat.).
Planta amurensis sesqui vel bipedalis, plerumque simplicissima vel ad apicem tantum
pauciramosa, caule solitario vel rarius ex eadem radice binis. Corolla lutea, galea apice fusces-
cente. Secundum Dr. Tatarinow (Bel. Fisch. in schedula mscr.) herba apud pharmacopolas
Sinenses prostal ut medicamentum.
(559) 12. IMitlieirospei'iiiiiiii cliinense Bge in Ind. 1 sem. h. bot. Petrop.
p. 35. — Turcz. En. Chin. n. 154. — DC. Prodr. X, p. 538.
Hab. Am sûdlichen Amur: zwiscben Dâwunda und Mare, am linken Ufer (unterhalb der
Ussuri-Miindung), in licbtem Eichenwàldchen ziemlich haiilig auf sandigem Boden, 22 Aug.
^855 (fl. frf.); Gaidje, auf Waldwiesen, sebr selten, 4 Aug. (flor.); Chinganskoi Piket, auf Wie-
sen, selten, 19 Aug. 1856 (flor.). Am Usmri: am Waldrande bei Cbaizo, zerslreut, 6 Aug.
(fl.) : an grasigem Waldrande zwiscben Aua und Chôrraka ziemlich selten, 8 Aug. (fl.); Aua,
auf sonnigen Abbâugen hâufig, 10 Aug. (fl. fr. iramat.); Nor, an trocknen begrasten Abhângen,
im Schatten der Gestrâucbe und anderer Krauter, hàufig, 12 Aug. 1855 (fl. fr. immat.).
Plerumque simplex, inlerdum bipollicare Jam florens, sed crescit etiam bipedale ramosis-
simum: Folia, uti tota planta viscidopubescentia, sub sole fervidocitissimeflaccescunt. — Flores
epheraeri, sordide rosei, rarissime albidi. Planta elegantissima.
OMPn<%LOTRIX n. gen.
Calyx campanulato-tubulosus 4-costatus, semibifidus, laciniis bidentatis lateralibus, dentibus
acutis, postico nulle». Corolla e calyce exserta, tubo subcylindrico, limbo ampliato bilabiato: labium
superius leviter galeatum bilobura, inferius superiore longius (aestivatione externum) trifidum, lobis
integerrimis subaequalibus, palato nudo eplicato, Stamina 4, sub labio superiore didynama eique
subaequalia: filamenta tubo corollae superne inserta, antherae approximatae subverticales, supra
médium dorsum insertae, biloculares, loculis parallelis basin versus in setam longlusciflam atte^
Primitiae Florae Amukensis. 209
nuatis, longitudinaliter dehiscentibus, glabris, Germen ovale, biloculare, apice pilosura, ovulis in
quovis loculo plurimis (circa 10), placentae centrali affixis, pendulis. Stylus stamina aequans, apiccm
versus vix incrassatus, superne parce pilosulus. Stigma oblique capitatura. Capsula bilocularis,
calycem aequans, a latere compressa, loculicida, val vis basi connexis, placentara bipartibilem sep-
tumque medio aut'erentibus, placenta capillis tenuissimis a seminis maturi rapbe denium solutis
parce obsessa *). Semina in quovis loculo G — 10, pendula, late oblonga, rapbe excurrente atque
umbilico infra apicem impresso distincte donata, longitudinaliter stria tosulcala transverseque tesse-
lata, testa externa laxiuscula, interna tenuissima albumini arcte adhaerente. Embryo juxta apicem
albuminis carnosi locatus, minimus, radicula obtusissima brevi apicem seminis fructusque spectante,
cotyledonibus brevissimis.
Odonlites, generi nostro characteribus proximum, differt calyce 4-fido, labiis subaequilongis,
placenta nuda, erabryone majore albumen fere aequante central!, radicula elongala, nec non habitu.
(55S) 13. C^iiiiilialotrix loiigipe!^ ]flax.iiii.
Hab. Auf Wiesen um Clunganskoi Piket, an trocknera Stellen nicht selten , 19 Aug.
1856 (a., frf.).
Radix anuua, exilis, ramosa. Caulis ereclus, penna corvina tenuior, tares, undique minute
adpresse puberulus, 4 dec. usque altus, a medio vel altius late crebreque ramosus. Fojia (infe-
riora in nostris jam evanida) omnia opposita, parvula (11 cent, longa vel breviora), lineari-
oblonga ulrinque attenuata, obtusiuscula, grosse crenatoserrata, subtus prominenti-nervosa,
margine scabra. Flores numerosi, apices ramorum omnium caulisque occupantes, axillares,
longe pedicellati, pedicellis calycem duplo saltem superantibus arcualo-patentibus foliis florali-
bus caulinis conformibus fulti. Calyx nudus (absque bracteolis), 3 — 4 mill. longus, costis 4
elevatis in dentés crassiusculos margine scabros excurrentibus, loco dentis postici nervus costis
tenuior in tissuram posticam excurrens. Corolla 4 — 5 mill. longa, albida, tubus primum cy-
lindricus demum germine accrescente infra médium constriclus, intus inler germen et limbum
adpresse pubescens, galea extus adpresse pilosa. Antherae rufescentes. Semina 1 mill. longa,
opaca, pallide ochracea, iis Euplirasiae officinalis simillima.
(559) 14. Eiiplirai^âa officinalis li. — Led. 1. c. III, p. 262. — Turcz. I. c.
II, p. 352. — Midd. 1. c. n. 250. — Rgl. et Til. 1. c. n. 223.
p. vulgaris Led. I. c.
Hab. Am Amur oberhalb des Bureja-Gebirges : Chinganskoi Piket, auf trocknern Wiesen,
nicht selten, 19 Aug. (11. frf.); unterhalb der Bureja-Miindung, 21 Aug. (fl. fr. iramat.); zwi-
schen der Seja- und Komar-Miindung 5 Sept. 1 856 (fl. frf.).
(560) 15, l'edicularis **) spicata Pall. — Led. I. c. III, p. 271. — Turcz.
\. c. II, p. 358.
Hab. Am sûdticlien Amur: an feuchten Stellen der Wiesen uni Chinganskoi Piket, ziemlich
*) Unde nomen: rpi^eç prope ojiçaXov, capilli juxta umbilicum.
"*) Àutore am. ill. Bunge, adjectis a me ipso plantis Maackianis nec non synonymis uonnullis.
Hém. lies saT. eliaiig. i. IX. 27
210 Maximowicz.
hâufig, 19 Aug. (flor.); auf feuchten Wiesen zwischen der Bureja-Munduog und Aicbo, 27
Aug. 1856 (Qor.).
(561) 16. Pecliciilari!^ rei^upinata li. — Led. 1. c. 111, p. 281. — Turcz.
I. c. 11, p. 377. — Midd. 1. c. n. 252. — Rgl. et Til. 1. c. n. 227.
Hab. Auf der Insel Sachalin, an feuchten Bachufern sûdlich von Dui, Ende Juli (flor.,
Dr. Weyrich). Im ganzen Amurlande: Bai de Castries, an schattigen Abhàngen, hàufig, 12 Juli
1854 (flor.); Rlein-Gaune, auf sumpfigen Weideninseln, selten, 25 Juni (fl. pr.); unterhalb
Lchssumi, 24 Juli (flor., Maack); bei der Ssungari-Mundung, 2 Juli 1855 (flor., Maack);
im Bureja-Gebirge, 22 Juli (fl., L. v. Schrenck); drei Tagereisen oberbalb der Bureja-Mun-
dung, auf feuchten Wiesen, hàuûg, 26 Aug. 1856 (flor.).
(563) 17. Pediciilarii^ euplirasioides Stepli. — Led. 1. c. p. 284. —
Turcz. 1. c. II, p. 336. — Midd. 1. c. n. 253. — Rgl. et Til. 1. c. n. 229.
Hab. Am untern Amur: Lerchen-Wald mit Sphagnum-Boden , vier Werste landeinwàrts
von Nikolajewsk hàufig, 17 Aug. 1854 (spécimen incorapletum fructiferum).
(56S) 18. Pedicularis striata l»all. — Led. 1. c. p. 285. — Turcz. 1. c. Il,
p. 366. — Ej. En. Chin. n. 150.
Hab. Am obern Amur: drei Tagereisen oberbalb Seiskoi Piket, auf etwas feuchten Stellen
im Gestriipp und auf Wiesen, spârlich, 4 Sept. 1856 (fructif.).
(5641) 19. Pediciilarii^ coino^a li. — Led. 1. c. III, p. 292. — Turcz. 1. c.
II, p. 369.
Hab. Am obern Amur, unterhalb der Onon-Mûndung, 8 Juni 1855 (fl. , Maack).
(565) 20. Pedicularis Sceiiti-iim It. ^ Bgl. et Til. 1. c. n. 232.
p. pubescens Bunge. — Led. 1. c. 111, p. 303. — Turcz. 1. c. II, p. 378.
Hab. A.m sûdlichen Amur: oberbalb der Ssungari-Miindung, 28 Juni 1855 (flor. ult.,
Maack); auf feuchten Thalwiesen in der Nàhe von Chinganskoi Piket, nicbt hàufig, 20 Aug.
1856 (spécimen unicum fructiferum).
Scapus subaphyllus folia parum superans et pubescentia banc formam a specie genuina
facile distinguant, forsan speciem propriam sistentem, in transbaicalensibus hucusque solum-
naodo obviam, tamen ob specimina suppetentia manca, haud rite stabiliendam.
(566) 21. ]flelaiii|iyriiiii roseuin Iflaxim. Spicis interruplis secundis; foliis
breviter petiolatis ovatolanceolatis acuminatis caulinis integris floralibus ovatis subulatodentatis
basi truncatis; calycis dentibus basi lanceolatis tubum aequantibus, corollae tubo calycem plu-
ries superante.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf Waldwiesen bei Gaidje, zerstreut, ziemlich selten, 4 Aug.
1856 (flor.); unterhalb Dsharigdshu-Gere, 2 Juli 1855 (fl. incip., Maack); an der Ssungari-
Miindung, 16 Juli 1856 (fl. incip., L. v. Schrenck); oberhalb des Ssungari, 27 Juni 1855
Primitiae Florae Amurensis. 211
(fl. incip., Maack); eine Tagereise uiiterhalb des Bureja-Gebirges, auf Prairieen, sellen, 12 Aug.
(fl., frf.); im Bureja-Gebirge, 27 Juli 1856 (flor., L. v. Schrenck). Am Ussuri: an Waldran-
dern bei Chaizo, ziemlich hâu6g, 6 Aug. 1855 (fl., fr. immat.). In Nord-China: von She-che
nordwàrts, bei Zao-zsa-kou (flor., Dr. Tatarinow).
A Melampyro nemoroso L. diff'ert floribus rubris, conformalione calycis minuti, flore elon-
gato, foliis floralibus ovatis etc.
Tola planta ubique hispidula, valde divaricato-ramosa, 1| — 3~pedalis, erecta. Rami angu-
lati, exsiccati sordide nigrescenli-cyanei. Folia caulina 6 cent, longa, li cent, lata, lanceolata
vel superiora ovatolanceolata, in petiolum 5 mill. longum sensim attenuata, acuininata, iute-
gerrima, reticulatim venosa, exsiccatione obscure viridia, vix nigrescentia. Spicae demum elon-
gatae, semipedales, florum paribus omnibus disjunctis, bracteis a foliis diversis fultis. Flores
inBrai planlae in umbrosis enatae in axilla foliorum caulinis conformium sessiles, ceteri omnes
bracteali praeter infimos bracteas (inferiores 2 cent, longas, 1 cent, lalas, reliquas mullo mi-
nores) ex basi ovata subcuneata truncatave longe subulatodentata in acumen integrum sensim
subulato-attenuata multo superantes, secundi, subsessiles, subborizontales. Calyx 3 mill. longus,
dentibus posticis majoribus, tubum paullo superanlibus, anticis tubo paullo brevioribus, omni-
bus e lanceolata basi acuminatis vel subulato-acuminatis, minute hispidulis. Corolla 11 cent,
longa, amoene rosea, minute hispidulo-puberula, galea compressa, brevi, obtusa, edentata, mar-
ginibus" inferioribus dense barbata, labio inferiore vix longiore, trilobo lobo intermedio paullo
minore, omnibus rolundatis, Stamina rufa, antheris basi barbatis. Capsula calyce plus duplo
longior, 8 — 1 0-millim, longa, 5 mill. lata, ovata, acurainala, deorsum subfalcatocurvata,
tenuissime hispidula. Semina in quovis loculo duo, sordide pallideque ochracea (iramatura?),
oblonga. laevia, minute strophiolata, 4 mill. longa.
Ordo LXIX. OROBANCHACEAE.
(569) 1. Oroliaiiclie amitiopltila C. Jl. Ifley. — Led. 1. c. III, p. 320 et
321 sub 0. ammopliila et 0. boreali (excl. specc. Karel. Kir il., quae ad Phelipaeam lanugi-
nosam ducenda). — Turcz. 1. c. II. p. 384. — Ej. En. Chin. n. 157.
Hab. .\m untern Amur: auf sandigen Insein unterhalb Ssutschu, 20 Sept. 1 854 (frf. exsicc);
unterhalb Borbi, auf kiesigem Ufer, 10 Juli 1856 (flor.); Bélier, auf Sand. ziemlich hàufig,
1 Juli 1855 (flor.); Poddale, auf Sand (spécimen annipraeteriti). In iVord-C/ïwa (Dr. Tatarinow).
Semper Arlemisiarum socia, v. gr. A. campeslris et A. deserlorum, cujus radicibus innas-
centera observavi.
(56S)2. OrobanelieiiiacrolepîsTiircz?l.c.II,p.384. — Led.l.c.lII,p.323.
Hab. Auf sandigem Ufer oberhalb der Bureja-Mûndung, 24 Aug. 1 856 (deflor.).
Spécimen unicum parvum mancum quod inveni sat bene congruit cum exemplari authen-
tico atque cum diagnosi Turczanino wiana: caule flexuoso, spica basi interrupta (in nostra
totum fere caulem occupante), squamis calycera duplo superantibus, insertione staminum. Flo-
rum colorem observare non licuit, quia planta jam tota exsiccata collecta fuit.
212 Maximowicz.
Ordo LXX. PHRYMACEAE.
•
(56») t . Phryma leptoi^tacliya li. — DC. Prodr. XI, p. 520.
Hab. Xm un terri Amur: in schatligem Laubwalde um's Dorf Chungar, hâufig, 11 Juli
(fl.fr. immat.); Dshare, an Wegen und sonst ira Laubwalde, sehr hâuflg, 18 Jyli (fl. fr. itnmat.);
an sonoigeD grasigen Waldràndern bei Pyreerga, nichl hàuûg, 28 Juli (0. fr. mat.). Ara sud-
lichen Amur: bei Gaidje, 4 Juli 1855 (fl. fr. imraal., Maack). In Nord-Cluna: ira Kreise Fan-
Schin-ssian, von Pékin westwârts, beira ïempel Dou-schuai-ssy, an Abbàngen des Berges,
blûht ira August. (Rel. Fisch.).
Foliis magis rotundatis iatioribus grosse acute serratis paullulum differt a planta asiatica,
sed inter specc. americana vidi unum foliis fere omiiino similibus iostructura, aliae vero difl'e-
renliae nullae.
Planta bieunis, forsan perennis (vidi saltera ex una radice, praeter florentera, caulem anni
praeteriti et juvenilera hodiernum), raox siniplicissiraa (lune caulis anni secuudi), mox a basi
bracbiatoraraosa, tripedalis, ramis eloiigatis patenlibus. Aeslivalio corollae singularis: labiura
superius exlernum, inferioris lobus inlermedius complicatus atque infractus a lobis lateralibus
supra illum cooniventibus obtectus, stylus, lune slarainibus rectis sub labio superiore approxi-
malis longior, iotra lobum refraclura labii inferioris oecuUus, demura, flore expanso, stamina
arcuata aequans. Caryopsis slipitulo brevi insidens, stylo basi geniculalim inflexo toto, persi-
stenle eoronala. Ovulum plaeentae basilari elevatae insidens, nueleo denudato. Radieula em-
bryonis supera brevissima oblusa (nec uti babet Gaertner de fr. elongala), eotyledonibus
sigmoideis bis complieatis: pliea una dimidiam alteram cotyledonem amplectente.
Ordo LXXl. LABIATAE.
(530) 1. I*lecti*aiitliii!!$ (I^oiîon?) glaucocalyiL MaiLBiii. Gaule sufl'ruti-
coso (?) ereclo ramoso subglabro; foliis ovatis late ovalisve aeuuiinatis basi integerrima in pe-
tiolura plus rainus cuneato-altenualis grosse serralis, serralura terminali elongala lanceolata,
utrinque parce ad venas pilosiusculis subglabrisve sublus prorainenti-grosse-reticulalovenosis,
floralibus conformibus, supremis minutis dislinetius pubescenlibus; panieulis ramosissimis mul-
tifloris; calycibus campanulatis réélis subaequaliter 5-denlatis (denlibus 2 supremis eonniven-
tibus) floriferis adpresse incanopubescentibus estriatis frucliferis erectis costalis pubescenlibus
aperlis; eorollis vix inflatis reeliusculis minute gibbosis ealyeera duplo superanlibus: labio su-
periore quadrilobo ereclo, inferiori naviculari ovali porreelo aequilongo, slarainibus exserlis.
Hab. Am untern Amur: an sonnigen grasigen Laubwaldrândern bei Pyreerga, bâufig,
28 Juli 1855 (flor.). Am sûdliclien Amur: in lichtem Laubwalde zwischen der Ussuri- und
Ssungari-Miindung (vidi nondum flor.); eine Tagereise unlerhalb des Bureja-Gebirges, in lieh-
tem Laubwalde, slellenweise haufig, !2 Aug. (fl. et frf.); ira Bureja-Geiiirge, an mit lichtem
Laubwalde bedecklen Thalwanden. nicbl sellen, 15 Aug. (fl. incip.). Am obern Amur: an Ge-
rollabhangen des linkenUfers zwischen der Seja- und Komar-Miindung, nicht selten, 5 Sept.
Primitiae Florae Amcrensis. 213
1856 (vidi fructif.). In Nord-China: in den Bergen ausserhalb der grossen Mauer, beim Dorfe
Ssia-tschen-tsy (Augusto florens, hb. Hti Petrop.).
Si calycem fructiferura ereclum praetermittas species nostra ad Sect. Isodon § 1 Ben th.
in DC. Prodr. Xli , p. 55 pertinere et quidera P. strïato speciehusque afûnibus proxima
esse videlur *).
Herba 3 — 5 pedes alta, saepe raraosissima, ramis patentibus. Folia caulina ex superiori-
bus 16 cent, (cum petiolo> 3 cent.) longa, 6i — 8 cent, lata, saturate viridia, membranacea,
opaca, basi cuneatotruncata vel cuneata in petiolura decurrenlia, ceterum grosse serrata, ser-
raturis 5 mill. usque longis triangulari-ovatis acutis, nervis venisque omnibus subtus promi-
nentibus. Folia floralia gradatim minora, suprema et bracteae cyniulas fulcientes minutae,
pedunculocymularumduplo breviora. Cymae sub-5-florae, in racemos interruptos (cymaeinter-
Dodio subduplo breviores) dispositae, racerais semipedalibus vel brevioribus in paniculam am-
plam multifloram congestis. Pedunculi cyraarum in inferioribus raniulos cyniae duplo supcran-
tes, pedicelli calyce duplo longiores. Calyx florifer li mill, longus , campanulalus , laevis,
adpresse pubescens, primumincanus, florens glaucus, dentibus aequalibus brevibus ovatis acuti-
usculis, binis superioribus conniventibus. Corolla 5 mill. longa, tubo limbura'aequanle recto,
extra calycem gibbo minuto instructo vix inflato, albido, labio superiore verticali vel subre-
flexo iu tubura plica semicirculari in faucis margine elevala subito abeunte, aequaliler 4-lobo
(lobis rotundatis), pallide violaceo-lilacino, punctis violaceis versus faucem crebrioribus picto;
labium iuferius ad originem plica brevi transversali instructum horizonlaliter porrectum, navi-
culare, ovale, obtusum, albidolilacinum. Stylus labio inferiori aequilongus, breviter bifidus,
violaceus. Stamina in flore bene evoluto longe exserta (parte exserla limbum corollae aequante),
libéra, violacea, glabra. Ovaria disco obtuse lobato immersa, verlice verruculis albis dense
obsessa. Calyx fructifer erectus, 3 mill. longus, 2 mill. latus, pauUulura inflalus laciniis erectis,
sordide viridis, distincte coslalus, costis trabeculis transversis conjunctis. Nuculae 4, basi ipsa
disco circumdatae laeves cinnamomeae, vertice minute sparseque verruculis obsessae, substipi-
latoobovalae, parte attenuata apicalem aequante.
(531) 2. i^lectrasttlius (Isodon § i.) exciii^vis MmuLiiti. Gaule basi sulTru-
ticoso erecto ramoso inter angulos profuude sulcato glabriusculo; foliis ad venas utrinque
*) Huic speciei affîiiis esl:
l>lcctranthns (Isodon § 1) pekinensis m. Caule erecto subfastigiatira ramoso tenuissime brerissime puberulo,
ramis elongalis cum caulis apice paniculam foliosara multifloram efl'ormantibus ; foliis triangulariovatis acutis vel breviter
acuminatis in petiolum ad médium alatum laminam aequantem subito attenuatis, praeter basin integerrimam grosse
crenatoserralis serraturis cum apiculo obtusis terminali multo majore acuta, ad venas utrinque minutissime brevissi-
meque puberulis ceterum glabris minute rcticulatoveuosis, floralibus conformibus vix minoribus, bracteis peduuculos
cymarum aeqiiantibiis vel superantibus brevius petiolalis ovatis acutis integris; cymae 5-florae peduuculo ramulos sub-
aequante, pedicellis calycem aequaliter obtusiuscule 5-dentatum incano- adpresse pubescenlem superantibus; corollae
tubo basi deflexo superue valde gibbo inflalo calyce duplo longiore limbum aequante: labio superiore verticali aequa-
liler 4-lobo quam inferius naviculare ovali-ellipticum breviore, staminibus exsertis; calyce fructifero deflexo aperte
campanulato subbilabiato obsolète striato; nuculis rotundatoovalibus obtiisissimis. — In China boreali (Rel. Fisch.). —
Lamina foliorum 3^ cent, longa, 2^ cent, lata, petiolus 3 cenU longus. Calyx floriferus 2^ mill. longus. Corolla 6 mill-
longa, calyx fructifer 3J mill. longus, 2i mill. latus.
214 Maximowicz.
tenuissime parcissime puberulis subglabris subtus promineoti-reliculatovenosis arabitu orbi-
culatoovatis acuminatis basi in peliolum lamina breviorem subito cuneatoattenualis praeter
basin integerrimam grosse acuteque serratis, infra apicem ulrinque fere ad nervum mé-
dium usque siuu angusto excisis, lobo iuter sinus subintegerrimos terminali cuspidi-
formi linearilanceolato acurainatissimo intègre vel saepius basi grosse pauciserrato vel prae-
terea in lobos serrâtes basi protracto; foliis floralibus superioribus subulate-linearibus rainutis;
cymae sub-5-flerae internodio aequilongae pedunculo ramulos aequante, racemis multifloris vix
interruptis in paniculam multifloram dispositis; calyce subbilabiato breviter pubescente pedicel-
lum parum superante; corollae tubo iuflalo basi defraclo valde gibboso limbum aequante, labio
superiore quani inferius orbiculatum naviculare porrectum breviore verticali-reflexo trilobo:
lobo raedio duplo laliore profunde acule emarginato; staminibus lobum inferiorem aequantibus;
calyce fructifère deflexo slriato; nuculis ovalibus vertice minute verruculosis.
Hab. Am unlern Amur: im Hochwalde am Fusse des Geong-Riickens gegeniiber Zjanka, sel-
ten, 25 Mai (juven.); Turrme, ira Laubwalde bauâg, 3 Aug. (flor.). Am Ussuri: Agdiki, recbt bâuiig
ira Laubwalde, 7 Aug. (flor.); unterhalb Ner, an àhulichem Standorte, hâulig, 11 Aug. 1855 (fl.).
Folierum forma paradoxa dislinctissimus. Radix crassa lignosa ramosissima multiceps,
caules plures basi lignosos atque gemmiferos proferens, perennis. Caulis juvenilis praesertim
ad angulos crispe deflexo-pubescens. Folia primordialia transverse orbiculala vel sublunulata, in
petiolum brevem subito cuneato-attenuata rotundato-obtusissima grosse obtuse serrata, utrinque
praesertim superne pilis adpressis parcis adspersa ad venas tenuius pubescentia, superiora
dente terminali acuto vel altius acuminato, in superioribus cuspidiformi lanceolato excisuris-
que jam infra apicem instructa, adulta et seniora praeter venas brevissime puberulas glabra,
20 cent, longa (petiolo 5 cent.), 1 1 cent, lata, apice propter incisuras profundas quasi obcor-
data cura lacinia e siiiu lanceelata vel ovato-lanceolata longe acuminata laminam dimidiam occu-
pante. Folia floralia inferiera caulinis conformia: lacinia terminali tamen breviore, cetera e
lanceelata basi subulata, pedunculo cymae dimidio breviora. Calyx 4 mill. fere lengus, subbi-
labiatus, labio superiore tri- inferiore bidenlato, dentibus inferieribus paullo altius coniiatis,
omnibus lanceolalis acuminatis. Corella 8 mill. longa, pallide coerulescenti-violacea, tubo basi
defracto, fauce plica circulari marginanle notata, lobis labii superioris truncateoblusissimis,
labio inferiore transverse orbiculato obtuse. Ovaria 4, disco lobato imraersa, vertice verruculis
candidis dense obsessa. Calyx fructifer deflexus, (juvenilis) parum auctus obsoleteque striatus,
campanulato-patens. Nuculae (immaturae) vix lengiores quam latae ovalirotundae, apice minute
sparseque verruculosae.
(599) 3. Elsholtzia cristata l¥illcl. — Led. 1. c. III, p. 335. — Turcz.
1. c. II, p. 391.
Hab. Am untern Amur: bei Ssargu, auf Schutt ums Dorf, hâufig, 27 Aug. (fl. frf.); am
Waldrande um das Dorf Dshare hauGg, 18 Juli (juven.); Turrme, am Waldrande und am Dorfe
auf Schutt, bâufig, 3, 18 Aug. 1855 (nond. flor. et flor.). Am sûdlichen Amur: bàufiges Un-
Primitiae Florae Amcrensis. 215
kraut der Kornfelder bei Aicho, 30 Aug. (frf.). Am obern Amur: Ust-Strelotschnoi Karaul,
ûberall auf Feldern und in Gârten, 15 Oct. 1856 (frf.). Auch in Nord-Chma: She-che, am
Fluss-Ufer (hb. Hti Petrop.).
(593) 4. Perilla ociinoides Wj. — DC. Prodr. Xil, p. 163.
Hab. Am sûdKchen Amur: Unkraut der Kornfelder bei Aicho, hàu6g, 30 Aug. 1856 (frf.).
Exarainavi etiam floriferam cultam e seminibus Amurensibus et nullam differenliam a Pe-
rilla ocimoidt genuina invenire polui.
(S»4) 5. Heiitlia arveiii^ii^ li. — Led.l.c.IlI, p. 338. — Turcz. 1. c. II, p. 393.
Var. y. Benth.? — M. genlilis Sm.? Antherae juvéniles in planta araurensi flavae!,
in omni M. arvensi pallide violaceae demum rufescentes.
Hab. Amwnfern-iwMr: auf Insein oberhalbNikolajewsk, stellenweise, 1 9 Aug. 1854(fl.frf.).
Var. — M. canadensis Turcz. 1. c. p. 393 (non L.?)foliis quam in priore angustiori-
bus, serraturis raagis distantibus atque accumbentibus quam in planta americana (Torrey!),
bracteis brevioribus. Antberae juvéniles pallide violaceae demum rufescentes.
Hab. Am ganzen Amur, an feuchten TJfern, auf Insein etc., z. B. auf Sumpfwiesen bei
Da, stellenweise, 20 Juli (flor.); am Waldrande zwischen Buri und Pyreerga, hie und da, 28
Juli (flor.); unterhalb Bukatscha, 6 Juli 1855 (flor., Maack) etc. Auch im Liman: Insel
Usjut in der Nahe der Amur-Mundung, zwischen Steinen am Ufer an feuchten Stellen, nicht
selten, 5 Aug. 1854 (fl., frf.). Am IJssuri: Agdiki, am Ufer auf Sand, einzeln, 6 Aug. (flor.):
am Fusse der Felsen bei Aua, ziemlich selten, 9 Aug. 1855 (flor.).
Inter specc. ab am. Maack collecta pleraque foliis jam paullo latioribus instructa plantam
europaeam appropinquant.
(595) 6. JUentha daliurica Fiiscli.? in Benth. Lab. p. 181.— DC? Prodr.
Xn, p. 173. — Led.? 1. c. HI, p. 340. — M. arvensts var. Midd. 1. c. n. 254.
Hab. Am untern und siidJichen Amur: unterhalb Dole, 26 Juli (flor., Maack); bei Uch-
ssumi, an quelligen feuchten Stellen, auf Mergelboden, 24 Juli (fl., defl.); unterhalb Njungja,
10 Juli 1855 (flor., Maack) etc. Am Vssuri: der Por-Miindung gegenûber, auf feuchten
Wiesen sehr hàuGg, 6 Aug. 1855 (fl., frf.). In Daurten (Sosnin, in hb. h-ti Petrop.).
Planta nostra ad §. 1 . Terminales Benth. DC. Drodr. XII, p. 165 pertinet, sed licet
calycis dentés saepius acutiusculi optime respondet descriptioni Benlhamianae 11. ce. —
Led. 1. c. in M. dahuricae spec. Willd. quod examinavit dentés calycinos acutos vidit, ita ut
unicum discrimen nostrae et M. dahuricae Fisch. (quo sub nomine in herb. Fisch. M.arvensis
var. canadensis Turcz. asservatur) remaneat: inflorescentia terminalis. Sed Benth. et Led.
verticillos 1 — 2 tantum describunt, in nostra vero occurrit saepius praeter terminalem verti-
cillus unus vel aller ab illo remotus. Anne igitur eadem planta ? Judicent alii, quibus specc.
authenticorum examinandi occasio.
Descr. plantae amurensis. li — 6 decim. alla, erecta, simplex vel rarius ramosa imo
ramosissima, ramis vulgo tenuibus patentibus, rarius fasiigialis, basi stolonibus elongatis (peda-
216 Maximowicz.
libus) filifonnibus nudiusculis praedita, tola subgriseoviridis, pube brevissima, in caule crispula
deorsum flexa, in foliis calycibusque adpressa parca minulissiina obtecta, foliis versus apicem
magnitudine cito dirainuenlibus , inflorescentia brevi respectu planlae exigua. Caulis ioter
angulos striatus, ad augùlos densius vel tantum ad genicula incano-puberulus. Folia petio-
lata, maxinia cum petiolo (1 cent, loogo) 5 cent, longa , ad sumniun» 2 cent, lata, vulgo
angusliora , intima ovata basi roluudala subcordata, oblusa, caetera ovato-lanceolata, erecta,
orania praeter basin integerrimam incurabenti-serrata , superne brevissime parcissime, sub-
tus fere ad nervos lantum puberula, glandulosopunctata. Folia floralia infima ad summum
2 cent, longa. Verticillastri 1 — 3, multiflori, laxiusculi, infimo, dum ires adsunt, remoto,
céleris in unum terminaleni confluenlibus, foliis floralibus verticillastri terrainalis quam flores
brevioribus vel rarius aequilongis. Bracteae setaceae, diraidio pedicello breviores, minutissimae.
Pedicelli calyce paullo breviores, brevissime reverso-incauo-pubescentes, erectopatuli. Calyx
3 mill. longus, lubulosus, elevato-nervosus, scabriusculus (sub lente pube parca brevissima
adpresse puberulus, glandulosopunctatus), dentibus trianguiariovatis acutis vel saepe obtusius-
culis lubo quadruplo brevioribus, fauce intus nuda. Corolla pallida, albido-coerulescens, saepe
fere albida, tubo villoso cal^cem aequante, limbo t mill. longo, 5-fido, laciniis rotundato-
obtusis, labio superiore emarginalo-bilobo. Stamina exserta rarissime inclusa, antheris juveni-
libus pallide violaceis, demum rufescentibus. Stylus seroper longe exsertus, breviter bilîdus.
Calyx fructifer campanulatus,den(ibus conniveutibus. Nuculae supra torum stipitulo dimidia nucula
breviori insidentes, ovales, obtusissimae, laeves, opacae, cinnamomeae, tubo calycino breviores.
Planta amurensis habitu quodam origanoideo jam e longinquo distinctissima, nuUo modo
cum uUa varielate M. arvensis confundenda, Middendorffiana vero statura bumiliore robus-
tioreque, foliis majoribus, calycibus distinctius subpatulo-hispidis Menlhae arvensi sane similia,
tamen ob calycem lubulosum brevidenlatum, inflorescentiam lerminalem, caulemque praesertim
ad angulos incano cvispopubescentem sine dubio bue ducenda.
{5'3&) 7. li^copu!^ parvifloriis^ Iflax.iiii. Caule suberecto basi stolonifcro bre-
vissime crispe puberulo; foliis oblongoeliipticis ulrinquc angustatis remote dentatis utrinque
glandulosopunclatis ad venas superne parce puberulis ; calycibus 5-dentatis : dentibus ovatis
acutis tubum aequanlibus. quinlo multo minore; staminum sierilium rudimentis lineari-clavatis;
ovariis glandulosis.
Hab. Am untern Amur bei der Dondon-Miindung: Dshare, in ausgetrockneten Bachbetten
im Laubwalde, selten, 18 Juli 1855 (fl. incip.).
Affinis L. virginico L., a quo difîerre videtur: dentibus calycis acutis praeter quintum mi-
norera aequalibus (in illo dentibus 4 inaequalibus obtusiusculis, rarius quinto minuto), corollis
multo minoribus brevioribus latioribusque , 61amenlis tenuioribus, antberis violaceis (in illo
cinnaraomeo-brunneis), rudimentis staminum | filamenti evoluti aequantibus apicem versus
crassioribus (in illo brevioribus, linearibus ubique aequilatis).
Planta 2 — 4 dec. alta, erectiuscula vel subdecumbens, simplex vel ramis brevibus.
Pkimitiae Florae Amurensis. 217
tenuibus, quasi stoloniforraibus nounullis praedita, basi stolonibus pedalibus filiformibushincinde
foliis diminulisovalibusoblusissimisintegris obsessisinslructa. Rhizoma horizontale, arliculalum,
crassum. Caulis quadrangulus, praesertim juvenilis distincte brevissime sat dense pubeiulus,
demum basi glabratus. Folia 8 cent, longa, 2i cent, lata (petiolo brevi 5 niill. longo), mera-
branacea, opaca, sub lente utrinque ad venas margineque brevissime puberula, dislinctius vero
punctis glandulosis luteis crebris adspersa, iufima primordialia minora ovali-elliptica integer-
rima, superiora caulinis conforraia. Verticillaslri densi, rainuti, bracteis brevissimis flores non
superanlibus fulti. Flores ex albo purpurasceutes, 2 niill. longi (in L. virginico L. 4 mil!.),
inodori, lubo brevi subaequilongo ac lato. Fructus ignoti.
(5»») 8. Iiycoim«îi liicidui^ Tiircz. 1. c. II, p. 397. — Ej. En. Chin. n. 161.—
Led. 1. c. m, p. 341.
Hab. Am unlern Amur: gegeniiber Myllki, 31 Juli (fl., Maack); auf feuchtem Mergel-
boden bei Uchssumi, nicht selten, 23 Juli (flor.) ; zwischen Buri und Pyreerga, an Waldrân-
dern, auf Kiesboden, hâufig, 28 Juli (flor.); am Waldrande bei Turrme, selten, 3 Aug. (flor.).
Am sûdlichen Amur: unterhalb Bukatschâ, auf Insein, 7 Juli 1855 (flor., Maack); Onni, 12
Juli 1856 (flor., L. v. Schck.) ; Dshangdshu-Gere, 2 Juli (fl., Maack); etwa 60 Werst un-
terhalb des Bureja-Gebirges, 26 Juni (fl., Maack). Am Ussuri: Chaizo, an Gebuschrândern
am Ufer, nicht selten, und der Por-Miindung gegeniiber auf lehmig-sandigem Ufer, nicht selten,
6 Aug. 1855 (flor.).
Caulis valde fragilis. Flores fragrantes Vanillam fere spirant, Corollae albae lobi omnes
tenuiter purpureo-lineolati, labiura inferius latius emarginatum.
(5a§) 9. Tliyiniiiîi SerBiyllum li. — Led. 1. c. III, p. 345. — Midd. 1. c. n.
255 [var. canescens). — Rupr. in Maack 1. c. n. 67,
Var. vulgaris Led. — Turcz. 1. c. II, p. 399. — Rgl. et Til. 1. c. n. 235.
Hab. Am ganzen Amur auf Felsen und an felsigen Abhàngen, z. B. Nikolajewsk, bàuiig,
24 Aug. (ster.j; um die Denksaulen bei Tyr, 12 Sept. 1854 (fl. ult.); Pâchale, hauflg, 8 Juli
1855 (fl. incip.); Dyrrki, 4 Aug. 1856 (deflorescens). In Nord-China (Dr, Tatarinow).
p. anguslifoHus Led. — Rupr. in Maack 1. c. n, 67. — Th. angustifolius Bge.
1. c. n. 290.
Hab. Am obern Amur: bei der Onon-Mvindung, 8 Juni 1855 (fl., Maack).
(599) 10. Calainintlia cliiiieni^ii^ Beiitli. in DC. Prodr. XII, p, 233,
Var. grandi flor a m.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Gaidje, 4 Juli 1855 (flor., Maack), ara Ufer daselbst,
selten, 4 Aug. 1856 (fl., frf.), Nord-China (hb. h-ti Petrop,).
Diifert a planta chinensi (Fortune! A. 90) caule pilis longioribus atque ad angulos tan-
tum nec breviter ubique pubescente, foliis majoribus tenuioribus, floribus duplo majoribus,
labio inferiore ad faucem plicis longitudinalibus duabus subindistinctis papillis albis crassis
Mém. des sav. étrang. T. IX. / 28
218 Maximowicz.
obsessis instructo (in pi. Fortune, an omniBenthamiana?, nullis). Sed vix species propria. Vidi
spécimen aliud in montibus In-Schan Chtnae borealis a D. Talarinow collecluni, quod rar. an-
guslifoHam sistit : foliis ovato-oblongis grossius serratis cauleque pube multo breviore instructis
fere glabiatis, verticillastris subpedunculatis,
Bipedalis vel altior, erecla. Folia (cum petiolo 1 cent.) 7.Î cent, longa, 3^^ cent, lata (in
spec. Fortune duplo minora), obtusiuscula. Corolla tO mill. longa (in spec, laudato 6 niill.),
purpurea, labio inferiore ad faucem albo-maculalo. Nuculae intra calycem longe tubulosum
fructiferum apertum fundo nidulantes, orbiculari-subcompressae, laeves, opacae, cinnamomeae.
(S^O) I 1. IiOi»liaiitliii« l'iigo^ti!^ Cisàcli.! et lley. Index I seni. h. Pelrop.
p. 31. — DC. Prodr. XII, p. 369.
Hab. Ain Ussuri: Nor. an grasigen sonnigen trocknen Abhângen hàu6g, 12 Aug. 1855
(ûor., frf.).
Flores coeiulescenti-lilacini , forliter nec nirais grate odori , folia Mentham piperitam
spiranlia. — Signis a cl. vv. Fisch. et Mey. allatis optime a L. urticaefoUo Beatb. dis-
tinctus. Videlur ad Ussuri fluvium oninino spontaneus, et tune prima species asialica erit e
sectione CInastandra.
{&^È) 12. M^peta lavanaBiilstcea li. fil, — Led. 1. c.III, p. 372. — Turcz.
1. c. II, p. 402. — Midd. 1. c. n. 256.
Hab. Am obern Âmur : auf Wiesen ura Seiskoi Piket, ziemlich hâuHg, 1 Sept, (fl., frf.);
an diirren, sparsam bewaldeten Abhângen unterhalb der Komar-Miindung, hâufig, 5Sept. 1856
(fl., frf.). Ara Ussuri: auf Felsen bei Aua, sehr hâuûg, 9 Aug. 1855 (flor.).
Planta ussuriensis robustior, foliis omnibus saepe subintegris, spicis paullo laxioribus
brevioribus.
(S8S) 13. GleclKitnia hederaceiim Bj. — Led. 1. c. III, p. 379 (s. Nepeta).
— Turcz. 1. c. II, p. 403 (s. Nepela).
Hab. Ani unlern Âmur, in Weidengebiischen in der Nâhe der Garin-Miindung, selten,
30 Mai 1855 (fl. incip.).
Valde flacciùum, floribus in axillis solitariis, uti occurrit etiam in Europa.
(5S3) 14. Sciitelliiria japoiiica Iflorr. et Stne. — DC. Prodr. XII, p. 417.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei der Ussuri-JVliindung, 13 Juli 1855 (fl. frf., Maack); im
Bureja-Gebirge, am Fusse der Felsen, in unmittelbarer Nâhe des Wassers, sehr selten, 17
Aug. 1856 (flor.).
Praeter flores in planta culta (hb. Fisch.) majores, nullum discrimen.
(584) 15. Scutellaria tnaerantlia Fiscli. — Turcz. 1. c. II, p. 416. —
Ej. En. Cbin. n. 158. — .Se. grandi/lora Ad., Bge. I. c. n. 293. — Se. baicalensis Georgi.
Led. 1. c. III, p. 397.
Hab. Am obern Amur: auf trocknen Wiesen ura Seiskoi Piket, sowie an Abhângen da-
Primitiae Florae Amurensis. 219
seibst, nicht selten, 1 Sept, (fl., frf.); beim chinesischen Wachtposleo Ulussu-modoa, 28 Juli
1856 (flor., V. Ditmar).
(&§5) 16. Nciitellaria i^cordiifolia Fiscli. — Led. 1. c. 111, p. 398. —
Turcz. 1. c. II, p. 417.
Hab. Am ganzen Amur, am Ufer, auf sandigem Boden, einzeln, zerstreut, z. B. Pronge,
an der Miindung, im Ufergrase, 6 Aug. 1 854 (flor.); an Abhângeo bei Kilsi, sellen, 1 9 Juni (flor.);
Bélier, auf sonnigen sandigen Grasplàtzen am Ufer, hautig, 1 Juli (fl.); auf insein in der Nâbe der
Garin-MunduDg, 6 Juli (flor.); Dere, an etwas quelligen Stellen, hàuûg, !2Juli(fl.); Miinga, auf
Flugsand, einzeln, 12 Juli 1855 (fl.); auf Insein zwisclien Onmoy und Odshal auf Sandboden,
18 Juli 1856 (fl.,frf.); zwischen Buri und Ssisa, am sieinigen Ufer, nicht hàufig, 28 Juli (fl.,frf.);
oberhalb Aicho, 13 Juni (fl., Maack) etc. Am Ussuri, uberall zerstreut ain Ufer, z. B.
Kinda, auf sandigem Boden. an Wiesenrândern, 16 Aug. 1855 (flor.). Auch in der Mongolei
(Kirilow) und Nord-China: im Thaïe Guan-Gou (rel. Fisch.).
Spécimen ad Ostiuni (Pronge, 6 Aug. 1854) lectum paullo discrepat: divaricato-ramosum,
foliis ovatis subcordatis, superioribus tantum oblongo-lanceolatis, vix punctalis, utrinque ad-
presse pilosiusculis, mollioribus tenuioribus, ita ut transitum quasi ofl"erat ad speciem sequen-
tem. Specc. chinensia habilu aliéna ; maxima, foliis subtus vix punctatis ovatis obtusis basi cordatis.
(5S6) 17. ISciitellariii galericulata JL. — Led. 1. c. III, p. 398. — Turcz.
1. c. II, p. 41 8. — Midd. 1. c. n. 257.
Uab. Elwa 15 Werst unlerhalb der Ussiiri-Mûndung, 15 Juli 1855 (fl., Maack).
Spécimen unicum collectum plantae uti videtur apud nos rarissimae, quamvis simplex est
nec divaiicaloramosum habituque Se. scordifoliam potius appropinquans hue ducendum videtur
ob folia acuta subtus impunctata.
(5i(3) 18. ëcutsllai'ia (Galericularia) dei>endeii!$ llaxini. Gaule debili
ramosissimo cum ramis elongatis flaccidissimo basi longe slolonifero quadrangulo, ad angulos
pilis brevissimis parcissimis obsesso subglaberrimo; foliis merabranaceis petiolatis ovatis basi
cordatis obtusissimis iutegerrimis vel inferioribus prope basin subobsolete paucicrenatis, mar-
gine brevissime hispidulis ceteium glaberrimis, floralibus vix niinori!)us; floribus axillaribus
remotis oppositis; pedunculis calyce florifero vix margine hispidulo sesquiiongioribus; corolla
calycem ter superante compressa ad faucem inflata pubescente; nuculis tuberculatis.
Hab. km unlern Amur, am Abhange des Chôchzier-Stockes : 15 Werst unterhalb der
Ussuri-MiJndung, 15 Juli (fl. frf., Maack) und an der Miindung seibst, an Waldbachen im
Hochwalde bei Turrme, einzeln, selten, 31 Juli 1855 (fl. frf.). Am sûdhchen Amur, in der
Nàhe der Ssungari-Mùndung, 18 Juli 1856 (fl. frf., L. v. Schck.).
Species elegans, Se. minori L. et Se. rivulari Wall. (v. sp. Fortune) aftinis, sed statim
dignoscenda caule flaccide dependenle longissimo ramosissimo, foliis obtusissimis apicem versus
parnm minoribus tenuiter raembranaceis, floribus ab origine fere ramorum axillaribus lemotis,
fauce inUatis etc.
220 Maximowicz.
Pedalis "usque Iripedalis, in rainos longissimos a basi divisa, flaccidissima, procumbens
vel peiidula, slolonibus longissiniis filiforinihiis foliis squaraaeformibus minulis obsessis sub-
nudis ramosis perennans, ceterum annua, praeter pilos brevissiraos ad angulos caulis margi -
nesque foliorum et calycum glaberrima, saturate viridis, tenerrima. Folia internodiis breviora
vel mullo breviora, omoia subconforraia, inlima transverse orbiculato-ovata, inferiora céleris
caulinis paullo longiora basi paucicrenata, 3 cent, longa, petiolo ti cent, insidentia, 1^ cent,
lata, superiora paullo minora breviora, floralia inferiora saepius integerrima vel prope basin
crena unica utrinque notata, rotundato-obtusissima, 13 niill. longa, petiolo 3 mill., 7 mill. lata,
summa parum minora. Rarius occurrunt rami stoloniformes longissimi, foliis tune transverse
orbiculalis integerrimis, 9 mill. latis, 7 mill. longis, petiolo 2 mill., valde remotis, obsessi,
floreque uno alterove instructi. Flores ex axillis ramorum omnibus atque caulis praeter intimas
orti, 5 mill. lougi (calyce 1 1 mill.). Corolla pallide lilacina, parum adscendens, compressa,
pubescens, tenera, ad faucem tubo prope basin plus quam 1 4 ° latior, tubo limbum duplo su-
perante, labio inferiore tricrenato : lobis omnibus truncalis, medio duplo latiore. Antherae pi-
losae. Nuculae 1 mill. fere longae, suborbiculares, subcompressae, tuberculis elevatis tolae
exasperatae, cinnamomeae.
(5»8) 19. ^tachys liaicalensi!^ Fiscli. — DC. Prodr. XII, p. 471. — Midd.
I. c. n. 258. — St. palustris L. e. hispida Led. 1. c. 111, p. 414. — Turcz. 1. c. II, p. 423.
— St. pal. var., baicalensts Turcz. En. Chin. n. 160.
Hab. Am ganzen Amur: auf nassem sandigem Ufer bei Bélier, selten, 1 Juli (flor.); ober-
halb Monglomai, an quelligen Stellen, recht hàufig, 2 Juli (ûor.); auf steilem Mergelûfer bei
Kulgu, recht hâufig, 5 Juli (flor.); auf Insein bei der Garin-Mundung, auf Lehmboden, recht
hâuOg, 6 Juli 1855 (flor.); auf sandigem Boden der Insein bei Amtscho, 23 Juli 1856 (fl. frf.);
unterhalb Bukatschâ, 6 Juli (fl., Maack); oberhalb des Bureja-Gebirges, 19 Juni 1855 (fl.,
Maack). Am Ussuri: der Por-Mi'mdung gegeniiber, auf feuchten Wiesen, ungemein hâu6g,
6 Aug. 1855 (fl. frf.).
Plantam chinensem cl. Turczaninow non vidi, nisi ad illam spectant speciraina a D.
Tatarinow collecta (in hb. h-ti Bot. Petrop.), sed in bis flores calycesque majores; pro St.
chinensi Bunge illa sumerem, e descriptione cl. Bentham, sed plantam a Fortune collectam
pro St. chmensi a Bentham habitam, nullo modo a St. baicalensi dislinguere possum. Nostra
amurensis occurrit fere glabra, sed spica semper brevis, nec unquam elongata ut in vera St.
palustri europaea, observante jam cl. Turczaninow.
(SS9) 20. Cialeoii$»U Tetraliit l.. — Led. 1. c. III, p. 420. - Turcz. 1. c. II,
p. 425. — Midd. 1. c. n. 259.
Hab. Im ganzen Amurlande nicht sellen, z. B. Bai Hadshi, 26 Juli (fl., L.'v. Schrenck);
in Laubgehôlzen der Insel Usjut, 5 Aug. (frf.); Pronge, 6 Aug. 1854 (fl., frf.); gegeniiber
Myllki, 1 Aug. (fl. frf., Maack); Chache, auf Schutt hàufig, 2 Juli (fl.); auf Mergelboden bei
Uchssumi. nicht selten, 23 Juli 1855 (fl., defl.).
Planta amurensis pertinet ad var. parvifloram.
PrIMITIAE FtORAE Amdrensis. 221
(590) 21 . lieomiriis s^ibiriciis li. — Led. 1. c. III, p. 425. — Turcz. I. c. II, p. 428.
Hab. A.m untern Amur : an Felseo, an Wiesenrandern auf sandigem Boden, am Ufer
zwischen Sleioen, bei Ssisa hàuGg, 28 Juli 1855 (flor.); am sudNchen Amur: oberhalb der
Bureja-Miindung, in der Umgebung der Ssolonen-Zelte und Jurten, hàufig, 24 Aug. 1856
(fl. frf.) etc. Aai Ussuri: bei Dshôada, am Ufer, nicht hàufig, 4 Aug. 1855 (fl., defl.).
(591) 22. liainiiini albiim li. — Led. 1. c. III, p. 429. —Turcz. 1. c. H, p. 432.
Hab. Am Amur (sine loci indic. leg. fl. Maack). Am Ussuri: als Unkraut in chinesischen
Kiichengàrlen, bei Nor, 12 Aug. 1855 (flor.).
(599) 23. liitmiiim ■naciilatiim li.? — Led.? L c. III, p. 430.
Hab. Am untern Amur: in Lichtungen der Birkenwalder zwischen Nikolajewsk und
Tschhirkrach, selten, 22 Aug. (fl. frf.); bei Pronge an der Amur-Miiudung, um's Dorf, 6 Aug.
1854 (flor.); Adi, auf Wiesen nicht selten, 22 Juli 1856 (fl. frf.); Kôurmi, am grasigen Ufer
und im Dorfe selbst, hâufig, 31 Mai 1855 (flor.).
Elatius, erectum, glabratum, habitu non parum a specc. rossicis Led. et Turcz. discre-
pans, praesertim vero foliis longe acuminatis saepe basi vix cordatis, interdum fere ovato-
lanceolatis diversum. Quum vero cl. Bentham in DC. Prodr. XII, p. 510 L.macM/aio folia inter-
dum longe acuminata basi truncata adscribit, ad hanc speciem plantam nostram non sine dubi-
tatione duxi. CoroUae tubus in vivo sordide roseus, limbus albido-roseus, labio i^nferiore satu-
ralius lineato-punctato vel pallide fauceque intensius ochraceo.
(S9S) 24. il^itietliyi^tea coeriilea Si. — Led. 1. c. III, p. 441. — Turcz.
L c. II, p. 435.
Hab. Am untern Amur: Ssargu, an sonnigen Stellen hâufig, 27 Aug. 1855 (frf.). Am
obern Amur: 2 Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, auf Schult, um Wohnungen, einzeln,
3 Sept, (frf.); Ust-Strelotschnoi Karaul, auf dem steinigen Argun-Ufer hâufig, 15 Oct. 1856
(sem. elapsis). Am Ussuri: auf sonnigen Felsen bei Aua, selten, 10 Aug. (fl. incip.); Nor, auf
trocknen Abhângen, nicht selten, 12 Aug. 1855 (fl., frf.). Nord-China: In-Schan Berge, auf
sandigen Abhângen (flor. Auguslo, rel. Fisch.).
(594) 25. i%jiiga geiievens^ii^ Ij. — Led. 1. c. III, p. 448.
Hab. Am obern Amur: 20 Werste unterhalb des Onon, 8 Juni 1855 (flor., Maack).
Longe villosa, laciniis calycinis quam in planta europaea longioribus, sed habitu cete-
risque characteribus bene conveniens. Longe distat ab A. multiflora Bunge, quae videtur
species bene diversa habitu valde alieno, caule ramoso, foliis firmioribus pubescentibus etc.
Ordo lxxii. plantaginaceae.
(595) 1 . Plantago major li. — Led. 1. c. III, p. 476. — Turcz. 1. c. H, p. 1 —
Bge. 1. c. n. 304 et? n. 305.
222 Maximowicï.
Hab. Am sûdlichen Amur: unlerhalb Bukatschà, 6 Juli (frf., Maack); am Ussuri: Nor,
io chinesischen Kiichengârten als Unkraut, 12 Aug. 1855 (frf.).
Quae s. n. P. exaltatae (Bge, u. 305) in hb. Acad. asservantur specimina ob semina
minuta in quovis fructu seplena potius hue quam ad sequentem spectare videnlur.
(596) 2. Plantago asiatica li. — Led. I. c. III, p. 479. — Turcz. 1. c. II, p. 1 1 .
a. vulgaris Turcz. 1. c.
Hab. Pim obern Amur: 20 Werst unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni (fl., Maack);
unterhalb Albasin, 5 Juni (fr. immat., Maack); unlerhalb der Oldoi-Mûndung, 26 Mai 1855
(fl, incip., Maack).
p. dalmrica Turcz.? 1. c. Glabriuscula erecta, foliis ovatoellipticis ovatisve basi plus
minus dentatis integrisve, in petiolum laminam saepe subaequantem subito attenuatis; capsulae
operculo vix altiore quam basi lato.
Hab. Am sûdlichen Amur: in der Nâhe der Dôrfer gegenuber Aicho, stellenweise, gesellig,
31 Aug. 1856 (frf.). Am Ussuri: oberhalb Chôrraka, am Ufer, sehr selten, 7 Aug. (fr. immat.);
Aua, auf dem kiesigen Ufer, an feuchten Stellen, hâufig, 9 Aug. 1855 (frf.).
y. decumbens Turcz.? Glabriuscula decumbens; foliis oblongolanceolatis plus minus
dentatis in petiolum brevem sensim attenuatis; capsulae operculo duplo altiore quam basi lato.
Hab. Am sûdlichen Amur, zusammen mit der var. p., 31 Aug. 1856 (frf.).
MONOCHLIAITDEAE.
Ordo LXXin. SALSOLACEAE *).
(59») 1. Teloxys aristata Moq. T. — Led. 1. c. HI, p. 693. — Turcz. 1. c.
II, p. 16. — Bge. 1, c. n. 314 (s, Chenopodio).
Hab. Am Zusammenfluss der Schilka und des Argun, auf Feldern bei Ust-Strelotschnoi
Karaul, stellenweise, 28 Octbr. 1 856 (sem, elapsis).
(59S) 2. Clienopodium ficifolium Sm. — Led. 1. c. HI, p. 696.
Hab. Am untern Amur: unterhalb Cliolalki (Mulur), 17 Juli (flor., Maack); zwischen
Buri und Ssisa, an Felsen und auf grobem Sande des Ufers, nicht hâufig, 28 Juli 1855. Am
sûdlichen Amur: unterhalb Gaidje, an Felsen, nicht hâufig, 4 Aug. (frf.); am obern Amtir: an
steilen sonnigeu Felsen des linken Ufers oberhalb der Seja-Miindung, gesellig, 2 Sept. 1856
(frf.). Am Ussuri: an Felsen bei Nor, stellenweise ziemlich hâufig, 12 Aug. 1855 (frf.).
*) Âuctore am. ill. Bunge, adjectis a me ipso plantis Maackianis nec non synonyinis nonnullis (Bge Enum.
Cbin., Midd. fl. ocbot., Rgl. et Til. fl. ajan.].
Pkimitiae Florae Amurensis. 223
(599) 3. Clienopodiiiiii opiilifolium fSclirad. — Led. ? 1. c.
Hab. Am unternAmur: bei Aure, in feltem Waldboden, 18 Sept. 1854 (M.).
Specimioa perpauca, foliis omnino fere jam orbata, seminibus inaturis onusta, ob semina
margine obtusa hue reluli non sine dubitatione.
(600) 4. Clienopodiuiti album li. — Led. I. c. 111, p. 697. — Turcz. 1. c.
II, p. 16. — Midd. 1. c. n. 261. — Bge 1. c. n. 313. — Rgl. et ïil. 1. c. n. 245.
Hab. Ueberall, z. B. am untern Amur: Pronge, Nikolajewsk, Tschhirkrach, 6, 14, 22
Aug. 1854 (forma vulgaris); Ssargu, auf Schutl, 27 Aug. 1855 (forma vegelior virescens,
foliis plerisque integerrimis) ; ara sûdlkhen Amur: auf feuchten Wiesen im Bureja-Gebirge
hàulig, 1 1 Aug. (frf., forma macra valde elata, vix purpurascens, viridis, foliis angustis sub-
integris); auf Sandboden gegenûber Aicho, zerstreut (forma végéta, elata, purpurascens, subin-
tegrifolia). Am Ussuri: auf dem flachen lehmig-sandigen Ufer gegeniiber der Por-Mûndung,
6 Aug. (frf., forma albido-glaucescens, foliis latiusculis, etiam superioribus sinuato-denlatis);
unterhalb Kinda, auf dem Ufersande, nicht hâulig (forma vulgaris virescens).
(OOfl) 5. Clienopodiiiiti glaiicuni lu. — Led. 1. c. III, p. 700. — Turcz. I. c.
II, p. 22 (sub BHto).
Hab. Am untern Amur: ara Ufer zwischen Nikolajewsk und Tschhirkrach, 22 Aug.
1854 (flor.); auf lehmigem Boden der Insein zwischen Tschora und Buri, 27 Juli 1855 (flor.).
(603) 6. Clieiiopodiuin liybridiim Mj. — Led. 1. c. III, p. 702. — Turcz.
l. c. Il, p. 18.
Hab. Ara untern Amur: in feltem Waldboden bei Aure, 18 Sept. 1854 (frf.); Pyreerga
(unterhalb Buri), auf ùppigen Grasplàtzen uicht selten, 28 Juli (flor.). Am Ussuri: Nor, an
Felsen, selten, 12 Aug. 1855 (frf.).
(60») 7. ittriplex littoralis^ IL. — Led. 1. c. III, p. 729. — Turcz. 1. c. H,
p. 24. — Bge 1. c. n. 315.
Hab. An der Seekûste in der Bai de Castries, beim Sommerdorfe Ngalmar, 22 Juli 1 854
(nond. flor.).
Specimina pauca nondum florentia, hue sine dubitatione referenda.
(604) 8. ISpiiiacia oleracea Jflill. — Led. 1. c. III, p. 711.
Hab. Zjanka (in der Nàhe der Garin-Mundung), in einem chinesischen Riichengarten
kultivirt. 6 Juli 1855 (fl. frf.).
(605) 9. Axyrii^ ainarantoidei^ li. — Led. 1. c. III, p. 713. — Turcz.
1. c. II, p. 28.
Hab. Am sûdlkhen Amur: an Zâunen und auf Schutt in den Dorfern bei Aicho, hâufig,
30 Aug. (frf.); in Weidengebùschen des linken Amurufers gegeniiber Aicho, hâufig, 31 Aug.
(frf.). km obéra Amur: am Argunufer bei Usl-Slrelotschnoi Karaul , 15 Oct. 1856 (vidi).
Ara Ussuri: bei Agdiki, am Waldrande auf sandigera Boden, recht hâufig, 6 Aug. 1855 (flor.).
224 Maximowicz.
(606) 10. Kocliia s^coparia Sclirad. y. deiisiflora Xiircz. 1. c. II, p. 33.
— Led. 1. c. III, p. 746.
Hab. Am Ussuri: Nor, als Dnkraut in chinesischen Kûchengârten, 12 Aag. 1855 (flor.).
(603) 1 1 . Coi'ii^periiiuiii elon^^atuin Bge. Gracile, erectum, patuloramosuna,
glabratum vel superne canesceos; foliis linearibus erectis elongatis acuminatis; spicis basi
laxissimis denique elongatis bracteis mediis ovatis acumioatis lato membranaceo-margioatis (vel
subirniiiarginatis), floribus pentandris mono- (2 — 3) sepalis, sepalo postico late obovato integro
minute denticulato, filamentis omnibus sepalum posticum superantibus, fructibus concoloribus
obovato-oblongis planiusculis late membranaceo-alatis ala superne latiore emarginata vel
retusa denticulata.
a. tenuifolmm, Foliis caulinis plus quani bipollicaribus linea dimidia vix latioribus,
bracteis late albo-marginatis glabrescentibus.
Hab. Am untern Amur: auf dem sandigen Ufer bei Chungar, hàuflg, 11 Juli 1855.
p. latifolium. Rigidius, foliis caulinis 2 — 3-pollicanbus acuminatis duas lineas latis,
bracteis late albo-marginatis, racemis (vixdum floridis nondum elongatis) canescentibus.
Hab. Am untern Amur: bei Chungar (spécimen singulum, cum var. a); Maji, auf Sand
hàuBg, 13 Juli (spec. singulum); in der Nàhe von Kitsi, 8 Aug. 1855 (fl. Maack); am
sûdtichen Amur: sehr hâuGg auf Sanddiinen gegeniiber Aicbo, 31 Aug. 1856 (frf., e seminibus
collectis colitur in horto Petrop.).
y. subimmargmalum. Elatura subglabrum, foliis caulinis tripollicaribus acuminatis 1^
lineas latis, bracteis anguslissime vel vix marginatis lanceolatis etiam junioribus glabrescentibus.
Hab. Cum var. a, sed rarius, 12 Julii 1855.
h. intermedium. Humilius glabrum, foliis cum var. y., bracteis cum var. a. conveniens,
racemis junioribus minus elongatis cum var. ^. congruum.
Hab. Am Ussuri: Kinda, auf dem sandigen Ufer hâutig, 16 Aug. 1855.
Species variabilis quidem attamen characteribus sufficientibus ab onmibus notis distincta
et in formis a. et §. insignis! Proxime ex fructus forma C. Marschalli, canescenti et laxifloro
afline, sed a priore sepalo unico vel 2 — 3 et staminibus semper 5, omnibus perfectis elon-
gatis, ala multo latiore, racemo fructifero, praesertim ad basin, laxissimo longissimoque abunde
distinctum, quum in C. Marschalli vero sepala semper desunt, stamenque unum tantum perfec-
tum, rarius altero tertiove imperfecto accedentibus observatur. A C. canescenle spicis longissimis
Iaxis, staminibus, sepali forma, fructibusque multo majoribus late alatis, denique a C. laxijloro
foliorum bractearuraque forma et fructibus multo majoribus differt. Ad mentem cl. Fenzl,
qui C. canescens et laxifloriim cum C. Mar^schallt jungit, forsan et baec species nil nisi forma
ejusdem speciei haberetur, maluerim tanien formas, geographice remotas, atque habilu et cha-
racteribus facile distinguendas, si tantum structuram in floribus praevalentem respicimus,
specierum nomine designare.
Descriptio var. a. tenuifolii. Badix annua. Caulis semper ereclus parum flexuosus, jam sub
Primitiae Florae Amurensis. 225
anthesi plus quam pedalis, gracilis, vix lineam crassus, subglabralus albo viridique striatus,
basi simplex, superne ramosus, raniis superioribus longioribus patulo-erectis. Folia omnia an-
guste linearia, infima paullo breviora, caulina superiora 2 — 2| poil, longa, linea diraidia vix
latiora. Flores '\n axillis foliorum superiorum caulis, simul ramigeris, alque in basi ramorum
ab ipsa basi Oorigerorum, solitarii remotissirai sensim in spicas laxas, apice, incipiente anlhesi,
confertas, denique longissimas rhachi subcanescente approximanlur, infimi bracteis foliiformi-
bus fulti, bracteae primae lineares sursum sensira basi latiores et breviores lanceolatae, denique
late ovatae, acuminatae, margine albo membranaceo latiusculo basi cinctae, 2.', lineas longae
vel sunirnae breviores, medio linea parura latiores, vel omnino glabratae, vel medio pube ramosa
vestitae margine semper glaberriraae, molliter cuspidatae. Sepalum posticum à longum, e
basi lata rotundato-obovatum subintegrum, apice minute denticulatum, nec ut in affinibus pro-
funde dentato-lacerum, plerumque solitarium, rariusantico minutissimo accedente, albido-byali-
nuna. Stamina semper 5 perfecla subaequilonga. Filamenta e basi latiore subulata, sepalum
fere duplo superantia. Anlherae flavae didymae. Ovarium et styli generis. Fructus (matures-
cens) nucleo pallide olivaceo concolori obovato-oblongus, basi cordatus, 2^'" longus, supra mé-
dium 1^' lalus, circumcirca alalus, ala ad basin paullo angustiore superne linea dimidia vix
latiore, tenuiler membranacea, molli, denticulata, tenui, pallida, pellucida, apice stylorum basi
longe adnata, reluso-emarginata vel biloba, ita ut stylorum basis persistens omnino fere alae
immersa apparet, nec fructus vere bicuspidatus dici potest.
Var. p. lalifolmm. Multo robustius, caulis crassior, rubens, a basi ramosus, minus
strictus, rami inferiores elongali. Folia multo latiora firraiora. Spicae ad basin haud ita laxae,
nec nisi in caule ipso flores nonnulli sparsi, in ramis spicae confertiores, saltem vix florere in-
cipientes, et eadem ex causa etiam densius canescentes. Bracteae breviores abrupte acuminatae,
latiusalbo-marginatae, Sepalum anlicum semper evolulum accedente saepe rudimento tertii, Fruc-
tus ignotus. Forsan species propria, sed e speciminibus binis nondum fructigeris haud stabilienda.
Var. y. snbimmargmatum. Varietati a. simillimum at vegetius, jam floreus sesqui-
pedale, viridius, a basi fastigiato-ramosum, ramis inferioribus longioribus. Folia latiora. Flo-
rum disposilio ut in var. o^, sed spicae fere laxiores. Bracteae angustiores longiores margine
albo hyaliuo angustissimo. Flores et fructus (juniores tantura vidi) ut in var. a.
Var. 8. intermedium. Specimina juvenilia tantum collecta magis appropinquant var. ^.
cui adjunxissem, nisi Iota planta glabritie et colore viridi dilTerret et foliis magis varietatem y.
aemularet.
(CsOS) 12. Coriiiipei'iiuiiii coiifertuin Bge. Caule rigido erecto a basi fasti-
giato-ramoso, ramis adscendentibus caulem subaequantibus, foliis caulinis oblongo-linearibus
utrinque attenuatis mox marcescentibus, spicis abbreviatis confertissimis, bracteis mediis late
ovatis abrupte acuminato-cuspidatis squarrosis late albo-marginatis, floribus monosepalis pent-
andris sepalo dentato filamentis omnibus dimidio breviore, fructu albido orbiculari late rigide
filbo-alato-marginato apice emarginato bicuspidato.
Mém. des sav. élrang. T. IX. 29
226 Maximowicz.
Hab. Ara sûdKchen Amur: oberhalb Ssumtacho, auf Sandflâchen hâufig, 31 Juli 1856.
Praecedenti afliue, at spicis confertissimis abbreviatis, bracteis squarrosis, fructibusque
multo minoribus orbicularibus ab illo ceterisque omnibus facile distinctum.
Superne subfloccoso-canescens demum calvescens. Radix annua simplex. Cauiis erectus
rigidus fere strictus 6 — 8 pollices fructiger allus, cura ramis basi purpureus. Rami inûrai
oppositi caeleri sparsi, ab ipsa basi ad apicera cauiis dispositi, inferiores caulera subaequautes,
caeleri sensim breviores, adscendenles, superne erecli. Folia caulina et raraealia jam sub anthesi
pleraque eraarcida et decidua, quae supersunl vix pollicera longa, medio liueara vix la(a, basi
attenuata, acurainata, subpungenti-cuspidata, rigida, patentia, subfloralia recurva. Spicae in
raniis cauleque in ramulis abbreviatis subracemosae, confertissimae, terminales majores, ple-
ruraque vix pollice diraidio longiores, latérales breviores, frucliferae 4 lineas crassae, juniores
canescenles. Bracteae conferte imbricatae, inferiores longius acuminatae, raediae fere orbicu-
lares, medio latissime albo-raarginatae, abrupte in acuraeu immarginatum sensira brevius, deni-
que (summae) in cuspidem subpungentem contractae 2.^ longae et fructiferae fere duas lineas
medio latae, squarroso- patentes, juniores imo apice recurvae, dorso canescentes tune demum
glabrescentes. Sepalum oblongum apice lacerum, | longum, i latura, hyalinum. Stamina
omnia fertilia subaequilonga. Fructus planiusculus pallide virescenti-albidus, nucleo vix dis-
tincto, omnino orbicularis 1^ longus totidemque latus, basi subtruncatus apice eraarginatus,
styloi ura basi prominente bicuspidatus, circum-circa alatus, ala basi parum angustiore, superne
vix dimidiam lineara lata, rigidula albida.
(009) 13. Corii^iieritiifliti inacrocarpuon Bge. Gaule diduse ramoso robuste
(fragili), ramis divaricatis caulem aequanlibus, foliis caulinis lato-linearibus carnosulis. spicis
oblongis confertis, bracteis herbaceis irabricatis late ovatis acuminatis trinerviis anguste raargi-
natis, floribus mono-(di-) sepalis pentandris, sepalo latissirae quadrato dentato filamentis omni-
bus dimidio breviore, fructu 2i-lineali olivaceo brunneo-maculato late obovato-suborbiculari
emarginato ala latissima membranacea denticulata fuscescente.
Hab. Ara untern Amur: auf sandigen Inseln unterhalb Ssutschu, 20 Sept. 1854 (frf.);
bei Adi, auf dem sandigen Ufer hàulig, 1 Sept. 1855 (frf.).
Species caule fragili, spicis crassis abbreviatis, bracteis magnis et fructu quam in alla alia
specie majori lalissime alato distinctissima, quamvis caeleris characteribus C. elongalo et quidem
varielati 8. ejus proxima.
Tota planta intense viridis subinde basi purpurascens, omnino fere glabrata. Cauiis diffuse
ramosus, firnius, exsiccatus valde fragilis, flexuosus, a basi ad apicera fere aeque crassus, fruc-
tifer semipedalis vel parum altior. Rami diffusi patentissimi semipedales, parum ramosi, raraulis
spicigeris abbreviatis. Folia caulina pleraque emarcida, quae supersunt bipoUicaria, duas lineas
medio lata, utrinque altenuata, patenlissima, rantealia breviora pauUo angustiora carnosulo-
subcoriacea uninervia. Spicae in apice cauiis ramorumque raro pollice longiores, ramulorum
saepe semipollicares tantum, pollicem dimidium crassae, confertae, rarius priraariae basi flore
Pkimitiae Florae Amurensis. 227
uno alterove remoliore tune bractea foliiformi fulto auctae. Bracteae imbricatae, herbaceae,
oblongoovatae acuminatae distincte trinerviae, basi et medio auguste albo-membranaceo-rnargi-
natae, ipsa basi parce pubescentes caeterunn glabrae , mediae 5 — 6 ' longae, supra basin fera
in medio 2" lalae. Sepalurn posticum 0,6 longum et paulo lalius, fere quadratum, supra
grosse subaequaliler deiitatura, adjecto interduin sepalo anlico mullo niinori spathulato denti-
culato. Stamina semper 5, filamentis subulalis elongatis li longis. Fruclus obovato-suborbi-
cularis bracteis latior, 2| " interdura fere 3 longus, superne 2i^ latus, malurus in nucleo
obovato nilidulus, olivaceus, raaculis brunneis pictus, ala lata diaphana, tenuiter membranacea
fuscescente, superne | " lata denliculata, stylorum basi induratae exlus adnata et supra illos an-
guloacuto producta ideoque profunde emarginata, stylorum pars persistens vix prominulainflexa.
(610) 14. Cori<$pei*iiiuin liys^^opifoliuin li. — Led. 1. c. III, p. 759. —
Turcz. I. c. Il, p. 36.
Hab. Ara untern Amur: zwischen Tschôlmôcb und Path, auf sandigen Amur-lnseln,
14 Sept. 1854.
Specimina plurima bene congrunnt cura baicalensibus Turczaninowii et cura altaicis
ad fl. Tschulyschman a me lectis et a speciebus praecedentibus fructibus minoribus anguste mar-
ginatis facile distinguuntur.
(6tt) 15. ISalicornia lierbacea Ti, — Led. 1. c. III, p. 767 [var. a.). —
Turcz. 1. c. II. p. 39.
Hab. An der Seekûsle in der Bai de Castries, beira Somraerdorfe Ngalmar, 22 Juli 1854.
(61S) 16. ISaliiola Kali li. — (Led. 1. c. III, p. 797.— Turcz. 1. c. II, p. 45).
Hab. Am sûdlichen Amur: auf diirren Sanddiinen gegenûber Aicho, nicht selten, 31 Aug.
1856.
Ordo lxxiv. amarantaceae.
(613) 1. Amarantii!^ caiidatiis li.? — DC. Prodr. \lll, p. 2. p. 255.
Hab. Kuhivirl am Ussuri , in chinesischen Kiicbengàrten: Aua, 10 Aug. 1855 (nond.
flor.). — Chineoses herba Spinaciae modo uluntur.
Planta ramosa tripedalis, spicis rubris; flores pentandri. Valde juVenilis ideoque subdubia.
(614) 2. ^inaraiitiii^ Blitiiin 1j ^. proi^tratiii^ Fzl. in Led. i. c. III, p.
858. — Bge. En. 1. c. n. 307.
Hab. Am Ussuri: an Wegen ira Artemista- und Cannaftis- Gestriipp ira Dorfe Dshôada,
ziemlich hàufig, 17 Aug. 1855 (frf.).
Ordo LXXV. POLYGONACEAE *)•
(6i5) 1. Riimex Patientia li. — Meisn. in DC. Prodr. XIV, p. 51. — Led.
1. c. HI, p. 507.
*) Âuctore am. cl. Mag. Friderico Schmidt, adjectis obserrationibus propriis nonoullis, additisque plantis
Maackianis et Schrenckianis.
228 Maximowicz.
Hab. Am untern Amur: im Dorfe Naiche, bei den Jurten, auf Schutt, 21 Juli 1856
(fructif.) — cuut var. sequeote.
Var. callosa. Valvis (majoribus) suborbiculatoovatis oblusis integris, basi profonde
cordatis, reticiilalis, omnibus calliferis: callo uno majore ovato prominente, caeteris miuutis,
basi nervi primarii insidentibus, raro deficientibus.
Hab. Am untern Amur: bei Naiche (cum genuiua); bei Da, auf feuchten Wiesen, 20 Juli
1855 (fruct. mat.).
A forma typica, quacum caeteris partibus congruit, valvis majoribus, interdura longiori-
bus, unica callo majore inslrucla, caeteris ad bases nervorum distinclius incrassatis subcallosis
differt. Simillima baec varietas est R. orientait Bevnh.l (in hb. Fiscb.), qui tantum differt (an
satis?) foliis inGmis basi leviter cordatis, atque valvis denticulatis.
(6t6) 2. Rumex maritlmii^ li. — Meisn. 1. c. p. 59. — Led. 1. c. III, p. 500.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûnduny: am Ufer bei Nikolajewsk, spârlich, 1 3 Aug. (fruct.)
und auf dem sandigen Ufer bei Kùegra, 14 Aug. 1854 (fructif.). Am untern (Mulur, 2 Sept,
frf., Maack) und sûdUchen Amur: (Ssungari-Mûndung, 2 Juli 1855, fructif., Maack).
(618) 3. Rumex imlus^ti-i^ !!»iii.? ~ Meisn. 1. c. p. 59. — Led. 1. c. III, p. 500.
— Turcz. 1. c. II, p. 51.
Hab. Am Ussuri: der Por-Mûndung gegeniiber, auf sandiglehmigem Ufer, 6 Aug. 1855
(flor. et deflor.).
Specimina nimis juvenilia, ideoque, licet habitu omnino congrua, non exacte determinauda.
(618) 4. fetuiiieiK. ainiireni^ii^ F. ScIiHiiilt. R. {Lapatlmm ^ 2. Meisn.) annuus;
foliis lineari-(rarius oblongo-)lanceolalis in peliolum lamina dimidio breviorem angustatis; ver-
ticillis folio patenti fullis, discretis; pedicellis tenuibus cal) ce fruclifero longioribus; valvis
fructiferis chartaceis triangulari-ovatis reticulatis, apice in acumeu brève abeuntibus, omnibus
calliferis, heteromorphis: valva uiia nempe majore, ulriuque dentibus duobus subulatis divari-
catis, apice uncinatis, valvam Uiplo superantibus, caeteris minoribus integerrimis vel utrinque
breviter Itidentatis.
Hab. Am untern Amur: am Ufer zwischen Nikolajewsk und ïschhirkrach, 22 Aug. 1854
(fructif.); auf lehmigem Bodeu der Insein zwischen Tschora und Buri, zerslreut, 25 Juli (fl.
fructif.); hâufig auf den Insein zwischen Katar und Dâwunda, 21 Aug. 1855 (fructif.).
A proximo II. maritimo L. oplime dilTert: valvis minoribus, heteromorphis, verticillis dis-
cretis, caryopsi minore angustiore, foliisque saepe latioribus, dislinctissime petiolatis.
Annuus, glaber, radice simplici vel fibrosa. Caulis a basi ramosus vel siniplex superne
ramosus, ramis divaricatis anguiatis sulcatis, caule nempe basi stviato lereli. Folia inlcgerrima
vel margine parum undulala, oblongo-vel lineari-Ianceolata, acutiuscula, basi in petiolum semi-
longum attenuala. Ochreae laevos, neivosae, deciduae. Florum verticilli omnes distantes, 6 — 1 0-
flori, foliis (loralibus patentibus fulti. Pedicelli perigonio fruclifero (si dentés valvarum non
pRiMiTiAE Florae Amurensis. 229
'respicis) sesquilongiores , tenues. Perigonium ô-phyllum, phyllis tribus exterioribus rninutis,
ovatis, acuminatis, tribus interioribus ovato-triangularibus, florendi lempore ecallosis, reliculato-
nervosis, uno tune jam dentibus utrinque duobus elongatis subulatis praedito. Valvae frucli-
ferae 1 lineam longae, ovato-lriangulares, apice breviter triangulato-acumioatae, pallide flavae,
valde reticulato-nervosae, basi callum pronainentem ovatuin, val va dimidia breviorera ferentes.
Valva una paullo major, denlibus lateralibus apicalique alque basi in pedicellum parum atte-
nuata, quasi sexangularis, dentibus lateralibus basi latioribus, dein subulatis uncinatis, valvam
triplo superantibus, anterioribus antrorsum, posterioribus retrorsum versis vel horizontaliter palen-
tibus. Valvae reliquae minores, aut ambae integerrimae, aut una dentibus utrinque duobus bre-
vibus uncinatis praedita, quorum unus alterve interdum formam dentium valvae majoris attingit.
(619) 5. Riiinex i^cetoi^ella Mj. — Meisn. 1. c. p. 63. — Led. 1. c. III, p. 511.
— ïurcz. 1. c. Il, p. 55.
Hab. Am iinlern Amur: auf Sand-Inseln bei Achta, 13 Sept. 1854 (flor.); bei Kitsi, auf
dûrren Stellen, 14, 19 Juni 1855 (flor.).
(630) 6. BiimeiK^ Acetos^a li. — Meisn. 1. c. p. 64. — Led. 1. c. III, p. 510.
— Turcz. l. c. Il, p. 53. — Midd. 1. c. n. 264. — Rgl. et Til. 1. c. n. 240. — R. haplo-
rhizus Czern., Turcz. 1. c. II, p. 54.
Hab. Am sûdlichen Amur: eine Tagereise oberhalb der Bureja-Mûndung, auf Prairieen,
einzeln, 25 Aug. 1856 (deflor. — ob radicem indivisam est: R. haplorhizus Czern.). km obern
Amur: 20 Werst unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni 1855 (uond. flor., Maack — verus
R. Acetosa L. ob radicem fibrosara).
(6%i) 7. Riiniex «p. R. aqiiatico afliiiîfs.
Hab. Ara sûdlichen Amur, oberhalb der Bureja-Mundung, 28 Juni 1855 (nond. flor.,
Maack).
(033) 8. Polygoiiiini liiiiiiifiii^uiii lierk. — Meisn. 1. c. p. 95. — Led.
1. c. III, p. 531.
Hab. Am untern Amur, auf schlammigem oft iiberschweramtem Ufer, selten, z. B. gegen-
iiber Monglomai, 2 Sept, (fructif.); auf einer lehraigen Insel bei Chads Mare, 22 Aug. (frf.);
Turrme, auf dem Ufer bei der Ussuri-Mundung, 2 Aug. 1855 (fructif.).
Oplirae quadrat in descriptiones Meisneri, Ledebourii et C. Kochii, ita ut de iden-
titate plantae nostrae minime dubius sim, quamvis specimina P. humifusi nullibi in herbariis
Pelropolilanis comparare licuit. Sibiriae orienlalis videtur incola. Locus Sieversianus (Allai)
omnino dubius.
(63S) 9. Polygoiiiiin aviciilare li. — Meisn. 1. c. p. 97. — Led. 1. c. III,
p. 531. — Turcz. 1. c. Il, p. 70. — Bge. 1. c. n. 325. — Midd. 1. c. n 269.
a. vegelum Led. 1. c. p. 532. — Meisn. 1. c. p. 97.
230 M A\ iM o w I c z.
Hab. Am ganzen Amur, stellenweise, nicht hâufig, z. B.bei Uchssumi, auf Mergelboden,'
zerstreul, 23 Juli 1855 (fructif.).
Erectum, basi ramosum, ramis arcuatis adscendentibus; ochreae lacerae, folia laoceolata,
incano-viridia ; flores in axillis 1 — 3, majusculi; pedicelli florem subsuperantes, caryopses in-
clusae ruguloso-slriatae opacae.
(634) 10. Polygoiiiiin littorale liink. — Meisn. 1. c. p. 98.
Var. ^. buxifolium Led. l. c. p. 532 (sub P. aviculari). — Meisn. 1. c. p. 98.
Hab. In der Nâhe der Amur- Mûndung : Pronge, an der Miindung des Amur, 6 Aug. (fl.
fruct.); Kùegra bei Nikolajewsk, am Ufer, 14 Aug. 1854 (fructif.). Am sûdlichen Amur: gegen-
iiber Aicho, sehr bâu6g auf Sandboden, 31 Aug. 1856 (fruct.). In Daurien: (Wlassow,
Rytschkow iu hb. Fisch.).
Specimina ad Ostium (Pronge) collecta omnino in genuinum buxifolium (Meisn.! in bb.
Led.) quadrantia, ea ex adverso oppidi Aicho decerpta ob caules ramosissimos diffusos habitu
valde quidem aliéna, sed flores fructusque idem, illa denique prope Nikolajewsk crescentia
caule ramoso, foliis minoribus, fructuque paullo minore a buxifolio discrepant, quocum tamen
caryopsi exserta conveniunt, ideoque transitum efficiunt inler P. littorale^ cujus habilum, et P.
buxifolium, cujus fructum foliorumque formam referunt.
(6S5) 11. Polygonuin Hyiiropiper JL. — Meisn. 1. c. p. 109. — Led. 1. c.
III, p. 523. — Turcz. 1. c. Il, p. 69. Bracteis semper breviter ciliatis, achaenio trigono.
Hab. Im ganzen Amurlande, z. B. auf Schlammboden der Insein oberhalb Nikolajewsk,
im Weidengebiisch , 19 Aug. 1854 (fl. fructif.); bei Amlscho, auf feuchten Weideninseln
sehr hàuiig, 23 Juli (stérile); am linken Ussuri-Xjfer, der Por-Miindung gegeniiber, auf feuchten
Wiesen hâuûg, 6 Aug. 1855 (fructif.).
Nom. Goldis: padshimta; comeditur. Gillaccis: tùram (i. e. nodus, articulatio).
(6!SO) 12. Polygonuiii iniiiii!^ Uiidi^. — Meisn. 1. c. p. 111. — Led. 1. c. III,
p. 523. — Turcz. 1. c. II, p. 68.
Hab. Am linken f/ssun-Ufer, der Por-Mûndung gegeniiber, 6 Aug. (fructif.). Am untern
Amur: auf Insein unterhalb Dole, 25 Juli (Irf. , Maack — insigne caryopsi duplo minore);
oberhalb Chùela, 28 Aug. (frf.); unterhalb Gaidje, am sûdlichen ^?nMr,6Juli 1855 (frf., Maack).
(033) 13. Polygonuiii no«lo««iiiti Per:». — Meisn. 1. c. p. 118. — Led. 1.
c. III, p. 521.
a. genuinum Led. 1. c.
Hab. Am sûdlichen Amur: Dshangdshu-gere, an der Ssungari- Miindung, 2 Juli 1855
(fructif., Maack), uud zwei Tagereisen den Amur aufwârts, zieralich selten, 11 Aug. (fructif);
unterhalb der Bureja-Miiudung, auf lehmigen Uferabhângen, nicht hàufig, 23 Aug. 1856
(fructif.). In der Nâhe der Amur- Mûndung : bei Kiiegra, auf grobem Sande des Ufers, 14 Aug.
1854 (fruct., cum var. sequente). Am Ussuri, unterhalb und gegeniiber der Por-Miindung,
Primitiae Florae Amcrensis. 231
eine Charakler-Pflanze feuchter Wiesen, 6 Aug. 1 855 (fl. fruct., — folia ad marginem et sub-
tus ad nervos pilis crassis exasperata).
^. incanum Led. 1. c.
Hab. Am untern Amur: Kûegra, 14 Aug. 1854 (fructif., cum genuino); auf Insein zwi-
schen Tschora und Buri, auf Lehmboden, sehr hâufig, 27 Juli 1855 (flor.). In Daurten: bei
Nerczinskoi Sawod (Tschesnokoff).
Nom. Goldis: dsbàlumta.
(69§) 14. Polygoniiiii lapatltifoliiiiti li. — Meisn. 1. c. p. 119. — Led.
1. c. III, p. 521. — Turcz. 1. c. Il, p. 67.
a. genuinum Led. 1. c.
Hab. Am obern Amur: oberhalb Albasin (Turczaninow).
(3. incanum Led. 1. c.
Hab. Am Argun (Turczaninow).
(6S9) 15. Polygonuin BUtorta li. — Meisn. 1. c. p. 125. — Led. 1. c. III,
p. 518. — Turcz. I. c. II, p. 59. — Midd. 1. c. n. 265. — Rgl. et Til. \. c. n. 241 (sta-
tura minore insigne).
Var. vulgaris Turcz. l. c. (non Meisn.). A forma vulgari europaea recedit spicis
laxioribus, petiolis iongioribus, foliis raajoribus utrinque glabris, nec non acbaenio pauUo lon-
giore. Quoad spicas bene quadrat in specimina altaica Ledebourii, foliis similibus licet mino-
ribus instructa.
Hab. In der Kûstenregion: auf Wiesen beim Dorfe Ngalmar in der Bai de Castries, bâufig,
23 Juli 1854 (flor. et fruct. submat.). Am sûdUchen Amur: oberbalb der Bureja-Mûndung,
17 Juni 1855 (flor., Maack).
Provenit etiam, sed foliis angustioribus praeditum, in Mongolia chinensi, et in China bo-
reali (rel. Fisch.).
(630) 16. Polygonum sagittatiim li. — Meisn. 1. c. p. 132. —Led. 1. c. III,
p. 529. — Turcz. I. c. II, p. 66.
Hab, Am Ussuri: Chaizo, auf sandigem Boden, im Ufergrase, selten, 6 Aug. 1855 (fl. et
fructif.). In Nord-China: im In-schan, im Juni zu blûhen beginnend (rel. Fiscb.).
(6ÏI) 17. Polygonum Coiivolviilui^ li. — Meisn. I. c. p. 135. — Led. 1.
c. ni, p. 528. — Turcz. I. c. II, p. 65. — Midd. 1. c. n. 268. — Rgl. et Til. I. c. n. 244.
Hab. Im ganzen Amurlande, auf Prairieen, an Waldràndern etc. hâufig, z. B. bei Nikola-
jewsk, auf Schutt, 14 Aug. 1854 (fructif.).
Gaules petioli foliaque utrinque tenuiter scabriusculi.
(033) 18. Polygoniiiit diiitietoriiiii Ij. — Meisn. 1. c. p. 135. — Led. 1.
c. m, p. 528. — Turcz. l. c. II, p. 66
232 Maximowicz.
Hab. Ueberall, an Ufern, in Gebiischen, auf Wiesen, hàufig, z. B. Nikolajewsk, am Amur-
ufer, 18 Aug. (fruct.); zwischen Tentscha und Chjare, auf Sand, 16 Sept. 1854 (frf.); in Ar-
«emwm-Gestruppen bei Halbo, hâufig, 31 Aug. (frf.); im Bureja-Gebirge, in Gebiischen nicht
selten, 14Aug. (fr. immat.); unterhalb der Komar-Miindung, an felsigeu Abbangen nicht selteu,
6 Sept. 1856 (frf.); am Ussuri: bei Dshôada, bei Kinda, auf Prairieen und im Gebusch, hâufig,
4, 6 Aug. 1855 (flor. et fructif.).
Planta amurensis ab europaea differt alis perigonii fructiferi lalioribus suborbiculatis, ab-
rupte in pedicellum abeuntibus.
(6ifi3) 19. Polygoiiiiiti tleifitato-alatiiiii F.licliinidt. P. (rmiana)annuum,
caule volubili subglabro; foliis profunde cordatiscordatoovatisve acuminatis; raceniis axillaribus
terminalibusque siogulis vel binis subsimplicibus foliatis, Iaxis vel inlerruptis; florum fasciculis
3 — 5-floris; pedicellis infra médium articulatis calycem fructiferum majusculum aequantibus;
alis caryopsi subopaca granulosoreticulata sublatioribus apice emarginatis plus minus profunde
crenatodentatis, basin versus sensim in pedicellum attenuatis.
Hab. Am unlern Amur: Halbo, im ^r^emma- Gestriipp um die Jurten, 31 Aug. (fructif.,
cum praecedente); Turrme, ebenso, 31 Juli (flor.). Am Ussuri: Dshoada, am Ufer, zwischen
Felsgerôll, ziemlich selten, 4 Aug. (frf.); Nor, in lichtem Laubwalde ziemlich selten, 12 Aug.
1855 (frf.). in Nord-China: an der grossen Mauer, auf dem Berge Mo-tsi-lian (rel. Fisch.),
A specie praecedente differt floribus majoribus paucioribus, perigonii alis dentatis basi
sensim sensimque in pedicellum attenuatis, caryopsique ruguloso-slriata opaca , longiore. P.
scandens L. (Torrey!) alas quidem decurrentes ofl'ert, sed perigonium mullo brevius, alae inte-
grae, caryopsis laevis nitida, pedicelli perigonio aequilongi. P. cristatum Engelm. diiïert ex
diagnosi Meisneriana caryopsilaevi, minore, foliis basi subtruncatis, cet. P. pterocarpumW a\l.
denique, quod caryopsi granulosostriata pedicellisque perigonio aequilongis gaudere dicitur,
infloiescentia pauciflora, alis haud dentatis teste Meisnero dignoscitur: at spécimen himalai-
cum e collectione Strachey et Winterbottom (n. 27, qui a Meisnero citatur) habet pedi-
cellos perigonio fere duplo breviores, alas distinctissime dentatas et achaenium nilidum, vix
sub lente versus marginem subrugulosum, sed a nostra specie satis differt inflorescenlia pauci-
flora, perigonio fructifero minore orbiculato-obovato (nec obcordaloovato elongato), achaenio
nitido sublaevi et pedicellis perigonio fere duplo brevioribus supra médium nec longe infra
médium articulatis. Nostrae speciei lamen inter omnes videtur proxima.
Annuum. Radix filiformis fusca. Caulis alte volubilis, gîaber vel puberulo-scabrinsculus,
angulatostrialus. foliatus. Racemi axiliares singuli vel bini fasciculati (uno conspicue majore),
simplices vel subcompositi, foliati. Folia caulina ovato-cordata acuminata integerrimii, petio-
lata, supra viridia, subtus pallida, margine et utrinque in nervis scabriusculo-puberula; floralia
minora angustiora, margine revoluta, deraum in apice ramorum deficientia. Ochreae membra-
naceae persistentes, brèves, cylindricae, apice turbinatae, nervosae. Florum fasciculi distantes,
apicera ramorum versus aggregati, pauci-(3 — 5)flori. Flores longe pedicellati, pedicelli infra
Primitiae Florae Amurensis. 233
médium articulati. perigonium aequantes. Perigonium quinquefitlum, purpureum, basi paulla-
tim in pedicellum abiens, phyllis diiobus interioribus minoribus planis, tribus exterioribus ma-
joribus florso alalis, ala plus minus profunde dentato-crenata (dentibus 2 — 10) vel subinleger-
rima, Gerraen triquetrum, faciebus ovato-rhombeis, uniloculare, uiiiovulalum, stylo brevi, apice
in stigmata tria capitata diviso. Perigonium fructiferum clausum, flavoviride, alis interdum
rosaceis, caryopsi sublatioribus. Caryopsis nigra, subopaca, Iriquelra, faciebus concavis ovato-
rhombeis rugulososlriatis.
(634) 20. l*ol.ygoiiiiin (Tiniaria) saclialiiieiii^e F. licliinitlt. Perenne (?),
caule erecto valido glabro angulosostriato simplici (?); foliis breviter petiolatis late ovatis vel ovato-
oblongis acuminatis: inferioribus basi subcordatis, superioribus truncatis, omnibus discoloribus
subtuselevato-reticulatis; ochreis elongatis glabris membranaceis nervosis demumfissis; racemis
axillaribus singulis vel fasciculatis folio multo brevioribus compositis densiûoris; brac teis ovatis
longe acuminatis paucifloris; rhachi crassiuscula ramulisque fuscotomentosulis; pedicellis
capillaribus infra médium articulalis perigonio fruclifero trialato brevioribus; alis caryopsi tri-
quetra elliptica acula nilida spadicea latioribus; stylis tribus brevissimis discretis inclusis, stig-
roatibus brevissime fimbriatis.
Hab. Auf der Insel Sachalin: an der West-Kiiste, bei Noto-sama, an feuchten Flussufern
weite Strecken iiberdeckend, iiber mannshoch werdend, Anf. Sept. 1853 (flor., fr. immat.,
Dr. Weyrich).
CoUatis diagnosi Meisneriana, descriptionibus in Paxtoo, Flower Garden t. 1, n. 185
c. fig. 90, et praeserlim de Vriesei, in Nederl. Rruidkund, Archief, t. 2, p. 254, P. cuspida-
inm Sieb. et Zuccar. nostro peraftine, et differentias sequentes tantum praebere videtur: in P.
cuspidalo caulis teres (in nostro angulosostriatus), maculis (in nostro nuUis) parumper elevatis
obtectus, folia late ovata (de Vriese, Meisner), late ovalia (secd. Morrén in Paxt. 1. c.)
cuspidata, utrinque glabra (in nostro pilosiuscula), subtus ad venas laevissime scabriuscula (in
nostro glaberrima), basi truncata, superiora basi subcuneatoattenuata (in nostro inferiora leviler at
distincte cordata, superiora truncata). Silent praeterea auctores de glaucedine paginae inferioris
foliorum in P. cuspidalo, quae in nostro manifesta. Bracteae ovatae obtusae dicuntur in P. cus-
pidata, quae in P. sachalinensi ovatae longe acuminatae, alae perigonii denique in priore costa-
to-nervosae, in posteriore vero vix ac ne vix quidem obsolète transverse venulosae dici possunt.
Anne tamen species nostra varietas tantum insignis P. cuspidati Sieh. et Zuccar.?
Perenne?, elatura, bumanam altitudinem superans. Caulis erectus, flexuosus, nodosus,
simplex?, angulatostriatus. listulosus, glaber, rubro-fuscus. Folia breviter petiolata, inferiora
ovato-oblonga basi subcordata, superiora oblonga basi truncata, omnia integerrima, acuta vel bre-
viter acuminata, penninervia, superne viridia, subtus subglaucescentia, elevato-reticulato-venosa,
utrinque pilis sparsis brevibus evanescentibus adspersa. Ochreae elongatae, membranaceae, uer-
vosae, fuscae, demum fissae, deciduae. Racemi axillares, distantes, versus apicem caulis magis
congesli, ibideraque abbreviati, compositi, ramis fere divaricalo-patentibus, folio multo breviores,
Mém. dessav. élracç, T. IX. 30
234 Maximowicz.
singuli vel plerumque fasciculati, densiflori, aphylli vel plerumque basi foliati, foliis floralibus
petiolatis oblougis integerrimis; rhachi crassiuscula, curvata, cum ramulis singulis filiforniibus
fuscotomenlosula. Florum fasciculi approximali, discreti, pauci-(3 — 4)flori. Bracteae ovatae,
membranaceae, amplexicaules, basi puberulae, apice in acuiuen aequilongum angustum pro-
dudae, divaricatae. Flores in pedicellum capillarem, infra médium articulatum, iis sesquibre-
viorem sensim abeuntes. Perigoniura quinquefidum, phyllis basi in tubum connalis. Phylla
du» inferiora nainora, plana, germinis faciebus incumbentia, tria exteriora concava, dorso alata,
versus apicem cucuUata, alis lalis integerrimis, basi sensim in pedicellum abeunlibus. Slaniiiia
octo perigyna, phyllis exterioribus geminatim, interioribus singulalim opposila, tubo adnata,
filameutis brevibus, e basi dilatata versus apicem altenualis, acuminatis, glandulis interjectis
nuUis. Perigonium fructiferum clausura, 21ineas longum, trialalum, triqueirum, faciebus obcor-
datis triangularibus, basin versus sensim in pedicellum abeunlibus, longiludine latitudinem
plus quam duplo superante. Caryopsis inclusa, 1 lin. longa, triquetra, acuta. spadicea, nitida,
faciebus ovato-lanceolalis, longitudine plus duplo latitudinem superante. Styli 3 brèves, discreli,
stigmalibus tribus capitalis, brevissinie limbriatis.
(035) 21. Polygoiiiiin polymorpltiiiti Ijedeli. 1. c. III, p. 524. — Meisn.
I. c. p. 1 39. — Midd. l. c. n. 267 [var. alpinum). — Rgl. et ïil. 1. c. n. 243 [var. y,, ajanense
Rgl. et Til.).
y. alpinum Led. 1. c. — P. alpinum var. a. vulgare Turcz. 1. c. II, p. 61.
Hab. Am obern Amur: oberhalb der Oldoi-Miindung, 25 Mai (nond. flor., Maack); 20
Werste unterhalb der Onon-Mûndung, 7 Juni (fl. incip., Maack); und an derselben Stelie,
etwas weiter unterhalb, 8 Juni 1855 (flor., Maack).
Locus ultimus subdubius : statura plantae valde elala atque rami valde patentes melius
in P divaricatum, sed flores niajusculi omnino in P. alpinum quadrantes.
s. lapalhifolium Led. 1. c. — Meisn.! (in hb. Led.) 1. c.
Hab In der Nâhe der Amur- Mûndung : zwei Werste oberhalb Nikolajewsk, in Hochwâl-
dern, auf feltem Humusboden, stellenweise gesellig. 18 Aug. (fruct. , fruclib. nionstrosis); an
Waldbàchen zwischen Nikolajewsk und Tschhirkrach , 22 Aug. 1854 (fruct., cum fruct.
monstrosis).
A planta americana differt tanlum foliis flaccidis, tenuius membranaceis, superne glabra-
tis, viridibus, subtus ad nervos fere tantum pubescentibus, (margine ciliatis). — Panicula ter-
minais laxa, rarais tiliformibus elongatis. Caryopses in nostra planta fere eûmes monslrosae,
iuflatae, perigonium plus duplo superantes, inanes.
(636) 22. l'olygoniiiti (i^coiiogoiioii) Vl'eyricliii W. Scliinidlt. Perenne,
caule herbacée erecto ramoso, basi adscendenfe radicante (an semper?), teretiusculo. adpresse deor-
sum birsuto; foliis breviter petiolatis evatis acuminatis, superne viridibus rugosis, subtus albo-
lanato-lomentosis, inferioribus latioribus basi Iruncatis, superioribus et floralibus angustioribus
subcuneato-atlenuatis, omnibus margine revoliilis; ochreis pubescentibus, tenuiter Dtembrf)ua-
Primitiae Florae Amuuensis. 235
ceis, cylindiicis, demum décidais; racemis axillaribus terminalibusque inlerruptis muUilloris,
coniposilis, ramis erectopalentibus in paniculam amplaoi, folia superanlem, densifloram con-
gestis; rhachi fulvotonienlosa; bracleis glabris hyalinis bilobis tenue niembranaceis 3 — 6-floris;
pedicellis exsertis, medio arliculalis, flore longioribus; floiibus ferlilibus saepius sterilibus rna-
joribus chartaceis longe pedicellatis monslrosis intermixtis; perigonio quinqueparlilo, staniini-
bus octo cum glandulis mioutis interpositis; gerraine triquetro minulo, faciebus ovalirhombeis,
slylis 3 brevissimis, stigmatibus capitatis.
Hab. Auf der Insel Sachahn, an feuchten grasreichen Bachufern bei Dui, Ende Juli 1854
(flor.. Dr. Weyrich).
P. molle Don (Wight. le. Ind. Or. t. 1807) nostro (ex icône) haud absimile, sed folia
longe acuminata, oblonga, brevius petiolala, panicula parvula, subsiriiplex, phylla perigonii
inaequalia ; praelerea dicilur fruticosum. P. poli/morphum Led. var. e. lapalhifoUum Led.,
quod ex diagnosi afline videri potest, toto habitu, slatura iiiullo minus robusla, foliis nec rugo-
sis nec subtus incanolomentosis, panicula minore, minus densiflora, bracteisque 2— 3-floris
minoribus (in noslro 3 — 6-floris) abhorret. Cura céleris speciebus vix comparandum.
Caulis elalus, erectus, flexuosus, parce ramosus, teres, striatus atque sulcalus, pilis fuscis
brevibus reflexis infeî-ne parce superne dense hispidus vel versus apicem tomentosus, basi (in
uno specimine, ceteris alte supra collum decerptis) breviler decumbens atque fibris radicalibus
obsessus. Ochreae vaginantes elongatae, tenuiter membranaceae, nervosae, pilosae, demum
tissae, deciduae. Foha ovata, acuminata, breviter peliolata (peliolis tomentosis), inferiora laliora,
basi Iruncala, superiora longiora. basi in petiolum parura attenuata, floralia sessilia, lineari-
lanceolata, omnia integerrima vel margine sinuato-undulalo in superioribus revoluta, crassius-
cula, superne opaca, viridia, adpresse pubescentia, nervis pinnatis immersis rugulosa, subtus
albotomenlosa, nervis primario secundariisque prominulis fulvis. Racemi axillares et terminales
paniculali, foliati, inferiores folio breviores discreti, superiores folio longiores in paniculam
terminalem amplam densifloram aggregati. Rami paniculae inferiores longiores, foliati, ex
foliorum axillis ramulos floriferos 3 — 5 fasciculatos filiformes, florendi tempore divaricatos,
elongatos, emittentes, superiores breviores, summi brevissimi. Florum fasciculi subsecundi,
laxiusculi, 3 — 6-flori Bracteae tenuiter membranaceae, hyalinae, bilobae, basi pilosae, superne
glabrae, cura folii rudirnento minuto vel nullo. Flores minores fertiles majoribus sterilibus moti-
strosis (semper?) intermixti. Flores fertiles longiuscule pedicellati, pedicellis capillaiibus, me-
dio articulatis, flores parum superantibus. Perigonium quinquepartitum, basi in pedicellum
attenuatum, laciniis oblongo-linearibus obtusis trinerviis. Stamina 8 perigyna, (ilamentis linea-
ribus, basi glandufis tolidera minutis ovalibus interjectis. Gerraen Iriquetrum aculangulum mi-
nutum, dimidio perigonio brevius, faciebus rborabeo-ovatis, interdum monstrosum, perigonium
superans, flavum, inane, faciebus rhombeoovatis, ahgulis acutis. Styli très, discreti, stigmatibus
capitatis. Caryopsis matura ignota. Flores stériles majores, longius pedicellati, chartacei, quin-
quetidi, lobis inaequalibus latioribus ovatis lanceolalisve, staminibus perigynis allius insertis,
glandulis interslamineis majoribus, germine in fundo tubi minuto sterili.
236 Maximowicz.
(633) 23. Polygoniiin liaxniaiiiii Eiepecli. — Meisn. 1. c. p. 140. —
Led. 1. c. 111, p. 526. — Turcz. 1. c. 11, p. 63.
Hab. An der Schilka, bei Schiikinskoi Sawod, 13 Mai 1855 (nond. flor., Maack).
Speciniina juvenilia collecta duo, quorum alterum pilosum (a. genuùtum Led.), alterum
glabriusculum {§. glabriuscnlum Led.).
(63S) 24. Polygoniiiti divaricatlliti li. — Meisu. 1. c. p. 140. — Led. 1.
c. 111, p. 526. — ïurcz. 1. c. 11, p. 63.
a. glabrum Led. 1. c.
Hab. Am untern Amur: bei Pyreerga, auf fetlen Graspiâtzen, nicht selten, 28 Juli 1855
(fl., fr. immat.). Am sûdlichen Amur: oberhalb Ssilgâko, auf Wiesen, ziemlich liàutig, 31 Juli
(fl. frf.); eiue halbe Tagereise oberbalb der Ssungari-MiinduDg, auf der Prairie haufig, 8 Aug.
(frf.) ; zwei Tagereiseri weiter hinauf, 17 Juli (il., L. v. Schrenck) und von hier an iiberall
sehr hàuKg, z. B. am obern Amur, oberhalb der Seja-Mûndung, 24 Juli 1856 (fl. frf., v.
Ditmar).
(6S9) 25. Fagopyriiiii ef^cnlentum lUcli. — Meisn. 1. c. p. 143. — Led.
1. c. IIL p. 517.
Hab. Am untern Amur: in einem chinesischen Kiichengarten bei Zjanka, kultivirt, 6 Juli
1855 (llor. frf.). Am sûdlichen Amur, am sandigen Ufer der Insein unterhalb Aicho, selten,
gesellig, 29 Aug. (fl. frf.); gegenûber Aicho, auf dem sandigen Amurufer, selten, 31 Aug.
1 856 (fl. frf.).
(64IO) 26. Cliylocalyx. perfoliatui^ lla!»!$karl. — Meisner, in Flora, 1858
p. 127. — Polygonum p. L., Meisn. in DC. Prodr. XIV, p. 132. — Regel et Maxim, in Bull.
Acad. Pelersb. XV, p. 222.
Hab. Am untern Amur: Adi, auf feuchten Wiesen, selten, 3 Juli (vix flor.); bei Ssargu,
auf dem steinigen L'fer hâufig, 14 Juli (fl. fructif.) ; auf Inseln zwischen Ssépsseke und Buri,
auf Sand, nicht hautig, 27 Juli (fl. et fructif.); unterhalb Messur, auf dem sandigen Ufer,
29 Juli 1855 (fl. fructif.). Ara sûdlichen Amur und Ussuri: an âhniichen Orten hàufig gesehen.
Am obern Amur: unterhalb der Komar-Mùndung, auf Prairieen, 22 Aug. 1856 (fructif.,
L. V. Schrenck).
Nom. Goldis: poikangkurâ (quasi planta adhaesiva), ûljgora, kôchta ssiaré, vel denique,
cum Humulo confusum: lâifo.
E China boreali hanc speciem retulit Dr. Ta ta ri no w.
Observationem cl. Hasskarl am. Maximowicz in viva planta, secus Amurem frequen-
tissima, iterum iterumque comprobavit.
Ordo LXXVl. SANTALACEAE.
(641) 1. Tlies^iiim longifolimn Turcz. 1. c. Il, p. 78. — Led. I. c. 111. p.
541. — Midd. I. c. n. 270.
pKiMiTiAE Flobae Amurensis. 237
Hab. Am obern Amur: an Irocknen sparsam belaubleu Abhângen um Seiskoi Piket, sel
ten, t Sept. 1856 (fr. sparsis); etwa 20 Werste unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni 1855
(flor., Maack).
Spécimen stérile a me coUectum optime convenit cum simili a cl. Turczaninow decerpto,
florens bracteis lateralibus gaudet ûorem duplo, iotermedià florem triplo superantibus.
Ordo LXXVIl. THYMELAEACEAE.
(6âS) 1. Diartliron liiiifoliiiin Turcz. 1. c. II, p. 74, c. ic. — Led.
1. c. m, p. 544.
Hab. Am untern Amur: Ssargu, auf dem steinigen Ufer hàu6g, 27 Aug. (frf.); Ssisa, auf
âhnlichem Ufer selten, 28 Juli 1855 (frf.). Am obern Amur: drei Tagereisen oberhalb Seiskoi
Piket, auf felsigem sparsam begrastem Boden, selten, 4 Sept. 1856 (frf.).
(64S) 2. Stellera Clianiaejaiîiine li. — Turcz. 1. c. Il, p. 73. — Passerùia
Stelleri Led. 1. c. III, p. 546.
Hab. Am obern Amur: etwa 30 Werste oberhalb der Seja-Mundung, 13 Juni 1855
(flor., Maack).
(Oââ) 3. Daphiie kanit!>*cliatica llaxiiti. Humilis (pedalis vel sesquipedalis)
subdecumbens fastigiato-pauciramosa tola glaberrima ; foliis annuis sparsis anguste obovato-
oblougis basi attenuatis obtusiusculis subeveniis utrinque viridibus; floribus co'ëtaneis in racemum
2 — 5-florum brevissimura ad basin ramuli juvenilis axillarem dispositis pedicellatis; pedicello
brevi; laciniis perigooii ovato- lanceolatis ovatisve dimidium tubum glaberrimum aequanlibus.
Hab. In Kamlschatka: in Gebiischen unweit der Stadl Tigil; Mitte Juni bliihend. Am
untern Amur: im Nadelwalde beim Dorfe Kitsi, âusserst selten, 29 Mai 1855 (steril).
Similis D. Mezereo, quae tamen differt floribus praecocibus lateralibus. Ob folia annua
Sect, Mezereo, ob inflorescentiam racemosam Secl. IV Laureolae Meisn. in DC. Prodr. XIV,
p. 538 adscribenda, inler utramque quasi ambigeiis, priori sane propior.
Frutirulus babitu Dapliues ÊJezerei. Truncus digitum niinorem fere crassus, subadscendens,
cortice Mezereo simillimo obteclus, apicem versus fastigiato-ramosus. Rami abbreviati crassi,
cicatricibus foliorum crebris obtecti, hornotini et saepe seniores basi rhachin stipitiformem ra-
cemorum floralium dimidiam lineam vix attingentem, solitariam vel ex una eadem axilla binas
t ernasve ostendentes. Ramuli novelli tempore florendi vix ultra pollicem longi, glaberrimi
foliis dense obsessi. Folia 3 cent, usque longa, 8 mill. supra médium lata, herbacea, utrinque
viridia, nervo medio distincto percursa ceterum subavenia. Racemulus brevissimus (vel rarius
bini ternive) ex axillis foliorum inferiorum ortus. Pedicelli florales 1 raill. longi. Tubus caly-
cinus cylindricus crassus, 6 mill. longus, glaberrimus, longitudinaliter 4-nervius, laciniae ovatae
acutae vel ovatolanceolatae dimidium tubum aequantes, fauce setulis paucis adspersae. Antherae
omnes intra tubum inclusae, obloiigoovales, sessiles Ovariuin ovale glaberrimum, disco liasal
nullo, stigmate subsessili. Fructus ignotus. Color floris videtur roseus.
238 Maximowicz.
Spécimen amurense stérile vix dubiura, habitu eninf convenit cum planta karalschatica,
vestigia imo raceraorum floraliura stipitiforniia adsunt, uti in specc. kamtschaticis, nec obstant
folia (omnino evoluta!) longiora et subangustiora (obverse lanceolata), 5 cent, lunga, 1 cent,
lala, aculiora.
Ordo LXXVIII. ARISTOLOCHIACEAE.
(645) 1 . Aristolocrhia conforta Bge. I. c. n. 328. — Turcz. En. Chin. n. 176.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Gaidje, 4 Juli 1855 (fl., Maack).
A planta Bungeana differt foliis subtus glabris nec minute scabridis, floribusque vix
paullo majoribus. Capsula (in specc. chinensibus) pollicaris, obovata, obtusissima, junior slriis
12 lougitudinaliler notata.
Ordo LXXIX. EMPETRACEAE.
(6â6) 1. Eitipeti'Uin iii^riiiii lu. — Led. 1. c. Ill,p. 555. — Turcz. l.c. 11, p. 81
— Midd. 1. c. n. 272. — Rgl. et Til. 1. c. n. 247.
Hab. In der liûstenregion, im Nadelwalde, hauptsachlich jedoch an felsigen Kûsten ûber-
aus hàufig; Bai de Castries, 13 Juli 1854 (fl. frf.).
Nom. Gillaccis: yghycb (L. v. Schrenck).
Ordo LXXX. EUPHORBIACEAE*).
(64») 1. Kupliorbia Ëi^ula !.. — Led. l.c. III, p. 576. -- Turcz. l.c. H, p. 86.
Hab. Am untern Amur: in Siimpfen unterhalb Kitsi hàu6g, 14 Juni" 1855 (flor.) — con-
venit haec cum speciminibus Redowskianis circa mare ocholense lectis a cl. Roeper deter-
minatis pro E. Esula (oblusi folia) ; zwischen Borbi und Dshai, ara Ufer, auf grobem Sande,
recht hâulig, 28 Juni 1855 (flor., fr. immat.), 10 Juli 1856 (fructif.) — foliis adhuc latiori-
bus ; auf steiuigen Abhângen oberhalb Halbo, nicht bâulig, 16 Mai 1855 (nond. flor.); an
sonnigen Felsen bei Poddale, ziemlich haufig, 19 Mai 1855 (fl. incip.). Am obern Amur: drei
Tagereisen oberhalb der Seja-Miindung, auf sandigem Ufer der luseln, nicht selten, 4 Sept,
(fr. delapsis); auf Ueberschwemmungswiesen unterhalb der Koraar-Miindung, selten, 6 Sept.
1856 (frucl. fere delapsis); zwischen der Onon-Miindung und Albasin, 4 Juni (fl., Maack) —
varietas foliis apice obtusis mucronatis, umbella 5-radiata — ; Albasin, 27 Mai (vix flor.
incip., Maack); in der Nâhe von Ust-Strelotschnoi Karaul, 23 Mai (vix flor. incip., Maack).
An der Schilka: 50 Werst unterhalb der Gorbitza-Mundung, 21 Mai (vix flor., Maack) —
varietas caulibus floriferis dense aggregatis, foliis brevibus et angustis, 8-lin. et longioribus,
1 lin. latis ; haec forma accedit ad E. Cyparissias Turcz. fl. baie. dah. n. 1008, sed folia basi
evidenter attenuata. Etiam specc. sibirica Gmelini adsunt omnino identica — ; unterhalb
Gorbitza, 18 Mai 1855 (vix fl. incip., Maack).
Nom. Oltschis et Goldis: Ôassj.
*) Âuctore am. ill. Ruprecht.
Primitiae Florae Amcrensis. 239
(648) 2. Eiipliorliia n. sp.? Valde similis E. latifoliae C. A. Mey. ex slatura,
iiabitu , forma foliorum cauliûorum et ramealium , radiis et involucris , differt solummodo
capsulis duplo majoribus, 2 lin. longis ac latis et seminibus globosis, fere 1 lin.
In specc. aulhenlicis allaicis Meyerianis capsulae lineâ lantum pauUo majores, et semina
ovalia, ^ lin. longa, i lin. lata ut in E. Esula, cui maxime afflnis — in Led. fl. ross. seplem
speciebus interpositis disjuncta.
Etiam E. lucidae W. Rit. affinis, sed praeter semina globosa etiam foliis caulinis brevibus
ovatis diversa.
Hab. Am sûdlichen Amur: unterhalb des Bureja-Gebirges, 23 Juni 1 855 (fructif., Maack).
Adest forma, ibidem lecta, a genuina diversa foliis ramorum sterilium latioribus oblongo-
spathulatis, versus basin angustatis (nec lanceolatis), sed suprema etiam oblongo-lanceolata
sunt, ita ut nonnisi lusus latifolius sit. Semina exacte eadem (globosa), hinc ab omni E. Esula
lalifolia differt. Folia caulina omoia jam delapsa, radii umbellae magis diramiflcati.
(049j 3. Eupliorbia liicoriiin Riipr. E. epùhymoidi L. paullo affinis. Radix
unicaulis perpendicularis deorsum in ramos plures crassos divisa, perennis (saltem biennis).
Caulis pilis densis canescentibus horizontalibus tectus. Folia oblonga obtusa vel acutiuscula,
basi haud vel parum attenuatâ sessilia, margine obsolète serrulata, subtus sat dense pilosius-
cula; umbellae 5-fidae ramis longis 3-ndis, ramulis 2 — 3 bibracteatis fructiferis. Involucrum^
e foliolis ovalibus vel ellipticis, argute dentato-serralis, subtus glabris, involucelli S-phylli
foliola uti bracteae deltoideo-rhombeae, serrata. Involucri proprii laciniae.... (delapsae). Flores
in centro umbellarum et umbellularum nuUi. Capsula verrucosa : verrucis elongatis filiformibus.
Semina laevia globosa, caruncula magna.
Hab. Am sûdlichen Amur: auf sparsam bevs^aldeten Bergabhângen bei Rinneli, zerstreut,
selten, 2 Aug. 1856 (fruct. sparsis); unterhalb Gaidje, 5 Juli 1855 (sem. plur. delapsis,
Maack); am untern Ende des Bureja-Gebirges, 30 Juni 1856 (fruct., v. Ditmar). Am Ussuri:
in grasigem Laubwalde bei Agdiki, ziemlich selten, 6 Aug. 1 855 (fruct. sparsis).
Variât radiis fructiferis proliferis, in ramulos folioligeros excrescentibus (spec. Maack) et
^. simplicior, foliis subtus glabris, seminibus ovali-globosis, radiis umbellae simpli-
cibus, 2-bracteolalis fructiferis (spec. Ditmar., incompletum).
Euphorbia pekinensis n. sp. proxima E. lucorum, sed differt: caule ramuloso superne vel
omnino glabrescente, radiis umbellae 5 — 9, foliis subtus glabris glaucis basi interdum evidenter
attenuatis, foliolis involucri et involucelli nec non bracteis minoribus.
Pubescentia saltem ramorum, margo foliorum. diramilicatio umbellae, involucella, verrucae
capsulae et semina ut in E. lucorum.
(650) 4. Geblera ^iffriiticoi^a Fisi^clt. et Mey. —Led. 1. c III, p. 583.—
Turcz. 1. c. II, p. 88. — Rupr. in Maack 1. c. n. 18.
Var. 1. Ramis hornotinis subsimplicibus fasciculalo-virgatis, foliis parvis obtusis
deorsum attenuatis, spalhulatis (spec. feminea).
240 Maximowicz.
Hab. Am sûdlichen Amur: bei Gaidje, an Felsen, zusammen mit der var. 3; 4 Aug.
1856 (fructif.).
Var. 2. Foliis parvis lato-ellipticis coriaceis.
Hab. Am obern Amur: an trocknen felsigen Abhângen des linken Ufers zwischen Seja
und Koraar-MunduDg, 5 Sept. 1856 (fruct.). Specimina feminea.
Var. 3. Foliis majoribus lato-ellipticis inferioribus obtusis saepe obovatis, in sp. 5
coriaceis vel in 2 herbaceis (eodem tempore et loco, sed in diversis exemplaribus).
Hab. Cura variet. 1, et prope Dyrrki, ad rupes, 4 Aug. 1856.
G. sungartensis 9 , praecipue spec. 5 supramemoratis similis ex forma et consistentia fo-
liorum, differt ramis hornotinis simplicissimis, nec apice ramulosis et foliis subtus non glau-
cescentibus vel eximie discoloribus. Quoad colorera foliorura specc. Maxim, similia specc.
t)'picis G. sulfruticosae (Turcz. e Nertschinsk), sed haec ab omnibus speciminibus differt foliis
conspicueangustioribus «lanceolatis, u trinque attenuatis», itaetiam specc. Maackii (Amur n. 18).
G. clnnensis differt : foliis semper tenuibus, obtusioribus et subtus discoloribus sed non
glaucescentibus, et habitu peculiari propter ramulos microphyllos fructifères.
An species hae très in uuam conferruminandae ?
Var. 4. Foliis majoribus, late ovali-ellipticis, herbaceis, subtus eximie discoloribus,
ramis hornotinis siraplicibus.
Hab. Am untern Ende des Bureja-Gebirges, 30 Juni 1856 (flor., v. Ditmar).
G. sungariensis, 4 Julio a D. Maack lecta, differt foliis eximie coriaceis, superioribus
evidentius ellipticis.
G. clnnensis quoad colorera consistentiam et figuram foliorura valde similis differt: caule fruti-
coso?, ramis foliigeris pyramidato-ramulosis, ramulis raicrophyllis, ideoque species heterophylla.
(651) 5. Acalyplia iiaiiciflora Uorii. h. Hafn. p. 909. — Willd. sec. spec.
Roth in herb. Mertens 1807 et Schraderi ibidem 1809, sed veram differentiam ab afûoibus
e bracteis crenatis Da/ec/iawpmeforraibus (nequaquara profunde incisis, ut in A. virginica et
caroliniana) nondura hucusque perspexerunt auctores. Hue A.virgala Thbg.! Fi. Jap. (nonL.)
in herb, Acad. Petrop. 1811 quoad speciraen glabrum (allerura hirsutum est.)
a. genuina. Pékin. (Bge 1. c. n. 335.)
p. umbrosa. Simplex rarius parce diraraiGcata, folia tenuiora, suprema angustiora et
longiora. Sed in specc. typ. cultis macris caulis simplicior, folia latiora quidera et saepe ovalia,
variant taraen angustiora et longiora, ut quoque in specc. Pekinenstbus, et in var. umbrosa folia
inferiora latiora et omnino simillima sunt.
Hab. Ara Ussuri, auf feuchtem Schlamniboden am Ufer stehender Wasser bei Agdiki, im
Schatten, gesellig, 6 Aug. 1855 (fructif,).
y. glareosa. A basi diffusa, foliis angustioribus lanceolatis, firmioribus, bracteis saepe
purpureis.
Hab. Am Ussuri, auf dera kiesigen Ufer hàufig: bei Kinda, 5 Aug. (fructif.); bei Agdiki,
15 Aug. 1855 (fructif.).
Primitiae Florae Amurensis. 241
(659) 6. I*]iyllaiitliii!$ U!$surien!$i!$ Bupr. et Iflaxiin. Amur. Append. d. 2.
— Maxim, et Rgl. 1. c. n. 2.
Hab. Am kiesigen Ufer des Ussuri, von Kinda aufwârts iiberall hâufig, 5, 6, 7, 12 Aug.
1855 (11. fruclif.), sellener auf Ueberschwemmungswiesen, z. B. der Por-Miindung gegeniiber.
Ordo LXXXI. CUPULIFERAE.
(653) 1. Corylui^ lieteropliylla Fiscli. — Led. 1. c. III, p. 588 (s. C. Avel-
lana p. dahurica Led.). — Turcz. 1. c. 11, p. 134. — Rupr. m Maack 1. c. n. 68.
Hab. Am sûdlichen Amur: im Bureja-Gebirge als Unterbolz hâufig, 15 Aug. 1855 (fr.
fere mat.) und von hier aufwârts, stellenweise. Am obern Amur hâufig.
Nom. Manegris: Kângulâ.
Constantissima quoad foliorum formara et iuvolucri fructiferi indolem. Frutex non ultra
5 pedes allus, saepius humilior, dumosus. Umbilicus nucis tertiam partem peripheriae circiter
nuncupans amplus, nux semper magis depressa quam in C. Avellana, obtusa nec acuta
(examinavi nuces innumeras tam amurenses quam dahuricas, in museo h-ti botan. Petrop.
asservalas).
(654) 2. Corylii!^ mandsliurica ilaxiin. in Rupr. Amur 1. c. I, n. 35. —
Rupr. in Maack 1. c. n. 69. — C. roslrata Ait. ^. mandshurica Rgl. 1. c. n. 35.
Hab. Mit Ausnahme der Kûslenregion am ganzen untern Amur sehr hâufig als Unterholz
der Nadel- wie der Laubwàlder; am sûdlichen Amur und Ussuri seltener, jedoch im Bureja-
Gebirge, oberhalb welches er nicht toehr angetroffen wird, abermals hâufig. Bliiht in Kitsi zu
Ende April, bedeckt sich zu Ende Mai mit Blâttern und bat Anfang September reife Friichte.
Auch in Nord-China (Dr. Talarinow).
Nom. Oltschis: azjenzjurâ, Goldis: azjenkurâ, amenta audiunt azjechtané, nux utrisque:
kàziacbta.
Frutex 10 — 15-pedalis, truncis a basi fera divergentibus, dumose ramosis. Descrip-
tionem vide in Rupr, 1. c. Planta amurensis ad C. roslratam sese habet, uli C. heterophylla ad
C. Avellanam. Amenta mascula in nostra per bina (raro), terna vel quaterna disposita, in C.
rostrata, quantum vidi, singula. Donec specimina numerosiora C. rostratae praesto non sunt,
ideoque signa diagnostica alia raeliora non eruenda, diagnosin nostrae talem propono^
C. fruticosa, elala, a basi fere squarroso-ramosa, corlice rugoso non solubili; Toliis sub-
orbiculatis vel orbiculato-obovalis duplicatoserralis apice lobato-incisis; stipHliâ ovalibus ob-
tusis; involucro fructifero basi subgloboso superne longe cylindraceo-tubuloso nuce multo ion—
giore, semper praeserlim basi hispidissimo, apice dentato ceterum integerrimo vel rarius bine
usque ad médium fisso.
(655) 3. <[|iiei*ciis iiiongolica Fii^cli. — Led. 1. c. III, p. 589. — Turcz.
1. c. Il, p. 136. — Maxim, et Rupr. l. c. n. 36. — Rupr. in Maack 1. c. n. 70.
Mém. des sav. élrang. T. IX. gj
242 Maximowicz.
Hab. Am Amur, von der Mûndung an (Tschhirkrach, in Gehôlzen, 23 Aug. (steril.), an
den Abhàngen gegenuber Nikolajewsk, 24 Aug. 1854 (fr. iramat.)) bis Ust-Strelotschnoi Ka-
raul und den Argun hinauf. Am unlern und obern Amur in Gehôlzen, an sparsam belaubten
felsigen Abhàngen und am Waldrande, am sùdlichen Amur und Ussuri hâuGger Bestandlheil
des lichten Laubwaldes. Bliiht Ende Mai, reife Frûchte ira Anfange August, in der Kûslen-
region Anfang Septeraber.
Nom. Gillaccis: Kmyi. Oltschis: hôrontschura , Goldis amurensibus infra Ussuri
ostium : hôronkola, supra Ussuri ostium et Ussuriensibus : raâga mo (i. e. lignum durum),
fructus apud omnes : ôssjkta. Manegris audit: làchomkora vel? pulgi, fructus : ssissikte.
Ordo LXXXIL SALICACEAE*).
(656) 1. Salîx peiitaiidra I.. — Led. 1. c. III, p. 597. — Turcz. 1. c. II, p. 98.
— Rupr. in Maack 1. c. n. 71.
Hab. Am obern Amur (Maack).
(653) 2. Salis, amygdalina li. — Led. 1. c. III, p. 600.
Var. discolor Koch. — Led. L c. — Turcz. l. c. II, p. 99.
Hab. Am ganzen Amur, auf Insein und an niedrigen Ufern, einzeln, hâuGg, z. B. auf
Insein des Amur-Arms bei Chassar, an offenen Stellen, am Wasser, zerstreut, 1 1 — 19 Mai
(flor.); oberhalb Poddale, zerstreut, aber hâufig, 21 Mai (fr. immat.) ; bei Dâlekoda, 24 Mai
1855 (fr. mat.).
Nom. Goldis: Dshàttala, planta feminea : môrongkola.
Ein 15 — 20 Fuss hoher, fast baumfôrmiger Strauch.
(658) 3. §alix praecox Uoppe. — Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 78. —
Rupr. in Maack 1. c. n. 72. — S. acutifoUa W. , Led. 1. c. Hl, p. 601. — Turcz. I. c.
H, p. 101.
Hab. Am unlern Amur, am Ufer selbst nach den Eingeborenen nicht wachsend, wohl
aber in den Thàlern der Nebenflûsse, z. B. ara Jai oberhalb Pedan, 1 Juni (fruct. mat ). Am
sùdlichen Amur: drei Tagereisen unterhalb Aicho, am Ufer nicht hàutig, 28 Aug. 1856
(rami ster.).
Nom. Oltschis et Goldis: Hâmmagda, hâmraigda vel hàmmda, Goldis ad Ssungari
ostium : àmmigda.
Die Exemplare vom Jai-Flusse gehôren zur Form mit schmalen Blâttern, welche nicht
nur in Sibirien, sondern auch ira europâischen Russland gemein ist. Es ist dies die Sal. acuti-
foUa der Autoren. Ihr Stamm wird am Jai gegen 4 Fuss dick. Die Rinde sitzt locker an, fâllt
stuckweise ab, verdickt sich bis zu 3 Zoll und hat einen lebhaft gelben Bast. Die Zweige sind
etwas rulhenfôrmig, unter 35° vom Stamme divergirend. Der ausgehôhlte Staram dient am Jai,
*) Âuctore ili. E. R. de Trautvetter, adjectis a me ipso synonymis Tilingianis.
Primitiae Florae Amdrensis. 243
an der Tumdscha, der Meereskùste u. s. w. zu Kàhnen. — Die unterhalb Aicho gesammelten
sterilen Zweige sind von strauchartigen, 8 Fuss hohen Exemplaren genommen. Sie haben
kleine, mit dem Blatlstiele nicht uber 3^ Centim. lange, auf der untern Flâche grûne Blàtter
und weicben daber von der gewôhnlichen Forra nicht unbedeutend ab, dennoch glaube ich.
dass sie nicht als besondére Varietàt zu unterscheiden seien.
(659) 4. Sallx vimlnalis li. — Led. 1. c. 111, p. 605. — Turcz. 1. c. II, p. 105.
— Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 78. — Rupr. in Maack 1. c. n. 76. — Rgl. et
Til. 1. c. n. 251.
Hab. Ira ganzen Amurlande, am Ufer und auf Inseln uberall bâufig, z. B. zwischen Kaki
und Tebach, 10 Sept. 1854 (ram. ster.); am See bei Mariinsk, 9 Juni (fruct. mat.) ; am
Ufer des Kilsi See's, auf schlammigsandigem und lehmigem Boden, 15 Mai (fl. et defl.),
3 Juni 1856 (frucl. mat.); auf den Weideninseln gegeniiber Ssargu , sehr bâufig, 23 Mai
1855 (fruct. mat.) etc.
Nom. Cura sequente specie confunditur, Oltschis et Goldis: tûngda, ad Ssungari
ostium : bûrrga. Cortice pro funibus utuntur incolae, nomen corticis : éllachssa. Gillaccis
planta audit: kûingi (L. v. Schck.).
Ein 15 — 20 Fuss hoher, schlanker, mehrstammiger, bisweilen baumfôrmiger Strauch.
(660) 5. Salîx stîpularîs Sm. — Led. 1. c. III, p. 606. — Turcz. 1. cil, p. 107.
Hab. Ira ganzen Amurlande bâufig, z. B. auf schlammigsandigem Ufer des See's von Kilsi,
3 — 9 Juni 1856 (frucl, mat.); bei Cbywwuuda, an der Mundung des Cheliass-Flusschens, 6
Mai (flor. et defl.); auf Weideu-lnseln in dem Amur-Arme bei Chassar, bâufig, 18 — 19 Mai
1855 (fruct. mat.).
Wâcbst bald als hoher Sirauch, bald als 1 5 — 20 Fuss hoher, schlanker Baum. In Folse
spârlicherer Bebaarung trilt die blaugraue Fàrbung der untern Flâche der Blâlter sehr hervor.
(661) 6. Salîx €iaprea li. — Led. 1. c. III, p. 609. — Turcz. 1. c. 11, p. 110.
— Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 79. — Rupr. in Maack 1. c. n. 73.
Hab. Ira ganzen Amurlande, in Wâldern und Gebiischen bâufig, sellener am Ufer, z. B.
am Amurufer bei und oberhalb Nikolajewsk und am Dorf Tschhirkrach, 22 Aug. (ram. ster.);
auf den Amur-lnseln zwischen Kaki und Tebach, 10 Sept. 1854 (ster.); am Ufer des Kitsi-
See's, nicht sellen, 8 Juni (fruct. mat.); in Gebûschen mil feuchtem Boden, bei Pedan am Jai-
Flusse, bâufig, 3 Juni (frucl. mat.); auf schlammigem Ufer und in den sumpfigen Niederungen
um Mariinsk, einzein unter andern Weiden-Arten, 15 — 19 Mai (flor. et defl.), 19 Juni 1856
(fruct. mal.); in feuchlem gemischtem Walde bei Kôurmi, 12 Mai (flor.); im Laubwalde bei
Poddale, zerstreut, 20 Mai 1855 (fruct. m;il.); etc. In lichtem Birkenwalde oberhalb der Bureja-
Miindung, bâufig, 27 Aug. 1856 (ram. ster.).
Nom. Oltschis et Goldis uti sequens : Jàhmdosso, vel cum prioribus confusa : lûngda.
Gillaccis : tmôsch.
244 Maximowicz,
Sie tritt am Amur am Ufer bald als hoher Strauch, bald als 15 — 20 Fuss hohes Bâum-
chen, in Wâldern (namentlich im Laubwalde) aber als mâchtiger geradstâmmiger Baum von
mehr als 2 Fuss Dicke auf, und variirt daseibst auch mannichfaltig hinsichtlich der Gestalt
der Blâtter. Das Holz ist sebr zâhe und biegsam.
(668) 7. Salix depresiîia li. — Led. 1. c. III, p. 6tl. — Turcz. 1. c. II, p. 110.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 250.
Var. cinerascens Pries. — Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 79.
Hab. Am untern Amur: in der Niederung bei Mariinsk und am See Kilsi, nicht selten,
29 Mai (flor.), 8 Juni (fr. mat.) und in feuchten Gebiiscben bei Pedao am Jai-Flusse, hâufig,
3 Juni 1 856 (fr. immat.); auf nassen sumpSgen Wiesen bei Myllki bàufig, 1 6 Mai 1 855 (deO.).
Sie findet sich am Amur als mehrstâmmiger, âstiger, buschiger Strauch und erreicht da-
seibst bisweilen eine Hohe von 1 5 Fuss.
Var. livida Roch. — Led. 1. c. III, p. 611. — Turcz. 1. c. II, p. 1 10.
Hab. Am unlern Amur: auf Bergen des rechten Amurufers gegeniiber Nikolajewsk, 12
Aug. (ram. ster.) und in Gebiischen zwischen Nikolajewsk und Tschhirkrach, 22 Aug. 1854
(ram. ster.).
An dem letztern Fundorte wurde sie als Bâurachen mit einem 2i" dicken Stamme
beobachlet.
(663) 8. ISalix myrtilloides li.
Var typica Trautv. Ramis novellis foliisque glaberrimis. — S. myrtilloides Led.
1. c. III, p. 613. — Turcz. 1. c. II, p. 112.
Hab. Am untern Amur: in .Sp/iagnMtn-Siimpfen zwischen Mariinsk und Kitsi, hâufig, 29
Mai (flor.), 16 Juni (fruct. mat.), sowie in sumpOgen Wàldern bei Kitsi, bàufig, 10 Juni
1856 (fruct. submat.).
Ein sparrig-âsliger, 1 — 4 hoher Strauch.
Var. finnmarkica Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. p. 80. Ramis novellis foliisque
pilosis. — Sal. onusta Bess. En. pi. Volh. p. 78, 111.
Hab. In Sphagnum-Sïwmpïeu, mit der var. typica, stellenweise hâufig, 29 Mai (flor.),
16 Juni (fruct. mat.) und bei Kitsi in Care^-Sûmpfen und nassen Wâldern, 25 Mai (flor.),
10 Juni 1856 (fr. mat.).
Ein bald sparrig-âsliger, bald ruthenfôrmiger, 1 — 4 Fuss hoher Strauch.
Zwischen der typischen Form, welche vollkommen unbehaarte Zweige und Blâtter bat,
und der eigenllichen var. finnmarkica, welche behaarte Zweige und auf der untern Flâche
spârlich behaarte Blâtter besilzt, giebt es zahlreiche Uehergànge. Eine solche Uebergangsform
ist auch die var. finnmarkica aus dem Amurlande. Sie bat eine bald mehr bald weniger dichte,
fast filzige Behaarung auf den jûngern Zweigen, wâhrend ihre Blâtter sehr bald aile Haare,
welche sie etwa in der ersten Jugend besitzen, vollkommen verlieren.
Primitiae Floeae Amcrensis. 245
(664) 9. Salîx repeiis li. — Trautv. in Led. fl. ait. IV, p. 275.
Var. fusca Trautv- in Led. 1. c.
Hab. In der sumpfigen Niederung bel Kitsi, hâufig, 24, 25 Mai (fl. defl.), 1 4 Juni (fr.
mal.); auf trocknen Stellen zwischen Mariinsk und Kitsi, 20 Juni 1856 (fruct. mat.).
Ein bald sehr âstiger und buschiger, bald magerer und ruthenfôimiger Strauch, welcher
gegen 4 Fuss hoch wird.
Var. brachypoda Trautv. et Mey. fl. ochot. in Midd. I. c. p. 79.
Hab. Hâuflg auf Sumpfwiesen bei Myllki, am untern Amur, 16 Mai 1855 (fruct. immat.).
Nom. Oltschis: Ozjenzjurâ, Goldis: Ozjenkurâ.
Die Varietàt wâchst am angefùhrten Orte als ein kleiner, ruthenfôrmiger, 1 — 2 Fuss
hoher Strauch. — Aile jene Formen, welche die Floristen Russlands als Sal. repens, rosmarini-
folia, incubacea u. s. w. unterscheiden, halte ich auch heute noch fur Abânderungen einer und
derselben Art. Sie sind in meinen Augen nicht einmal gute Varietâten.
(665) 10. PopiDlui^ treiiiiila li. — Led. 1. c. III, p. 627. — Turez. 1. c. II,
p. 125. — Maxim, et Rupr. L c. n. 38. — Maxim, et Rgl. L c. p. 226, 228, 231, 237.
— Rupr. in Maack 1. c. n. 77.
Hab. Im ganzen Amurlande sehr hâu6g, doch selten ungemischt Gehôlze bildend, z. B.
bei Poddale, auf leichtera sandigem Boden. Blùht in Kitsi zu Ende April und hat reife Frûchte
in den ersten Tagen des Juni.
Nom. Oltschis: pùlu, Goldis: polo, ad Ssungari ostium : cholo, Manegris: ôlucha.
Gillaccis amurensibus : kàna tigrsch (i. e. lignum album), Gillaccis Sachalincnsibus :
kâna tschchar (L. v, Schrenck).
Bei Poddale erreichl der Stamm etwa 4 Fuss iiber dem Boden einen Durchmesser von
4 Fuss; bei Kilsi wird er bis 40 Fuss hoch.
(666) 11. Popiiliis i^iiavcolen!^ Fiscli. — Led. 1. c. III, p. 629. — Pall. fl.
ross. 1, p. 67, lab. XLI (fig. principalis et A). — Turcz. 1. c. II, p. 125. — Trautv. et
Mey. in Midd. 1. c. p. 76. — Maxim, et Rupr. 1. c. n. 37. — Maxim, et Rgl. 1. c. p.
228, 238. — Rupr. in Maack 1. c. n. 78. — Rgl. et Til. I. c. n. 259.
Hab. Am ganzen Amur : auf der Landzunge bei Nikolajewsk, 21 Aug. 1854 (ram.ster.);
beim Mandsbu-Tribulhause, gegenûber Myllki, 15Juli (ster.); Poddale an felsigemUfer einzeln,
19 Mai (ster.); am Ufer der Inseln im Flussarme zwischen Ènimoro uiid Ssoja, recht hàufig;
auf den sandigen Amur-Inseln oberhalb Amlscho und bei Atsoko, ziemlicb hàuiig; an Wald-
randern bei Uchssumi, nicht haufig; drei Tagereisen unterhalb Sladt Aicho, mit Maackia amu-
rensù Wâldchen bildend; im Bureja-Gebirge am Ufer, einzeln; (semper steril.) etc.
In regione amurensi truncum ad 10 pollices crassum, semper tortuosum offert, nec nisi
in montium sajanensium vallibus clausis, vento non turbatis, trunco erecto crescere incipit.
Folia semper iofra albido-glauca, apice breviter acuminata, forma tamen admodum variant:
sunt enim nunc latiora, basi pleruraque rotundala vel rarius cordata, nunc angustiora, basiacuta.
246 Maximowicz.
Ordo LXXXIII. CANNABINEAE.
(66a) 1. Cannabis^ sativa Ii. — Led. 1. c. [II, p. 634. — Turcz. 1. c. Il, p. 94.
— Bge. 1. c. n. 338.
Hab. Im ganzen Amurlande, um Wohnstellen, z. B. um die Gillakeo-Dôrfer unterhalb
Pul, im Ariemisia- GesUûpp, einzeln, 16 Sept. 1854 (frf.); Onmoy, im Artemisia- Geslrùfpe
hàuûg, 29 Aug. 1855 (fl. frf.).
Nom. Oltschis et Goldis: ônochto, ad Ssungari ostiura : chùntacha vel hôntach. Golde
caulibus pro funibus coQÛciendis uluntur.
(66§) 2. Hiiiniilus Japoniciis ISieb. et Ziicc. FI. jap. fam. nat. d. 756 (v.
sp. auth. incompl.).
Hab. Am imlern Amur: in schattigem Gebiisch bei Chôme, selten, 9 Juli (ster.); Daisso,
hàutig am grasreicheo Rande der Laubwâlder, 17 Juli (flor.); Da, auf feuchten Wiesen und im
^mmism-Gestriipp um's Dorf hâuGg, 20 Juli 1855 (flor.). Nord-Chma: bei Pékin, am Kanal
Ôrr-tschsha (fl. frf. leg. Dr. Tatarinow).
Nom. Goldis: lâifo.
Ordo LXXXIV. URTICACEAE.
(669) 1. tirtica tlioica li. — Led. 1. c. III, p. 637. — Turcz. 1. c. Il, p. 90.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 248.
^. angustifoUa Led. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlande, besonders um Wohnstellen hâuBg, z. B. Bai de Castries, um's
Dorf Ngalmar, 25 Juli 1854 (flor.); oberhalb der Seja-Mûndung, in hohem Grase des Ufers,
stellenweise, 3 Sept. 1856 (frf.).
Nom. Gillaccis : hisk, Oltschis etGoldis: pikta. Omnibus notissima et utilissima planta,
pro conficiendis tilis, funibus, retibus cet. inserviens.
(690) 2. Pilea iminila A. Cray. Man. bot. of tbe North. (In. St. p. 437. —
Adike pumila Rafin., Rgl. et Maxim. 1. c. App. n. 6.
Hab. Am untern Amur: Dâwunda, in dichtem Weidengebusch der Insein, auf trocknem
Schlammboden, hàufig, 21 Aug. (frf.); Messur, in schattigem Laubwalde, hâufig, 30 Juli (flor.);
Turrme, hâufig am Waldrande, 16 Aug. (flor.). Am Ussurt: Agdiki, an feuchten schattigen
Waldstellen, nicht sehr hâufig, 7 Aug. 1 855 (frf.). Vix difl"ert a planta americana.
Ordo LXXXV. ULMACEAE *).
(691) 1. Ulinus montana ITitli. — Walp. Annal, bot. syst. III, p. 425.
Var. laciniala Trautv. Ramis novellis glabris; foliis apice 3 — 7-lobis, supra scabris,
infra cinereis, pubescentibus. — t/. montana Rupr. in Maack 1. c. n. 82. — V. major var.
heterophylla Maxim, et Rupr. 1. c. n. 40. — Maxim, et Rgl. 1. c. p. 234.
*) Àuctore ill. E. R. de Trautretter.
pRiMiTiÂË Florae Amukensis. 247
Hab. Am untern Amur: an Nadelwaldràodern bei Boibi, 1 Juni (steril.); an Waldrândern
und in Bergwàldern am Fusse des Geong-Gebirges, gegenûber Zjanka, sowie auch an andern
Orten, nicht selteu, 25 Mai 1855 (fruclif.).
Nom. Goldis: Charraché.
Arbor ad 40 pedes alla, dense frondens, patenti-ramosa. Rami novelli plerumque glaber-
rimi, interdum apicera versus setulis brevissimis, rarissimis tecli. Folia ad 1 5 centim. longa,
ad 10^ centim. lata, sessilia, vel brevissime petiolata, supra viridia et scabra, infra cinerea et
imprimis in nervis pubescentia, duplicato-serrata, basi inaequalia; infima 1 — 2 minora, ovato-
elliptica, intégra, longe acuminata; média majora, obovato-elliptica, triloba; suprema maxima,
obovato-elliptica, interdum subtruncata, 5 — 7-loba; lobi inaequales, ovato-lanceolati, acuminati,
ad 3 centim. longi. Petiolus ad 3 millim. longus, dense pubescens. Fasciculi florura latérales,
sessiles, multiflori, fructiferi diametro circiler 5 centim. attingentes. Flores 4 — 7-meri, brevi-
ter pedicellati; pedicelli flore breviores. Perigonii subglabri dentés rotundali, subaequales, lon-
giuscule et dense fusco-ciliati. Samarae ellipticae, utrinque angustatae, basi acutae, apice ob-
tusae breviterque bifidae, glabrae, eciliatae, ad 22 millim. longae, ad 13 millim. latae; sinus
clausus, lobis emarginaturae sese tegentibus; discus seminiger a fundo emarginaturae longe
distans.
Im Baue des Bliithenstandes, der Blutben und der Friichte der var. laciniata kann ich
durchaus nichts Bnden, das sie von der west-russischen Form der U. montana unterschiede,
welcheletztereebenfalls mit dreilappigen Blâttern auftritt (Trautv. in Bull, de la cl. phys.-math.
de l'Acad.des se. de St.-Petersb. XV, p. 351). Die var. laciniata besitzt auch die fast sitzenden
Blàtter und lângern BliJthenstiele, durcb welcbe sich die U. montana von allen Varielaten der
U. campestris unterscheidet. Uebrigens lâsst sich aus den eingesaramelten Exemplaren nicht
ersehen, ob die Friichte derselben in der fruhesten Jugend einen behaarten oder unbehaarten
discus seminiger haben.
(699) 2. Uliniii^ campestrii^ Hm. — Walp. 1. c. III, p. 425.
Var. laevis Walp. 1. c. Foliis utrinque laevibus. — il. glabra Maxim, et Rupr. l.c.
n. 39. -^ Rupr. in Maack I. c. n. 80. — Maxim, et Regel 1. c. p. 235, 237.
Forma I . denudata: ramis non suberosis.
, Hab. Am untern Amur: bei Poddale, ira Laubvt^alde zerstreut, 19 Mai (fruct. iramat.) etc.
Am Ussuri: oberbalb Rinda, auch sonst uberall auf dem flachen Ussuri-Ufer, mit andern Bâu-
men einen lichlen schmalen Saura bildend, 5 Aug. 1855 (rarai ster.).
Nom. Gillaccis: harngi, Goldis amurensibus et Oltschis: Mûssj'igda vel Mùtzj'igda,
Goldis Ussuriensibus: chaila, Manegris: monôn,
Arbor ramis non suberosis. Folia elliptica, duplicato-serrata, apice acuminata, basi acuta
et paullum inaequalia, utrinque laevia, et praeter axillas nervorum iufra barbatas glabra, supra
viridia, infra pallidiora, cura petiolo ad 1 1 centira. longa, ad 5^- centim. lata. Petiolus ad 12
248 Maximowicz.
œillim. longus, glaber. Fasciculi florum latérales, sessiles, 2 — 8-flori. Flores 4-meri, subses-
siles. Perigonii subglabri dentés rotundati, subaequales, parce albo-ciliati. Saraarae immaturae
ad 1 5 millirn. longae, ad 8 raillim. latae, obovatae, basiu versus longe angustatae, glabrae;
sinus medio apertus, lobis emarginaturae solummodo apice sese tegentibus; discus serainiger
glaber, fundo emarginaturae subcontiguus.
Ich weiss diose Form durch Nicbts von der gleichnamigen west-russischen zu unterschei-
den. Die Frvichte der Exemplare vom Amur sind freilich noch wenig entwickelt, sie scheinen
indessen denen der gewôhnlichen Form vollkommen zu entsprechen.
Forma 2. suberoso-alata: ramis junioribus suberosol-alatis.
Hab. Ara obern Amur: auf den Insein, drei Tagereisen oberhalb Seiskoi Piket, ziemlich
hâu6g, 4 Sept, 1856 (rami ster.).
Dièse Form ist baumartig und besilzt einen Stamm, der bis 1 Fuss dick wird. Die ein-
gesammelten sterilen Exemplare stimmen vôllig mit denen der forma denudata, bis auf die kor-
kig-gefliigelten Zweige; von den aus der Amur-Gegend stammenden Exemplaren der var. major
suberosa unterscheiden sie sicb nur durch die glatten (nicht scharf anzufùhlenden) Blàtter,
Var. major Walp. 1. c. Foliis supra scabris. — U. suberosa Rupr. in Maack
1. c. n. 81.
Hab. Am untern Amur: bei Path, einzelne kleine Baume am Nadelwaldrande, 15 Sept.
1854 (rami ster.); bei Poddale, in iippigem Laubwalde, mit der gewôhnlichen Ulme, 17 Juli
1856 (rami ster); bei Chôme, Gehôlze bildend, 9 Juli 1855 (rami ster.). Im Bureja-Gebirge,
in dichtem Walde, an Abhângen, 14 Aug. 1856 (rami ster,).
Nom. Goldis: chyrrebadja vel zjédsika. Etiam (an haec?) zélijka.
Die eingesammelten sterilen Zweige dieser Varielât stimmen hinsichtlich der Gestalt und
Grosse der Blàtter vollkommen mit der var. laevis, indessen sind die Blàtter auf beiden Flâchen
schàrflich. Die korkigen Fliigel (inden sicb nur an den jungern Zweigen, welche aber auch
ohne Kork vorkommen. Es ist wahrscheinlich dièse korklose Form der var. major, welche
das Volk jener Gegend unter dem Namen Zélijka begreift. Obschon mir dieFrûchle derPflanze
aus der Amurgegend unbekannt sind, bringe ich sie dennoch zu der var. major Walp. (und
nicht zur var. vulgaris Walp.) in Beriicksichiigung der bedeutenden Grosse der Blàtter.
(6»3) 3. Omui« imniila !.. — Walp. 1. c. 111. p. 425. — Turcz. 1. c. Il, p. 95.
— Pall. û. ross. 1, p. 76, tab. XLVIll. A. B. C. — Rupr. in Maack 1. c. n. 79.
Dièse Ulme, welche H. Maximowicz fur eine gute Art hàlt, ist von ihm auf den steini-
gen dûrren Ufern des Argwi beobachtet worden, woselbst sie gemeiuschaftiich mit U. campeslris
var. laevis wàchst. Da H. Maximowicz Exemplare dieser Pllanze nicht eingelegt bat, so wie-
derhole ich hier nur, was er mir iiber dieselbe brieflich mitgetheilt bat. Die U. pumila L. ist
nach ihm sehr constant in ihrer âussern Erscheinung, indera sie slets als ein Baum von 2 — 6
Fuss Hohe auftritt, mit krummen, oft beinsdicken Stàmmen und runder voiler Krone, deren
Aeste sehr knorrig sind. Die Blàtter soUen nach H. Maximowicz kleiner und runder sein,
Primitiae Florae Amurensis. 249
als die der L\ campestns var. laevis'). Hierzu erlaube ich mir blos zu bemerken, dass dièse
Kleinheit der Blalter allerdings auf U.pumila passt, dass aber weder nach der Pallasischen Abbil-
duDg, noch nach den Beschreibungen, welche ich oben citirt habe, noch endlich nach meinen,
freilich sehr spàrlichen, Exemplaren der transbaikalischen Pflanze, welche vollkommeu mit der
Pallasischen Abbildung stimmen, die Blâtter der U, pumila runder sind, als die der U. campes-
tris var. laevis; sie sind vielmehr verhâltnissmâssig langer und schmâler. Beilâuûg will ich
auch noch darauf aufmerksara machen, dass von Walpers (1. c.) die Kelchlappen der U. pu-
mila als ungewinaperte, die der U. campeslris als gewimperte bezeichnel werden , wâhrend
Turczaninow umgekehrt der U. pumila gewimperte Kelchlappen giebt, dagegen der U. cam-
peslris ungewimperle. Nach meinen Exemplaren scheinen mir die Kelchlappen beider Formen
in nichts von einander verschieden zu sein.
Ordo LXXXVI. BETULACEAE*).
(6a4) 1. Betula allia !.. — Richt. Cod. bot. Linn. p. 930 sp. 7120.
Var. lypica: arborea, ramis novellis glabris; foliis ovato- vel rhbmbeo-triangularibus,
longe acuminatis, duplicato-serratis, demum glabris; squamarum lobis lateralibus oblique rotun-
datis, deflexis. — B. alba Led. 1. c. 111, p. 650. — Turcz. l. c. II, p. 127. — Trautv. et
Mey. fl. Ochot. in Midd. 1. c. n. 289. — Maxim, et Rupr. 1. c. n. 44. — Regel et Maxim.
1. c. p. 226, 228, 235. — Rupr. in Maack 1. c. n. 92.
Hab. Im ganzen Amurlande, besonders im Norden hiiufig und Wâlder bildend, z. B. Ni-
kolajewsk, 22 Aug. 1854 (fruct. mat., folia prorsus evol.); in gemischtem Walde bel Kôurmi
hâufig, 12 Mai 1855 (defl., fol. parum evol.).
Nom. Gillaccis: hiwssj, Oltschis, Orotschis et Goldis: pja vel pja, ad Ssungari
ostium: zâllba, Manegris: zâllban.
Nach den Beobachtungen des H. Maximowicz kommt die B. alba in seinem Florenge-
biete bald mit ziemlich aufrechten, bald mit bâugenden Zweigen vor; die eng anliegende weisse
Rinde wird erst im Aller rissig und sieht dann grau aus; — sie wird im Friihjahre von den
Bâumen abgeschâlt, zu leichten Bôten, Decken, Zelten u. s. w. , indem man in dieselbe zwei
elwa einen Fadeu von einander abstehende Riogschnitte macht und dièse durch einen Langs-
schnilt verbindet. Die von H. Maximowicz eingesammelten Fruchtexeraplare stimmen voll-
kommeu mit manchen meiner Kiewschen Exemplare der B. alba. Die Gestalt der Kalzchen-
schuppen ist zum Theil vollig dieselbe, wie sie Reichenbacb in den Icon. £1. germ. Xll, tab.
626 lig. 1288 [Bel. odorata) abbildet, indessen sind die Schuppen fein ciliirt, wâhrend sie in
der Reichenbachschen Abbildung unbehaartsind. In der Blattform entsprechen die Exemplare
vom Amur vollkommen denen von Udskoi, es fehlen aber den Zweigen die driisigen Punkle
der Middendorffschen Pflanze.
*) Die meislen Blalter waren zur Zeit der Beobachtung (Ende Orlobers) ahgefallen und die wenigen ùbriggeblie-
benen vertrocknet und zusamniengerollt: ich kann mich geirrt haben. (Maxim.).
*) Aiiclore il). E. R. de Trautyetler, adjectis a me syuonymis Tilingianis.
Mém. des s-v. élracg. T. IX. 32
250 Maximowicz.
Ich erlaube mir, bei dieser Gelegenheit zu beraerken, dass meine Beobachtungen mich
veranlassen, nicht alleio die Bet. alba Wallr. und die Bet. piibescens Wallr., welche beide
squaraarum lobos latérales deflexos seu recurvatos baben, mit eioander zu vereinigen, sondern
mit diesen aucb die B. glulinosa Wallr. [B. pubescens Wahlbg fl. carpat. p. 306, B. carpatica
W.), welcbe durch squamarum lobos patentes unterschieden wird, zu einer Art zu verbinden.
Ich besilze Exeraplare dieser B. gliitinosa, welche nicht nur an einem und deraselben Zweige,
sondern auch an einem und demselben Kâtzchen, Schuppen der einen und der andern Form
haben. Fiir die Vereinigung dieser Formen sprechen auch die Culturversuche Watson's
(Bot. Zeit. V. Mobl u. Schlechtend. 1844 s. 155 u. 419) *). Freilich wird die B. alba, in
diesem weiten Sinne genommen, zu einer sehr vielgestalligen Art. Dièse Unbeslàndigkeit der
Form kann aber nicht befremden, wenn man die grosse Verbreitung der Art in horizonlaler
und verticaler Richtung und ihr Vorkommen unter den verschiedensten ôrllichen Verbàltnissen
berùcksicbtigt. Nicht geringern Schwankungen der Form unterliegen sehr viele andere weit-
verbreitete Gewâchse. Eben deshalb bereiten gerade die gemeinsten Pflanzen dem Systematiker
im AUgemeinen auch die grôssten Schwierigkeilen. Dièse erfolgreich zu ûberwinden giebt es
nur ein einziges Mittel, welcbes darin besteht, dass man beisammen làsst, was die Nalur selbsl
nicht geschieden hat. Es hindert dies nicht, aile beobachteten Formverschiedenheiten irgend
einer Species genau zu verzeichnen.
(695) 1. Betiila. daviirica l*all. B. arborea; corlice griseo-fusco, profunde di-
rumpente; foliis ovatis acuminatis, basi cuneatis et rotundatis, inaequaliter serra tis, ulrinque
vel subtus ad nervos pilosulis, in nervorum axillis barbatis vel nudis; julis frucliferis longe pe-
dunculatis, oblongo-cylindraceis, erectis vel declinatis, pedunculura aequantibus vel eo longio-
ribus; squamis juli lignoso-induratis, squarroso-imbricalis, breviter cuneatis; lobis squamarum
difformibus, magis minusve divergentibus, eciliatis, lateralibus terminali plerumque brevioribus
latioribusque; samarae alis loculo seminifero duplo quadruple ve angustioribus. — B. davurica
Pall. fl. ross. I, p. 60, tab. 39, fig. A. ^ Reise III, p. 224, 321 {B. dioka), 421. tab. Rk.
fig. 4, b (vix flg. 4 a). — Led. 1. c. III, p. 651. — Turcz. 1. c. II, p. 128. — Trautv. in
Bull, de la Soc. de natur. de Mosc. 1857. II, p. 445,tab. VII. — Rgl. et Maxim. 1. c. p. 221 ,
226, 235, 237. — Rupr. in Maack 1. c. n. 89.
Var. Maximomcziana Trautv. Foliis basi cuneatis vel rotundatis; squamarum juli
lobis fere ad médium vel ultra médium trifidis, lateralibus terminali brevioribus.
*) Ich muss zugeben, dass es uns oft an Criterien gebricht, um sicher zu enlscheiden, ob irgend welche For-
menverschiedenheiten als Arten oder als Varietàlen zu nehmen seien, unbegreiflich aber ist es mir, dass Jlanner der Wis-
senschaft das allen botanischen Disciplinen zum offenbarsten Nutzen und Frommen gereichende Streben der Sj'stemati-
ker, dergleichen Fragen, den Umstânden geraass, nach bestem Wissen und der Wahrheit moglichst nahe konimend zu
beautworten, als verfriiht oder gar làcherlich bezeichnen. Sind wir wirklich noch nicht im Stande, in den meisten
Fàllen sicher, in andern wenigstens mit grosser Wahrscheinlichkeit zu erkennen, was Art, was Varietat ist, so ist es
auch vôllig zwecklos, gegenwàrtig irgend eine Pflanze zu beschreiben, — so ist es noch nicht an der Zeit, Floren aus-
zuarbeiten, Untersuchungen iiber die Verbreitung der Pflanzen u. s. w. anzustellen. Sollen wir es aber zugleich gana-
lich aufgeben, nachzuforschen, welche der von uns beobachteten Formen denn wohl naturgemass zu einer und derselbeD
Art zu bringen waren, so weiss ich nicht, woher uns dièse Kenntniss spater einroal kommeu sollte. — Trautv.
Primitiae Florae Amurensis. 251
Forma 1. Foliis basi cuneatis; squamis juli obovato-cunealis; squamarum lobis
lateralibus abbreviatis, oblique truncalis, patentibus, — terminali ovato-lanceolato, acutiusculo
vel oblusiusculo, lateralibus longiore. — B. Maximomczii Rupr. io Maxim. 1. c. n. 43.
Hab. Am Amur: hâufig in gemischten Wàldern bei Kôurmi, 12 Mai (defl., fol. parum
evol.); selten auf felsigen AbhâDgen bei Poddale, 20 Mai (defl., fol. parum evol,); an Waldrâo-
deru bei Daisso, 26 Mai (defl., folia fera prorsus evol.), 17 Juli (fruct. mat., fol. prorsus evol.).
Ara Vssuri: Nor, an Felsen, einzeln, 12 Aug. 1855 (fruct. mat., folia prorsus evol.).
Nom. Oltschis : tigbira, Goldis: zjékbora, ad Ssungari ostium: Ijôbgora, Manegris :
tébgora vel ? ingnamkurâ.
Forma 2. Foliis basi cuneatis vel rotundatis; squamis juli circurascriptione
suborbiculatis vel subovalis, basi brevissirae cuneatis; squamarum lobis lateralibus suborbicu-
latis, patentissimis, — terminali ovato, acutiusculo vel oblusiusculo, lateralibus paullo longiore.
Hab. Am tintern Amur: in Bergwâldern und an Waldrândern bei Uchssurai hâufig, 24 Juli
1855 (fruct. mat., folia prorsus evol.).
Die oben beschriebenen beiden Formen der Kâtzchenschuppen gehen so vielfàltig in einander
ûber, dass sie mir nicht geeignet scheiuen, Varietâten zu begrunden. Nach den Angaben des H.
Maximowicz sieht sich der junge, 4 — 5 ZoU dickeStamm in einiger Enlfernung dunkelkaffee-
braun an, in der Nâhe niischt sich dagegen viel grau und gelb hinein, der Stamm ist dabei sehr
rauh, milFetzen loser, braungelberEpidermis bekleidet, oder es fehlen dièse Fetzen gânzlich und
die Rinde ist dann nackt, aus dicht auf einander liegenden Schichten braungrauer Lamellen
zusammengesetzl, die rechl fest zusammenhângen und tief zerklûftet sind, so dass sich unregel-
màssige, bis fingerdicke, kleine, bisweilen aber auch handgrosse Stiicke bilden und die Rinde
daher nicbt, wie die der B. alba, in grossen Blàttern abgeschâlt werden kann. Die Zweige
sind stârker als bei B. alba, weniger zahlreich, bilden mit dem Stamme einen spitzern Winkel,
als bei jener, und theilen sich erst gegen die Spitze hin in feine Zweige. Das Laub ist von viel
reinerra Griin als das der B. alba.
Die Birkenformen, welche ich unter dem Namen B. davurica zusammenfasse, unterschei-
den sich schon durch die schmalgeflugelten Friichte leicht von der B. alba. Zur var. Maximo-
vcicziana gebôrt auch die von mir ira Bull, de la Soc. de Mosc. 1857, II, p. 445 beschriebene
und daselbst aufTafel VIIabgebildeteForm, als forma 3: foliis basi cuneatis; squamis juli ovatis,
brevissimeunguiculatis; lobis squamarum lateralibus subbasilaribus, suborbiculatis, horizontaliter
divergentibus, — terminali lanceolato, acuto, lateralibus subduplo longiore. Unter den Schuppen
der var. Maximowicziana forma 2 finden sich nicht selten auch solche, welche denen der for-
ma 3 vollkommen entsprechen. Die jB. iH/aac/cM Rupr. in Maack 1. c. n. 91 , welche ich iibrigens
nicht gesehen und untersuchthabe, diirfte, nach der vom H. Akademiker Ruprecht gegebeueu
Beschreibung zu urtheilen, nur eine var. Maackiana der B. davurica sein, ausgezeichnet squamis
trilobis, lobo intermedio lateralibus breviore latioreque.
Zu dem, was ich im Moscauer Bulletin iiber die B. davurica Pall. gesagt und nach dem
Herbar des H. Maximowicz in Obigem bereits nachgetragen habe, sei es mir erlaubt noch
252 Maximowicz.
eine Bemerkung zu fiigen, welche ein im Fischer'schen Herbar befiadliches Pallasisches
Exemplar dieser Art betrifft. H. Dr. Regel bat die Giite gehabt, mir dasselbe zur Ansicht zu
liberschicken. Es bestebt dasselbe aus einem Stûcke Rinde und einem von demselben geson-
derten Blattzweige, an welchem ein einziges Fruchtkàtzcben silzl. Das Rindenstiick raag wobl
zu B. davurica gebôren, der Zweig aber kann meiuer Meinung nach nur durch ein Versehen
zu dieser Rinde gelegt worden sein. Er bat keine Aebulicbkeit von der in der Flora rossica von
Pallas abgebildeten Pflanze, weder im Habitus, nocb in der Gestalt der Blàtter, der Kalzçben-
sebuppen und der Frûcbte. Das an dem Zweige befindlicbe Frucbtkâtzchen trâgt samarae lato-
alatae. Dièse Friichte, sowie die Gestalt der Blàtter und der ganze Bau des Fruchtkâtzchens,
lassen mich nicbt daran zweifeln, dass der Zweig zur B. alba L. glutinosa Trautv. [B. ghiti-
nosa Wallr., B. pubescens Wablbg £1. carpat., B. carpaticaW.) gebôrt, von der icb sehr âhn-
liche Exemplare aus dem Norden des europâiscbeu Russlands besitze.
(GîG) 3. Betula Ermaiii Chain. B. arborea; cortice flavido-fusco, profunde di-
rumpente; gemmarum squamis dense lanalis; foliis laloovalis, acuminatis, basi rotundatis vel
subcordalis, inaequaliter serratis, utrinque vel subtus ad nervos pilosulis, in nervorum axillis
barbatis vel nudis; julis fructiferis erectis vel subdeclinatis, subsessilibus, ellipsoideis; squamis
juli pergameis, laxe imbricatis, elongatis, longissime cuneatis; lobis squamarum difformibus,
raagis minusve divergentibus, dense longeque cilialis, laleralibus terminali duplo brevioribus;
samarae alis loculo seminifero duplo quadruplove angustioribus. — B. Ermani Cbam. in Lin-
riea VI, p. 537, tab. VI, fig. D. — Led. 1. c. III, p. 653. — Trautv. et Mey. fl. ochot.
in Midd. 1. c. p. 83, n. 290. — Rgl. et Til. 1. c. n. 261.
Hab. Am unlern Amur: an feucbten Stellen am rechten Amurufer gegeniiber Nikolajewsk,
24 Aug. 1854 (fruet. mat., fol. prorsus evol.); an den Rândern der Nadelwâlder bei Dshai,
9 Juli 1 856 (fruet. mat., fol. prorsus evol.).
Nom. Oltschis, Goldis et Orotschis: Dsjùwagda vel djûwagda, Gillaccis: kérassj.
Dièse Birkenart wird von der B.aîba sowohl, als der B. davurica durch ihre ungestielten,
dicken , ellipsoidischen Frucbtkâtzchen und die diinnen pergaraentartigen Kàtzcbeuschuppeo
leicht unterschieden. Den Angaben des H. Maximowicz zu Folge ist sie ein raàcbtiger schô-
ner Baum, dessen Stamm iiber 1 Fuss dick wird; an àlteru (1 Fuss dicken) Stâmmen bat der
untere Theil derselben eine sehr zersprungene, gelblichbraune Rinde, die Rinde jûngerer (elwa
5 Zoll dicker) Stâmme ist weniger zersprungen, mit lockern Fetzen gelblicbbrauner Epider-
mis bedeckt.
Ich zweifle nicht daran, dass die Maximowicz'sche PQanze von der gleichnamigen, am
Dsbukdshandran von H. v. Middendorff gesammelten, nicht zu trennen ist. Die Exemplare
aus Dsbai haben indessen den dicbten, haarigen Ueberzug, welchen die Middendorffsche
Pflanze auf den einjâhrigen und selbst auch nocb auf den zweijàhrigen Zweigen besitzt, nur an
der àussersten Spitze der einjâhrigen Zweige. wàhrend der ûbrige Theil der einjâhrigen Zweige
und aile zweijàhrigen Zweige unbehaart sind; zugleich sind ihre Kâtzchen und Râtzchenschup-
Primitiae Florae Amurensis. 253
pen ein wenig kleiner, als an der Pflanze vom Dshukdshandran, obschon sie hinsichtlich der
Gestalt niclil abweichen. Das bei Nikolajewsk gesammelle Exemplar besitzt zwar zufallig keine
verlàogerten Blattzweige, scheint aber mit den Exemplaren aus Dshai vollkommen zu stimmen,
bis auf die Blâlter, welche mehr herzformig sind, und die Schuppen des weiblichen Kâtzchens,
deren Lappeo bis zur Mille der Schuppe herabreichea und daher etwas làuger und schmaler
sind, aïs an der Pflanze aus Dshai und an der vom Dshukdshandran. So liefert denn auch dièse
Art, welche viel Besonderes hat und daher nicht schwierig zu erkennen ist, einen unwiderleg- ,
h'chen Beweis dafûr, dass die zur Unterscheidung gebràuchlichen Charaktere innerhalh gewisser
Grenzen Abànderungen unlerworfen sind.
Zu benierken wâre noch, dass Ledebour (fl, ross. III, p. 653) die B. Ermani zu den
- straucharligen Birken hringt, wâhrend unsere Pflanze baumartig wâchst. Dieser Widerspruch
scheint mir aber von geringer Wichtigkeit, da die B. Ermani unter gewissen Verhàltnissen
sehr wohl auch als Strauch vorkommen kann und da Ledebour, welcher nur Herbarien-
Exemplare derselben gesehn hat, sich in obiger Angabe auch geirrt iiaben kann. Chamisso
schweigt dariiber, ob seine B. Ermani ein Baum oder ein Strauch ist.
(6ÎÏ) 4. Betiila coi^tata Trautv. B. arborea; cortice laevi, flavido-fuscn; gem-
marum squamis glaberrimis; foliis ovatis, longe acuminalis, basi rotundatis vel subcordatis,
inaequaliter arguteque serratis, utrinque ad nervos parce pilosulis, infra in nervorum axillis
barbatis; julis fructiferis subsessilibus, erectis vel declinatis, ellipsoideis; squamis juli lignoso-
induralis, laxe imbricatis, longe cuneatis; lobis squamarura difîormibus, divergentibus, eciliatis,
lateralibus terminali duplo breviorihus; samarae alis loculo seniinifero duplo quadruplove an-
gustioribus.
Hab. Am unlern Amur: am Abhange des Chôchzier, bei Messur, am Rande gemischter
Wâlder, 28 Juli (fruct. mat., fol. prorsus evol.); im Biireja-Gebirge, in Wàldern, 15Aug. 1856
(steril., fol. prorsus evol.).
Nom. Golde banc speciera cum B. Ermani confundunt et Dsjiiwagda vel ad Ssungari
oslium Gjùwagda appellant.
Rami novelli glabri, vel ubique vel apice resinoso-punctati. Gemmae glaberrimae, gluti-
nosae. Folia a|îproximato-nervosa, nervis secundariis in quovis latere 12 — ^14, supra ad ner-
vos et inter nervos secundarios parce et adpresse pilosula, infra ad nervos parce pilosula et in
nervorum secundariorum axillis barbata, in pagina inferiore punclis resinosis demum obsolelis
obsita, ad 8i centim. longa, ad 5 cenlim. lata. Amenta mascula plerumque terna, rarius ge-
mina vel solitaria, apici ramorum hornotinorum, elongatorum, foliatorum inserta, approximata,
sessilia. Juli fructiferi, uti videtur, abbreviati, ad 13 millim. longi; axes eorum persistentes,
erecti, circiter 1 cenlim. longi. Squamae juli deciduae, longe cuneatae, fere ad médium trifidae;
lobi difl'ormes, inaequales, divergentes, demum eciliati, — latérales subrhombei vel suborbi-
culali, basi angustati, apice rotundati, — terminalis oblongus, apice obtusus, lateralibus duplo
longior. Samarae alae loculo seminifero duplo quadruplove angustiores, utrinque anguslatae.
254 Maximowicz.
Die B. costata ist nach H. Maximowicz ein Baum, dessen Stamm bis 7 Zoll Dicke er-
reicht. Die Rinde ist so fest anliegend und glatt, auch fast so leicht in grossen Blâttern abschàlbar,
als an der B. alba, allein die Farbe ist gelblicb-brâunlich; an den Aesten ist die Epidennis
dunkler gefârbt und locker uni dieselben herumbângend.
Dièse Art unterscheidet sich von allen ubrigen baumartigen Birken Sibiriens schon durch
die Blâtter sehr auffallend. Dièse besitzen auf jeder Seite des Mittelnerven 12 bis 14 secundàre
Nerven, wâhrend sie bei B. alba und B. davurica deren hocbstens 8, bei B. Ermani àeren
hôchstens 8 bis 10 baben. Dièse secundâren Nerven sind daber bei B. costata einander viel
mehr genâhert, aïs bei letzteren 3 Arten. Hiedurch, so wie durcb die sehr dichten undschar-
fen Zâhne des Bandes, gewinnen die Blâtter der B. costata ein ganz besonderes Ansehen. Dies
Kennzeicben ist einstweilen fur dièse Art das zuverlâssigste, da neben vielen nackten Axen
anderer Fruchlkâtzcben, nur ein einziges, 13 Mill. langes, Frucbtkâtzchen, ganz am Ende
eines Zweiges sitzend, an den von H. Maximowicz gesammelten Exemplaren erhalten ist,
und es daher moglich sein kônnte, dass dièses Kâtzchen gerade kein normal und voUkommen
ausgebildetes ist. — Die B. alba unterscheidet sich ausserdem von unserer Pflanze durch ihre
weisse Kinde, breitgeflugelten Fruchte u. s. w., die B. davurica durch ihre sehr rissige Rinde,
langgestielten Frucbtkâtzchen u. s. w., — die B. Ermani Cham. durch ihre sehr rissige Rinde,
durch dicht- und langbehaarte Knospenschuppen, dicht- und lang-bewiuiperte, dûnnere, per-
gameotartige Kâtzchenschuppen u, s. w. — Die B. microphijlla Bge. und B. torluosa Ledeb.,
welche ich ûbrigens nur den Beschreibungen nach kenne, sollen breite Fruchtflûgel haben und
stehen also der B, alba nàher als der B. costata.
(Oî9S) 5. Betiila friitîcosa Pall. B. fruticosa; foliis ellipticis ovatisve, acutis,
inaequaliter serralis, demum utrinque glabris vel subtus ad nervos puberulis; julis fructiferis
erecto-patulis vel declinatis, pedunculo plerumque multo longioribus; squamarum juli cunea-
tarum lobis conformibus vel dilTormibus, magis minus ve divergenlibus, subaequalibus vel sae-
pius laleralibus terminali brevioribus eoque interdum paullo latioribus; samaris angusto-alatis,
alis loculo seminifero subduplo quadruplove angustioribus, utrinque angustatis. — B. fruticosa
Pâli. fl. ross. I, p. 62, tab. A. B. C; Reise Th. III. Append. p. 758. n. 133. Taf. Kk, Fig.
1. 2. 3. — B. humilis Schrank. — Ledeb. 1. c. IIJ, p. 653.
Var. Buprechtiana Trautv. Foliis subtus dense punctatis; juli squamis ad tertiam
longitudinis suae partem trifidis; squamarum lobis difformibus, parum divergenlibus, — terminali
oblongo, apice rotundato, — lateralibus terminali brevioribus, subrhombeis, apice rotuudatis vel
oblique truncatis. — B. palustris variet. Rupr. in Maack 1. c. n. 86.
Hab. Am untern Amur: hâufig auf nassen Wiesen in der Niederung bei Kitsi, 29 Juni
1 856 (fruct. subniat.). — Wahrscheinlich gehôren hierher auch einige bei M)'llki auf sumpfi-
gen Wiesen, den 16 Mai 1855 gesammelte Exemplare (flor.) — Nom. Goldis: hoktoassâ.
Var. Bvprechtiana sistit frulicem ad 15 ped. altum, interdum arbusculiformem, truDCo
interdum brachii crassitiem attingente, cortice laevi, cinereo-albo. Rami dense resinoso-punc-
Primitiae Florae Amcrensis. 255
tali, novelli parce puberuli. Folia elliptico-ovata, basi cuoeata, apice acuta, iaaequaliler argu-
teque serrata, subtus dense punctata et ad nervos puberula. Juli fructiferi erecto-patuli vel de-
clinati, oblongo-cylindracei, breviter pedunculati, pedunculo mullo longiores. Squaraae cunea-
lae, longitudine laliludinem suara fere bis superanles, ad terliam longitudinis suae parlera trifi-
dae; lobi difformes, inaequales, parum divergentes, — ternainalis oblongus , apice rotundatus,
— latérales abbreviati, terminali breviores, subrhombei, apice rotundati vel oblique truncati.
Samararum alae loculo seminifero duplo angustiores, utrinque angustatae.
Die B. fruticosa Pall. (Reise Tb. III. Taf. Kk.) bat offenbar schmalgeflugelte Friichte und
gehort daher die B. fruticosa W. et Koch, mil breilgefliigelten Friichten, wie schonRuprecht
(1. c. n. 86) bemerkt, nicht zur gleichnamigen Pallasiscbeo Pflanze. Die Koch 'sche fi. /rM^îcosa
ist wohl ohne Zweifel die B. Gmelini Bge. Nacbdem ich aber Exemplare der B. paluslris var.
Rupr. gesehen und die Ruprechtsche Beschreibung der typischen B.paîustris verglichen habe,
scheint es mir gewiss, dass dièse Art die âchte B. fruticosa Pall. ist. Dieser Ansicht scheint
auch H. Akademiker Ruprecbt durcbaus nicht abgeneigt (1. c). Zugleich, nach vielfâllig ge-
wonnener Ueberzeugung von der grossen Verânderlichkeit der Gestalt der Kàtzchenscbuppen
u. s. w. an einer und derselben Birkenart, naraentlicb auch an der europâisch-russischen B.
AumîV/s Schrank, bio ich der Meinung, dass die âlteren Botaniker mil Fug und Recht die B.
humilis Schrank mit der B. fruticosa Pall. vereinigten. Man bat dièse Ansicht in der Folge-
zeit wohl nur in der falschen Voraussetzung aufgegeben, dass die spilzblâttrige Strauchbirke
mit scbmalen Fruchtflûgeln im ôsllichen Sibirien nicht vorkomme.
Die von mir hier als B. fruticosa var. Ruprechtiana beschriebene Pflanze bat H. Akademi-
ker Ruprecbt selbst mit seiner B. palustris var. verglichen und als identisch mil derselben er-
kannt. Er theilt mir zugleich mit, dass auch an der von ihm beschriebenen&Iaack'schen Pflanze
die Blâlter auf der unleren Flâche punktirt sind, obschon viel undeutlicher, als an den von H.
Maximowicz gesammelten Exemplaren.
(699) 6. Betiila :Middenflorffiî Traiitv. et WLey. B. fruticosa; foliis ellip-
ticis vel obovatis, apice rotundatis vel obtusis, inaequaliter serratis, demum utrinque glabris;
julis fructiferis erecto-palulis vel declinatis; pedunculo nunc julum subaequante nunc eo raulto
breviore; squamarum juli obovato-cuneatarum lobis difformibus, magis minusve divergentibus,
lateralibus terminali plerumque brevioribus lalioribusque; samaris lato-alatis, alis latitudine
loculi seminiferi. — Rgl. et ïil. 1. c, Nachtrag. — B. rotundifolia Rgl. et ïil. 1. c. n. 260.
Var. communis Trautv. Julis oblongo-cylindraceis.
Forma 1. Squamis aeque latis ac longis, brevissime cuneatis, fere ad médium
triGdis; lobis subaequalibus, subconformibus, valde divergentibus, ovato-ellipticis, — laterali-
bus pauUo latioribus, oblusiusculis vel acutiusculis, — terminali aculo; samaris apice profunde
emarginatis.
Forma 2. Squamis latitudine sua vix longioribus, breviter cuneatis, ad | tri-
fidis; lobis subdifformibus, plerumque divergentibus vel rarius raargine sese tegenlibus, — la-
256 Maximowicz.
teralibus nunc subtrapezoideis et oblique truncatis, nunc elliptico-ovalis, apice rotundalis, —
termiuali ovato-elliptico, apice obtuso vel rotundato, latérales parum superante; samaris apice
profunde emarginalis.
Forma 3. Squamis longitudiae latitudinem suam sesquies superantibus, longe
cuneatis, ad i trifidis; lobis abbreviatis, admodum dilîormibus, parum divergentibus, — late-
ralibus subtrapezoideis, oblique truncatis, — terminali ovato aculiusculo, latérales parum su-
perante; samaris apice truncato-rotundatis, non emarginatis.
Forma 4. Squamis latitudine sua subduplo longioribus, longe cuneatis, ad i
trifidis; lobis dilîormibus, a se invicem distantibus, subparallelis, — lateralibus oblique ova-
tis, acutis, — terminali lineari-lanceolato, acuto, latérales manifeste superante; samaris apice
emarginatis.
Hab. Am untern Amur [Knslenregion): in der Niederung zwiscben Rilsi und Mariinsk,
29 Mai 1856 (deflor., folia e gemmis erump.); in den Nadelwàldern um Nikolajewsk, 13, 14
Aug. 1854 (fruct. mat,).
Die von mir so eben unterschiedenen vier Formen gehen vielfâltig in einander iiber.
Nach den Beobacbtungen des H. Maximowicz ist dièse Art ein etwa 10 Fuss hoher Strauch
mit ziemlich spârlicber Veràstelung und hellem, gelbgriinem Laube; die Rinde 2 Dec. 1 Mill.
dicker, 27 Jahre aller Starame ist gliinzend, rothbraun, mit zerslreuten grauen Flecken, die
von iiusserst diinuer, abschûlfernder Epidermis herriihren, — nacb oben zu wird die Rinde
hâufiger graugefleckt und die Epidermis bildet raancbmal Raubigkeiten; — die 3 Millim. dik-
ken Zweige sind dicht mit Harzkiigelchen besetzt, die dûnnslen ausserdem fein und kaum be-
merkbar pubescirend. Die zwiscben Kitsi und 3Iariiusk gesebenen Exemplare waren nur 3
4 Fuss bohe, sparsam verâstelte Straucher.
Ich glaube mich gegenwiirlig zu der Annahme berechtigt, dass die mit breitgefliigelten
FriJcbteu versehenen B. Gmelini, B. fruticosa und B. Middendorffii der Florula ochotensis zu
einer und derselben Art geboren. Von der B. Gmelini fl, ochol. und der B. fruticosa fl, ochot.
batte H. von Middendorff nur bëcbst unvollkommen entwickelte Exemplare eingesammelt,
welcbe nicht mit Zuverlàssigkeil beslimmt werden konnten. Die Scbuppen der wenig entwik-
keltea weiblichen Kâlzchen eines Tbeiles der Middendorffscben Exemplare besitzen lobi im-
bricati und stimraen im Allgemeinen mit deneii der B. Gmeîini Bge (Trautv. PI. ima<T. et
descr. tab. 5, Fig. b. c. d.), wàhrend die Scbuppen der vorigjâbrigen Fruchtkâtzchen an an-
deru Middendorffscben Exemplaren lobi a se invicem distantes haben, Da die Midden-
dorffscben Exemplare einen Uebeigang der einen Form in die andere nicht gewahreu liessen,
so wurden dieselben in der Florula ochotensis fur zwei von einander unterschiedene Arten ge-
nommen. Obscbon die noch grosstentheils sehr wenig entwickelten Blâtter dieser Exemplare,
wie auch in der Florula ochotensis p. 84 ausdrûcklich erwahut wurde, von denen der tvpi-
schen B. Gmelini Bge dadurch abweichen, dass sie an der Spilze abgerundef sind, wurden
besagle Exemplare dennoch eines Theils der B. Gmelini Bge, andern Tbeils der B. fruticosa
Ledeb. zugezàhlt, in der Voraussetzung, dass die abweicbende Gestall der Blàlter in deren Ju-
Pbiiviitiae Florae Amueensis. 257
•gend oder irgend welchen Zufalligkeiten begrûndet sei. Hierzu fanden sich ira Middeudorff-
sclien Herbar endlich iioch vollkommen entwickelte Exemplare einer dritten hierher gehorigen
Form, ausgezeichnet durch kurze, kuglige Fruchtkàlzchen, umgekehrt eifôrmige Blàtler u.s.w.
Dièse wurden aïs eine neue Art, B. Middendorffii , beschrieben. Jetzt aber habe ich mich an
der von H, Maximowicz bei Nikolajewsk gesamraelten stumpfblâttrigen Slraucbbirke mit
breitgefliigelten Fruchten, von welcher vollkommen entwickelte Exemplare vorliegen, iiber-
zeugt, dass an dieser Pflanze einerseits die Gestalt der Scbuppen der Fruchtkatzchen, und selbst
auch der Fliigelfriicbte, sehr variirl, andererseits die Abstumpfung der Blàtler sehr constant ist.
In Berucksicbtigung dieser Umstande und anderweitiger Beobachtungen, welche unzweifelhaft
darlhun, dass die Gestalt der Scbuppen der Fruchtkâtzcben iiberhaupt bei den Birkenarten
durcbaus nicht constant ist, sondern bei jeder Art nicht unbedeutenden, obscbon innerbalb ge-
wisser Grenzen eingeschlossenen, Abànderungen unterliegt, giaube ich jetzt, dass diebekannten ■
sibirischen hoheren Slraucbbirken mit breitgefliigelten Fruchten in nicht mehr als zwei Arten
gesondert werden kounen: in eine spitzblàttrige {B. Gmelini Bge. — Trautv. Imag. et descr.
pi. tab. 5) und in eine stumpfblàttrige (7?. Middendorffii). Zur letztern Art bringe ich als
var. communis ausser den oben angefiihrten von H. Maximowicz gesammellen Exemplaren
auch die B. Gmelini und B. fruticosa der Florula ochotensis und als var. schantarensis die B.
Middendorffii fl. Ochot. p. 84, tab. 21, welche sich durch juli subglobosi auszeicbnet.
Die ebenfalls straucharlige und mit breitgefliigelten Fruchten versehene, aber spitzblât-
terige, B. Gmelini Bge, variirt auch hinsichtiich der Gestalt der Râtzchenschuppen. Ausser
der Form mit am Rande sich deckenden Schuppenlappen (Trautv. 1. c. tab. 5) besitze ich
Exemplare derselben, an welchen die Schuppenlappen weit von einander abstehen. Ich meine,
dass auch dièse Unterschiede nur zufàllige sind, vielleicht auch zum Theil durch verschiedenen
Grad der Reife bedingt werden. — Nach den Diagnosen, welche Ledebour (fl. ross. III. p.
652 und 653) fur die B. Gmelini und B. fruticosa giebt, will es mir fast scheinen, als ob seine
B. fruticosa diejenige Pflanze ist, welche ich als B. Gmelini Bge abgebildet habe (PI. Imag. et
descr. tab. 5), dass er dagegen als B. Gmelini eine Birke beschreibt, welche meiner B. davurica
im Bull, de la Soc. de nat. de Mosc. 1857. n. II. tab. VII. flg. 2. sehr nahe stehen muss,
wenn sie nicht gar eben dieselbe ist. — Die B. diVanca/a Ledeb. fl. ross. III. p. 652 (Turczan.
fl. baie. dah. IL p. 129) wâre wohl besser nicht aufgestellt worden.
(680) 7. ilLlimster fruticosiis liedeb. 1. c. III. p. 655.— Trautv. et Mey. fl.
ochot. in Midd. 1. c. p. 85, n. 295. — Rgl. Til. 1. c. n. 262. — Alnaster viridis Spach., Turcz.
1. c. II. p. 131. — Alnaster Rgl. et Maxim. 1. c. p. 227. — Alnobetula fruticosa Rupr.,
Rupr. et Maxim. 1. c. n, 41. — Rgl. et Maxim. 1. c. p. 226, 233. — Rupr. in Maack
1. c. n. 84.
Hab. Im ganzen Amurlande, z. B. Bai de Castries, ara Ufer zerstreut, 15 Juli (fol. pror-
sus evol., julis anni current. et mat. et immat.); auf dem Gipfel des C;ip Lazarefl, selten, 3 Aug.
(arborea); am Flusschen Kamul in der Nahe von IS'ikolajevsk, 18 Aug. 1854 (arborea, foliis
Mém. des sav. élrang. T. IX. 33
258 Maximowicz.
prorsus evol., julis anni currenl. maturis); oberhalb Halbo, an schatligen Stellen der Bergab-
hâoge, hie und da hâuGg, 16 Mai 1855 (flor., fol. paruin evol., julis anni anteced. maturis);
an den Randern der Wàlder des rechten Amurufers im Bureja-Gebirge, 16, 18 Aug. 1856
(et frulicosa et arborea, fol. prorsus evol., julis anni currentis nec non praegressi maluris).
Nom. Gillaccis: heungi, Ollscbis: duldshinchurâ, Goldis: dulginkurâ, Manegris:
dulgichssa, infuso corticis pelles cervinae in colorem lutescenlem vel rufescentem tinguntur.
Der Alnasler fruticosus Led. enlwickelt sich in der Amurgegend in einer VoUkommenheit
und Ueppigkeil, welche anderwârts an ibm unbekannt zu sein scheinen. Nacb den Beobacbtun-
gen des H. Maximowicz wâchst dièse Art am Amur als ein mehrstâmmiger, bisweilen 20
Fuss hober Strauch. Ausserdem aber fand sie H. Maximowicz in der Amurgegend (Bureja-
Geb.) auch als einen Baum von mitllerer Grosse, mit eiuem aufrecbten, etwa 3 ZoU dicken,bis
auf 1| Klafter vom Boden asllosen Stamme. An dieser baumartigen Form erreichen auch die
Blâtter bisweilen eine ganz ungewôhnliche Grosse, indem einzelne derselben bis 15 Centim.
lang und 10 Centim. breit werden. Die Blâtler beider am Amur beobachteter Forraen sind auf
beiden Flâchen von grûner Farbe. An den wohlausgebildeten Frûchten sind die Fliigel so breit
als das Fruchtfach oder um ein Geringes schmâler als dièses, dabei an der Spitze der Frucht
gewôbnlich mehr oder weniger ûber das Frucblfacb binaus verlàngert. Die Fliigelfrucht ist
daher an der Spitze gewôbnlich ausgerandet. Ich bemerke jedoch unter dergleichen Frûchten
auch andere, an denen dièses nicht der Fall ist, indem deren Fliigel nichl langer sind als das
Fruchtfach.
(6§i) 8. itiniis incana 1¥. — Led. 1. c. III, p. 656. — Rgl. et Maxim. 1. c.
XV, p. 233, 235.
Var. hirsuta Led. 1. c. — Turcz. 1. c. II, p. 132. — Trautv. etMey. fl. ochot.
in Midd. 1. c. p. 86. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 42. — Rgl. et Maxim. 1. c. p. 226, 227.
— A. hirsuta Turcz., Rupr. in Maack 1. c. n. 83.
Hab. Im ganzen Âmurîande, im Norden hâuflg, im Sûden nur an nordischen Lagen; z. B.
an Waldbàchen ura die Bai de Castries, 16 Juli (fol. prorsus evol., juli mat.); am Amurufer
zwischen Nikolajevsk und Cap Tschhirkrach, 22 Aug. 1854 (fol. prorsus evol.); an Waldran-
dern umKitsi, auf nassem Boden, hâufig, 14 April 1855, 23 April 1856 (flor., aphylla); an
Waldràndern unterhalb Messur, unweit der Ussuri-Mûndung, hâufig, 29 Juli 1855 (fol. pror-
sus evol., juli mat.); an Abhângen im Bureja-Gebirge, hâufig, 14 — 17 Aug. 1856 (fol. pror-
sus evol., jul. mal.).
Nom. Oltschis et Goldis: pùngda, Manegris: dshùgda.
Die von H. Maximowicz eingesammelte Pflanze stimrat vollkoramen mit der A. incana
var. hirsuta ans Udskoi und von der Angara. Es tritt dièse Eller nach H. Maximowicz in
der Amurgegend sowohl als Baum, wie auch als Strauch auf. An der baumartigen Form wird
der Stamm 15 — 25 Fuss hoch und 5 ZoU dick; die Rinde ist glalt, von brauner Farbe, mit
weissen Lenticellen.
Primitiae Florae Amurensis. 259
Ordo LXXXVII. MYRICACEAE.
(6§3) 1. Tttyrîca Gale li. — Led. 1. c. III, p. 661.
Hab. In der Kûstenregion : um Nikolajevsk in mit Ledum palustre bedeckten Lichtungen
des Nadelwaldes, 29 Aug. (frf.); auf Wiesen am Ufer des Fliisschens Kamut, unweit Nikola-
jevsk, 18 Aug. 1854 (frf.).
Convenit eum forma orientali, de qua mentio facta apud Ledebour 1. c.
Ordo LXXXVIII. TAXACEAE*).
(68S) 1. Taxii!$ liaccata li. — Led. 1. c. III, p. 666.
Var. microcarpa Trautv. Fructibus aculioribus et minoribus, quam in forma vul-
gari. — T. baccata Rupr. et Maxim. 1. c. n. 53. — Rgl. et Maxim. I. c. p. 234. — Rupr.
in Maack 1. c, n. 101.
Hab. Am untern Amun stellenweise, mehr auf Gebirgen: Dshai, an Waldrândern, haufig,
1 Mai 1 855 (steril.) etc. Auf Sachalin: an bewaldeten feuchlen Anbergen der Weslkûste, Anf.
Sept. 1853 (fruct, submat., Dr. Weyrich).
Nom. Oltschis et Goldis: Kyndala.
Nach H. Maximowicz trilt dièse Ptlanze bei Dshai als ein kleiner, âstiger, 3 — 5 Fuss
hoher Strauch auf**). Die Blàtter, sowohl die der sterilen Exemplare von Dshai, als die der
Fruchtexemplare aus Sachalin, stimmen, wie bereits anch von Andern ausgesprochen isl, voll-
kommen mit denen der europàischen T. baccata. Die Samen der Eibe aus Sachalin, welche
schon vollkomraen ausgebildet zu sein scheinen, (obschon der discus cupulaeformis erst die un-
tere Hàlfle der Samen bedeckt) sind aber spitzer und viel kleiner, aïs die Samen eines kauka-
sischen Fruchtexemplars der Tax. baccata, welches ich besitze, und auch viel kleiner als die
in Schkuhr's Handb. Taf. 339'und Reichenbachs Icon. fl. germ. XI. tab. 538. fig. 1147.
abgebildeten Formen. Die Samen der Eibe der Amurgegend erreichen nâmlich nur eine Lange
von 5 Millim., wàhrend die der kaukasischen Pflanze 7 Millim. lang sind, Ich bin daher der
Ansicht, dass die Eibe der Amurgegend einstweilen noch nicht unbedingt fiir die gemeine Form
der Tax. baccata zu nehmen sei. Hierbei habe ich noch zu bemerken, dass die T. baccata mi-
crocarpa der T. baccata minor Michx. (flora bor. amer. II. p. 245, — T. canadensis W., Endl.
Synops. Conif. p. 243) sehr nahe v^rwandt zu sein scheint. Ich besitze zwar keine Exemplare
dieser amerikanischen Varietât, aber die Charaktere, durch welche Michaux dieselbe von der
gemeinen Form der T. ôaccaia unterscheidet, passen sehr wohl auch auf unsere Sachalinschen
Exemplare, Michaux sagt nâmlich von seiner var. minor: «humilior, patula, floribus fructi-
busque minoribus,»
*) Auctore ill. E. R. de TraulTeller.
**) In Dere sah ich sie im Nadelwalde als 15 Fuss hohes, l\ Zoll dickes Bâumchen, und weiter im Innern, im
Gebirge, soll sie ein bis 1 Fuss difker Baum werden. (Maxim.)
260 Maximowicz.
Ordo LXXXIX. ABlETlNEAERich.*)
(6§4) 1. Allies sibirica liCd. FI. ait. IV. p. 202. — Icon. pi. FI. ross. ill., lab.
500. — Trautv. et Mey. FI. ochot. in Midd. 1. c. p. 86. n. 279. — Pùius sibirica Led.
0. ross. III, p. 669. — Pinus Piclila Fisch., Turcz. 1. c. II, p. 138.
Var.nephrolepis Trautv. Coni squamis reniformibus, longitudine sua subtriplo latio-
ribus, bracteas parum superaniibus. — Abies sibirica Regel et Maxim. 1. c. XV. p. 226. —
Picea Pichta Loud., Rupr. et Maxim. 1. c. n. 45. — Rupr. in Maack 1. c. u. 93.
Hab. Im ganzen Amurlande, bildet mit andern Coniferen Wâlder; z. B. Bai de Castries,
zerstreut im Nadelwalde, Mille Juli's (con. immat.); um Nikolajevsk, 13 Aug. 1854 (coni
mat.); in gemischtem Walde bei Pâchale, 29 Mai 1855 (flor.); an der Ussuri-Miindung, bei
Turrme, im Hochwalde am Fusse der Chochzier-Berge ziemlicb hàufig vvetdend.
Nom. Gillaccis: ngârni, Oltschis et Goldis: wânkta, ad Ssungari oslium: nângla.
Ich besitze die Ab. sibirica aus dem siidlicben Ural, aus dem Allai, vom Flusse Irkut mid
aus Udskoi. An alleu diesen meinen Exemplaren entspricht die Form der Zapfenschuppeii raehr
oder weniger der Abbildung, welche Ledebour von ibnen giebt (squamae ebasi cuneata abrupte
dilatatae, in laminam subquadraugularem, versus apicem multo latiorem). An der Maximo-
wicz 'schen Pflanze von Nikolajevsk (mit bereits abgefallenen Scbuppen) und der Bai de Ca-
stries (mit noch nicht ganz reifen Zapfen) dagegen sind die Zapfenschuppen durchaus nieren-
fôrmig, 2|^ bis 3 mal so breit als lang, in der Regel nicht viel langer als die Bracleen. Den-
noch bin ich iiberzeugt davon, dass die Pflanze der Amurgegend von jener des ûbrigen Sibi-
riens nicht als besondere Art zu trennen ist, indera ich sowohlan der Ab. sibirica aus Udskoi, als
an der aus dem Ural, v^^enigstens einzelne Zapfenschuppen finde, welche mehr oder weniger nieren-
fôrmig sind, wâhrend einzelne Scbuppen der Maximowicz'schen Pflanze dagegen sich der ge-
wôhnlichen Form sehr nàhern. Leider erlaubt die sehr unbedeulende Anzahl der von H. Ma-
ximowicz eingesammelten Fruchtexemplare der Ab. sibirica durchaus nicht, dariiber zu ur-
theilen, ob und in welchem Grade die an den Maximowicz'schen Exemplaren beobachlete
nierenfôrmige Geslalt der Zapfenschuppen sich an dieser Art ùberhaupt im ganzen Amurlande
wiederfindet.
B. Maximowicz theill mir uber die Ab. sibirica der Amurgegend folgende Bemerkungeu
mit: der Stamm ist sehr gerade, mit vertrocknenden untern Aesten. Die Krone ist etwa auf
das obère Drittel der ganzen Baumeshohe beschrânkt und gleicht einem eben so langen als brei-
ten Cylinder mit kurzem, stumpfem, daraufgesetztem Kegel. Die Aeste geheo unter einem Win-
kel von 75° — 70° vom Stamme ab, verâsteln sich mehr zu ihrer Spilze hin und fast in der
Horizontalebene. Das Laub bat fast die Farbe des Laubes von Picea ajanensis und ist vielleicht
um ein Weniges gruner. Das junge Laub ist, in Masse gesehen, lange nicht so blau angelau-
fen, als bei Picea ajanensis. Die âltern Fruehtaxen stehen zur Spitze der Krone hin hâuHg,
seltener sind sie auf den mittlern Zweigen; sie stehen steiT aufrecht am Ende kl^iner Zweiglein.
*) Auctore ill. E. R. de Trautvetter. SyûOHyma Tilingiaua ipse adjeci.
Primitiae Florae Amurensis. 261
(G§5) 2. Picea o9»<»vata liCdeb. FI. ait. IV. p. 201. — Icon. pi. FI. ross. ill.
lab. 499. — Traulv. et Mey. FI. ochot. in Midd. 1. c. p. 87. — Regel et Maxim. 1. c.
XV. p. 226, 234. — Pinus orientulis Ledeb. fl. ross. III, p. 671. (quod ad plantam sibiricam
atlinel). — Turcz. 1. c. II, p. 139. — Abies obovala Rupr. — Rupf. et Maxim. 1. c. n. 48.
— Rupr. in Maack 1. c. n. 94.
Hab. Am ganzen Amur; z. B. oberhalb Kplgu, ira Nadelwalde, nicht hâufig, 5 Juli (con.
mat. anni praegressi); in gemiscbten Waldern bei Kôurmi, 12 Mai 1855 (defl.); unterbalb
Messur, im gemiscbten Walde, 28 Juli 1856 (steril.).
Nom. Goldis: djâchta, dsjâchta vel gjâchta, Manegris: assikta.
Von H. Maximowicz erhielt ich folgende Beobachtungen iiber dièse Art: die Rrone al-
ler, 1 Fuss dicker Baume ist schmal pyramidal, mit horizoutalen oder ein wenig aufstrebenden
Aesten. Der Stamm ist etwa auf 25 Fuss von Aesten entblôsst. Die Nadeln sind bûrstenfôr-
mig nach oben gebogen. Das Laub ist viel magerer als bei Picea ajanensis, dùster braungriin.
Das junge Laùb ist hellgriin, ohne Reif. Die Rinde junger Baume ist der von Ptcea ajanensis
durchaus àbnlich, sie wird aber friiher (schon bei 1 Zoll dicken Stâmmeu) raub und spaltet
von unten auf in Lângsfurchen bei | Fuss dicken Stâmmen so, dass sie ein gegiltertes Ansehen
bekommt, indessen obne dass sich Stucke ablosen liessen, wie bei Picea ajanensis.
(6§6) 3. Pîcea ajanensis Fîscli. — Trautv. et Mey. fl. ochot. in Midd. 1. c.
p. 87, n. 299, Taf. 22 — 24. — Rgl. et Til. 1. c. n. 266. — Abies ajanensis Rupr. et
Maxim. 1. c. n. 47. — Rupr. in Maack 1. c. n. 95. — Picea jezoensis Maxim, in Bull.
1. c. XV, p. 235.
Hab. Am untern Amiir: um die Bai de Castries den Wald bildend, 13 Juli 1854 (con.
anni current. immat., anni praegressi maturis); bei Kilsi, ebenso, 5 Juni 1855 (flor. nec non
con. mat. anni praegressi); bei Mariinsk, ebenso, 14 Juni 1856 (con. anni current, parum
evol., anni praegressi matur.); bei Dsbai, ebenso, 26 Juni (con. matur. anni praegressi); an
der Ussuri-MiinduDg, je tiefer in den Hochwald zum Chochzier-Gebirge hin, desto hàuflger, 31
Juli 1855 (steril.).
Nom. Gillaccis: twissj'k, Oltschis: oikta (lusus longifolius), châssj'kta , Goldis:
chassj'kta, hâsskta, ad Ssungari ostium ; âssj'chta.
Als eine willkommene Vervollslândigung der von mir in der Florula ochotensisgelieferten
Beschreibung dieser Art lasse ich einige mir von H. Maximowicz mitgetheilte Bemerkungeu
iiber dieselbe folgen : der Stamm ist sehr gerade. Die Rinde ist braungrau, in handgrosse,
làngliche, sich schwer ablosende Stiicke gespalten. Die Aeste sind etwas aufgerichtet, fast ho-
rizontal, oder sellener elwas nach unten gebeugt, vorherrschend in der Horizontalebene verzweigt.
Die Kronenform ist lânglich-cylindrisch, mit slumpf kegelfôrmiger Spilze. Die Nadeln sind
bûrstenfôrmig nach oben gerichtet (bei Abies sibirica fast zweizeilig in der Horizontalebene ge-
stellt). Das Laub ist dunkelgriin, mit einem leisen Schimmer in's Brâunliche. Das junge Laub
ist sehr slark blau angelaufen. Die weiblichen Blulhen sitzen auf den Terminal- und Seiten-
262 - Maximowicz.
zweigeD der hôchsten, sellener der untern Aeste, zuweilen auf ganz kurzen, aus dem Stamme
tretenden Zweiglein, die ofl nur 3 Zoll Lange erreicheo ; sie siod sleif aufrecht, wâhrend der
Bliithezeit braunpurpurroth, kaura etwas blàulich bereift. Die Schuppen sind am ganzen Rande
schirmfôrmig rigid zuriickgebrocben. Die Bracteen sind von dem slarken Reife, von dem sie
angeflogen sind, hellblaugrau. Die Zapfen sind aufrecht, nach vollendeter Samenausstreuung
iind,wenn mehr als 2 Jabie ait, nickend, hângend und endlich beim leisesten Winde abfallend.
Die mànnlichen Bliilben sind sehr zahireich, aus Seilenknospen der Zweige entstehend, hâufiger
zur Spitze des Baumes hin, doch auch bis auf die untern Zweige binabgehend.
(683) 4. Ijarix daliurica Tiircz. — Trautv. et Mey. FI. Ochot. in Midd.
1. c. p. 88, n. 301. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 46. — Rupr. in Maaek 1. c. n. 96. —
Rgl. et Til. 1. c. n. 265. — Pinus davurica Fisch., Led. fl. ross. HI, p. 673. — Turcz.
fl. baie. dah. II, p. 140. — Larix sibirica Rgl. et Maxim. 1. c. XV, p. 226 (non Led.).
Ilab. Im ganzen AmurJande: Bai Hadshi, 26 Juli 1854 (cou. anni current. immat., anni
praegressi et antepenult. mat.); bei Nikolajevsk, ia Waldern zerstreut, 13 Aug. 1854 (conis
anni current. immat., anni praegressi nec non anni peuult. mat.); auf der feuchten Niederung
zwischen Kitsi und Mariinsk, 24 M,ii 1856 (deflor., con. anni praegr. et antepenult. matur.);
beim Inseldoife Tschora, im Weidengebiisch, selten, 26 Juli 1855 (steril.); in gemischten
Waldern auf den Abhângen des Bureja- Gebirges, 16 Aug (con. anni current. submat.);
zwischen der Seja- und Komar-Miindung , an allen Lfern mit Pinus syjvestris zusammea
hâufig, 4 Sept. 1856 (con. anni current. mat.).
Nom. Gillaccis: koi. Oltschis et Goldis: ssésse, ssjéssje vel chéssje, ad Ssungari os-
tium : issi, Manegris: iràkhta.
(688) 5. Piiiu!^ €eml»ra K.. — Led. 1. c. III, p. 673.
Var. pumila Pall. Fl. ross. I, p. 5, tab. 2, (ig. E — H. — Led. 1. c. III, p. 674.
— Turcz. 1. c. II, p. 141. — Trautv. et Mey. Fl. Ochot. in Midd. 1. c. p. 88. — Rupr.
et Maxim. 1. c. n. 49. — Rgl. et Maxim 1. c. p. 226, 227. — Rupr. in Maack 1. c. n. 98.
— Rgl. et Til. 1. c. n. 267.
Hab. Am untern Amur, zerstreut in Nadelwâldern, z. B. Nikolajevsk, 20 Aug. 1854
(con. anni curr. valde immat., anni praegr. matur.); am Siidufer des Kilsi-See's, im Walde
und am Waldrande hàufig, 3 Juni 1856 (con. immat.). Im ganzen Amurlande auf Bergliùmmen,
z. B. um die Bai de Castries, Mitte Juli 1854 (cou. anni curr. valde immat., anni praegr. mat.).
Nom. Gillaccis: chim (L. v. Schck.), veln)ùsirsch,semina: tohrs, Oltschis: boljtschklo,
Goldis: bolbeugkurâ.
Die von H. Maximowicz am Ritsi-See beobachteten Exemplare waren 15 Fuss hoch.
Nachdem H. Akademiker Ruprecht die Exemplare, welche H. Maximowicz fur Pinus
Cembra L. excelsa eingesammelt halte, als eine neue Art [Pinus mandshurica) erkannt hat, finde
ich unter den mir von H. Maximowicz gesendeten Pflanzen weiler keine Exemplare, die zur
typischen Pinus Cembra (mit grossen Zapfen, — Pall. Fl. ross. lab. II, (ig. A.) gehôren môchten.
Primitiae Florae Amdrensis. 2'G3
(6§9) 6. Pinii!^ mandsluirîca Riipa*. ia Maack 1. c. n. 97. — Pùms Cembra
^. excelsa Maxim. 1. c. p. 123, 141. — Cembra- Baume Rgl. et Maxim. 1. c. p. 234.
Hab. Am untern Amiir , von Ssamraa-hagdu (oberhalb Kilsi) aufwârts, in Nadelwàldern
hâufig, z. B. in Bergwiildern oberhalb Chywwuuda, hâufig, 2 Juni 1855 (con. parum evol.);
ia der Laubwaldregion ziebt er sich auf die Kâmme der Berge zuriick, doch ist er auch ara
Ufer eingeslreut anzutreffen, z. B. in geniischleni Walde unterhalb Messur, hâufig, 28 Juli
1856 (con. submat.). Am sûdlichen Amur: auf Bergkâmmen und im Bureja-Gebirge. Am Ussuri:
in den Laubwàldern auf Anhohen, z. B. oberhalb Aua, 10 Aug. 1855 (steril.).
Nom. Gillaccis: mûsir (Schrenck), Gillaccis Sachaliaensibus : muskrj (idem);
Oltschis et Goldis: kôldong, Manegris: koldon.
Unter den wenigen rair zur Ansicbt geschickten Exemplaren bat nur das von Messur
einen, wie es scheint, vollkommen ausgebildelen Zapfen. Ich nehme es mir daher nicht heraus,
ûber dièse Art und ihre Verwandtscbaft mit Pin. Cembra ein Urlheil zu fâllen, sondern ver-
weise auf die von H. Akademiker Ruprecht ûber dièse Art verôffenllichten Bemerkungen.
Nach H. Maximowicz ist die P. mandsJmrïca von der P. Cembra auch im Habitas verscbie-
Nden; sie ist nach ihm ein gedrungener Baum, mit breiter, dichlbelaubter Krone, wâhrend P.
Cembra lange, dûnne, magere Kronen mit kurzen Aesten bildet.
(690) 7. Pimis sylvestris^ li. — Led. 1. c. III, p. 674. — Turcz. 1. c. II, p.
142. — Rupr. in Maack 1. c. n. 99. — L. v. Schrenck, in Bull, de la cl. phys. math, de
l'Acad. Imp. de se. de St. Pétersb. XV, p. 246.
Hab. Im Bureja-Gebirge (Maack, Schrenck). Am obern Amur, von der Seja-Miindung
an, aufwijrts immer hâutiger, z. B. auf Felsspilzen des rechten Ufers eine Tagereise oberhalb
der Seja-Miindung, 3 Sept. 1856 (con. matur. et submat.).
Nom. Goldis nec non Manegris: dshagda.
Die von H. Maximowicz eingesammelten Exemplare unterscheiden sich in Nicbts von
der europâisch-russischen Pflanze.
OrdoXC. CUPRESSINEAE Rich. *).
(691) 1. «funiperits daviirica Pall. FI. ross. II, p. 13, tab. 55 (excl. syn.
Gmel.). — Led. 1. c. III, p. 683. — Turcz. 1. c. H, p. 145. — Trautv. et Mey. FI.
Ochot. in Midd. 1. c. p. 89, n. 303. — Rupr. et Maxim. 1. c. n. 51. — Rupr. in Maack
1. c. n. 100. — Rgl. et Til. 1. c. n. 263.
Hab. Am untern Amur: oberhalb Halbo, an felsigeu Abhangen hinabkriechend, selten,
16 Mai (steril.); oberhalb Pâchale, an Felsen, zerstreut, 8 Juli (fruct. mat.); bei Chôme, oft an
den Felsen herabkriechend, haulig, 9 Juli 1855 (fruct. mat.). Am obern Amur (Maack).
*) Auctore ill. E. R. de Traatvetler.
264. Maximowicz.
Nom. Oltschis: ômpôntschurâ, Goldis: âpangkurâ, Goldis ad Ssungari oslium :
ôfyrake, Ssamageris ad Garin fluvium : ârjtscha, Manegris: ârtscha (Maack).
Die von H. Maximowicz gesammelten Exemplare stimmen vollkommen mit mèinen
daurischen Exemplaren, bis auf die Frûchte. Dièse siod an allen Maximowicz'schen Exera-
plaren abnorm gebildel. Sie baben die Grosse und Farbe der Frùchte meiuer daurischen
Exemplare, sind aber nicht geschlossen, sondern jede derselben bat unlerhalb der Spitze zwei
OeffnuDgen, aus deren jeder je zwei, dicbt neben eiuander liegende Samen (also aus jeder
Frucht iiberhaupt 4 Samen) bervorsehen. Die Samen sind gross und scheinen von aussen wohl
entwickelt, sie sind aber hohl, ohne Eiweiss und Embryo, und also zum Tbeil fehlgeschlagen,
(69S) 2. tViuiiftertii^ coniiniiiiis Ij. — Led. 1. c. III, p. 684. — Turcz. 1. c. II,
p. 144. — Trautv. et Mey. FI. Ochot. in Midd. 1. c. p. 89, n. 303. — Rupr. et Maxim.
1. c. n. 52. — Junip. nana Rgl. et Maxim. 1. c. p. 234 (non Willd.).
Hab. Am ganzen Âmur, stellenweise und sebr zerstreut, z. B. bei Nikolajevsk, nicht
hiiufig, 14 Aug. 1854 (fruct. submat. et mat.); im Nadelwalde am Kaddarfels, unweit Dshai,
9 Juli 1856 (fruct. submat.).
Nom. Oltschis et Goldis: uti praecedens.
Ich besilze die Junip. communis L. var. nana, in der Gestalt, in welcher sie Reichen-
bach (Icon. FI. Germ. XI, tab. 535, fig. 1142) und Schkuhr (Handb. tab. 338) abbilden,
aus dem russischen Lapplande (CocHoeem.), aus dem nôrdlichen Ural, dem Altai u. s. w. Zu
dieser Form kann ich die Pflanze, welche H. Maximowicz eiugesammell bat, durchaus nicht
bringen. Vielmehr stimmt dièse Pflanze, wie auch schon H. Akademiker Ruprecht bemerkt
hat, vollkommen mit dem von H. v. Middendorff an der Uda gesammelten Wachholder, wel-
chen ich als zur lypischen Form der Junip. communis L. gehorig betrachte. Die um Nikola-
jewsk wachsende Pflanze bildet nach H, Maximowicz 3 Fuss hohe, sebr âstige Strâucher.
MONOCOTYLEDONEAE.
Ordo XCI. ARACEAE.
(093) 1. Arisaema amurense llaxiin. Foliis pedatisectis; segmentis 5, lale-
ralibus sessilibus, intermedio peliolulato, late ellipticis utrinque apice subito acuminatis, inte-
gerrimis; spadice clavato obtuso, clava basi in lobulos prolracta spalha superne fornicato-
incurva acuminata breviore.
Hab. Am untern Amur: zwischen Adi und Totlj'cho, in elwas feuchtem Laubgeholz, recht
hâufig, 1 Juni (defl.); Daisso, in nassem Laubwalde nicht selten, zerstreut, 26 Mai (flor.j;
PrIMITIAE FlORAE ÂMURENSIS. 265
Dereerga, in Haselgebiischen, an verfaullen Baumwurzeln, selten, 26 Mai (flor.); Dsliare, im Laub-
walde, selten, 18 Juli (fr. juven,); Naicbe, in feuchtem Laubwalde, zerslreut, 1 9 Juli 1855(frf.).
Nom. Goldis, qui planlam et praesertim luber pro valde venenoso habent, audit: gûka.
Vox : gu tuber désignât.
A. japonico Bl. ex diagnosi proxime affine.
Tuber globosum, inagnittidine nucis Avellanae majoris, basi corrugata radicibus lignosis
(putrescentibus) arLorum vicinarum laxe insidens easque fibris radicalibus e circumferentia
luberis erumpentibus amplectens, apice scapum unicum proferens, lateraliter turionibus, pisi
magnitudine, globosis acutis obsessuin, corlice laxo, castaneo-fusco, laevi tectuna, intus albiduin,
subfarinosum, gustu acerrimum, uli videtur, veuenosura. Folium solitarium (rarissime accedit
allerum minus). Peliolus plus quam pedalis, subteres, basi altitudine pollicum circiter
5 scapum vaginanti-amplectens, ipseque vaginis tenue membranaceis, paliide purpurascentibus,
altéra acuminata, 4 poUices usque longa, altéra obtusa pollicari instructus, uti tota planta
paliide viridis. Lamina fere semipedalis (vel minor), pedatisecta, segmentis 5 : lateralibus per
paria petiolulo ^-pollicari insertis ceterum subsessilibi;s vel brevissime petiolulatis vel rarius
basi subconfluentibus, terminali peliolulato, petiolulo ^-pollicari, segmentis omnibus subcon-
formibus, subaequalibus, late elliplicis, utrinque apice exquisite acuminatis, crebre tenuiter
venosis, venis ante marginem arcuato- ad ipsissimum marginem rectilineo-confluentibus in
venas maiginales duas apicem ipsum usque extensas, nervo medio utrinque prominulo crassiore,
1 decim. usque longis, vel terminali vulgo paullo minore, omnibus saepius aequalibus vel
lateralibus binis subinaequilateris obliquis. Pedunculus lenuis, dimidio petiolo vulgo brevior
vel supra vaginam petioli pollicis altitudine tantum exsertus, paliide viridis vel striis purpura-
scentibus" longiludinaliler nolatus. Spatha viridescens, striis latis paucis sordide purpurascenti-
bus plus minusve distinclis longiludinaliter percursa, tubo bipollicari cylindraceo-obconoideo,
pallidiore, marginibus ad faucem apertam subauriculato-dilatatisrevolulis, lamina tubo breviore,
basi attenuata, obovato-elliplico-oblonga vel elliptico-oblonga, acuminata, a basi erecta, mox
fornicata apice dependente, parallèle mullinervia, nervis praesertim versus apicem anastomo-
santibus. Spadix tubo spalhae paullo longior, vix ac ne vix quidem stipitatus, basi ipsa (inter-
stitio ^-pollicari tantum) inlra tubum inclusa, genitalibus obsessus, supra genitalia nudus, orga-
nis neutris nullis, mox in clavam, penna anserina paullo tenuiorem, cyiindraceam, oblusam,
basi in lobulos obtusos subquiuque breviter dependentes protractam, bipollicarem, paliide slra-
mineam dilatatus. Processus antheriferi brevissimi, sparsi, antheras duas didymas, raro uni-
cam, rarissime lerliam dimidiatam, nigrescentes vel décolores ferentes, loculis orbiculatis, poro
majusculo rotundato apice dejiiscentibus. Spadix femineus eadem altitudine quam masculus
ovariis dense obsessus. Ovaria orbiculata, stylo brevissirao apiculata, 1-locularia, ovulis 3 — 5
foeta. Baccae magnitudine pisi, orbiculatae, coccineae, seminibus oblongis, funiculis crassis
brevibus suiïullis (imniaturis) repletae.
(604) 2. Calla palu!»tris I< Led. 1. c. IV, p. 11. — Turcz. 1. c. II, p. 166.
Hab. Am unternAmur: um Da, in Woossumpllachen, hàuf:g, 20 Juli 1855 (fr, nond. mat.).
Mém. des sav. étrang. T. IX. 3^
266 Maximowicz.
(095) 3. li^i^icliitiini kaiiitscliatcense Scliott. Oesterr. bot. Wochcnblatt.
1857. n. 8, p. 62. — Symplocarpus kamtschalicus Salisb. — Led. 1. c. IV, p. 12.
Hab. In der Nàhe der Amur-Mûndung, um den Sumpfteich beim Dorfe Tscbhirkracb,
stelleaweise hâufig, 23 Aug. 1854 (fructif.).
(096) 4. JSyiiii>locai*i»us$ foetidiis jSalis^li. — Kuntb. Ed. pi. omo. III, p. 84.
— A. Gray Man. bot. Nortb. Un. St., p. 428.
Hab. Am untern Amur, auf nassen Waldstellen bâuflg : Micbailowskoje, 18 Mai 1856
(flor.); Monglomai, auf feuchten moorigen Slellen des Nadelwaldes, sebr hàufig, 8 Mai (flor.),
1 Juni (defl.); Adi, in nassen Wâldchen, nicbt selten, 31 Mai 1855 (folia); Onmoy, Odshal,
im Laubwalde, an Bâcben, ziemlicb hàubg (vidi steril.).
Nom. Oltscbis et Goldis: kùhglicbin zimi vel zimini, vel Goldis: cbôchoroka. Spadici-
bus incolarum sacerdotes sese ad celebrandas ceremonias paganas inebriant. Dictis iucolarum
ursi leporesque radicibus vescuntur.
Differt a planta aniericana: folia late cordata, fere orbiculata, acuta (secd. Kuntb in planta
americana ovatocordata, ita in specimine asservato in herbario Acad. Petrop., secd. Hooker,
Bot. Mag. 3224, vero late cordata acuta), pedunculus primum quidem brevis, uti describitur in
planta americana, mox vero 4 — 6 pollices altus, spatha tola saturate sordide violacea, absque
striis vel maculis ullis, spadix ejusdeni coloris, neque violaceus uti referunt de planta ameri-
cana auctores. Sed signa baec levions momenti mihi visa sunl, ut planta amurensis speciBce
distingui possit, nec florum structura alias differentias meliores praebuit.
(09») 5. i%coriii$ Calaimis I.. — Led. 1. c. IV, p. 13. — Bge 1. c. n. 380. — '
Turcz. 1. c. II, p. 167. — Midd. 1. c. n. 305.
Hab. Aiu Zusammenfluss der Schilka uud des Argun: Ust-Strelotschnoi Karaul, in Sûmpfen,
slellenweise, 15 Oct. 1856 (vidi plantam floriferam omnino jam exsiccatam).
Okdo XCII. LEMNACEAE.
(098) 1. liCinna iniiior li. — Led.l. c.IV, p. 16. — Turcz. 1. c. II, p. 164.
Hab. Am untern Amur: in langsam fliessenden Flussarmen zwischen Zewur und Cbùela,
21 Juli 1855 (steril.).
(G99) 2. licmna tris^ulca li. - Led. 1. c. IV, p. 17.— Turcz. 1. c. II, p. 164.
Hab. Vidi bine inde in Caricetis madidis sparsam, sterilem, sed nullibi frequentem (v. gr.
prope Nikolajevsk), sed colligere omisi.
(aOO) 3. Spirodela polyrliiza l^clileiden. — Led. 1. c. IV, p. 18.
Hab. Cum Lemna minore, 21 Juli 1855 (steril.).
Ordo XCIII. NAJADEAE.
(901) 1. Zo§tera marina li. — Led. 1. c. IV, p. 20. — Midd. 1. c. n. 306.
Primitiae Florae Amdrensis. 267
Hab. Bai de Castries, in der flachen Bucht beim Sommerdorfe Ngalraar, den ganzen Boden
rasig bcdeckend, Mitte Juli 1854 (sleril.).
(a03) 2. Potainogeton perfoliatus li.? — Led. 1. c. IV, p. 27. — Turcz. 1.
c. II, p. 160. — Rgl. et Til. 1. c. n. 270.
Hab. Im untern Amur: in der Nâbe der Mùndung, wo ich die Pflanze i. J. 1854 vom
Dampfschiffe aus vorbeilreiben sah.
Ordo XCIV. JUNCAGINEAE.
(903) 1. Triglodiin maritimum li. — Led. I. c. IV, p. 35. — Turcz.
I. c. Il, p. 150.
Hab. An der Kiisle um die Bai de Castries, stellenweise haufig, 22 Juli 1 854 (frf. fl.).
Ordo XCV. ALISMACEAE.
(»04) 1. Alii^ma Plantage li. — Led. 1. c. IV, p. 39. — Turcz. 1. c. U, p.
152. — Ej. En. Chin. n. 189.
Hab. Ara untern Amur: Pulssâ, auf Schlamraboden, selten, 3 Sept. (flor. et defl.); Da, in
Sumpflacheo, gesellig, sellen, 20 Juli (vix flor.); am Ussuri: an und in Bâchen bei Agdiki,
selten, 15 Aug. (Q. iucip.); auf quelligem Ufer bei Aua, selten, 9 Aug. 1855 (flor.).
(905) 2. Sagittaria {^agittaefolia li. — Led. 1. c. IV, p. 41.
Hab. Am sudlichen Amur: unterhalb Njungja, 10 Juli (flor., Maack); am Ussuri: auf
schlaramigem Ufer bei Nor, selten, 13 Aug. 1855 (flor., defl.).
^. longiloùa Turcz. 1. c. Il, p. 153.
Hab. Am sudlichen Amur: bei der Ssungari-Mûndung, 16 Juli 1856 (specim. incompl.
nond. florens 1. L. v. Schrenck). Am Ussuri: an Bâchen bei Agdiki, selten, 15 Aug. (flor., defl.);
Aua, am Ufer des Ussuri, selten, 10 Aug. 1855 (flor. et defl.).
Ordo XCVI. ORCHIDACEAE.
(?06) 1. Calypso borealis l§alis$b. — Led. 1. c. IV, p. 52. — Turcz. 1. c.
U, p. 175. — Midd. 1. c. n. 308. — Rgl. et Til. 1. c. n. 275.
Hab. Ara obern Amur: bei Albasin, 24 Juni 1855 (flor., Maack).
(909) 2. Qyinnadeiiia cuciillata Bicli. — Led. 1. c. IV, p. 66. — Turcz.
1. c. H, p. 180.
Hab. Im Bureja-Gebirge: am Siid-Ost-Abhange des sogenannten kalten Berges bei Chin-
ganskoi Piket, im Haselgebusch, selten und zerstreut, 20 Aug. 1856 (flor.). Auch in Nord-
China: auf den nach "Weslen von Pékin gelegenen Bergen, im Juli blûhend (hb. h-ti Petrop.).
(90S) 3. Periilaria fuscessceiii^ riiidl. — Led. 1. c IV, p. 66. — Turcz.
1. c. II, p. 180.
268 Maximowicz.
Hab. Am sûdlichen Amur: unterhalb dér Seja-Miinduug, 14 Juni (flor., Maack); am obern
Amur: etwa 20 Werst unterhalb der OaoQ-MiiaduDg, 8 Juni (flor. incip., Maack); am Ussuri:
unterhalb Nor, an feuchten schattigen Waldstellen, selten, 11 Aug. 1855 (fructif.).
Variât foliis anguslioribus et latioribus (fera orbiculatis).
(909) 4. Platantliera cliloraiitlia Cui^tor. — Led. 1. c. IV, p. 70.
Var. sepalo superiore integro, laciniis perigonii interioribus minoribus, labello
longiore.
Hab. Ara obern Amur, 30 Werst oberhalb der Seja-Mûndung, 13 Juni 1855 (flor.). Jn
Nord- China (hb. h-ti Petrop.).
Planta vulgo robustior quam europaea, floribus bracteisque saepe majoribus, gerraine
saepe deorsum arcuato-curvato, ita ut calcare sursum spectant. Sed praeter differenlias com-
memoratas nullas alias invenire polui.
(ÏIO) 5. Platantliera liologlottis Iffaxiin. (§ 1. labeîlo indîvîso Lindl.).
Caule folioso; foliis gramineis laxiusculis longe acuminatis basi vaginantibus subglaucescenlibus;
spica elongata cylindracea densiflora; bracteis lineari-lanceolatis acuminatissiniis flores supe-
rantibus, sepalis petalisque minoribus ovatis obtusis, labello linguaeformi obtuso apice sub-
denticulato ceterura integerrimo sepalis pauUo longiore; calcare tenui germen tortum longe
superante.
Hab. In Daurien (Rytschkoff in hb. Fisch.). Am sûdlichen Amur: oberhalb der Ssun-
gari-Miindung, 2 Juli 1855 (flor., Maack).
Difl'ert a PL lipufoidi Lindl. caule folioso, spica densiflora, a PL dilatala Lindl. statura
graciliore, foliis ex latiore basi sensim attenuatis (nec lanceolatis), calcare elongato.
Rhizoma ramosura, ramis elongatis hinc inde gemmiferis. Caulis 7 decim. usque altus,
pennam anserinara usque crassus, teres, erectus, foliosus, foliis supremis sensim in bracteas
abeuntibus. Folia sublividoglaucescentia (in sicco saltera), inferiora 14 decim. usque longa,
1-2" — 2 cent, lata, vaginautia, (vagina in in6mis 4 cent, longa, laxiuscula, in ceteris breviore
vel nulla), muUinervia, nervo medio crassiore. Bracteae ex latiore basi sensim longeque acu-
minatae, infimae floribus fere duplo longiores. Flores sessiles. Germen 15 mill. fere longum,
tenue, subreclum, tortum. Sepala 6 mill. longa, 3 mill. lata, petalaque sepalis minora mem-
branacea. Labellum crassum carnosum medio subcanaliculatum.
(ail) 6. Platantliera tipuloides liindl.? — Led. l. c. IV, p. 68. — Midd.
1. c. n. 309.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung , in lichtem Walde nôrdlich von Nikolajevsk,
unter Struthtopteris-Bùscheu, zerstreut, 30 Aug. 1854 (fruclif.).
Specimina fructifera duo quae collecta sunt optime quidem quadrant in kamlschatica
herbarii Fischeriani aliaque, sed quum flores non praesto sint, omnia dubia quoad speciem
solvi nequeunt.
Primitiae Florae Amduensis. 269
(919) 7. Halienaria liiiearifolia ]flai.iiti. [Henidia Lindl. 1. c). Foliis basi
vaginantibus elongato-liuearibus acuminalissimis complicalis apicem versus cito decrescenlibus
io bracteas paullalim abeuntibus; bracteis basi ovatis acuminalissimis ovario recto lenui brevi-
oribus; labelli tripailili lacinia média lineari acuminata lateralibus falcatis apice dilatatis inciso-
deutatis breviore ; sepalis lateralibus oblique ovatis dependeotibus , supremo erecto ovato
obtuso ; petalis inverse triangulatis conniventibus, calcare clavato ovarium aequante vel vix
superante.
Hab. Am untern Amur: unlerhalb Dole, 25 Juli 1855 (spec, unicum flor. 1. Maack).
Am sûdlichen Amur: auf iippigen Waldwiesen unterhaib Onni, sebr spârlich und einzeln, 2
Aug. 1H56 (flor.).
Planta 8 decim. usque alta, erecla, glaberrima. Rhizoma horizontale, pennam anserinam
crassum, pauciramosum , praesertim ad collum fibris crassis numerosis obsitum. Caulis teres
fislulosus. Folia inferiora (3 — 5) longe vaginantia, (vaginis 5 cent, longis), complicata, tri-
nervia, basi latiore sensim sensimque longissime attenuata, 2 decim. usque longa, basi 7 raill.
usque lata. Folia iutermedia, vagiua 1 cent, longa, lamina 5 cent, longa vix complicata, abeunt
in summa bracfeiformia. Racemus 1 dec. longus, multiûorus. Bracteae 1 L cent, circiter longae,
ex basi latiore acurainatissimae, juxta rhachin lineis duabuselevatisdecurrentes. Flores sessiles,
odorati. Germen 2 cent, usque longum, 2 mill. vix latum, teres, rectum, non tortum, basi
apiceque breviter attenuatum. Sepala subaequalia alba, superius erectum late ovatum, lateralia
falcaloovata acutiuscula dependentia, 7 raill. longa. Petala obtriangularia, erecta, angulis
acutis, augulo inferiore saepe denticulalo acuminalo, 4 mill. longa, 7 mill. lata, alba. Labellum
dependens, carnosum, viridescens. 1 5 mill. longum. Glandulae duae, suborbiculatae, intus
concavae, lateraliter ad bases loculorum antherae dispositae. Processus carnosi sligraatis, cau-
das polliniorum recipientes, elongatae, antheram totam subaequantes, cum stigmate amplo,
anthera non multo breviore, praeter roslellum obtusum liberi. Adsunt praeterea processus duo,
stigmaticis pauUo longiores, ex margiue circa orificium calcaris orti, lineari-clavati, apice coa-
lili, basi liberi ibidemque dente acuto labelli basi insidente inlercepti.
(913) 8. liistera Eli^clis^clioUzîana Cliaiti. — Led. ). c. IV, p. 80.
Hab. In der Kûstenregion : Bai de Castries, im Nadelwalde stellenweise hâuGg, 1 4 Juli
(flor.); auf Cap Lazarefi", im Nadelwalde, selten, 3 Aug. 1854 (flor.),
(9iâ) 9. liiiîitera cordata RBr. — Led. l.c. IV, p. 80.
Hab. In der Kûstenregion: in Bergwâldern um die Bai de Castries, 17 Juli 1 854 (deflor.);
am Sûdufer des Kitsi-See's, im Nadelwalde, 3 Juni 1856 (nond. flor.).
(915) 10. Spirantlieis aiistralii^ liindl. — Led. I. c. IV, p. 84. — Turez.
I. c. II, p. 188. — S. amoena MB. — Bge 1. c. n. 356.
Hab. Am untern Amur: bei Dole, 24 Juli 1855 (fl., Maack); am sûdlichen Amur: bei
Dyrrki, zwischen Steinen, an feuchten Uferstellen, selten, 4 Aug. (fl.); auf schiaramigem Bodeo
270 M A X I M w 1 c z.
einer Insel oberhalb Chai, am Rande von Weidengebiischen, 5 Aiig. (flor.); auf Wiesen um
Chinganskoi Pikel, sellen, 19 Aug. (deflor.); am obern Amur: unlerhalb der Komar-Miindung,
17 Aug. 1856 (fl., L. V. Schrenck).
(ai6) 1 1 . Goodyera repeiis KBr. — Led. 1. c. IV, p. 86. — Turcz. 1. c. 11, p. 1 88.
" Hab. In der Kûslenregion: im Nadelwalde um die Bai deCastries, zerslreut, 14Juli(nond.
flor.); auf Cap Lazareff, in trocknera Nadelwalde, ziemlich liâufig, 3 Aug. 1854 (flor.).
(ïta) 12. Cypriiiediuiu Calceolus Ïj. — Led. 1. c. IV, p. 86, — Turcz.
1. c. II, p. 189.
Hab. Am untern Amur: Ssutschu, in Gebtischen, selten, 12 Juni (flor.); am obern Amur:
unterhalb der Onon-Mundung, 7 Juni 1855 (flor., Maack).
(3^18) 13. Cypripedium inacrantlion Sw. — Led. 1. c. IV, p. 87. — Turcz.
1. c. II, p. 190. — Ej. En. Chin. n. 193.
^. venlricosum Rchb. fil. — C. ventricosum Sw., Led. 1. c.
Hab. Am obern Amur: bei Albasin, 2 Juni 1855 (flor., Maack).
(519) 14. Cypripedium giittatum Sw. — Led. 1. c. IV, p. 88. — Turcz.
1. c. II, p. 191. — Ej. En. Chin. n. 194.
Hab. In der Kûslenregion: im Nadelwalde um die Bai Hadshi, an Irocknern Abhângen,
seltener, (fl. 1. Kusnezoff); am obern Amur: Albasin, 2 Juni 1855 (flor., Maack).
Ordo XCVn. IRIDEAE.
(»S0) 1. Iris unîflora Pall. — Led. 1. c. IV, p. 94. — Turcz. 1. c. IL p. 194.
Hab. In der Kûslenregion: Bai Hadshi, (1855 flor. 1. Kusnezoff). Am obern Amur, un-
terhalb Ust-Strelotschnoi Raraul, 20 Mai (fl., Maack). An der Schiïka: etwa 50 W^erste unter-
halb der Gorbitza-Mundung, 18 Mai (flor., Maack); im Talbulscha-Thal bei Schilkinskoi Sawod,
13 Mai 1855 (flor., Maack).
Specimina Kusnezowiana recedunt a planta genuina daurica (specc. Ledeb. et
Maackianis) spathae foliolis tenuioribus, vix chartaceis acutioribus, atque forsan varietatem
Dovam sistunt, ob speciminum defectum tamen nunc non stabiliendam.
(»31) 2. Iris sibirica li. — Led. 1. c. IV, p. 96. — Turcz. 1. c. II, p. 195.
^. haemalophylla Fisch.
Hab. Am untern Jmwr: auf der Niederung zwischen Kitsi und Mariinsk, nicht hâuflg,
20 Juni 1856 (flor.); Kôurmi, am grasigen Ufer zerstreut, 31 Mai (flor.); Adi,bâufig auf Wiesen,
31 Mai (flor.); Dereerga bei Daisso, auf Wiesen, nicht sehr hâufig, 26 Mai 1855 (flor.). Am
obern Amur: Albasin, 28 Mai 1855 (flor., Maack).
Nom. pro hac et sequentibus speciebus apud Golde: lachamfâ vel tochssiempâ.
Primitiae Florae Amcrensis. 271
(aaa) 3. Irîs ^etosa Pall. — Led. 1. c. IV, p. 96. — Midd. 1. c. n. 310. —
Rgl. etTil. 1. c. n. 279.
Hab. Id der Kustenregion: Bai de Castries, an feuchlen felsigen offenen Kiistenstellea der
Sûdkiiste und an Waldbàchen im Nadeiwalde, 17, 19 Juli 1854 (11.); ain untern Amur: zwi-
schen Mariinsk und Kitsi, auf Wiesen, sehr hâufig, 29 Juni 1856 (flor.); auf Sumpfwiesen ain
Kitsi-See, sehr hâufig, 20 Juni 1855 (flor.).
Sepala (in vivo observata) laie unguiculata, ungue basi utrinque dente acuto instruclo
viridescenti-ochraceo nervis alris percurso, laminae orbiculalae violaceae basi simili modo picta
ac unguis. Petala brevissima, unguiculata, lamina triangulari, longitudiualiler arcte plicata,
fuscoviolascente. Stigmala apice inciso-dentala, violaeea, ungue obscure decoloro medio violaceo.
(»3S) 4. Iris laevigataFiscli. — Led. 1. c.IV, p. 96. — Turcz.l.c. II,p. 196.
Hab. Am tmtern Amur: in Sijmpfen zwischen Kitsi und Mariinsk, nicht eben hâuGg, 20
Juni 1856 (flor.); in Sumpflachen bei Bélier, niebt selten, 30 Juni (flor.). Am sûdlichen Amur:
zwischen der Bureja-Miiudung und Aicho, 17 Juni (flor., Maack); ara obéra Amur: unlerhalb
des Onon, 8 Juni 1855 (flor., Maack).
Sepala in vivo pulchre violaceo-azurea, ungue virescente marginibus undulatis incurvis
coeruleis, medio linea elevata tenui sordide violaceopunctulata instructo. Macula angusta flaves-
centi-albida ad basin laminae. Petala trinervia violaceo-azurea, auguste spathulatooblonga, apice
profunde emarginata, dimidiura sepalorura aequantia. Sligmata apice denticulata, violaeea.
(asi) 5. Iris Slomlowii liCd. 1. c. IV, p. 102. — Turcz. 1. c. II, p. 197.
Hab. An der Schilka: unterhalb Gorbitza, 18 Mai 1855 (fl., Maack). Am obern Amur in
Bluthe gesehen von Maack.
Spécimen unicura coUectum omnibus notis respondet huic speciei, praeter folia scapum
subsuperantia.
(9!35) 6. Pardantlius dicliotoiiiiiiS IJed. 1. c. IV, p. 106. — Turcz. I. c.
H, p. 199.
Hab. Am obern Amur: drei Tagereisen oberbalbSeiskoiPiket, auf trocknen Wiesen hâufig,
4 Sept. 1856 (fruct. mat.).
Ordo XCVIII. DIOSCOREACEAE.
(930) 1. Dioscorea quinqiielolia Tlibg. — Kth. En. pi. omn. V, p. 350.
— Bge 1. c. n. 363. — Turcz. En. Chin. n. 197.
Hab. Am untern Amur: Maji, 29 Juni 1856 (flor., L. v. Schrenck); im Laubwalde bei
Dshare, zerstreut, nicht selten, 17 Juli 1855 (fl. ult., fr. immat.). Am sûdlichen Amur: Onni,
12 Juli 1856 (flor., L. v. Schrenck); unterhalb Gaidje, im Ufergebûsch, 4 Juli 1855 (fl. incip.,
Maack), 4 Aug. 1856 (flor.); in gemischtem Walde im Bureja-Gebirge, ziemlich selten, 15 Aug.
1856 (fructif.) etc. Ara Ussuri: Agdiki, in lichtem Laubwalde zerstreut, 7 Aug. (fructif.);
Nor, iu schattigera Laubwalde recht hâufig, 1 1 Aug. 1 855 (fructif.).
272 M A X 1 M w I c z.
Rhizoma horizontale, digilum crassum, elongatum, cortiee fusco, tenuiler striato, arcte
epidermideque fusca facile secedente laxa obtectum, inaequaliter subluberculatum, tuberculis
gemmiferis vel fibras radicales parcas lignosas emiltentibus.
Ordo XCIX. SMILACEAE.
{99'S) 1. Paris qiiaiîi'îfoBîa Ij. — Rgl. et Til. 1. c, n.280. — P. quadrifoliaL.,
P. obovata Led., P. hexaphylla Cham,, Led, 1. c. IV, p. 120. — P. ohovala Led. et P. dahu-
rica Fisch., Turcz. 1. c. Il, p.20t (excl. syn. P. verticillalae MB. — Led. 1. c.) — P. hexa-
phylla Cham., Midd. 1. c. n. 312.
a. genuina. Phyllis perigonii angustioribus miporibus, foliis vulgo 4 ellipticis, P.
quadrtfolia L., Led. 1. c. Europa, Sibiria occidentalis. Specimina TurczaoinowiaDa P. obo-
vatae ex Irkuzk médium quasi tenent inter hanc et sequenlem.
^. obovata Rgl. et Til. Phyllis perigonii majoribus latioribus, foliis 4 — 8 obovatis
[P. obovata Led.), obloDgis {P. dahurica Fisch.), oblongo-lanceolatisve [P, hexaphylla Cham.)
1q Sibiria orientaliori, iti regione Amurensi.
Ulraque varietas ludit stylis liberis et stylis basi coalitis, vide etiam Traulv. et Mey. in
Midd. 1. c.
Hab. Im ganzen Amurlandeh'àuRg: Bai Hadshi (fr. del.l. Kusnezoff. — P.dahuricaFisçh.);
am Kaddar-Felsen bei Borbi, im Eichenwalde, 27 Mai (II., L. v. Schrenck) — P. obovata Led.,
sed slamiûa octo, styU basi coaliti; Kôurmi, im Lerchenwalde hàufig, 13 Mai (fl. incip.) —
P. hexaphylla Cham., sed folia septem; Myllki, im Laubgeholze hauûg, 17 Mai (flor.) — P.
obovata Led., sed obstant stamina octo, styli coaliti; Zjauka, unterhalb der Dondon-Miindung,
im Laubwalde hâufig, 24- Mai (flor.) — forma conformis collectae d. 17Maji; Daisso, in feuch-
tem Laubwalde hâufig, 26 Mai (fl.) — inlermedia inier P. obovatam Led. et jP. dahuricam Fisch.;
unterhalb Njungja, 9 Juli (flor., Maack) — P. obovata Led., praeter staminurn numerum in
diagnosin non quadrantem; unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni (flor., Maack) — média inter
P. dahuricam Fisch. et P. hexaphyllam Cham.; bei Albasio, 1 Juni (fl., Maack) — si non
respicis stylos liberos est P. hexaphylla Cham., in specimine uno folia 6, in céleris duobus 8;
oberhalb Albasin, 18 Mai 1855 (nond. flor., Maack) — média inter P. obovatam et P. dahu-
ricam, spécimen unum praeter foliorum numerum appropinquat P, hexaphyllam.
Formae hic sub var. ^. comprehensae a b. Ledebourio, qui P. /ie^a^%//ae spec. authent.
non habuit, in herbario omnes sub P, obovata conjunctae, nec profecto distinctionem ullam in-
venies, si plantas in vivo examinandi venia erit.
Specimina foliorum numéro aequali donata saepe gregarie consociata inveniuntur. verosi-
railiter e propagatione per rhizomata repenlia exorla. Folia in planta amurensi saepius obovata.
Petala occurrunt staminibus longiora et breviora.
P. verticillata MB. distinguilur a specie nostra anlheris terminalibus, sed habitus, quantum
judicare licet e specimine unico (davurico) in hb. Ledeb., omnino idem. Videtur planta raris-
pRiMiTiAE Florae Amdrensis. 273
sima, nani in omnibus colleclionibus rossicis, quas perlustravi in museo horli botanici Petro-
politaui unicum spécimen laudalura tanlum videre contigit. An forsan monslrosilas?
(9S8) 2. Ti'illiiiin obovatiini Pursl». — Led. 1. c. IV, p. 121.
Hab. Am untern Amur: Dshai, 1 6 Juni 1856 (flor., L. v. Schrenck); zwischen Adi und
Totljcho, im Nadelvvalde an grasreichen Slellen, recht hâu6g, 1 Juni 1855 (subdeflor.) etc.
Planta recens trita odorera Borraginis vel Cucumeris saiivae spirat.
(939) 3. Uviilaria? virideiscens ItaiLim. Glabenima, caule apice biQdo, ramis
allero (vulgo) sterili, altero bifloro; foliis brevissime petiolalis ellipticis, utrinque breviter acu-
niinatis, sublus viridibus lucidis; florum umbella biflora sessili; pediceliis elongatis cernuis;
perigonii aperte campanulati phyllis lanceolatis acuminatis.
Hab. Am untern Amur, zwiscben Chungar- und Dondon-Mûndung, in Laubwâldern am
Fusse des Geong gegenùber Zjanka, im Hocbwalde hâufig, 24 Mai (flor.); Dshare, ebenso, 18
Juli 1 855 (fr. immat.).
Habitu convenit cum speciebus majoribus Uvnlariae generis, sed non parura discrepat ra-
diée fibrosa (nec rhizomate repente), perigonio aporle canipanulato (nec angusto lubuloso-con-
nivente), filamentis subulatis, fructu (quantum judicandum e fructu adhuc juvenili) uli videtur
baccalo. Verosimiliter genus proprium.
Planta bipedalis erecta (ramulis apice (antum subnutantibus) , tota glaberrima. Radix
tibrosa, caulem unicum floriferum atque alterum juvenilem anno currente nondum florentem
emittens, perennis. Caulis basi squamis pluribus (3) vaginantibus, infima obtusa, suprema acu-
minata, omnibus membranaceis instructus. Folium infimum subvaginans, cetera brevissime pe-
tiolata, 1 decim. longa, inlima 3.^ centim. lata, média latiora (51 cenlim.), summa iterum an-
gustiora, orania striato-nervosa, nervis 5 — 7 majoribus. Rami ad apicem caulis bini, erecto-
patuli, rarissime unus alterve eorum iterum bifurcatus, alter slerilis, alter umbellam axillarem
2-(l-)floram sessilem proferens, vel rarius, dum iterum bifurcatus, in ramulo quodam uno flo-
rem accessorium gerens. Rami ramulique foliis quam caulina vix minoribus obsessa apiceque
subnutanles. Pedicelli filiformes, floribus longiores, cernui. Perigonii phylla oblongo-lanceolata
acuminala, 3(5)-nervia, utrinque glabra, a basi campanulalopatentia, albidovirescentia, 1 J cent,
longa. Slamina perigonio plus duplo breviora, filamentis subulatis, anlheris auguste oblongis,
obtusis, subinlrorsis, flavescentibus. Germen subglobosum, nervis 6 percursum, stylo vix bre-
viore Irifido superatum, stigmatibus revolutis. Ovula in quovis loculo duo, prope basin placen-
tae biserialiter disposita, anatropa, adscendentia. Fruclus (immaturus) Irilocularis globosus,
carnosus, ater,
Adesl in berbario horti botan. Petrop. e China horeali spécimen unum plautae, huic valde
afûuis, fructu immaluro atro donatum, quod vero a specie noslra differt foliis pauUo lalioribus,
pediceliis brevioribus, crassioribus, fructu breviler obovato.
(ÎSO) 4. Streptopii!^ ainplexifoliui^ ©C. — Led. I. c. IV, p. 122.
Ilëm. des sav. élrang. T. IX. 3g
274 Maximowicz.
Hab. Am unlern Amur; in inoosîgen Nadelwàldern bei Dshai, gesellig, stellenweise, 26
Juni 1855 (flor. et deflor.).
Flores sordide rosei. Convenil cura speciminibus americanis in herb. Ledebouriano
asservatis.
(931) 5. Polysonatiim stenopliylluiti llaxiin. Gaule tereti; Toliis lineaii-
lanceolalis acumiDatis apice porreclo glaberrimis, omnibus verlicillatis (4-nis) rarius superiori-
bus nonnullis sparsis, inferiorum et mediorum axillis ûoriferis; pedunculis bifloris sub antbesi
deflexis flore brevioribus ad bifurcalionem bibracteatis ; bracteis oblongis membranaceis, pedi-
cellis ebracteolatis; ûlamentis rectis glabris.
Hab. Am sûdlichen Amur: im Bureja-Gebirge, an grasigen Stellen mil Laubwald bedeck-
ter Ufer, stellenweise, spârlich, 12 Aug. 1856 (fr. iramat.); 50 Wersle weiter oberhalb auf
Wiesen, 19 Juni 1855 (flor., Maack); bei der Bureja-Miindung, in Weidengebiischen an
Prairierândern, gesellig, 24 Aug. (fruct. fere mat. visum est); drei Tagereisen unterhalb der
Stadt Aicho, auf Insein mit sandigem Boden, in Weidengebuschen, 27 Aug. 1 856 (fruct. maluri).
Afflue P. verlicillalo AU., quod slatim dignoscilur caule angulato, foliis lalioribus subtus
in nervis scabrohirlellis, pedunculis filiformibus flore duplo longioribus ebracteatis, nec non
fllameotis papillosis. P. roseum Ledeb. difl'ert foliis inferioribus subternis, superioribus spar-
sis, pedunculis ut in P. verlicillalo Ail., floribus roseis, filamentisque papillosis. P. leplophyl-
lum Royle discrepat foliis longissimis, pedunculis elongalis pendulis, P. Jacquemontianum Klh
caule angulato, foliis ternis subtus in nervis hirtellis.
Bhizorna horizontale, pennam anserinam crassum, album. Caulis 2 — 3-pedalis, erectus,
teres, uli tota planta glaber, inferne nudus, vel folio uno allerove instructus, superne usque ad
apicem foliis quaternatim verlicillatis dense obsessus. Internodia brevia (2centim.longa). Folia
sessilia, infra médium latissima, a raedio versus apicem sensim attenuata, ipso apice nervo me-
dio prominente subexcurrente calloso oblusiuscula, praeter marginem sub lente minute scabrum
glaberrima, ullra 1 decim. longa, infra médium 8 millim. lala. Flores ex axillis praeserlim
foliorum mediorum orli, crebri. Pedunculus arcuatodeflexus, crassus, anceps, 4 — 5 millim.
longus, deio bifurcalus, pedicellis 1 — 1| millim. longis, braclea hyalina oblonga oblusiuscula
duplo brevioribus. Bracteolae nullae. Perigonium a pedicello dependens, ad ^ 6-Gdum, album, ad
apices laciniarum viride, 1 cent, et q. exe. longum, 2i millim. circiter latum. Fitamenta usque
ad apicem fere adnata, antberis inclusis basi apiceque profundius biûdis Ûavescenlibus. Stylus
reclus, ovario duplo saltem longior. Bacca orbiculata, nigra, slyli basi albida apiculata, magni-
ludine pisi minoris (5 millim.).
(939) 6. Polygonatiim officinale AU. — Led. 1. c. IV, p. 23. — Turcz.
1. c. II, p. 203.
Hab. Am ganzen Amur: Abhânge des Kaddarfelsens oberhalb Dshai, 27 Mai (flor., L.
V. Schrenck); oberhalb Adi, an Wiesenrândern und in Gebùschen, zerslreut, 31 Mai (flor.);
im Laubwalde gegeniiber Zjaoka, zerslreut, 24 Mai (fl. pr., spec. monstrose bifurcalum, floribus
Pkimitiae Florae Amurensis. 275
abortu ovarii slylique masculis); im Laubwalde bei Dshare hâufig, 18 Juli (fructif.); Bûngssa,
aufhôhern Slellen der Insel, in lichtem Gebusch, nicht hâufig, 24]VIai (fl. pr.); elwa 60 Werste
UDterbalb des Bureja-Gebirges und iu dieseiu selbst, 23, 26 Juni (fructif., Maack); oberhalb
der OnoD-Miindung, 6 Juni (flor., Maack) etc. Am Vssuri: Agdiki,ziemlicb hâu6g in lichtem
Laubwalde, 7 Aug. 1855 (fructif.).
Nom. Goldis: kôhgliachta.
(933) 7. Polygonatiim liiimile Fisscli. herb. Gaule angulato; foliis oblongis
basi atlenuata sessilibus apice acuminatis ipso apice obtusis subtus pubescentibus, utrinque viri-
dibus; pedunculis axillaribus sub antbesi deOexis flore brevioribus 1-floris; filameutis adsceo-
dentibus pubescenti-papillosis.
Hab. In Dawmn (Sosnin, in hb.hti bot. Petrop.): bei Nerczinskoi Sawod (Dr. Pflugradh
in hb. Fisch.). Am untern Amur, in der Nàhe seiner Mûndung, ohne nahere Orts-Angabe ges.
i. J. 1850 V. Orloff (flor.).
Ex habitu peraffine praecedenti, quod vero constanter difTerl foliis subtus glaucis glaber-
rimis, statura vulgo elatiore, floribus respectu plantae minoribus (saepius binis), fllamentis
rectis glabris. Cura ceteris speciebus vix coraparandum: P. japonicum Morr. et Dne habet
flores campanulatos (secd. diagn.) et P. Thunbergii filamenta foliaque subtus glabra, P. canali-
culatum Pursh et P. commutalum Dietr., quod a priore vix distinctum dicitur, dignoscuntur
foliis subtus glaucescentibus amplexicaulibus, fllamentis glabris et cet., P. angustifoUum Pursh
dicunt affine P. muUifloro, cui ex habitu etiam P. pubescens Pursh appropinquandum videtur,
quamvis hoc ex diagnosi nostro sane propius, differt tamen habitu laxiore, statura elatiore, flo-
ribus duplo minoribus, pedunculis (bifloris) fere duplo longioribus, foliis latioribus subtus
glaucescentibus, caule tereti; P. polyanlhemum Dietr. denique diversum est iisdem fere signis,
nec non pedunculis plurifloris.
Humile, ad summum pédale, plerumque humilius, erectum. Bhizoma tenue, pennam cor-
vinam crassum, horizontale, albidum, fibris radicalibus crebris obsessum. Caulis fere ad médium
usque aphyllus, supra basin vagina hyalina acuta amplectente, demum decidua, instructus, mi-
nus angulatus quam in P.officinali. Folia concolora, subtus lucida, utrinque sensius acumiuata
quam in specie praecedente, ad ner\^)s venasque omnes subtus pilis crebris longiusculis ob-
sessa, multinervia, nervis tribus tamen magis prominulis, 8 centim. usque longa, 2| cent, usque
lata. Flores ex axillis foliorum mediorum orti, pauci (2 — 3), in pedunculis deflexis cernui,
pedunculos suos superantes, cylindraceo-tubulosi, albi, ad apices laciniarum viridescentes.
Il — 2 cent, usque longi, 5 millim. usque lati. Filamenta adscendentia papilloso-pubescentia,
parte libéra 2 millim. usque longa; antberae basi bifidae, flavescentes. Germen obovato-oblon-
gum, stylo quadruplo longiore stamina subsuperante coronatum. Baccae ignotae.
(1934) 8. Polygoiiatum sp. indeterm. ex affimtate P. officïnalis.
Hab. Aui S achaïin: Noto-Sama, an der West-Kiisle, Anfang Sept. 1853 (fructif., Dr.
Weyrich).
276 Maximowicz.
Summitates caulium fructiferorum coUectae ultra ti-pedales. Caulis pennam anserinam
crassus, subarcuatus, angulatus, foliis obsessus alternis, secuodis, amplis (2 decim. longis, 8
cent, lalis) , subovatoellipticis acutis, basi in peliolum brevissimum attenualis, multineiviis
(nervis 7 — 9 distinctioribus) , subtus vix glaucescentibus, ad nervos omnes breviter papilloso-
hirtellis, utrinque subconcoloribus, opacis. Pedunculi crebri 2 — 3-flori, fructiferi deflexi, com-
pressiusculi, a medio circiter furcati , 3 cent, usque longi, pedicellis baccam nigrara globosam
12 mill. crassam superantibus vel rarius aequanlibus. Seniina magnitudiae grani piperis mi-
nons (3 mill.), suborbiculala, laevia, fuscescenlia.
(»3S) 9. Coiivallaria majalU li. — Led. 1. c. IV, p. 126. — Turez. 1. c.
II, p. 204.
Hab. Im ganzen Amurlande hâufig, z. B, in der Kûslenregïon : am Ausfluss des Tugur in
die Bai Konstantinowskaja (Orloff); Bai Hadsbi, (flor,, et 15 Aug. 1855 fruct. mat. 1. Kus-
nezoff); am Amur: Poddale, im Laubwalde, 20 Mai (11. pr.); Albasin, 2 Juni (flor., Maack);
am Ussuri: Agdiki, in lichtera Laubwalde hâufig, 7 Aug. 1855 (fruct. delapsis). Nord-China
(hb. h-ti Petrop.).
Nom. Goldis: kûfakta.
(936) 10. Majanthemiim bifoliiim 0€. — Midd. 1. c. n. 3i3.— Smilacina
hifolia Desf., Led. 1. c.IV, p. 127. — Turez. 1. c. II, p. 205. — Ej. En. Chin. n. 196. —
RgLetTil. 1. c. n. 282.
a. genuinum Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. Foliis subtus pubescentibus.
Hab. Ueberall am Amur und Ussuri, z. B. Kitsi, im Nadelwalde, 8 Juni (flor.); unterbalb
des Onon, 20 Juni 1855 (flor., Maack).
^. Kamtschaticum Trautv. et Mey. in Midd. 1. c. Elatius, foliis majoribus latioribus
glaberrimis.
Hab. In der Kûstenregi'on: Bai Hadsbi, (flor. et 15 Aug. fructif. 1. Kusnezoff); Bai de
Castries, im Nadelwalde sehr hâufig, 14 Juli (flor.); Cap Lazareff, 2 Aug. 1854 (fruclif.). Ara
Amur: Kitsi (cum genuino); Dshai, 16 Juni 1856(flor., L. v. Schrenck); unterbalb desBureja-
Gebirgcs, 23 Juni 1855 (fr. nond. mat., Maack).
Lusus glaber vulgo elatus, pedalis, foliis saepissime late cordatis, rarius ovato-cordatis
acuminatis (spec. Maack), genuinum plantae europaeae simillimum.
(939) 11. Sitiilaeiiia liirta llaiLini. Gaule angulato superne fiexuoso deorsum
pubescenti-hirto; foliis breviter petiolatis oblongis basi rolundatis, acuminatis, ipso apice obtusis,
striato nervosis, utrinque margineque pubesceuti-hirtis; racemi terminalis composili hirti fle-
xuosi pedunculis divaricalis paucifloris.
Hab. Am. untern Amur , bei der Dondon-Mundung: Da, 20 Juli 1855 (fruct. immat.)
und Gassienn, in schattigem Laubwalde, stellenweise, gesellig, nicht selten, 22 Juli 1856
(fruct. immat.).
Sm. racemosae Desf. valde similis, quae vero praeler staturam elaliorem, folia ampla,
Primitiae Florae Amurensis. 277
longius acuminata, atque glabriliera, slatim dignoscitur racemi corapositi peduaculis ereclo-
patulis deosi-atque ruullilloris.
Erecta, 5 decim. alla. Rhizoma Polygonati, horizontale, pennae scriptoriae crassitie, albi-
dum, hinc inde ramosum, Gbris radicalibus densissime obsessuni. Caulis teres, inanis, basi
reclus, glabralus, supra collum sqoama hyalina lenerriraa aculiuscula, amplectente, raox evanida
iDStructus, ceterum ad médium fere usque nudus, supra médium foiiosus, flexuosus, angulalus,
pilis crebris deorsum hirtns. Folia alterna, oblonga, basi rotundala, in peliolum J centim. et q.
exe. longum attenuata, apice acuminata, inferiora latiora (6 centim. lata), média (4Jt cent. lata).
et superiora (2.^, cent, lata) angustiora eaque e basi latiore versus apicem sensius acuminata,
omnia striato-raultinervia, nervis 7 — 9 distinctioribus, utrinque pilis longiusculis adpressis pu-
bescentia, margine ciliata, tenuia, utrinque viridia, subopaca, 13 centim. longa. Panicula supra
folium supremum pedunculo pollicari insidens, ubique dense hirta, 4 — 6 cent. longa, 2.V — 4
cent, lata, pedunculis divaricato-patenlibus 1 — 5-floris, pedicellis basi minute bracteatis, ii
mill. longis. Flores ignoti, quantum e rudiraentis judicare licet, ils Majanthemi ôj/o/ïï majores,
albi (?), ph)'llis perigonii lineari-oblongis, stamina subaequantibus, germen cura stylo crasso
subaequilongo vix superantibus. Bacca (nonduni plene matura) globosa, grani piperis magni-
tudine, disperma, seminibus orbieulatis decoloribus.
Crescit circa Pékin (in montibus ab urbe occidentem versus, Junio florens, Rel. Fisch.)
Smilacinae species huic affînis, sed ob spécimen uuicum forsan depauperatum non rite determi-
nanda. A nostra difîert foliis praeter marginem breviler ciliatum giabris, apici caulis tantum
insidentibus, paucis (in suppetente speciuiine 4), racemo depauperato vix composito brevi,
circiter 8-floro, floribus brevissime pedicellalis, iis Axteranlhemi dahurici simWibMS, sed forsao
paullo majoribus, phyllisque borizontali-patentibus, rhachi parce sparseque pubescente.
(93§) 12. Asteraiitliemiiiii daliuriciiiti Ktlt. — Smilacina davurica Turcz.
1. c. II, p. 206. — Led. 1. e. IV, p. 128.
Hab. Am ganzen Amur: im Nadelwalde bei Nikolajewsk, stellenweise, 13 Aug. 1854
(fruct. nond. mat.); Kitsi, am See, an feuchten Stellen, Bachufern, sehr hàuiig, 20 Juni (tlor.);
in Bergwàldern gegenuber Myllki, 31 Juli (fructif., Maack); in Laubwàldern bei Odshal, sehr
hâufig, 22 Mai (II. pr.); in Laubwàldern am Fusse des Geong gegenuber Zjanka, bàufig, 24
Mai (flor.); unterhalb der Onon-Mundung, 8 Juni 1855 (flor., Maack). In der Kûstenregion:
Bai Hadshi (flor. leg. Kusnezoff).
Flores suaveolentes. Bacca subglobosa, coccinea, succulenta, pisi magnitudine, sub-4-
sperma. Semina angulato-globosa, décolora. Embryo axilis, dimidiam altitudinem albuminis
cornei attingens eoque candidior, auguste cylindricus, ad extremitatem semiuis atteuuataiu
locatus, cavitatem albuminis saepe non replens.
(939) 13. Asterantlieiniim trifoliatiiiti Kiindi. — Midd. I. c. n. 314.—
Smilacina irifolia Desf., Led. 1. c. IV, p. 128. — Turcz. I. c. II, p. 205. — Rgl. et Til.
1. c. n. 283.
278 Matimowicz.
Hab. Am untern Amur : in Lichlungen feuchler Birkenwâlder bei Nikolajersk, bâuSg,
30 Aug. 1854 (fructif.); in schwammigem Moosmorast zwiscben Mariinsk und Kilsi, bâu6g,
16 Juni 1856 (flor.) ; in Carea;-Sûmpfen bei Bélier, zieinlich hâufig, 30 Juni 1855 (fruct.
fere mal.).
(9âO) 14. Kriiliisea Tilingii Rgl. fl. ajan. d. 281. — Smilacina sireptopotdes
Ledeb. 1. c. IV, p. 128.
Hab. Bai de Caslries, auf bewaldeten Bergrûcken, etwa 4 Werste landeinwârts von der
Kusle, sellen, 17 Juli 1854 (deflor.).
Spécimen collegi defloratum incompletum, quod omnino quadrat in plantam ajanensem
nec non sitchensem.
(9âl) 15. Clintonia udensiss Trautv. et niey. fl.ochot. inMidd.l.c. n.3l6.
— Rgl. et ïil. fl. ajan. n. 284.
Hab. In der Kûslenregion : Bai de Castries, im Nadelwalde, 13 Juli 1854 (fruct. immat.);
6 Juli (flor., L. V. Schrenck); Bai Hadshi, 30 Aug. 1855 (fructif., Kusnezoff). Auf 5a-
chalin: Noto-Saraa, an der Westkûsle, auf bewaldeten Abhângen, Anf. Sept. 1853 (fructif.,
Dr. Weyrich). Am untern Amur: im Nadelwalde bei Mariinsk, hâufig, 8 Juni 1855, 9 Juni
1856 (flor.); in der Gegend von Adi, 5 Aug. (fructif., Maack); bei Poddale, in gemiscbtem
Walde, hâufig, 19 Mai 1855 (flor.).
Nom. Goldis: éngdassing-mo.
Flores albi inodori. Racemus fruclifer pedunculique elongati, capsulis azureis subcarnosis.
Ordo C. LILIACEAE.
(919) 1. Cagea Ititea Roem. et Scluilt. — Led. I. c. IV, p. 138. — Turcz.
1. c. H, p. 208.
Hab. Am untern Amur, in der Nâhe der Mvindung, ohne nâbere Orts-Angabe ges. von
Orloff (flor.).
(943) 2. Ciagea triflora Roem. et Scliult. — Led. 1. c. IV, p. 141. — le.
pi. fl. ross. ill. IV, p. 22, tab. 379 (sub Ornùhogalo).
Hab. Am untern Amur: an sonnigen Uferabhângen bei Sabbach, 14 Mai (flor.) und in
feucblem V^alde bei Chjare, 20 Mai (flor., L. v. Schrenck); auf grasigem Ufer bei Kilsi,
Mille Mai 1855 (flor., Dr. Weyrich); Pedan in der Nâhe der Jai-Mûndung, in feuchlem Ge-
bûsch und auf Wiesen nicht sellen, 1 Juni (flor.); Totljcho, 26 Mai 1856 (flor., v. Ditmar);
Kôurmi, in Sptraea salicifoIia-Gchùschen und an Wiesenrândern, an etwas feuchten Slellen
recht hâufig, 10 Mai (flor.); Onmoy, in etwas feucblem Laubwalde, nicht sellen, 21 Mai 1855
(flor.). In Kamtschatka: in der Umgebung von Tigil, Mille Juli's bliJhend. Auf den Kurilen
(spec. incompl. in hb. Fisch.).
Species parum nola, a Ledebourio in Sibiriae alpibus sine loci specialioris designalione
indicala, verosimililer e Kamlschalka (a Tilesio) accepta, quoad floris colorem maie depicla et
Primitiae Florae Amcrensis. 279
ad specimiaa pauca eademque maoca descripta. Floribus albis, venis viridibus lineatis, quoad
formam iis Lloydiae serotinae similibus, ab omnibus Gageae speciebus stalina et nimis dislincta,
quoad fruclum eheu! adhuc ignola. Structura bulbi conveuil fere cum Gagea granulosa Turcz.
fl. baie. dah. II, p. 208, in nota (e Tomsk; obvenit ceterum etiam in Dahuria, unde habuit b.
Fischer), sed G. granulosa colore florum uti videtur flavo, inflorescentia, ceterisque signis
similior Gageae luteae.
Tola glaberrima. Bulbus solitarius, pisi magnitudine, latere circa basin bul])illis pluri-
inis minutis, circa originem scapi dispositis, tunica cuminuni incluais, instructus. Scapus cum
folio radicali ex apice bulbi erumpens. Folium radicale anguste lineare, 2 mil!, tantum latum,
scapo sublongius. Scapus debilis, erectus, tenuis, 2 decim. vulgo altus, foliis cauiinis 1 vel 2
oblongo-linearibus, longe acurainatis, parallèle raullinerviis, concavis, 4.V cenlim. circiter lon-
gis, iafra médium 4 millim. circiter latis instructus. Inflorescentia basi braclea sterili lineari-
acuminata sufTuUa, superne bifîda, ad bifurcationem 1-bracteata, ramulis bracteolatis i-floris,
UDO alterove vel utroque iterum biGdo, bifloro, rarissime ramis tribus ex eodem puncto ortis,
iteratim bifidis, ita ut florum numerus variât a 2 usque 6. Peduoculi, praeter in quovis ramulo
terrainalem, semper bracteola lineari, 7 mill. circiter longa instructi, flore sesqui vel Iriplo
fere longiores. Perigonium erectum, campanulatum, ph)'llis contiguis, subaequalibus, oblongis,
obtusiusculis vel acutiusculis vel rarius obtusis, albis, venis 3 — 5 viridibus percursis, 12 mill.
usque longis, 2 millim. usque latis. Stamina subinaequalia, dimidio perigonio longiora, fila>
mentis filiformibus, antheris juvenilibus ovalibus, post poUinis emissionem orbiculatis. Stylus
ovariura obovatum subtriangulum triloculare subaequans, stamina subsuperans. Sligma trilo>
bum. Ovula in loculis numerosa, horizontalia, anatropa. Capsula ignota.
Planta kamtscbatica et curilensis amurensi paullo minor, gracilior, folio caulino unico
saepe breviore.
(944) 3. Pleco!$tignia iiaiicifloriiin Turcz. 1. c. II, p. 209. — Gagea pau-
ci/tora Turcz., Led. 1. c. IV, p. 143.
Hab. An der Schilka: bei Schilkinskoi Sawod, Il Mai 1855 (fruct. iramal., Maack).
(945) 4. Fritillaria kaiiitscliatceiisis Gawl. — Led. 1. c. IV, p. 147. —
Midd. 1. c. n. 317. — Rgl. et Til. 1. c. n. 286.
Hab. In der Kûstenregton: Bai de Castries, auf der Sûd-Insel, an grasigen Stellen, 18 Juli
1854 (fruct. immat.). Am untern Amur : Tebach , an sonnigen Abhangen mit Lerchen und
Birken, 16 Mai (steril., L. v. Schrenck); Tyr, hohes Ufer mit Laubholzwaldung, 17 Mai 1855
(steril., L. V. Schrenck); Kitsi, an trocknen Waldrândern hâufig, 8 Juni 1856 (flor.).
Nom. Gillaccis: kark (Schrenck), Oltschis: tscbàrkha. Bulbi cocti ab incolis co-
meduntur.
(946) 5. Fritillaria Dagaiia Turcz. 1. c. II, p. 211. — Led. l.c.IV,p. 148.
Hab. Am obern Amur: Albasin, 29 Mai 1855 (flor., Maack).
Differt a planta baicalensi slatura majore, perigonii majoris phyllis acutiusculis.
280 Maximowicz.
(aâï) 6. liiliiini JWai'tagoii !<. — Led. 1. c.lV, p. 149. — Turcz.l.c. II,p.212.
Hab. Im Bureja-Gebirge, 22 Juli 1856 (flor., L. v. Schrenck).
Specimina duo, allerum 1 — , alterum biflorum, caule ft-re glaberrimo, pelalis solilo minus
revolulis, verticillo foliorum solilario tantum instrucla.
(3JIS) 7. liiliiiin calloi^uin Zuceai*. in Sieb. FI. Japon. I, p. 86, t. 41. —
K th. En. pi. omn. IV, p. 262.
Var. foliis paucioribus lineari-lanceolatis, floribus paullo majoribus.
Hab. Am sûdlichen Amur: in der Nàhe der Ssungari-Miindung, 1 Juli 1855 (flor.,Maack).
Ab icône et descriptione cilata differt tantum foliis lalioribus (7 millim. usque latis), bre-
vioribus (non ultra 8 cenlim. longis), minus numerosis, floiibus paullo majoribus, phyllis peri-
gonii vix paullo latioribus. Antberae in nostro jam effoelae, tamen in statu juvenili auranliacae
nec tuscopurpureae fuisse videntur.
(949) 8. Eiiliiim teimifolium Fiscli. — Led. 1. c. IV, p. 151. — Turcz.
1. c. II, p. 212.
Hab. Am sûdlichen und obern Amur, auf Prairieen bau6g, z. B. in derNàhe der Ssungari-
Miindung, im Juni 1855 (flor., G. Meyer); im Bureja-Gebirge, 2 Juli 1856 (flor., v. Ditmar);
unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni (flor., Maack). Am Vssuri: Dshoada, auf Felsen, an mil
Humus bedeckten Stellen, nicht hàuflg, 4 Aug. 1855 (fr. fere maturis).
Specimina ussuriensia paullo discrepant abamureusibus floriferis, omnino cum L.tenv.ifolio
genuino congruis, statura valde robusta, caule mullo densius foliis longioiibus obsesso, racemo
in altero 4-, in altero 13-floro. Pedunculi fructiferi basi divaricato- patentes, a medio subin-
fracto-adscendentes: ita ceterum fere jam in specimine Ditmariano fructu juvenili donato, nec
non in specimine e China boreali L. tenuifolii genuini. Capsula obovata, sulcata, 2| cent, longa,
1| cent, lata, praeter magnitudinem capsulis L. tenuifolii e Dahuria simillima.
(»50) 9. Eiilûiun spectabîle liink. — Led. 1. c. IV, p. 151. —Turcz. 1. c. Il,
p. 213. — Midd. 1. c. n. 318. — Rgl. et Til. 1. c. n. 287.
Hab. In der Kûstenregion: Bai de Castries, im Nadelwalde an grasigen Stellen, zerstreul,
nicht selten, 13 Juli 1854 (flor.). Am untern Amur: Ssutschu, an sandigen sonnigen Abbân-
gin, einzL'ln, 17 Juni (flor.); Kitsi, auf trocknen Mergelabhangen, 19 Juni (flor.); bei Gaune,
auf grasigem Ufer der x\mur-Inseln. 24 Juni (flor. visum est); Bélier, 19 Juni (fl., Schrenck);
Ssargu (flor., v. Ditmar). Am sûdlichen Amur: im Bureja-Gebirge, im Juni 1855 (fl., G.
Meyer), 15 Aug. 1856 (fructif. vidi), Am Vssuri: Kinda, auf Prairieen, einzcln, 5 Aug. (fr.
immat.); Nor, in Bergwaldern, 12 Aug, 1855 (fruct. iinmat.).
Nom. Gillaccis: norkh, Oltschis et Goldis: tur vel tûrka. Bulbi comedunlur, pretio
viliori tamen aestimantur quam ii Fritillariae kamtschatcensis.
(ÏSI) 10. l.ilîuin iHilclicUiiiM Fiiîieli. — Led. 1. c. IV, p. 152. — Turtz.
I. c.ll,p. 213.
Peimitiae Florae Amurensis. 281
Hab. Am sïidlichen Amur: bei Dyrrki, am Felsen Amfu, 21 Juoi 1856 (flor., v. Ditmar);
unterhalb des Bureja-Gebirges, 24 Juni 1855 (flor., Maack); drei Tagereisen oberhalb Chin-
ganskoi Piket, auf Prairieen nicht sellen, 21 Aug. 1856 (fructif.); bei Aicho, 16 Juni 1855
(flor., Maack).
Bulbus magnitudioenucis Aveîlanae, squamosus, squamis subbiserialibus, latissimis, aculis.
Caulis saepissirae 1-florus, occurril tamen bi-lri-rarissime 6-florus. Phylla perigonii inlus juxla
rimam nectariferam puberula atque saepe (non semper) muricata. Capsula obovato-oblonga,
apiee subimbilicata, longitudinaliter sulcata, 3 cent, fere longa, 1^ cent. lata. Semina suborbi-
culata, planocompressa, anguste alato-marginata, fusca.
(ÎSS) 1 1. Alliiini ScUoenoprasiim Ij. — Led. 1. c. IV, p. 166. — ïurcz.
1. c. II, p. 215. — Rgl. et Til. 1. c. n. 288. — A. sibirkum L., Midd. 1. c. n. 319.
Hab. Am untern Amur: zwischeu Borbi und Pulssâ, auf kiesigem Ufer hâufig, 28 Juni
1855 (flor.).
Nom. Oltschis et Goldis: chidsjukta. Gillaccis: hâgi (L. v. Schck.). Exsiccatum
saepe comedilur.
Planta amurensis pertinet ad varietatem non caespitosam, elatiorem, pedicellis perigonio
distincte longioribus, et congruit cura A. sibirico (L.) Turcz. Cat. Baical. n. 1143.
(»5S) 12. Alliiiin coiidensatiim Turcz. 1. c. II, p. '2.17. — A. Steveni Willd.
var. e. Led. 1. c. IV, p. 176.
Hab. Ara sûdlichen Amur: oberhalb der Ssungari-Miindung, auf Sanddiinen des rechteo
Amur-Ufers bàufig, 8 Aug. 1856 (flor.). Am Ussuri: an steilen Felsen bei Dshoada, recht
hàufig, 4 Aug. (flor., fr. immat.); Nor, an steilen trocknen Abhângen, in kurzem Rasen, hàufig,
12 Aug. 1855 (flor.). Auch in der Mongolei (Turcz. pi. exs.) und Nord-Chïna (rel. Fisch.).
Planta mandshurica quam dahurica vegetior, pedicellis longioribus.
(95â) 13. AUiiiui (Rliiziridiiiin) sacciilifei'tiin Hlaxiiii. Bulbo solitario
elongalo-conico reticulato; scapo erecto tereti angulato-striato ultra médium foliato; vaginis
striatis; foliis acule triquelris scapo vix brevioribus obtusis glaberriniis; umbella globosa
multiflora; spatha bivalvi: val vis suborbiculatis breviter acurainalis pedicellis brevioribus; peri-
gonii foliolis obtusis oblongis, exterioribus brevioribus; filamentis aequalibus anguste
subulalis perigonio sesquilongioribus ; ovario stipitato - obovato apice 3-lobo , trisul-
cato, sacculis tribus apertura deorsum spectantibus membranaceis quovis sulco supra stipitem
impositis.
Hab, Am sûdlichen Amur: eine Tagereise oberhalb Chinganskoi Piket, sehr zerstreut,
nichl sellen, 21 Aug. (flor.); oberhalb Aicho, 18 Aug. 1856 (vix fl. incip., Schrenck). Am
(Issuri: der Por-Wûndung gegeniiber, auf feuchten Wiesen an Gebiischrândern, selten, 6 Aug.
(nond. flor.); Nor, auf Wiesen, selten, 12 Aug. 1855 (oond. flor.).
Proxirae nostro affine est A. slrtctum Schrad.! bene diversum : foliis latioribus linearibus
subtus convexis in sicco profunde viridibus (in noslro cum scapo rubentibus), iilamentis alternis
Mém. des sav. élrang. T. IX. 3g
282 Maximowicz.
dilatatis deutatis, sub anlhesi perlgoniura subaequaQtibus, ovario sessili, ob raembranam sulcos
inter loculos obtegentem inferne interruptam, basi punclis vel quasi poris tribus impresso.
A. lineare L. iisdem fere sigois, ovario basi triporoso, caule debiliore cet. dignoscitur. — Slruc-
luram ovarii bisce expositam iaveni etiana in A. clalhrato Led. et A. globoso MB., frustra vero
quaesivi in A. polypliyllo Kar. Kir., A. flavo L., A. pankulato L. Apud auctores nihil simile
relatum inveni, nara A. glandulosum Lk. et Otto le. pi. rar. Berol. I, p. 33, t. 17., Rth.
En. pi. oran. IV, p. 450, ex habilu quidam, praeter perigonium stellatum, A. s/rtcfo subsimile,
glandulas superficiales potius loculis ovarii ipsis (secd. icon.) impositas gutla gunamosa tectas
(a Kunthio in sicco ceterum non visas) offert, ideoque structura a nostra valde diversa gaudet.
Sex decira. usque altum, stricte erectuin. Bulbus anguslus, tunicis Iaxis grisescentibus
reticulato-Gbrosis obtectus. Scapus penna corvina lenuior, firmus, slriato-angulatus, statu sicco
rubens. Folia scapum aequantia vel eo subbreviora, acute triquetra, ipso apice obtusa, vaginis
elongatis a se invicem remotis scapum ultra médium vestientia, pauca, exsiccatione flavido-
rubescentia. Spatba bivalvis, rarius valvis connatis unilateralis biparlita, umbella globosa raul-
tiflora, 3i cent, lata brevior. Flores in pedicellis plus triplo longioribus erecti, rubri, 5 mill.
fere longi. Phylla perigonii exteriora ovalielliptica, 1 millimetro fere interioribus oblongis breviora,
omnia obtusa, exteriora subcarinata. Filamenta omnia simplicia aequalia, interiora ante antbe-
sin subbreviora. Antberae breviter ovato-oblongae, fuscae. Ovarium stipitato-obovatum, stylo
stamina subsuperante elongato coronatum, trisulcatum, apice trilobum, sulcis membrana ob-
tectis quae supra basin ovarii in sacculos apertura deorsum spectantes dilatata est. Ovula in
quovis loculo bina, coUateralia.
(ffSS) 14. Alliiiiti lineare li. — Led. 1. c. IV, p. 178. — Turcz. 1. c. II, p.
218. — Midd. 1. c. n. 320.
Hab. In der Kûstenregion : Bai Hadshi, 26 Juli (flor., L. v. Schrenck, Kusnezoff);
am untern Amur: am Rande von Birkenwâldchea unterbalb Nikolajewsk, recbt hâuflg, 15 Aug.
1854 (fl. fr. immat.).
Var.? vel spec. nova? Maackii m. Bulbi ovati tunicis (irmioribus eleganter reticulatis,
caule ad médium fere paucifolialo ; foliis anguste linearibus subtus convexis(?); perigonii fir-
mioris (albidorubelli) foliolis exterioribus brevioribus apice subcarinatis omnibus obtusis; (ila-
mentis perigonio duplo longioribus alternis tricuspidatis : dentibus ovarium superantibus acu-
minatis; stylo ovario parum longiore.
Hab. Am untern Amur: bei Ssargu, 26 Juli 1855 (fl., Maack).
Specimina pauca eaque manca, foliis paucissirais in sicco non rite dignoscendis donata
speciem verosirailiter sistunt novam, habitu ab A. lineari optime diversam : bulbus minus elon-
gatus, tunicis interioribus lutescentibus, in modum fere A. clathratîLed. sed lenuius reticulatis,
folia pauciora, mullo angustiora, profundius viridia, flores albidorubelli nec rubri, perigonium
multo firmius, brevius, vix ac ne vix quidem splendens, stylus ovarium parum nec duplo supe-
rans. Magis dislat babitu ab A. stricto Schrad., cujus slaminum dentés praeterea ovario bre-
Primitiae Florae Amurensis. 283
viores. A. clathralum Led. bulbo subc^'Undrico, floribus multo tenerioribus, foliis terelibus,
ûlamentis simplicibus diversum.
(956) 15. itlliiiin sciiesceiis li. — Led.l.c.IV,p. 180. — Turcz. I.c. II,p. 220.
Hab. Am sUdlichen Amur: drei Tagereisen oberhalb der Ssungari-Mundung, an saudigen
Wiesenrândern, zerslreut, nicht selten, 11 Aug. (flor.); in der Nahe der Bureja-Miiudung, auf
boben trocknen Sanddi'men, auf kurz begraslen Slellen, nicht selten, 23 Aug. (fruclif, — forma
foliis angustioribus quam in specc. a cl. Turcz. s. n. A. glauct acceptis e fl. Schilka, verosi-
militer planta, cujus mentionera fecit cl. auclor verbis: variât foliis duplo angustioribus). Am
obern Amur: auf Inselland mit sandigem Boden, vier Tagereisen oberhalb der Seja-Mùndung,
hâufig, 4 Sept. 1856 (fructif.).
Lusus: Scapo basi acutangulo, a medio ad apicem subalato-ancipiti.
Hab. Am untern Amur: Ssisa, an Felsen, nicht selten, 28 Juli 1855 (nond. flor.). Am
siid lichen Amur: drei Tagereisen oberhalb der Ssungari-MundiiDg, mit der Stamraform, 11 Aug.
(flor.); unterhalb Aicho, 3 Aug. 1856 (fl.defl,, L. v. Schck., spécimen maie exsiccatum, flori-
bus albidis imo subflavidis in sicco donatum, humiditate corruplum). Am Ussuri: Dshôada,
auf Flachland und an Felsen haufig, 4 Aug. (fl. pr.); Aua, auf steinigem Boden ziemlich hâufig,
9 Aug. 1855 (flor. incip.).
Nom. Goldis Ussuriensibus : wâchonto.
Lusus hic quam planta genuina robustior, ceterum, praeter caulera subalatum, omnino
congruus. Planta genuina noslra facile omnis pertiuebit ad A. glaucum Schrad.
(as») 16. Alliiiin angiilosiim li. — Led. 1. c. IV, p. 1 80. — Turcz. 1. c. II, p. 220.
p. majus Trevir. — Led. 1. c.
Hab. Am obern Amur: oberhalb der Seja-MiJndung, 13 Juni 1855 (fl., Maack).
(»S8) 17. Alliiiiii iirostratiim Trevîr.?— Led. 1. c. IV, p. 182.— Turcz.
I.c. II,. p. 221.
Hab. Am untern Amur: auf sandigen iDseln bei Achta, 13 Sept. 1854 (fructif.). Am
Vsnuri: Aua, zwischen Steinen am Ufer nicht selten, 9 Aug. 1855 (fructif.).
Subdubium, ob perigouii foliola in nostro jam subemarcida, non beneexaminanda. Planta
ussuriensis 6 — 8-pollicaris, amurensis pedalis, bulbis in utraque caespitosis. Ab incolis no-
mine : hidsjukla cum A. Schoenopraso confunditur, alque eidem usui inservit.
(959) 18. itUiiim anisopodiuiii liCd. 1. c. IV, p. 183. — Turcz. 1. c. Il,
p. 222.
Hab. Am sûdKchen Amur : eine halbe Tagereise oberhalb der Ssungari-Mundung, auf
magern sandigen Wiesen, ziemlich selten, 8 Aug. 1856 (flor.); unterhalb des Bureja-Gebirges,
27 Juni 1855 (fl. incip., Maack).
(»60) 19. AUiiiiii ¥£ctorialis I^. — Led. 1. c. IV, p. 184. — Turcz. 1. c. II,
p. 223. — Bgl. et Til. 1. c. n. 290.
284 Maximowicz.
Hab. Au( Sachalin : um die Braunkohlen-Buchl siidlich von Dui, an grasreichen Bach-
ufern, Ende Juli 1854 (fr. immaU, Dr. Weyrich). In der Kûslenregion : Bai Hadshi (stérile 1.
Rusnezoff); auf dem Wege von Mariinsk nach de Caslries (Majo 1856 visum stérile). Am
untern Amur: Pôddale, 20 Mai 1855 (stérile vidi).
Nom. Goldis : Ssùddule, foliis fréquenter ^vescuntur incolae. Russi in Kamtschatka plan-
tain, sub nomine: tscheremsckd ipsis notara, recentem pro antiscorbutico laudant (Dr. Weyrich).
(9®!) 20. Alliiim i^p. indeteriti.
Hab. Ara unlern Amur: bei Borbi, 4 Mai 1855 (juven.). — ? Dieselbe? kultivirt in
einem chinesischen Kiichengarlen bei Zjanka, 6 Juli 1855 (nond. flor.).
Nom. Goldis: dasochta. Planta culta (sinice?) appellatur : ssôanda.
Bulbus reticulatus. Scapus foliatus, foliis late linearibus planis, quara in AUio senescenle
latioribus vel iis subaequalibus. NuUi speciei e praecedentibus adnuraeranda, secundum inco-
las ad ripas Amuris rara, saepius vero occurrit in pratis vallibusque montium adjacentium.
(»««) 21. Alliiun cliineiii^e Bon. — Ktb. En. pi. omn. IV, p. 454. — L ou -
reiro FI. cochinch. éd. Willd. p. 250.
Hab. Kultivirt am Ussuri, in den Kiichengârten der Chinesen : Aua, 10 Aug. 1855
(flor., fr. fere maturis).
Nom. Sinice: zjus-ei.
Ad araussim congruit cum descriptionibus il. c/u«msw auctorum, itaut deidentitateplantae
ussuriensis minime dubius haeream. Proxime affine A. chinensi Don est A. Tkunbergu Don
(vidi specc. chinensia in hb. h-ti Petrop., omnino cum descriptionibus convenientia), sed prius
differt: slatura minore (2L dec), foliis nonnihil angustioribus (?), pedicellis mul,to brevioribus,
floribus minoribus in umbellam multi- (nec pluri-) floram congestis, albis, nervo unico rubro
in quovis phyllo notatis (nec purpureis), perigonio minus alte connato. Nothoscordiiim fragrans
Kth. ab utraque specie valde diversura jara floribus plus duplo majoribus, foliis latioribus
aliisque signis, at ambae species laudatae ob perigonia basi tubulosa stellatopatentia et habitum
(v. gr, scapum lateralem) forsan melius ad genus Nothoscordium Kunthii emendanda, quamvis
ovula in loculis tantum bina inveniuntur, in Nothoscordio vero plura (interdum paucissima,
Kth.) postulantur.
Spécimen unicum coUectum- descriplionem fusiorem non admittit. Flos 5 nùll. longus,
phyllis oblongis acutiusculis, basi in tubum brevissime connatis, stellatopatentibus (in Sctllae
cujusdam fere modum). Stamina perigonio breviora, filaraentis aequaliter subulatis, antheris
nigricantibus, polline flavo. Germen minutum, ovale, sessile, stylo staminibus paullo breviore
crassiusculo superatum, ovulis in quovis loculo binis coUateralibus, ad basin placeutae dispo-
sitis. Capsula depressoobovata, sublatior quam alta (4 mill, alla), apice breviter triloba, viridis.
Semina in quovis loculo 2, nigra (nondum matura).
Primitiae Flokae Amcrensis. 285
(aCS) 22. Hemei'oeallii» gramiiiea Aiidr. — Led. 1. c. IV, p. 194. —
Turcz. 1. c. II, p. 225. — //. flava Turcz. 1. c. (non L.) — //, graminea Bge 1. c. n. 360.
Formae duae occurrunt:
I . Scapo foliis plerumque longiore, floribus longe pedunculatls pallidioribus, lubo
perigonii saepissiuie elongato basi subcrassiore.
Hab. Am sûdlichen Amur: obeibalb der Ssungari-Mïmdung, 29 Juni 1855 (frucl. nond.
mat., Maack); iin Bureja-Gebirge, 22 Juli (flor., L. v. Schrenck); am obern Amur, vier
Tagereisen oberhalb der Seja-Miiodung, 5 Sept. 1856 (sem. matura). Ara Ussuri: zwischen
Aua und Chorraka, an giasigen Waldràndern, selten, 8 Aug. 1855 (flor. et fruclif.).
Hue verosimiliter pertinet : H. grammifolia h. Hal., Schtdl. Abb. zu Halle, neue Folge,
Bd 1, Quart. III, p. 15. Descriptio optiine quadrat, sed scapus in nostra planta mox folia
superat, mox aequat, foliaque latitudine occurrunt varia.
2. Humilior, scapo folia aequante, floribus brevissime pedunculatis intensius flavis,
tube mullo breviore.
Hab. Am obern Amur: bei Albasin, 28 Mai 1855 (flor., Maack).
Haec forma quoad staturam, scapum, pedunculos floresque sat bene respondet H. gra-
mineae Schtdl. 1. c. p. 14, sed folia multo laliora (illis //. /lavae non multo angustiora),
aequilata.
Specimina Turczaninowiana plura quae vidi, nec non omnia dahurica numerosa in
museo h-ti bolanici Petropolitani asservata omnia pertinent ad H. gramineam (sensu latiori) et
quidem saepissime ad H. gramtmfoHam h. Hal., quae vix aliud quam varietas robustior, forsan
genuina, H. gramineae Andr. (Schtdl.). Quae a cl. Turczanino wio pro //. flava determi-
nata sunt specimina pro parte etiam ad formam 2 nostram ducenda sunt. H. /lavae L. verae
specimina dahurica nuUibi vidi, neque cl. Ledebour vidisse asserit. In tota Sibiria II. flava
L. videtur planta rarissima, desideralur enim in hb. Ledebouriano aliisque. Illustris florae
Rossicae auctor vidit illam tantum e Sibiria altaica. An igitur deest in regionibus orienta-
lioribus, ubi forsan illius locum tenet forma humilis (saepe latifolia) H. gramineae tubo perigonii
breviore donata?
(964) 23. Hemerocallii^ IVIidcleiidorffii Traiitv. et IVIey. fl. ochol. I. c.
n. 321. — H. foliis late linearibus scapura aequanlibus; floribus brevissime pedicellatis inter
bracteas spathaceas inclusis bis geminatis; tubo elongato i partem lougitudiuis perigonii totius
campanulati aequante, laciniis perigonii exterioribus angustelanceolalisacuminatis, interioribus
lanceolatis obtusiusculis margine piano nervis anastomosanlibus percurso; capsula brevissima
intra bracteas suboccultata.
Hab. In der Kûslenregion : Bai Hadshi (flor. 1. Kusnezoff). Am untern Amur: Pronge»
an der Amur-MiJndung, in lichtem ipîmea-GeBusch, bâuûg, 6 Aug. (fl. ult.); Aure,an schattigen
Laubwaldstellen, 18 Sept. 1854 (fl. ult.); Ssutschu, inGebiJschen, sehr hàufig, 12 Juni (flor.);
Kitsi, am Waldrande, hâufig, 19 Juni (flor.); auf Abhângen des Kaddarfelsens bei Borbi, 27
Mai (flor., L. v. Schrenck); Onmoy, am Waldrande hâuGg, 21 Mai 1855 (fl. primis).
286 Maximowicz.
Proxime huic aflinis est H. Ditmortiern Morr. in Horliculleur Belge, II, p. 195 f. 43.
(opus a me non visum) secd. Schlldl. Abh. z. Halle 1. c. p. 16, quae secundum descriptionem
cl. Schlechtendal dilTerre videtur nolis scquenlibus: statiira hunniliore (ut in H. graminea et
//. grawinifoUa), foliis angustioribus quam in H. flava (in nostra latioribus), perigonii tubo
multo breviore (S-linoali); de perigonii vero forma in specie nostra nunc ex sicco nihil accu-
ratius eruendum. Certissimum videtur, quod ulraque species affinilate arclissima conjuncta sit,
et H. Middendorffii ad tl. Dumortierii sese fere habeat, ut FI. flava ad H. gramineam.
Descriptioni in Midd. 1. c. datae non multa sunt quae addam. Rbizoma obliquum, cras-
sum, brève, fibris radicalibus validis numerosis obsitura, ad collum vaginis foliorum emortuo-
rum in fibras solutis dense iuvolutum. Folia 8 — 10, inferiora 2 — 3 latiora (23 millim. usque
lata), breviora, scapum non aequantia, cetera angustiora (10 — 15 millim. lala), longiora, li-
nearia, basin versus sensim attenuata et coraplicata, supra canaliculata, dorso subcarinata, api-
cein versus sensim acuminala, laete lutescenli-viridia. Scapus sicuti folia subtus (?) leviler prui-
noso-glaucescens. Perigonium in modum H. flavae sed forsan intensius suaveolens, luteum,
tepalis dorso viridescentibus vel saepius intensius sordideque lutescentibus. Tubus perigonii l
partem totius longitudinis perigonii longus vel eliam brevior, rectus, latiusculus. Laciniaeliuibi
campauulato-patentes, exteriores 12 — 15 millim., interiores 15 — 21 millim. latae, perigonio
toto 6 — 9 centim. longo. Stamina inaequalia, superiora a stylo sesqui-centimetro longiore su-
perata, apice perigonii duobus vel duobus et dimidio centimetris breviora. Capsula matura se-
minaque ignota.
(3^05) 24. Fiinkia ovata Spr. vai*. a flore violaceo Ktli. En. pi. omn.
IV, p. 591. —
Hab. Am sûdîichen Amur: Kinneli, auf felsigera Ufer an quelligen Stellen, gesellig, selten
2 Aug. 1856 (flor.). In China boreah (hb. h-ti Petrop.)
Nom. Sinensibus, a quibus radix odontalgica habetur, audit: tsy-jûi-tsin (Dr. Tata-
rinow).
Cura speciminibus cultis omnino congrua. In plantula una depauperala, quam cum cete-
ris coUegi, folia inveniuntur anguste lanceolala.
(366) 25. As»pai*agiis oligoclonos llaïK^iiti. Scabriusculus; caule erecto recto
ramisqne pafenlibus angulatis elevato-striatis; raraulis nullis!; foliis squaraaeformibus acumina-
lis basi breviter herbaceo-calcaratis; cladodiis fasciculatis 6 — 8°'* filiformibus, redis, teretius-
culis: floribus dioicis; pedunculis geminis arcuato-deflexis elongatis, alte supra médium articu-
latis, florem masculum (magnum) plus duplo superantibus; perigonii (masculi) late infuudibuli-
formis tubo limbum aequante; antheris ovato-oblongis exquisite apiculatis filamenti parlera
liberam superantibus, ovario astylo hebetato.
Hab. Am obern Amur, unterhalb der Onon-Miindung, 8 Juni 1855 (flor., Maack).
A proxime affini A. officinali h. species nostra differt: caule ramisque angulatis elevato-
striatis scabriusculis, ramis haud ramulosis, cladodiis firmis floribusque niajoribus, antheris fila-
PRIMITIAE FlORAE AmUUENSIS. 287
mento longioribus apiculatis. Ab A. irichophyllo Bge statim digiioscitur caule ereclo, minime
flexuoso, ramis elongatis patentibus, claclodiis multo ûrmioribus, floribus magis apertis, duplo
majoribus. A. daliuriciis Fiscb. ob cladodia rigida elongala, ramos ramulosos, flores minores
angusliores totumque habilum vix comparandus. Ab omnibus speciebus videtur diflerre ramis
haud ilerum raraulosis!
Collectae sunt summitates speciminum masculorum duorum, quae frondem tolara circiter
pédalera latissimam et caulis deoudali partem offerunl. Caulis inferne teretiusculus, superneintra
frondem angulatus, inter angulos crebre elevatostriatus, ad angulos scabriusculus. Rami crebri,
sub aiigulo 45° patentes, 2.^- decim. circiter longi, recli, acute aogulati, scabriusculi, non
iterum diramificali, cladodiis dense obsessi. Folia 5| millim. longa, e basi 4J millim. lata
sensim acuminata, basi in calcar brève producta, raembranacea, Cladodia quaterna usque oc-
tona, fasciculata, longitudine subinaequalia, lineariflliformia, ipso apice acuta, teretia, in sicco
striata, patentia, 2 cenlini. longa vel paullo breviora, semi-millimetrum crassa, profundius viri-
dia quam in A. officinali, colore illis A. trichophylli fere obscuriora. luternodia inter fasciculos
cladodiorum brevia. Flores secus caulem et ramorum partem inferiorera crebri, majores quam
in omnibus speciebus afOnibus, dioici. Planta mascula (solummodo hucusque nota) offert pe-
dunculos 13 — 15 millim. longos, ab apice in tertia longitudinis parte articulatos, subhori-
zontales, apice deflexos. Perigonium 6 millim. longum, limbo 4 millim. lato, lubuloso-campa-
nulatum, tubo limbum aequante, album. Phylla spalhulatooblonga, oblusa, basin versus sen-
sim subattenuata, nervo unico parum distincto aute apicem evanido percursa. Stamina | peri-
gonii adaequantia, Qlamentis ad | tolius longitudinis adnatis, antbera ovatooblonga, basi emar-
ginato-biloba, apice dislinctissime membranaceo-apiculata, ochracea, filamenti partem liberam
superante. Germinis vestigium breviter obovatum, tilamentis multo brevius, stylo nullo.
(aOS^) 26. il^sparagu!» flavuriciii» FîscU. — Led. 1. c. IV, p. 198. — Tuiez. 1.
c. II, p. 226.
Hab. Am sûdlichen Amur: eine Tagereise oberhalb der Bureja-Miindung, auf trockner
Prairie, 25 Aug. 1856 (frf.), und weiterbin den Amur aufwârts recht liàuiig. Auch in der
chinesischen AJongolet.
Planta amurensis pertinet ad lusum omnibus partibus glabrum.
(1Î68) 27. Asparagiiis Siebolcli m. Erectus, glaber vel minute scabriusculus, di-
oicus; ramis patentibus cauleque acutangulis; foliis squamaeformibus byalinis basi gibbis; cla-
dodiis quaternis, secus ramulos ternis binisve, fasciculatis, herbaceis, linearibus, acutato-mucro-
natis, a latere compressis, triquetris, subfalciformibus; pedunculis binis (vel in caule per pares
approximatis quaternis), brevissimis, horizontalipatentibus, sub ipsissimo flore articulatis (arti-
cule superiore punctiformi); perigouio (masculo) e basi obtuso-rotundata campanulato, abbre-
viato, parte connata brevissima, laciniis auguste oblongis obtusiusculis; antheris orbiculato-cor-
datis, filamento lato lineari quadruple brevioribus; baccis deflexis subsessilibus. — A. micran-
288 M A xiMo w 1 cz.
thus Sieb. et Zuccar.! pi. Japon, exs. a. 1845, in hb. Acad. Pelrop., non Lindl. (Sketch
veget. Swan-river, in App. to bol. reg. p. LVIII, n. 279, a. 1839.)
Hab. In Japan (flor. coll. Dr. de Siebold!) Am untern Amur : ira Laubwalde bei Dshare
(unterbalb der Dondon-Mundung), selleu, gesellig, 1 8 Juli (fr. immat.); Da, in schattigem,
feuchlem Laubwalde, zieinlicb haufig, 20 Juli (fr. immat.); unterbalb der Dausoman-Mùndung,
bei Mulur, 1 Sept, (fruclif., Maack); Turrme, recbt hâulig im Hochvvalde, 3 Aug. (fruclif.).
Am sûdlichen Amur: unterbalb des Bureja-Gebirges, 23 Juni 1855 (fr. immat., Maack). Am
obern Amur: auf der Milte Weges zwischen Seja- und Koraar-Mùndung, am 5 Sept. 1856 (in
Frùcbten gesehen, nach einer Notiz im Tagebuche der Reise). Am Vssuri: oberhalb Kinda, auf
iippigen W'iesen, ziemlich bâufig, 5 Aug. 1855 (planta verosirailiter mascula). In Nord-China.
bei Sbe-che, auf einer Anhohe, (fructif., Rel. Fisch.).
Nom. Goldis: hâmmeaka.
Proxime afiinis A. verlicillalo L., qui differt ramis divaricatis, cladodiis secus ramos octo-
nis (in nostro quaternis), majoribus, validioribus, distincte triquelris, nec ut in nostro a latere
compressis subtriquetris,
Descr. plantae amurensis. Rhizoraa horizontale, digitum crassum. Caulis erectus, 2 — 3-
pedalis, inferue angulato-subcompressus, superne subquadrangulus vel argute irregulariter an-
gulalus, crebre elevato-striatus. Rami numerosi, patentes, quadranguli, inter angulos striati,
scabriusculi, ramosissimi, quam in A. verlicillato ramosiores, frondem ferentes centrum versus
minus, ad circumferentiam vero magis valdeque densani, lutescenli-viridem. Folia acurainala,
basi gibba vel calcarata, membranacea. Cladodia secus caulem ramosque primarios quaterna,
secus ramulos lerna vel bina, arcuato-falcala, patentissima, a latere valde compressa, apice acu-
tata, margine scabriuscula, secus stationem mox breviora (in pratis) — 1 centim. longa, mox
longiora, 2 centim. longa (in sylvis), semper lenuius herbacea. Pedunculi secus caulem ramos-
que primarios bini, saepe binatim geminati qualerni, baccis primo aspeclu sessilibus globosis
coccineis, pisi minoris magnitudine, duplo saltem breviores, deflexi, sub fructu ipso articulati,
articulo superiore inconspicuo. Semen granum piperis aequans, subdepresso-globosum, atrum,
nitidulum, subtiliter reticulatorugulosum.
Planta japonica differt tantura glabritie omnium parlium (scabritie in nostra licet rarius
etiara interdum subevanida). Summilas caulis plantae masculae, quam examin vi, plantam in-
dicat minus robustam quam feminea amurensis, et convenit cum exeraplari ussuriensi, initio
Augusti jara pedunculos nudos gerente, verosimililer raasculo. Cladodia in spec. Siebold. 12
millim. usque longa. Flores ad origines ramorum ramulorumque inferiorum gemini, interdum
quaterni, crebri, pedunculo | millim. longo insidentes, parvi, 2^ millim. longi, albidi. Peri-
gonium basi lalius apiceque magis apertum, quam in aliis Asparagi spec'iehus , limbo (in sicco)
2 millim. lato. Pbylla perigonii anguste oblonga, nervo parum distincte percursa, oblusiuscula.
Stamina subinaequalia, perigonio breviora. Filamenla ad |- longitudinis adnata, late linearia.
Anlherae late orbiculato-cordatae, obtusissimae, filaraenti parle libéra quadruplo fere breviores,
Primitiae Florae Amcrensis, 289
flavescentes. Ovariura stérile, minutum, triloculare, carpellis apice excurrenlibus triapiculatum
apiculis approximatis, stylo nullo, ovulis cassis, minutissimis.
A. parvi'/lorus Turcz. (1, baie. dah. II, p. 226, — Led. 1. g. IV, p. 199 (solum nomen)
florae nostrae forsau civis, sed nulla mentio apud cl. auctorem, an occuriat ad partem inferio-
rem fluminis Argtin, regioni sylvestrae (et florae nostrae) adnumerandam, vel in parte fluminis
superiore, per déserta exlensa. Plantam ipsam non vidi. Secundum diagnosin Lrevem auctoris
habet cladodia quaterna verlicillata, floresque hermaphroditos, ita ut ob floris conformalionem
ad Asparagopsides Kunthii referenda esset. Reliqua vero in uostram plantam quadrant.
Ordo CI. MELANTflACEAE.
(Î6») J. Veratrtem iiigriiin Ij. — Led. 1. c. IV. p.208. — ïurcz. l.c. p.229.
Hab. Am untern Amur : bei Pyreerga, an bewaldetcD Abbàngen, selten, 28 Jnli 1855(fl.);
ani sûdlichen Amur: bei Gaidje, auf Waldwiesen, eiozeln, 4Aug. 1856 (flor,); bei Dsbangdsbu-
gere, 2 Juli (fl.,Maack); unterhalb des Bureja-Gebirges, 25, 26 Juni 1855 (fl. incip., Maack)
und in diesera seibst, 27 Juli (fl., L. v. Schrenck); auf der Prairie an der Bureja-Mûndung,
hàulig, 24 Aug. (deûor.); am obern Amur: an sparsam mit Laubwald bedeckten Abbàngen,
4 Tagereisen oberhalb der Seja Mundung, ziemlich selten, 5 Sept. 1856 (fructif.). Am Ussiiri:
Dshôada, au etwas feuchten Stellen, selten, 4 Aug. (flor.); Nor, an sparsam bewaldeten son-
nigen Abbàngen, recbt hàufig, 12 Aug. 1855 (fl. fr. juven.). Nord-China (hb. h-ti Petrop.).
Nomen: Goldis Ussuriensibus: âdsbachta.
Provenit rarius lusus Immïlis, sesquipedalis, foliis etiam inferioribus linearilanceolatis
elongalis, panicula raceraiformi, at haec forma, primo adspectu d'iversissima, per intermedias
insensibiliter in genuinam transit.
(ÏÎO) 2. Veratriim allmm li. — Led. 1. c. IV, p. 208. — Turcz. 1. c. Il, p. 229.
^. floribus viridibus Led. — F. Lobelianum Bernh. — V. viride Trautv, et Mey. in
Midd. 1. c. n. 323. non Ait. — Rgl. et Til. 1. c. n. 292.
Hab. Auf der Insel Sachalin: an feuchten schattigen Bachufern, siidlich von Dui, Ende
Juli (fructif., fl. ult., Dr. Weyrich); in der Kûstenregwn: Bai de Castries, an grasreichen
Stellen, an Waldràndern, uberall sehr hàufig, 22 Juli 1854 (fl. frf.). Am untern Amur: auf
Niederungen bei Kitsi, einzeln, hàufig, 29 Juni 1 856 (fl. incip.); an Waldràndern zwischen Adi
und Tottjcbo, hàufig, 1 Juni (flor.); bei Cholalki oberhalb Uchssumi, 17 Juli (fl. defl., Maack).
Am sûdlichen Amur: bei Ôtlu, 7 Sept. 1855 (fl. fructif., Maack). Nord-China: Fan-Schan, bei
Pékin, auf schattigen Auhohen (Dr. Tatarinow).
Nomen: Gillaccis: liiidsomsch. Oltschis: égbirachssa, Goldis: ssôomelakta, Sinensi-
bus: li-lu (Tatarinow).
Formae dislingui possunt duae: 1. littoralis, floribus viridioribus, perigonii phyllis an-
gustioribus, basi vuîgo sensim attenuatis, foliis glaberrimis (de Castries, Sachalin, planta Mid-
dendorffiana et Tilingiana, qujimvis haec ultima phylla perigonii valde angusta praebeal)
Wém. des sav. élrang T. IX. 37
290 Maximowicz.
et 2. floribus albidovirenlibus, aperlioribus (?), phyllis perigonii vulgo lalioribus, ellipticis,
saepius distinctius unguiculalis (planta amurensis); haec habet folia subtus saepius pubescentia,
attamen nunquam incana ut in var. ^. dahurica Turcz. Planta prope Adi collecta inter utram-
que formam quasi média. Forma liltoralis nostra vix est V. vtride Ait, V. Eschscholtzii Gray
sallera, quod a Hookero (et cl. vv. Trautv. et Mey.) cum V.viridi conjungitur, habilu longe
distat: panicula etïusa, ramis tenuioribus, floribus multo minoribus, sepalis multo angustioribus,
et vix cura nostra planta littorali, nisi invita natura, conjungendum erit. Signa vero, quibus cl.
vv. Trautv. et Mey. illam a genuino V. Lobeliano distinguere conati sunt, fallacia videntur:
ramos paniculae simplices, solo V. viridi Trautv. et Mey, Iributos, vidi etiara in specimine
V. Lo6e/îa»n' europaeo a Tausch communicato, florum aperturam in sicco observare difflcilli-
mum, phyllorum vero perigonii forma, quantum vidi, sat variabilis, itaenim, utphyllaangustlora
sensim attenuata rarius etiam in V. Lobeliano, latiora unguiculata in forma littorali inter sane
Dumerosiora normalia occurrant, habitus utriusque denique in vivo mihi omnino idem visus est.
Ordo CII. COMMELYNACEAE *).
{'S9Ë) 1. Commelyna comiiiunis li. — C. polygama Roth. Calai, bot. I, p. 1.
— Bge. En. Chin. n. 376. — C. TFilldenowii Kth. En. IV, p. 37.
Var. p. Vaginis ore longiuscule ciliatis; foliis plerumque subtus pubescentibus.
Hab. Arn untern Amur, kultivirt: Zjanka, in einem chinesischen Kiiehengarten, 7 Juli
(nond. flor.); Tschora, in den Gârten der Golde àllgemein kultivirt, 26 Juli (fl. defl.). Ara sud-
lichen Arnur: Dshangdshu-gere, 2 Juli 1855 (fl., Maack); gegeniiber Aicbo, als Unkraut, in
Kornfeldern, 30 Aug. 1856 (fl. frf.). Am Ussuri: bei Dshôada, zwischen Felsgetrijramer ara
Ufer, hâufig, 4 Aug, (fl, frf.); Agdiki, ira hohen Grase um's Dorf, hàuGg, 7 Aug. (fl. frf.);
Nor, an Felsen nicht selten, 12 Aug. 1855 (fl. frf.). Nord- China: in den westlicben Bergen,
unweit des Tempels Scban-ar, zwischenSteinen (Kirilow), — Sie heisst bei den Golde: tsâtsa,
tsâtsoka. Die friih Morgens gesammelten Blumenblâtter geben auf weicb geknetete Fischhâute
zerquetscht eine sehr beliebteblaue Farbe. Mil diesen Fischhàuten werden dann KleidungsstiJclie
verziert, Bei Pékin wird sie nach Kirilow unter dem Namen Schi-tschshu ebenfalls kultivirt.
Nach Kaempfer (Araoen. exot. pag. 888) wird dièse Pflanze unter dem Namen Koo Sëki
oder gewohnlich Skigusa und Tsugusa, auch Asango, in Japan cultivirt, ura ans den Blumen-
blâttern Ultramarin zu bereiten. Sie wird ausserdem noch in Nord-America angegeben; die ira
Herbarium des botan. Garlens befindlichen Exemplare ans diesem Lande wareu aber zu dûrftig,
um ihre Identilât mit Sicherheit feststellen zu kounen.
Da dièse schon seit langer Zeit in den botanischen Gârten cultivirte Pflanze doch noch
nicht hinreichend gekannt ist, und auch die Roth'sche Beschreibung (zu C. polygama) raehrere
Uurichtigkeilen enthâlt, so folgt hier eine erneule Beschreibung.
*) Auctore ci. Dr. Fr, Kôrnicke,
Primitiae Florae Amurensis. 2''91
Caiile decumbente cuni vagiiiis siria hirtello-puberula notalo, ceterum glabro; vaginis
ore glabris vel longiuscule ciliatis; foliis sessilibus, ovato- vel oblongo-lanceolalis acuminalis,
supra margineque scabris, utrinque glabris vel supra puberulis et sublus pubescentibus; spa-
this aculis vel brtiviter acuminalis, glabris vel leviter puberulis; pedicello allero vel stipili-
formi vel flore terminale exserto, allero incluso florifero; petalis paribus ex ungue brevi cordato-
orbiculalispulchre coerulois, impari mullo minore sessili lanceolalo acuto albido hyalino; cap-
sula ovali laevi biloculari, loculis dispermis.
Caulis decumbens, a basi ramosus, semitercs, latere piano praeserlim superne hirtello-
puberulus, ceterum glabriusculus, supra nodos pauUo iucrassatus et purpurascens, ceterum
viridis. Vaginae arctae, stria lata puberulae, ceterum glabrae vel levissime puberulae, ore in
speciminibus Amurensibus pilis longiusculis cilialae, in speciminibus Sinensibus et Rothianis
vix vel non ciliatae, ^^-pollicares. Folia sessilia, ovalo- vel oblongo-lanceolala, longe acumi-
nata, basi, si latiora évadunt, roluudata, si angusliora, altenuala, supra' margineque scabrius-
cula, sublus laevia, in speciminibus Rothianis et Sinensibus utrinque glabra, in Amurensibus
supra plus minus puberula, subtus plus minus pubescentia, 2J — 4 poUices longa, 8 — 11 lineas
lata. Spathae opposilifoliae, complicalae, late ovatae cordatae, acutae vel breviler acuminatae,
glabrae, in speciminibus Amurensibus levissime puberulae et plerumque nervis mediis longius-
cule et sparse pilosae, pedunculo glabro vel subvelulino brevi 8 — 11-lineali suffultae. Pedi-
cellus aller exserlus sterilis slipitiformis, raro uniflorus, rarissime biflorus, flore hermaphrodito
vel masculo; aller circiler 3 — 4-florus, spatha inclusus, circiter 5-liuealis; ulerque glaber,
Pedicelli partiales glabri, circiter 2-lineales. Sepala albida, hyalina, membranacea; impar ovato-
lanceolatum, aculum, naviculare, nervis tribus viridibus percursum; paris sepala majora, allé
connala, oblique ovalia, rolundalo-obtusa, cucullalo-canaliculala, nervis 2 viridibus percursa,
tertio evanescenle. Pelalum impar sessile, lanceolalum subacurainalum, leviter canaliculatum,
albidum, hyalinum, 3 lineas longum, 1 lineam latum. Paris petala ex ungue brevi vix ^-lineali
pallido in laminam subcordalo-orbiculalam apice rotundatara vel leviler retusam pulchre coeru-
leam 4 lineas longam et 4i — 5 lineas latam expansa. Slamina 6, glabra, filamentis albidis;
tria sterilia autheris propler crura superiora confluentia imperfecle crucialis, cilrinis; stamen
petalo impari oppositum anlbera ferlili majore arcuala basi in duas appendices clavatas elongata
citrina; duo sepalis paribus opposila et propler filamenta reliquis slarainibus mullo longiora , petalis
inajoribus breviora, antheris oblongis viridi-flavidis. Germen viride, biloculare. Sl)lus albidus,
rectiusculus, apice stigmate parvo terminatus, longiludine slamina longiora aequans. Capsula
ovalis, compressiuscula, glabra, laevis, bilocularis, bivalvis. Semina in quoque loculo bina su-
perposita, scrobiculata et sordide grisea, vel reticulato-scrobiculata et griseorufescentia.
Die von Linné zu C. œmmunis citirlen Abbildungen von Morrison, Kaempfer und
Dillenius stellen unsere Pflanze kenntlicb dar. Die Irefîende Beschreibung Kaempfers sowie
die Angabe des Gebrauchs erhebt die Ideutilat unserer Pflanze mit der seinigen ùber jeden
Zweifel. Roths C. polygama, von der Originalexemplare im IJerbarium des Petersburger Bol.
Gartens vorlicgen, zeigt keine Unlerschiede, da das AufUeten blos mànnlicher Blumen zwischen
29*2 M AXiMo wicz.
herinaphroditischen nicht constant ist. Ebenso variabel ist der verkûmmerte Blûlhenstiel, der
bei den meisten unsrer Exemplare bliithenlos ist, zuweilen jedoch eine oder iwei inânnliche
oder Zwitterblûthen bervorbringt. Ich zweifle daher nicbt, dass auch C. f^VïUdeaoïcii li [h als
Synonym hierher zu zieheu ist, besouders da der Autor seibst schon dies vermulhet, und die
Frucbl ebenfalls nur zweifàcbrig ist.
Die Pflanze vora Amur zeichnet sicb vor den iibrigen durch eine stàrkere Behaarung aus,
die sicb auch in den im biesigen Bot. Garten aus Sainen gezogenen Exemplaren erbalten bat.
Nur bei einern in einera chiuesischen Kiichengarten zu Zjanka in der Nàhe des Garin cullivir-
ten Exemplare werden sie fast kahl, wogegen die langen Wiraperbaare an den Scheiden vor-
handen sind, die bei Exemplaren von Pékin nur sebr kurz sind, bei den ûbrigen ganz feblen.
Die Samen sind bei den Amur- und Pekin-Pûanzeu uuregelmâssig grubig, bei den ùbrigeu
netzadrig-grubig.
Ordo cm. JUNCACEAE.
(a»2) 1. liiiziila viifesceiiis Fis^cli. — E. Mey. in Led. 1. c. IV, p. 215. —
Turcz. 1. c. II, p. 233. — Midd. 1. c. n. 325.
Hab. Aui imtern Amur: im Birkenwalde bei Kilsi, zerslreut, 14 Juni 1855 (fr. nond.
mat.); im Nadelwalde bei Mariinsk, einzeln, hâufig, 9 Juni (Q. fr. imraat.), 13 Juni 1856
(fruct. fere mat.); bei Myllki, in Gebôlzen, zerstreut, 17 Mai 1855 (ûor.).
Sequentia de hac specie dixit b. Fischer (in schedula niscr. berbarii sui): «L. rufescens
herb. Gor. Tenuitate partium, floribus paucioribus, multo minoribus, e rufescente albidis, brac-
teis albidis, foliis angusto-Iinearibus facile a L. pilosa et a L. flavescenle parvitale floruai dislin-
guenda. Gmelinus banc speciem jam videtur vidisse, v. ej. FI. Sibir. t. 1 , p. 66, ubi pro
varietate L. pilosae eam describit. — Capsula matura apiculala perigonio pauUulum longior,
lutescens.»
Quae signa unica esse pro discernendis L. pilosa et L, rufescente equidera exislirao, si
addis forsan capsulam in noslra obtusiorem (sed perigonio longiorem! in specc. omnibus exa-
minatis) et seminum structurara. Stamina vero niihi in utraque fere aequilonga visa sunt. Ce-
terum planta nostra aeslate vel statione sicciore minor, surculis paucis, longioribus, decumben-
tibus, interdum apice radicantibus, aestate pluviosa vero vel in solo madidiore enata major,
statura L. ^îVosam aemulans, surculis numerosis, abbrevialis, caespitem laxum raajusculum
efformantibus. Signa ebaracteristica autem, quamvis praecipue ex babitu deprompta, et in spe-
ciminibus giganteis minime variabilia.
(»»S) 2. liiiziila campestrii^ »C. — E. Mey. in Led. 1. c. IV, p. 219. —
Turcz. l. c. H, p. 235. — Midd. 1. c. n. 326.— Rgl. et Til. 1. c. n. 295.
Hab. Am unternAmiir : bei Kitsi, am Ufer, ziemlich selteu, 8 Juni (fr. immat.) var. ol.;
auf sandigem Ufer bei Dshai, zerstreut, 20 Juni (deflor.); an einem Bâche bei Pulssâ, unterhalb
Borbi, auf Lehmboden, nicht sellen, 28 Juni (frf.) var. ^. erecta; unterhalb Dole, 24 Juli 1855
(frf., Maack) var. a.
PiumiTiAE Florae Amcbensis. 293
(Sai) 3. «riiiicii!^ lîliforniîs li. — E. Mey. in Led. 1. c. IV, p. 223. — Turcz.
1. c. II, p. 237. — Midd. 1. c. n. 329.
Hab. Am unlern Amiir, selten: in Carex-Siimpfen oberhalb Nikulajevsk, 18 Aug. 1854
(fiuctif.). Am sûdlichen Annir: oberhalb der Bureja-Miiadung, 17 Juni 1855 (fl. defl., i^Iaack).
(995) 4. «fuiicu$$ lii'acïiysiiatliu!^ Maxim. Culmis oudis riliformibus laevibus
(in sicco subtililer strialis); vaginis radicalibus aphyllis; anlbela laterali depauperata (2 — 4-ûora)
laxa; spalha brevi; flotibus 6-aridiis; sepalis elougato-lanccolatis, interioribus brevioribus acu-
tis, exlerioribus mucronato-acumiuatis capsulnm oblougara obtusam mucronatam superantibus;
stylo manifeslo.
Hab. Am untern Amur: am Ufer oberhalb Tschhirkrâch, 22 Aug. (frf.); Nikolajevsk. am
Ufer, spàrlich, 13 Aug. 1854 (frf.); Chache, auf luselo mit nassem Lehinboden, nicht hâutig,
12 Juli (fr. immat.). Am Ussiiri: bei Chorraka, au feuchten Uferstellen, hàufig, 7 Aug.
1855 (fructif.).
Simillinius J. filifornn L., a que tamen diversus: rhizomate ramosiore, ob internodia bre-
vissima caespiles denses efforraanle, spalha in speciminibus elongalis (anlum | — 1, in specim.
hurailioribus ^ totius culmi aequanle, ita ut anthela subapicalis nec in dimidio vel infra dimi-
dium caulem (ut in 7. filiformi) disposita appareat, floribus paucioribus, uno alterove niulto
longius pedicellato, duplo majoribus (in specc. humilioiibus saltcm), phyllis perigonii inaequa-
libus, capsula oblonga. Praelerea semina malura, ob testam tenuissimara in capsula nondum
dehissa jam secedentem et subglulinoso-nmtatam, inveniunlur conglutinata, nuda, nilidula,
lutescenlia. E contra in J. filiformi semina semper libéra, testa quamvis laxiuscula tamen arcte
adhaerente circumdala, subrtpaca, fusca, atque vix paullulum longiora. Ceterum utraque spe-
cies, praeter differenlias expositas, ita similis, ut nova, hisce proposila, descriptione fusiore
non egeat. — Planta 1^ — 3 decim.alta. Vaginae fuscescentes obtusiusculae mucronatae, rarissi-
me in specc. humilioribus in foiium brevissimum protractae. Perigonium 4 mill. longum, sor-
dide lutescens, frucliferum 5 millim. longum. Stamina phyllis exlerioribus duplo breviora, an-
thera lineari, basi biloba, sulfurea, filamentura duplo superante. Stylus 0,5 mill. longus. Cap-
sula 4 mill. longa, valvis oblongis, plus duplo longioribus quam lalis, ubique subaequilatis,
apice oblusissimis cum mucrone. In J. filiformi valvae capsulae ovales, parura longiores quam
latae, obtusae, breviter mucronatae.
(996) 5. «riinciiiii articulatus li. — Led. 1. c. IV, p. 225. — Turcz. 1. c. II, p. 238.
Var. gennina.
Hab. Am unlern Amur: zwischen Nikolajevsk und Tschhirkrâch, am Ufer, auf quelligen
moosigen Stellen, selten, 22 Aug. 1854 (fr. fere mat.); auf niedrigem schlammigem Ufer ge-
genuber Dere, sehr sellen, 2 Sept. (fr. juven.); zwischen Katar und Dâwunda, auf Inseln mit
schlammigem Boden, sehr sellen, 21 Aug. 1855 (fr. immat.).
Var. aculiftora Rupr. Dialr. in fl. Pelrop. p. 55. — Segmenlis perigonii eliam in-
terioribus aculis.
294 Maximowicz.
Hab. Am untern Amur: auf einer Insel bei Chads Mare, sellen, 22 Aug. 1 855 (fr. immal).
Specimina nostra varielalis utriusque omnia bumilia, saepe humillima, floribus capsulis-
que saepe subviridibus. Talia specc. humilia vidi a C. A. Meyero in ins. Osilia collecta in
hb. Ledebour., quibus ill. E. Meyeri manu adscriplum: «die Lleinen Exemplare (Meyeriana
nempe) halte ich fiirvorscbnell zur Bliithe gekonimene Sàmlinge des vorigen Jahres.» lia vidi ad
Amureni. Plantulae juvéniles par autumnum saepissimeserenum calidumque e seminibus enatae,
vere aeslateque sequenle secus ripas fluvii aile lateque inundalas sub aqua rémanentes, versus
médium vel imo excuntem Julium mensem tanlum, aquis tune cadentibus, evoivi incipiunt
atque cyclum vegetationis sub Jove fervido inque solo limoso madido calidissimo citissime ab-
solvere coactae sunt.
(aaï) 6. «riinciis liufoniui^ li. — Led. 1. c. IV, p. 231. — Turcz. 1. c. 11, p.
240. — Bge 1. c. n. 374.
Var.j' amurica m. DifTusus, humillimus, culrao nuUo, scapis tenuissirais Gliformi-
bus; capsula subglobosa.
Hab. Am untern Amur: auf sandigem Boden einer Insel in der Nâhe von Kitsi, 8 Aug.
(flor., MaacU); auf schlaniniigem Boden bei Pulssà, nicht hâufig, 3 Sept, (frf.); auf sandigem
Ufer bei Monglomai, selten, 2 Sept, (frf.); auf Inseln mil scblammigem Boden zwischen Tscbora
und Buri, sehr zerstreut, 27 Juli 1855 (flor. et fruclif.).
Oranino médius inter J. bufonium L., cujus raodura crescendi, et J. Tenagejam Ehrh.
(formam allaicam, J. sphaerocarpum Nées) cujus capsulam offert, priori habitu sane propior.
Propler capsulas numerosas, obscure caslaneas, pedunculosque tenues diffusos, planlula elegan-
tissima, in regione amurensi etiam, praeler capsulas interdum spuico-lulescentes, minime va-
riabilis, forsan species propria.
Non ullra 1 decim., saepius 5 centim. tantum altus, laie diffusus, scapis tenuissirais mox
in anlhelam solulis. Perigonium niagnitudine id J. Tenagejae aequans, phyllis exterioribus
paullo longioribus acuminatis, interioribus aculis. omnibus laie lanceolalis, multo quam in J.
bufonio brevioribus, saepissime caslaneis. Anthera filamento triplo brevior (ut in J. Tenagejae
speciminibus altaicis). Stylus nullus. Capsula subglobosa, retuso-obtusa, perigonio paullo bre-
vior, castanea, rarissime décolora. Seraina iis J. bufonii et J. Tenagejae conforraia.
Ordo CIV. CYPERACEAE. ^ ^
(Sî8) 1. Cypei'ii!^ liinosiis^ JflaxÎBn. {Pycreus B. Kunth.) Annuus vel bien-
nis (?); radice flbrosa culmos emillente solilarios vel usque 4, ereclos, triquetros, glabros,
basi foliatos; foliis culmo brevioribus carinato-planis linearibus margine versus apicem scabri-
usculis; anthela vulgo contracta subcapitata pauciradiatâ vel umbellata 5 — 8-radiata; involucri
longissimi 3 — 4-ph)'lli foliolis culmum subaequantibus imo subsuperantibus, niargine scabris,
2 minoribus; radiis apice spiculas numerosas capitalocongestas gerentibus, mox brevissimis
paucissimis in capilulura subcoarctatis, mox valde inaequalibus: nonnullis capitule sub-2'° Ion-
Primitiak Florae Amdrensis. 295
gioribus; spiculis mioulis linearibus sub-20-floris compressis; squainis orbiculato-ovalibus ob-
tusissitnis suberaarginatis trinerviis, nervo medio leviter carinalo ia mucronulum brevissimum
infraapicalern excurrente, Qaviilis; slaininibus 2 ovariutn superantibus; caryopsi rbacheolae
flexuosae exalatae parallèle compressa, planoconvexa, oblonga, ohfusiuscula, mucronata, ob
semen anguste oblonguin in cavitate sua laxum raargine pellucida, minutissime puQctulata,
squamam subaequanlij, albida; stylo stigraalibus duobus breviore.
Hab. Am unlerii Âmur. -aaï lehmigera, schlammigem Ufer, auf loselo, stellenweise hâufig
an ofl ûberschwemiulen Stellen: auf einer sandigen Insel bei Kitsi, 8 Aug. (juvenilis, Maack);
gegeniiber Dere, auf sandiglehniigem Ufer, 3 Sept, (fructif.); auf Insein zwischen Tschora und
Buri, auf Schlamm, ziemlich haufig, 25, 27 Juli (flor., fructif.); auf einer Insel bei Chads
Mare, auf Schlamm, nicht selten, 22 Aug. (fructif.); an der Ussuri-MùuAang bei Turrme, auf
schlammigem Ufer, 2 Aug. 1855 (fl., frf.).
Cum nuUa e speciebus a cl. Kunth sub hac sectione (§ B.) descriptis bene comparandus.
Specimina minora depauperata babitu nou parum congruunt cum Isolepide Micheliana (statu flo-
rifère) et e longinquo tanlum subsimilia interdum C.pygmaeoL., qui taraen jam statura robusta,
caulibus caespitosis, foliis culmo longioribus, spiculis lanceolatis, squamis oblongis acute mu-
cronalis, carina superne spinuloso-scabriuscula longe abhorret. Specimina C. /«mosî rubustiora
babitu subsimilia etiam C. flavescentt L. , cujus-locum forsau noster ad Araurera tenet, sed di-
versus jam spiculis capitatis minutis (magnitudine spicularum C. di/formis), caryopseos forma,
ceterisque signis. E Pycrei speciebus, a cl. Steudel (PI. Glumac. II, p. 2 sq.) enumeratis dif-
ficillimeque extricandis, sequeutes e descriptione videntur affiniores: C. Fieldingii Steud., qui
differt radiis numerosioribus, 7 — 12-stachyis, squamis lineari-oblongis mulicis truncalis, ca-
ryopsi vix compressa minutissima, C. obslinalus Steud., dignoscendus radiis apice subconferto-
poly-(15)-stachyis (nec capitatis), spiculis 30 — 70-floris, caryopsi ovata, C. Louisianae Steud.,
jam inflorescentia aliéna abhorrens, C. microdontus Torr. denique, qui describitur caespilosus,
squamis ovatis subacutis, rhachi denticulata, squamis interioribus persistentibus, alque inflo-
rescentia aliéna.
Planlula mox (dum annua) simplex, 1 decim. alta, tenuissima, mox pluriculmis, 3 decim.
alla, semper tenera, erecta, herba flavescenliviridi. Folia culmi basin vestientia (in specc. de-
pauperatis annuis folium unicum) basi laxe alteque vaginantia, lamina (ad summum I decim.
loûga, 3 millim. lata) anthelam non altingente, culmo dimidio saepe vix longiore, subarcualo-
patente, cariuatoplana, subcomplicata, distincte multinervia, in sicco tota fere glaberrima, ad
apicem (sub lente valida) scabriuscula. Culraus erectus, triqueter, striatellus, inanis, glaberrimus.
Antbela planlae annuae saepius simplicissfma, 2-radiata, subcapitata, sublateralis , foliolo involucri
nempe unico culmum continuante, altero brevissimo, céleris nullis. In planta bienni (vel pe-
renni?), multo robustiore, involucri foliola duo inferiora erecto-patula, culmum subaequantia,
margine distincte scabra, altitudine inaequali inserta, ex axilla radium capituliferum emittentia,
foliola involucralia duo sequentia prioribus duplo vel multo breviora, aequaliler ex axillis
radiifera: radiis hisce omnibus quam centrales 1 — 2 subsessiles bractea minuta setacea vel
296 Maximowicz.
nulla stipati longioribus (usque 2 î, cent, longis), omnibus angulalo-triquetris, in sicco sulcato-
slrialis glahris. Spiculae radiolis versus apicem radii exorlis brevissitiiis subinconspicuis fasci-
culalim insidenles, numtrosae, in quovis radio ultra 25, capitulum sal densum efformanles,
rninulae, lineares (in planta robustiore) vel lineari-oblongae (in planla depauperala), 5 aiillim.
usque longae, 1.', raillim. usque latae, plet unique minores, 16 — 30-florae. Squamae sordide
flavescentes, in speciminibus robustis interdum margine leviter fuscescentes, demum sub an-
gulo fere 45° patulae, orbiculato-ovales, pellucide membranaceae, oblusissimae, subemargina-
tae, distincte trinerviae, nervo niedio crassiore in mucronem brevem subpalulum infraapicalem,
squamam non superantem prolracto. Anlberae ovatae vel ovales, flavae, filaraento triplo bre-
viores. Caryopsis oblonga, plus duplo longior quam lala, utrinque breviter basi tamen magis
atlenuata, apice mucronata, latere uno plaua (fere concava), altero angulalo-convexa, pallide
slramiuea, squamam fere adaequans eique parallèle compressa. Stigmata duo (rarissime inve-
niuntur tria), elongata.
(IÎS9) 2. Cyper«BS aatiiiriciis^ IVIaxim. (2. Compressi Ktb.). Radice fibrosa;
foliis culmo solitario ereclo Iriquetro glabro brevioribus carinato-phmis margine scabris; an-
ihela 6 — 8-radiata, radiis valde inaequalibus apice polystacbyis ibique ramulosis; involucro
triphyllo lougissimo; spiculis subcapitalo-congeslis linearibus compressis 16 — 20-floris; squa-
mis orbiculaloobovalis sub apice obtuso exquisite mucronatis, raucrone palentiusculo, carinato-
navicularibus, sub-5-nerviis, dorso viridibus, lateribus spadiceis, glabris, fructiferis palulis;
caryopsi obovata apice obtuso apiculata, aequilatero-triquetra, tuberculato-punclala, brunuea,
squama vix \ breviore; stylo brevissimo.
Hab. Am unlern Amitr, auf kiesigem llfer hâufig: zwischen Buri und Pyreerga, 28 Juli
(fior.); am Ussuri, ebenso: Agdiki, 6, 7 Aug. (fructif.); unterbalb Aua, 8 Aug. 1855 (frf.).
A C. patiilo Rit. dilîerl spiculis multo gracilioribus, squamis duplo minoribus obovatis
sub-5-nerviis valde mucronatis, nec orbiculalis multinerviis, caryopsi squamam subaequante,
obovata, obtusa, apiculata (nec obovata, sensim in apiculum abeunte, squama J breviorej,
stylo brevissimo (nec stigmatibus aequali, manifesto), caryopseos supeificie distincte tuberculato-
punclata (nec obsolète punctulata), antberis oblongis (nec linearibus).
Radix lenuis, fibrosa, perennis? (at vix longaeva). Culmus erectus, simplex, vel rarius
ex axilla foliorum inlimorum culmulo advenlitio adauclus, 3 decim. usquè altus, aequilatero-
triqueter, inter angulos striatus, planus, laevissimus. Vaginae foliorum membranaceae, fusces-
centes, basin culmi oblegenles. Folia dimidium culmum aequantia vel breviora, arcuato-erecta,
3 millimetris paullo angustiora, plana, praeter marginem rcniote scabridum glabra. Involucrum
Iripbyllum: foliolum médium scapum aequans vel superans , unicum reliquis multo brevius
et angustius, cetera quam radicalia latiora. 4 millim. usque lata, ceterum conformia. Anthela
speciminum depaupeiatorum (annuorum?) ad radios 1 vel 2 brèves reducta, quasi capitato-
conlracta, vulgo e radiis 6 — 8 composita erecto-patentibus, Iriquetris, glabris, quorum I vel 2
subsessiles, ceteri inacquilojigi, longissimo 8 centim. altingenle. Spiculae raniulis radii brevis-
Primitiae Florae Amdrensis. ^97
simis vel saepius apici ipso radiorum insidenles, numerosae, capitato-fasciculatae, lineares,
8 — 13 mill. longae, 1| inill. latae, compressae, sub-16-florae (in specc. humilioribus 8-, ia'
robustioribus usque 20-florae). Flores remoliusculi. Squama navicularis, obtusissima, 5-ner-
via, dorso viridis, carina valida viridi, in mucronem irifraapicalem patulum excurrente percursa,
lateribus spadicea, niembranacea. Slareiina tria, ovarium anguste obovalum parum superantia,
filamentis lineari-planis, anlbera oblonga (tempore florendi) duplo, postea distincte longioribus.
Stylus brevissimus, a basi fera in stigmata tria crassiuscula erecta, antheras superantia di-
visus. Caryopsis 1 mill, non aequans, squama pauUo longiore obtecla, opaca, brunnea, tuber-
culis minutis punctulata, apice obtuso apiculata. Rhacbeola flexuosa, distincte hyalinoalata.
(»§0) 3. Cyiierii!^ triincatui^ Twrcz. Cat. Baical. a. 1838. — FI. Baie. dah. II,
p. 245, non Rich. FI. Abyss. (1847—1851). — Led. 1. c. IV, p. 241.
Hab. Am ganzen Amiif, mit Ausnahme der Mundung, z. B. Pulssâ, auf Scblaramboden,
hâufig, 3 Sept, (frf.); auf einer Insel bei Chads Mare, nicht selten, 22 Aug. (fructif.); bei Ust-
Strelolscbnoi Karaul, an See'en (Turczaninow — locus unicus florae baicalensi-dahuricae).
Ara Ussiiri: auf nassem lehmigem Ufer und an quelligen Uferstellen, hâufig, 8 Aug. 1855
(fl., frf.).
Planta a cl. Turczaninow unico loco (ad confluxum fluviorura Schilka et Argun) inventa
quam nostra mullo minor atque simplicior, tamen de identitate ulriusque non dubitandum,
quum cl. auctor plantam suam in regione raullo borealiori et verosimiliter ad limitera speciei
occidentalem coUegerit, signa diagnoslica in-nostram omnino quadrent et inter specimina amu-
rensia occurrant minus evoluta Turczaninowianis jam similia.
Planta amurensis 5 decim. usque alta, vulgo minor, semper erecta, scapo ramisque an-
tbelae (1 decim. usque longis) triquetris, laevibus, foliis scabris. Anthela speciminum robustio-
rum radios ultra 10 continens, alios subsessiles. alios multo longiores, inaequales. Involucrum
semper 3-pbyllum, foliis 2 elongatis: uno scapum saepe subaequante, tertio angusliore bre-
viore. Rhacbeola spicularum subflexuosa, glumis contrarie compressa, interrupte angustissime
marginata ob squamulas florum inleriores rhacheolae adnatas. Glumae castaneae (interdum pal-
lidiores, brunneae), dorso uervo viridi lato percursae, sublruncatae (neque acutae, uli asserit
cl. Ledebour). Stamina tria, ovario paullo longiora. Stylus elongatus, in stigmata tria filifor-
mia longa divisus. Caryopsis gluma parum brevior, obovato-triquetra, mucronata, minute gra-
Dulala, opaca, grisea. Semen cavitatem caryopseos explens, pallide stramineum.
(»81) 4. Cyperiis dilforiiiis li. — Kth. En. pi. omn. II, p. 38. — Led. 1. c.
IV, p. 242.
Hab. Am untern Amur: zwischen Tschora und Buri, auf iiberschwemmt gewesenem schlam-
migem Ufer der Insein, sebr selten, 27 Juli (flor.). Am Ussiiri: Aua, auf schlammigem nassem
Ufer, sehr selten, 8 Aug, (flor.); Nor, ebenso, hàufig, 14 Juli 1855 (flor., fr. imniat.).
Glumae in nostro saepissime ex toto atrosanguineae.
Mésm. de sav. élrang. T. IX. 3g
298 - Maximowicz.
(lySS) 5. Cyperus gloiiieratiis Ti, — Led. 1. c. IV, p. 242. — Turcz. 1. c.
II, p. 242.
Hab. Ara untern Amur: bei Cbùela, 28 Aug. (flor., Maack); bei Mulur unterhalb der
Dausoraan-MiinduDg, 2 Sept, (flor., Maack); auf einer Insel bei Chads Mare, auf sandiglehmi-
gem Boden, selten, 22 Aug. (fior.); auf Insein zwischen Katar und Dâwunda, auf ausgetrock-
netem Schlammboden, recht hàufig, 21 Aug. (flor.); Iminda, auf Sand, rechl hâufig, 20 Aug.
1855 (flor.).
(»8a) 6. Elaeocliaris aciciilarii^ RBr. — Led. 1. c. IV, p. 243. — Turcz.
1. c. II, p. 246.
Hab. Am ganzen Amur, auf lehraigera Boden hâufig: am Ufer zwischen Nikolajevsk und
Tschhirkrach, 22 Aug. (fructif.); auf Insein oberhalb Nikolajevsk, im Weidengebusch, 19 Aug.
1854 (flor.)'; Zollazi, am Ufer, 16 Juli(flor.); auf den Insein zwischen Tschora und Buri, hâufig,
27 Juli (fl., frf.); Turrme, am Ufer,2Aiig. (fl., frf.); unterhalb Njungja, 10 Juli (flor., Maack).
Am Ussuri: Aua, 9 Aug. (flor.) und bei Nor, am Ufer hâufig, 12 Aug. 1855 (flor.).
(aSA) 7. Elaeocliari!^ palustris RBr. — Led. 1. c. IV, p. 244. —Turcz.
L c. II, p. 246. — Bge. 1. c. n. 382.
Hab. Am ganzen Amur, auf lehmigem Boden: Zjanka iu der Nâhe der Garin-Mûndung,
am Ufer, 7 Juli (flor.); Chache, auf sandiglehraigem Boden, selten, 12 Juli (flor.); Zollazi. am
Ufer, 16 Juli (fl., fr. immat.); auf Insein zwischen Tschora und Buri, stellenweise, 27 Juli
(flor.); unterhalb Njungja, 10 Juli (fl., fr. immat., Maack). Am Ussuri: am Ufer bei Nor, zer-
streut, 12 Aug. 1855 (fl., fr. immat.).
(ÏS5) 8. Elaeocliai'is oi^ata RBr. — Led. 1. c. IV, p. 245. — Turcz. 1.
c. II, p. 247.
Hab. Am ganzen Amur, auf lehmigem Bodeu, seltener: auf Insein zwischen Tschora und
Buri, selten, 27 Juli (defl. et frf.); auf sandig-schlammigem Boden einer Insel bei Chads Mare,
selten, 22 Aug. (fl., fr. immat.); Turrme, auf dera nassen Ufer, selten, 2 Aug. (vix flor.); un-
terhalb Njungja, 10 Juli (vix defl., Maack). Am £/ssur», auf ûberschwemmt gewesenem lehmi-
gem Ufer bei, Aua, sehr selten, 9 Aug. (vix deflor.) und Nor, 14 Aug. 1855 (defl., frf.).
(9S6) 9. ISciriiiis Tabernaemoiitani Gmel. — Led. 1. c. IV, p. 248. —
Turcz. 1. c. n, p. 248.
Hab. In der Nâhe der Amur-Mûndung, am Ufer, drei Werste oberhalb Nikolajevsk, ira
W^asser, 18 Aug. 1854 (fruclif.).
(ai») 10. Scirpus$ maritimii!^ li. — Led. 1. c. IV, p 249.
Hab. Ara untern Amur: in einer stillen Flussbuchl bei Achla, gesellig, 13 Sept. 1854
(frf.); in Wassertumpeln auf Wiesen bei Onmoy, stellenweise sehr hâufig, 17 Juli 1856
(fr. immat.).
, Primitiae Flobae Amurensis. ^99
Ad var. y. macroslachyam ducendus, ob staluram elatam, spicas saepe fere pollicares,
Stigmata tria. Caryopsis angustius obovala, dislinctissime triquetra, apice attenuato submucronata.
Se. maritimus Turcz. 1. c. H, p. 249 (sallera specc. ex fl. Argun, sola ad h. bot. Petrop.
missa) a noslro, qui geouinus Se. maritimus videtur, differt stigmatibus 2, car^-opsi orbiculato-
obovata, obtusa cum apiculo, compressa, utrinque plana vel imo concaviuscula, praeterea :
statura miDore, anlhela multo pauperiore, subcontracta, sed babitus talis saepe occurrit et in
Se. maritimo genuino. Ad plantam Turczaninowianam pertinent etiam Se. maritimus Bge!
En. Cbin. n. 384, spécimen a cl. Ladyshinski in Mongolia chinensi decerplum, et exem-
plaria a Dr. Tatarinow in China 6orea/j collecta. Dijudicent alii, an planta baec raera varie-
tas Se. maritimi L. sit nec ne.
(a§§) 11. Sciriius sylYaticiiiS li. — Led. 1. c. IV, p. 250. — Tuitz. 1.
c. Il, p. 249.
Hab. Ara untern Amur: in und an Waldbâcben bei Turrme, nicht hâufig, 3 Aug. 1855
(frf.). Nord-China: iu Bachbelten der Berge nordwàrts von Pékin, (Majo leg. Dr. Tatarinow
nond. flor.).
(999) 12. Scirpuis radicans Sclikiilir. — Led. 1. c. lY, p. 250. — Turcz.
1. c. II, p. 250.
Hab. Am untern Amur: oberhalb Nikolajevsk, am Ufer, ira Wasser, mit Se. Tabernae-
montani znsfimmen, nicht hiiufig, 18 Aug. 1854 (fr. fere del.) ; Pulssâ, in stillem Wasser ara
Ufer, slellenweise, 10 Juli 1856 (flor.); oberhalb Zjanka, in der Nàhe der Garin-Miindung,
auf nassen Uferstellen, sehr zerstreut, 7 Juli 1855 (flor.),
(990) 13. Erioplioriiin vagiiiatiiin li. — Led. 1. c. IV, p. 252. — Turcz.
I. c. II, p. 252.
Hab. Ara untern Amur: ira Sphagnum-Suimpie zwischen Kitsi und Mariinsk, stellenvt'eise,
nicht hâufig, 16 Juni 1856 (frf.). An der Schilka, unterhalb Gorbilza, 19 Mai 1855 (deflor.,
Maack).
Folia in nostro basin usque scabra.
(991) 14. Erioplioriim Cliamii^sonii^ C. A. lley. — Led. 1. c. IV, p. 253.
— Turcz. 1. c. II, p. 252. — Rgl. et Til. 1. c. n. 300.
Hab. Am untern Amur: in Carcr-Sùmpfen bei Kitsi, 10 Juni 1855 (fr. immat.); im
Sphagnum-Sumpk zwischen Kitsi und Mariinsk, hâufig, 24 Mai (flor. incip.), 16 Juni 1856
(fructif.). An der Sehilka: unterhalb Gorbitza, 19 Mai 1855 (fl., Maack).
(99S) 15. Erioplioriim latifoliuin Uoppe. — Led. 1. c. IV, p. 254. —
Turcz. 1. c. II, p. 253. — Rgl. et Til. 1. c. n. 301.
Hab. Ara ganzen Amur: 5))/iagnMm-Sumpf zwischen Ritsi und Mariinsk, nicht hâufig, und
zerstreut, 24 Mai (fl. incip.), 16 Juni 1856 (fr. immal.); Bélier, in Carea;-Sumpfen , einzeln,
1 Juli (fructif.); unterhalb des Oldoi, 25 Mai 1855 (flor., Maack).
300 Maximowicz.
(»9S) 16. Is^olepis lliclièliaiia R. S. — Led. 1, c. IV, p. 257. — Kth. En.
pi. oiïia. 11, p. 203.
Hab. Am unlern Amur: Nikolajevsk, am sandigen Ufer, selten, 15 Aiig. 1854 (fl. fr.
immat.); auf lehmigem Boden der Inseln zwischen Tschora uod Buri, nicht haufig, 25, 27 Juli
(flor.); auf sandiglehmigem Boden der Inseln zwischen Katar und Dâvvuuda, bâufig, 22 Aug.
(fl. fructif.); bel Muiur, unterhalb der Dausoraan-Mundung, 2 Sept, (frf., Maack); Turrme, am
Ufer, 2 Aug. (fructif.); Njungja, 10 Juli (juven., Maack). Ain Ussuri: der Por-Miindung
gegeniiber, 6 Aug. (fructif.) und bei Nor, am Ufer, 14 Aug. 1855 (fr. iramat.).
(504) 17. Isolepis verriicîfera Iflaxiin. Culmis caespitosis diffusis trigonis
selaceis monophyllis; foliis brevibus setaceo-capillaceis glabris; antbela simplici 5 — 8-radiata;
radiis inaequalibus divaricatopatentibus l-stachyis, uno brevissimo; involucro 3 — 5-pbyllo
antbela duplo longiore; spicis subglobularibus; squamis subcarinato-convexis oblon-
gis apice mucronatis erectis tenuiter membranaceis hyalino-albidis carina dorsoque vi-
ridibus laevibus; staminé 1; stylo bifido; caryopsi breviter oblonga squamae parallèle
compressiuscula, ubique, praesertim ad lalera, verrucis slipitatis apice planis obsita, tenuis-
sime transverse striolata.
Hab. Am untern Amur: auf iiberschwemmt gewesenem Ufer gegeniiber Dere, ziemlich
hâufig, 2 Sept, (fructif.); auf den Inseln zwischen Tschora und Buri, auf lehmigem Boden, zer-
streut, 25, 27 Juli 1855 (fl. frf.). Auch bei Kilsi im Friihjahr 1856 gesehen. Am Ussuri: am
Ufer bei Aua, nicht selten, 8 Aug. 1855 (fructif.).
/. dipsacea R. S., ex caryopsi proxime affinis, dilfert a noslra spicis ellipticis majoribus,
squamis angustioribus longe mucronatis apice recurvis scabrisque multo firmioribus, caryopsi
auguste oblonga fere lineari (transverse striatella, nec puitctulata uti ait cl. Runth 1. c. II. p.
205), involucro anlhelam subaequante, culmis crassioribus.
2 centim. usque 1 decim. alta, caespitosa, diffusa. Radix fibrosa tenuis annua. Culnii
numerosi, basi vaginis 1 — 3 pallide fuscescentibus vel lutescentibus obtecti, vaginis in folia
culmum dimidium aequanlia, setacea, canaliculata, scabra, pallide viridia desinentibus. Scapi
filiformes, débiles, triquetri, ad angulos remote scabridi, inter angulos striati. Antbela diame-
tro circiter 2 centim., scapum terminans, 2 — 9-, saepius 5- radiata, radiis inaequalibus, centra-
libus 1 — 2 subindistiuctis, ceteris 0,5 — 1 centim. longis, triquetris, striatis. Involucrum
3^ — 6phyllum, foliolis valde inaequalibus, longioribus anthelam plus duplo superantibus, bre-
vioribus radios centrales tanlum aequantibus, omnibus folia culmea aemulantibus. Spicae ra-
dios terminantes suborbiculalae, defloratae 3 mill. longae ac latae vel interdum 0,5 millimètre
angustiores, densiflorae, viridescentes. Squamae inferiores paullo majores, infimis una alterave
interdum vacuis, summae minutae fructus suos vix maturantes, omnes conformes, oblongae,
inferne raarginibus inflexae, tenuissime membranaceae, carina valida viridi in mucronem lamina
plus triplo breviorem abeunte sub 1-nerviae, nervis nempe duobus tenuissimis arcte secus cari-
nam protensis subindistinclis, glaberrimae, cum mucrone ereclae, in fruclu erecto-palulae,
Primitiae Florae Amurensis. 301
t
mediae 11 niillim, longae. (In J. dipsacea R, S. squama subaequilonga late lanceolata abit in
mucronem laminam subaequanlem, extus et ad carinam scabrum, recurvatopalulum). Rhachis
spicae crassa, radio paullo tantum tenuior. Ovarium late oblongum, compressiusculum, mar-
gine verrucosum: verrucis nunc sessilibus minulis. Stylus ovariosublriplo longior, basi bulboso-
incrassatus, a niedio in stigmata duo (rarissime tria) fissus. Slamen uuicum, inter ovarium et
squamam laleraliter dispositura, ovarium cum stylo in floribus spicae mediis superaos, an-
thera linearioblonga lutea. Caryopsis squama duplo brevior, brunnescens, distincte compressa,
breviter oblonga (2},'° longior quam lata), tenuissime crebreque Iransverse striata, ad margines
praesertim verrucis 4 — 8 obsessa breviter stipitatis, apice Iruncatis. (In J. dipsacea R. S, ca-
ryopsis, primo adspectu saltem, teres, obscurior, aequilonga quidem ac nostra, sed duplo angu-
stior, verrucis vulgo majoribus stipilique longiori insidentibus).
Observatur in bac specie semper, ila ut eliam in J. dipsacea R. S. irregularitas quaedam
quoad flores unius ejusdemque spicae. Squamae enim cujusvis spicae infimae praeditae sunt
staminé, cujus ûlamentum antheram vix aequat, ovario rarius déficiente, saepissime tamen evo-
luto. Squamae reliquae mox ovarium cum staminé, mox saepeque ovarium tantum, absque
staminé, offerunt, ita ut spica e floribus bermapbroditis et femineis composita sit. Quae nota,
licet observatione in tam minutis plantulis aegre extricanda, discrimen aliud forsan praebebit,
praeler fructum, ad generice distinguendum Echinolylrum (Desvauxii) ab /so/ep/de genuina.
(»95) 18. FlmliristylB!^ sqiiarrosa Valil.— Kth. En. pi. omo. II. p. 224. — .
Rchb. Icon. fl. German. VIII. p. 44. t. CCCXV. fig. 735. — Steud. pi. glum. II. p. 110, et
Pogonostylis sqiiarrosus Bertol., Steud. 1. c. p. 121.
Hab. Am untern Amiir: am Ufer bei JNikolajevsk, selten, Aug. 1854 (flor., deflor.);
ûberschwemmt gewesenes lehmigsandiges Ufer gegenuber Dere, 2 Sept. (fr. mat.); auf Insein
zwischen Tschora und Buri, hâufig auf schlammig-lebmigem Boden, 25, 27 Juli (flor. deflor.);
auf Insein zwischen Katar und Dàwunda, ebenso, 21 Aug. (defl. frf.); Turrme, auf feuchtem
Ufer, 2 Aug. (defl. frf.). Am Ussiiri, bei Nor, auf scblammigem Ufer, hâufig, 14 Aug. 1855
(fructif.)
Praeter staturam — occurrit 2 cent, et 20 centim. altum — , et anlhelam depauperatam
vel divitiorem, variât praesertim:
Squamis mucrone lamina parum tantum breviore iustruclis. — Icon citata Rei-
chenbachii, plantam nostram habitu optime exprimons, squamas varietatis hujus olïert.
Squamis breviter mucronalis, mucrone quam lamina 4'° breviore, semper tamen pa-
tulo. — Haec ultima varietas, cum priore crescens, atque aeque frequens, florendi tempore simillima
est speciei sequenti, nec alio fere modo distinguenda quam comae in bulbo styliuo structura,
fructifera vcro, praeter boc signum etiam in caryopsimatura optime observandum, stalim dignos-
cilur a F. leiocarpa spicis longioribus.
(996) 19. Finilirii^tylis leiocsii'im Maxim. F. (§ 3 a. Kth. 1. c.) humilis
(1 decim. alta) caespitosa, viridis; culmis numerosis filiformibus strialis glabris basi foliatis;
302 Maximowicz.
foliis culmum dimidiurn subaequantibus filiformibus planis pubescentibus arcualis; anlhela
composita vel simplici: radiis 3 — 12, exlerioribus multo longioribus interdura iterum anfheli-
feris, omnibus glabris; involucro polyphyllo pubescente scabriusculo umbella breviore; spicis
ovatooblongis aculis cenlralibus subsessilibus 4 millim. usque longis; squamis late ovalibus
pallidis viridicarinalis (1-nerviis) breviter mucronalis; staminé 1; stylo in stigmata sesquilon-
giora diviso breviter pubescente; caryopsi orbiculaioobovata biconvexa laevi apice obtuso um-
bonata, albida, nilidula.
Hab. Am unlern Amur: unterhalb Cholalki, 16 Juli (vix fl., Maack); auf Insein zwischen
Tschora und Buri, auf feucblem Lehm hàufig, 25 Juli (fl. defl.); zwischen Katar und Dâwunda
auf Schlammboden der Insein, hâufig, 21 Aug. (flor. frf.); Turrme, auf ùberschwemmt gewe-
senem Ufer, haufig, 2 Aug. 1855 (fl. deflor.).
F. anniiae Ail. proxima, quae tamen difi'ert culmis crassioribus, foliis glabris sursum dis-
tincte scabris, involucro sub-2-phyllo inaequali, umbella saepissime simplici, spicis ovatis flo-
ribusque rainoribus, caryopsi cancellala. F. laxa Vahl (Ledeb.! fl. ross.), spicarum forma cura
nostra convenieus, spicas tamen magis elongatas habet, atque iisdem fere signis distinguitur ac
F. annua, quacum ab auctoribus nonnullis conjungilur (an recte? vide Rchb. Icon. fl. germ.
t. VIII, p. 43). F. dichotoma Vahl, habitu fere tanlum a F. laxa distincta, differt a nostra co-
lore glauco, statura robustiore, foliis latioribus dislinclius pubescentibus, anlhela composita,
caryopsique cancellata. F. aeslwalis Vahl (Wall.! n. 3516 a.) statim distinguitur spicis duplo
longioribus oblongo-lanceolatis, squamis inferioribus demum aile deciduis (quod in nostra non
perspicilur), mediis quam in nostra subanguslioribus (majoribus quam in nostra Squamae inli-
uiae esse soient), sanguineo-lineolatis, Irinerviis, caryopsi late elliplicoobovata, stylo longiore
in stigmata illo triplo breviora diviso. F. Griffîtlnatia Steud. denique, quam non vidi, e descr.
autoris cuimos ofl'erl puberulos nanos (1 — 3-pollicares), involucella dense pubescentia, spicas
tenues post squamas inferiores deciduas elongatas, squamas nervosas, caryopsin ovatam. F.
communis Kunth, F. castanea Vahl, quae caryopsi distincte cancellala a F. ferruginea Vahl
(fruclu laeviusculo donala) bene diversa, F. arvensis Vahl, et i^. spadicea Vahl sériera sta-
tura elatiore stricliore alienam constiluunt, atque cum nostra non comparandae, licet e diagno-
sibus affines videantur.
Plantula 4 centim. usque i\ decim., vulgo 1 decim. alla. Radix tenuis fibrosa annua (?).
Culmi numerosi erecti, teretiusculi, filiformes, glabri, basi foliis 2 — 3 vesliti. Vaginae folio-
rum laxae, pallidae, pubescenfes, summae lamina sua plus triplo breviores. Folia extrorsum
arcualo-curvata, dimidium culnmm plerumque non altingenlia, anguslissime linearia (i millim.
lata), acuta, plana, utrinque pubescentia. Anlhela speciminum depauperatorum ad spicas très
saepe reducla, robustiorura radiis usque duodecim inslrucla, ampliludine sua terliam fere par-
lera culmi aequans, patenti-erecla, basi foliolis involucralibus pluribus, caulina aemulantibus,
valde inaequalibus suffulta. Radii extimi longiores (3 cenlim. fere longi), foliola involucri lon-
jiora superanles, interdum iterum in radiolos usque 5 radio duplo breviores divisi, plerumque
gadiolum uriicum tanlum (radius bispicatus) vel nuUum (tuuc radius unispicatus) ferenles. Spi-
Primitiae Florae Amcrensis. 303
cae multiflorae, pallide brunnescentes, florentes vel vix defloratae ovatae, 2 millim. longae,
plus quam 1 millim. la(aé, frucliferae ovato-oblongae, 4 miil. longae, 1 !^- millim. latae. Flores
(etiam in spica fructifera) arcle imbricali. Squamae IJ millim. vix longae, late ovales, latitu-
dine sua vix duplo longiores, membranaceae, nervo medio carinato viridi in mucronulum bre-
vem excurrente. Caryopsis squaraa plus duplo brevior, biconvexa, orbiculalo-obovata, laevis,
vel striis longiludinalilius obsoletissimis (sub leule validissima tantum conspicuis) percursa, ni-
tida, albida, supenila st)'lo duplo longiore, basiu versus sensiin in bulbum crassum abeunte,
ubique praeserlim ad originem stigmatum (rarissime Irium) breviler pubescente. Stamen unum
filamento caryopsin duplo superaute, anlhera lineari.
(lyOî) 20. Carex iida Iflaxiiwi. (Spica siniplex terminalis androgyna, stigmata 3).
C. caespilosa, radice fibrosa; culmo Iriquetro basi foliato foliisque planis linearibus apicem
versus margine scabris culmo brevioribus flaccidis; spica J-pollicari androgyna apice mascula;
floribus raasculis 3 — 4 tenuissimis, femineis approximatis multo numerosioribus: squamis raas-
culorum auguste oblongis aculis, femineorum ovatooblongis obtusis, pallide fuscesceulibus
dorso viridibus; ulriculis demum horizontali-palenlissimis squamam denique deciduam superan-
tibus, oblongis, basi brevissime apice longiusatlenuatis obsolète triqueiris membranaceis, nervosis
rostroque brevi edenlato laevibus; stylo vix exserto, stigmatibus tribus; achaenio ovali triquetro.
Hab. Am untern Amur: in Laubwàldern, am Fusse des Geong-Gebirges, gegenuber
Zjanka, an schattigen, nioorigen Slellen, gesellig, 25 Mai 1855 (deflor., fr. nond. mat.).
Ex affmilale C. piilicaris L. , quae tamen bene diversa statura bumiii, foliis angustissimis
canaliculalis, spicae pollicaris parte mascula longiore dislinctissima floribus numerosioribus
multoque majoribus obsila, fructibus basi demum remotis, utriculo nilido, enervi, firmo, dis-
tincte triquetro, basi longius atlenuato, stigmatibus binis. Propior videtur planta nostra specie-
bus duabus a me non visis: C. anthoxanthea Presl (ex America bor. occid.) culmo foliisque
scabris, spicae pollicaris parte mascula | — ^ longitudinis nuncupante, squamis mucronatis,
utriculo ad maigines superne scabro, ovario obovato biconvexo, styloque elongato, (secundum
Kunlh et Presl) dignostrenda; et C. peregrina Lk. hort. Berol. I. p. 334, cujus patria ignota,
quae vero Kunthio forsan nil nisi forma hortensis pallidior C. puKcaris L., «sed habet fructus
erectos»; praeterea cl. Kunth dicit C. anlhoxantheam Presl huic similliraam.
Planta 2i- — 3 decim. alta, erecta, flaccida, tenera, caespites densos sat amplos elîormans,
Badix flbrosa, e fibris elongatis teneribus constans. Culmus debilis, inanis, compresso-trigonus,
laevis, basi foliatus, foliis dimidium culmi aequantibus, rarissime superantibus. Folia in quo-
vis culmo 2 — 3, linearia, acurainata, margine scabriuscula, plana, erecta, lamina 7 — 10 cen-
tim. longa, 2 mill. lata, vaginam uno latere membranaceam apice truncatam duplo vel multo
superante. Spicae, in quovis culmo terminales, numerosae, fructibus nondum maturis onustae
8 mill. usque longae, parle staminifera teuuissima 3 mill. longa. Flores masculi vulgo terni,
remotiusculi: intervalle duorum inferiorum nempe dimidiam squamam fere aequante. Squamae,
statu subdeflorato saltem, marginibus convolutae, aspectu auguste lanceolatae acutae, expansae
304 Maximowicz.
vero oblongae obtusiusculae, raembranaceae, 1-nerviae, hyalinae, pallide fuscescenles. Stamina
tria; anthera linearis, sordide flavescens, filamento duplo fere brevior. Flores feminei 6 — 14,
vulgo 10, ob ulriculos juvéniles ereclos imbricalos primo aspeclu densiusculi, denique, utri-
culis horizonlali-patentissimis, remotiiisculi: inlervallis nempe i — 1 miil. magnis,. Squamae
florum feniineorum ovatae vel ovatooblongae, apice alteniiatae, obtusae, hyalinae, 1-nerviae,
pallide fuscescenles, ad nervum pallidiores, fruetu juniore triante superatae, demum, utriculis
horizontalipatenlibus, deciduae. Utriculi lanceolali, sensini acnniinali in roslrura partem utri-
culi nuculam foventera aequans, basi brevissiœe slipitali, ob rostruin leviter deorsum curvatum
subobliqui, obsolète triquetri, ad angulos superiores coslis duabus, inter costas nervis tenuibus
plurimis percursi, membranacei, undique laeves, glabri, 4 mill. vix longi, 1 mill. lati, rostro
acuto, ore clauso integro. Nucula ovalis triquetra, apice rotundala, basi brevissime altenuata,
laevis, inira utriculum laxa. Stylus basi aequalis, ad orilicium rostri divisus in stigmata tria
(vel raro duo).
(Î9S) 21. Carex^ stciioiiliylla ITalillig.?— Led. 1. c. IV, p. 270. — Tarez.
1. c. II, p 259. — Bge 1. c. n. 385.
Hab. An der Schilka, in der Nàhe von Nertschinsk, 24 Apr. 1855 (flor., Maack).
Ob stalum planlulae nimis juvenilem pro certo dicere non audeo, an C. stenophyllae , ha-
bita ceterura magis congruae, vel forsan C. duriusciilae C. A. Mey, sit adnumeranda, quum
utraque species tantum rostri in fruetu formatione dignoscatur.
(399) 22. €arex ciiraiea Kiintli. — Turcz. 1. c, II, p. 260. — C. ovata C.
A. Mey. in Led. 11. ait, IV, p. 207, et Icon. fl. Ross. ill. IV t. 323 (forma humilior, foliis
latioribus, culmo crassiore). — C. incurva var. ^. Trevir. in Ledeb. Fl. Ross. IV, p. 270.
(excl. syn. C. pycnoslachyae Kar. Kir.?).
Hab. Am untern Amur: in Siimpfen zwischen Kitsi und Mariinsk, sehr hàufig, 19 Juni
1856 (fruclif.); Oumoy, auf mil Weidengebiisch bewachsenen Grassûmpfen, 21 Mai (sub-
deflor.). Am obern Amur: Albasin, 2 Juni 1855 (flor., Maack).
C. ovala a cl. Meyero in fl. ait. secundum specimina incomplela allaica (radice frucluque
carenlia) descripta fuit. C. curaicae nomine a Runtbio salulata fuit ob C. ovalam Rudge.
Postea cl. Turcz. transmisit plantam hanc in regionibus baicalensibus colleclam, ejusque specimini-
bus in museo h. botan. Petrop. asservatismanu Meyeri nomen C. ovalae [curaicae) adscriplum in-
venies. Planta baicalensis, ilerum statu incompleto tantum nota, ab allaica tantum stalura elatiore
culmisque lenuioribus diversa. Noslra amurensis oplime quadrat in Turczaninowianam, quoad
fructum vero bene congruit cum allaica, si ulriculos prioris immatures coraparabis. — Speciem,
hucusque incomplète nolam, neque cum C. incurva Lightf. , quacum conjunxeratcl. Trevir. Le,
a qua vero jam ulriculo nervoso, rostrum versus scabro diversa, neque cum C. foetida Allion.
compararem, cui simillimam esse asserit b. Meyer, quae vero praeler fructum etiam habitu
diversa, nempe fasciculis foliorum circa culraum congeslis (in noslra solilariis), sed multo magis
cum C. chordorhiza Ehrh., habitu nostrae sans quam maxime afiini. Differentias a C. chordo-
Primitiae Florae Amcrensis. 305
rhiza Ehrh. sequentes tantum perspexi: rhizoma in nostra longissimum, horizontale, simplex,
inter Spliagna occultum, vaginis foliorum diutius persistenlibus obtectum ideoque aspeclu
paullo crassius, per inlervalla breviora culmos vel fasciculos foliorum solitarios emittens (neque
vero, ut in C. chordorhiza, subterraneum, obliquum, ex udo eodenique loco ramos culmigeros
atque fasciculiferos plures illosque omnino epigaeos congestosque proferens); culmi in nostra
robuslioies, semper plus minus scabri , foliaque laliora fasciculorum longiora glauca; capitula
majora; utriculi maturi lanluni rostrum versus, immaturi toto margine scabri, ceterum vero iis
C. chordorhizae simillimi.
Variai planta amurensis : foliis lalioribus, 3 mill. usque latis, et angustioribus, 1| mill.
latis; capitulo ovato compacto , et interrupto oblongo , culmis fertilibus folia fasciculorum
aequantibus, superanlibus, vel iis brevioribus, sed transit insensibiliter forma in formam, uti
loco natali jam observare licuit.
(80©) 23. Carex cyperoides^ li. — Led. 1. c. IV, p. 27 1 . — Turcz. 1. c. II, p. 261 .
Hab. Am untern Amur: beim Dorfe Kûegra, unweil Nikolajevsk, 14 Aug. 1854 (fl. et
fr. immat.)^, Da, auf sumpfigen Wiesen, hâufig, 20 Juli (fructif.); etwa 20 Werst unterhalb der
Ussuri-Miindung, 15 Juli 1855 (fr. imraat., Maack).
(801) 24. Carex pallida €. A. Mey. — Led. 1. c. IV, p. 272. — Turcz. 1. c.
p. 262. — Midd. 1. c. n. 333. — Rgl. et Til. 1. c. n. 304.
Hab. Am untern Amur: in Birkenwâlderu unterhalb Kitsi, hàufig, 14 Juni 1855 (fr. fere
mat.); in grasreichem Nadelwalde um den Kaddarfelsen, unterhalb Borbi, 9 Juli 1856 (fr.
immat,); Dsifu, in Birkenwaldern, sehr zerstreut, 1 Juli (fr. immat.); Daisso, auf sandigem
Ufer, in Gesellschafl von Hierochloë borealis, zerstreut, 26 Mai 1855 (flor.).
Species quoad staminum in spica distributionem valde variabilis. Occurruntenim: l)spicae
intermediae totae masculae — tune inflorescentia fructifère brevior laliorque, vel 2) spicae interme-
diae masculae basi fructu uno alterove instructae, spicae infimae (usque 8) saepius femineae, rarius
apice masculae — inflorescentia fructifera tune elongata, basi vulgoiulerrupta,vel donique 3)spicae
inferiores totae femineae, superiores totae masculae, ita ut differentiae a distributione staminum
petitae, optime observante cl. Andersson (Cyperographia Scandinaviae, p. 64), pretio viliori
babendae videantur. — A proxima C. intermedia Good., quacum comparât cl. ïreviranus
in Led.l.c, differt tantum spiculis minoribus viridescentibus (nec fuscis), squarais obtusiusculis
(nec acutis) atque fruclu, Utriculus in nostra nempe lenticulari-compressus, ovatus, anguste
marginatus, in rostrum apice bifidum attenuatus, immaturus toto margine, maturescens ad
rostrum tantum scabrohispidus, 4 mill. longus. Utriculi taies ab iis Ç. intermediae sat bene
distincti, sunl enim hi multo angustiores, longiores (5 mill. longi), sensius attenuati, basi demum
haud marginati. Sed in comparando fructum utriusque speciei, ulriculos bene evolutos C. pal-
lidae uecesse est observare, notandum enim, fruclus in C. paîlida saepe occurrere excrescentes,
monstrosos, in unam eandemque spiculam cum normalibus collocatos. Fructus taies monstrosi
saepissime iis C. intermediae simillimi, mox imo angustiores, lanceolati, longe acuminati, 5 mill.
Mém. des sav. étraog. T. IX. ' 39
3 06 Maximowicz.
loDgi; examine accuratiora instituto utriculos, primo aspectu saaos, plus raiaus iaduratos muta-
tosque, nuculam non bene evolutara vel omnino hebetatam invenies. — Ceterum conformatio-
nem huic prorsus similem videre conligit eliam in specc. C.vulpinae L., a cl. Andersson prope
Upsaliam Sueciae colleclis cumque horto botan. Pelrop. communicatis, eandemque monstrosi-
tatem se fréquenter in C. muricala circa Berolinum observasse monet cl. Dr. Kôrnicke.
(§0!8) 25. Carex neiirocariia Iflaxiiii. C. (§. 5. d. muhiflorae Klh.) radice
flbrosa; culniis eaespitosïs basi vaginis anlice fissis ceterum integris merabranaceis
fuscescentibus laxiuscule obvallatis, usque ad médium folialis teretiusculis sulcatis lae-
vibus; foliis culmura superantibus liuearibus setaceo-acuminalis, margine carinaque scabris,
planis, vaginis, praeler parlem dorsalem laminae conformem striatam, tenuiter membrana-
ceis ad os in ligulam brevem prolractis glabris; spica compacta ovatooblonga, basi
bracteis (saepius duabus) folia caulina aemulanlibus longissirais culmum saepe aequan-
tibus patenlissimis involucrata; spicis partialibus usque 25 simplicibus (vel infimis
compositis) deusIQoris breviter oblongis obtusis apice raasculis confluenti-approximatis,
omnibus basi bractea foliacea ad basin membranaceo -dilalata apice subulata spicam
valde (vel rarius parum) superante sufTuItis; squamis oblongoellipticis liyalinis, nervo unico
dorsali viridi in mucronem scabrum excurrente; utriculo squamam toto rostro excedente
planocompresso ovatoelliplico utrinque parallèle multinervio, tolo punctis asperiusculis
adsperso, praeter basin immarginatara demum subinflatam ala lata abrupte a medio mar-
gine incipiente usque ad rostri apicem extensa breviter denseque fimbriatula circum-
dato, rostro dimidium areae aequante obsolète bidentato; stj'lis 2; nucula ovalielliptica
brevissime stipitata longius apiculata minutissima intra utriculum laxissima.
Hab. Am untern Amur: Da, auf sumpfigen Graswiesen, haufig, 20 Juli (fructif.); Galbo,
ziemlicb bâuQg auf lehmigem Boden, 26 Juli (flor., fr. immat.); Turrme, an feuchlea Stellen
des Ufers, in bobem Grase, haufig, 31 Juli 1855 (fr. nond. mat.). In Nord-China: in deu
Bergen nordwârts von Pékin, beim Tempel Anj-schanj (Majo m. fr. immat. leg. Dr. Ta-
tarinow).
Species peculiaris, habitu distinctissima, taraen C. îeiorhynchae C. A. Mey. sine dubio
affinis, quae vero facile dignoscenda jam habitu: spica cylindrica tenui nutante, basi anguste
et brevius bracteata, spicis partialibus numerosioribus orbiculato-ovatis, fructibus laevissimis
non hyalinoalalis. Convenit vero C. leiorhyncha quoad nervos utriculi approximatos numerosos,
vaginarum formalionem conformem et habitum quemdam. Ceterae species vix comparandae.
C.muUiflora Miihlbg., uti sequentes, jam basi culmi perfecte aliéna diversa, praeterea inflore-
scentia anguste paniculata subinlerrupta, fructuque raulto minore, a basi crasse marginato,
enervi vel obsolète binervi, convexiore, rostro longiuscule bidentato abhorret. C. cephalophora
Miihlbg. inflorescentia elliptica brevi, bracteis spicarum partialium vix manifestis etc., C.
Mûhknbergu S chkhr iisdem fere signis, inflorescentia interrupla ceterisque, valde nimisque
diversae.
pRiMiTiAE Florae Amdrensis. 307
Planta perennis, 3 — 6 dec. alla, caespites densos efformans, pallidius virens. Radix
fibrosa, Gbris validis numerosis. Culmi numerosi, erecli, compressiusculi vel teretes, sulcati,
laeves. Vaginae cum laminis foliorum infiraorum emortuorum culmi basin sat alte involventes,
hinc fissae, ceterum integrae, membranaceae, palliJe fuscescentes. Folia culoiea 3 — 4 (praeter
emorlua) ad médium culmi usque inlervallis brevibus (1 — 3 cent.) exorta, culmura superantia,
erecta, versus apicem tanlum flaccidiuscula. Vagina uno latere tenuiter subfuscescenti-albida,
membranacea, hinc inde tenuissime Iransverse undulato-rugosula, apice truncata, in alterum
lalus, quod laminae folii omnino conforme, subito abiens. Ligula brevis membranacea truncata,
in vaginae membranam abiens. Lamina folii 3 dec. usque longa, 3Araill.!ata, anguste linearis,
sensim longissime subulalo-acuminata, plana (vel junior complicata), margine atqne ad carinara
exlus (hic tenuius) sursum scabra. Spica terminalis composita, florifera cylindraceo-oblonga,
spicis parlialibus dislinclis, fructifera ovato-oblonga , obtusa , spicis parlialibus indistinctis,
2 — 3.V cent, longa, 1^ cent, basi lata, e spicis partialibus 25 circiter constans. Spicae partiales
inGmae ilerum saepe compositae, ceterae multo numerosiores simplices, inferiores in axilla
folii loDgissimi, basi ipsa breviter membranaceo-ovato-dilatali, saepe culmum aequantis sessiles,
ceterae bracteis brevioribus basi membranaceis fuscis dilatatis, in summis spicam suam vix
superantibus , sufTultae. Spicae partiales florentes angustius oblongae , 5 raillim. longae,
2 millim. vix latae , viridifuscescentes , infiraae basi spiculis lateralibus saepius adauctae.
Flores masculi in quavis spica terminales, paucissimi, 2 — 5, squamis elongatioribus lan-
ceolalis praediti, antheris distincte apiculalis, luteis. Flores sequentes stériles, raox antheris
effoetis, mox stylis absque germine instructi, ceteri lougeque numerosiores feminei. Squamae
florum femineorum 2 mill. et q. exe. longae, oblongoellipticae vel late lanceolalae, mem-
branaceae, hyalino-albidae , nervo medio viridi in mucronem brevissiraum vel dimidiam
squamam aequantem excrescente. Ulriculus juvenilis squama brevior, ovalus , in rostrura
seosim acuminatus, planocompressus, basi brevissime attenuatus ibique immarginatus, cete-
rum ad rostrum usque ala lumen utriculi fere aequante ciliatolimbriata circumdatus. Nu-
cula juvenilis suborbiculata, minulissima, st^lo basi aequali, apicem versus paullo crassiore
ad os rostri diviso coronata, stigmatibus dimidiura stylum aequantibus , breviter villosis.
Spica fructifera, ob spicas inGmas plerumque compositas, ovato-oblonga (rarissime interdum
late ovata), valde compacta, spicis partialibus indistinctis confluentibus , breviter oblongis
obtusis. Utriculi maturi brunnescentes, 4 mill. longi, 2 mill. lati, squama triente longiores,
tenuiter membranacei, valde compressi, faciebus utrinque nervis circiter 10 percursi, parte
basali attenuata immarginata, multo quam in statu juvenili distinctiore, in utriculo per-
fecte mature intumescente, lumine utriculi elliptico, ala ^ luminis lata membranacea, abrupte
a medio luminis margine incipiente , breviter lacerato-subûrabriatula , rostro angustius alato,
margine distinclius fimbriato-bispido, apice brevissime bidentato dentibus subrectis; superficies
utriculi totius punctis, praeserlim versus marginem alamque, elevalis brunneis, quasi resinosis,
crebris oblecla. Nucula matura 1 millimetro brevior, ovali-elliptica , utrinque, apice lon-
gius, attenuata, cinnamomea, laevissima, lumen utriculi longe non explens, ideoque laxissima.
308 Maximowicz.
(SOS) 26. Carex: ilaackii Maxim. (§ 5. d. muluflorae Kth.?) C. radiée (re-
pente?); culmo erecto obtuse triquetro sulcato inani foliato glabro apice ipso lanlum scabrius-
culo; foliis flaccidis culmo parum brevioribus lioearibus subulato-acuminatis planis margine
ad carinamque scabris; spica coraposita androgyoa : spiculis dense approximatis basi masculis
suborbiculatis brevissime membranaceo-bracteatis, bractea sub inûma spicula disposita foliacea
spicam subaequanle; floribus masculis paucissimis; fruclibus erecto-patulis squamam membra-
naceam acutara nervo viridi percursam duplo superanlibus, ovatis acurainalis planocompressis
anguste marginalis membranaceis nervosis, roslro utriculum aequante parce serrulato apice bre-
vissime bidentato; sligmalibus binis.
Hab. Unterhalb des Bureja-Gebirges, 23 Juni 1855 (fr. fere mat., Maack).
E Caricibus spiculis basi masculis praeditis C. crùtata Torr. e longinquo tantum nostrae
similis, differl eniui inflorescenliae aspectu, babitu, fruclibus densissime aggregatis subalato-
marginatis bicuspidalis. Similior speciei nostrae est C. leiorhyncha C. A. Mey., spiculis apice
masculis exserlo-bracteatis in spicam elongalam tenue cylindricam dispositis, culmi parte intima
tantum laeviuscula aliisque nolis abunde diversa. Eliam C. ceplialophora Mùblbg. nostrae sub-
similis, sed spica elliptica valde abbreviata, spiculis apice masculis, fructu serrulato, foliis
rigidisculmumsuperantibus facile dignoscenda. C.mulli/loraMùhWig. vixconfundenda ob spicam
elougatam decomposilara, spicas bracteatas, squamas acuraioato-aristatas, culmum scabrum.
Spécimen unicum coUectum radice caret. Culmus erectus, 5 decim. altus, a basi ad mé-
dium usque foliatus, basi tereliusculus, apice corapresso-triqueter, sub ipsa spica manifeste tri-
queter ibique scaber. Folia in culmo quinque, flaccida, superiora culmum subaequautia, linearia,
subulato-acuminata, plana, margine subtusque ad carinara scabriuscula, herbaceo-viridia, lamina
2 dec. longa, vix 3 mill.lata. Vagina 3 cent, longa, laxiuscula, slriata, ore ligula brevi membra-
nacea instrucla. Folium inGmum 1 J dec. longum, vagina fere 1 dec. meliente, ceterum conforme.
Spica 2i cent, longa, 8 millim. crassa, oblonga, compacta, basi bractea foliiformi subulata
2 cent, longa sulTulta, pallidius virens. Spicae partiales 13, orbiculatae vel orbiculatoovales,
arcte approximatae, inferiores ilerum e spicis usque 4 minulis compositae; quaevis spica par-
tialis ex utriculis circiter 15 constans patentibus, atque floribus masculis basalibus, paucissimis,
3 — 4. Squamae oblongae. breviter acuminatae, byaliuae, nervo viridi excurrenle apiculalae,
utriculo duplo breviores. Utriculus 3 mill. longus, li mill. latus, pallide viridis, compressus,
ventre planus, dorso convexus, membranaceus, nervosus, margine acutus ibidemque margine
angusto subindislincto circumdatus, basi rotundatus, vix attenuatus (junior tamen distincte
altenuatus), apice acuminatus in rostrum dimidium utriculum fere aequaus apice emarginatum
sligmatibusque 2 coronatum margine remote serrulalum. Caryopsis compressa, ovatoovalis,
basi breviter stipitata, apice obtusa, laeviuscula, stylo basi subinlumescenle ante rostri orificium
jam biûdo coronata, cavitatem utriculi non perfecte explens.
(80JL) 27. Carex loliacea li. — Led. 1. c. IV, p. 281, p. p. (exclusa nerape C.
tenella Schkhr.). — Turcz.?? 1. c. 11, p. 266. — Rgl. et Til. 1. c. n. 305.
Pbimitiae Florae Amurensis. 309
Hab. Âm uiHern Amur: bei Tschhirkrach, hd moorigeu Stellea, um den Teich , einzeln,
23 Aug. 1854 (fif); Bélier, ia Sûmpfen, zerstreut, 30 Juui 1855 (fr. immat.).
Planta prope Bélier collecla, optime cum Friesiana (hb. norra. IJI, o. 79) congrua,
staminibus dnobus instructa est (ut in C. tenella Schkuhr, quae tamen spiculis apice masculis
et cet. differt), specimina vero e loco Tschhirkracb, quamvis bue ducta ob spicularura staminuni-
que disposilionem fructusque nervosi formani, a speciraine ill. Fries et descriptione Anderssoni
(Cyperogr. Scand.p. 59) discrepant statura humiliore robustiore, foliis culmum subaequantibus,
sed quadrant in planlam Tilingii. — Cl. Turczaninowii planta dubia: specc. ejus s. nom.
C. loUaceae horlo botan. Petrop. transmissa («ad longam ponlem prope Tebelli» a. 1828 col-
lecla) ad C. lemdjloram Wahlbg. spectant, opinante jam b. iMeyer (in sched. mus. h. bot.
Petrop.), exemplaria vero a Kusnezoff in alpe ad fl. Oka decerpla, monente ipso Turczani-
now, forsan distinctam speciem sistunt, certe habitu diversam; alia specc. vero C. lolïaceae, uti
videlur, a cl. Turczaninow in regione baicalensi-dahurica non lecta sunt, quia plantae baica-
lensi-dahuricae ejus omnes, rarissimis non exceptis, in museo h. botan. Petrop. asservantur.
(SOS) 28. Carex Schreberi ^WîlM.? — Led. £1. ait. IV, p. 210. — C. bri-
zoides Wimm. ^. Led. fl. ross. IV, p. 284.
Hab. Am untern Amur: auf Calamagrostis-Wieseu der Insel von Biingssa, zerstreut, 24
Mai (flor.); am obern Amur: zwiscben der Oldoi-Miindung und Albasin, 27 Mai 1855 (florere
incip., Maack).
Planta araurensis bene quidem quadrat in specc. altaica (europaeis vulgo robustiora) herb.
Ledebouriani, at ob defectum fructus inaturi in nosira non dijudicandum, aune tamen forsan
perlineat ad C. Hgerïcam Gay, in Ann. Se. nat. 1838, p. 361 (Andersson! Cyperogr. Scand.
p. 65, Schultz! fl. Gall. Germ. exsicc. n. 742) quae, licet paullo minor, prorsus cum nostra
congrua, fructumque juniorem nostrae simillimum offert, denique spicularum paullo majorum
numéro plantam amurensem magis adhuc appropinquat. Praetuli tamen C. Schreberi nomen,
quum C. Kgerica Gay hucusque neque in imperio Rossico neque in Scandinavia observata sit.
(ii06) 29. Carex Gmeliiii Hook. Avn. — Led. 1. c. IV, p. 288. — Midd.
1. c. p. 99, n. 336. — Rgl. et Til. 1. c. n. 307.
Hab. An der Sudkiiste der Bai de Caslries, auf Felsen, nicht selten, 15 Juli 1854 (fr.
fere mat.).
(80a) 30. Carex pediformU C. A. jfley. — Led. 1. c. IV, p. 290.— Turcz.
l. c. II, p. 274. — Bge 1. c. n. 389.
a. genuina m. — C. pedtformis C. A. Mey. in Mém. prés. p. div. sav. à l'acad. de
St. Petersb. I, p. 219, n. XXI, t. X, fig. 2. — C. pellucida Turcz. in sched. (ex Irkutzk). —
Humilior, spicis confertis inclusopedunculatis, mascula sessili, squamis acuminato-cuspidatis
vel acuminalis fructum superantibus.
Hab. Am untern Amur, an sonnigen trocknen Stellen : bei Pedan àm Jai-Flusse, am
310 Maximowicz.
kurzbegrasten Abhange des Kaldshara-ommo, hàuCg, 1 Juni 1856 (deflor.); Onmoy, in lichtem
Laubwalde, zerstreut, 21 Mai 1855 (frf.).
Planta amurensis dilTert a sibirica spicis paullo tenuioribus, squamis angustius hyalino-
marginatis magis acuminatis secus nervum intensiiis fuscis
^, pedunculala m. — C. pediformis C. A. Mey., Kunze, Suppl. zu Schk. Riedgr.
p. 65, t. XVI, fig. a. — C. rhtzodes Blylt (Fr.! hb. norm. VI, n. 71, sed spica mascula sub-
sessilis). — ïurcz. 1. c. pro max. parte. — Elalior, spicis reniotioribns exserto-pedunculatis,
mascula saepissime pedunculala, squamis acuminatis vel obtusis mucronatis fructum aequantibus
yel illo brevioribus.
Hab. An scbattigern und feuchtern Stellen als var, a. Am untern Amur: Mariinsk,
in licblerm Nadelwalde, hâufig, 11 Juni 1856 (fr. immat.); am obern Amur (Maack legit):
in der Nâhe der Onon -Miindung, 6 Juni (fruclif.); zwischen der Oldoi -Miindung und
Albasin, 27 Mai (flor.); an der Sclnlka (Maack leg.): in der Nahe der Miindung, 21 Mai (vix
fl,; humilis, spica mascula pedunculala, femineis vix pedunculatis, inter var. a el ^. quasi
média); bei Gorbiza, 18 Mai (florens; humilis, spica feminea subsolilaria); Scbilkinskoi Sawod,
11 Mai 1855 (flor.; humilis, culmo parum scabro).
Ad var. ^. speclanl eliam: C. pediformis Bge 1. c. (secd. diagn.) et Turcz. pi. Chin. bor.
exs. (spec. culmo laevi insigne). — Spécimen Maackianum prope oslium fluminis Onon col-
leclura fruclibus insectorum iclu monslrose mutalis inslructum est, ulriculus enim in parte
inferiore inlumescens splendide fuscus lolusque elongalus squamam duplo fere superat. Con-
formalionem lalem vidi etiam in spec. baicalensi a Kusnezolf a. 1834 coUecto alque a Tur-
czaninow cum h. bot. Pelrop. communicato.
^. rostrala m. Elalior, dense caespiloso-slolonifera, culmo basi vaginis pallidis ob-
vallato, spica mascula pedunculala densiflora, femineis remotiusculis incluso-vel exserle pedun-
culatis, utriculi parcissime puberuli rostro manifesto stipilem ulriculi aequanle oblique, squama
subito in mucronulum allenuata fructum aequanle.
Hab. Am untern Amur, auf sumpfigen schalligen Waldstellen : Mariinsk, im Nadelwalde
hâuGg, 11 Juni 1856 (fr. fere mal.); Poddale, im Laubwalde an moorigen Stellen, hâufig,
20 Mai 1855 (fr. immat.).
Nom. Goldis: ssùngpo-nûktane, i. e. coma paludum.
Varietales très enumeralae primo aspectu pro speciebus diversis facile haberi possunt,
neque negandum est, var. a. omnino C. ornithopodae, var. (3. C. digilatae in Sibiria locum lenere,
at minime dubius haereo, quod omnes très nil nisi formas e statione diversa ortas unius ejus-
demque speciei constituunl, ila quidem ut loca sicca proferrant var. gcmiinam, umbrosiora et
humidiora var. pedunculatam, s)lvae madidae denique var. roslratam. — Varr. a et j3. bases
culmorum terrae proximas foliaque cum vaginis emortua in terra Amurensi saepissime habent
colore fusco tincla, caespilesque offerunt minus densos minusque dense folialos, in var. y. vero
caudex lenuior apicem versus culmos numerosiores approximatos emiltens cum foliis emortuis
culmorumque basibus vix pallide fuscescil, caespites magis foliali mullo densiores, quod sane
Primitiae Florae Amckensis. 311
e statione humidiore exoritur. Pallor vaginarum vero occurrit (praeserti